دوبیتی وفات حضرت فاطمه معصومه(س)
زمانی که ز رفتن دیده بستی
میانِ حجره افتادی، نشستی
به یادِ روضه های شام هر شب
به یادِ عمه ات زینب شکستی
دوبیتی وفات حضرت فاطمه معصومه(س)
تو دوای من و این جامِ دوا را چه کنم؟
در خراسان تو غریب الغربا را چه کنم؟
فکرم این است اگر پیش برادر نرسم
دیده ی منتظر و اشکِ رضا را چه کنم؟
مثنوی ویژه وفات حضرت فاطمه معصومه(س)
امشب اين دل گشته بينِ سينه گم
مهدي صاحب زمان آيد به قم
شالِ ماتم را به سر انداخته
ناله‌اش بر جان شرر انداخته
گويد اي جان، عمه‌ي چشم انتظار
آمدم بالينت ای صبر و قرار
آمدم در شهر قم يارت شوم
من در اين غربت پرستارت شوم
طاهره، مرضيه، ماهِ عالِمِه
اي كريمه، اي رضيه، فاطمه
اي كه نامت شد شبیه مادرم
در برت با يادِ مادر مضطرم
عمه جان معصومه بين بستري
لحظه‌ي ناله شبيه مادري
فرق تو با مادرم باشد چنین
او ميان كوچه‌ها افتد زمين
او ميان كوچه سيلي خورده است
ميخ در پهلوي او آزرده است
اي كه هر جا بي‌قرينه بوده‌اي
كي دچارِ دردِ سينه بوده‌اي
مردم قم احترامت كرده‌اند
كي تو را
مثنوی ویژه وفات حضرت فاطمه معصومه(س)
عمه‌ی سادات هزاران سلام
سایه‌ی تو بر سر ما مستدام
عمه‌ی سادات شکوهت بلند
صحن و سرایت چقدر دلپسند
بارگهت غرق چراغ و صفات
زائر یک دفعه‌ی تو مبتلاست
عمه‌ی سادات مرا یک سؤال
حرف به دل مانده ی هر روزِ سال
ای که چنین گنبد تو از طلاست
مادر تو صحن و سرایش کجاست؟
گرچه ضریح تو چراغانی است
سهم بقیعش همه ویرانی است
پهنه ی هر صحنِ تو امن و پناه
مادر تو بی حرم و بارگاه
در شب هجران تو من آمدم
جامه سیه کرده تن آمدم
آمده ام تا که دعایی کنم
با دلِ خون، عقده گشایی کنم
همره من با دلِ غمگین بگو
حضرت معصومه تو آمین بگو
یارب، الهی، دلِ ما شاد کن
صحنِ بقیع را همه آباد کن
جامعه ی
سبک 4 ـ ذکر / شور واحد ـ غربت
غم و غربت حال و هوایش
ناله می ریزد از صدایش
اشک دوری به پای چشمش
یا رضا ذکر هر نوایش
آمده از مدینه تا که جانِ جانان باشد
تا که غمخوارِ آن غریبِ در خراسان باشد
خواهرِ حضرت رضا یا حضرت معصومه(۴)
ناله ی بی‌قرینه‌ی او
شرحِ غم های سینه ی او
تا ابد با قدومِ پاکش
شهر قم شد مدینه ی او
آمده وقت پر کشیدن لحظه ی پروازش
مادرش فاطمه رسیده تا شود دمسازش
خواهرِ حضرت رضا یا حضرت معصومه(۴)
منتظر مانده بینِ بستر
چشم به راه و نگاه بر در
بر لبش جمله ای حزین ست
من ندیدم تو را برادر!
خواهر حضرت رضا شد شمع سوزان امشب
با نوای رضا رضا جان می دهد جان امشب
خواهرِ حضرت رضا یا حضرت معصومه(۴)
امروز روز ماتم و روز عزا می باشد
چون عزای خواهر موسی الرضا می باشد
تسلیت حضرت مهدی در این روز عزا
تو کجایی دل ما پیش شما می باشد
آمد نشست پای همان درب ساعتی
زائر میان همهمه دنبال حاجتی ...
حالا که دست داده به او خوش سعادتی
پس می توان گذاشت زمین سر به راحتی
قدری رواق آینه ها را مرور کرد
دل را پر از حرارت آیات نور کرد
با چشم های خیس از آنجا عبورکرد
گم شد در ازدحام غم بی نهایتی
سر داد با زبان دلش "یا شفیع" را
پرواز کرد گنبد سبز رفیع را
در امتداد آینه ها تا بقیع را
طی کرد تا دلش به هوای شفاعتی ...
انگار خوان حضرت زهرا گشوده و ...
عمری در آرزوی همین لحظه بوده و ...
هی اشک از شمایل گریان زدوده و ...
شوقی عجیب می بردش تا ضیافتی ...
نامت کلید حل تمام سوال ها
آرامش درونی آشفته حال ها
یا فاطمه تجلی نام تو سال ها
این گوشه کرده است به دل ها قیامتی
برداشته به حرمت تو از سرش کلاه
خورشید هم که می رسد اینجا ز گرد راه
بوی بقیع می دهد این صحن و بارگاه
حتماً که بوده از تو در اینجا علامتی
جز در حریمتان به خدا ره نبرده ام
جز از سبوی مهر شما می نخورده ام
من سال ها به این هیجان دل سپرده ام
جز این دل شکسته ندارم بضاعتی
راهی که از حوالی این خانه می رود
جز بر صراط عشق، خدایا نمی رود
زائر که دست خالی از اینجا نمی رود
وقتی شما کریمه اهل سخاوتی
نام تو واژه ایست به اندازه بهشت
از نام تو بلند شد آوازه بهشت
این که ضریح پاک تو دروازه بهشت
نقل است از امام غریبان روایتی ...
کم کم غروب خسته بیداد می رسد
بوی تو را بغل زده و باد می رسد
افتاده در کمینم و صیاد می رسد
آهوی رو سیاهِ مرا کن ضمانتی
در منقبت
◾حضرت معصومه(س)
زندگیَش را بری از درد و ذلّت میکند
حضرت معصومه را هر کس زیارت میکند
غم مخور جامانده ای بی‌بی خودش جا مانده است
حاجتت را از همین جا هم اجابت میکند
خوب و بد اصلاً ندارد در حریم امن او
مهر و عشقش بر همه دلها سرایت میکند
زائرانش زائر زهرای اطهر میشوند
اینچنین پیغمبر اکرم روایت میکند
دختر باب الحوائج بودنش باعث شده
آنچه را خواهی نگفته او عنایت میکند
راه مشهد دور و شاهش فکر ما بیچاره هاست
سهم ما را بر در این خانه عودت میکند
یک شِفا در شهر مشهد یک شِفا در شهر قم
در کرامت با رضا دارد رقابت میکند
جسم او را خاک کردن با هزاران احترام
از غم و تنهایی زهرا حکایت میکند
با تنی پامال گشته بین آن دیوار و در
از علی یار غربب خود حمایت میکند
بند اول
شفیعه ی روزه محشر یا معصومه
از نسل زهرا و حیدر یا معصومه
نگاره امام هشتم هستی بی بی
عزیزه موسی بن جعفر یا معصومه
منشأ خوبی و ، لطف و جود و کرم
خواهره شاهه طوس،سایه ی روسرم
حرمه تو بهشت،قبله ی این دله
نامه زیبای تو ، اَهلی من عسله
اُسوه ی نجابت،صاحبه شفاعت
بانوی فاضله ، مظهره کرامت
جلوه گاهه خدا ، ملیکة السما
با نگاهت بکن ، منو حاجت روا
بی بی جان،معصومه
بند دوم
ثانیه کوثر،حضرت کریمه ای
فهیمه ای و، عالِم و علیمه ای
گوهره والا ، الگوی زنهایی و
مفسره قر،آنی و حليمه ای
زائره قبره تو ، زائره فاطمه
چادرت ملجأ و ، پناهه عالمه
خاتون شهر قم ، نورِعین رضا
قسمتم کن حرم،کاظمین سامرا
معنای عفتی ، سحاب رحمتی
توی زندگیَم ، علته برکتی
بااصل ونسبی،ذکره روی لبی
وارثه فاطمه ، نائب الزینبی
بی بی جان،معصومه
دوست دارم حضرت معصومه را
عزّ و شان و شوکت معصومه را
بارها از وی کرامت ديده ام
ديده¬ام صد رأفت معصومه را
نقش زد دست ازل با خطّ نور
سکّه‌ی پر قيمت معصومه را
خادمش صدها فرشته روز و شب
بنگريد اين حشمت معصومه را
توتيای ديده‌ی خود می‌کنند
حوريان هم تربت معصومه را
قدسيان دارند در دل‌های خود
آرزوی خدمت معصومه را
بارالها حفظ کن از هر بلاء
خادمان دولت معصومه را
بر امام عصر گويم تسليت
سال‌روز رحلت معصومه را
شاه بيت نوحه‌ی دل کرده‌ام
هم غم و هم غربت معصومه را
از پرستوی مهاجر کن سوال
داستان هجرت معصومه را
بهر ديدار برادر کوچ کرد
آفرين گو همّت معصومه را
اهل ساوه آن زمان آتش زدند
سينه‌ی پر محنت معصومه را
ياد دارد خاک پاک بيت نور
ناله¬های خلوت معصومه را
ماند در دل حسرت ديدار يار
ای بميرم حسرت معصومه را
مرحبا بر اهل قم، کردند حفظ
احترام و حرمت معصومه را
کوفيان بی وفا امّا زدند
عمّه‌ی با عزّت معصومه را
سبز باشی سبز ای کلک "بشير "
خوش سرودی مدحت معصومه را
شب را به پایان می رساند طلعت نورت
خورشید عالم خلق شد از برکت نورت
از کهکشان ها هم گذشته وسعت نورت
جبریل سر خم کرده پیشِ هِیبَت نورت
روز ازل نورِ تو را بر ما که تاباندَند
ما را غلام "حضرت معصومه جان س" خواندند
تو بانیِ آرامشِ امواجِ دریایی
آئینه ی یکتاییِ عرش مُعلّایی
یاسی ترین سجّاده ی محراب بابایی
تو دُوُّمین انسیةُ الحَوُرای طاهایی
دشت تمنّایی و ما آهویَت ای خانم
خیلی به زهرا رفته خلق و خویَت ای خانم
در موج مِهرَت کشتی الطاف را گم کن
مانند مادر بر دل طفلت ترحم کن
"آموزگار حضرت مریم"..،تَکَلُّم کن
جان رضا ما را فقیر "مشهد" و "قُم" کن
هرکس گدای کوی این خواهر-برادر شد
جیره بگیرِ سفره ی موسی بن جعفر شد
ای ماه‌تابِ روشنِ شب هایِ پُر امّید
ای رود جاری،چشمه سارِ جُلگه ی توحید
باران تو بر سرزمینم رنگ و بو بخشید
تا آمدی..،ایران نسیم فاطمی پیچید
لوح دل ما لنگِ امضای شما باشد
چشم عَجَم خاکِ کف پای شما باشد
داری تو چشمِ گریه خیزی،حال مضطر هم
بالِ پر از زخمت شکسته..،ریخته پَر هم
دلواپس بابا و دلتنگ برادر هم...
آخر شما را می کُشَد این حالت درهم
از آهِ پُر سوزِ تو عالم گریه می کرده
با یا "رضایَت" اهل قُم هم گریه می کرده
فصل خزان و روزگاری زرد آخر سر...
هجران و زهرتلخ و آهی سرد آخر سر...
داغ‌برادر..،داغ بابا..،درد..،آخر سر...
این ها تو را از پای درآورد آخرسر
سجّاده ی خالی تو در سرسرا پهن است
سنّی نداری..،بستر مرگت چرا پهن است
آن روز که تو وارد ایران شدی بی بی
مانند خورشید فلک،تابان شدی بی بی
تفسیر نصِّ آیه ی قرآن شدی بی بی
در خانه ی ایرانیان مهمان شدی بی بی
شکر خدا شأن مقامت حفظ شد آن روز
الحمدلله احترامت حفظ شد آن روز
آبی تکان خورده است آیا در دلت!؟ هرگز
پای حرامی شد رکاب مَحمِلت!؟ هرگز
چشمان شورِ بی حیا شد مشکلت!؟ هرگز
بازار قم گردیده آیا قاتلت!؟ هرگز
سهم دل رنجور تو غم شد!؟نشد در قم
از معجرت یک تار نخ کم شد!؟نشد در قم
آیا تمام گلشنَت در یک زمان پژمرد!؟
تیزیِ سنگِ شام بر پیشانیِ تو خورد!؟
اصلاً طناب شمر تا اینجا تو را آزُرد!؟
خورجینی آیا هستی ات را در تنوری بُرد!؟
با خنده های نیزه داری پست باریدی!؟
راس برادر را سرِ سرنیزه ای دیدی!؟
زینب میان شهر پر نیرنگ گیر افتاد
زینب میان قومِ بی فرهنگ گیر افتاد
زینب میان کوچه های تنگ گیر افتاد
زینب به زیر ازدحام سنگ گیر افتاد
این آینه خیلی ترک خورده است در کوچه
از دست شاگردش کتک خورده است در کوچه
بیشتر آن چه که در فرقه ی ما مرسوم است
سائلی کردنِ از فاطمه ی معصومه است
دختر بابِ حوائج شدنش حکمت داشت
چون کریمه شد و بر باب کرم موسوم است
چه مقامی است که معصوم "فداها..." گوید؟!
شأن او شأن امام است که نامعلوم است
چهارده نور به دل دارم و این بانو هم
خواهر حضرت خورشید در این منظومه است
نام زوار حریمش که بهشتی شده اند
در میان صُحُف مادر او مرقوم است
هر کسی عرض ارادت به مقامش نکند
از عنایات غریب الغربا محروم است
روز محشر به محبش برسد دار نعیم
سهم هر کس نشود نوکر او زقوم است
حرمش جلوه به فردوس برین خواهد داد
جنتِ بی حرمش باغچه ای موهوم است
سال ها دوری بابا و برادر دیدن...
گوشه ای از غم و دردِ دل این مظلومه است
در غریبی زیادش فقط این نکته بس است
شیعیانش نشنیدند که او مسموم است
آسمان گشته سیه پوش و مَلَک در زمزمه
باز مانده در غریبی یک علی بی فاطمه
باز از آه کسی عرش خدا لرزیده است
حضرت سلطان ایران داغ خواهر دیده است
دختری شد زود راهی مثل مادر ، آه آه
خواهری آمد به جان ، دور از برادر آه آه
باز هم یک فاطمه از دست دنیا سیر شد
آیه های غربت آل علی تفسیر شد
فاطمه ها آن قَدَر مهمان دنیا نیستند
فاطمه ها رو به روی فتنه ها می ایستند
فاطمه ها را غم مظلوم دوران می کشد
فاطمه ها را غریبی علی جان می کشد
مثل هم بودند اگر چه فاطمه های خدا
داشت اما قم فراوان با مدینه فرق ها
شهر قم با یا علی گویان سر ِ دعوا نداشت
شهر قم بر آبرویش چون مدینه پا نذاشت
با ستمکاران عالم قم ید ِ واحد نداشت
کوچه های تنگش اصلا قنفذ و خالد نداشت
شکر حق این فاطمه دیگر شبیه مادرش
قاتلانش را ندیده در کنار بسترش
روی او نیلوفری و چادرش خاکی نشد
هیچ کس از گریه ی روز و شبش شاکی نشد
کینه های بدر ، آتش در گلستانش نشد
ریسمانی مزد دستان ِ علی جانش نشد
ماه قم را کس ندیده در خسوف و در هلال
نیست در حالاتش اصلا حرف ِ "صارَت کَالخیال"
حضرت معصومه جز هجران ، غمی در دل نداشت
حضرت معصومه مردم چل نفر قاتل نداشت....
شب بود..،نور عرش خداوند دیده شد
فریاد ابرهای بهاری شنیده شد
باران به سمت پهنه ی ساحل کشیده شد
در جزر و مَدِّ عاطفه،عشق آفریده شد
امواجِ حاجتیم که غرقِ تلاطمیم
دلدادگان حضرت معصومه ی قُمیم
بالاترین عروج قنوتِ دعا،سلام
پنهان ترین تشرف جبریل‌ها،سلام
شوق توسلات سحرگاه‌ِ ما،سلام
ای قبله‌ی قیامِ امامِ رضا،سلام
ما حاجیان کعبه ی خواهر_برادریم
سجده‌گذار تُربت موسَی‌بن‌جعفریم
غم در شکوه شادی آئینه ها گم است
رزق شراب مستیِ ما پای این خُم است
میلِ کبوترانگیِ ما به گندم است
زیباترین مسافرتم، مشهد و قم است
این سعیِ پُر صفایِ گدا را زیاد کن
جان رضا زیارت ما را زیاد کن
فوّاره های صحن تو حظِّ وضوی ما
مِهرت همیشه آمده در جستجوی ما
ای کاش یاکریم حرم بود..،قوی ما
بانو نگو..،بگو همه ی آبروی ما
نامت،حجاب روی سر دخترِ من است
ذکر رضا رضا شرفِ کشور من است
تا طفلِ مکتب تو به عالِم شبیه شد
دست هزار علم،دخیل ضریح شد
مشق پُر اشتباه شب ما،صحیح شد
هر مرجعی کنار تو نُطقش فصیح شد
حوزه؛نشانه‌ی هنر سروری توست
فخرِ طباطباییِ ما..،نوکری توست
از شوق وصلِ چشمه‌ی تو، جو شدن خوش است
مثل گلاب،در حرم‌ات،بو شدن خوش است
در دست خادمان تو،جارو شدن خوش است
در صحن آب و آینه آهو شدن خوش است
آهو نشد..،نشد..،تو بیا وُ ثواب کن
من را کبوتر حرم‌ات انتخاب کن
از برکت حضور تو دنیا ادامه داشت
امروز رفت و فرصت فردا ادامه داشت
در هیبت تو جلوه ی زهرا ادامه داشت
این "اشفعی لنا"ی لب ما ادامه داشت...
...تا در زمان حادثه ها مادری کنی
در حشر با شفاعت خود،محشری کنی
کم کم شروع واقعه ی اشک و آه شد
تب کردی و کرانه ی گیتی تباه شد
روز عَجم زمان غروبت..،سیاه شد
قم نه..،بگو تمام جهان بی پناه شد
سَم گرچه نای پرزدنت را نشانده است
امّا وقار ساحت تو حفظ مانده است
بالت نسوخت و پر تو لطمه‌ای ندید
در قم حریم معجر تو لطمه‌ای ندید
در طوس،شأن دلبر تو لطمه‌ای ندید
موی سر برادر تو لطمه‌ای ندید
وای از دَمی که خواهری از تَل نگاه کرد
یک مست..،نیزه واردِ حلقوم شاه کرد
گفته معصومی که گرخواهی شوی بر قبر ماه
بوسه گیری از ضریح مادر مظلوم ما
قبر مادر باشد اندر قم الا ای عاشقان
مرقد معصومه را کن تو زیارت شیعیان
اجر رفتن شهر قم مانند قبر مادر است
او عزیز فاطمه او خواهری چون زینب است
دخت موسی خواهر مظلوم طوس اقا رضاست
او ملیکه بر تمام عالم و تاج سر ما شیعه هاست
افتخار کشور ایران به این دو دلبر است
شیعه بودن از کرامات شما دو سرور است
بار الها کن زیارت را به دنیا بخت ما
هم شفاعت در قیامت تو نصیب ما نما
ساقی اندر روز میلاد شما شادان بود
از برای مهدی آل عبا دست دعا بالا بود
سبک کریمی : گریه نکن ایشالا بارون میباره
توبنت الولایی فاطمه اخت الرضا
تو نورالهدایی فاطمه اخت الرضا
معصومه جان٬آئینه دارسرمدی
معصومه جان ٬ سلاله محمدی
اخت الرضاای بانوی عالی مقام
معصومه جان٬تویادگار احمدی
معصومه جان٬یافاطمه اخت الرضا(۳)
خواهرولایت معصومه جان فدایت
شفاعت کن ز ما ای بانوی کرامت
یافاطمه٬ بحق زهرامادرت
یافاطمه٬ جان رضابرادرت
یافاطمه٬ بنگربه حال دل ما
یافاطمه٬ مارا مرانی از درت
معصومه جان٬ یافاطمه اخت الرضا(۳)
توی عرش خدا نوای ماتم بپاست
ثامن الائمه ببین که صاحب عزاست
واویلتا ٬ شد شهر قم دارالعزا
واویلتا٬محزون شده امامرضا
دلخونشده قلب همه فرشتگان
واویلتا٬ از رحلت اخت الرضا
معصومه جان یافاطمه اخت الرضا(۳)
غربت وغم ودرد توراه حق کشیدی
لحظه ی آخره برادر و ندیدی
شکرخدا ٬ تازیونه ندیده ای
شکرخدا٬توکعب نی ندیده ای
توشهرقم ٬ تو مثل زینبِ علی
شکرخدا٬سری به نِی ندیده ای
معصومه جان ٬یافاطمه اخت الرضا(۳)
یه خواهر غمدیده ، که چشم براهت مونده
منم هزارتا درده ، نگفته و نا خونده
حیف شد ، من اومدم اینهمه راه ، ولی به تو نرسیدم
حیف شد ، من اومدم اینهمه راه ، گل روتو ندیدم
حیف شد ۲
حالا چش براهم ، بارونم می بارم
دست خط تو رو باز ، رو سینم میذارم
تو میای کنارم
ای جانم رضا جان ...
اگه دلم رنجیده ، به قم رسیدم اما
خیال تو راحت که ، بود احترامم بر جا
حیف شد ، که عمه زینبو زدن ، تو کوچه و سر بازار
حیف شد ، که عمه زینبو زدن ، با نبودنه علمدار
حیف شد ۲
حالا روضه خونه ، غم های ربابم
دلخون از بلای ، اون بزم شرابم
با حال خرابم
ای وای از غریبی ...
عطر فاطمه
میرسه بی بی از ضریح تو
بخدا ندیدم شبیه تو _کریمه ای بانو
حسّ خوبیه
وقتی میشینم گوشه ی حرم
ندارم اصن درد و همّ و غم_به تو میزنم رو
مثله پرچم سلطان ، بالاس پرچمت
قفل قلبمو وا کرد ، اسم اعظمت
یا فاطمهُ اشفعی لی
بی بی خدا وکیلی
مثه امام رضا تووو
کرم تو بی بدیلی
دلم پیشت آرومه، یا حضرت معصومه
----
دوری قاتل
تو شده چرا غصه میخوری
از برادرت دل نمیبری، هواییه یاری
گريه میکنی
جدایی عذابه برای تو
از گریه گرفته صدای تو، بارون بهاری
رو سرتو میریزن،هم گل هم گلاب
احترامتو دارن،اینجا بی حساب
هم واجب الاحترامی
هم فیض مستدامی
کریمه ی دو عالم
داری عجب مقامی
ای دختر مظلومه، یا حضرت معصومه
----
باز خداروشکر
خنجری رو حنجر ندیده ای
آتیش رو معجر ندیده ای،ندیدی اسارت
بی بی خوبه که
نشدی گرفتار و خونجگر
مثه بی بی زینب شکسته پر، ندیدی جسارت
زینب عزادار و ، داغ بی امون
درد و غصه هاش بوده ، قدّ ِ آسمون
آقای میون گودال
کسی که رفته از حال
اینا براش عذابه
تنی که شد لگدمال
نشسته رو لب ها آه، حسین اباعبدالله
➖➖➖
منبع جواز نوکری
لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari
سید سامین حسینی
➖➖➖
وقتی که دلم میگیره
وقتی توی غم گم میشم
کوله بارم و میبندم
راهیه شهر قم میشم
اشفعی لنا یا معصومه
واجب الاحترامی بانو
خواهر و دختر معصومی
چه وقار و مقامی بانو
نور زیارت تو
رحمنِ و رحیمه
بنویس یک سفر قم
حالم خیلی وخیمه
قلبم تو حرم تو
تو کربلا مقیمه
صل الله علیکِ یا حضرت معصومه
----
آیینه ی گنبده تو
ایینه ی از خراسان
وقتی که توی قم هستم
هستم بغل رضا جان
اشفعی لنا یا معصومه
چاره ی کار من معلومه
از حریم رضا میرم قم
حاجتم دست این خانومه
ای بانوی کریمه
لطف تو دل نشینه
این دل مثل کبوتر
جلدت باشه شیرینه
کنج حرم میشینم
کنج بهشت همینه
صل الله علیکِ یا حضرت معصومه
➖➖➖
منبع جواز نوکری
لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari
قرار نبود که من به تو نرسم - نفسم - نفسم
بیا که دیگه خیلی دلواپسم - نفسم - نفسم
درد و دلای من نگفتنیه / حرفای خواهر و برادریه
من اومدم اینهمه راه تو حالا / بیا که لحظه های آخریه
خیال تو راحت // توو اینهمه غربت
نشد به خواهر تو یک لحظه جسارت
خیال تو راحت // توو این همه محنت
نَشسته روی چادرم گرد اسارت
ای وای ۳ ای امان ۴
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
بیا که بالا نمیاد نفسم - نفسم - نفسم
بیا تا من به آرزوم برسم - نفسم - نفسم
درد و دلای من نگفتنیه / دل منم مثه تو مادریه
ولی خدا رو شکر ببین که حالا / روی سرم معجر و روسریه
خیال تو راحت // که توی شهر قم
گوشواره هام میون کوچه ها نشد گم
خیال تو راحت // که توی شهر قم
نیوفتادم زمین جلوی چشم مردم
ای وای ۳ ای امان ۴
حجت_الاسلام_شیخ_علی_عالمی
دارد حریمت ، عطر خدایی
داده وجودت ، بر قم صفایی
در روز محشر فاطمه! امیّد مایی ۲
داده خدا بر عاشقانت علم و عزت
یک قطره از دریای تو گردیده "بهجت"
علامه ها را داده ای بانو تو حکمت
(یا حضرت معصومه! جان ما فدایت) ۳
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
موسی الرضا را ، تو نور عینی
تو جلوه ای از ، أخت الحسینی
لطف تو بوده رهبر ما شد خمینی ۲
تو ماهی و نور تو ایران را گرفته
شهر شما بوی خراسان را گرفته
این سرزمین بوی شهیدان را گرفته
(یا حضرت معصومه! جان ما فدایت) ۳
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
هجران و دوری ، داده عذابت
جانها فدای ، حال خرابت
کی دشمنت کرده جسارت بر حجابت ۲
بر نیزه ها چشمان تو یک سر ندیده
جای هزاران نیزه بر پیکر ندیده
در بین صحرا غربت دلبر ندیده
(یا حضرت معصومه! جان ما فدایت) ۳
حجت_الاسلام_شیخ_حسین_فتحی
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
دارم میرم به دیدن داداشم
کاشکی نیاد روزی ازش جداشم
هر چی بلا باشه به جون میخرم
اومدم اصلا که براش فداشم
درمونمه امام رضا
هم خونمه امام رضا
من بی سر و سامونشم
سامونمه امام رضا
ای جونم امام رضا ۴
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
تا که شنیدن خواهر امامم
دیدم خودم رو غرق احترامم
ولی دلم خونه به یاد زینب
به فکر رفتنش توو شهر شامم
یا زینبه روی لبام
گریون غم کربلام
جای همه بهش زدن
سنگاشونو از روی بام
ای وای از غم حسین ۴
لطف بی‌حَدت اُمّیدم
نور گنبدت خورشیدم
وقتایی که پابوس تو میام / تا کمی سَبُک شه سینه‌م
تا سلام میدم رو به گنبدت / انگاری توی مدینه‌م
دختر زهرا! - سلام بی بی جان
حاجتِ گدا! - سلام بی بی جان
دَردیمَه دوا - سلام بی بی جان
ای خانم
سائلم و این - شده تقدیرم
کاسه مو جلو - شما می‌گیرم
یک نگاهی کن - حسابی گیرم
ای خانم
اِشفعی لنا یا فاطمه ۳ فی الجنة
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
تو به قم محبّت کردی
این کویر و جنّت کردی
کوچه به کوچه با گُل اومدن / هیچ کسی برات کم نذاشت
عمه‌ی سادات بودی و یه شهر / احترامتو نگه داشت
از رو پشت بام - ندیدی سنگی
بین کوچه‌ها - ندیدی جنگی
به چادر تو - نخورده چنگی
خانم جان
گیر نیوفتادی - میون انظار
با سرِ رو نی - ندیدی آزار
هیچ کی بی محمل - نَبُردت بازار
خانم جان
اِشفعی لنا یا فاطمه ۳ فی الجنة
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
بین بستر اُفتادی حیف
توو جوونی جون دادی حیف
رنج سفر و شوق دیدارم / گِرِه ز کارت وا نکرد
مثل مادرت دنیا با تو هم / انگاری که خوب تا نکرد
غم دیدی ولی - آتیش در نه!
آب شدی ولی - مثه مادر نه!
پر زدی اما - شکسته پر نه!
واویلا
حرف میخ در - توی روضه‌ت نیست
از چهل نامرد - دیگه صحبت نیست
حرف سیلی و - سر و صورت نيست
یا زهرا
اِشفعی لنا یا فاطمه ۳ فی الجنة
از هرکسی به غیر شما رو گرفته‌ایم
برگیم و با نسیم حرم خو گرفته‌ایم
هوهوی باد در حرمت موج می‌زند
او را به خدمت تو اذان‌گو گرفته‌ایم
گرد و غبار از دل خود پاک می‌کنیم
در صحن اگر که دست به جارو گرفته‌ایم
بر شانه‌ی رواقت اگر گریه می‌کنیم
از ابرهای صحن تو الگو گرفته‌ایم
ای ساحل امید! کنار ضریح تو
هربار یاد کشتی پهلو گرفته‌ایم
مهر تو را که ضامن ما روز محشر است
از آستان ضامن آهو گرفته‌ایم
خدارا شکر طشت زر ندیدی
برادر را بدون سر ندیدی
اگر چه در فراقش گریه کردی
ولی بر حنجرش خنجر ندیدی
بی‌تاب رضا بودی و در تب بودی
هرچند که از غصه لبالب بودی
تو باهمه رنج‌ها که دیدی بانو
برگی زکتابِ رنجِ زینب بودی
گل بود که می‌ریخت سر خواهر سلطان
هم صحبت معصومه نشد مرد در ایران
نه گرمی آفِتاب نه سوز عطش بود
دادند به او خانه در باغ و گلستان
بهمن_ترکمانی
معصومه با زینب عزایش فرق دارد
اصلا تمام روضه هایش فرق دارد
خیلی شبیه عمه جانش بود اما
مهمانی و مهمانسرایش فرق دارد
می شد زاستقبال شهر قم بفهمی
مهمان که زن باشد برایش فرق دارد
دور و برِ معصومه را زنها گرفتند
قم غیرت و شرم و حیایش فرق دارد
با احترام او را به بیت‌النور بردند
چون دختر زهراست جایش فرق دارد
اینجا یهودی نیست خاکستر بریزد
با شام حتی کوچه هایش فرق دارد
اینجا سر کوچه تماشایش نکردند
اما عقیله ماجرایش فرق دارد
بر روی نی راس برادر را ندیده
با عمه حتی وااخایش فرق دارد
خیلی اذیت شد به شهر کوفه اما
شام بلا درد و بلایش فرق دارد
با هر چه می شد میزدند اما رقیه
میگفت سیلی بی هوایش فرق دارد
با دیدن اصغر رباب از حال میرفت
بین اسیران وای‌وای‌ش فرق دارد
میگفت لالایی نخواب از نی می‌افتی
این دفعه مادر لای لای‌ش فرق دارد
در این روزگاری که دل بیقرار است
گدای کریمه شدن افتخار است
ثواب زیارت برایم نوشتند
خودم نه، دلم سوی تو رهسپار است
دوباره حرم قسمتم نه نشد - آه
چقدر این دل بی‌نوا بد بیار است
چنان گنبدت جلوه دارد که انگار
حریم تو در آسمان‌ها مدار است
کسی که قدم می‌زند در حیاطت
روی فرش بال ملائک سوار است
نگاهت مرا از غریبی در آورد
ببین خنده روی لبم آشکار است
همین هم نشان از کرم خانه دارد
گدا زاده‌ای با شما همجوار است
کریمه! کرم کن گدای خودت را
گدایی که در ماتمت سوگوار است
چکید اشک تو بر زمین، بعد از آن بود
که از ساوه تا قم درخت انار است
دلم خون شده از غم ماجرایت
دلت تنگ بوده برای رضایت
هم فاطمه هم دخت ولی الله است
در قم به زیارتش شتابان ماه است
آن لاله ی عشق زود پرپر می شد
افسوس که عمر لاله ها کوتاه است
