شهادت امام حسین (ع)

ای آبروی عالَم یا حسین
جانم یا حسین جانم یا حسین
ذکرِ لب ما هر دم یا حسین
جانم یا حسین جانم یا حسین
صاحبِ نفسِ مطمئنّه
یک لحظه هم نبر زِ یادم
کلّ نفسٍ ذائقةُ المَوت
زیر لحد برس به دادم
مولانا ابی عبدالله...

ای سورهٔ غم ای آیهٔ نور
تابنده شدی،درکنج تنور
از ماتم تو،خون شد دل حور
تابنده شدی،درکنج تنور
شرمنده از فرط گناهم
من و ببخش که رو سیاهم
ای پسر علی و زهرا
درمونده ام بده پناهم
مولانا ابی عبدالله...

نورِ بصرِ حیدر یا حسین
ای تشنه لبِ بی سر یا حسین
گریان تو شد مادر یا حسین
ای تشنه لبِ بی سر یا حسین
نوحهٔ فاطمه چنین بود
چرا سری به تن نداری
حسینِ من غرقِ به خونی
به قتلگه کفن نداری
واویلا آه و و

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نام تو را می برم با ناله و آه
صَلّی اللّه علیکَ یا ذَبیحَ الله
دل بسته عهد عاشقی با حسین
بِاَبي اَنتَ وَ اُمّي یا حسین
یا مولا یا مولا یا اباعبدالله...

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

السلام علی،عزیز الزَّهرا
شه عاشورا،حسین یا مولا
السلام علی،امیر دل ها
شفیع عقبا،حسین یا مولا

السلام علی،مسیح حیدر
ذبیح مادر،حسین یا مولا
السلام علی،شهید بی سر
غریب مادر،حسین یا مولا

شکرخدا به زیر پرچمت
به سینه میزنم برات حسین
آرزومه که اربعین برم
پای پیاده کربلات حسین

حسین یا مولا اباعبدالله

بند دوم

السلام علی،عزیزِ الله
مدد ثارالله،حسین یا مولا
السلام علی،حبیب دل ها
شه بی همتا،حسین یا مولا

السلام علی،شهید قرآن
امیر و سلطان،حسین یا مولا
السلام علی،قتیل العبر
بریده حنجر،حسین یا مولا

منتظرم محرمت بیاد
تا که بمیرم آقا از غمت
دل بیقرارم واسه دیدنه
ده شب اول محرمت

حسین یا مولا اباع

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چقدر تیر بر تن تو نشست
چقدر صورتت ترک خورده
چشمهایت دگر نمی بینند
وای از آن پلکهای پژمرده

تکیه ات را بده به شمشیرت
قدرتی ده به جسم خسته خویش
سر عمامه را ببند ، آقا
دور پیشانی شکسته خویش

نیزه ها روبروت صف بستند
سعی خود را نما زمین نخوری
روی پایت باییست چون زود است
از رباب و رقیه دل ببری

سمت گودال میروی باشد
ولی ای عشق قدری آهسته
از همان بوسه بر گلو خواندم
خنجری بر تو راه را بسته

چقدر تیر در پرت جا شد
بالهایت اگر چه کنده شده
ماندن یک سه شعبه در قلبت
کار زجر آور و کشنده شده

وقتی از ڌوالجناح افتادی
زینب از روی تل تو را می دید
ناگهان چشم او سیاهی رفت
تا سرت روی نیزه ای تابید

بدنت بر زمین و اط

• شنبه
• 26
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

همهٔ زندگیم فدای تو
میذارم جونم و به پای تو
کاش مثه عابس و جوْن و زُهِیر
من بشم اهل کربلای تو
ای کاش ما هم مثل عَمرو بنِ جُناده
باشیم سرباز شما با خانواده
بِاَبی انتَ وَ اُمّي وَ نَفسي وَ اَهلی و مالي
یا ثارَالله ابی عبدالله...

• پنج شنبه
• 7
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:25
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

دیدم ز روی تل که دورت را گرفتند

راه عبور زاده ی زهرا گرفتند

‌

می آیم از خیمه به امدادت عمو جان

این گرگ ها سرتا سرِصحرا گرفتند

عمه زمین خورد و صدا زد وای مادر

لشگر ز هر سو نیزه ها بالا گرفتند

تا ضربه را کاری به جسم تو بکوبند

اغلب کنار حنجر تو جا گرفتند

دیدم که زینب زلف هایت شانه می زد

اینان چرا با پنجه مویت را گرفتند

دستم سپر می سازم اینجا زیر شمشیر

اما نشانه حنجرم را تا گرفتند

خون گلویم ریخت چشمان تو را بست

تا که نبینی جان من یک جا گرفتند

تا مثل تو گفتم که مادر یاری ام کن

با نیزه از پهلوی من امضا گرفتند

مانند قاسم صورتم تغییر کرده

از ما تقاص عقده از بابا گرفتند

جان دادنم مشک

• یکشنبه
• 10
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:22
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

هر چه صدای گریه شود بیشتر بلند
در هیئت بهشت شود این خبر بلند

بر درب خانه ها همه پرچم گذاشتند
جانم ، که نام تو شده از هر گذر بلند

پوسیده است پرچم کفر و هزار سال
این پرچم عزای حسین است سربلند

زهرا دم حسینیه چشم انتظار ماست
پس ناله های او شود از پشت در بلند

نوحو علی الحسین دم روضه های ماست
فابک علی الحسین شد از چشم تر بلند

هرشب به روی تربت تو سجده کرده ایم
با گریه میکنیم سر خود سحر بلند

نوکر زمین فتاده ولی اهل روضه را
از خاک کرده فاطمه با یک نظر بلند

جان را میان صفحه ی مقتل گذاشتیم
آنجا که روی نیزه شده چند سر بلند

زهرا نشسته بود دم قتلگاه و بعد
میشد عصا ز دامن چندین نفر بلند

• یکشنبه
• 10
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

چه مبـارزطلبـی، مـرد جهـادی مـولا
از رگ و خـون علی ، پاک نژادی مـولا

یکمیـن مـرد حقیقـت طلـب دوران ها
شــاه آزادی و اسطـوره ی دادی مـولا

بانگ هیهات تو در گوش زمان پیچیده
جان و سر داده ولی دست ندادی مـولا

جای خورشیـد به بالای افـق می باشد
تـو ولی تشنـه سرِ خاک فتـادی مـولا

مولا حسیــنِ سرجـدا
ای کشته در کرب و بلا آزادگی کردی به پا دین خدا از نو بنا

خـون آزاده دلان رایـحـه ی آزادیسـت
حنـجـرت را به دم تیـغ نهـادی مـولا

دست ردّی به سر سینـه ی ظالم بِزَدی
مشتِ کوبنده به هر ظلم و فسادی مـولا

خون سرخت تبـری زد به بت نمرودها
بت شکـن می کند از نام تو یادی مـولا

مشت بر تخت یزیـدی زدی و مردانـه
ر

• چهارشنبه
• 13
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 19:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بین خلایقه همه ی دنیا
عزیزِ خالقِ یکتا حسینه
هرکی اهلِ دله اهلِ تولاس
سر و کارش همیشه باحسینه

روشنایِ دلِ تاریکه ذکرش
زندگی بی غمش معنا نداره
کرده عشقش دلِ دنیا رو تسخیر
سلطانه عالمه همتا نداره

پسرِ علیِ مرتضاس
پرچمش تا قیامت بالاس

میوه ی قلبِ حضرتِ خاتم جانم حسین

به مقامش ملَک حیرانه
مظهر حضرتِ سبحانه

اسم قشنگش ذکر نمازه جانم حسین
جانم حسین جان جانم حسین جان جانم حسین

مثلِ این آقا چه کسی میتونه
گلِ محبتو تو دل بکاره
آتیشِ جهنم خاموش و قتی
یارونِ روضهاش داره میباره

دلِ سینه زنش آروم میگیره
وقتی رو میاره به صحن و سراش
مزه ی عشقشو هرکی چشیده
دوس داره عاقبت بمیره براش

غرق شور و حال و احسا

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نوه ی ختمِ نبوت
پسرِ شاهِ ولایت
پسرِ زهرای اطهر
سرو جوانانِ جنت

حبیبِ خالقِ یکتا
سرورِ اهلِ تولا
رو پر و بالِ ملائک
مهمونِ عرشِ معلا

آئینه دارِ ایمان و تقوی
وجهِ تو وجهِ خدایِ یکتا
وارثِ شوکتِ انبیایی
نام تو ذکر لبِ مسیحا
آقام آقام آقام آقام حسین جان

خلفِ شیر خدایی
صاحبِ جود و سخایی
واسطه ی رحمتِ حق
شفیعِ روز جزایی

سندِ قلبم به نامت
میخوام که باشم غلامت
مرغِ دلِ من از اول
شده آقا جلدِ بامت

شهیدِ تشنه ی کربلایی
یاورِ مضطر و بینوایی
مهرِ تو بر دلِ ما میشینه
روحِ طاعت و جانِ دعایی
آقام آقام آقام آقام حسین جان

اسمِ تو ذکرِ زبونم
همیشه از تو.میخونم
آرزو دارم ی روزی
بشه فدای تو جونم

شهِ مقطّع

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

َشهَدُ اَنَّکَ قَد اَقَمتَ الصَّلاةَ
وَ آتَیتَ الزَّکاةَ
وَ اَمَرتَ بِالمَعروفِ
وَ نَهَیتَ عَنِ المُنکَر
یا ثارالله یا اباعبدالله...

دهم من شهادت ای عزایت جانگداز
بوده نهضتِ تو بَهرِ اِحیای نَماز
هم زکات و هم دو رُکنِ دیگر
امرِ بر معروف و هم،نهیِ از منکر
ابی عبدالله ابی عبدالله...

جانم به فدای روضه های تو آقا
باشد دل مقیم کربلای تو آقا
قمر زهرا،پسر زهرا
زِ غمت جاری اشک از،بصر زهرا
ابی عبدالله ابی عبدالله...

خونَت ضامنِ حفظ شریعَت ای آقا
اسلام ‌زنده شد از روحِ سرخِ عاشورا
کشتهٔ عطشان،عشق تو ایمان
بر سر نیزه خواندی،آیهٔ قرآن
ابی عبدالله ابی عبدالله...

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:30
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

ای صاحبِ دلِ من
حلالِ مشکلِ من
روضه هات محفلِ من
ای عشقِ ازلم

جانِ جانانی جلوه ی سبحانی
شاهِ عطشانی خسروِ خوبانی
سایه ی رحمت بر سرِ دنیایی
پسرِ پاکِ حضرتِ زهرایی
ابی عبدالله حسین ثارالله

بعد حسن ای مولا
در صحرایِِ کربلا
ذبیحا من الغفا
به ظهرِ عاشورا

شیرِ هیجایی فخرِ دلیرانی
روحِ ایمانی مظهرِ یزدانی
صاحبِ عصمت شافعِ قیامت
با تو میگیره قلبِ شیعه الفت
ابی عبدالله حسین ثارالله

ای شفیعِ محشرم
ای سرورِ بی سرم
سایه ی تو رو سرم
کم نشه الهی

سینه زن داری دلبرِ احراری
عشق اهلِ دل محرمِ اسراری
تویِ این دنیا من به تو مینازم
دلِ من پیشت باشه سرافرازم
ابی عبدالله حسین ثارالله

حسینیم وای دیرم
من قراسین

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رو سیاهم و گنه کارم
دل به کرم شما بستم
به شوق زیارتت آقا
من کبوتر حرم هستم
دلم روشنه،وفای تو زیاد تر از جفای منه
دلم روشنه،سَخای تو زیاد تر از دعای منه
دلم روشنه
دلم روشنه،عطای تو زیاد تر از خطای منه...

کن عناینی گل زهرا
بندهٔ خوبِ خدا باشم
در مبارزهٔ با نَفسَم
مردِ راهِ کربلا باشم
حسین یا حسین نوای بندگی و عاشقیِ همه
حسین یا حسین نوای روضه های حضرت فاطمه
حسین یا حسین
دلم روشنه،عطای تو زیاد تر از خطای منه...

روضه میخونم به یادِ تو
به یادِ همون دمِ آخر
که با قدِ خم شده از غم
برای تو ناله زد مادر
توی قتلگاه سر از تنِ مقدّسِت جدا شد حسین
وَ بر نیزه ها،چگونه زُلفِ پاک تو رها شد حسین
چه ها شد حسی

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:48
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

السلامُ عَلیٰ
ساکنِ کربلا
روح قالوا بَلیٰ
غَسیلٌ بِالدِّماء
شهیدِ روز عاشورا
جانم فدای تو،ای نورِ عالَمین
ذکر عروج دل،جانم حسین حسین
محبوب انبیا
معشوق اولیا
مظلوم کربلا
خورشیدِ روی نیزه ها
جانم حسین حسین...بِاَبي اَنتَ وَ اُمّي

به درد جان طبیب
شاه شَیبُ الخضیب
ماهِ خَدُّالتّریب
بی یار و بی مُجیب
بودی در قتلگَه غریب
زنده زِ خون تو،اسلام و مَکتب است
شعله وَر از غَمَت،آوای زینب است
ای بی کفن حسین
دور از وطن حسین
بی پیرُهَن حسین
جان و جانانِ من حسین
جانم حسین حسین...بِاَبي اَنتَ وَ اُمّي

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:56
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

یَومٌ عَلیٰ صَدرِ المصطفیٰ
وَ یَومٌ عَلیٰ وَجهِ الثَّریٰ
اللهم صلّ عَلیٰ ذبیحِ العَطشان،قتیلِ العُریان
غریبِ دشت کربلا
مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان...

ای زینت دوش پیغمبر
بر روی خاک افتادی بی سر
سرت به روی نیزه ها،در اوجِ ایمان،میخواند قرآن
غریبِ دشت کربلا
مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان...

ای هستی ات فدای اسلام
جان داده ای برای اسلام
زینب کنار پیکرت،با چشم گریان،با قلبِ سوزان
غریبِ دشت کربلا
مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان...

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:02
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

آه ازآن لحظه که مهر عالمین
سرورآزادگان دین حسین

همچوموجی با دل دریائی اش
تکیه زد برنیزۀ تنهائی اش

سنگ دل مردی به سنگی چنگ زد
بر جبین اطهر او سنگ زد

جبهۀ نورانی اورا شکست
قطره های خون به رخسارش نشست

تا بلا نازل نگردد برزمین
خواست آن خون را بگیرد ازجبین

من نگویم پیرهن بالا زد او
چون شرر بر عالم اعلا زداو

آن که خورده مُهرحق برسینه اش
پرده را برداشت از گنجینه اش

خواست دشمن خط کشد برمُهر عشق
مهر را درخون کشد درظهر عشق

شب پرستی ازسپاه کفروشر
سوی او انداخت تیر چار پر

تیر زهرآلوده بر سینه نشست
رشتۀ جان ورا ازهم گسست

تا که آه ازسینۀ محزون کشد
خواست تا آن تیر را بیرون کشد

دامن اوگشت دریائی زخ

• جمعه
• 22
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 19:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوباره ماه محرم دوباره قصه ی شور
دوباره فصل تپيدن دوباره فصل مرور

مرور خاطره ی شاهدان عاشورا
حديث شيفتگى‏ هاى عاشقان خدا

كتاب كرببلا را دوباره مى‏ خوانم
حماسه ی شهدا را دوباره مى‏ خوانم

حماسه‏ اى كه رقم خورد با مركب خون
ز عزم و رزم شهيدان عشق در تب خون

به بام نه فلك افراشتند پرچم آه
دوباره تازه شده سوز داغ ثارالله

محرم آمده ماه عزا ، عزاى حسين
زمان به ناله زمين گريه در هواى حسين
محرم آمده ماهى كه عشق شد پيروز
شكوه نصر من الله شد لواى حسين
محرم آمده ماهى كه درس غيرت داد
كنار علقمه سقاى باوفاى حسين
شكست صولت شمشير در برابر زخم
شكفت جوهر توحيد در صداى حسين
همين نه گريه فقط كار ماست اى مردم
بهانه‏ اى است كه دل گردد آشناى حسين
بيا و زائر آن تربت مقدس شو
به پاى دل سفرى كن به كربلاى حسين
ببين به پاى وفا دين خود ادا كردند
كه زنده دين خدا شد به نينواى حسين

به روز واقعه در موج خون خطر كردند
برهنه پيش بلا سينه را سپر كردند

هجوم تيغ و عطش بود و خنجر و حنجر
كمان حرمله و حلق نازك اصغر

هجوم تيغ و عطش بود و نيزه و شمشير
به چشم مست علمدار تشنه ، بوسه ی تير

هجوم تيغ و عطش بود و لاله ی زهرا
شكسته قامتش از داغ در دل صحرا

فقط نه جسم على اكبر اربا اربا ديد
به دشت حادثه پرپر تمام گلها ديد

حبيب و قاسم و جعفر ، زهيرها رفتند
به مرگ كرده تبسم بريرها رفتند

اگر چه ماتم يك باغ از شقايق داشت
براى وصل ، دلى بيقرار و عاشق داشت

غروب بود و غريبانه عشق در خون خفت
عزيز فاطمه "صبرا على بلائك" گفت

«كميل» ، هركه دلش محرم محرّم شد
هميشه كوثر اشكش زلال زمزم شد

• پنج شنبه
• 2
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 01:13
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

در مجلست بریده ز جان می کنی مرا
بیگانه با زمین و زمان می کنی مرا

از چند روز مانده به ماه محرمت
کم کم برای خود نگران می کنی مرا

صد جا هوس مرا به سوی خود کشد ولی
سوی حسینیه تو روان می کند مرا

وقتی زمان سینه زنی تو می شود
با نوحه ات پر از هیجان می کنی مرا

تاروضه خوان بر آتش عشق تو می دمد
مثل گدازه ها فوران می کنی مرا

حرف از گناه و توبه ی آدم که می رسد
آماده ی هجوم خزان می کنی مرا

وقتیکه پیر میکده ی عشق می شوم
با روضه های خویش جوان می کنی مرا

هیات تمام می شود اما به پای عشق
بین زمینیان تو نشان می کنی مرا

• دوشنبه
• 13
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 11:09
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

یک جرعه
غزل توسل

بدون لطف شما طی کنم اگر راهی
کشیده میشود این نابلد به گمراهی

اَلا که هستی عالم طٌفیل رحمت توست
فقیر بی سر و پایم مرا نمیخواهی ...؟

قسم به شیر حلالی که خوردم از مادر
جدا نمی شوم از تو که یار دلخواهی

به جان پاک تو سوگند وامدار توام
مقام خادمیت هست برتر از شاهی

دوباره سوی ضریحت به شوق رو کردم
چه میشود که مرا هم بغل کنی گاهی ...!

هزار شکر که روشن ضمیرم از مهرت
گواه روشن من چیست اشکی و آهی ...

• سه شنبه
• 15
• مهر
• 1399
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

کبوتران حرم را شکسته پر نبرید
پیاده آل عبا را به این سفر نبرید

عیال و عترت سلطان به بند و بر زنجیر
میفکنید و از این راه پر خطر نبرید

به اشک چشم یتیمان به حرمت زهرا
دوباره قافله ام را از این گذر نبرید

خدای عشق من آنجا فتاده بی سر و دست
به دشت مانده بدنها به نیزه سر نبرید

فتاده ساقی عطشان کنار نهر فرات
که داغ او به دلم می کند اثر نبرید

سه ساله دخت حسینم ز غصه نالان است
غمش فزون نکنید و بر پدر نبرید

خجالتی بکشید از امام تبدار و
به روی نافه عریان گل و گهر نبرید

خدای من چه بگویم ؟ که هرچه میگویم
مرا ز پیش حسینم نچیده بر نبرید

به گوش دشمن نادان فرو نرفت هرگز
که آفتاب خفته و از محضرش قمر نبرید

کانال عباسی معروفان اهری (معروف)

• سه شنبه
• 2
• دی
• 1399
• ساعت
• 23:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

پشت پلک بسته ام افتاده چشمم در عزا
میچکد آهسته اشکم بی اراده بی هوا

می شکستم هر دقیقه ذره ذره ریز ریز
مثل آیینه" که بردارد تَـرَک را بی صدا

یک ندایی در دلم گویا طنین انداز بود
می شنیدم ناله هایی هم غریب هم آشنا

یک تصوّر صحنه هایی روبرویم باز شد
یا خـدا باور ندارم رفته بودم کربلاا

آسمان یک توده آتش،خاک آنجا در عطش
عضوها بشکسته از هم تِکّه تِکّه هر کجا

کودکی دیدم گلویش پاره از تیرِ سه پَر
آن طرف تر کودکی ترسیده در زیر عبا

وه چه غوغایی گمان صحرا پراز آلاله بود
سیلِ خونی می جهید از ناودانِ نینوا

پیش رفتم وهله وهله تا به گودی آمدم
کاش آنجا را نمیرفتم، نمیدیدم خداا

تشنه ایی تن پاره با انگشتری مولا نشان
یا علی دیدم حسینَت را غریب و بینوا

یاوری آیا کنارش بود؟ نه، اما فقط
مادری با چادر خاکی پر از اشک و دعا

حالتی مشکوک بودم آسمان است یا زمین
آفتابِ دیگری را دیدم اما زیر پااا

بوسه ها دیدم ملایک بر گلویش میزدند
خواهری هم نیزها را میشکست آن لابه لا

خواستم من هم ببوسم دیدم اما خنجری
بوسه می کرد گردنش را نامروت هم جدا

ظاهری" شرمنده شد غمگین شد نفرین کرد
ای خـدا لعنت به نامردیِ قـومِ بی وفااا

#محمد_ظاهری_فیض

• سه شنبه
• 9
• دی
• 1399
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

از اسب واژگون شدی اما بلند شو
خورشید خاک خورده ی صحرا بلند شو

گیرم که شمر روی تن تو نشسته است
بر هم بزن قواعد و از جا بلند شو

باجسم چاک چاک مزن چنگ روی خاک
تنها امید خیمه ی زن ها بلند شو

دارند می زنند به تو پیر مرد ها
از دست شان بگیر عصا را بلند شو

تا اسب ها به روی تنت تاختند ،شمر
با ریشخند گفت :که حالا بلند شو

از آب هم مضایقه کردند کوفیان
ای تشنه ی مقطع الاعضا بلند شو

مادر رسیده آبرویش را بخر حسین
یک یاعلی بگو و ازین جا بلند شو

این خاک ها مناسب این خواب ناز نیست
آتش گرفته خیمه ات آقا بلند شو

• پنج شنبه
• 18
• دی
• 1399
• ساعت
• 20:18
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

نابِخردان کوفه که پیمان شکسته اند
آری حریم قبله ی جانان شکسته اند

حُرمت به میهمان که بوَد سُنَّتِ نَبی
مردانِ کوفه حُرمتِ مهمان شکسته اند

با سنگِ جَهل وا اَسَفا قوم نابِکار
مِرآتِ رویِ داوَرِ مَنّان شکسته اند

درکربلا که کعبه ی دلها برعاشق است
آنها دلی زِ عالم امکان شکسته اند

این جسم پاره پاره همان جان مصطفاست
امّت ولی زِ خَتم نَبی جان شکسته اند

صندوق سِرّ اَعظمِ حَیّ اَزل بوَد
آن سینه ای که نَعل سُتوران شکسته اند

(نادر) نِگر به نَفسِ پلید حَرامیان
با سنگ و نیزه پیکر قرآن شکسته اند

• شنبه
• 20
• دی
• 1399
• ساعت
• 22:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

برسینه ات شمرلعین با،پا چه بدزد
آتش به قلب زینب تو،تا ابد زد

باچکمه اش مردک ، نشسته روی سینه
خنده به روی شاه ، از روی حسد زد

گودال بودو حنجرو دستی به خنجر
شمرلعین بادیدن تو،حرف بد زد

پایی زدوجسم تورا او واژگون کرد
با خنجرش بر سینه تو دست رد زد

بغض علی را داشت در دل شمرملعون
اوخنجرخودبرقفای توچه بد زد

افتاده قلب توحسین ازکار گویا
شدیکسره کارت، به جسمت با لگد زد

هر کس که دستش میرسید باسنگ میزد
خولی به جای هر که نیزه را نزد ، زد

نامردتر از این سنان هرگز ندیدم
سمت گلو،بانیزه اش نامرد بد زد

• یکشنبه
• 21
• دی
• 1399
• ساعت
• 12:26
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

ای حسین شاه لب عطشان ؛ بابی انت و امی
مظهر قدرت و ایمان ؛ بابی انت و امی

تو كه از هستی خود در ره جانانه گذشتی
جان عالم به تو قربان ؛ بابی انت و امی

نسخه از بهر دل خسته مانیست نیازی
شده دردم زتو درمان ؛ بابی انت و امی

زاده حیدری و مادر تو ام ابیهاست
نوه ختم رسولان ؛ بابی انت و امی

واژه عشق و شهادت زتو معنا بگرفته
ای شهید ره قرآن ؛ بابی انت و امی

غرق در جهل كه می شد همه ماخلق الله
تو شدی ناجی انسان ؛ بابی انت و امی

دست سازش به ستمكار و ستم پیشه ندادی
تویی آزاده دوران ؛ بابی انت و امی

چون كه هیهات من الذله شد از لعل لبت جوش
نقش بستی به دل و جان ؛ بابی انت و امی

اكبر و اصغر خود دادی و پیمان نشكستی
عهد كردی توبه پیمان ؛ بابی انت و امی

(آذرین) سائل درگاه حسین شدهمه عمر
شده ام دست به دامان ؛ بابی انت و امی

• سه شنبه
• 23
• دی
• 1399
• ساعت
• 22:27
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

تا کـه در کربـوبـلا لَعـل و طـلا تابنده شد
حاجیـان بیـت حـق شیـطان زَر را بنده شد
سیم و زَر ؛ لعل و گوهرها شامیان را کُور کرد
حیف از این خِیل جماعت سربه زیر افکنده شد
کـوفیـان و شامیـان و مُفتیـان عَبـد پـول
ظـاهـراً پیـروز میـدان ، بـاطنـاً بـازنده شد
راد مـردانِ زمان را اعـدام کردن کـوفیان
زان سبـب اسبـاب لَعـنِ مَـردم آینده شد
ثـارِ ثـاراللهیـان را ریختنـد بر جُرم عشق
بعضیـا سـرهـا بُریـدنـد و فلـک بیننده شد
در جـدال نـور و ظلمت سـر بُریدنـد نور را
نور خوشیـد زمـان در کـوکب خـود زنده شد
تا که نور شمـس آل مصطفی بـر مـن رسید
زینب حیدر مَنـش بـا نـور تـو رَخشده شد
نطق من دشمن فکـن بود و پس از الطاف تو
خطبـه های بی نظیـرم چـون علـی بُرنده شد
شـور عاشـورا زِ عباسَـم برایـم ارث بود
در وجـودم غیـرت حیـدر چنـان آکنده شد
بعـد عبـاس علـی گشتـم علمـدار حسین
سر سپـاهت گشتـم و اطفـال تـو رزمنده شد
من شدم همچون ابوالفضل ات امیر لشکرت
ایـن رقیـه چـون علـی اکبـرَت جنگنده شد
روز عاشـورا ز خـون تو نوشتـم بـر تُـراب
یاحسیـن دین نبـی از خـون تـو پاینده شد
منکـرانت تا اَبد جـویندة عشقـت شـدنـد
بَـه بَـه از این نوکـرانت عشـق را یابنده شد
مُنــزوی هـایی بیایـد از تبـار عاشقان
اردبیـل از شعـر نـاب یحیـوی هـا زنده شد
انـور و بیضـا و شـاهی ؛ سیفی زیبـا کلام
هـادی و غفـاری از لطف خـدا ارزنده شد
شعـر های بی نظیـر و همچـو دُّر شاعران
منبـع فیضـی بـرای شـاعـرِ آینده شد
این پریشان دست بر دامان خونین ات زده
آری آری چون گدایان عشق راجوینده شد

• شنبه
• 4
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 19:39
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

آه بـی تابـم
منـو دریابـم
ببیـن دلتـنگم
بـرات اربابـم

مـرغ دلـــم جــلـد گـنبـد طــلـاتــه
آقــــای مــن نوکـرت مـبـتـلـاتــه
خـوابـو خیـالم هـمـش کـــربـلـاتـه

یـه کـاری کـن تمـوم شـه بـی قـراریــام حسـین جـــان
یـه کـاری کـن دوبـاره بـاز حـرم بـیـام حسـین جـــان
یه کـاری کـن کــه سـمـت تـو بیـوفـتـه رام حسـین جـــان

جــانـم حسـین ۳حسـین جـــان

ای ســــالـارم
تـویـی دلــدارم
بـه جــز تـو آخـه
کیــو مــن دارم

تـو بـهـتریـن عـلـت بـنـدگـیــمی
اصـــلا بــهــونـه بــرا زنــدگـیـمی
تـوو دار دنـیـا فـقـط دلـخوشـیمی

دلـت میــاد حـرم ندیـده جـون بـدم حسـین جـــان
دلـت میــاد بـا مـادرم نیــام حــرم حسـین جـــان
دلـت میــاد اَجــل بـگـیـره مُـهـلـتـم حسـین جـــان

جــانـم حسـین ۳حسـین جـــان

مـن مجـنونـم
مثـــه بــارونــم
فــراق پـیـرم کـرد
تــویـی درمـــونــــم

گــریــه بـــرای تـــو درمــون درده
عـالـم بـه دور ضـریـحـت مـیگرده
عـشـق تـو بـا قـلـب مــاهــا چـه کـرده

خــداروشکـر مُریــد و نـوکـرت شـدم حسـین جــــان
خــداروشکـر تـحـت تـوجـه تـوام حسـین جــــان
خــداروشکـر نفـس تـو روضـه میـکشم حسـین جــــان

جــانـم حسـین ۳حسـین جـــان

• جمعه
• 10
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

اینکه میگویم سگِ دربار آل حیدرم
سگ وفا دارد و من شاید از آنهم کمترم

عاقلُ تنها اشاره، من نگهبان درم
گوش زنگم گرگ دیدم آبرویش میبرم

عده ای در رخت خدمت، صد خیانت میکند
کلب این درگاه باشم، از خوائین بهترم

من «فقیرِ» خاندان حضرت شاهنشهم
فاش گویم کلب درگاهِ بتول اطهرم

• سه شنبه
• 28
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 22:54
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند اول✍️

نگیر از من نگاتو نور چشم فاطمه
نگاهی کن که عاقبت بمیرم علقمه

چقدر زیباس حرمت غوغاس
زائرت آقا مادرت زهراس

تویی تو از همه آقاتر
منمو از همه تنهاتر
به فدات شاهی و زیباتر
دل من از همه شیداتر

(یامولا)2(یاحسین)3

⚜️⚜️⚜️
✍️بند دوم

شکرلله که هستم عمری زیره علمت
میگیرم حاجتم رو از دو دسته قلمت

بیقرارت من سر به دارت من
توخدای فضل عبده زارت من

کرمت به عالم رسیده
مثل تو هیچ کسی ندیده
دله من تا حرمت پریده
روسرم مادرت دس کشیده

(یامولا)2(اباالفضل)3

⚜️⚜️⚜️

✍️بند سوم

مثل کوه گرمه پشتم به رقیه عمریه
همین که نوکرش باشم برامن کافیه

تو پناهم باش تکیه گاهم باش
من گرفتارم هواخواهم باش

شبایه هیئته معراجم
تا ابد من به تو محتاجم
نکن از روضه ها اخراجم
خاک پات رویه سرم تاجم

(سیدتی)2(رقیه)3

• شنبه
• 2
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 18:42
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بنداول

سلام آقا ، گله زهرا ، ای ارباب و،شه دلها
منم خاره گلستانت،امیری یا،حسین مولا

شاهم،سر و جونم فدای تو
راهم،به سمت کربلای تو
ماهم،عباس مه لقای تو

روحی(2)لک الفداحسین

بنددوم

دلم مدیونه چشماته،شفا خاکه کفه پاته
پناهه این دله خسته،حسین جان اسمه زیباته

دردم،درمانه من کامه شماست
شادم،روی لبم نامه شماست
جلدم،دل کفتر بامه شماست

روحی(2)لک الفداحسین

بندسوم

همه هستم بگیر دستم،بدونه تو
بد و پستم
خدا میدونه آقا جون ، که از هجره حرم خستم

کارم،سینه زدن تو هیئتات
زارم،بی اشکه توی روضه هات
یارم،شده همین پیرهن سیات

روحی(2)لک الفداحسین

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 17:55
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری