به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
چراغی مرده‌ام، دل کن دلم را
به بسم‌الله، بسمل کن دلم را
بگیر این دل، دل ناقابلم را
به امّیدی که بگدازی دلم را
بده حالی که حالی تازه باشد
که هر فصلش وصالی تازه باشد
مدد کن لحظه‌ای از خود گریزم
که تاریک است صبح رستخیزم
تمام فصل من شد برگ‌ریزان
بده داد منِ از خود گریزان
الهی سینه‌ای داریم پُر سوز
تبسم کن در این آیینه یک روز
تبسم کن، تبسم کن، الهی!
مرا در عطر خود گم کن، الهی!
من از کوه و درختی کم نبودم
شبی با من تکلم کن، الهی!
همه حیران، چون موساییم در طور
تجلی کن، شبی، یا نور، یا نور!
تجلی کن که ما گم‌کرده راهیم
ببخشامان که ل
- چهارشنبه
- 12
- تیر
- 1398
- ساعت
- 14:56
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
عمریست که همدست شدم با شیطان
