شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

امشب از خانه میبرند تورا
یا زویرانه میبرند تورا
زیر تابوت شمع جمع شدند
هفت پروانه میبرند تورا
هفت همدرد با مشایعت
چار دردانه میبرند تورا
ای مقام تو آشنای همه
چه غریبانه میبرند تورا
بسکه بار غم تو سنگین است
به روی شانه میبرند تورا
باورش مشکل است ماندن من
نا امیدانه میبرند تورا
بی تو از دست میروم تا صبح
امشب از خانه میبرند تورا
زینبت هست ، چادرت هم هست
پس از اینجا نمیبرند تورا

شاعر : مصطفی متولی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

هرچند که به قصد شهادت مرا زدند
تا گُم شود مسیر سعادت مرا زدند
از کوچه های کینه ی دیرینه آمدند
با عقده از مقام سیادت مرا زدند
جا ماندگان قافله عصر جاهلی
دیوانه وار ، از سر عادت مرا زدند
با علم اینکه کعبه آمال من علیست
در طوف کعبه وقت عبادت مرا زدند
با اینکه خسته بودم و بیمار و داغدار
همسایه ها بجای عیادت مرا زدند
بعضی برای دلخوشی دخترانشان
با تازیانه های حسادت مرا زدند
من بار شیشه داشتم امّا شکسته شد
از بسکه بی امان و به شدت مرا زدند
می مانم عاشقانه در این روزهای سخت
باشی کنار من اگر این روزهای سخت
حالا فقط به پیش تو بودن دلم خوش است
در غربتم پس از پدر این روزهای سخت
اجر رسالت است که دیگر برای

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

من هستم و خیالم و حال و هوای تو
صبح نخفتن از غم تلخ عزای تو
از دیشبی که خاک تو را ریختم به سر
گریان نشسته ام به سر خاک پای تو
خوابم نمی برد به خدا، گریه کن برام
ای لای لای هر شب من های های تو
یادش بخیر بسترت آن گوشه ی اتاق
حالا میان خانه چه خالیست جای تو
ققنوس پر کشیده ی بی بازگشت من
رفتی و سوخت لانه ام از ماجرای تو
دیروز در مشایعت آخرین نگاه
گفتم به حکم عشق بمیرم برای تو
حالا سر مزار تو با گریه حسین
هم کربلای من شده هم کربلای تو

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

مجلس ششم:
نخستین کسی که به پیامبر ملحق شد
بغضی درون حنجره ام جا گرفته است
تنهایی ام بدون تو معنا گرفته است
چیزی شبیه جادوی چشمت که دیدنی-ست
در کنج خلوت دل من پا گرفته است
باورم نمی کنی نکن اما بدان که سخت
کارم ز عشق پاک تو بالا گرفته است
عشقم کشیده با تو کمی درد دل کنم
آخر دل من از غم دنیا گرفته است
برگرد ای زلال محبت که دوری ات
حال تمام آینه ها را گرفته است
در پهنه ی دلم غم تو موج می زند
حتی برای تو دل دریا گرفته است
یک بار هم شده تو به حرفم بها بده
این دل بهانه ی گل زهرا گرفته است
« سید محمد بابا میری»
آقا جان ممنونم که بازم امشب من روسیاه رو به مجلس روضه ی مادرت راه دادی . ممنونم با این بار

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:52
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس نهم:
جریان آتش زدن در خانه امیر المؤمنین در نامه خلیفه دوم به معاویه
آروم آروم دیگه آقا... ( سبک:‌رد خون یه رد خونه...)
آروم آروم دیگه آقا، ‌فکر کنم می خوای بیایی
به دلم افتاده ارباب، که همین روزا می آیی
جمعه های بی شماری، اومد و آقام نیومد
یابن زهرا کی می آیی عمر من دیگه سر اومد
اونیکه غربت چشماش، وسعتش قدّ دو دنیاست
اونکه دیدنش واسه من، خیلی سخته مثل رؤیاست
اونیکه وقت ظهورش همرهش شمشیر مولاست
اولین روضه ای که اون می خونه روضه ی زهراست
رد دست یه قناری، مونده رو دیوار خونه
هنوزم خون رو پهلوش ، مونده رو مسمار خونه
با تن زهم قناری، سیلیِ کوچه چه کرده
می کشه دست روی خاکا، دنبال جوجه ش می-گرد

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:13
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس یازدهم:
غصب فدک
ای آخربن حجت پیمبر (سبک: ای از تو چراغ دیده روشن)
تو منتقم خون خدایی
بس است دگر آقا جدایی
دل خوش شده ام که یابن زهرا
این جمعه به جمع ما بیایی
ای آن که به درد ، شیعیان دوایی
سامره ؛ مدینه؛ یا کرب و بلایی
برگرد که شیعه دل غمینه
از دوری تو ، زار و حزینه
هر جمعه غروب می گه با خود
این جمعه ی بی تو آخرینه
یابن الحسن ای عزیز زهرا
ای وارث ذوالفقار حیدر
ای اخرین حجت پیمبر
باز آ ز مکه و نشان ده
آن قبر بدون شمع مادر
باز آ و نشان ده، آن چهره ی زیبا
تو بخوان برای ؛ ما روضه ی زهرا
روزی که از او حق فدک خورد
زخم دل مصطفی نمک خورد
روزی که میان کوچه زهرا
جای فدک از ثانی کتک خورد
یابن الحسن

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 17:19
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس سیزدهم:
شنیدن صدای اذان بلال حبشی و بیهوش شدن حضرت زهرا (س)
شنیدم آشنای اهل دردی
شنیدم سائلی را رد نکردی
دل ما سائل دیدار رویت
دلت می آید آیا برنگردی!
آقا همون طوری که ما توی زیارت جامعهی کبیره یه عمره داریم میخونیم دربارهی شما اهل بیت که: « سجیتکم الکرم، عادتکم الاحسان...» شما خاندان کرم هستید و عادت شما احسان است؛ من سائل دیدار روی شما هستم، مگه میشه شما اهل بیت به گدای در خونتون اهمیت ندید و اونو رد کنید.
آقا من سائل دیدار شما هستم و چیزی ندارم که لحظهی دیدار شما فرش راه شما کنیم فقط به قول شاعر ما یک چیز داریم :
در لحظهی زیارتت ای یار نازنین
جای قدوم تو را محراب میکنم
چیزی ندارم که کن

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 20:35
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس چهاردهم:
بیت الاحزان فاطمه (س)
دلم دریا ولی ساحل ندارد
به غیر از عشق تو حاصل ندارد
آقا جان این دل من از بس که غم مادرت زهرا رو داره انگار اصلاً ساحل نداره آخه مگه غم مادرت فاطمه تمومی داره مگه میشه به گفتهی خود شما که شب عید غدیر توی خواب به اون مرد عالم گفتید: ما اهل بیت دیگه بعد از بیت الاحزان مادرمون زهرا دیگه شادی نداریم.
دلم دیا ولی ساحل ندارد
به غیر از عشق تو حاصل ندارد
تمام هستیام بود و نبودم
فدای تو بیا قابل ندارد
آقا جان بیا تا جونم رو فدات کنم آقا بیا تا با هم توی مدینه تن اون دو نفر نامرد رو از خاک بیرون بیاریم و انتقام مادرت زهرا رو از اونها بگیریم.
من نمیدونم دیگه فاطمه اذیتی

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 20:37
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس پانزدهم:
ساختن تابوت برای فاطمه(س)
ای افنخار من
دار و ندار من
مولا اباصالح
شد افتخار من به دنیا، یوسف زهرا
سرگشتهی کوی تو هستم، غنچهی طاها
مولای خوب من ای افنخار من...
کی از سفر آیی اباصالح که چون بابا
مرهم گذاری بر روی پهلوی مادر را
مولای خوب من ای افنخار من...
خیز و جهان روشن ز نور آل طاها کن
روشن چراغ قبر ناپیدای زهرا کن
مولای خوب من ای افنخار من...
دردانهی زهرا بیا مولا بیا مولا
بنما نظر دشمن شکسته فرق حیدر را
مولای خوب من ای افنخار من...
« ابراهیم گایینی»
آقا کی میخوای بیای و شیعه رو از این بدبختی و فلاکتی که به وجود آمده نجات ببخشی، هر کجا که نگاه میکنی دارن به شیعه ظلم و جنایت بی ح

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 20:38
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس شانزدهم:
شهادت حضرت زهرا(س)
من مهدیام در دست تیغ انتقامم
مادر به قبر مخفیات بادا سلامم
ای قلب مجروحم کباب از غربت تو
باریده اشکم قرنها بر تربت تو
مادر دلم خون است از بندم رها کن
دستی برآور بر ظهور من دعا کن
مادر شنیدم بارها از پا فتادی
دیدی علی تنها بُود باز ایستادی
ای کاش بودم تا علی را یار بودم
من جای تو بین در و دیوار بودم
کی میشود بردارم از جانت محن را
از خاک بیرون آورم من آن دو تن را
دریا کنم از خون دل چشم ترم را
پرسم چرا کشتید آخر مادرم را
« حاج غلامرضا سازگار»
یابن الحسن! ما نیز در آرزوئیم در رکاب شما خدمت کنیم و از دشمنانتان انتقام گیریم، در این آرزوئیم که خداوند توفیق عنایت فرمای

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 20:39
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس هجدهم:
رساندن خبر شهادت فاطمه به علی
بریدن دل از او هرگز نباید
که گردون مثل او هرگز نزاید
دعا کردم همین ادینه آقا
به حق حضرت زهرا بیاید
آقا جان امشب شب شهادت مادر شماست، امشب شما میتونی ما رو ببری مدینه عیادت مادر پهلو شکستهات آقا جان، امشب بیا با هم یه سری بریم مدینه، بریم کنار اون مریضهای که همه دور بسترش جمع شدن، یه طرف امیر المؤمنین، یه طرف حسنین و زینبین، فاطمه داره برای اونها وصیت میکنه...
دیشب روضه رو تا اونجایی خوندم که بچهها اومدن دیدن مادرشون فاطمه از دنیا رفته، حالا امشب میخوام ادامهی روضه رو برای شما بگم:
اسماء به حسن و حسین فرمود : بروید نزد پدرتان علی و وفات مادرتان رابه او

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 20:42
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس نوزدهم:
غسل شبانه
ای خاک قدوم تو به هر درد دوا
با یک نگهت حاجت خلق است روا
اکنون که دلم اسیر رویت گشته
هر ثانیه دیر میشود زود بیا
آقا جان هر لحظهای که شما زودتر بیایی اهل بیت و شیعه رو از ظلم و ستم ستمگران زودتر نجات میدهی؛ آقا جان شما بیا و امشب نگذار که تشییع جنازهی مادرت توی مدینه شبونه و مخفیونه انجام بگیره.
امشب روضهی غسل دادن فاطمه توسط امیرالمؤمنینه.
امیر المؤمنین علی (ع) می فرماید : به خدا سوگند شروع به غسل دادن او نمودم ، طبق وصیت فاطمه (س) او را در پیراهن غسل دادم و با زیادی حنوط رسول خدا او را حنوط دادم ، در کفن پیچیدم ، وقتی که خواستم بندهای کفن را ببندم ، صدا زدم : ای فرزندان

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 20:44
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مجلس بیست و یکم:
تصمیم به نبش قبر فاطمه توسط دشمنان
گل باغ امیدم، کجایی کجایی
دعایم همه این است، بیایی بیایی
بُود یاد تو هر شب، دعای سحر من
بیا ای پسر من، بیا ای پسر من
میان در و دیوار، فقط یاد تو بودم
بیا ای گل نرگس، ببین روی کبودم
به یک ضربه جدا شد، ز شاخه ثمر من
بیا ای پسر من، بیا ای پسر من
غریبی علی را در خانه چو دیدم
به مسجد بدویدم، ز دل آه کشیدم
نبودی که ببینی، چه آمد به سر من
بیا ای پسر من، بیا ای پسر من
آقا جان امشب شب آخر مجلس فاطمیهی ماست؛ تو را به مظلومیّ علی خانه نشین قسم میدم که به مجلس ما یه سری بزنی.
طبق وصیت حضرت فاطمه ، امیر المؤمنین با چند نفر از اصحاب خاص خود، شبانه حضرت زهر

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 20:47
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

حضرت زهرا (س)
به غربتم نظاره کن – کمتر به من اشاره کن
ز آه خود دلم مسوزان – کمتر تو از من رو بگردان
یا فاطمه فاطمه جانم یا فاطمه فاطمه جانم
/./././
من خونجگر چون لاله ام – ای یار هجده ساله ام
کردی مرا افسرده حالم – از بسکه گفتی کن حلالم
یا فاطمه فاطمه جانم یا فاطمه فاطمه جانم
/./././
بار سفر را بسته ای – مگر که از من خسته ای
ای مانده بین در و دیوار – زهرای من خدانگهدار
یا فاطمه فاطمه جانم یا فاطمه فاطمه جانم
/./././
ای یار بیمارم مرو – تنها طرفدارم مرو
داغت کند خانه خرابم – بی تو سلام بی جوابم
یا فاطمه فاطمه جانم یا فاطمه فاطمه جانم
/./././
هنگام ره رفتن چرا – زینب شده تو را عصا
چرا قدت خمیده

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 16:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

رود باید با تب دریا شناسایی شود
کربلا با حضرت زهرا شناسایی شود
من گلی گم کرده ام می جویم او راروی خاک
لاله مرسوم است در صحراشناسایی شود
برگ بر گ سوره کوثر به خاک افتاده است
جبرئیلی کو که اعطینا شناسایی شود
صبر کن ای صبح چون با سعی زینب لازم است
سرشناسایی شود سقا شناسایی شود
درد باید بین آن دیوار ودر جا خوش کند
مرد باید بین این زنها شناسایی شود
ما نمی فهمیم راز سر به مهر خاک را
باید از نو آدم و حوا شناسایی شود
روضه ی تلخی ست یاران اینکه قبر مادرم
عاقبت با شاید و اما شناسایی شود
فتنه می بارد حسین اصلی ما گم شده ست
کاش روزی اصل عاشورا شناسایی شود

شاعر : عبدالحمید رحمانیان

• پنج شنبه
• 30
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

نادیده گرفت ، حرمت باران را
در بند کشید ، غیرت طوفان را
آن سنگ دلی که باغ را آتش زد
هم پنجره را شکست ، هم گلدان را

• دوشنبه
• 23
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 11:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

الا مادر که ممنوع از حیاتی
به حال کودکان کل التفاتی
بیا امشب دعایی تازه سر کن
مگو دیگر خدا عجل وفاتی

• دوشنبه
• 9
• بهمن
• 1396
• ساعت
• 12:54
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

ای که پیشم شمع رویت سوخته
حال فهمیدم که مویت سوخته
ای تو ابراهیم و آتش بر درت
آتشم زد پای در خاکسترت
قدّ ِآتش تا به ابروی تو بود
لابلای چوب در موی تو بود
"نار" با عطر تنت آغشته شد
در تکانی خورد و محسن کشته شد
وای از این شعله ها و نار ها
وای از مسمار ها، دیوارها
□
آه دیوار از دلِ مولا بترس
میخ در از سینه ی زهرا بترس

شاعر : امیر عظیمی

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 12:14
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای آینه ی ترک ترک خورده ی من
بر طاقچه ی خانه ی دل جای تو بود
هر صبح تو و من به تجلّی بودیم
صورتگر من، صورت زیبای تو بود
حالا که تو از طاقچه با سنگی که
بر من زده شد روی زمین افتادی
در چهره ی خود حجاب ماهی را که
کرده است خسوف، از چه رو جا دادی؟
حالا که تو رو گرفتی از من، من هم
با آینه ی چاه سخن خواهم گفت
در چاه بجای روی زیبات، ببین
ای فاطمه با ماه سخن خواهم گفت
ای آینه ی شکسته در بستر درد
هر روز چرا شکسته تر می گردی
هر بار که بر بی کسی ام می نگری
از بودن خویش خسته تر می گردی
□
ای چرخ فلک غبار اندوهش را
از چهره ی او چگونه من پاک کنم
ای دست اجل، بگو که در نیمه ی شب
این آینه را چگونه من خاک کنم؟

ش

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 12:18
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

با زمن وبا زترین پنجره
آب زنم برلب این پنجره
ای قلم آماده ام ، آغاز کن
پنجره ای روبه جنون بازکن
پنجره ای روبه غزل ، روبه ماه
روبه خدا ، روبه دعا ، روبه آه...
روبه حماسه ، قلم وزخم درد
روبه عطش ، حادثه ، مفهوم مرد...
پلک بزن ای دل وبیدا رشو
درسفرشعر علمدارشو
پلک بزن روبه خطر، آب ومشک
های ! بریزم دوسه سطری زاشک
پنجره ی دیگری ام وابکن
پنجره ای روبه زمان وزمین
رو به زن برتر ام البنین
ای قلم ازعشق حزین تر بگو
شرح بده،شرحه ای اززن بگو
یارعلی ، بانوی بی واهمه
ریخته درآینه ی فاطمه
فاطمه دیگرزن و...او دیگراست
همنفس دخترپیغمبر است
عین بهار است، زنی بی بدیل
باغ علی راشده سروی شکیل
آیه ی آ یینه وآه است او

• یکشنبه
• 8
• دی
• 1392
• ساعت
• 05:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا که هزیم ها بدست عده ای شر گر گرفت
کم کم آتش شد مهیا بعد آن در گر گرفت
پشت در بود و به پهلو تکیه بر آن داده بود
آتش در شعله زد یکباره معجر گر گرفت
هرم آتش زود بر هرجا سرایت می کند
بعد معجر بی هوا گیسوی مادر گر گرفت
ذره ذره موی او می سوزد و کم می شود
مو که کامل سوخت بین شعله ها سر گر گرفت
آتش را زروی سر جدا می کرد که
در به روی پیکرش افتاد و پیکر گر گرفت
آتش در یک طرف سنگینیش هم یک طرف
پس بنابراین تن او دو برابر گر گرفت
تازیانه در هوا چرخید و بر بازو نشست
زن که زیر گریه زد دستان شوهر گر گرفت
دید قنفذ فاطمه دست از علی بردار نیست
با غلاف تیغ زد بال کبوتر گر گرفت
عصر عاشورا دوباره روضه ها تکرار ش

• دوشنبه
• 16
• دی
• 1392
• ساعت
• 06:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای باعث سرور علی از چه پر غمی؟
باور نمیکنم که همان بانوی منی
کشته مرا تمام نفس های پر غمت
کشته مرا عزیز دلم این قد خمت
بی تو دلیل زندگیِ من چه می شود؟
بی تو نگار این دل محزون که می شود؟
بی فاطمه علی شود آخر خانه خراب
سوگند دادمت که مرو جان بوتراب
زانو بغل گرفته یل خندق و حنین
زانو بغل گرفته عزیز دلت حسین
بعد از تو گوشه گیر و زمین گیر خانه ام
بار تمام غصه ی عالم به شانه ام

شاعر : فرزاد نظافتی

• دوشنبه
• 16
• دی
• 1392
• ساعت
• 06:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

بوسه گاه قدسیان را خصم کافر سوخته
بیت ناموس الهی ، ز آتش در سوخته
آتشی افروخته از بغض و کین ، نمرودیان
کز شرارش قلب پر داغ پیغمبر سوخته
ثانی نمرود آتش زد بگلزار خلیل
جان ابراهیم را ، زان سوز آذر ، سوخته
قتلگه شد خانه زهرا و محسن شد شهید
از غمش جان پدر ، چون قلب مادر ، سوخته
سر کشید از مهبط وحی الهی شعله ها
کز شرار آن ، ز جبرائیل شهپر سوخته
در میان دود و آتش پهلوی زهرا شکست
مخزن سرّ خدا و عرش داور ، سوخته
در مدینه سوخت بین شعله ها مادر ولی
در خیام کربلا هستی دختر ، سوخته
جان هفتاد و دو ملت سوزد«آهی» زین شرر
کز عطش در دشت خون ، گل های پرپر سوخت.

شاعر : علی آهی

• دوشنبه
• 16
• دی
• 1392
• ساعت
• 12:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

مولای جوان بگو که پیری سخت است
بر مردم بی وفا امیری سخت است
خون شد جگر صبر میان کوچه
در او‌ج دلاوری اسیر‌ی ‌سخت است
***
اشک تو به گِل ‌نشانده ‌نوحی را ‌که ...
بی صبر نموده با شکوهی را که ...
سنگینی بار شیشۀ خُرد شده
در کوچه شکسته پشت کوهی را که ...
***
از آن دل درد مند ‌گفتم اما ...
از طعنه و نیش خند ‌گفتم اما ...
می خواستم از غربت تو دم بزنم
از شیر درون بند ‌گفتم اما ...
***
خون می چکد از نگاه پُر ابر علی
این خاک غریب می شود قبر علی
در معرکه های خندق و خیبر، نه
در کوچه ببین حماسۀ صبر علی
***
چشمی به خروشانی مرداب نداشت
ا‌مید ‌به ‌همراهی ا‌صحا‌ب ندا‌شت
با پهلوی مجروح به ‌مسجد آمد
او دیدن دست ب

• دوشنبه
• 16
• دی
• 1392
• ساعت
• 12:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

در پیچ و خم غم گذرش خورد به دیوار
رفت اوج بگیرد که پرش خورد به دیوار
بودند ملائِک همه در محضرش امّا
ابلیس لگد زد کمرش خورد به دیوار
تا خادمه را کرد صدایش همه با خود
گفتند که لابد پسرش خورد به دیوار
لرزید مدینه به خود از ناله ی زهرا
با او همه ی دور و برش خورد به دیوار
می خواست که سیلی نخورد صورتش امّا
یک مرتبه چرخید سرش خورد به دیوار
با دست در آن کوچه به دنبال علی گشت
انگار که با چشم تَرَش خورد به دیوار
ای کاش به جای تو مرا... روی لبش داشت
هرگاه که حیدر نظرش خورد به دیوار
از عرش خدا نوحه گر فاطمه گردید
تا دختر خیرالبشرش خورد به دیوار

• دوشنبه
• 16
• دی
• 1392
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

دگــر نــباف پــیرهــن تــازه فــاطـمــه
شد پنبه رشته های تو با داغ محسنت
******
نه کوچه نه غلاف نه سیلی نه میخ در
بــیمار کــرده اســت تـو را داغ محسنت

شاعر : حسین صیامی

• چهارشنبه
• 18
• دی
• 1392
• ساعت
• 11:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا که هیزم ها بدست عده ای شر گر گرفت
کم کم آتش شد مهیا بعد آن در گر گرفت
پشت در بود و به پهلو تکیه بر آن داده بود
آتش در شعله زد یکباره معجر گر گرفت
هرم آتش زود بر هرجا سرایت می کند
بعد معجر بی هوا گیسوی مادر گر گرفت
ذره ذره موی او می سوزد و کم می شود
مو که کامل سوخت بین شعله ها سر گر گرفت
آتش را زروی سر جدا می کرد که
در به روی پیکرش افتاد و پیکر گر گرفت
آتش در یک طرف سنگینیش هم یک طرف
پس بنابراین تن او دو برابر گر گرفت
تازیانه در هوا چرخید و بر بازو نشست
زن که زیر گریه زد دستان شوهر گر گرفت
دید قنفذ فاطمه دست از علی بردار نیست
با غلاف تیغ زد بال کبوتر گر گرفت
عصر عاشورا دوباره روضه ها تکرار ش

• چهارشنبه
• 18
• دی
• 1392
• ساعت
• 12:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای همه ی دل خوشیم،زداغ خود می كُشیم
باغ بهارم فاطمه،دارو ندارم فاطمه
دلتو ببر اون جایی كه،غریبانه شب،آقات،همه هستی شو به خاك سپرد،جایی كه فاتح خیبر دو ركعت نماز صبر برا خودش خوند،یه نگاه كرد سمت قبر رسول خدا،یا رسول الله دیگه صبرم تموم شد.
ای همه ی دل خوشیم،زداغ خود می كُشیم
بود و نبودم فاطمه،یاس كبودم فاطمه
عمر علی در گرو صبر توست
اشك علی دست گُل قبرتوست
خیز تو با من سوی خانه كن
كیسوی طفلان مرا شانه كن
به این جا كه می رسید نمی دونم چه حالی پیدا می كرد،
در وسط كوچه تو را می زدند
كاش به جای تو مرا می زدند
بازم می گم می شنوی اینجوری دل می زنی،زار می زنی،آه از اون آقا زاده ای،كه نگاه می كرد
تو رو

• دوشنبه
• 23
• دی
• 1392
• ساعت
• 06:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای کاش نبود، این کبودی
از خانه برون نرفته بودی
آن‌دم که عدو لگد به در زد
ای کاش، به پشت در نبودی
ای کاش میان آن هیاهو
آزرده نبود دست و بازو
ای کاش نمی‌نشست آن روز
میخِ در خانه رویِ پهلو
پژمرده گلی به باغ دارم
در سینه غم فراق دارم
هم شِکوه ز مردمان این شهر
هم شِکوه ز میخ داغ دارم
در سینه‌ی خسته آه دارم
هم صحبتی همچو چاه دارم
در خانه‌ام از بدِ حوادث
افسوس، چه قتلگاه دارم
بیمار علی قد کمانی دارد
احوال ضعیف و ناتوانی دارد
در کوچه مگرچه برسرش آوردند
رخساره‌ی تار و ارغوانی دارد
ای کاش در این مدینه شلاّق نبود
مأمورِ به صبر، صاحب باغ نبود
ای کاش همان زمان که پهلوت شکست
میخِ درِ خانه، آنقدر داغ نبود
ای

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 11:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

سر در گم سر سحرم مادر گلها
دلداده اسرار درم مادر گلها
اي محور درد همه عالم و آدم
اي هاله احساس و كرم مادر گلها
هم اسوه ي مهر و مدد و گوهر علمي
هم سوره طاهاي حرم مادر گلها
علامه دهري و سراسر همه عدلي
اي حامي و امداد گرم مادر گلها
در معركه گل كرده همي آه كلامي
گاهي سر و گاهي كمرم مادر گلها
اي ماه دل آراي علي در دم مرگم
دل گرم طلوعي دگرم مادر گلها

شاعر : مجید قاسمی

• شنبه
• 5
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 11:46
• نوشته شده توسط
• یحیی