همه ساکت ،همه مدهوش ،همه دلداده
همه عازم ،همه در راه ، همه آماده
جاده ای آمده ام خوب تر از سجاده!
عشق این است ،همین حال و هوای ساده
آن بهشتی که روایت شده دیدیم به عین
ثبت کن بیعت مارا، لک لبیک حسین
نظرم لحظه ای از دور و برت دور نشد
بجز از نور تن پاک تو مستور نشد
بوریا بود و تنت جمع شد، اما صد حیف
چه کنم بین بیابان، کفنی جور نشد
غبار از یاد رویت پاک کردم
گریبان دلم را چاک کردم
چهل روز است با مُشتی دهاتی
بنی الزهرای خود را خاک کردم
چل روز مي شود كه شدم جبرئيل تو
ذبح عظيم گشتي و گشتم خليل تو
چل روز مي شود كه فقط زار مي زنم
كوچه به كوچه نام تو را جار مي زنم
چل روز مي شود كه بدون توأم حسين
حالا پِي نتيجه ي خون توأم حسين
چل روز مي شود كه حسينِ همه شدم
حيدر شدم، حسن شدم و فاطمه شدم
مردم به جنگ نائبه الحيدر آمدند
در پيش من، تمام، به زانو در آمدند
آثار مرگ در بدنم هست يا حسين
پس روز اربعين منم هست يا حسين
آبي كه تر نكرد لب تشنه ي تو را
حالا نصيب خاك مزارت شده اخا
چل روز پيش بود همينجا سرت شكست
اينجا دل من و پدر و مادرت شكست
چل روز پيش بود به گودال رفتي و ...
از پشت، نيزه خوردي و از حال رفتي و ...
از تل زينبيه رسيدم كه واي واي
ب
به صحرای بلا با اشک دیده
رسیده زینب ِ قامت خامیده
یک اربعین غم ، یک قامت خم
خون گریه میکند ، تمام عالم
واویلا واویلا آه و واویلا
******
گزارشی به تو دهم حسین جان
رسیده بر حرم ظلم فراوان
دشمن طفلان را ، زد بی بهانه
هم با کعب نی و ، هم تازیانه
واویلا واویلا آه و واویلا
******
اگر چه بر دلم غربت نشاندم
پیامت بر همه عالم رساندم
در این سفر ای ، بود و نبودم
فتنه ی دشمن را ، خنثی نمودم
واویلا واویلا آه و واویلا
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
دوباره قلبمو
میبینی پر غمه
حسین حسین میگم برا رضای فاطمه
میبینی چشممو
بارون نم نمه
حسین حسین میگم برا رضای فاطمه
دوسش دارم آقا
مو من یه عالمه
حسین حسین میگم برا رضای فاطمه
توروضه هاش اگه
جونم بدم کمه
حسین حسین میگم برا رضای فاطمه
گریه واشک وآهمو
از کرم حسن دارم
خدارو شکر یه عالمه
رفیق سینه زن دارم
انشالله
مرگم توی روضه هات باشه
انشالله
روزیم یه گوشه نگات باشه
انشالله
عمرم توی هیئتات باشه
یاثارالله
ادرکنی اباعبدالله
به جون مادرت
رومو نزن زمین
بذار پیاده کربلا بیام تواربعین
بیا و آبرومو
توخطر ببین
بذار پیاده کربلا بیام تواربعین
یه لحظه پای
صحبت دلم بشین
بذارپیاده کربلا بیام تواربعین
امام رضا
ما قدرت پرواز هم داریم
هرچند پابندِ زمین هستیم
پای پیاده عشق می چسبد
چشم انتظارِ اربعین هستیم
مارا نمک گیر خودش کرده ست
این راه که هرسال گلچین است
با چاییِ شیرین شورانگیز
با قهوه ی تَلخی که شیرین است
دیدم سه سالِ پیش دراین راه
پایی که تاول ها مدالَش بود
آن دخترک خرما تعارف کرد
آن دخترک تنها سه سالَش بود
بویِ گلاب این مسیر اصلا
جامانده ای از اشک زینب هاست
داغِ ستونِ خیمه ی عباس
برسینه ی بی تاب موکب هاست
موکب به موکب عشق مینوشیم
موکب به‌موکب باده در دستیم
عاشق که باشی خوب میفهمی
ما از نجف تا کربلا مستیم
شوقِ وصالِ کربلا دارم
اما همیشه سهمِ من دوریست
عشاق گاهی سهمشان از عشق
تنها صبوری هایِ م
چهل روز فراق
گل گم گشته ی من زیر خاک است
تن بی راس این گل چاک چاک است
بیفتادم به روی خاک قبرش
چهل روز است دل بهرش هلاک است
چهل روز است هجرش را دچارم
مرا هروز درد وغم خوراک است
الا ای هستی زینب بپا خیز
ببین خواهر به وضعی دردناک است
دوباره کربلا، زینب،برادر
به یادم حنجر وشمر ومغاک است
برادر بهر تو از سوی خواهر
همیشه بر زبان روحی فداک است
به دشت کربلا در اربعینت
فراوان ناله های سوزناک است
همه هستند جز دخت سه ساله
که زینب زین سبب بس شرمناک است
بود خوش آن دمی بر من که بینم
مرا در مرگ با تو اشتراک است
شعر:اسماعیل تقوایی
مغاک(گودال)
کنار قدم های جابر، سوی نینوا رهسپاریم
کنار قدم های جابر، سوی نینوا رهسپاریم
ستون های این جاده را ما، به شوق حرم می شماریم
شبیه رباب و سکینه، برای شما بی قراریم
ازین سختی و دوری راه، به شوق تو باکی نداریم
فدایی زینب، پر از شور و عشقیم
اگر که خدا خواست، بزودی دمشقیم
لبیک یابن الحیدر
قَطَعنا الیک الصَّحاری، الا یا امیر الفرات
أضِفنا فانّا ضیوفک، اضِف هؤلاء المُشاة
نَسیرُ الیک نهاراً، و نَحلُمْ بک فی اللیالی
نَعُدُّ الخُطىٰ و العلامات، و نبکیک حتى الوصال
نسیل کَنهرٍ، یا بحر المَعالی
بصَخرٍ و سدٍّ، اَبد لانُبالی
لبیک یابن الحیدر
وُلِدنا على حبّ حیدر، إذن لانخاف المَخاطِر
و نَفدیک بالقلب و الرو
با دوصد شور و نوا
میرویم تا کربلا
این قافله عزم کوی حسین دارد
میرویم تا نینوا
پا برهنه با صفا
هر جای این صحرا بوی حسین دارد
در میان عاشقان
هم قدم با کاروان
دل شوق دیدار روی حسین دارد
نوکر دربار او
عاشق سردار او
دست گدایی را سوی حسین دارد
وحید زحمت کش شهری
سالار زینب
الا ای دلبر ودلدار زینب
به زیر خاک رفته یار زینب
دوباره آمدم پیشت برادر
فدای تو تن تبدار زینب
گذشته اربعینی از فراقت
فراقت بوده بس آزار زینب
زبعد هجر تو ای جان زهرا
بیفتاده گره در کار زینب
رسیده بر حرم بی حرمتی ها
زسوی دشمن بدکار زینب
دلم ویران شده آباد گردان
دل ویرانه، ای معمار زینب
اسیری گشته سهم خواهر تو
اسیری بوده بس دشوار زینب
خریدار غمت بودم چهل روز
تو بودی یوسف بازار زینب
چهل روزم شده مانندچل سال
تکیده پیکرو رخسار زینب
برادر دیده هایم تار بیند
ز سوز گریه بسیار زینب
شمیم تربت پاک تو باشد
شفا بخش دل بیمار زينب
تنت بی سر میان خاک رفته
سرت آورده ام سردار زینب
برادر دخ
#چاووشی_زائران_اربعین_حسینی
#شب_جمعه_زیارتی_کربلا_شعرجدید_نوسروده
?️بند(اول)
بوی سیبِ کربلا دل را هوایی می کند
یا حسین....
هر کجا باشی تو را کرببلایی می کند
یا حسین.....
گر بگویی یا حسین کارِ خدایی می کند
یا حسین.....
دستِ عباسش چنان مشکل گشایی میکند
یا حسین.....
خوش به حالِ آنکه خود راهش فدایی میکند
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
?️بند (دوم)
کربلا خاکش ندارد چیزی کمتر از بهشت
یا حسین......
بلکه کرد او را خدا اعلی و برتر از بهشت
یا حسین......
آب و خاکش از ازل کرده مقدر از بهشت
یا حسین.....
تربتِ آن از زر و آن آبِ کوثر از بهشت
یا حسین.....
آوَرَد جبریل عود و بوی عنبر از بهشت
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
?️بند(سوم)
جلوه ی نقش
حرم الله حرم تو
شدم آواره صحرای غم تو
من و این راه، من و این آه
دل من سر به هوای علم تو
راه عشق است این راه
عاشقان بسم الله
موکب به موکب آه
تا صحن ثارالله
«یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله»
من و گریه به هوایت
من و باران غم مرثیه هایت
من و این دل که سپردم
به نسیم سحر صحن و سرایت
تشنه دیدارم
تشنه کربلا!
مهمان نمیخواهی؟
سفره دار دنیا!
«یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله»
همه عالم پر نامت
چه قیامتی به پا کرده قیامت
که بیاید پسر تو
ز یزیدیان بگیرد انتقامت
در دستش ذوالفقار
او می آید از راه
بر لبش نغمه
اناابن ثارالله
«لبیک یا ثارالله»
شاعر: محمد مهدی سیار
نغمه پرداز: مرتضی حبیبی
اي يار اي يار اي يار
آمد وقت ديدار آمد وقت ديدار
آغوشتو واكن حسين
كه غرق در تب باجون برلب رسيده زينب
واي واي
برگشته زينب از سفر
نفس بريده
بلا كشيده قامت خميده
واي واي
اومدم پس از اين جدايي تا باز تورو ببينم
باورم نميشد يه روز بالا قبر تو بشينم
اومدم تاكه سفرهء دل و واكنم كنارت
اومدم تا كه سايبون بشم بر سر مزارت
بي تو از جان سيرم
بي تو من ميميرم
دنبال زلفت روي ني
شدم گرفتار باچشم خونبار دويدم اي يار
واي واي
پاشو سرت رو از سفر برات آوردم
كاشكي مي مردم جون مي سپردم
واي واي
كوچه كوچه صحرا به صحرا بر روي نيزه بودي
شد نثار تو شد نثار من سنگاي يهودي
باورت ميشد همسفر بشم با يه مشت حرامي
باورت م
بند اول
سینه زنان حرم شاهه دین
وعده ی ما حرم روز اربعین
به عشق عباس یل ام البنین
وعده ی ما حرم روز اربعین
ماشاالله به این موج دریا
اجرتون با بی بی حضرت زهرا
ماشاالله به این جمع زوار
اجرتون با آقام حیدر کرار
هَلابیکم یا زوار الحسین۲
وعده ی ما تو بین الحرمین۲
حب الحسین،یجمعنا
بند دوم
نجف تا کربلا پای پیاده
میریم و دل زدیم به قلب جاده
دنیا بدونه عاشق حسینیم
این عشقه که به ما داده اراده
قدم قدم به یاد شهدا
همت،باکری و شیرودی ها
به نیتِ همه حججی ها
پا میذاریم تو راهه کربلا
هلابیکم یا زوار الحسین۲
وعده ی ما تو بین الحرمین۲
حب الحسین،یجمعنا
۱۳۹۸/۷/۱۵
جسمی که در فراق تو سرخ وسیاه شد
زیر لگد برای یتیمان پناه شد
حالا برای عرض ارادت حسین جان
با احترام وارد این قتلگاه شد
اینجا تورا میان نیزه و شمشیر دیده ام
با یک سپاه یک تنه درگیر دیده ام
با چشم خویش من از روی تل . حسین
خورشید عالمین زمینگیر دیده ام
شمر از نگاه مادرمان هم حیا نکرد
من را نگاه کرد ولی اعتنا نکرد
از بس شتاب داشت سرت را جدا کند
یک خنجر برنده ام و دست وپا نکرد
بعر از تمام کش مکش وقیل و قال ها
وقتی تمام شد کار تمام شغال ها
وقتی که از قفا سر مهتاب کنده شد
نوبت رسید به غارت این نونهالها
از آن به بعدروی یتیمان کبود شد
آتش گرفت معجر زینب و دود شد
حتی سه ساله دختر تو در
بند اول
قدم قدم
روی دوشمونه پرچم و علم
ستونارو میشماریم تا به حرم
(سوی کربلا می آییم)۲
قدم قدم
میگیریم ذکر حسین شاه کرم
به نیابت از شهیدان حرم
(سوی کربلا می آییم)۲
اگه زخمی بشه پا،فدای سر حسین
اگه رو خارا بریم،فدا دختر حسین
همه ی رنج مسیر و تحمل میکنیم
جونمونو هم میدیم،واسه خواهر حسین
(لک لبیک یاثارالله یاثارالله یاثارالله)
بند دوم
قدم قدم
شبیه بانویی با قامت خم
به نیابت از شهیدان حرم
(سوی کربلا می آییم)۲
قدم قدم
با یه قلب غصه دار و پر غم
به نیابت از شهیدان حرم
(سوی کربلا می آییم)۲
اگه تکه تکه شیم،فدا پیکر حسین
سرمونو هم میدیم، واسه خواهر حسین
روی لب شعارمون،اینه تا کرب و بلا
جوونیمون
بند اول
سلام ای کربلا ای زمین غم
سلام ای مدفنه سرور عالم
به تو دائم درود و سلام ما
که داری در بر خود امام ما
عجین با تربتت خون پاکان است
محل پیکر جمله یاران است
گرفته خاک تو بوی عطر یاس
تو داری در برت پیکر عباس
(قبله ی اهل عالمینی
وطنه اربابم حسینی)
(لک لبیک یا ثارالله)
بند دوم
پیاده راهیه نینوا هستیم
می ناب تو نوشیده و مستیم
برای بیعته با تو می آییم
و این عهدیه که با خدا بستیم
تو دادی برکته زندگی بر ما
نشان دادی ره بندگی بر ما
نکردی خم کمر زیر بار ظلم
تو دادی درس آزادگی بر ما
(عزت ما ز نهضت توست
تا ابد زیر منت توست)
(لک لبیک یا ثارالله)
بند سوم
تحمل میکنیم خستگیه راه
به لب داریم
بند اول
اربعین،صحنه ی یک رنگیه ماست
اربعین،قصه ی دل تنگیه ماست
اربعین،با شهیدان بیعت ماست
وعده ی،ما نجف تا کربلاست
از غم تو میسوزیم
میسوزیم و میسازیم
ما برایت حُریم و
جان به راهت میبازیم
لبیک/شهید بی سر
لبیک/بریده حنجر
لبیک/غریب مادر۲
(لبیک حسینِ مظلوم)
بند دوم
یاحسین،بر دل عشاقِ راهت
یاحسین،میشود افتد نگاهت
یاحسین،با تو دست بیعت ماست
وعده ی،ما نجف تا کربلاست
درس آزادگی ات
میشود فرهنگ ما
کل ارضٍ کربلا
کل یومٍ عاشورا
لبیک/شهید بی سر
لبیک/بریده حنجر
لبیک/غریب مادر۲
(لبیک حسینِ مظلوم)
بند سوم
کربلا،مقصد و مقصود دل ها
کربلا،قبله گاهه ثانیِ ما
کربلا،سرزمین عشق و ایثار
مضجع،پاک عباس علمدا
اشک و خون با هم برای تو بریزم بهتر است
در میان مجلسِ روضه بمیرم بهتر است
تربتی که از پدر، شیری که از مادر رسید
هر دو یک لبیک بر ارباب، با هم بهتر است
قطره قطره، جمعِ ما مانندِ اقیانوس شد
با هزاران قافله، هجرت نمایم بهتر است
کم بگیرم لقمه از قوت و غذای کاروان
تا کنی با کاروانت آشنایم بهتر است
خانه زادِ موکبت هستیم ما، ای تشنه لب
آب هم در کربلا کمتر بنوشم بهتر است
از نجف تا کربلا باشد صراطُ المستقیم
در صراطَ المستقیمِ تو بمانم بهتر است
اربعینِ انقلاب و اربعینِ کربلاست
پای این مکتب شود وصلت نصیبم بهتر است
ما برای حفظ این پرچم همه هستی دهیم
من ز پا افتم، که گردد حفظ پرچم بهتر است
هاجر آمد
دست من خالی و با چشم ترم خواهم رفت
به در خانه‌ی ارباب کرم خواهم رفت
هرکه دارد هوس کرببلا بسم‌الله
باز با پای پیاده به حرم خواهم رفت
◾زمزمه سینه زنی
◾اربعین حسینی
◾بنداول
کربلا شده غوغا زینب آمده از راه
سینه زن شده امروز بهر جسم ثارالله(۲)
ناله از جگر دارد
بر دلش شرر دارد(۲)
ای حسین حسین جانم(۳)
◾بنددوم
صورتش شده نیلی بسکه سیلی از کین خورد
گوید ای برادر جان غنچه‌ی گلت پژمرد(۲)
نیمه شب ز پا افتاد
پای راس تو جان داد(۲)
ای حسین حسین جانم(۳)
◾بندسوم
من ز کوفه و از شام بهر تو خبر دارم
از غم رقیه بر دامن اشک تر دارم(۲)
دل ز غم شد آکنده
زینب از تو شرمنده(۲)
ای حسین حسین جانم(۳)
◾نوحه‌ی سینه‌زنی اربعین
◾سبک قدم قدم
◾بنداول
زائر کربلا شدم
در اربعین به عشق شاه عالمین
ذکر لبم در هر قدم
شده حسین‌حسین‌حسین‌حسین‌حسین(۲)
قبله‌ی عاشقان کربلا
راهیم راهی نینوا(۲)
◾بنددوم
به مثل جابر آمدم
کنار قبرشهدای کربلا
با دیدن تربت تو
شوم به اذن فاطمه حاجت روا(۲)
از دیده خونفشانم امشب
وز غم و ناله‌های زینب(۲)
تا اومدم بدم سلامي
(فهميدم خوابتو ديدم) (٢)
حداقل يكي نموند
كه دلم و خوش كنم آقا
بگم اونم جا مونده و
(نيومده پابوس شما)(٢)
حالم خراب تر از اونه كه داد بزنم
حالم خراب تر از اونه كه جار بزنم
(بگم چي شد تاج سرم
رام ندادي بيام حرم)(٢)
(صلي الله عليك يا امام حرم نرفته ها)
خواهر تو خسته و زار از
مصيبتاي اين فراقه
بعد چهل سحر كنار
(قبر بي شمع و چراغه)(٢)
ميگه برا برادرش
درد دلاي آخرو
رو سنگ قبرش ميذاره
(كهنه لباس مادرو)(٢)
ميگه شبيه تو شدم بي كفنم
نمونده جاي سالمي روي تنم
(گلي كه رو تربته
نيابت از دخترته)(٢)
(صلي الله عليك يا اخ المظلوم سر جدا)
از چه حیران شده ای اهلِ بُکا؟روضه که هست
کربلا قسمت مان نیست..بیا روضه که هست
حسرت و آه همه جای خودش..موج بزن
همّتی..ناله کن از سوز و نوا..روضه که هست
حرم الله شده محفلِ اشک و بپذیر...
که حرم نیست اگر،شکر خدا روضه که هست
همه دنبالِ علاجیم ..علاج است حسین
نرو اینقدر به دنبالِ دوا روضه که هست
همه ی سال بیادِ حرمش ..سینه زنیم...
پُر ز امیّد و رجائیم چرا روضه که هست
فاطمه چادرِ خود را به سرم پهن نمود
می رسد مطمئناً خیرِ نسا..روضه که هست
کشته ی اشک!..هنوز اشکِ بصر می طلبد
چشمه ی اشک بجوشان ز صفا روضه که هست
همه دیدیم چه الطافِ کثیر از هیئت...
گر نشد قسمت مان کرببلا روضه که هست
چشم دل آقای عاشق را نبندید
با بی قراری پای عاشق را نبندید
غیر از تمنای حرم حاجت ندارند
راه تمناهای عاشق را نبندید
این عاشق دلخسته را معشوق باید
با چشم تر لبهای عاشق را نبندید
مستی بدون اربعین معنا ندارد
میخانه زیبای عاشق را نبندید
فریاد دلهای شکسته غیر ازین نیست
این جاده ی دلهای عاشق را نبندید
این راه بسته باز خواهد شد بخواهی
ذکر لب ما بالحسین است و اللهی...
بیچاره را گاهی نگاهی به دلش کن
آواره را فکری به حال منزلش کن
بگذار گاهی پشت در درمانده باشد
گاهی گدا را مرحمت کن داخلش کن
دیوانه را اما به حال خویش بگذار
مجنون را در پیشِ لیلی عاقلش کن
قامت گرفتم ، ایستادم رو به کعبه
پیر طریقی گفت قدری مایلش کن
نامم گدا ، نامم غلام و نوکرِ تو
با "کربلایی" نام ها را کاملش کن
اصلا بیا و کورتر کن این گره را
اصلا بیا و سهل ما را مشکلش کن
ما دردمان دوریِّ توست...بی تو مریضیم
این درد را آقا شفای عاجلش کن
قبلا برایت بیشتر دلتنگ بودیم
دل های ما را مثل آن اوایلش کن
این هق هقم نگذاشت حرفم را بگویم
دیگر گذشت آب از سرم ... اصلاً ولش کن
جا مانده ایم از زائران اربعینت
دور از حرم جسم مرا زیرِ گلش کن
.
ایمان دهقانیا
ای دل،چه بی طاقت شدی،طاقت بیاور
شاید توهم دعوت شدی،طاقت بیاور
شایدشبی درخواب شیرین ایدل ایدل
مهمان آن حضرت شدی،طاقت بیاور
شایدبه رٶیانیمه شب اوج مستی
فارغ ازین حسرت شدی،طاقت بیاور
باعاشقانش پابه پارفتی زیارت
مشمول این رحمت شدی،طاقت بیاور
افتاده ای دردام غم،شایدپگاهی
آزادازاین محنت شدی،طاقت بیاور
ناراحتی از هجر آن ماه جهانتاب
شایدتوهم راحت شدی،طاقت بیاور
یکباردیگرگویَمَت ای جان"ناعم"
شاید توهم دعوت شدی،طاقت بیاور
◾زمزمه زمینه
◾اربعین حسینی
◾(سبک منتظرت بودم)
◾بنداول
ز شام و کوفه زینب به کربلا آمد
زبهر دیدار شاه سر جدا آمد(۲)
سقای حرم خیز و زجا خواهرت آمد
با قد کمان خواهر غم پرورت آمد
ببین تو احوالش
شکسته شد بالش
منتظرش بودی(۴)
◾بنددوم
کسی که برپا کرده شور عزا آمد
ز بهر دیدار شاه شهدا آمد(۲)
برخیز و اکبر گو اذان عمه رسیده
با صورت نیلی و با قد خمیده
به لب سخن دارد
ز دیده می‌بارد
منتظرش بودی(۴)
◾بندسوم
به کنج ویرانه من به غصه سرکردم
تمام گلهایت را به گلشن آوردم(۲)
غیر از رقیه طفلک نازت که مرده
در بین ره از دشمنت بسکه کتک خورده
گلم خزانی شد
قدم کمانی شد
منتظرش بودی(۴)
◾نوحه،زمزمه،شور سینه زنی
◾اربعین حسینی
◾بنداول
زینب باحال بکا آمد از شام بلا
همراه با مخدرات با قامت دوتا
دلش پر از خون و به لب فغان دارد
چو باغبان اینجا گلی خزان دارد
قدچوسرو‌فاطمیش ببین کمان شده‌ست
تمام حاصل عمرش اینجا خزان شده ست
ای وای از شام بلا
فریاد از کرببلا(۲)
◾بنددوم
سوی علقمه روان با آه و ناله و فغان
گوید ای برادرم...سقای تشنه لبان
اگر که سر داری ز من خبر داری
علم به کف بودی شکسته پر داری
اگر سرت را بر نیزه شکسته دیدم من
غم فراق و هجران را بدل کشیدم من
ای وای از شام بلا
فریاد از کرببلا
◾بندسوم
خیز و حال من ببین ای یاس ام بنین
افتادم از نفس و اینجا خوردی تو زمین
روم مدینه کنون چنین به حال جنون
دلم پر از خون و رخم شده گلگون
به اشک دیده قبرت را چنین بشویم من
جواب مادرت را حالا بگو چه گویم من
ای وای از شام بلا
فریاد از کرببلا
