غزل امام زمان (ع)
تشریح درد نیامدنت می کشد مرا
دیگر بیا که تنها شدنت می کشد مرا
دلگیرم از شمردن روز غیاب تو
تأخیر کرده ای نیامدنت می کشد مرا
اصلا گرفته بغض گلویم ، ز دوریت
این بی رمق صدا زدنت می کشد مرا
بین من و تو فاصله بیش از حدش شده
لحظه به لحظه جدا شدنت می کشد مرا
پرونده ام به سوی تباهی کشیده است
دیگر ز من رها شدنت می کشد مرا
حس می کنم صدای نفست بین روضه ها
این گونه ناله و نفس زدنت می کشد مرا
یک شب قدم بزن بر روی دیده ترم
دیگر صدای نیامدنت می کشد مرا
در بین روضه شنیدم به گوش جان مولا
آوای وای مادر و حسنت می کشد مرا
داری به روی دیده ات اشک غم و عزا
این ذکر و شور مادریت می کشد مرا
- شنبه
- 26
- آبان
- 1397
- ساعت
- 08:24
- نوشته شده توسط
- قاسم قاسمی بیدهندی
ای که داری بسرت تاج ولایت آقا
#دلگویه_های_آدم_دردمند
#سلام_علی_آل_یاسین
ما کجا درد وغمِ حضرتِ یعقوب کجا؟
دعای عهد، و «عجل لنا ظهوره» و مژده
#یلدای_فرج
بی تو یلدا هم گذشت از نیمه شب
