مناجات با خدا

چوب قهرت را اگر میخورد این مسکین زار..
زودتر میشد ادب زین لطف های رنج وار..
از من این بار گناهو از تو این بار کرم..
از من این بی سایبانی از تو هم این سایه سار
از من این سستی و غفلت از تو این جود مدام
لطف کن ای حضرت الله اکبر بر صغار..
اشک رشکی میبرم بر حال پاکان حریم
مثل بارانی که میبارد در ایام بهار..
دست من را رو مکن بی رو شدن شرمنده ام..
آبرویم را مبر در پیش خلق روزگار..
سجده هایم بهر حاجت،ندبه هایم بی ثمر
آه.. از این بی وفایی های من پیش نگار..
شد تلف عمر گرانم پای این و پای آن..

حیف ازین اوقات رفته حیف ازآن افتاده بار..
دست های خالیم سمت عنایاتت دراز..
چشم من بر رحمت بی منتت امیدوار..
یا

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 14:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

رجب آمد خدای من العفو
آمدم آشنای من العفو
غلطی کردم و نفهمیدم
در گذر از خطای من العفو
نظری کار من گره خورده
یار مشکل گشای من العفو
کرم تو امیدوارم کرد
یا سریع الرضای من العفو
پرده پوشی تو جسورم کرد
وای من آه وای من العفو
توبه کردم ولی نتیجه نداد
چه کنم توبه های من... العفو
کاری از دست من که ساخته نیست
تو خودت از برای من... العفو
شب جمعه نوای من الغوث
شب رحمت نوای من العفو
حاجت لیلة الرغائب من
یا شریف الجزای من العفو
فارج الهَمّ و کاشِفَ الغَّمی
یا کَثیرالوَفای من العفو
یا من إِحسانُهُ القَدیم تویی
یا قَدیمَ السَّنای من العفو
سَیِّدی أَنتَ یَسمَعُ النَجوی
یا جَمیلَ الثَّنای من العفو
دائِمُ اللُ

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 15:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

روزگاري پر از صفا بوديم
مرد ميدان هر بلا بوديم
دورمان هر چه بود خوبي بود
از دروغ و ريا جدا بوديم
بال پروازمان كه وا ميشد
از كران تا كران رها بوديم
دلمان صاف بود و بي كينه
مؤمن و پاك و با خدا بوديم
دلمان دل نبود دريا بود
سر به زير و چه سر به را بوديم
بندگيمان به شرط مزد نبود
به قضا و قدر رضا بوديم
در پي كبر نه ريا هم نه
ولي دنبال كبريا بوديم
نيمه شب جانمازمان پهن و ...
همه مشغول ربنا بوديم
اهل العفو گفتن و توبه
اهل پرهيز از خطا بوديم
صبح هر جمعه عهد مي خوانديم
با مفاتيح آشنا بوديم
كربلا هم اگر نمي رفتيم
زائر مشهد الرضا بوديم

شاعر : محمدحسن بیات لو

• دوشنبه
• 23
• تیر
• 1393
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• علی

اگر ای دو ست نداری هوس دیدن ما
محض تشویق بیا دیدن گرییدن ما
همه را میخری از بسکه که تو مردم داری
ای ز احسان تو گرییدن و خندیدن ما
گوشه ی صحن تو چون با تو زبان میگیریم
مرغ فردوس خورد غیطه به نالیدن ما
ما به صحن تو در اییم و تو بر دیده ی ما
باز دید تو کجا عوض دیدن ما
بی سلیقه است مسافر که رود جای دگر
بهترین است همین طرز پسندیدن ما
ای طواف تو همه دل خوشی ما فقرا
حج ما نیست بجز دور تو گردیدن ما
هر که دل خسته اید تو کنی ارامش
باغ رضوان تو شد وقف خرامیدن ما
نجف و کرب و بلا رفتن ما طاعت تست
وه چه زیباست بخون نزد تو غلطیدن ما
به خطا رفتهی تو باز چو اهو برگشت
ای زیارت گه تو ضامن بخشیدن ما
ما به تشریک م

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1393
• ساعت
• 06:23
• نوشته شده توسط
• سبحان

خدایی خدا غریبه
غریبه چون که ما عاشقش نشدیم
غریبه بنده لایقش نشدیم
غریبه رهرو صادقش نشدیم
امون ز غفلت امون زتهمت
از دست ما تو غیبته حضرت حجت
گناه شد عادت غیبت عبادت
جالب اینه گذاشتیم سر خدا هم منت
هرجا ریا شد به اسم خدا شد
همه دکان واکرده ایم حتی تو هیئت
چی و ببینه دل سیاه
یا رو زبون اللهم الرزقنی شهادت
از امربه معروف ترسیدیم
حاجی و دورشیطان گردیدیم
همسایه یتیم و سیر خوابیدیم
ما به زمین خورده خندیدیم
خدا نفهمیدیم
خدایی خدا غریبه
غریبه چون که راحت گناه کردیم
غریبه به نامحرم نگاه کردیم
غریبه نامه فقط سیاه کردیم
فروختیم ایمان
خریده ایم نان
خاک میخوره رو طاقچه هامون قرآن
سحر نه حالی نه خمس مالی
اس

• پنج شنبه
• 23
• مرداد
• 1393
• ساعت
• 08:10
• نوشته شده توسط
• علی

بنده ی روسیاه اومد ، بی کس و بی پناه اومد
برا یه نیم نیگاه اومد ، الهی العفو الهی العفو
قربون اون لطف و عطات ، من افتادم به دست و پات
نذار بیفتم از نگات ، الهی العفو الهی العفو
درسته که با گناهام خیلی دلت شکسته
ولی سر سفره ی تو بازم گدات نشسته
الهی العفو ، الهی العفو
******
ای غافر الذنوب من ، ای ساتر العیوب من
ای کاشف الکروب من ، الهی العفو الهی العفو
گناهامُ به روم نیار ، بذار بگم همین یه بار
یه شب ما رُ نجف بیار ، بحق حیدر بحق حیدر
چیزی به جز خوبی ازت تو زندگیم ندیدم
روم نمیشه که سرمُ بلند کنم، بُریدم
دلم گرفته ، دلم گرفته
******
بدون تو کجا برم ، بگو پیش کیا برم
کاش بشه کربلا برم ، بحق زین

• سه شنبه
• 9
• تیر
• 1394
• ساعت
• 06:00
• نوشته شده توسط
• علی

ای که می گویی خدایا در به رویم باز کن
من گشودم در بیا حالا تو کمتر ناز کن
دوست دارم عمر تو با معصیت پایان نگیرد
پس بیا آغوش من راه ثواب آغاز کن
ای زمینگیر گناهان ای شکسته بال و پر
بار عصیان را بریز از دوش خود پرواز کن
زرق و برق زندگیِ تو ندارد فایده
خویش را با بندگی در پیش ما ممتاز کن
من نمی گویم که با ما گفتگو کن دائماً
لاأقل دردی اگر داری به ما ابراز کن
بد مگو از ما، تو را من دوست دارم عبد من
خوبی ما را ببین بعداً دهان را باز کن
راه حل مشکلت را با کلید یا علی
می دهم دست خودت حالا برو اعجاز کن
با علی مومن بمان و با علی قرآن بخوان
سیر کن آیات ما را، کشف صدها راز کن
با علی بالا بیا آری به عرش م

• شنبه
• 13
• تیر
• 1394
• ساعت
• 07:55
• نوشته شده توسط
• علی

توبه ام توبه نشد هر چه که همت کردم
من به ستاری تو سخت جسارت کردم
هر چه تو دوست شدی با من الوده ولی
بی حیاتر شده با نفس رفاقت کردم
رمضان است و دل از خواب نکندم افسوس
مثل هر سال من از لطف تو غفلت کردم

من از این فلسفه روزه از این فیض عظیم
به همین تشنگی ساده قناعت کردم
روزه هم چشم مرا باز نکرده،نکند
عادتم بود اگر هرچه عبادت کردم
هر چه هستم سر دیوانگی ام میمانم
روزه ام را فقط افطار به تربت کردم
خواستم از عطش روزه بگویم اما
از لب تشنه اش احساس خجالت کردم
روزه ام روضه شد و روضه مرا میکشدم
یاد ان تشنه لب کرببلا میکشدم

شاعر : حسن کردی

• شنبه
• 6
• خرداد
• 1396
• ساعت
• 09:40
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ذکر استغفارهایم بی اثر مانده هنوز
یک نگاهی کن گدایت پشت در مانده هنوز

گریه ها کردم ز دوری ات ولی آقای من
بنده ی بیچاره از تو بی خبر مانده هنوز

دارد آقا ماه مهمانی به پایان می رسد
حسرت دیدارتان در یک سحر مانده هنوز

قول دادم نوکر خوبی شوم اما نشد
هی شکستم توبه و این درد سر مانده هنوز

رو زدم بر غیر تو حالا زمین خوردم ببین
این دل زار من آقا در خطر مانده هنوز

دگر از دست خودم خسته شدم پاکم بکن
تا که یک فرصت برایم مختصر مانده هنوز

نکند روزیِ امسال من آقا نشود
اربعین پای پیاده یک سفر مانده هنوز

کرمی کن برسان نوکرتان را به حرم
بوسه بر شش گوشه با چشمان تر مانده هنوز

ته گودال صدا زد خواهرم گریه ن

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 08:27
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خبر آمد رمضان است خدا... میبخشد
بی کم وکاست وبی چون وچرا میبخشد

معصیت کارترین باشی اگر با توبه
وسط بزم مناجات و دعا میبخشد

قطره ای اشک زچشمت بچکد میبینی
که چه آرامشی این حال بکا میبخشد

تیرشیطان به دلت کرده اثرغصه نخور
که خداوند طبیبانه دوا میبخشد

سفره داری خدا فرق عجیبی دارد
میهمان را عوض آب و غذا- میبخشد

آن قدر بخشش او وسع زیادی دارد
که دراین ماه بخواهد همه را میبخشد

دید اعمال بد و زشت مرا هیچ نگفت
او کریم است و کریمانه خطا میبخشد

حاجتت را تو بگو چونکه اجابت بااوست
عاشقان را سفر کرب و بلا میبخشد

ته گودال تجلی کرامت شده است
شاه بر قاتل خود نیز عبا میبخشد

شاعر : محمد حسن بیاتلو

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:47
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

هفته آخر است آمده ام
پیش تو کسب اعتبار کنم
بی محلی نکن که میمیرم
بی محلی کنی چکار کنم

یک دل سیر گریه آوردم
پرم از دردهای بی درمان
همه درها بروم بسته شده
گله دارد ز دست من قرآن

من همانم که در تمامی سال
به بطالت گذشت هر روزم
آتشی نفس من بپا کرده
که میانش هنوز میسوزم

پشت مردم زیاد حرف زدم
بار غیبت قد مرا خم کرد
اینهمه نان شبهه خوردن ها
برکت سفره مرا کم کرد

فکر و ذکرم همه به دنیا رفت
حال اشک و عبادتم گم شد
چوب ها خوردم از ریاکاری
در عبادات نیّتم گم شد

با کمیل آمدم برای دعا
یک نگاهم بکن بحق علی
بارها رفته ام به بیراهه
سربه راهم بکن بحق علی

شب جمعه ست وقت گریه و عشق
کربلایی شدن صفا دارد
فاطمه

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 06:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یارب الهی العفو
بر بی کسان پناهی ، یارب الهی العفو

کن سوی ما نگاهی ، یارب الهی العفو

ای مهربان خدایم ، ذکر من و ندایم

بگذر تو از خطایم ، یارب الهی العفو

من بنده ای گنهکار ، بی حاصلی خطاکار

تو مهربان و دادار ، یارب الهی العفو

بر حاا من نظر کن ، از جرم من گذر کن

شام غمم سحر کن ، یارب الهی العفو

سوی توام شتابان ، شرمنده و پشیمان

وای از دلِ پریشان ، یارب الهی العفو

مهر تو جاودانی است ، کار تو مهربانی است

این بهترین نشانی است ، یارب الهی العفو

من غرق در گناهم ، بنگر چه روسیاهم

تنها تویی پناهم ، یارب الهی العفو

با اشک نیمه ی شب ، ذکر تو بر سر لب

از توبه ام لبالب ، یارب الهی العفو

ای

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 08:59
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آه ای خدا
گاهی برای عرض حاجت می کنم گریه

گاهی هم از روی ارادت می کنم گریه

شرمندگی از حال و روز من نمایان است

امروز دارم از خجالت می کنم گریه

زنجیرِ نفسم دست و پایم را به هم بسته

آه ای خدا بر این اسارت می کنم گریه

شرمنده ام، در حقِ تو خیلی بدی کردم

هرگز نکردی ام ملامت، می کنم گریه

گریه به کوهِ معصیت سخت است و دشوار است

اما بر آقایم چه راحت می کنم گریه

ای کاش این ایام را کرببلا بودم

امسال هم از این خسارت می کنم گریه

ارباب ما عازم به سمت کربلا باشد

پس حق بده جای عبادت می کنم گریه

امروز با مهدیِ زهرا هم صدا هستم

بر آن تنی که گشته غارت می کنم گریه

شاعر : رضا باقریان

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 14:56
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

از بس گناه بر دل خود بار می کنم

خود را میان نفس گرفتار می کنم

.

پل های بازگشت خودم را شکسته ام

دارم علیه خویش فقط کار می کنم

.

قلبی که جایگاه تو و اهل بیت توست

در حیرتم چگونه لجن زار می کنم ؟!

.

تو عاشقانه حاجت من را نمی دهی

من جاهلانه این همه اصرار می کنم

.

من بنده ی توام ، چه کنم ؟! ” دوست دارمت “

باشد بزن … دو مرتبه تکرار می کنم

.

دنیا نشد ببینمش اما به روز حشر

سجده به پای حیدر کرار می کنم

.

تشنه شدن بهانه ی ذکر مصیبت است

یاد حسین لحظه ی افطار می کنم

.

یاد مدافعان حرم آه می کشم

گریه به یاد زینب و بازار می کنم

.

اصلا کسی به عمه ی ما ناسزا نگفت

سیلی به او زدند ؟! نه …

• سه شنبه
• 11
• مهر
• 1396
• ساعت
• 20:20
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

سفره باز است بیایید غذا آماده ست
هر کجا صحبت توبه ست خدا آماده ست
بهترین فصل پریدن به خدا اکنون است
بال پرواز بگیرید هوا آماده ست
شهر را با خبر از سفره احسان سازید
آن کریمی که کشد ناز گدا آماده ست
ای که جا مانده ای از توبه ی ماه شعبان
فرصت توبه در این ثانیه ها آماده ست
خوب یا بد همه آیید که دعوت شده اید
که در این بزم برای همه جا آماده ست
دیگر از دردگناه آه کشیدن کافیست
هر چه درد است بیارید دوا آماده ست
الهی العفو ...
ماه احسان علی و حسن و فاطمه شد
سفره ی شمس جدا ، شاه جدا آماده ست
شام جمعه ست با آمدن ماه خدا
سفره ی مادری خون خدا آماده ست
آخر درد دلم روضه بخوانم خوب است
مجلس گریه ی ما اهل بکاء

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:01
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

وقت هلال ماه خدا آشکار شد
ماه خدا ، امام زمان روضه دار شد
یه سلام بدیم به اون آقایی که روضه دار واقعی ماه رمضانه،این شبا سلام بدیم به اون مولایی که به نگاه آون روزی ماه رمضان ما امضا می شه،یا صاحب الزمان آقا التماس دعا ..." خوش به حال اونایی که با امام زمانشون نجوا می کنن
وقت هلال ماه خدا آشکار شد
ماه خدا امام زمان روضه دار شد
طوبی خیرو برکت شعبان به گل نشست
قرآن شکوفه داد و زمان بهار شد
*بهار،بهار بندگی و عبادته
ماه ضیافت است بیایید بندگان
امروز سمت بنده ، خدا بی قرار شد 2
فرمود مصطفی که در این ماه بندگی
شیطان به دست حضرت رحمان مهار شد
پیغمبر فرمود:خوش به حال اونایی که برا این ماه لباس نو به

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:12
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

پرونده ی سیاه مرا گر که رو کند 2
ترسم که دورم از در لاتقنطوا کند
ترسم کنند اهل قیامت ملامتم
گر کرده های زشت مرا بازگو کند ...
سنگینی گناه مرا گر کند بار
بر دوش جن و انس همه مرگ آرزو کند
بی آبرو تر از همه هستم مگر مرا
از مهر آل فاطمه با آبرو کند
اینک منو گدایی زهرا که روز حشر
هر کار میکند به دلخواه او کند
پیغمبر به سلمان از فضائل دخترشون زهرای مرضیه بیاناتی رو فرمودند، تا رسیدن به ورود حضرت به صحنه ی محشر . یا سلمان ، دخترم فاطمه سواره وارد محشر میشه ، ندا میاد: "حَبِیبِی سَلِینِی تُعْطَیْ" ای حبیبه ی من هر چی میخوای اینجا درخواست کن به تو عطا میشه ، دخترم فاطمه تقاضاش اینه "یا رب اَسْأَلُكَ اَ

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:20
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

در این دنیای تاریکی فقط از خویش میترسم
نه از دشمن من از این نفسِ کج اندیش میترسم

چو بشنیدم ز قرآن ، سست باشد حیله ی شیطان
ز شیطان وجود خویش بیش از پیش میترسم

حسد ، کِبر و غرور و حرص چون گرگی ست در نفسم
از اینکه گاه می آید شبیه میش میترسم

عبادات چهِل ساله بسوزد گاه با یک حرف
من از دست زبانم گر شود چون نیش میترسم

گنه از دل ربود آرامشم در اوج لذتها
ز تکرارش یقینم گر شود تشویش میترسم

پیمبر گفت مومن صورت پُر ریش میخواهد
ولی از ریشِ بی ریشه ز کافر بیش میترسم

مسلمان را نباشد خشم و یأس و ترس و تنهایی
«رئوفی» گر شود با دشمنان هم کیش میترسم

شاعر : حسین رئوفی

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:19
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ببین از درد مالامال هستم
رها از هر چه قیل و قال هستم
دوباره سفره ی لطف تو پهن است
منم که سائل هر سال هستم
از اینکه آمدم خوشحال هستی
از اینکه دعوتم خوشحال هستم
برای بنده ات آغوش وا کن
که من مشتاق استقبال هستم
گناهان کرده اوقات مرا تلخ
شبیه میوه های کال هستم
همیشه فاصله دارم من از تو
همیشه یک نفس دنبال هستم
به داد من برس در اسرع وقت
طبیب من ببین بدحال هستم
پرم را باز کن مانند فطرس
گرفتارم به فکر بال هستم
شب جمعه ست و من مثل همیشه
هلاک روضه ی گودال هستم

و اما دو خط مرثیه...

شمر آمد و روی سینه اش با پا زد
دشداشه ی خود گرفت و آن را تا زد *
بر سینه نشست و آستین بالا زد
از پشت سرش گرفت و خنجر را ..

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:35
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

مهربانا شب سکوت رازِ توست‌

بر لبِ من لذتِ آوازِ توست

ای تجلّیِ حضورِ دوستی

بالِ من در جاریِ پروازِ توست!

شاعر : هستی محرابی

• پنج شنبه
• 16
• آذر
• 1396
• ساعت
• 08:14
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

ببار ای ابرِ من بارانِ رحمت
خدا را می کنم در تو زیارت

دلِ من در زلالِ قطره هایت
به شوقِ جان کند حق را عبادت

شاعر : هستی محرابی

• یکشنبه
• 19
• آذر
• 1396
• ساعت
• 08:49
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

از گنه خسته
من مناجات و نوای سحری می خواهم

از گنه خسته و حال دگری می خواهم

دست من خالی اگر چه ، تو کریمی اما

از تو لطف و کرم بیشتری می خواهم

تا که در حلقه ی عشاق ، تو راهم بدهی

ناله های شب و اشک سحری می خواهم

تا که خاموش کنم آتش سوزان ز گناه

آه سردِ دل و چشمانِ تری می خواهم

تا که این کوه گناهم همه سوزد یک آن

جلوه ی دلبر صاحب نظری می خواهم

به گدایان حرم اذن دخولی بدهید

بهر اعمالِ بَدَم برگ قبولی بدهید

قصه ی جرم من و بخشش تو طولانی است

قصه ی توبه ی صد باره و بد پیمانی است

هر چه تو ساخته ای ، شد ز گناهم ویران

از تو آبادی و از من همگی ویرانی است

گفته ای منتظر آمدنت می مانم

انتظار

• دوشنبه
• 2
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

«بالحسینِ یالله»

ربُّ الارباب من خدایا
آرزومند یک نگاهتم
سائلم ، بی چیز و فقیرم
بنده ی پست و رو سیاهتم

همونم که خودت گرفتی
دستمو تو از سر احسان
تو خودت یادم دادی آره
که همیشه بگم حسین جان

«بالحسینِ یالله»

منو تو روضه ها کشوندی
دلمو با غمش سوزوندی
عاشقم کردی پای عشقش
منو پا منبرش نشوندی

خدایا یک لحظه نمی خوام
زنده باشم بدون احساس
نمی خوام زندگی کنم من
بی حسین و بدون عباس

«بالحسینِ یالله»

به تو ایمان دارم خدایا
چون خدای حسین تویی تو
تو قیامت بدون تردید
خون بهای حسین تویی تو

اون که تو روضه ها می بارید
روز محشر غرق سروره
آخه اشک های توی روضه
گناهای ما رو می شوره

«بالحسینِ یالله»

• شنبه
• 14
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• حسین بابانیا

‍ ‍ ??شب لیله الرغائب??

در این شب آرزو دارم فراوان
نظر بر من نما ای حی سبحان

میان این همه ذکر و ثنایم
اجابت کن تو تنها یک دعایم

دعایم دیدن روی نگار است
تماشای قد رعنای یار است

دعایم این بود مهدی بیاید
نظر بر حال زار ما نماید

بیاید ظلم را نابود سازد
دل مظلوم را خشنود سازد

همین جمعه بیاید آن نگارم
فدایش می کنم دار و ندارم

دلم از هجر رویش غصه دارد
دو چشمم از فراقش خون ببارد

خداوندا به حق شاه مردان
به فریادم رسان آن خوب خوبان

• جمعه
• 24
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 18:11
• نوشته شده توسط
• وحید زحمت کش شهری

‍ #نجواهای_عاشقانه_با_معشوق

مهربانا! مهربانی آنِ توست
جانِ عاشق مست و سرگردانِ توست
ای جلا بخشِ قلوبِ عارفان
جانِ ما پروردهء احسانِ توست

مهربانا! مهرِ جاویدان تویی
دردمندان را همه درمان تویی
ای نگاهت این و آن را دستگیر
عاشقانت را سرو سامان تویی

مهربانا! مظهرِ رحمان تویی
در صدای عاشقان پنهان تویی
روشنی مثلِ نگاهِ آفتاب
در شبِ ما شمعِ نورافشان تویی

مهربانا! سایبانِ رحمتی
جانِ ما را از کرم ده قوتی
غرق در آیینهء مهرِ توایم
تو شکوهِ بی کرانِ رافتی

مهربانا! مهرِ تو ایمانِ من
ریشه دارد عشقِ تو در جانِ من
ای صدای تو بهارِ جاری ام
ای نگاهِ تو گلِ بستانِ من

مهربانا! حافظِ جانم تویی
هر کجا باشم نگه

• سه شنبه
• 1
• خرداد
• 1397
• ساعت
• 12:34
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

يَا مَنْ إِلَى ذِكْرِ إِحْسَانِهِ يَفْزَعُ الْمُضْطَرُّونَ
اي آن كه درماندگان به ياد كرد احسانِ تو امان می جويند،

#مناجات_شبهای_جمعه

امشب که در نزدیکیِ آن بارگاهم
راهم بده آنجا که خیلی بی پناهم

بی تابم از دوریِ شبهای مناجات
غمگینم از سنگینیِ بار گناهم

در خود اسیر آرزوهای خودم من
عمریست غافل از توام در اشتباهم

ای نور و ای قدوس ای تنها امیدم
پیدا شد از نورِ مناجات تو راهم

گرمِ کراماتِ شب و روزت دلِ من
محوِ تماشای صفاتِ تو نگاهم

آنقدر دورم از تو که می سوزم از هجر
آتش به عالم می زند تاثیرِ آهم

آری عیانی من ببینم یا نبینم
آرامِ جانی من بخواهم یا نخواهم!

#الهی_الفو
#هستی_محرابی

• پنج شنبه
• 4
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 11:33
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

غزل مناجاتی

طوفان گناه

یارب زکرامات تو شرمنده شدم من
درمحضر تو باز سرافکنده شدم من

هرچند که شرم از گنه خویش نکردم
با اشک ندامت زتو شرمنده شدم من

طوفان گمه ریخت همه بال وپرم را
چون باغ خزان دیده پراکنده شدم من

دردم همه اینست که غافل شدم ازتو
وزاین همه غفلت زتو، درمانده شدم من

ای آنکه بغیر از تو مرا نیست پناهی
بردرگه تو باز پناهنده شدم من

هرگاه که دلمرده به تو رو نمودم
با نکهتی از رحمت تو زنده شدم من

تا عفو تو باران محبت بسرم ریخت
آسوده دل از آتش سوزنده شدم من

کوآن دل پاکی که سحرگاه «وفایی»
فریاد برآرد که خدا بنده شدم من

#حاج_سید_هاشم_وفایی

• شنبه
• 17
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:26
• نوشته شده توسط
• سجاد

غزل مناجاتی

بنده ی بیمار

منم غریبه ی تو و، توهستی آشنای من
خدای من، خدای من، خدای من، خدای من

من ازگنه خوارتوأم ، بنده ی بیمارتوأم
تویی طبیب دردمن،تویی تویی دوای من

نه چون گلی فسرده ام،که گناه مُرده ام
دل غریب وبی کسم، نشسته درعزای من

عبدسر افکنده منم، بنده ی شرمنده منم
شرم چكدزديده ام، میان گریه های من

نیست امیدم به کسی،تویی که فریادرسی
نام گره گشای تو، پُرشده درصدای من

همیشه باوفای خود، هماره باعطای خود
جواب می دهی تو بر،جفاو برخطای من

اگر رهاکنی مرا، اگررها کنم تورا
اسیرمی کند مرا، نفس من وهوای من

ندارم آبرو خدا، کنم به درگهت دعا
ولی حسین توشده ،واسطه ی دعای من

گفت«وفایی» ازوفا،رس

• شنبه
• 17
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:27
• نوشته شده توسط
• سجاد

غزل مناجاتی

پرتونگاه

یارب به اشک و.شعله ی آهم نگاه کن
«موی سفید و روی سیاهم نگاه کن»

تابرقی ازنگااه توسوزد گناه من
برکوله بار پُر ز گناهم نگاه کن

تارحمت تو دیده ی من پل زده زاشک
ای رحمت آفرین به نگاهم نگاه کن

ازفعل ناروا ز تو شرمنده ام هنوز
براشک من که هست گواهم نگاه کن

ای پرتو نگاه توما را چراغ راه
تامقصدم بیا و به راهم نگاه کن

وقتی نظـربه جانب خوبان خودکنی
هرچندمن بدم تو مراهم نگاه کن

بااشک شرم خویش«وفایی»به ناله گفت
شرمنده ام زتو به نگاهم نگاه کن

#حاج_سید_هاشم_وفایی

• شنبه
• 17
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:28
• نوشته شده توسط
• سجاد

تا شدم دور از حریم تو بلایم شد زیاد
غفلت آمد به سراغ من خطایم شد زیاد
پَرسه ام با اهل دنیا غافلم از مرگ کرد
دل سپردنها به این دارِ فنایم شد زیاد
خُرده فعل نیک من را تا کَسی تحسین نمود
خود نمایی ام فراوان شد، ریایم شد زیاد
آرزو های دلم از رحمت بی حدِّ توست
سفره ات را تا که دیدم اِشتهایم شد زیاد
من مؤدّب می شوم، حرف عقوبت را مزن!
التماس این دل سَر به هوایم شد زیاد
گر چه من از چشم خلق افتاده بودم بارها
با نگاه بخششت قدر و بهایم شد زیاد
میکنی شرمنده ام با پَرده پوشی های خود
کِثرت ستّاری ات کرده حیایم را زیاد
یا علی گفتم دل ویرانه ام آباد شد
میل دیدارش دَم ایوان طلایم شد زیاد
پای مِنبرها شنیدم بس ک

• یکشنبه
• 1
• مهر
• 1397
• ساعت
• 10:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور