اربعین حسینی

امیر قافله غم ز شام می آید
سوار محمل و با احترام می آید
سیاه پوش و عزادار و بی قرار و غریب
به خاك بوسی قبر امام می آید
همای عاطفه و مهر در سرای بلا
شكسته بال و پر از كوی شام می آید
پرستویی كه ز پرواز خسته گردیده
به شكوه از سفر سنگ و بام می آید
یقین كه آتیه سازی شبیه زینب نیست
كه او برای ثبات قیام می آید
قسم به چادر خاكی دختران حرم
كه بوی دود هنوز از خیام می آید
ز عطر پیروهن كهنه می توان فهمید
كه بوی یك سفری ناتمام می آید
كنار قبر پر از فیض اكبر و عباس
امان كه زینب والا مقام می آید
رباب با قدحی شیر می رسد از راه
سكینه با سبدی از طعام می آید
و نجمه با گل و قند و نبات و آیینه
كنار قبر پسر با سلام

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• feiz

یک اربعین برای تو حیران شدم حسین
مانند گیسوی تو پریشان شدم حسین
با چند قطره اشک دل من سبک نشد
ابری شدم به پای تو باران شدم حسین
زلفی اگر که ماند برای تو پیر شد
در اول بهار زمستان شدم حسین
کوفه به کوفه کوچه به کوچه گذر گذر
قاری شدی مفسر قرآن شدم حسین
دیدی چگونه آخر عمری دلم شکست
دیدی چگونه پاره گریبان شدم حسین
تو رفتی و کنار خودم گریه می کنم
دارم سر مزار خودم گریه می کنم
ای سایه بلند سرم ای برادرم
آیینه ی ترک ترک در برابرم
بالم شکسته است و پرم پر نمی زند
اما هنوز مثل همیشه کبوترم
من قول داده ام که بگیرم سر تو را
از دست نیزه ها و برایت بیاورم
حالا سری برای تو آورده ام ولی
خاکستری و خاکی، ای خاک

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 16:41
• نوشته شده توسط
• feiz

نگاه گریه داری داشت زینب
چه گام استواری داشت زینب
دل با اقتداری داشت زینب
مگر چه اعتباری داشت زینب
چهل منزل حسین منجلی شد
گهی زهرا شد و گاهی علی شد
ندیدم زینب کبری تر از این
ندیدم زینت باباتر از این
ندیدم دختر زهرا تر از این
حسینی مذهبی غوغا تر از این
به پیش پای ما راهی گذارید
بنای زینب اللهی گذارید
اگر چه غصه دارد آه دارد
به پایش خستگی راه دارد
به گردش آفتاب و ماه دارد
به والله که ایوالله دارد
همینکه با جلالت سر نداده
به دست هیچکس معجر نداده
پس از آنکه زمین را زیر و رو کرد
سپاه کوفه را بی آبرو کرد
به سمت کربلا خوشحال رو کرد
کمی از خاک را برداشت بو کرد
رسیدم کربلا ای داد بی داد
حسین سر جدا، ای

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• feiz

اى سینه‏ها در ناله‏اى جانسوز باشید
اى قلب‏ها محزون‏تر از هر روز باشید
اى چشم‏ها امروز بارانى ببارید
اى اشک‏ها در زخم دل مرهم گذارید
اى پلکها بگذار تا مجروح گردید
اى ناله‏ها آرام جان و روح گردید
دل شد دوباره مبتلا، اى داد بیداد
زینب رسیده کربلا، اى داد بیداد
فریاد واحزناه مى‏آید ز مقتل
آواى یا جداه مى‏آید ز مقتل
اى دستها خاک عزا ریزید بر سر
برگشته زینب از سفر، نوکرده معجر
اموال غارت رفته گویا بازگشته
دارو ندار فاطمه احراز گشته
آنان که زیورهایشان بار گران شد
خلخالهاشان قسمت غارت گران شد
با دست خود بر ساربان زیور ببخشند
خلخالها از جانب مادر ببخشند
از بسکه آنها دستشان را بسته بودند
دیگر ز هر چه سا

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 16:57
• نوشته شده توسط
• feiz

یک اربعین گذشته و زینب رسیده است
بالای تربتی که خودش آرمیده است
یا ایها الغریب سلام ای برادرم
ای یوسفی که گرگ پیرهنت را دریده است
ازشهر شام کینه رسیده مسافرت
پس حق بده که چنین داغدیده است
احساس میکنم که مادرم اینجا نشسته است
در کربلا نسیم مدینه وزیده است
بر نیزه بودی و به سرم بود سایه ات
با این حساب کسی زینبت را ندیده است
این گل بنفشه های تن و چهره ی کبود
دارد گواه ، زینبتان داغدیده است
توطعم خیزران و سنگ ها و خواهرت
طعم فراق و غربت و غم را چشیده است
آبی به کف گرفته و رو سوی علقمه
با آه می رود سکینه و خجلت کشیده است
این دختر شماست که خواستند کنیزیش ....
لکنت گرفته است و صدایش بریده است
نیزه نش

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 17:02
• نوشته شده توسط
• feiz

دارد به دل صلابت کوه شكیب را
از لحظه ای كه بوسه زده زخم سیب را
با اقتدار فاطمی خود رقم زده
در کربلا حماسه‌ی أمن یجیب را
با كاروان نیزه چهل منزل آمده
این راه پر فراز بدون نشیب را
كوبید صبح قافله بر طبل روزگار
سوایی اهالی شام فریب را
با خطبه های ناله و اشكش غروب ها
تفسیر كرد غربت شیب الخضیب را
شد لاله پوش معجرش از حسرت فراق
تا دید روی نیزه نگاه طبیب را
جانش رسید بر لبش از دست خیزران
طاقت نداشت طعنه‌ی تلخ رقیب را
می ریخت عطر سیب نفس های خسته اش
در جان باغ وعده‌ی صبحی قریب را
شاعر : یوسف رحیمی

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 17:10
• نوشته شده توسط
• feiz

چل روز می شود كه شدم جبرئیل تو
ذبح عظیم گشتی و گشتم خلیل تو
چل روز می شود كه فقط زار می زنم
كوچه به كوچه نام تو را جار می زنم
چل روز می شود كه بدون توأم حسین
حالا پی نتیجه ی خون توأم حسین
چل روز می شود كه حسین همه شدم
حیدر شدم، حسن شدم و فاطمه شدم
مردم به جنگ نائبه الحیدر آمدند
در پیش من، تمام، به زانو در آمدند
آثار مرگ در بدنم هست یا حسین
پس روز اربعین منم هست یا حسین
آبی كه تر نكرد لب تشنه ی تو را
حالا نصیب خاك مزارت شده اخا
چل روز پیش بود همینجا سرت شكست
اینجا دل من و پدر و مادرت شكست
چل روز پیش بود به گودال رفتی و ...
از پشت، نیزه خوردی و از حال رفتی و ...
از تل زینبیه رسیدم كه وای وای
بال

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 17:16
• نوشته شده توسط
• feiz

تو ساحل خون دلم، که غرق موج ماتمه
پهلو می گیره کشتی ای، که تو تلاطم غمه
من تو طواف عشقمو، تو روح کعبه ی منی
زمزمه دارم رو لبم، با چشمایی که زمزمه
یوسف کنعان دلم، هر جا باشم تو پیشمی
تا وقتی بوی پیرهن پاره ی تو همراهمه
چله نشین داغ این، دشت گلای لاله ام
هر جای کربلا برام، یه روضه مجسمه
روزا میون قافله، شبا تو اوج نافله
برای زخم سلسله، تسبیح اشکم مرهمه
با اینکه از هرم صدام، آتیش میگیره آسمون
با اینکه روی شونه هام، بار غم دو عالمه
ولی اسیر عشقم و سفیر آزادگیَم
تو راه دین هر قدمم مثل یک کوه محکمه
تو این سفر چشم ترم به جز قشنگی ندیده
حماسه های اربعین ادامه محرمه
شاعر : محمد امین سبکبار

• یکشنبه
• 26
• آذر
• 1391
• ساعت
• 17:21
• نوشته شده توسط
• feiz

چهل روزه ندیدمت ،نگو چرا جون بر لبم
شاید نمی شناسی منو ،به اون خدا من زینبم
اگه کمونیم ،تو بوده ای جوونیم ،رفتی که پیرم
رسمش نبود داداش جونم، تو بری و من بمونم ،بذار بمیرم
غریب و بی کفن حسین
ما رو غریب که دیده اند، به اشکمون خندیده اند
به پای نیزه سرت، پیش چشام رقصیده اند
بگو که ناموس خدا، مگه کوچه بازاریه
غمی که پشتمو شکست، غم اَمانت داریه
یاس تو چیده شد، چه جور بگم با دست خود، با آه و گریه
قبری کوچیک کندم براش، ریختم خاک و یوآش یوآش، روی رقیه
غریب مادر یاحسین
دردم که تازیانه و، رخ سرخ و کبود نبود
دردم اینه که جای من ،محله یهود نبود
اَمون زقلب تیره شون، اَمون ز چشم خیر شون
سرگرمیشون کتک زدن،

• سه شنبه
• 28
• آذر
• 1391
• ساعت
• 08:11
• نوشته شده توسط
• feiz

با زخم دل و زخم جبینی دیگر
با ناله و آه آتشینی دیگر
از ماتم خواهر تو باید جان داد
از راه رسیده اربعینی دیگر
با شیون و اشک و ناله بر می گردند
رفتند چو یاس و لاله بر می گردند
در قافله جای آفتابی خالی ست
افسوس که بی سه ساله بر می گردند
آن خیمه‌ی بی عمود را برپا کرد
یادی ز لب سوخته‌ی سقا کرد
در علقه رفته ست سکینه از هوش
انگار ضریح ماه را پیدا کرد
با ناله و شور و شین بر می گردد
با مویه‌ی زینبین بر می گردد
انگار پس از چهل غروب خونبار
امروز سر حسین بر می گردد
شاعر :یوسف رحیمی

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 11:48
• نوشته شده توسط
• feiz

ای اذان پر از نماز حسین
جا نماز همیشه باز حسین
نام سبزت ، اقامه ی زهرا
زندگی ات ادامه ی زهرا
مثل بیت الحرام، یا زینب
واجب الاحترام ، یا زینب
ذکر ایاک نستعین لبم
آیه های تو هم نشین لبم
حضرت مریم قبیله ی ما
آیة الله ِ ما، عقیله ی ما
ما دو آئینه ی مقابل هم
جلوه های پر از تکامل هم
بال یکدیگریم، در همه جا
تا خدا می پریم ، در همه جا

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 11:57
• نوشته شده توسط
• feiz

من که مأموریت خود را به سر آورده ام
خاطراتی تلخ از داغ سحر آورده ام
گوئیا یک عمر بود این اربعینی که گذشت
از شب مرگ یتیم تو خبر آورده ام
گوشوار دخترت را پس گرفتم از عدو
ارث دختر را سر قبر پدر آورده ام
دست و پایی زخم دیده، قامتی اندر رکوع
بهترین سوغات را من از سفر آورده ام
سجده ی شکری نمودم بهر دیدار سرت
یادگار از سجده ی خود زخم سر آورده ام
از کبوتر بچه هایی که کنارم بوده اند
یا اخا بنگر فقط یک مشت پر آورده ام
اولین بار است، قبرت را زیارت می کنم
قبر زهرا مادرم را در نظر آورده ام
شاعر : جواد حیدری

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 12:33
• نوشته شده توسط
• feiz

خواهر نگو، خاکستر خواهر می آید
با کوهی از غم ، خسته و بی پر می آید
ای شاهد بر نیزه ی دربدری هام
چشم تو روشن ، صاحب معجر می آید
امروز یعنی با صدای «یا حسینم»
ته مانده ی جانم کنارت در می آید
ای بی کفن! ای بی سر و سامانی من
برخیز زینب را ببین با سر می آید
با دستباف مادر و گهواره و مشک
همراه من یک حلقه انگشتر می آید
یادت می آید با چه شکلی رفتم، اکنون
انگار اصلا یک کس دیگر می آید
از شهر بی شرم نگاه خیره سر ها
سقا کجایی؟ دختر حیدر می آید
شاعر : علیرضا لک

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• feiz

ای همسفر قرار تو باور نکردنی است!
من، اربعین، کنار تو ، باور نکردنی است!
با نیمه جان مانده خودم را رسانده ام
اینجا، سر مزار تو، باور نکردنی است!
بر روی سرخ هم سفرانت نگاه کن
این باغ لاله دار تو باور نکردنی است!
در زیر تازیانه به سر شد اسارتم
تا آمدم دیار تو باور نکردنی است!
من را ببین و مادر خود را نظاره کن
قدِّ کمان یار تو باور نکردنی است!
با آنکه دشمنت همه جا کرد غارتم
من قهرمان عرصه رزم اسارتم
آنان به قلب خون شده جز غم نذاشتند
چیزی برای خواهر تو کم نذاشتند
مهمان شام بودم و بر میزبانیم
یک لحظه چشم خویش روی هم نذاشتند
جز سنگ و تازیانه و سیلی و کعب نی
بر زخم های وا شده مرهم نذاشتند
وقتی که آست

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• feiz

ای غایب از نظر، نظری کن به خواهرت
زینب نشسته بر سر قبر مطهرت
یک اربعین گذشته ولی زنده ام هنوز
قامت خمیده آمده سرو صنوبرت
نشناختی مرا ز پس این چروکها
من زینب توام ز چه رو نیست باورت
لیلاست این که خیمه زده زیر پای تو
بار دگر بگو که اذان گوید اکبرت
این زن که لطمه می زند این گونه بر خودش
او کیست؟ نجمه است عروس برادرت
آقا! سکینه جمله ی اشکش سؤالی است
یعنی کجاست قبر علمدار لشگرت ؟
در کربلا هنوز زنی گریه می کند
زینب کش است ناله ی محزون مادرت
پیغمبری نما و دو دستت برون بیار
از دست من بگیر بقایای دخترت
ای پیکری که زخم تنت بی شماره بود
آورده ام برای تو ته مانده ی سرت
بگرفتم از امام زمان حُکم نبش قبر
تا

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 12:49
• نوشته شده توسط
• feiz

اربعین است و دل از سوگ شهیدان خون است
هر که را می‌نگرم غمزده و محزون است
زینب از شام بلا آمده یا آنکه رباب
کز غم اصغر بی‌شیر، دلش پرخون است
یا که لیلی به سر قبر پسر آمده است
کاشکش از دیده روان همچو شط جیحون است
مادر قاسم ناکام که می‌نالد زار
بهر آن طلعت زیبا و قد موزون است
در ره کوفه و در شام و سرا ظلم یزید
کس نپرسید ز سجّاد که حالت چون است
دختر شیر خدا ناطقة آل رسول
کز نهیب سخنش کفر و ستم موهون است
کرد ایراد چنان خطبه و ثابت بنمود
که یزید شقی از دین خدا بیرون است
زنده دین مانده ز تصمیم و ز ایثار حسین
حق و حرّیت و اسلام به او مدیون است
هان بیایید و ببینید که در راه خدا
صحنة رزم ز خون شهدا گلگو

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• feiz

با دست بسته هست ولی دست بسته نیست
گر چه سرش شکسته ولی سرشکسته نیست
هرچند سربه زیر... ولی سرفراز بود
زینب قیام کرده چون از پا نشسته نیست
رنج سفر ،خطر، غم بازار،چشم شوم
داغ سه ساله دیده ولی باز خسته نیست
حتی اگر به صورت او سنگ می خورد
هیهات بند معجرش از هم گسسته نیست
چشم او در اثر حادثه کم سو شده است
کمرش خم شده و دست به زانو شده است
بیت بیت دل او از هم پاشیده شده
صورتش در اثر لطمه خراشیده شده
گفت برخیز که من زینب مجروح توام
چند روزیست که محو لب مجروح توام
این چهل روز به من مثل چهل سال گذشت
پیر شد زینب تو تا که ز گودال گذشت
این رباب است که این گونه دلش ویران است
در پی قبر علی اصغر خود حیران است

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 12:54
• نوشته شده توسط
• feiz

کاروانی که سر قبر شما آورده ام
نیمه جان هایی است تا کرب و بلا آورده ام
من نیابت دارم از مادر زیارت آمدم
من وصیت های مادر را به جا آورده ام
کی رود از یاد، وقتی آمدم در قتلگاه
نیزه بیرون از تن تو بارها آورده ام
روی نی ما را تو می دیدی کجاها می برند؟
دخترانت را ز بازار جفا آورده ام
بارها شد، حرمله خندید بر اشک رباب
مادری پاره جگر در نینوا آورده ام
پشت خیمه روی خاکستر به دنبال علی
بر سر قبر پسر صاحب عزا آورده ام
دخترت لطمه به پهلو خورده، زیر خاک رفت
بس حکایت زان شب پرماجرا آورده ام
شد رقیه پیش مرگ حضرت زین العباد
تربتی از قبر او بهر شما آورده ام
ناله اش چون ناله مادر میان کوچه بود
خاطره از قدرت آن

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:03
• نوشته شده توسط
• feiz

علقم

افتان و خيزان مي‌رود هر كس به سوي مقصدي

او كيست با آب روان رو سوي علقم مي‌رود

تشنه

گفتم كه قاتل شايد از روي ترحّم آب داد

اما به روي قبر تو ديدم نوشته تشنه‌اي

شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:05
• نوشته شده توسط
• feiz

حديثِ راز

جانم به لب بيا كه ندارم دگر نياز

آهي كه بر مزار برادر كنم فراز

نامحرمي اگر كه نبودش ميان ما

عالم پر از شراره شدي با حديثِ راز

شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• feiz

رباب

ربابِ دلْ غمين با حالِ خسته

كنارِ قبرِ عباسش نشسته

به لب دارد چنين سقاي اصغر

ببين قدم چو فرق تو شكسته

شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:23
• نوشته شده توسط
• feiz

ساكن

اين خيمه نيمه مانده سوزد جانم

پرپر شده اين جا عليِ عطشانم

تا لحظه‌‌ي ديدن علي اصغرِ خود

من ساكن اين دشتِ بلا مي‌مانم

شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:25
• نوشته شده توسط
• feiz

صحرا

روزگاري آمدم در اين زمين كربلا

آشنايي بين من با او نبود اما كنون

آشنا هستم به اين صحرا و جمع لاله‌ها

گشت اين صحرا شروع يك سفر اشك و جنون

شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:27
• نوشته شده توسط
• feiz

يادش بخير اون قديما با هم، هم آغوش مي‌شديم
هر يكيمون حرفي مي‌زد، اون يكي بي‌هوش مي‌شديم
اگه تو رو نمي‌ديدم اون روزِ من شب نمي‌شد
هيچي ديگه براي من حسينِ زينب نمي‌شد
اگه تو رو نمي‌ديدم تا شب پريشون مي‌شدم
سر به بيابون مي‌زدم مثلِ يه مجنون مي‌شدم
اگه من و نمي‌ديدي دلت اسيرِ غم مي‌شد
اون روز براي تو حسين صبح تا شبم ماتم مي‌شد
امان از اون كرب و بلا تو روز ز من جدا نمود
يه خواهر غمديده رو با بچه‌ها رها نمود
من و كشيد تو شهرِ شام، ميونِ اون همه عدو
تو مجلسِ حراميان سر تو ديده پيشِ رو
از اون مصيبتِ عظيم صداي يا علي زدم
داداش سرِ تو ديدم و سرم به محملي زدم
ديگه از اون روز تا حالا صداي فريادم مي‌آد
وقت

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:34
• نوشته شده توسط
• feiz

جدايي زينب يه اربعيه
بعد اسيري اومده تو رو ببينه
بي كفن در اين مزاري
من مي‌دونم سر نداري
وآآآي ـ يه زماني پيش سر تو
حالا زائر پيكر تو ـ برادر زينب
وآآآي برادر زينب ـ برادر زينب ـ برادر زينب(4)
وقتي كه تو رفتي واي از جسارت
خيمه و غارت امون از شام و اسارت
دشمنانت ظالمه
آمدند با تازيانه
وآآآي ـ زينب و غم و آزار شام
خواهرت سر بازار شام ـ برادر زينب
وآآآي برادر زينب ـ برادر زينب ـ برادر زينب(4)
يه عالمه نامرد پر از پليدي
زينب و زن‌ها ميون بزم يزيدي
با تموم خسته حالي
كار زينب خطبه خواني
وآآآي ـ ديونه مي‌كرد زينب تو
چوبي كه مي‌خورد بر لب تو ـ برادر زينب
وآآآي برادر زينب ـ برادر زينب ـ برادر زينب(4)
م

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:39
• نوشته شده توسط
• feiz

آمدم يا حسين بر مزارت
تا بگويم منم بي‌قرارت
زينب و كي بريدن دل از تو؟
بي تو بودن چهل منزل از تو؟
واويلا حسين واويلا(2)
بعد تو زينبت نيمه جان شد
وارث غربتِ كاروان شد
نور تو چون چراغِ رهم بود
هر كجا رأس تو همرهم بود
واويلا حسين واويلا(2)
رفتي و سلسله پايمان شد
بزم جشن و شراب جايمان شد
بعد تو واي من از زمانه
شام غم ديدم و تازيانه
واويلا حسين واويلا(2)
گر چه جسمم شده از جفا پير
هم ز كعب ني و هم ز زنجير
هر چه باشد مرا شكوه‌اي نيست
درد زينب فقط بي حسينيست
واويلا حسين واويلا(2)

شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:45
• نوشته شده توسط
• feiz

باز يارب چه شده انس و ملك در زاريست
همه جا گشته عزا، اشك دو عالم جاريست
زينب از شامِ بلا
دل غمين آمده است
بر سر و سينه زنيد
اربعين آمده است
يا اباعبدالله يا حسين(4)
قافله برگ خزان گشت و به صحرا ريزان
هر كسي خسته رود سوي مزاري خيزان
هر كه دنبالِ گلش
گشته با خون جگر
از غم لاله‌ي خود
مي‌زند سينه و سر
يا اباعبدالله يا حسين(4)
هر طرف مي‌نگرم، بزم عزايي برپاست
از چنين غصه و غم، عرش و سما در غوغاست
هر كجا عقده‌ي دل
تا دمي وا بشود
عالم و آدميان
همه شيدا بشود
يا اباعبدالله يا حسين(4)
شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:50
• نوشته شده توسط
• feiz

زينب آمد كربلا با حالِ خسته
شيشه‌ي عمرِ دلِ زينب شكسته
بين آن مقتل نشسته
ديده را بر خيمه بسته
يا حسين جانم ـ يا حسين جانم (3)
زينب آمد بر مزار دلبرِ خود
خاك غم ريزد دمادم بر سرِ خود
گويد اي جانا ببين چشمِ ترِ من
در سفر اي گل چه آمد بر سرِ من
هر كجا تا مي‌رسيدم
رأس تو بر نيزه ديدم
يا حسين جانم ـ يا حسين جانم (3)
قافله هر سو به هر جايي روان شد
بر زمين افتاد و چون برگِ خزان شد
هر كجا با آه و ناله گريه كردند
جمله با يادِ سه ساله گريه كردند
كربلا شد در شراره
گشته عاشورا دوباره
يا حسين جانم ـ يا حسين جانم (3)
شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• feiz

منم بابا منم بابا سكينه دخترت زارت
كه بعد آن همه ماتم رسيدم بهرِ ديدارت
ابا المظلوم (4)
دلم خون و غمم افزون ز هجران علي اكبر
همه شب نغمه‌ي خوابم علي اصغر علي اصغر
ابا المظلوم (4)
عمو عباس من اينك تو درماني بر اين دردم
تو را ديدم به هر سختي كه يارم بوده‌اي هر دم
ابا المظلوم (4)
چرا قاسم نمي‌آيي به استقبالِ يارِ خود
نمي‌يابم مزار تو به دو چشمانِ تارِ خود
ابا المظلوم (4)
نشسته غم به قلب من ز هجرانت پدر جانم
ز جا برخيز و كن ياري در اين صحرا كه مهمانم
ابا المظلوم (4)
شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 13:57
• نوشته شده توسط
• feiz

اي برادر زينبت حاجت روايي شد
زائر قبرِ شهيدِ كربلايي شد
ماه شامِ بي ستاره
خيز و يكدم كن نظاره
اي برادر ـ اي برادر (4)
زينبِ غربت كشم نالان و گريانم
از غريبيِ‌ تو من چون مرغِ‌ حيرانم
بعد تو غم ديده زينب
داغ و ماتم ديده زينب
اي برادر ـ اي برادر (4)
من چه گويم از شرارِ غصه و دردم
كي به خود مي‌ديدم آخر زائرت گردم
آمده زينب پريشان
گفته‌ها دارد فراوان
اي برادر ـ اي برادر (4)
شاعر : حسن فطرس

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 14:00
• نوشته شده توسط
• feiz