مدايح حضرت زینب سلام الله علیها

"با هر قدم سمت حرم لبیک یا زینب
در عشق سر می‌آورم لبیک یا زینب..."

این را که گفتی شوری افتاده‌ست در جانم
در اعتقادم... باورم... لبیک یا زینب...

عمری سرِ این سفره نانم داد و با خود گفت
در روضه‌هایش مادرم: لبیک یا زینب

هرچند دستم خالی خالی‌ست، می‌خوانم
تا ربنای آخرم: لبیک یا زینب

این شور عاشوراست در دل‌ها که می‌گوید:
"جانم فدای خواهرم، لبیک یا زینب"

تو با تفنگت رفتی و در معرکه خواندی:
"من نیز ابن الحیدرم! لبیک یا زینب!"

رفتی و گفتی اذن نزدیک است اما تا
لب تر نکرده رهبرم لبیک یا زینب!...

حالا که بی‌سر آمدی حک می‌کنم این را
بر پیکر انگشترم: "لبیک یا زینب"

شاید قلم روزی تفنگی شد که بنویسم
ب

• دوشنبه
• 9
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:07
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دختر نگو ، بگو گُهرِ مرتضی علی

زینت نگو که تاج سرِ مرتضی علی

أولادُهُم مساویِ أکبادُهُم ، لذا

دختر نگو ، بگو جگر مرتضی علی

حق داشت افتخار کند بر تو بوتراب

ای میوهء دل و ثمرِ مرتضی علی

نوع نگاهِ او به تو ، اثبات می کند

زهراست زنده در نظرِ مرتضی علی

زهراست آسمان علی آسمان عشق

زینب ستارهء سحرِ مرتضی علی

غم از میان خانۀ مولا جواب شد

تا بوده ای تو دور و برِ مرتضی علی

ارباب با نگاه تو اُنسی عجیب داشت

آرامشِ دل پسرِ مرتضی علی

عباس آمد و قمرِ این عشیره شد

تو آسمانِ آن قمرِ مرتضی علی

کرببلا به پای شکوه تو سجده کرد

ای در وجود تو اثرِ مرتضی علی

لرزید پشت کوفه به هنگام خطبه ات

وقتی شدی

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:33
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

راه به جایی نبرد آنکه مودب نشد

آنکه ز پیمانه ی ، عشق لبالب نشد

دفتر جانش تهی ، می شود از نور رب

هر که به لوح دلش، اشک مرکب نشد

نیک سرانجام کی، می شود آنکس که در

نیمه ی شب ذکر او ، یاربُ یارب نشد

درد که پیدا نشد ، نیست خبر از طبیب

کی به مداوا رسد، جان‌ که پر از تب نشد

فیض کریمانه ی، اهل کرم می رسد

دور می افتد هر آن، کس که مقرب نشد

عرش نشین هم که شد، فرش نشین می شود

آن که غلام در ، حضرت زینب نشد

کون و مکان مات او ، محو عبادات او

نام حسین است هر ،ذکر مناجات او

شاعر : ناصر شهریاری

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:35
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ای قبله گاه حور و ملک گاهواره ات

می‌جنبد آسمان و زمین با اشاره ات

ای درّ آبدار یدالله تا ابد

برپاست در دیار نجف یادواره ات

این بیت را به فاطمه تقدیم می‌کنم

بانو مبارک است نزول دوباره ات

زینب تو کیستی که به دیوان شاعران

پیدا نمی‌شود مثل و استعاره ات

خاتون کنیزهای شما برگزیده اند

شد همسر خلیل خداوند ساره ات

حق می‌دهم اگر که بیفتد کلاه عرش

با زل زدن به شان رفیع مناره ات

دریای بی‌کران بخدا چشم آفتاب

یک بار هم ندیده به خوابش کناره ات

دین خطبه‌ای برای بقا خواست، باز نیست

در کار خیر حاجت هیچ استخاره ات

شاعر : میلاد حسنی

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:36
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

کیست که بر لوح قلم می‌زند؟

حول خداوند قدم می‌زند؟

کیست که در وزن نگنجیده است؟

کوه وِقار است و نرنجیده است؟

کیست که مختار کند جبر را؟

کیست که بی‌تاب کند صبر را؟

کیست خم آورده به ابروی قهر

لرزه برافکنده به زانوی شهر؟

کیست به عصمت متجلّی شده

شأن ولی را متولّی شده

او که در افلاک نبی کوکب است

زُهره‌ی زهرای علی زینب است

حلم مجسّم‌شده‌ی نشأتین

روح یکی جسم دوتا با حسین

خطبه‌اش از نهج بلاغت پر است

هیبت مولاست که در چادر است

وجه علی تا که اتم می‌شود

خطبه‌ی او تیغ دو دم می‌شود

بدر دوم، بین کلامش نهان

فاطمه در خطبه‌ی شامش نهان

در سخنش لحن امیر آمده است

کوکبه‌ی دهر به زیر آمده است

صبر

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:38
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

مدح هرکس که مقرر شده بر لب باشد

حق بده بر لب ما صحبت زینب باشد

نیست شایسته ی هر کس که برد نامش را

نام او در خور لبهای مودب باشد

چه نیاز است به موضوع همینکه در شعر

دختر حیدر کرار مخاطب باشد

هرکسی مذهب و آیینی و دینی دارد

زینبی هرکه شود صاحب مذهب باشد

تیغ حیدر به زبان دارد اگر دم بزند

شام گیرم که پر از خیبر و مرحب باشد

قرب ، همسویی عشق است و جنون در مقصود

هرکه با اوست از افراد مقرب باشد

او نشان داد که عزت ز مذلت دور است

به اسیری برود باز محجب باشد...

شاعر : محسن ناصحی

• شنبه
• 21
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:44
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

اسـم أعظـم زینب است

اوّلین ذکـرم حســین و آخـرین دَم زینب است

زیـنت شـیر خُداســـت

پــس خُدا هم زینتش قـدرِ مُـسلّم زینب است

پـیش طـوفانِ بـلا

کـوه نه الگـوی صدها کوه مُحکـم زینب است

در مـیان اهــل صــبر

آنکه نامش غالبــاً شـد نقشِ خاتم زینب است

آنکه بعد از اهل بیت

پـیشــوایی می کند بر خَلقِ عالَـم زینب است

گرچه او نادیدنی ست

در نگـاه مَحـرَمـش ، نُـورِ مُجـسّـــم زینب است

با حُـسینــش تا ابـد

همصـدا و همـدل و همراز و هـمـدم زینب است

در مـقامی اینچنـین

بهـترین تفـسـیر ذکر `یا حسینم ” زینب است

طـبـق ارث مادریْــش

سلـسبیل و کوثر و تسنیم و زمزم زینب است

در مصائـب ذوب شـو

تا برا

• شنبه
• 1
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:47
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

جگر گوشه نبي
دمید گرد و غبار سپاهیان سحر

گرفت قلعه ی شب را تمامی لشکر

در ازدحام فلک، برق فجر پیدا شد

رها شدند از آن تیرگی هزار اختر

سپیده سر زد و با لطف و مهربانی خویش

کشید پرده ای از نور روی قرص قمر

به دوش کوه بر آمد ملیکه ی مشرق

طلوع کرد و جهان را گرفت سرتا سر

به شکر فتح خودش بر سر زمین پاشید

بدون هیچ دریغی هزار سکه ی زر

چه خلقتی است شگفتا! چه آیه ای، عظمی

به فتح صبح قسم خورده خالق اکبر

قسم به صبح که خورشید شام زینب بود

بزرگوار ، شکوه آفرین، بلند نظر

بهوش باش که برخاست محکمات علی

بلند شد که قیامش به پا کند محشر

بلند شد، سخنش را نشاند بر کرسی

نیاز نیست که باشد خطیب بر منبر

ب

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:18
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ذکر تسبیح ماسوا زینب
رازق ارض والسماء زینب
گره ها باز کردی از ارباب
در سحرگاه هر دعا زینب
ومن العشق کل نفس حی
اسوه صبر در بلا زینب
سوره فجر ، آیه تطهیر
قهرمان بانوی وفا زینب
خطبه های تو ذوالفقار خدا
ای علمدار لافتی زینب
حضرت عشق ، واجب التعظیم
محور کل کربلا زینب
نوکرت بوده ام حسابم کن
بهر سر دادن انتخابم کن

من کیم؟ نوکر پریشانت
سائل لحظه های احسانت
من کیم؟ایستاده در صحرا
تا ببارد دوباره بارانت
توهمان علیا مخدره ای
که خلایق شدند حیرانت
توهمان دست اقتدار خدا
جان فدای شکوه عرفانت
منتظر چون مدافعان حرم
تا بیافتد سرم به دامانت
جمع پروانه ها به دور حرم
جان فدای تو و شهیدانت
باحسین تو زنده ام بانو
پ

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:34
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خریدم عشق را با شادی و غم درهم از زینب
که می آموزد عاشق پیشگی را عالم از زینب

کمر را بسته است انگار با چادر در این ماتم
همان عشقی که سازد کوه صبری محکم از زینب

رسیده قصه تا آنجا که در گودال میگیرد
هزار و نهصد و اندی جراحت مرهم از زینب

پس از یک سال و نیم از لحظه های عصر عاشورا
گرفته روضه ی گودال جان را کم کم از زینب

علمداری نبود اما علم در دست زینب بود
مگر میشد بگیرند اهل کوفه پرچم از زینب؟

حجابش معجری از نور عصمت بود از این رو
به جز نوری نبیند دیده ی نا محرم از زینب

حسین بن علی با آیه های صبر عاشورا
به عالم گفت از زینب و ما ادراک ما الزینب

سید محسن علوی

• چهارشنبه
• 5
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:27
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

چه حالي داره
اين شب و روزا
عمه ي ، غريب و تنها
با چشا ، يِ خون تو صحرا
بيقراره

روزا ، تو سايه ميرفتن خودشون
ولي ، همه ي حرم بي سايه بون
ميسوخت ، صورتِ تمومِ بچه ها
ميسوخت ، از تشنگي حنجرشون

با دل شكسته ، خدا خدا ميكرد
با دل شكسته ، چشماشو وا ميكرد
با دل شكسته ، به نِي نگا ميكرد

داداش ، غريب گير آوردنمون...

دلش گرفته
براي باباش
دختري ، كه تاره چشماش
چند روزه ، خشكيده لبهاش
بيقراره

آخه ، چند شبه بي لالا ميخوابه
بغل ، نكرده چند روزه باباشو
داره ، آروم آروم اشك ميريزه تا
كسي ، نَشْنَوِه آهِ گريه هاشو

با دل شكسته ، روزا رو هِي شمرد
تو راها هِي شمر ، اشكش و در آورد
با دل شكسته ، از زجر سيلي خو

• شنبه
• 15
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:35
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اعتکاف عاشقانه

من معتکف کوی توهستم زینب
با نام تو من باده پرستم زینب
روزی که خدا سرشته آب و گل من
بنوشته ز باده‌ی تو مستم زینب

• شنبه
• 11
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

حک شده بر سینه نام زینب کبری
وسعت قلبم مقام زینب کبری

وه که چه زیبا بدست زهره ی زهراست
جلوه ی ماه تمام زینب کبری

زین اب و زین امّ و زین امامان
زینت عرش است نام زینب کبری

چشمش تنها به جستجوی حسین است
ای به فدای امام زینب کبری

مست ز اشک است و هر کس نچشید است
لذت اشک مدام زینب کبری

منکه مسلمان شدم ز منطق صبرش
دل شده رام از مرام زینب کبری

هر شب و هر روز جبرئیل نشسته است
همچو کبوتر به بام زینب کبری

گفته که زیبایی است آنچه که دیدم
صبح سپید است شام زینب کبری

خطبه نگو هست آیه آیه ی قرآن
مات ، بشر از کلام زینب کبری

خورشید از کوهسار آمده شاید
باده بگیرد ز جام زینب کبری

نشنید همسایه چل سال صدای

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 06:39
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

یا زینب(س)
بربنی هاشم عقیله دخت حیدر زینب است
زینت بابا وجان وروح مادر زینب است

پنج ساله دختری که بود همراه پدر
روز تشییع تن زهرای اطهر زینب است

دختری که دید ضربت خورده فرق مرتضی
بوده در پیش پدر تا روز آخر زینب است

وای از زهری که آتش زد به قلب مجتبی
آنکه دیده لخته خونهای برادر زینب است

آنکه عشقش بر حسینش شهره آفاق شد
کرد معنای جدیدی را زخواهر زینب است

همسری که شرط کرده بهر شوهر ابتدا
می رود هر جای همراه برادر زینب است

شد به همراه برادر عازم کرببلا
آنکه بر صبر وتحمل گشت مظهر زینب است

آنزمانی که حسینش بر سر اکبر برفت
انکه بر آن خسته جان گردید یاور زینب است

کرد فرزندان خود را در ره دینش ف

• سه شنبه
• 18
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای اسوه ی صبر و استقامت زینب
آیینه ی ایثار و شهامت زینب

عالم متحیر شده از خطبه ی تو
اسلام نمک گیر کلامت زینب

باخطبه ی تو کاخ ستم ویران شد
داری چوعلی تیغ شجاعت زینب

تنها نه فقط اهل ولایت ، بلکه
حی دو سرا داده سلامت زینب

بر درگهتان دست توسل زده ایم
زیرا که تویی اهل کرامت زینب

زآن رو که گره گشا بود نام شما
در عرش خدا حک شده نامت زینب

آنکس که شده منکرتان بی شک او
نشناخته آن شان و مقامت زینب

بر منصب نوکریتان می بالم
صد شکر که گشته ام غلامت زینب

در مکتبتان درس تو شد صبر و وفا
دلها همه مدهوش مرامت زینب

از بس که شکیبایی و صبرت والاست
شد جام بلا قرعه به نامت زینب

بی محرم و با داغ برادر رفتی
ه

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 06:10
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

به عشق حضرت خیبرشکن آن شافع ِ محشر

رسیدی! زینتِ بابا تو را نامید پیغمبر(ص)

ملائک بوسه بر قنداقه ات دادند و جبرائیل

گشوده بر فراز ساحتِ گهواره بال و پر

پدر؛ سرمایهٔ رأفت؛ قسیم ٱلنار وٱلجنّه

خدا هم حیفش آمد که نباشد صاحبِ دختر

تمام آیه ها در گوش ِ هم یک عمر می خوانند

علی(ع) قرآن ناطق بود و زینب؛ کوثرِ حیدر

تو بنت ٱلفاطمه(س) نور دلِ إنسیة ٱلحورا

برایت نیست هرگز غیر زهرا(س) مادری بهتر

اگر نازل شدی بر خانهٔ ارکانِ خلقت حکمتش این بود؛

که باشد جمع روحِ پنج تن در جانِ یک پیکر

شدی ناموس اهل ٱلبیت! درّ نابِ نایابی

تو زینت بخش ِ اصحاب کسایی؛ بالأخص مادر

یقولُ إنّما...خواندی و در پاکیِ اهل ٱ

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 15:32
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

جان فدای زینب و دل آشنای زینب است
دل به زینب آشنا و جان فدای زینب است
در قیامت گر به گوشت خورد صوت یاحسین
بی شک آن آهنگ عرفانی صدای زینب است
کربلایی بودنت را شرط ، اجر خلق نیست
شرط، شرطِ قیمت و اجر و بهای زینب است
عدّه ای در بی حجابی سجده در آتش کنند
آتش ما در حجاب امّا خدای زینب است
در مرام زینب و در آتشِ او سوختن
محضر حق جایگاهش گاه جای زینب است
از حرم بگرفته تا کوفه ز کوفه تا دمشق
وز مدینه تا نجف دانشسرای زینب است
آب دریا گر مرکّب باشد و نی ها قلم
هرچه بنویسند از وصفش روای زینب است
بخشی از جنّت به زیر دست اوتاد خداست
قسمتی هم از گلستان زیر پای زینب است
هم قدم با او خدا بودست اندر راه شام
را

• پنج شنبه
• 12
• دی
• 1398
• ساعت
• 16:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بر چشمهای زمزم تو نقش زینب است
دیدم به روی خاتم تو نقش زینب است
یعنی مدافعین حرم نیک بنگرید
بر روی دست و پرچم تو نقش زینب است

شاعر : مرتضی محمودپور

• یکشنبه
• 23
• مهر
• 1396
• ساعت
• 05:23
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

پاره جگر رفت
مادر میان کوچه ها یکبار اگر رفت

دختر چهل منزل میان هر گذر رفت

مادر میان آتش در معجرش سوخت

دختر بزور آستین معجر به سر رفت

مادر میان‌ چهل نفر افتاد اما

دختر میان حلقه صدها نفر رفت

مادر اگر با درد پهلو رفت مسجد

دختر به کاخ شام با درد کمر رفت

مادر اگر باگوش پاره خانه برگشت

دختر به ویرانه ولی پاره جگر رفت

مادر به پیش دیده انصار افتاد

دختر به پیش چشم قومی بدنظر رفت

شاعر : سید پوریا هاشمی

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:03
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

منو داغِ یتیمی/منو یه دشت جنازه
توُ سر بریده/توُ نعلای تازه
توُ تنورِ خولی/منو سنگای شامی
دیگه نگم که کوفه/چقد یتیم نوازه

ُ تنهام گذاشتی/ولی برام عزیزی
دینُ فروختن/فقط برا پشیزی
دستای سنگین/و صورتم خدایا
چشمای هیزُ/سکینه وُ کنیزی

هر جا که بابا اسم تو رو میبردم
عمه میدونه فقط کتک میخوردم

حسین بابا/غریب مادر

قرار نبود بریُ/موهای من بسوزه
به گوشوارم یه مرد/بی حیا چشم بدوزه
زدن تو رو یه مشت پست/به نیت عبادت
میگن بهم ثوابِ/مثلِ نمازُ روزه

گرگای وحشی/تنِ تو رو دریدن
رحمی نکردن/خیلی بدُ پلیدن
یادم نمیره/چیا. سرم آوردن
یادم نمیره/معجرمو کشیدن

کاشکی بابایی/منو بغل میکردی
بد جوری خستم/از این همه ن

• جمعه
• 5
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:38
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خودم دیدم که نیزه بر جبین خورد
خودم دیدم سر نخلم زمین خورد

خودم دیدم حرامی نیزه بر دست
به روی سینه ات بالا نشین شد

شاعر : هستی محرابی

• شنبه
• 11
• آذر
• 1396
• ساعت
• 09:47
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

ماجرای کربلا را باید از زینب شنید
از دلِ غمدیده ی آن بانوی مکتب شنید

هر چه گویند این و آن از ماجرای کربلا
باید از زینب اداء حقٌِ این مطلب شنید

از دلِ اهلِ حرم آید خروشِ درد و آه
بیشتر باید ز شمر آن پستِ لامذهب شنید

باز هم بشنو همی بی حرمتی اهلِ بیت
باید از سجاد هم آن مضطرِ در تب شنید

از سکینه اندر آن صحرای تاریک و خموش
دامنِ آتش گرفته، از سکوتِ شب شنید

رأس گلگون پدر بر روی نی چون ماهِ بدر
صوت قرآن و دعا را باید از آن لب شنید

نیزه های خون چکان بود و صدای کودکان
باید از آن جسم و آن تازیدنِ مرکب شنید

مجلس و تختِ یزید و کوفیانِ تیره بخت
خطبه های آتشین را باید از زینب شنید

شاعر : هستی محراب

• شنبه
• 11
• آذر
• 1396
• ساعت
• 11:38
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

شعرِ غم زینب، شورِ غم زینب
قصه ی هر درد و ستم زینب

نامِ تو تندیسِ کرَم زینب
خواهرِ سقّای حرم زینب

نامِ تو نقشِ هر علم زینب

ای که تو نامِ آشنا داری
داغِ هجران از کربلا داری

سینه فریادِ بیصدا داری
این صلابت را از کجا داری

گو ردایِ صبر از خدا داری

در دلت داری آتشِ غمها
ای لبت خاموش سینه ات غوغا

روضه ی دشت و نوحه ی صحرا
ای وفادارِ حضرتِ سقّا

• شنبه
• 11
• آذر
• 1396
• ساعت
• 11:54
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

ای مظهرِ صبر و استقامت زینب
ای بانوی اسوه ی شهامت زینب

در کرببلا چه کرده ای، ای بانو
عالم همه شیفته ی مرامت زینب

شاعر : هستی محرابی

• پنج شنبه
• 16
• آذر
• 1396
• ساعت
• 09:58
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

آندم که سرش به روی زانویت بود
فواره ی خون معجرِ گیسویت بود

"خون از رگِ برّانِ حسین می جوشید
این صحنه ی غم منظره ی رویت بود

شاعر : هستی محرابی

شاعر : هستی محرابی

• یکشنبه
• 19
• آذر
• 1396
• ساعت
• 10:23
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

شور حضرت زینب (س)

بند اول :
دست گدا رو رد نکنی تو
قبله ی حاجات مدد زینب کبری
حاجتمون رو میگیریم از تو
عمه ی سادات مدد زینب کبری

ای مه افسانه ی ما دختر زهرا
چشمه ی تسنیم خدا یاور زهرا
درخشش آینه و کوثر زهرا
کوثر زهرا

دل بی تابه امشب
قلب من مرتب
میکوبه میخونه
عمه جان یا زینب

یا زینب یا زینب ....

بند دوم :

عشق مجسم نور معظم
عقیله ی هاشمیون زینب کبری
کنز حیاتم زینت عالم
عقیله ی هاشمیون زینب کبری

چادر تو سایه ای از عرش الهی
معجر تو نمونه ای از تاج شاهی
خدا به تو داده بی بی عجب سلاحی
عجب سلاحی

خطبه مثل حیدر
خواندی گشته محشر
احیا کردی در شام
عاشورای دیگر

یا زینب یا زینب ....

بند سوم :
مدافع

• یکشنبه
• 1
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 13:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هرچه زشتی هست با نام تو زیبا میشود
بلبل از شوق صدای توست گویا میشود
این‌کلام توکه توحیدتمام انبیاست
لا رَاَیتُ (باخدا) الا جمیلا میشود

• دوشنبه
• 2
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 01:04
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شعر مدح حضرت زینب کبری

در انتهای عمق بی همتای عشقی
تو باطنا در جان و در ظاهر دمشقی

در بینهایت لحظه ای دیدم نهایت
اما ندیدم من نهایت در نهانت

تو فاطمه‌هستی و زینب نام داری
در روز محشر نزد حیدر جام داری

تو حیدری و حیدری زاده تو هستی
از روز اول جرعه نوشان الستی

در باطن زیبای تو گردیده پنهان
بخشندگی و عزت و جود حسن جان

تو ظاهر و باطن همه جانت حسین است
عالم برایت هر دمی بر شور و شین است

تو بانگاه خود بسازی مثل سلمان
باشد به امید دعایت نسل سلمان

تو با نگاه خود کنی اعجاز بانو
علم و ادب گردد زتو احراز بانو

تو عالمه هستی و استاد حجابی
دریا و اقیانوس ها نزدت سرابی

اسطوره ی صبری و ایثار شجاعت
ا

• دوشنبه
• 2
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین نوری زادگان

کجاست آن که سزاوار این لقب باشد؟
اگر بناست که نام تو زین اب باشد

هزار داغ قیام تو را نمی شکند
گرفتم این که نماز تو مستحب باشد

به گوش می رسد از خطبه ات صدای علی
عجیب نیست اگر کوفه در عجب باشد

چه جای صحبت کفتارهاست آن جایی
که دختر اسدالله در غضب باشد

بعید نیست که حماله الحطب باشد
چرا که دشمنت از نسل بولهب باشد

تو بر زمینی و ابن زیاد بر تخت است
که راه کفر به اسلام یک وجب باشد

به اهل بیت نبی ظلم شد در آن وادی
بدیهی است که هر روز شام شب باشد

• سه شنبه
• 3
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 04:03
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

از نسل یک حقیقتِ دور از مَجاز بود

زینبْ که شاهزاده ی مُلـکِ حِجاز بـود

با سرشکستگی ابـداً سِـنخیت نداشت

این کوه صـبر مثـلِ پـدر سرفراز بود

وقتی که بـود وارثِ اجـلالِ مـادری

تشـبیه او به حضرت زهرا مُجاز بود

در عصمت و وقار و حـیا بعد مادرش

بر کُـلِّ بـانـوانِ جـهان پیـشـتاز بود

او را خطابِ عالـِمـه شـد، بی مُعلَّمه

اَلحَـقْ چه قدر درخـورِ این امتیاز بـود

حرف از گره گُشایی او رفـت هر کُجـا

دستش شبیه دست علی چاره ساز بود

پیوسته داشت یاصمد و یاغنی به لب

با این حساب از دو جهان بی نیاز بود

با `یا حسین” خاطرش آرام می گرفت

از بس که اسـمِ دلـبرِ او دلنــواز بود

قـارون شد آن فقیر که وقتی

• شنبه
• 7
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 15:43
• نوشته شده توسط
• ایدافیض