اربعین حسینی

بند اول:
حسین جان الهی رقیه ت منو هم ببینه
دعا کن، الهی غمت رو دل من بشینه
میدونم، خدا هم خودش زائر اربعینه
شیش گوشه ت قبله و محرابم
عشق تو گوهر نایابم
میخونم ای حسین اربابم حسین اربابم
حسین محور عالم امکانه
زمان و زمین با دمش طوفانه
خدا بر لبش ذکر واعطشانه
(حسین یا حسین یا اباعبدالله)(4)
****************************
بند دوم:
چه خوبه! که مرغ سعادت رو شونه م نشسته
خدایی ، که عشق تو خیلی به جونم نشسته
حسین جان، ببین گرد راه روی گونه م نشسته
نشسته بین جاده روی
صورتم جای اشک و مویه
میآید برمشام بوی کربلای ارباب
فقیر اومدم پادشا برگشتم
اسیر اومدم مبتلا برگشتم
تموم غم و غصه م اینه آقا
چه حیف شد که ا

• یکشنبه
• 14
• آبان
• 1396
• ساعت
• 08:02
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

دل شوریده ام حال و هوای اربعین دارد
عجب شوری برای کربلای اربعین دارد

ذبیحش را خلیل الله قربانی کند از شوق
اگر داند عجب قُربی منای اربعین دارد

یکی چشم انتظار زائران موکب به پا کرده
یکی در خانه اش مهمانسرای اربعین دارد

یکی شوید غبار از چهره ی زائر به اشک خود
چه شور انگیز غوغایی فضای اربعین دارد

جوان و پیر نشناسد که هر کس عشق را فهمد
دلی شوریده، قلبی مبتلای اربعین دارد

گرفته روی دست خویش تصویر شهیدش را
به قدر کل مردم خون بهای اربعین دارد

نجف تا کربلا یعنی شهادت در ره مولا
چه درسی ابتدا و انتهای اربعین دارد

چه جبرانی فراق یار دارد غیر جان دادن؟
چنان جابر که جانی مبتلای اربعین دارد

سلام ما

• دوشنبه
• 15
• آبان
• 1396
• ساعت
• 18:59
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

امان ز آتش روز حساب داد به من
منم كه ذره ام و آفتاب داد به من

دو قطره اشك ز لطفش به من تفضل كرد
اگرچه خارترينم، گلاب داد به من

دلم به خادمى جون نيز قانع بود
حسين منصب عاليجناب داد به من

جوانكى بودم، مادرش مرا پرورد
جوانه اى بودم، عشقش آب داد به من

براش گريه نكردم ثواب جمع كنم
براى كار نكرده ثواب داد به من!

خدا گواست كه او با هر (السلام عليك)
هزار مرتبه روزى جواب داد به من
::
چه كرد ساقى من با دلم در آن موكب؟
به جاى چاى گمانم شراب داد به من!

شاعر : پیمان طالبی

• دوشنبه
• 15
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:07
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

به شوق اسمان اینبار میگیریم پر از پا
شروع عاشقی در اربعین باشد اگر از پا

قدم ها می رود وقتی به سمت جنت الاعلا
میان راه حق داریم نشناسیم سر از پا

به روی چشم خدام است خاک پای هر زائر
که در راه وصال عشق می جوشد گهر از پا

جنون شد ضرب در عشق و مثل ها را عوض کرده
در این صحرا به جای دست ریزد صد هنر از پا

نه از ذکر و مناجات و نه از صوم صلات و حج
که زائر بیشتر در حشر می بیند ثمر از پا

شاعر : مجتبی نجیمی

• دوشنبه
• 15
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:09
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

گدا به لطف نگاهت امیر خواهد شد
به پای عشق تو، سلطان، اسیر خواهد شد

تمام برکت و احسان خوان تو عشق است
گرسنه بر سر این سفره سیر خواهد شد

هر آنکه ثروت عالم به کف گرفته، اگر
محبت تو ندارد، فقیر خواهد شد

میان هم همه ی اربعین مسیحی هم
ز شوق با همگان هم مسیر خواهد شد

فضای هجمه ی داغ تو بس که جانسوز است
جوان ز شدت این غصه پیر خواهد شد

محمد قاجار

• دوشنبه
• 15
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:14
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

اینجا كشيده ايم به شوق تو صف همه
سوي تو عازميم به شور و شعف همه
ما تشنه ايم، تشنه ي صحراي طف همه
پای پیاده آمده ايم از نجف همه

تاريخ اگرچه فاصله انداخت بين ما
در راه عشق توست همه شور و شين ما

شد سهم ما امانت عشق تو از الست
يعني كه دين ما به تو از روز اول است
پاهاي خسته اي كه پر از زخم و تاول است
اجمالي از تلاطم شوقي مفصل است

ما زايران كوي تو هستيم از قديم
با هر قدم به روي خطايي خطي زديم

اين كهكشان كه چرخ زنان بر مدار توست
اين قطره ها كه مقصدشان جويبار توست
اين سيل جمعيت كه چنين رهسپار توست
از هر نژاد و رنگ و زبان بيقرار توست

هر بيدلي شده ست مسافر به شوق تو
از شرق و غرب آمده زائر به شوق تو

• دوشنبه
• 15
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:17
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

کنار پنجره فولاد لحظه‌های وداع
که سست می شود از غصه، پای برگشتن
صدای زنگ تماسی مرا به خود آورد،
هنوز در حرمی؟ آه و گریه و شیون

بگو امام رضا، دست من به دامن‌تان
بگو که دست شما یک امانتی دارم
برات کرب و بلا را بگیر از دستش،
بگو که از سرتان دست برنمی‌دارم

دلم گرفته همه رفته‌اند و من ماندم،
نمی‌رسی تو به فریاد این دل غمگین؟
دعا مگر نه که قلب شکسته می‌خواهد؟
ببین بساط دلم را شکسته‌تر از این؟

به چشم‌های ترم قول داده‌ام آقا،
دل مرا به هر آنجا که می‌برد باشم
که اربعین به تماشای گنبد سقا،
دم عمود هزار و چهارصد باشم

جز آن طرف، همه جا اربعین گرفته هوا،‌
روانه ساز دلم تا کمی هوا بخورد
سه روز روزه گرفت

• دوشنبه
• 15
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:19
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

گويا بنا شد تا گدايى جا بماند
در حسرت تعبير يك رويا بماند

مجنون چه حالى مى شود وقتى بفهمد
بايد دوباره در غم ليلا بماند

تنها خدا صبرش دهد آن را كه بايد
اين شهر را در اربعين تنها بماند

من آن كوير تشنه ى نالايقم كه
در آرزوى ديدن دريا بماند

يك روضه مى گويم براى يادگارى
شايد برايم در صف عُقبى بماند

اين كه سنان دير آمد از گودال بيرون
هرچند مى دانم چرا، اما بماند ...

شاعر : کرامت نعمت زاده

• دوشنبه
• 15
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:21
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

همه از هر کجا باشند از این راه می آیند
به سویت ای امین الله! خلق الله می آیند

زمین سرمست راه افتاد و بر ما راه آسان شد
زمین و آسمان با زائرانت راه می آیند

ببین شانه به شانه هم سفید و هم سیاه اینجا
به شوق دیدن تو پا به پا، همراه می آیند

مدار عاشقی سقاست، آغاز طواف از اوست
به سوی آفتاب آنجا به اذن ماه می آیند

قیامت کرده ای، انگار تصویری است از محشر
که دوشادوش هم نزدت گدا و شاه می آیند

نکیر و منکر از من گرچه زهر چشم میگیرند
به لطف گوشه چشمت عاقبت کوتاه می آیند

شاعر : سید محمد مهدی شفیعی

• دوشنبه
• 15
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:22
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

آمده ام به کربلا
آمده ام به کربلا خاک تو را بسر کنم
خیمه غم بپا کنم جن وملک خبر کنم

آمده ام که گویمت شرح سفر عزیز جان
سنگ صبور من شوی غم زدلم بدر کنم

اسیر دشمنت شدم کوفه وشام رفته ام
آمده ام که صحبت از خم شدن کمر کنم

خیز وببین که در سرم موی سیه نمانده است
آمده ام کنار تو باقی عمر سر کنم

شرم کنم که گویمت رقیه در خرابه ماند
چگونه ذکر حال آن دختر محتضر کنم

از آن دمی که آمدم دوباره من به کربلا
به یاد روز واقعه دیده ز اشک تر کنم

یاد ابوالفضل وعلی،قاسم وعون وجعفرم
یاد به خون تپیدن غنچه ی نو ثمر کنم

یاد سر بریده ات خنجر خونی عدو
یاد خیام سوخته کودک بی پدر کنم

حال که هجر بین ما گشته تمام ای حس

• سه شنبه
• 16
• آبان
• 1396
• ساعت
• 15:47
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

ببخش تقصیرم
همیشه فکر من این بود،بی تو می میرم
کنون ز زندگی بی تو سخت دلگیرم

قرار نبود برادر روی مرا نبری
چهل شب است به ناله چو مرغ شبگیرم

گذشته است چهل روزه هجر تو،چل سال
سپید مو شده وهمچو یک زنی پیرم

کشیده رنج اسارت زبعد تو زینب
اسیر جور زمانه، رضا به تقدیرم

زدند تهمت خارج شدن ز دین بر ما
رسول جد من است واسیر تکفیرم

قرائتی که تو کردی به کوفه یادم هست
هنوز گریه کنان در تلاش تفسیرم

فدای راس چو ماهت که همرهم بوده
به دفعه ها سر تو بوده است دستگیرم

زخاطرم نرود مجلس یزید لعین
به یاد تشت زر و خیزران زجان سیرم

به جای مانده به شام آن گل سه ساله تو
در این قضیه برادر ببخش تقصیرم

بیامدم به کنار

• سه شنبه
• 16
• آبان
• 1396
• ساعت
• 15:48
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

با هر قدم، که میزنم، انگارحرم، روبرومه
این قدما، مسبب، رسیدن ، به آرزومه
نفس نفس، ذکرت آقا، روی لبا، برقراره
بارون غم ، نم نم آقا ، ازاین چشا، داره میباره
((ارباب ، باورندارم کجام
ارباب ، مدیون اون نیم نگام
ارباب ، من زائرکربلام ))
حسین وااااای حسین وااااای

باکاروان، دربین راه، باروضه ها، دم میگیرم
الهی که، برای اون، سه ساله ی، شما بمیرم
خداروشکر، نصیب من، ای بی کفن، زیارت تو
کرم کن و ، قابل بدون ، درمیام از ،خجالت تو
((ارباب ، ازعمق جونم سلام
ارباب ، عشق تو علی الدوام
ارباب، من زائرکربلام))
حسین وااااای حسین وااااای

شاعر : عبدالحسین شفیع پور

دانلود سبک

• سه شنبه
• 16
• آبان
• 1396
• ساعت
• 15:53
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

دوباره آمدم به کربلای تو
که تا بپا کنم دمی عزای تو

گذشته اربعین زروز کشتنت
بیامدم کنون شوم فدای تو

دوباره آمده به یاد وخاطرم
تن به خون تپان،زسر جدای تو

به یادم آمده وداع آخرت
واشک بی امان اقربای تو

شدی توکشته و به دشت پر بلا
شدم سپر برای بچه های تو

چه سخت بود اسیری ام ولی شدم
رضای بر قضای کبریای تو

سرت به روی نی چراغ راه من
تپیده دل همیشه در هوای تو

ره تو یا حسین ره سعادتست
خوشم کشیده ام بلا به راه تو

بسی به شهر شام به ما جفا شده
زسوی خصم دون و بی حیای تو

برادرم به شام بمانده دخترت
شده به شهر کینه ها فدای تو

کشم خجالت از تو ای حسین من
خوشا که مرگ من شود دعای تو

شاعر : اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 16
• آبان
• 1396
• ساعت
• 15:58
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

سوغات سفر
برادر تا بخواهی از سفر سوغات آوردم
دلی خون،قدخم،ازخطه ی ظلمات آوردم

برای ما برادر این سفر پر از خطر بوده
خبر از شام واز دروازه ی ساعات آوردم

برادر سنگ ها برما زده،بی حرمتی کردند
سر بشکسته ام را از ره اثبات آوردم

فراقت از اسارت بیشتر،سوزانده جانم را
تکیده چهره ام را آیه از آیات آوردم

خجالت می کشم بهر رقیه ای گل زهرا
کنون جان را به جبرانی این مافات آوردم

ندارم حاجتی جز وصل تو ای دلبر زینب
از اینرو رو به تو دروازه ی حاجات آوردم

رسیده اربعین واز برای سوگواریت
پریشان روی قبرت جمعی از سادات اوردم

شاعر : اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 16
• آبان
• 1396
• ساعت
• 16:37
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

پا میذارم این روزا، به سمت جنت
به خیل زائرا آقا، داده لیاقت
هر کی خواسته‌ای داره، تو این هیاهو
آرزوی من شده، فقط شهادت

آرزومه که، فدایی آقا بشم، هدیه بدم سرم رو به شاه کرَم
عزتم بده، تا که من بشم، شهید راه حق، مدافع حرم

معرفت بده، توی این مسیر، گم نشه راه حق منم خالص بشم
حُریّت بده، یک مجاهدُ، مثه شهید کربلا عابس بشم

*آقاجون، ذکر هر روز و شبا*
*ابد والله ماننسی حسینا*

حالا که قسمتم شده، وصال دلبر
حالا که بالم دادی و منم زدم پَر
نیابت از رفیقامم، زائرتونم
علی الخصوص نیابت از، امام و رهبر

این زیارت و سیل زائرا، مدیون اون شهیدای با غیرته
لشکر حسین یاری هم میخواد، رمز ورود به لشکرش شهادته

پا

• سه شنبه
• 16
• آبان
• 1396
• ساعت
• 16:41
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

خیز وبنگر ای برادر...بر مزارت حال خواهر
زبنب تو رنج سفر پیر نموده
درد فراق توزجان سیر نموده
جان منی جان منی ای حسین جان2

شد چهل روز درد هجران..دیگر آمدبر لبم جان
کرببلا قبر تو افتاد گذارم
کاش سر از خاک تو من بر ندارم
جان منی جان منی...

پیکرت بی سر به خاک است...قطعه قطعه چاک وچاک است
بهر وصال تنت آورده ام سر
مرغ دل من به هوایت زند پر
جان منی جان منی....

بر مزار شیر خواره...آمده مادر دوباره
خیز علی اصغر وخور شیر دوباره
قلب من از دوری تو گشته پاره
جان منی جان منی...

شاعر : اسماعیل تقوایی

سبک:موسم گل..سالارعقیلی

شاعر : اسماعیل تقوایی

• جمعه
• 19
• آبان
• 1396
• ساعت
• 06:55
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

از همه جـز تو اگر بریـدم علت دارد
هر که شد نوکـرِ تو تاجِ سعادت دارد

وطنم کرب و بلا... سینه زنم بسم الله‌.‌..
نفـسی که شده نذرِ تو لیاقت دارد

بررویِ شانه یِ من بیرقِ عشق است حسین
هر کسی پایِ عـَلَم آمده حُرمت دارد

کاش محشور شود روزِ قیامت با تو...
آن که دنیا به غـلامیِ تو شهرت دارد

کوچه یِ سینه زنی کوچه یِ عشقِ زهراست
هر کسی آمده وَالله که دعـوت دارد

مادرت خواسته پایِ عَلَمِ تو باشم
پایِ پرچـم نفسم قیمتِ جنت دارد

اربعین آمد و از قافله ات جا ماندم
دلِ بی تابِ گـدا شوقِ زیارت دارد

عاشقت منتظرِ منتقمِ عاشوراست
مهدی فاطمه بر شیعه ولایت دارد

شاعر : حسین ایمانی

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 13:43
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

صدایِ زنگِ قـافله ... بلایِ جانِ من شده
همیشه فکر می کنم حسینِ من کفن شده

چهل شبانه روز در آتشِ روضـه سوختم
قاتلِ جانِ خواهرت قصه یِ پیرهن شده

تو که نفس نفس زدی زدند اهلِ خیمه را
کـبود مثلِ مادرم تمامِ این بدن شده

سرِ تو رویِ نیزه و برای گوشواره ای
میانِ زجر و دخترِ تو جنگِ تن به تن شده

طـناب رویِ بازویِ قـافله یِ ابوتراب
عذابِ ما بزمِ شراب و ضربه بر دهن شده

گوشه یِ ویرانه گُلِ سه ساله ات دق کرده و...
داغِ دلِ فاطـمه و علـّتِ شرمِ من شده

به روزِتو چه آمده؟! به روزِ من چه آمده؟!
پیکرِ تو... معجرِ من... مثلِ دلِ حسن شده

صدایِ ندبه خوانیِ رگِ تو می رسد به گوش
رگِ بریده با دلِ شکسته هم سخن

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 13:45
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

آذری و عرب و فارس ندارد این راه

بأبی أنتَ و اُمـّی یا اباعبـدالله

چشم خورشید شده فرش دراین جادّه ها

وَ غبار از تنِ زوّارِ تو می گیرد ماه

بُـگذر از قوم و نژاد و لحن و نوعِ گفتار

دم بزن از غم اربابِ کرم زائرِ شاه

همه از هر طرفی سوی حرم می آیند

هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

بیشتر از طرف صحن نجف آمده اند

اربعـینی شده های علـویِّ درگـاه

روسفید است کسی که شد نشانش ارباب

جامه یِ خاکی و آه و عرق و شال سیاه

باتن خسته به من روضه ببین می چسبد

بی کفن هستی وصدپاره بدن...بی سر...آه

حرف پیراهن غارت شده در گودال است

ندبه خـوان است عزادار اباعبـدالله

شاعر : حسین ایمانی

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 13:57
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

چهل روز گذشت و میهمان آمده است

بر پیکر من دوباره جان آمده است

برخیز بهار من خزان آمده است

خواهر به سرت نفس زنان آمده است

پیش تو نشستم لک لبیک حسین

حاجی تو هستم لک لبیک حسین

این مرقد بی نشان علم را کم داشت

یک زائر مو سپید و خم را کم داشت

سینه زنی اهل حرم را کم داشت

حال همه روضه خوانی ام را کم داشت

تو بی سر سربلند و من سرگشته

ای کشته ی تشنه خواهرت برگشته

یادت که نرفته پر من سالم بود

هنگام وداع سر من سالم بود

تا رفتن تو پیکر من سالم بود

هم چادر و هم معجر من سالم بود

گودال که رفتی جگرم ریخت به هم

در آتش خیمه ها سرم ریخت به هم

دستت که نبود دست ها بالا رفت

درهمهمه چادرم به زیر پا

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 13:59
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

سلام یوسف زینب ، سلام ای نوحم

هنوز بی کفنی ای شهید مذبوحم؟!

خبر رسید برایم که بوریا شده ای

اسیر تابش خورشید کربلا شده ای

پس از تو بار امامت به روی دوشم بود

صدای قهقه ی شمر توی گوشم بود

تو عاشقم شدی و من هم عاشق تو شدم

تو دین من شدی و من مبلغ تو شدم

به قاب شام کشیدم حماسه برگشتم

اگرچه پیر شدم من خلاصه برگشتم

چهل شب است برادر ، غریب و تنهایم

چهل شب است که من کعبه الرزایایم

به زخم قلب عزادار من نمک زده اند

حسین چشم تو روشن مرا کتک زده اند

میان آتش خیمه عقیله سوخت حسین

غروب روز دهم یک قبیله سوخت حسین

همینکه سنگ تراشیده خورد بر سر تو

تو ضعف کردی و ناله کشید خواهر تو

هنوز لحظه ی اف

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:02
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

زینب رسید کشته بی سر قیام کن

باز از رگ بریده به خواهر سلام کن

یک اربعین که حرمت من را نداشتند

تو الاقل به پیری من احترام کن

آغوش توقرار دلم بودازآن نخست

دستی برآرو صبر مرا مستدام کن

《من خون گرم خویش حلال تو کرده ام

خواهی به شیشه افکن و خواهی به جام کن》

نیمی زجان گرفته ای از من در آن غروب

برخیز و کار نیمه خود را تمام کن

جان داده ام ولی نخ معجر نداده ام

برخیز و یک نظر به رخ نیل فام کن

سایه ندیده سایه او را بلند شو

خورشید را برای ربابت حرام کن

از حرمله نمی گذرم که به خنده گفت

هان ای رباب بر سر طفلت سلام کن

مرهم شدم برای همه مانده ام خودم

برخیز و زخمهای مرا التیام کن

هر گز نشد به

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:04
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

من چُنان باد صبا ، مُشک فشان می آیم

دست‌بوسی طرف پیر مغان می آیم

گاه با شوق وصال و گهی از درد فراق !

گاهی اوقات چنین ، گاه چنان می آیم

جان گرفتیم ز پابوس علی اولِ راه

به امیدی که دهم پیش تو جان ، می آیم

گفتم: امسال اگر قسمت من بود طریق

من پیاده عوض دخترتان می آیم

چقدر آبله در راه دهن وا کرده

روضه دارم به نظر ، گریه کنان می آیم

پای ما خار ندیده ز توان افتاده

تا خود کرب و بلا مرثیه خوان می آیم

شاعر : علیرضا وفایی

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:07
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بعد تو از آه من ز سر زندگی گذشت

چل روز میشود که به آوارگی گذشت

چل روز میشود که اسیرم ، اسیر تو

عمرم مدام در پی دلداگی گذشت

چل روز بی تو ، با همه ی قاتلان تو

سر بسته گویمت به همین سادگی گذشت

چل روز بین کوچه و بازار و مرد ها

بی تو چه زود آنهمه شهزادگی گذشت

یک لحظه یی نشد که زغم دورمان کنند

هرچه به ما گذشت به آزردگی گذشت

چل روز بی تو قدر چهل سال می گذشت

بدتر ز داغ گوشه ی گودال می گذشت

داغی گذاشتند به دلم بعد داغ تو

ماندم چگونه زنده ام از اتفاق تو

بعد از تو زود با طمع آمد سراغ من

آنکه گرفت با دم خنجر سراغ تو

رفتی چقدر با عجله گوشه ی تنور

دق کردم ای عزیز دلم با فراق تو

از بس به رو

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

هر کسی با هر عقیده هر کسی با هر مرام

راه افتاده برای خاکبوسی امام

آمدند از شیعه و سنی و نصرانی و گبر

پا به پای اربعینی ها به قصد یک سلام

زائران موکب به موکب راهی رشک بهشت

هر نفس رفع حجابی هر قدم فتح مقام

پای عشق آمد وسط پای برهنه می دوند

جای ما جامانده ها ای کاش بردارند گام

خارهای این بیابان خار چشم دشمن اند

زخم های پای زائر تیغ بیرون از نیام

ساده و مهمان نواز و خاکی اند اهل عراق

زائر از آنها نمی بیند به غیر از احترام

دل به قربان سری که روی نی گنبد شده است

جان فدای زائری که احترامش شد حرام

گاه سیلی رنج داد و گاه شمر آزار داد

ای پدر با تو بگویم از چه زجری... از کدام؟!

دردهای بی

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:18
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

نشسته ایم ولی تذکره مهیا نیست

خبر رسیده که دیگر برای ما جا نیست

قبول وصله ی ناجور این بساط منم

قبول جای بیابان کنار دریا نیست

اگر چه دوست به چیزی نمی خرد ما را

ولی کسی که نیفتد به پاش از ما نیست

قسم به عصمت زهرا که زود می شکند

قدی که زیر مصیبات کربلا تا نیست

به یاد تشنگی اش،تشنه کام باید مرد

سر شکسته که در این بساط پیدا نیست

چه شد که حضرت زینب دوید،،چون گودال

هنوز هم‌ که هنوز است جای زنها نیست

نشست لحظه ی آخر به سینه اش قاتل

گرفت موی سرش را،،مجال حاشا نیست

و تیز بودن تیغ از شروط انصاف است

کنار جرعه ی آبی که حق قربانیست

شاعر : حسین واعظی

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

برخیز برادر شهیدم

من زینبم از سفر رسیدم

از رنج اسارت امدم من

مشتاق زیارت امدم من

با پیکر خسته ام رسیدم

با قلب شکسته ام رسیدم

ای تشنه،ذبیح کربلایی

برخیز جهان من کجایی؟

هرچند به خون وضو گرفتم

پیراهنت از عدو گرفتم

با معجر خون نقاب کردم

در راه تو انقلاب کردم

از شام بلا رسیده ام من

دنبال سرت دویده ام من

من در غم تو اسیر بودم

در سلسله هم امیر بودم

تو رفتی و غیرت از جهان رفت

اه دل من به اسمان رفت

تا پرچم ساقی ات زمین خورد

از معجر خواهرت امان رفت

تو رفتی و نیزه ها رسیدند

از شانه ی کودکان توان رفت

با ضربه ی دست های سنگین

هوش از سر و گوش دختران رفت

جان بود هنوز در وجودت

دیدم که

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:25
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

پیری زمین گیرم، صبوری ناخوش احوال

حس می کنم افتاده ام از شیبِ گودال

یادم نرفته ذوالجناح بی سوارت

یادم نرفته دختران بی قرارت

یادم نرفته سنگ بر آیینه ات خورد

یادم نرفته چکمه ای بر سینه ات خورد

یادم نرفته گریه ام سیلاب می شد

طفلی رقیه پابه پایم آب می شد

زهرا شدم، در تنگنا آتش گرفتم

من زودتر از خیمه ها آتش گرفتم

از کربلایت زخمی و بی بال رفتم

با چشم هایی تار از گودال رفتم

از حال و روزم بی خبر بودم برادر

با شمر و خولی همسفر بودم برادر

با دست خالی جنگ آن اغیار رفتم

با چادر خاکی سر بازار رفتم

زخم زبان از شهر پر نیرنگ خوردم

در کوفه از شاگردهایم سنگ خوردم

از ازدحام کوچه ها رنجید زینب

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

می آورم سمتِ زیارت، کاروان را

یک کاروان از یاس‌های ارغوان را

بالا سر و، پایینِ پا، فرقی ندارد

آورده ام پیش تو این قَدّ کمان را

ای کاش نامحرم نبود اینجا، ببینی

این حال و روز و، ناله ها و، وضعمان را

تو سر نداری، من سر و سامان ندارم

بر سینه دارم داغ‌های این و آن را

ای کاش می‌دیدی مرا، مویم سپید است

بسکه شنیدم طعنه‌های ساربان را

هم بر تن تو زخم بسیار است هم من

این زخم‌ها برده ز من تاب و توان را

تو زخمِ نیزه داری، اما من برادر

دارم نشان روی جگر زخمِ زبان را

از کوچه‌های کوفه خیلی حرف دارم

آوردم از آنجا برایت نیمه‌جان را

من از نفس افتاده‌ام تو از روی زین

من کعبِ نی خوردم به تن، تو هم

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

می آورم سمتِ زیارت، کاروان را

یک کاروان از یاس‌های ارغوان را

بالا سر و، پایینِ پا، فرقی ندارد

آورده ام پیش تو این قَدّ کمان را

ای کاش نامحرم نبود اینجا، ببینی

این حال و روز و، ناله ها و، وضعمان را

تو سر نداری، من سر و سامان ندارم

بر سینه دارم داغ‌های این و آن را

ای کاش می‌دیدی مرا، مویم سپید است

بسکه شنیدم طعنه‌های ساربان را

هم بر تن تو زخم بسیار است هم من

این زخم‌ها برده ز من تاب و توان را

تو زخمِ نیزه داری، اما من برادر

دارم نشان روی جگر زخمِ زبان را

از کوچه‌های کوفه خیلی حرف دارم

آوردم از آنجا برایت نیمه‌جان را

من از نفس افتاده‌ام تو از روی زین

من کعبِ نی خوردم به تن، تو هم

• شنبه
• 20
• آبان
• 1396
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• ح.فیض