شهادت امام حسین (ع)

ای صاحبِ دلِ من
حلالِ مشکلِ من
روضه هات محفلِ من
ای عشقِ ازلم

جانِ جانانی جلوه ی سبحانی
شاهِ عطشانی خسروِ خوبانی
سایه ی رحمت بر سرِ دنیایی
پسرِ پاکِ حضرتِ زهرایی
ابی عبدالله حسین ثارالله

بعد حسن ای مولا
در صحرایِِ کربلا
ذبیحا من الغفا
به ظهرِ عاشورا

شیرِ هیجایی فخرِ دلیرانی
روحِ ایمانی مظهرِ یزدانی
صاحبِ عصمت شافعِ قیامت
با تو میگیره قلبِ شیعه الفت
ابی عبدالله حسین ثارالله

ای شفیعِ محشرم
ای سرورِ بی سرم
سایه ی تو رو سرم
کم نشه الهی

سینه زن داری دلبرِ احراری
عشق اهلِ دل محرمِ اسراری
تویِ این دنیا من به تو مینازم
دلِ من پیشت باشه سرافرازم
ابی عبدالله حسین ثارالله

حسینیم وای دیرم
من قراسین

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رو سیاهم و گنه کارم
دل به کرم شما بستم
به شوق زیارتت آقا
من کبوتر حرم هستم
دلم روشنه،وفای تو زیاد تر از جفای منه
دلم روشنه،سَخای تو زیاد تر از دعای منه
دلم روشنه
دلم روشنه،عطای تو زیاد تر از خطای منه...

کن عناینی گل زهرا
بندهٔ خوبِ خدا باشم
در مبارزهٔ با نَفسَم
مردِ راهِ کربلا باشم
حسین یا حسین نوای بندگی و عاشقیِ همه
حسین یا حسین نوای روضه های حضرت فاطمه
حسین یا حسین
دلم روشنه،عطای تو زیاد تر از خطای منه...

روضه میخونم به یادِ تو
به یادِ همون دمِ آخر
که با قدِ خم شده از غم
برای تو ناله زد مادر
توی قتلگاه سر از تنِ مقدّسِت جدا شد حسین
وَ بر نیزه ها،چگونه زُلفِ پاک تو رها شد حسین
چه ها شد حسی

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:48
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

یَومٌ عَلیٰ صَدرِ المصطفیٰ
وَ یَومٌ عَلیٰ وَجهِ الثَّریٰ
اللهم صلّ عَلیٰ ذبیحِ العَطشان،قتیلِ العُریان
غریبِ دشت کربلا
مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان...

ای زینت دوش پیغمبر
بر روی خاک افتادی بی سر
سرت به روی نیزه ها،در اوجِ ایمان،میخواند قرآن
غریبِ دشت کربلا
مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان...

ای هستی ات فدای اسلام
جان داده ای برای اسلام
زینب کنار پیکرت،با چشم گریان،با قلبِ سوزان
غریبِ دشت کربلا
مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان...

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:02
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

آه ازآن لحظه که مهر عالمین
سرورآزادگان دین حسین

همچوموجی با دل دریائی اش
تکیه زد برنیزۀ تنهائی اش

سنگ دل مردی به سنگی چنگ زد
بر جبین اطهر او سنگ زد

جبهۀ نورانی اورا شکست
قطره های خون به رخسارش نشست

تا بلا نازل نگردد برزمین
خواست آن خون را بگیرد ازجبین

من نگویم پیرهن بالا زد او
چون شرر بر عالم اعلا زداو

آن که خورده مُهرحق برسینه اش
پرده را برداشت از گنجینه اش

خواست دشمن خط کشد برمُهر عشق
مهر را درخون کشد درظهر عشق

شب پرستی ازسپاه کفروشر
سوی او انداخت تیر چار پر

تیر زهرآلوده بر سینه نشست
رشتۀ جان ورا ازهم گسست

تا که آه ازسینۀ محزون کشد
خواست تا آن تیر را بیرون کشد

دامن اوگشت دریائی زخ

• جمعه
• 22
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 19:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوباره ماه محرم دوباره قصه ی شور
دوباره فصل تپيدن دوباره فصل مرور

مرور خاطره ی شاهدان عاشورا
حديث شيفتگى‏ هاى عاشقان خدا

كتاب كرببلا را دوباره مى‏ خوانم
حماسه ی شهدا را دوباره مى‏ خوانم

حماسه‏ اى كه رقم خورد با مركب خون
ز عزم و رزم شهيدان عشق در تب خون

به بام نه فلك افراشتند پرچم آه
دوباره تازه شده سوز داغ ثارالله

محرم آمده ماه عزا ، عزاى حسين
زمان به ناله زمين گريه در هواى حسين
محرم آمده ماهى كه عشق شد پيروز
شكوه نصر من الله شد لواى حسين
محرم آمده ماهى كه درس غيرت داد
كنار علقمه سقاى باوفاى حسين
شكست صولت شمشير در برابر زخم
شكفت جوهر توحيد در صداى حسين
همين نه گريه فقط كار ماست اى مردم
بهانه‏ اى است كه دل گردد آشناى حسين
بيا و زائر آن تربت مقدس شو
به پاى دل سفرى كن به كربلاى حسين
ببين به پاى وفا دين خود ادا كردند
كه زنده دين خدا شد به نينواى حسين

به روز واقعه در موج خون خطر كردند
برهنه پيش بلا سينه را سپر كردند

هجوم تيغ و عطش بود و خنجر و حنجر
كمان حرمله و حلق نازك اصغر

هجوم تيغ و عطش بود و نيزه و شمشير
به چشم مست علمدار تشنه ، بوسه ی تير

هجوم تيغ و عطش بود و لاله ی زهرا
شكسته قامتش از داغ در دل صحرا

فقط نه جسم على اكبر اربا اربا ديد
به دشت حادثه پرپر تمام گلها ديد

حبيب و قاسم و جعفر ، زهيرها رفتند
به مرگ كرده تبسم بريرها رفتند

اگر چه ماتم يك باغ از شقايق داشت
براى وصل ، دلى بيقرار و عاشق داشت

غروب بود و غريبانه عشق در خون خفت
عزيز فاطمه "صبرا على بلائك" گفت

«كميل» ، هركه دلش محرم محرّم شد
هميشه كوثر اشكش زلال زمزم شد

• پنج شنبه
• 2
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 01:13
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

در مجلست بریده ز جان می کنی مرا
بیگانه با زمین و زمان می کنی مرا

از چند روز مانده به ماه محرمت
کم کم برای خود نگران می کنی مرا

صد جا هوس مرا به سوی خود کشد ولی
سوی حسینیه تو روان می کند مرا

وقتی زمان سینه زنی تو می شود
با نوحه ات پر از هیجان می کنی مرا

تاروضه خوان بر آتش عشق تو می دمد
مثل گدازه ها فوران می کنی مرا

حرف از گناه و توبه ی آدم که می رسد
آماده ی هجوم خزان می کنی مرا

وقتیکه پیر میکده ی عشق می شوم
با روضه های خویش جوان می کنی مرا

هیات تمام می شود اما به پای عشق
بین زمینیان تو نشان می کنی مرا

• دوشنبه
• 13
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 11:09
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

یک جرعه
غزل توسل

بدون لطف شما طی کنم اگر راهی
کشیده میشود این نابلد به گمراهی

اَلا که هستی عالم طٌفیل رحمت توست
فقیر بی سر و پایم مرا نمیخواهی ...؟

قسم به شیر حلالی که خوردم از مادر
جدا نمی شوم از تو که یار دلخواهی

به جان پاک تو سوگند وامدار توام
مقام خادمیت هست برتر از شاهی

دوباره سوی ضریحت به شوق رو کردم
چه میشود که مرا هم بغل کنی گاهی ...!

هزار شکر که روشن ضمیرم از مهرت
گواه روشن من چیست اشکی و آهی ...

• سه شنبه
• 15
• مهر
• 1399
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

باور نمیکردم تو را بی سر ببینم
بی سر میان نیزه و خنجر ببینم

باور نمیکردم تن صد پاره ات را
پرپر به زیر چکمه ی لشگر ببینم

باور نمیکردم تنت را سم بکوبد
از خون پاکت خنجری را تر ببینم

باور نمیکردم که با این چشم گریان
در قتلگاهت غارت پیکر ببینم

باور نمیکردم که بالای تن تو
با ساربان انگشت و انگشتر ببینم

باور نمیکردم که در کاخ حرامی
رأس تو را مابین طشت زر ببینم

باور نمیکردم پس از پرواز روحت
دورو برم نامحرم و کافر ببینم...

• پنج شنبه
• 20
• آذر
• 1399
• ساعت
• 19:41
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

کبوتران حرم را شکسته پر نبرید
پیاده آل عبا را به این سفر نبرید

عیال و عترت سلطان به بند و بر زنجیر
میفکنید و از این راه پر خطر نبرید

به اشک چشم یتیمان به حرمت زهرا
دوباره قافله ام را از این گذر نبرید

خدای عشق من آنجا فتاده بی سر و دست
به دشت مانده بدنها به نیزه سر نبرید

فتاده ساقی عطشان کنار نهر فرات
که داغ او به دلم می کند اثر نبرید

سه ساله دخت حسینم ز غصه نالان است
غمش فزون نکنید و بر پدر نبرید

خجالتی بکشید از امام تبدار و
به روی نافه عریان گل و گهر نبرید

خدای من چه بگویم ؟ که هرچه میگویم
مرا ز پیش حسینم نچیده بر نبرید

به گوش دشمن نادان فرو نرفت هرگز
که آفتاب خفته و از محضرش قمر نبرید

کانال عباسی معروفان اهری (معروف)

• سه شنبه
• 2
• دی
• 1399
• ساعت
• 23:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

پشت پلک بسته ام افتاده چشمم در عزا
میچکد آهسته اشکم بی اراده بی هوا

می شکستم هر دقیقه ذره ذره ریز ریز
مثل آیینه" که بردارد تَـرَک را بی صدا

یک ندایی در دلم گویا طنین انداز بود
می شنیدم ناله هایی هم غریب هم آشنا

یک تصوّر صحنه هایی روبرویم باز شد
یا خـدا باور ندارم رفته بودم کربلاا

آسمان یک توده آتش،خاک آنجا در عطش
عضوها بشکسته از هم تِکّه تِکّه هر کجا

کودکی دیدم گلویش پاره از تیرِ سه پَر
آن طرف تر کودکی ترسیده در زیر عبا

وه چه غوغایی گمان صحرا پراز آلاله بود
سیلِ خونی می جهید از ناودانِ نینوا

پیش رفتم وهله وهله تا به گودی آمدم
کاش آنجا را نمیرفتم، نمیدیدم خداا

تشنه ایی تن پاره با انگشتری مولا نشان
یا علی دیدم حسینَت را غریب و بینوا

یاوری آیا کنارش بود؟ نه، اما فقط
مادری با چادر خاکی پر از اشک و دعا

حالتی مشکوک بودم آسمان است یا زمین
آفتابِ دیگری را دیدم اما زیر پااا

بوسه ها دیدم ملایک بر گلویش میزدند
خواهری هم نیزها را میشکست آن لابه لا

خواستم من هم ببوسم دیدم اما خنجری
بوسه می کرد گردنش را نامروت هم جدا

ظاهری" شرمنده شد غمگین شد نفرین کرد
ای خـدا لعنت به نامردیِ قـومِ بی وفااا

#محمد_ظاهری_فیض

• سه شنبه
• 9
• دی
• 1399
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

از اسب واژگون شدی اما بلند شو
خورشید خاک خورده ی صحرا بلند شو

گیرم که شمر روی تن تو نشسته است
بر هم بزن قواعد و از جا بلند شو

باجسم چاک چاک مزن چنگ روی خاک
تنها امید خیمه ی زن ها بلند شو

دارند می زنند به تو پیر مرد ها
از دست شان بگیر عصا را بلند شو

تا اسب ها به روی تنت تاختند ،شمر
با ریشخند گفت :که حالا بلند شو

از آب هم مضایقه کردند کوفیان
ای تشنه ی مقطع الاعضا بلند شو

مادر رسیده آبرویش را بخر حسین
یک یاعلی بگو و ازین جا بلند شو

این خاک ها مناسب این خواب ناز نیست
آتش گرفته خیمه ات آقا بلند شو

• پنج شنبه
• 18
• دی
• 1399
• ساعت
• 20:18
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

نابِخردان کوفه که پیمان شکسته اند
آری حریم قبله ی جانان شکسته اند

حُرمت به میهمان که بوَد سُنَّتِ نَبی
مردانِ کوفه حُرمتِ مهمان شکسته اند

با سنگِ جَهل وا اَسَفا قوم نابِکار
مِرآتِ رویِ داوَرِ مَنّان شکسته اند

درکربلا که کعبه ی دلها برعاشق است
آنها دلی زِ عالم امکان شکسته اند

این جسم پاره پاره همان جان مصطفاست
امّت ولی زِ خَتم نَبی جان شکسته اند

صندوق سِرّ اَعظمِ حَیّ اَزل بوَد
آن سینه ای که نَعل سُتوران شکسته اند

(نادر) نِگر به نَفسِ پلید حَرامیان
با سنگ و نیزه پیکر قرآن شکسته اند

• شنبه
• 20
• دی
• 1399
• ساعت
• 22:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

برسینه ات شمرلعین با،پا چه بدزد
آتش به قلب زینب تو،تا ابد زد

باچکمه اش مردک ، نشسته روی سینه
خنده به روی شاه ، از روی حسد زد

گودال بودو حنجرو دستی به خنجر
شمرلعین بادیدن تو،حرف بد زد

پایی زدوجسم تورا او واژگون کرد
با خنجرش بر سینه تو دست رد زد

بغض علی را داشت در دل شمرملعون
اوخنجرخودبرقفای توچه بد زد

افتاده قلب توحسین ازکار گویا
شدیکسره کارت، به جسمت با لگد زد

هر کس که دستش میرسید باسنگ میزد
خولی به جای هر که نیزه را نزد ، زد

نامردتر از این سنان هرگز ندیدم
سمت گلو،بانیزه اش نامرد بد زد

• یکشنبه
• 21
• دی
• 1399
• ساعت
• 12:26
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

ای حسین شاه لب عطشان ؛ بابی انت و امی
مظهر قدرت و ایمان ؛ بابی انت و امی

تو كه از هستی خود در ره جانانه گذشتی
جان عالم به تو قربان ؛ بابی انت و امی

نسخه از بهر دل خسته مانیست نیازی
شده دردم زتو درمان ؛ بابی انت و امی

زاده حیدری و مادر تو ام ابیهاست
نوه ختم رسولان ؛ بابی انت و امی

واژه عشق و شهادت زتو معنا بگرفته
ای شهید ره قرآن ؛ بابی انت و امی

غرق در جهل كه می شد همه ماخلق الله
تو شدی ناجی انسان ؛ بابی انت و امی

دست سازش به ستمكار و ستم پیشه ندادی
تویی آزاده دوران ؛ بابی انت و امی

چون كه هیهات من الذله شد از لعل لبت جوش
نقش بستی به دل و جان ؛ بابی انت و امی

اكبر و اصغر خود دادی و پیمان نشكستی
عهد كردی توبه پیمان ؛ بابی انت و امی

(آذرین) سائل درگاه حسین شدهمه عمر
شده ام دست به دامان ؛ بابی انت و امی

• سه شنبه
• 23
• دی
• 1399
• ساعت
• 22:27
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

تا کـه در کربـوبـلا لَعـل و طـلا تابنده شد
حاجیـان بیـت حـق شیـطان زَر را بنده شد
سیم و زَر ؛ لعل و گوهرها شامیان را کُور کرد
حیف از این خِیل جماعت سربه زیر افکنده شد
کـوفیـان و شامیـان و مُفتیـان عَبـد پـول
ظـاهـراً پیـروز میـدان ، بـاطنـاً بـازنده شد
راد مـردانِ زمان را اعـدام کردن کـوفیان
زان سبـب اسبـاب لَعـنِ مَـردم آینده شد
ثـارِ ثـاراللهیـان را ریختنـد بر جُرم عشق
بعضیـا سـرهـا بُریـدنـد و فلـک بیننده شد
در جـدال نـور و ظلمت سـر بُریدنـد نور را
نور خوشیـد زمـان در کـوکب خـود زنده شد
تا که نور شمـس آل مصطفی بـر مـن رسید
زینب حیدر مَنـش بـا نـور تـو رَخشده شد
نطق من دشمن فکـن بود و پس از الطاف تو
خطبـه های بی نظیـرم چـون علـی بُرنده شد
شـور عاشـورا زِ عباسَـم برایـم ارث بود
در وجـودم غیـرت حیـدر چنـان آکنده شد
بعـد عبـاس علـی گشتـم علمـدار حسین
سر سپـاهت گشتـم و اطفـال تـو رزمنده شد
من شدم همچون ابوالفضل ات امیر لشکرت
ایـن رقیـه چـون علـی اکبـرَت جنگنده شد
روز عاشـورا ز خـون تو نوشتـم بـر تُـراب
یاحسیـن دین نبـی از خـون تـو پاینده شد
منکـرانت تا اَبد جـویندة عشقـت شـدنـد
بَـه بَـه از این نوکـرانت عشـق را یابنده شد
مُنــزوی هـایی بیایـد از تبـار عاشقان
اردبیـل از شعـر نـاب یحیـوی هـا زنده شد
انـور و بیضـا و شـاهی ؛ سیفی زیبـا کلام
هـادی و غفـاری از لطف خـدا ارزنده شد
شعـر های بی نظیـر و همچـو دُّر شاعران
منبـع فیضـی بـرای شـاعـرِ آینده شد
این پریشان دست بر دامان خونین ات زده
آری آری چون گدایان عشق راجوینده شد

• شنبه
• 4
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 19:39
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

آه بـی تابـم
منـو دریابـم
ببیـن دلتـنگم
بـرات اربابـم

مـرغ دلـــم جــلـد گـنبـد طــلـاتــه
آقــــای مــن نوکـرت مـبـتـلـاتــه
خـوابـو خیـالم هـمـش کـــربـلـاتـه

یـه کـاری کـن تمـوم شـه بـی قـراریــام حسـین جـــان
یـه کـاری کـن دوبـاره بـاز حـرم بـیـام حسـین جـــان
یه کـاری کـن کــه سـمـت تـو بیـوفـتـه رام حسـین جـــان

جــانـم حسـین ۳حسـین جـــان

ای ســــالـارم
تـویـی دلــدارم
بـه جــز تـو آخـه
کیــو مــن دارم

تـو بـهـتریـن عـلـت بـنـدگـیــمی
اصـــلا بــهــونـه بــرا زنــدگـیـمی
تـوو دار دنـیـا فـقـط دلـخوشـیمی

دلـت میــاد حـرم ندیـده جـون بـدم حسـین جـــان
دلـت میــاد بـا مـادرم نیــام حــرم حسـین جـــان
دلـت میــاد اَجــل بـگـیـره مُـهـلـتـم حسـین جـــان

جــانـم حسـین ۳حسـین جـــان

مـن مجـنونـم
مثـــه بــارونــم
فــراق پـیـرم کـرد
تــویـی درمـــونــــم

گــریــه بـــرای تـــو درمــون درده
عـالـم بـه دور ضـریـحـت مـیگرده
عـشـق تـو بـا قـلـب مــاهــا چـه کـرده

خــداروشکـر مُریــد و نـوکـرت شـدم حسـین جــــان
خــداروشکـر تـحـت تـوجـه تـوام حسـین جــــان
خــداروشکـر نفـس تـو روضـه میـکشم حسـین جــــان

جــانـم حسـین ۳حسـین جـــان

• جمعه
• 10
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

اینکه میگویم سگِ دربار آل حیدرم
سگ وفا دارد و من شاید از آنهم کمترم

عاقلُ تنها اشاره، من نگهبان درم
گوش زنگم گرگ دیدم آبرویش میبرم

عده ای در رخت خدمت، صد خیانت میکند
کلب این درگاه باشم، از خوائین بهترم

من «فقیرِ» خاندان حضرت شاهنشهم
فاش گویم کلب درگاهِ بتول اطهرم

• سه شنبه
• 28
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 22:54
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند اول✍️

نگیر از من نگاتو نور چشم فاطمه
نگاهی کن که عاقبت بمیرم علقمه

چقدر زیباس حرمت غوغاس
زائرت آقا مادرت زهراس

تویی تو از همه آقاتر
منمو از همه تنهاتر
به فدات شاهی و زیباتر
دل من از همه شیداتر

(یامولا)2(یاحسین)3

⚜️⚜️⚜️
✍️بند دوم

شکرلله که هستم عمری زیره علمت
میگیرم حاجتم رو از دو دسته قلمت

بیقرارت من سر به دارت من
توخدای فضل عبده زارت من

کرمت به عالم رسیده
مثل تو هیچ کسی ندیده
دله من تا حرمت پریده
روسرم مادرت دس کشیده

(یامولا)2(اباالفضل)3

⚜️⚜️⚜️

✍️بند سوم

مثل کوه گرمه پشتم به رقیه عمریه
همین که نوکرش باشم برامن کافیه

تو پناهم باش تکیه گاهم باش
من گرفتارم هواخواهم باش

شبایه هیئته معراجم
تا ابد من به تو محتاجم
نکن از روضه ها اخراجم
خاک پات رویه سرم تاجم

(سیدتی)2(رقیه)3

• شنبه
• 2
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 18:42
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بنداول

سلام آقا ، گله زهرا ، ای ارباب و،شه دلها
منم خاره گلستانت،امیری یا،حسین مولا

شاهم،سر و جونم فدای تو
راهم،به سمت کربلای تو
ماهم،عباس مه لقای تو

روحی(2)لک الفداحسین

بنددوم

دلم مدیونه چشماته،شفا خاکه کفه پاته
پناهه این دله خسته،حسین جان اسمه زیباته

دردم،درمانه من کامه شماست
شادم،روی لبم نامه شماست
جلدم،دل کفتر بامه شماست

روحی(2)لک الفداحسین

بندسوم

همه هستم بگیر دستم،بدونه تو
بد و پستم
خدا میدونه آقا جون ، که از هجره حرم خستم

کارم،سینه زدن تو هیئتات
زارم،بی اشکه توی روضه هات
یارم،شده همین پیرهن سیات

روحی(2)لک الفداحسین

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 17:55
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بنداول

امیر نینوایی یاحسین
شه کرببلایی یاحسین
بخوانم نوحه ای بهر شما
شهید سرجدایی یاحسین

اصل برکاتی،کشتیه نجاتی،عالی درجاتی یاحسین
شاهه دوسرایی،آرامش مایی،تو خونه خدایی یاحسین

《امیری یاحسین نعم الامیر》

بنددوم

بود سوز دعایم یاحسین
همه ذکرونوایم یاحسین
شده حاجته قلبه بیقرار
ببرکرب و بلایم یاحسین

مسته بوی سیبم،دریاب ای حبیبم،آقا من غریبم یاحسین
هستی کس وکارم،ماهه شبه تارم،ذکره سره دارم یاحسین

《امیری یاحسین نعم الامیر》

بندسوم

شده سجده گهم خاکه درت
خدا رو شکرکه هستم نوکرت
مرانم لحظه ای از خانه ات
تو را قسم به جان مادرت

مجنون نگاتم،مدیون دعاتم،دلخون عزاتم یاحسین
قرآنه منی تو،ایمانه منی تو،جانانه منی تو یاحسین

《امیری یاحسین نعم الامیر》

بندچهارم

شدم دیوانه ی روی قمر
اسیره تاب گیسوی قمر
بود قبله گه هر عاشقی
خمه محراب ابروی قمر

سرور یاابالفضل،محشر یاابالفضل،دلبریاابوفاضل مدد
زیبا یاابالفضل،رعنا یاابالفضل،مولا یاابوفاضل مدد

《ابوفاضل ابوفاضل مدد》

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 18:53
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

واشدکامم باتربتت،قدکشیدم تو هیئتت
بزرگم کرده یا حسین،نوکری و رفاقتت

جون دادن توی روضه ها،آرزوی هرشبم
گشته این افتخاره من،کلبه کوی زینبم

مجنونه رقیه شدم،خادم به سرای حسین
جیره خوردست قمر،جانم به فدای حسین

{ارباب2}{دریاب2}

2

کربلات حاجته دلم،بر درتون سائلم
بنویسیدروی قبرمن،عشقه حسین قاتلم

عزتم داده روضه هات،دیگه چی بیشتر ازاین
آبروم رو ازت دارم،ای شاهه نیزه نشین

دلخونه عزای توام،اشکم چکد از غم تو
مولا یه حرم ببرم،در ماهه محرم تو

{ارباب2}{دریاب2}

3

پرچمت سایه ی سرم،قبله ام سمته حرم
اربعین کربلام میخوام،با پدر و مادرم

چایی روضه ی شما،آبه حیاته منه
رفتنه توی هیئتا،راهه نجاته منه

ذکر شب و روزه لبم،بوده به خدا یاحسین
کاشکی بمیرم یه شبه،جمعه تو بین الحرمین

{ارباب2}{دریاب2}

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 18:58
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

آقا فقط یه بار نگام کن
که بدجوری هواتوکردم
ببین که دلتنگم،،هوای کربلاتوکردم
هوای کربلاتوکــــــــردم
اگه نیام زیارت تو
میون غصه ها میمیرم
آخر یه روز آقا،،براتِ کربلامیگیرم
برات کربلا میگیـــــــــرم
ارباب خوبم،،،برات کربلاموامضاکن
دوباره حالمو تماشاکن،،،،امضاکن
ارباب خوبم،،،بزارهمیشه نوکرت باشم
تاآخرش خاک درت باشم،،امضاکن
ارباب خوبم،،،حسین حسین حسین حسین مولا.....

آقابه جون هرچی مرده
به تار پرچمت اسیــــــــــــرم
کاری بکن آقا،،،که زیرپرچمت بمیرم
که زیرپرچمت بمیـــــرم
گدایی تواوج عشقـــــه
گدای خونه زادم آقا
غیرتواربابم،،،به هیشکی دل ندادم آقا به هیشکی دل ندادم آقا
بدجوراین روزا،،،هواتوکردم ای همه عشقم
اسیروخسته ی غم عشقم ،،اربابم
کربلامیخوام،،،چی میشه دعوتم کنی آقا
دیگه چیزی نمیخوام ازدنیا،،اربابم
ارباب خوبم حسین حسین حسین حسین مولا...

دوباره شوروعشق و غوغا
دوباره محشری زمینه
ازهرکی میپرسم،،میگن دوباره اربعینه
میگن دوباره اربعینــــــه
دلم میگه باهیئتیها،،دوباره دل بزن به جاده
کوله توبردارو،،،،بروبه کربلاپیاده
بروبه کـــــــــربلاپیاده
آقاحالاکه،،،فتاده ام به دام احساست
منونرون به جون عباست،،اربابم
بدجوری آقا،،،دلم هوای کربلاداره
هوای دشت نینواداره،،اربابم
ارباب خوبم،حسین حسین حسین حسین مولا........

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 23:27
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

شعر و سبک رضا نصابی
به نفس حاج محسن سلطانی

من بدم درسته اما دل که دارم

واسه ی زیارت یار بی قرارم

کی می شه زائر شاهه کربلا شم

سر رو شش گوشه ارباب من بزارم

حسرت کربلا قلبمه می بره

هر شب و روز ما یاد تو دلبره

بی نوای تورو فاطمه می خره

بی قراره یلم عشق من قمره

یا حسین یا حسین یا حسین

بنویس اسم من و تو زائراتو

بنویس یه اربعینی کربلا تو

روزی کن دوباره بارم رو ببندم

راهی شم با جمع خوبه نوکراتو

من همیشه اقا از می ت می چشم

ارزومه اقا کربلایی بشم

کربلا گلمه قبله ی دلمه

مستیه و میمه

یا حسین یا حسین یا حسین

جز در خونه ی تو جایی نمی رم

می برم اسم تورو هر جایی گیرم

ارزومه کربلا یا توی هیت

وقتی می گم یا ابالفضل من بمیرم

یابن ام البنین اسم تو مشقه من .

یابن ام البنین حضرت عشقه من

دلبری پسر حیدری قمر داوری

جگر مادری

ساقیه و ساغری

سپر خواهری

یا حسین یا حسین یا حسین

• شنبه
• 9
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

مدینه! امامت کجا می رود؟
سفر کرده سوی خدا می رود

دل شب، غریبانه تنها حسین
نهان از همه چشم ها می رود

مدینه! چه آرامی و ساکتی
امام غریبت کجا می رود؟

مدینه ز عباس و اکبر بپرس
اگر می رود، شب چرا می رود؟

مدینه! تماشاکن این قافله
چه عاشق سوی کربلا می رود

اگر جان به بزم بلا می برد
علی اصغرش را کجا می برد؟

• جمعه
• 22
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 15:54
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

مادر مادر
گرچه که هستم یادگار تو
همیشه هستم بی قرار تو
مادر روم من از دیار تو
گرچه امام بی قرینه ام
بر تو مادر سرور سینه ام
ای نور دیدگان مصطفی
بعد از تو غریب مدینه ام
واغربتا مادر وا غربتا(۴)

مادر مادر
مادر منم جان رسول الله
از نسب علی ولی الله
شهید راه دین و ثارالله
همچون حیدر من کوه غیرتم
غم عالم گردیده قسمتم
از کنار تو و ختم رسل
می روم و در رنج و محنتم
واغربتا مادر وا غربتا(۴)

مادر مادر
تو شمعی و منم چو پروانه
از وطنم روم چو بیگانه
دگر رود حسین ز کاشانه
مادر گر شمع هر انجمنم
از ظلم دشمنان در محنم
از بهر یاری دین خدا
می کنم دیگر ترک وطنم
واغربتا مادر وا غربتا(۴)

مادر مادر
از جور این زمانه و دنیا
درشهرخود حسین شده تنها
کنار قبر تو کنم نجوا
حسین تو مادر شده غریب
میوه ی قلبت گشته غم نصیب
همراه طفلان و اهل حرم
زینبت مادر گشته بی شکیب
واغربتا مادر وا غربتا(۴)

مادر مادر
مادر روم من با علی اکبر
رباب و طفل اوعلی اصغر
همراه اهل حرم و خواهر
مادر جان بنگر در تاب و تبم
این باشد مادر با تو مطلبم
خون گردیده قلب حسین تو
فکر ام کلثوم و زینبم
واغربتا مادر وا غربتا(۴)

• جمعه
• 22
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 23:08
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

امام بی قرینه
رود ز ظلم و کینه
با اهل بیت اطهار
از وطنش مدینه
حسین غریب مادر(۲)

بر همگان حبیب است
تنها و بی شکیب است
همچون علی مظلوم
در شهر خود غریب است
حسین غریب مادر(۲)

باشد به تاب و در تب
ماتم گرفته امشب
ریزد سرشک ماتم
از دیدگان زینب
حسین غریب مادر(۲)

از جور این زمانه
با همرهان شبانه
به سوی مکه امشب
گشته حسین روانه
حسین غریب مادر(۲)

او شمع انجمن بود
در رنج و در محن بود
امام دل شکسته
روانه از وطن بود
حسین غریب مادر(۲)

در وقت رفتن او
دلها همه کباب است
رقیه و سکینه
به همره رباب است
حسین غریب مادر(۲)

این کاروان غم ها
باشد ز آل هاشم
همراه کاروانش
عبدالله است و قاسم
حسین غریب مادر(۲)

امشب حسین زهرا
با اکبر است و اصغر
روان شد از مدینه
با دل شکسته خواهر
حسین غریب مادر(۲)

از سوی حی سبحان
هنگام امتحان است
کنار او ابوالفضل
سقای کودکان است
حسین غریب مادر(۲)

• جمعه
• 22
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 23:12
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

تازه می خواست دلم سرخوش مبعث گردد
خبر آمد که حسین بن علی راهی شد..

کاش اُفتد به دلش، خواهر خود را نَبَرد
یا اگر بُرد، دگر دختر خود را نبرد

چند روزی نگذشته ست پسردار شده
یارب ای کاش، علی اصغر خود را نبرد

نبوَد نام علی، جُرم کمی درکوفه
میشد ای کاش، علی اکبر خود را نبرد

هست جانها به خطر، بدتر از آن جان خودش
اگر عباس ز جان بهتر خود را نبرد

چه عقیق یَمنی، کاش فقیری میخواست
تا ببخشد شه و انگشتر خود را نبرد

میرود پشت سر لشگر او، عشق ز شهر
مگر او مادر سر لشگر خود را نبرد

فاطمه خواسته هر جا پسرش رفت ، روَد
میتوانست مگر مادر خود را نبرد

• جمعه
• 29
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 12:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بنداول

دله من تنگ برا،دیدنه کرببلا
بطلب این شبه جمعه آقا
روی لبهام زمزمه،آرزوی قلبمه
زائرت بشم با دعای فاطمه

منو جواب نکن حسین،جایی نداره نوکرت
اگه ردم کنی بدون،میشه آواره نوکرت

گذشت جوونیم،میونه هیئت
بده کربلا،جونه رقیت

حسین یامولا،اباعبدالله

بنددوم

میباره اشک چشام،می چکه رو گونه هام
بیقراره حرمه کربلام
یاده اون صحن و سرا،هوائیم به خدا
برا بوسه به ضریح سقا

سنگ صبوره من شده،دو دیده ی ترم حسین
دعای بعد هر نماز،منو ببر حرم حسین

به دامه عشقت ببین اسیرم
نیام کربلات آقا می میرم

حسین یامولا،اباعبدالله

بندسوم

روضه هات عرشه برین،خادمش روح الامین
به ابی انت شه نیزه نشین
خدا رو دلم نوشت،هیئتت سر از بهشت
گلمو با خاکه تربتت سرشت

دسته کرامتت شده،سایه ی برروی سرم
بزار بیام زیارتت،یه اربعین با مادرم

ز هجر و دوریت ببین بیتابم
شبا با یاده حرم می خوابم

حسین یامولا،اباعبدالله

• چهارشنبه
• 4
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 14:31
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بنداول

ارباب
سایته بر روی سرم،مهربان تر از مادرم،ببرم آقاتاحرم
ارباب
صاحب اختیارم،همه جا یاور ویارم ،نوکریتونه کارم

به وقته جون دادن میگم حسین،ببرید جنازم رو هیئتش
می‌دونم زیره تابوتم میان،ابالفضل و قاسم و اکبرش

توی شبه اول قبر ندارم هیچ ترسی
من می‌دونم میآی به دادم شما میرسی
میدم جوابه اون دوتا ملک رو باعزت
سینه زنه حسینمو مسلمونه روضت

ثارالله حسین اباعبدالله حسین

بنددوم

حسین
شدی حی و مماتم،تویی صوم و صلاتم،سفینة النجاتم
حسین
همه دنیا و دینم،تو روضه تامیشینم،بهشت و من میبینم

دادی بهم آبرو بسیار،شدم پیشه همه محترم
شبه اوله قبرم بیا،بزار آقا پاتو بر سرم

منی که یه عمریه به رقیه دل بستم
محاله اون دنیا نگیری آقا جون دستم
وصیتم اینه رفیقا وقته تدفینم
پیرهنه مشکیمو بزارید به روی سینم

ثارالله حسین اباعبدالله حسین

• پنج شنبه
• 5
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 20:08
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بنداول

خونه ی امن نوکرات
شده همین بزم عزات
شفا میده هر مرض و
چاییِ پای روضه هات

نمیشه تعطیل، گریه و روضه
میگم حسین و، اشکم میریزه
هر کی بمونه، به پای عشقت
برای زهرا، خیلی عزیزه

گریه ی توو مصیبتت، بیمه ی عمر منه
بیرقتو به دوش میگی، رَم به خدا یه تنه
لعنت حق به مُنکرا، یِ روضه ی تو حسین
وَ مرحبا به هر کسی، که اینجا سینه زنه

روحی لک الفداء حسین

بنددوم

سخته بدون تو نفس
برام شدی تو همه کس
هر کی میگه روضه نرو
میزنه یک حرف عَبَث

من و جدایی، از دره خونت
حتّی یه لحظه، خدا نیاره
اگه بباره، رو سرم آتیش
به روضه ی تو، میام دوباره

محاله که دست بکشم، ز روضه های حسین
خودم؛ پدر و مادرم، همه فدای حسین
زندگی خوبه پای این، بیرق و این عَلَما
عشقه اگه بمیری توو، صحن عزای حسین

روحی لک الفداء حسین

«التماس دعای خیر»
شاعرین: مشترک
الیاس_محمدشاهی علیرضا_پناهیان

• پنج شنبه
• 5
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 23:24
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری