زنم دست تأسف روی دستم
که رفت سرمایه ی هستی ز دستم
جوانی را ز کف دادم شدم پیر
ز بار معصیت ، گشتم زمین گیر
خداوندا تو آگاهی ز حالم
که از شرمندگی این سان بنالم
به دست خود ، سیه پرونده دارم
سرخجلت به زیر افکنده دارم
سر خوان تو یک عمری نشستم
نمک خوردم نمکدان را شکستم
طولی نکشد که عاقبت سر برسد
پیراهن کربلا به آخر برسد
امروز به دخترم وصیت کردم
گهواره ی محسنم به اصغر برسد
دو سه ماه است دلم قحطی باران شده است
حال دل زارشده مثل بیابان شده است
درنبودت چقدر طعنه شنیدیم آقا
داغ هر شیعه ی تو ماتم حجران شده است
بعد تو سنگ صبورم حرم سلطان بود
بانی دردو دلم شاه خراسان شده است
در سرم نیست به جز آرزوی نوکریت
سد راه به خدا بار گناهان شده است
چاره را در نمک روضه مادر دیدم
بعد هر فاطمیه مشکلم آسان شده است
روضه این است که ناموس خدا روی زمین
بین یک کوچه تاریک هراسان شده است
عرش لرزید به خود فاطمه از پا افتاد
ذکر مادر به رو خاک حسن جان شده است
پسرم قول بده تا که نگویی به پدر
مادرت خاک نشین گشته و نالان شده است
وسط روضه دلم یاد محرم افتاد
چه کنم شعر من انگار پریشان شده است
عمه ج
وا اما وا اما
وا اما وا اما وا اما
آه کی رود از یاد
آه مادری افتاد
آه گریه و فریاد
آه کودکی جان داد
رسد آوای حزینی بمیرم مادر
ندای فضه خذینی بمیرم مادر
تو را میزد دست ستم بمیرم مادر
علی میمیرد از این غم بمیرم مادر
وا اما وا اما.....
آه از در و دیوار
آه آتش و اغیار
آه مادر و مسمار
آه سینه ای خونبار
به پیش شمع و پروانه بمیرم مادر
زدند بر گل تازیانه بمیرم مادر
تو ای ناموس کبریا بمیرم مادر
دویدی بین کوچه ها بمیرم مادر
وا اما وا اما
ای مادر ،رویت مگیر از ،علی مظلوم ، دلگیر است
جواب وپاسخ ، به هرسلامش، میان این شهر ،تحقیراست
کُشتی امیرالمونین ای کشتی پهلونشین ای مادر
وای ازحرامی لعین فقط بگویمت همین وای ازدر
میروی،پرستوی من ، مگردوباره قصد آمدن نداری؟
رسمش نیست،حالاکه رفتی،چرانباشد ازبرای تو مزاری؟
ای مادر
داغ تو کمرشکن بود،که اینچنین شد حیدرت
ای مادر،بجای توکاش،به پشت دربود،دخترت
حرامی طاقتت ربود نموده صورتت کبود ای مادر
نماز تودلم شکست شده قنوت آن یه دست ای مادر
مادره،عیسی پیمبر،تکیه به نخل خشکی داد خرماعطاشد
واویلا،ولی تومادر،تکیه به دیواردادی ومحسن فداشد
ای مادر
سروده:عبدالحسین شفیع پور
در نیمه ی شب من ز اشک دانه دانه
هم جای سیلی شسته ام هم تازیانه
لاله ی پرپرم ـ سوره ی کوثرم
مظلومه زهرا
تنهایم و از دیده خون افشانده ام من
با دست خود بر تو کفن پوشانده ام من
ای پناه علی ـ ای سپاه علی
مظلومه زهرا
باشد تماشایی علی بی طرفدار
شب تا سحر سر می گذارم من به دیوار
ای جوان علی ـ قد کمان علی
مظلومه زهرا
ای یاس نیلوفر شده خدانگهدار
ای لاله ی پرپر شده خدانگهدار
مادر زینبم ـ بی تو جان بر لبم
مظلومه زهرا
شاعر : سید محسن حسینی
دانلود سبک
صفای خانه ام مرو از خانه ام
پرستو پر مزن مرو از لانه ام
قدخمت می کشد مرا ـ اشک غمت می کشد مرا
عمر کمت می کشد مرا
مرو یا فاطمه (3)
مسیحایی نفس سکوتت دیدنی ست
به هنگام نماز قنوتت دیدنی ست
علی نداردبجز تو کس ـ تمام هستم تویی و بس
مزن به پیشم نفس نفس
مرو یا فاطمه (3)
چرا ای لاله ام خزان می بینمت
جوان من چرا کمان می بینمت
می گویمت با ناله مرو ـ ز باغ من ای لاله مرو
جوان هجده ساله مرو
مرو یا فاطمه (3)
هلال من ببین مرا کردی هلال
ز بس گفتی به من حلالم کن حلال
کوثر قرآن من مرو ـ مادر طفلان من مرو
شمع شبستان من مرو
مرو یا فاطمه (3)
******
شاعر : سید محسن حسینی
ای جوانم ـ قد کمانم
تا به کی سر به سر زانو بگیرم
با تو گویم ـ آرزویم
تو دعا کن بعد تو من هم بمیرم
از چه با غم خود خو گرفتی ـ کشتی ام پهلو گرفتی
تو مرا کشتی ز خجلت ـ بس که از من رو گرفتی
فاطمه جان ـ فاطمه جان (2)
هست و بودم ـ ای وجودم
بعد تو شمع شب تاری ندارم
دیده بگشا ـ کن تماشا
تا سحر من سر به سر زانو می گذارم
زآه خود کردی تو آبم ـ می کنی خانه خرابم
بی تو در شهر مدینه ـ من سلام بی جوابم
فاطمه جان ـ فاطمه جان (2)
ای طبیبم ـ من غریبم
بار دیگر یار من کن یاری من
نور دیده ـ قد خمیده
وای من از این امانت داری من
کرده ای افسرده حالم ـ طایر بشکسته بالم
کرده ای همچون هلالم ـ بسکه گفتی کن حلالم
فاطمه جا
مرو همچون کبوتر ز آشیانه
مرو از خانه ای بانوی خانه
چرا چشمان خود را بسته ای تو
چرا بار سفر بستی شبانه
مرو ای آفتابم ـ مکن خانه خرابم
که بی تو در مدینه
سلام بی جوابم ـ ز بعد تو حباب روی آبم
مرو زهرا مرو فاطمه جانم
مکن پیرم امشب ای جوانم
بمان پیشم جوان قد کمانم
مزن سوسو چراغ خانه ی من
مرو ای ماه من از آسمانم
شب من را ستاره ـ به حالم کن نظاره
مرا کشتی ز خجلت
ز بس کردی اشاره ـ برای رفتنت کن استخاره
مرو زهرا مرو فاطمه جانم
چرا با غصه و غم خو گرفتی
چرا ای کشتی ام پهلو گرفتی
خدا داند مرا از غصه کشتی
از ان روزی که از من رو گرفتی
دو چشمت بسته ای تو ـ دلم بشکسته ای تو
گمانم فاطمه جان
که از من خسته ای تو
تو چشم خود بستی و من ازدیده خون افشانده ام
تنهاطرفدارم ببین، تنهای تنها مانده ام تنهای تنها مانده ام
مزن سوسو پیش چشمم ای شمع خانه
مرو ای صید شکسته بالم ز لانه
به دور از چشم همه در این نیمه ی شب
بشویم با اشک خود جای تازیانه
یا زهرا یازهرا یازهرا
کی می رود از یاد من نماز شب خواندن تو
کی می رود از یاد من در کوچه ها ماندن تو
خودم دیدم ز قرآنم کوثر افتاد
خودم دیدم از پرستو بال و پر افتاد
به جز چشم غرق خونم چشمی ندیده
خودم دیدم یاس نیلی پشت در افتاد
یا زهرا یازهرا یازهرا
هم چشم خود بستی و هم بار سفر را بسته ای
تنها و خسته می روی گمانم از من خسته ای
چرا ای ماه علی رو می گیری از من
مگر که زهرا تو دید
دردودلامو بگم خدایا؟ اما خودت که داشتی میدیدی
هرکی شنیده ،باغصه میگه ،قربون صبرت ،چیاکشیدی
یادم نمیره هرگزخدایا ،یک باغبون ودستای بسته
اون صحنه ای که دیدم روخاکا،یک یاس نیلی ساقش شکسته
یادم نمیره هرگزخدایا،راهش روبستن یکی نه ایلی
یادم نمیره هرگز خدایا ،ضرب لگد باتوهین وسیلی
از چی بگم من ای خدا کوچه تنگ،یه سگ بدخو
ازچی بگم من ای خدا به روی خاک،چشمای کم سو
از چی بگم من ای خدا اون دردای شدید پهلو
اما خدایا دیدی تا آخر با اینکه بودش غرق جراحت
مثله سپرشد ثابت کنه تا خون تورگاشه هست باولایت
مادرخوبم ای مهربونم
یکی دوتانیست ،این صحنه ها که،شده دلیلِ ،کابوس هرشب
میگه خدایا ،صبرم یه حدی،چی
گردیده خزان بهارم امشب
بردی تو همه قرارم امشب
هستی تو گره گشایم اما
افتاده گره کارم امشب
ای بانوی خانه ـ می روی شبانه
ای پرستوی من ـ می روی ز لانه
از بعد تو ای جوان پیرم
سیر از همه ام از همه سیرم
ای یار شهیده ام دعا کن
تا آن که من از غمت بمیرم
***
بر غربت من نظاره کردی
از من تو چرا کناره کردی
والله که مُردم از خجالت
از بس که به من اشاره کردی
ای صبر و وتانم ـ ای یاس خزانم
ای ورد زبانم ـ ای فاطمه جانم
آهسته برو در این شب تار
ای یار علی بی طرفدار
ای بار سفر بسته شبانه
زهرای جوان خدا نگهدار
***
دستت به سوی خدا گرفتی
بیمار علی شفا گرفتی
با رفتنت ای رفته ز دستم
تو دلخوشی مرا گرفتی
شمع شب تارم ـ افتا
میون کوچه پیر شد انگارحسن من کرده کز بازم به کنج دیوار حسن من
ای خداکاشکی بچمو من نمیبردم شبا بیخوابه گشته بیمارحسن من
شیرم ،حلالت ای وجودم گفتی،چراسپرنبودم؟ مادر،چراتوروی زمینی؟
گفتم،اثرسیلی بوده چشمام،تاره شبیه دوده جرمم،عشق علی شد میبینی؟
بابغض وگریه همیشه یه گوشه میشینی
خوب میدونم که توفکرت چی داری میبینی
غیرتت رومن بنازم که بدجور حزینی
میرم،نبینم گریه هاتو
نگو میری دلم میگیره مادر من یادعا کن حسن بمیره مادرمن
ای خداکاشکی سیلی جای اون میخوردم جوونست ومیگن که پیره مادرمن
مادر،میشه زنده بمونی مادر،آخه خیلی جوونی مادر،چرا توقامت کمونی
مادر،بری یتیم میشیم ما مادر،آخه غریبه بابا اونم
کسی ندارد آگه از حال من غیر از خدا
هرگز نگفتم با کسی من ماجرای کوچه را
ز چشم من می چکد اشک دانه دانه
گرفتم من بوسه از جای تازیانه
خودم دیدم برده سیلی نور نگاهش
خودم صاحب خانه را بردم سوی خانه
گل پرپر ـ سوره ی کوثر ـ مادر من
خون ریزد از چشم ترم می سوزد از پا تا سرم
در کوچه مدینه من بودم عصای مادرم
خودم دیدم مادر مثل لاله پژمرد
شنیدم در کوچه ها او نام علی را برد
اگر که همره او یک لحظه نبودم
خدا داند مادر من در کوچه می مُرد
گل پرپر ـ سوره ی کوثر ـ مادر من
من غرق اشک و ناله ام من خونجگرچون لاله-ام
در کوچه شد نقش زمین مادر هجده ساله ام
اگر چه طفلم غم مادر کرده پیرم
همیشه از چادر خاکی بوسه گیرم
ببرد
هستی همه آرزوی زینب
یک بوسه بزن به روی زینب
با دست شکسته ی خود امشب
تو شانه بزن به موی زینب
ای سوره ی کوثر ـ ای لاله ی پرپر
ای هستی زینب ـ مادر مرو مادر
باشد سر زینبت به دیوار
خون گریه کنم در این شب تار
تو بار سفر شبانه بستی
ای مادر من خدا نگهدار
***
تو جان مرا چرا گرفتی
دستت به سوی خدا گرفتی
از ناله فتاده ای گمانم
بیمار علی شفا گرفتی
جانم به فدایت ـ می کنم دعایت
مُردم من از این غم ـ تا شدم عصایت
تا دیدم قدت خمیده می شد
اشک غم من چکیده می شد
دست تو گرفتم و دویدم
پایت به زمین کشیده می شد
من غنچه ام ای گل فسرده
کمتر تو بزن نفس شمرده
با رفتن خود دلم مسوزان
ای مادر تازیانه خورده
ای جسم مرا روح ـ د
از چه ای ماه در خسوفم ، می روی تو ز آسمانم
از چه ای صید پرشکسته ، می روی تو ز آشیانم
من دگر بی طرفدارم ـ خسته و سر به دیوارم
گره افتاده بر کارم
وای از غریبی
ازتوجزخاکستر نمانده، ای که من راشمع وصالی
به گمانم که برروی دوشم، می برم یک تابوت خالی
مانده تابوت تو به دوشم ـ می رسدای شمع خموشم
ذکر مادر مادر به گوشم
وای از غریبی
یار بیمار من کجایی، در نوای أمن یجیبم
ای طرفدار من کجایی، بی تو تنهایم و غریبم
ای جوانم خداحافظ ـ ای کمانم خدا حافظ
بی نشانم خدا حافظ
وای از غریبی
به کجایی جوان پیرم، جانم از غم به لب رسیده
چشم گردون به هر دو عالم، ازعلی تنهاتر ندیده
قبر تو دربغل گیرم ـ کردی ازجان خود سیرم
به
خیز و ببین ماه من به چه روزم نشاندی
هر چه کردم التماست تو به پیش من نماندی
ای لاله ی پژمرده ام رفتی خدانگهدار
ای یار سیلی خورده ام رفتی خدانگهدار
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه یا زهرا
ای گل افسرده ی من کرده ای افسرده حالم
تو مرا کشتی ز خجلت بس که گفتی کن حلالم
تنها طرفدار علی رفتی خدانگهدار
شمع شب تار علی رفتی خدانگهدار
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه یا زهرا
ای جوان قد کمانم می زنی آتش به جانم
بی تو در شهر مدینه من غریب و بی نشانم
ای کوثر قرآن من رفتی خدا نگهدار
ای مادر طفلان من رفتی خدانگهدار
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه یا زهرا
******
شاعر : سید محسن حسینی
زینب دو دست خود را سوی خدا گرفته
بیمار خانه ی من امشب شفا گرفته
هم جسم خسته شسته ام ـ هم چشم بسته شسته ام
با اشک دانه دانه ام ـ دست شکسته شسته ام
فاطمه جان فاطمه جان(2)
از باغ آتش زده بهار من می رود
من بیقرارم امشب قرار من می رود
من یاس چیده دیده ام ـ وای از دل غمدیده ام
جان داده ام بر جان خود ـ امشب کفن پیچیده ام
فاطمه جان فاطمه جان(2)
خون جگر خورده ام ای خورده تازیانه
ز بعد تو نگیرد کسی ز من نشانه
ای شمع خاموش علی ـ یار کفن پوش علی
نیمه شب تابوت تو ـ باشد سر دوش علی
فاطمه جان فاطمه جان(2)
بگو کجا می روی تنها طرفدار علی
چرا سخن نگویی ای یار بیمار علی
ای لاله ی پرپر مرو ـ ای سوره ی کوثر مرو
تن
مادر مدحت خارج از محدوده ی ذهن من وما
تادل عشقت چشیده بسته راهو به روی عشقا
تویی دخت نبی روشنای شبی میون ظلمت دنیا
ازدوعالم سری گوهر حیدری ماروتنهانذاری میون غمها
تونگین خاتم پیغمبری توشفیعه واسه اهل محشری
برابابا یه عطای کوثری
مهرت بردلم گشتی حاصلم
سائل بردرت بی تو باطلم
مادر مادرم
مادر هستی واسه کل مومنین ومومنات ای بی بی زهرا
حرف مانیست حتی پیغمبرمون گفته به تو ام ابیها
رمز درشهادتی حامی ولایتی حتی وقتی هستی تنها
مظهرنجابتی آخرشهامتی کرمت بیشتره ازوسعت دریا
اسوه هارو تو دوعالم رهبری گفته الله که برای حیدری
ذکرمولا وقت فتح خیبری
زهرا طاهره عشقت نادره
در دل تا ابد روضت دائره
یک لحظه دو چشمت را (بر روی علی واکن )2
بیمار تماشایی، ( من را تو تماشا کن )2
تا به کی در بغل زانو بگیرم
یا مرو یا دعا کن من بمیرم
یا زهرا یا زهرا مظلومه زهرا
ای یار جوان علی، ( تو هست علی هستی )2
ای مادر طفلانم، ( تو بار سفر بستی )2
کنار بستر تو ای طبیبم
هر شب در ناله ی أمّن یجیبم
یا زهرا یا زهرا مظلومه زهرا
هرگز نکنم باور، ( ای یار کفن پوشم)2
تابوت تو را گیرم، ( آخر به سر دوشم )2
صاحب خانه ام مرو ز خانه
ای پرستوی من مرو ز لانه
یا زهرا یا زهرا مظلومه زهرا
******
شاعر : سید محسن حسینی
دیده بگشا ای طبیبم ـ من غریبم من غریبم
در کنار بستر تو ـ غرق آهم غرق آهم
ای تمام آرزویم ـ با تو گرم گفتگویم
لحظه ای جان حسینت ـ کن نگاهم کن نگاهم
ای طرفدارم ببین دیگر طرفداری ندارم
ای سرو سامان من سر بر سر زانو گذارم
می زنی آتش به جانم ـ ای جوان قد کمانم
هر چه کردم التماس اما به پیش من نماندی
دیده بگشا و ببین من را به چه روزی نشاندی
کرده ای افسرده حالم ـ بس که گفتی کن حلالم
عاقبت افتادم از پا ـ دیده بگشا دیده بگشا
***
می روی دامن کشان من هم چکداشکم به دامن
از چه امشب رو به قبله بینمت ای قبله ی من
ای که بودی تکیه گاهم ـ یک تنه بودی سپاهم
ای تمام هست من رفته ز دستم راه چاره
من سلام بی جوابم تو س
مادر بیمار من بوسه به رویم بزن
دختر تو زینبم شانه به مویم بزن
می کنم لحظه به لحظه نگاهت
من عصای توأم می برم راهت
مرو مادر (3)
مادر مجروح من تمام هست منی
چرا به سختی دگر نفس نفس می زنی
کودکانت را به که می سپاری
زینب تو کجا و خانه داری
مرو مادر (3)
منم پرستار تو از سر شب تا سحر
شکوه ندارم اگر مرا نگیری به بر
چون که از سینه ات با خبرم من
لاله ات هستم و خونجگرم من
مرو مادر (3)
یار جوان علی لب بگشا بر سخن
ولی به زینب مگو سخن ز غسل و کفن
می زنی آتش سرتاپای من را
رفتنت می کشد بابای من را
مرو مادر (3)
شاعر : سید محسن حسینی
دانلود سبک
یاس کبود مدینه رسم زمونه همینه
غصه نخور قد کمونم که علی خونه نشینه
زهرا ، بخدا، دل من،میخواست،همیشه ،بمونه ،واسه تو همدمی عزیزم
چی شد،روتو،میگیری،میخوام،همه ی وجودو به پای توزهرا بریزم
اما حیف شده خانم داری می میری آروم
((امون ازین شهر نامرد))
علی مگه من نباشم توروغریبی بگیره
غربت تو درد منه الهی زهرا بمیره
حیدر،خود من ،تا ابد واسه بلاهای عظیم وغم تومیشم یه سپر
تابوتی بساز ،واسه من،پیکرمنو عزیزم شبونه مخفیانه ببر
خداحافظ ای آقا شرمنده،شدی تنها
((امون ازین درد پهلو))
زهرا دیگه چیزی نگو دل علی تاب نداره
نگاه بکن به زینبت چند شبیه خواب نداره
ای وای ،خبر ،رفتن ،توروتاواسم ،آوردن ،به
بی تو غریبم ای طبیبم ـ در ناله ی أمّن یجیبم
خزان مشو ای لاله ی پژمرده ی من
مرو مرو ای یار سیلی خورده ی من
بر من نظاره کردی ـ از من کناره کردی
کشتی مرا تو از بس ـ بر من اشاره کردی
یا فاطمه یا زهرا
ای مانده بین در و دیوار ـ کمتر بگو خدانگهدار
ای نور چشم با دو چشم همچو دریا
ره رفتی و من هم تو را کردم تماشا
قدت خمیده می شد ـ اشکت چکیده می شد
دستت به دست زینب ـ پایت کشیده می شد
یا فاطمه یا زهرا
من که به جز تو کس ندارم ـ تا کی به زانو سر گذارم
هر شب کنار بسترت افسرده حالم
کشتی مرا از بس که گفتی کن حلالم
با اشک دانه دانه ـ من شسته ام شبانه
هم روی نیلی ات را ـ هم جای تازیانه
یا فاطمه یا زهرا
شاعر : س
من دیده ام روز سیه را ـ من دیده ام خسوف مه را
به پیش چشمان تر من لاله پژمرد
اگر نبودم مادرم در کوچه می مرد
گل پیش من خزان شد ـ مادر من کمان شد
یاس علی تنها ـ در کوچه ارغوان شد
واویلتا واویلا (2)
خون ازدوچشم من چکیده ـ من دیدم آن چه کس ندیده
امشب سخن از روی حکاکی بگویم
امشب سخن از چادر خاکی بگویم
دیدم در آن زمانه ـ بر روی مه نشانه
دیدم که مادر من ـ گم کرده راه خانه
واویلتا واویلا (2)
دربین ره کردم دعایش ـ به کوچه هابودم عصایش
آتش زدند پرم را ـ از پای تا سرم را
در بین کوچه ها گرفتم ـ من دست مادرم را
واویلتا واویلا (2)
شاعر : سید محسن حسینی
دانلود سبک
شمع شب تارم مرو ـ ای یار بیمارم مرو
تنها طرفدارم مرو
افتادی تو از نفس، من ـ در سینه نفس ندارم
ای مشکل گشای حیدر ـ افتاده گره به کارم
از چه رو می زنی حرف از جدایی
چشم خود را به سختی می گشایی
فاطمه فاطمه مظلومه زهرا
ای جان من جانان من ـ ای کوثر قرآن من
ای مادر طفلان من
آتش می زنی به جانم ـ هر شب ای جوان پیرم
دیده وا کن و ببین من ـ زانو در بغل بگیرم
تا به کی از علی تو رو بگیری
به گمانم که از علی تو سیری
فاطمه فاطمه مظلومه زهرا
شاعر : سید محسن حسینی
دانلود سبک
من خود همه دردم و هستی تو طبیبم
گریم به غریبی تو ای یار غریبم
جانانه ی عالم بیمار تو جان داد
آنقدر علی گفت تا از نفس افتاد
مظلوم علی جان(2)
در کوچه به سختی به خدا دیده گشودم
هر جا که شدم نقش زمین یاد تو بودم
با آن که سراپا من پر غم و دردم
تا لحظه ی آخر دور توبگردم
مظلوم علی جان(2)
سر تا به قدم آب شده شمع وجودم جانم
بین در و دیوار دعا گوی تو بودم
به لب آمد جان من لب نگشودم
امشب تو بشویی این روی کبودم
مظلوم علی جان(2)
شاعر : سید محسن حسینی
تا شاهد شمس و قمر و دورِ زمینیم
جز دستِ خدا درپسِ هـر کار نبیـنیم
از گردش ایّام و تحوّل به مه وسال
یاد آور آن قـادرِ بی چـونِ مُبینـیم
یک عدّه اگر شاد شوند از پی نوروز
در شادی و غم یکـسره ما تابع دینـیم
هفت سین نبود سفره ما چون به همه عُمْر
از سفره احسان علی خوشـه بچینـیم
ما شیعـه نظر بر جَم و جمشید نداریم
سَـروَر بجز از آل پیمبــر نگزینـیم
نوروز مصادف شـده با ماتم زهـرا
ما نیـز ادب کـرده به شادی ننشینـیم
مهدی چو عزادارِ غم مادرِ خویش است
ما هم به تَبَع گشتـه عزادار ؛ چنینـیم
سرگرم به نوروز شدن ؛ غفلتِ از دین
این شرطِ وفا نیست اگر اهل و امینـیم
ایّامِ شهادت شده ما عیــد نگیریم
کز کـوثرِ پرپر چ
ای یار بیمارم مرو ـ تنها طرفدارم مرو
ای یار قد کمانم ـ ای یار قد کمانم
من سر به دیوارم مرو ـ تنها تو را دارم مرو
فاطمه ی جوانم ـ فاطمه ی جوانم
ای شمع خانه حالت سوسو مگیر
ای کشتی بشکسته ام پهلو مگیر
من عاقبت می میرم از شرمندگی
جانم بگیر اما تو از من رو مگیر
زهرا مرو زهرا مرو زهرا مرو
بار سفر را بسته ای ـ گمانم از من خسته ای
ای یاس ارغوانم ـ ای یاس ارغوانم
خیزوببین هستم غریب ـ ذکرم شده امن یجیب
بیمار نیمه جانم ـ بیمار نیمه جانم
ای یار من بار دگر کن یاری ام
تنها میان موج غم مگذاری ام
ای یاس من داری چرا رنگ خزان
ای وای بر این امانت داری ام
زهرا مرو زهرا مرو زهرا مرو
ای شمع خاموش علی ـ یارکفن پوش ع
ای مادر بیمار من ـ ای شمع شام تار من
جانم رسیده بر لب ـ جانم رسیده بر لب
خیزو زجا ای نیمه جان ـ هرشب رسدبر آسمان
أمّن یجیب زینب ـ أمّن یجیب رینب
بی تو ندارد خانه ی ما دلخوشی
می لرزی و شانه به مویم می کشی
بار سفر را بسته ای اما بدان
با رفتنت بابای من را می کشی
مادر مرو مادر مرو مادر مرو
ببین کنار بسترت ـ نشسته زینب دخترت
ای مادر جوانم ـ ای مادر جوانم
آشفتم از آشفتنت ـ عجّل وفاتی گفتنت
آتش زده به جانم ـ آتش زده به جانم
از آه تو می سوزد از پا تا سرم
درد تو را با جان خود من می خرم
هستم عصای دست تو ای مادرم
من در میان خانه راهت می برم
مادر مرو مادر مرو مادر مرو
ای کاش وباچشمان ترـ جای تو بودم پشت د
ماندن که هست صحبت رفتن برای چه؟
زهرای من حلالیت از من برای چه؟
وقت نفس نفس زدنت پیش پای من
لاله نریز این همه گلشن برای چه؟
دارم به جمله ی پدرت فکر می کنم
وقتی که هست فاطمه جوشن برای چه؟
باشد نخند... از تو توقع نداشتم
این دل شکسته هست شکستن برای چه؟
زهرا کشان کشان دم در آمدی چرا؟
گفتم نیا که... آمدی اصلاً برای چه؟
ما را برای همسفری آفریده اند
بی من تلاش بهر پریدن برای چه؟
اَسما که بود دور و برت فضه هم که بود
تابوت خویش خواستی از من برای چه؟
...
هنگام دور گردن این پیرهن که شد
جان حسین این همه شیون برای چه؟
شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان
