شهادت امام حسین (ع)

آقا بیا كه ما ز غمت گریه می كنیم ‏
ماه عزاست بر حرمت گریه می كنیم ‏

شكر خدا كه دل به عزا خانه بار یافت ‏

ماه بكاست ما به غمت گریه می كنیم ‏

دل ها برای روز تو آماده می شوند ‏

ما بهر دیدن علمت گریه می كنیم ‏

ای خون ما حلال قدومت در این عزا ‏

خون جای اشك بر قدمت گریه می كنیم ‏

تا كی غلاف صبر، كند منع ذوالفقار ‏

هر دم به حسرت دو دمت گریه می كنیم ‏

می آیی و بدون ملاقات می روی ‏

آقا به این عبور كمت گریه می كنیم ‏

خوردی قسم به مادر پهلو شكسته ات

تا حشر هم به این قسمت گریه می كنیم ‏

ای رازدار فاطمه برگرد چاره كن ‏

ما از غم غدیر خمت گریه می كنیم ‏

دشمن به آل تو چه ستمها روا نمود ‏

با تو

• دوشنبه
• 22
• آذر
• 1389
• ساعت
• 16:28
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

عبــاسم، فــرزند عـلی مرتضایم
سـردارم، سقـایم، حافظ خيمه‌هايم
من یار ثاراللّهم فرماندۀ سپاهم
****

سردارم، سردارم سردار انصارالله
ثــارالله فــرزند، بــرادر ثارالله
من یار ثاراللّهم فرماندۀ سپاهم
****
این دستم، این چشمم، این فرق نازنینم
عــاشقم، عــاشق عمــود آهنینـم
من یار ثاراللّهم فرماندۀ سپاهم
****
شمشیر حیدر و شیر ام‌البنینم
حســینِ دوم امیــرالمؤمنینم
من یار ثاراللّهم فرماندۀ سپاهم
****
به یاد ایثار و جانبازی و شهادت
بوسیده دستم را علی روز ولادت
من یار ثاراللّهم فرماندۀ سپاهم
****
جان نثار کوی امام عالمینم
سیدالشهدای ارتش حسینم
من یار ثاراللّهم فرماندۀ سپاهم
****
خجـل از گـل‌های باغ مدین

• دوشنبه
• 22
• آذر
• 1389
• ساعت
• 16:31
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

ای خــدا اکبـرم را فدا کردم
با لب تشنه از خود جدا کردم
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
****

نالــه پیـوسته در قتلگـه کـردم
تو زدي دست و پا و من نگه کردم
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
****
ای خــدا اکبـرم اِرباً اِربا شد
قطعه قطعه پیش چشم بابا شد
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
****
اکبرم کشته در پیش چشمم شد
مثـل تسبیح پـاشیده از هم شد
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
****
تو شدی کشته در بین دشمن‌ها
من شـدم بعد تو، بی‌کس و تنها
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
****
عمّـه‌ات آمــده از حــرم بیـرون
تا بشوید به اشک از عُذارت خون
لال

• دوشنبه
• 22
• آذر
• 1389
• ساعت
• 16:54
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

ما مصیبت زده ی کرب وبلاییم حسین
بال وپر سوخته ی آل عباییم حسین

بسکه خون دل از این دیده ز غمهای تو رفت

همنشین لب دریای بکاییم حسین

عمر دنیا نرسد چون به عزاداری تو

تا قیامت ز غمت عقده گشاییم حسین

روز محشر که همان یوم یفر المرءست

ما سراسیمه به سوی تو بیاییم حسین

چون که احداث شود منبر منصور ملک

باز پا منبری یار تو ماییم حسین

هر که در حشر تو محشور شود با اهلش

ما به اذن تو ز طیف شهداییم حسین

همه آبادی دل از کرم مادر توست

ورنه ویرانه دل از شام بلاییم حسین

ما خجالت زده ی غافله سالار غمیم

که سر افکنده ی (نحن اسراءیم )حسین

چادر و معجر و عمامه اگر سوخته شد

ما به جای مانده از آن سوخته هایی

• دوشنبه
• 22
• آذر
• 1389
• ساعت
• 23:07
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

ما اشک را ز پاکی مادر گرفته ایم
این زندگی ز چشمه ی کوثر گرفته ایم

اذن ورود ما به بهشت خداست اشک

ما از بهشت هدیه فراتر گرفته ایم

اشک غم حسین بود خود بهشت ساز

ما بعد روضه زندگی از سر گرفته ایم

آنکه شنید نام حسین و نریخت اشک

دوری از او به امر پیمبر گرفته ایم

ما در کفن ز تربت او نور می بریم

رزق سفر ز خاک همین در گرفته ایم

ما بی حسین پست ترین خلایقیم

با نام اوست رتبه ی بر تر گرفته ایم

ما در میان روضه ی او تحت قبه ایم

حاجات خود به روضه مکرر گرفته ایم

تا آب می خوریم صدا می زنیم حسین

این امر از سکینه ی اطهر گرفته ایم

سروده جواد حیدری

• دوشنبه
• 22
• آذر
• 1389
• ساعت
• 23:08
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

نفس بده که نفس پای این علم بزنم
نفس بده که فقط از حسین دم بزنم
سرم فدای قدمهات آرزو دارم
که سرنوشت خودم را بخون رقم بزنم

سرم هوای تو دارد دلم هوای ضریح

چه می شود که سری گوشه ی حرم بزنم

کنار سینه زنان چه می شود ارباب

میان صحن و سرایت شبی قدم بزنم

هزار حاجتم اما رسیده ام امشب

که چشم بر قدم صاحب علم بزنم

نفس بده که زشب تا غروب تاسوعا

میان نوحه کنانت دوباره دم بزنم

سروده حسن لطفی

• چهارشنبه
• 24
• آذر
• 1389
• ساعت
• 11:55
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

افتاده ای روی زمین و سر نداری
در این بیابان یک نفر یاور نداری
از بس جراحت بر تنت جا خوش نموده
یک جای سالم در همه پیکر نداری

بگذار تا که جان دهم پیش تن تو

اصلا تصور کن دگر خواهر نداری

در خیمه ها هر کودکی چشم انتظار است

خیزو بگو عباس آب آور نداری

در خیمه ها هر کودکی چشم انتظار است

خیز و بگو عباس آب آور نداری

با من بگو پیراهن و عمامه ات کو؟

بگذر از این انگشت و انگشتر نداری

سروده حسن بیاتی

• چهارشنبه
• 24
• آذر
• 1389
• ساعت
• 11:55
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

یک نفس آمده ام تا که عمو را نزنی
که به این سینهی مجروح تو با پا نزنی
ذکر لا حول ولا از دو لبش می بارد
با چنین نیزه ی سر سخت به لبها نزنی

عمه نزدیک شده بر سر گودال ای تیغ

می شود پر به سوی حنجره حالا نزنی؟

نیزه ات را که زدی باز کشیدی بیرون

می زنی باز دوباره نشد آیا نزنی؟

نیزه ات را که زدی باز!!نمی شد حالا

ساقه ی نیزه خونین شده را تا نزنی؟

من از این وادی خون زنده نباید بروم

شک نکن اینکه پرم را بزنی یا نزنی

دست و دل باز شو ای دست بیا کاری کن

فرصت خوب پریدن شده! در جا نزنی

سروده علیرضا لک

• چهارشنبه
• 24
• آذر
• 1389
• ساعت
• 11:55
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

به روی نیزه مثل آفتابی
نمی شد باورم دیگر نتابی
نمی دانم چرا از روز اول
به روی نیزه ها در اضطرابی

اگرچه مصحف بی رنگ و رویی

بخوان از نی، که خود قرآن نابی

میان مجلس قوم ستمگر

سرت را دیدم و ظرف شرابی

برای خلوت طفل یتیمت

تو تفسیر دعای مستجابی

خجالت می کشد وقتی رقیه

تو را خواند ولی ناید جوابی

الهی کاش در کنج خرابه

سرت پوشیده آید با نقابی

سروده کمال مومنی

• چهارشنبه
• 24
• آذر
• 1389
• ساعت
• 11:55
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

باورت می شد ببینی خواهرت را یک زمان
دست بسته، مو پریشان، مو کنان، مویه کنان
باورت می شد ببینی دختر خورشید را
کوچه کوچه در کنار سایهی نامحرمان

نه لبی مانده برای تو نه جای سالمی

من که گفتم این همه بالای نی قرآن نخوان

چه عجب!طشتی برای این سرت آورده اند

ای سر منزل به منزل ای سر یحیی نشان

تا همین که چشم تو افتاده بر چشمان ما

چشم ما افتاده بر لبهای زیر خیزران

ای تمامی غرور من فدای غیرتت

لطف کن این مرد شامی را از این مجلس بران

این قدر قرآن مخوان این چوب ها نامحرمند

شب بیا ویرانه هرچه خواستی قرآن بخوان

سروده علی اکبر لطیفیان

• چهارشنبه
• 24
• آذر
• 1389
• ساعت
• 11:56
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

یا ابالفضل تویی تاج سر ام بنین
پسر فاطمه هستی پسر ام بنین
تو علمدارترین صاحب پرچم هستی
تو به اسرار دل فاطمه محرم هستی

تا تو بودی نگرانی به دل خیمه نبود

تا تو رفتی همه ی خیمه شده رنگ کبود

گر چه گفتی تو غلامی به من اما عباس

تو شدی آبروی حضرت زهرا عباس

من زینب چه کنم بی تو در این دشت بلا

من و یک خیمه ی پر کودک و زن در صحرا

دست تو قطع شد و دست مرا می بندند

چشم تو پاره و بر گریه ی من می خندند

جگر من شده چون چشم تو پاره پاره

دختر شیر خدا بعد تو شد آواره

از شکافی که به فرق سر تو افتاده

معجر از روی سر خواهر تو افتاده

به همان محکمی ضربت نامرد عمود

خورده ام سیلی و رخساره ی من گشته کبود

تو

• چهارشنبه
• 24
• آذر
• 1389
• ساعت
• 11:56
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

باز اين چه آتش است كه بر جان عالم است ؟
باز اين چه شعله غم و اندوه ماتم است ؟

باز اين حديث حادثه جانگذار چيست؟
باز اين چه قصه ايست كه با غصه توام است؟
اين آه جانگزاست كه در ملك دل به پاست‏
يا لشكر عزاست كه در كشور غم است
آفاق پر ز شعله برق و خروش رعد
يا ناله پياپى و آه دمادم است؟
چون چشمه چشم مادر گيتى ز طفل اشك‏
روى جهان چو موى پدر كشته درهم است
زين قصه سر به چاك گريبان كروبيان‏
در زير بار غصه قد قدسيان خم است
‏گلزار دهر گشته خزان از سموم قهر
گويا ربيع ماتم و ماه محرم است
‏ماه تجلى مه خوبان بود به عشق
روز بروز جذبه جانباز عالم است
‏مشكوة نور و كوكب درى نشأتين
مصباح سالكان طريق وفا حسين

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 13:34
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

روز اول چه خوب يادم هست
سهم من بي تو بيقراري بود
عيد من ديدن نگاه تو
دوري‌ات اوج سوگواري بود

بي تو جنت براي من دوزخ

روز روشن براي من شب بود

تا هميشه کنار تو بودن

همه‌ي آرزوي زينب بود

لحظه لحظه دلم گره مي‌خورد

به ضريح مجعّد مويت

دل من را به باد مي دادي

مي گشودي گره ز گيسويت

ولي اين روزها چه دلگير است

چقدر اين زمانه بد تا کرد

آنقدر بي کسي و غربت داشت

تا که ما را به کربلا آورد

کربلا کربلا پريشاني

غربت از چشم هات مي بارد

ندبه ندبه فراق و دلتنگي

از غروب نگات مي بارد

دست من خالي است اما باز

دو فدايي برايت آوردم

از منا تا منا دو حاجيِّ

کربلايي برايت آوردم

رد مکن هديه هاي خواهر را

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 13:39
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

برخاسته از دشت بلا خط غبارى
پيچيده به عالم سخن از يكّه سوارى
سجّاده نشين حرم عشق مهيّاست
تا بهر شهادت بشتابد به كنارى

شد بدرقه راه گل حضرت زهرا(عليها السلام)
بى تابى و اشك و عطش و ناله و زارى
تنهايى و شرمندگى و سوز و حرارت
آورده بر آن اختر تابان چه فشارى
اندر طلب دوست چنان واله و شيدا
انگار نمانده است در او صبر و قرارى
او در پى ميعاد الهى است روانه
تاريك پرستان همه مست و در خمارى
شمشير جفاى كوفه خيزبرداشت
آلاله دل به گريه آمد بارى
ناگاه بيفتاد سرماه منيرش
بر دشت بلا، كوى جفا، خاك صحارى
عالم به عزا نشست و جان ها همه در غم
بشكسته ستون عرش آرى آرى
زهرا و فرشتگان حق آمده بودند
تا بوسه بگيرند از آ

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 19:46
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

بسکه ميدان رفتن تو ، بر عمويت مشکل است
دست يابي تو ، بر اين آرزويت مشکل است
ديگر از هجران مگو ، اي يادگار مجتبي
بر مشام جان ، فراق عطر و بويت مشکل است

بر دلم آتش مزن ، اي ميوه قلب حسن
چون مرا بشنيدن اين گفتگويت مشکل است
سن تو جانا مناسب با چنين پيکار نيست
جنگ تو ، با لشکري در روبرويت مشکل است
سخت باشد ، ناسزا بشنيدن از هر ناکسي
گفتگو با دشمن بي آبرويت مشکل است
اي که واجب نيست ، در اين سن تو ، صوم و صلوه
تشنه لب در کربلا ، با خون وضويت مشکل است
بهر ميدان رفتن خود ، اشک بر دامن مريز
نور چشمم ، جنگ کردن ، با عدويت مشکل است
اي که از داغ حسن ، گرد يتيمي بر سرت
ديدن اندر خاک و خون ، رخسار و مويت مش

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 19:49
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظماست

این صبح تیره باز دمید از کجا کزو
کار جهان و خلق جهان جمله درهماست
گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است
گرخوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانویغم است
جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنند
گویا عزای اشرف اولاد آدماست
خورشید آسمان و زمین، نور مشرقین
پرورده ی کنار رسول خدا، حسین
* * *
کشتی شکست خورده ی طوفان کربلا
در خاک و خون طپیده میدان کربلا
گر چشمروزگار به

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 19:55
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

السّلام علی الحسین الّذی سمحت نفسه بمهجته
السّلام علی من جعل الله الشفاء فی تربته

السلام علی من الاجابة تحت قبّته
السلام علی غریب الغرباء
السّلام علی شهیدالشهداء
السّلام علی قتیل الادعیاء
السّلام علی ساکن کربلاء
السّلام علی من بکته ملائکة السّماء
السلام علی الاجساد العاریات
السلام علی الجسوم الشاحبات
السلام علی الدّماء السّائلات
السلام علی القتیل المظلوم
السلام علی اخیه المسموم
السّلام علی علیٍّ الکبیر
السّلام علی علی الرّضیع الصّغیر
السّلام علی الأبدان السّلیبة
السّلام علی العترة القریبة

یا طریح کربلاء
مقتول بالظما
مسلوب العمامه والردا
مجزوز الراس من القفا
عطشان حتی قضی
من راسه علی السنان ی

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 20:10
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Hussain was coaxed to change his heart
Induced, to play that heathen's part

Adamant to surrender, though he remained
Aggression he shunned, conflict abstained.
Hussain, explicitly, did explain:
"Vain, 0' Yazid, is temporal gain.
Through calumnious and dissolute ways
Your prevaricate what the Prophet says.
Your evanescent, sordid, slippery boon
will vanish, like a mirage; too soon.
The morbid manoeuvers; you deploy
Islam will ruin, the faith destroy.
Through muddled thinking and notions dark
On a feckless mission do not embark
Potentially hazardous whims dispel.
This mood of bleak despair expe

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:32
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

OH HUSSIEN WHY WHOMSOEVER CALLS YOUR NAME GOES INTO TOTAL MADNESS
AND BECOMES A BEGGAR AT YOUR DOOR , HIS LIFE OVERTAKEN BY SORROW AND SADNESS
WE FALL SO IN LOVE WITH YOU HUSSIEN
ITS YOUR LOVE THAT LEADS US TO HEAVENLY SUCCESS

HUSSIEN YOUR LOVE TAKES OVER ONES EXISTANCE
ONCE YOUR LOVE ENTERS THE HEART THERE IS NO RESISTENCE
THE HEART STARTS TO CRY YOUR NAME
FROM YOU HUSSIEN IN TIMES OF TROUBLE WE FIND ASSISTANCE

HUSSIEN WHEN ONE FINDS YOU THEY LOSE ALL SANITY
AND THEN ONLY WITH YOU DOES ONE FIND ANY SANCTITY
YOU ARE THE BEARER OF TRUTH
HUSSIEN YOU ARE THE GUIDE AND SAVIOUR OF HUMANITY

WHAT

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:44
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Oh Abbas when your alam is risen and passes us by
We remember to get water for binte Hussain how hard you did try

On ashura this alam fell but we promise forever to hold it high
’till our death your name will always make us cry

When we want our wishes fulfilled Ya bab al Hawaij we ask
but we feel so very shy
We raise our hands in prayer yet ask one whose hands were severed from his side

Ya Abbas when I think of the arrow that pierced through your eye
And when you fell how Sakina started to weep and cry

And how Hussien ran, how Hussien ran
On his way he see’s the first and second hand
Then

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:47
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Like Hussien, martyrs we can not be
But Zainab, left us with that legacy
On these nights Zahra comes to see
And loves those who do her sons Azadari

To shout out loud and scream his name
We have no restriction and there is no shame
Do it with your hearts show your love for Hussien
Upon your lives with Zahras duas mercy will rain

We are all here today and we are free men
Death may take us and we may not get this chance again
So today give your all and scream out Ya Hussien
An act for which Heaven you’ll Gain

Tonight is the the night of Abu Fazl Abbas
Remember him, his life was in that flask
H

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:50
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

IN THE HEAT OF THE BATTLE JUST AFTER NOON
ON ASHURA ENTERS A CHILD THAT RESEMBLES THE MOON
DEATH IS SWEETER THAN HONEY HE SAYS
OH YA HASSAN YOUR SON WILL BE A MARTYR SOON

PERMISSION HE SEEKS FROM HIS UNCLE HUSSIEN
LET ME GO MARTYDOM LET ME GAIN
A SON GOING TO DIE
NO ONE CAN UNDERSTAND HIS MOTHER PAIN

ON HIS HEAD YA HASSAN YOUR GREEN TURBAN PLACED
YOUR SON GOES TO BATTLE, BLOOD HONEY TO TASTE
IN THE RAGE OF BATTLE HE LOOKS AT HIS SHOE
HE IS ONLY A CHILD HIS SHOE IS UNLACED

UNAWARE OF THE ENEMIES AND FROM WHERE THEY ATTACK
ON QASIMS HEAD WITH THEIR SWORDS THEY SMACK
AND HOW QASSIM FELL
TELL M

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:53
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Said Zainab to her two sons alive don’t return
You are both sadka for Hussien alive don’t return

Oh sons go, go and of you proud, I shall be
Go fight like my father ,go fight like Ali
Oh Zainab your two stars how they made you so proud
Oh calamity befalls you Zainab
Their bodies you could not bury ,their bodies you could not shroud

Aun and Mohammed go to fight, they look like Zulfikar
They look like just like Ali, but they are children in battle armour
The dust then rises and the sands create a cloud
From within Hussien ya Adrikini Oh uncle help us
They fall and shout out loud

Both martyred

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:54
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Two stars fall from the sky they fall to the ground
Two shining stars on Ashura as martyrs will be crowned

From the heavens Ali and Jaffar in anger will look down
Oh what calamity befalls them
Two flowers in blood are drowned

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:56
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Salams to you Ibn Qaradhaah and Ibn Khuzayr
Abu Thamamah, Nafi and Abdallah Bin Umayr
We the lovers of Hussien are in debt to you,
Oh Habib ,Muslim Bin Awsaja and Bin Qayn Al Zuhayr

We are the lovers of Hussien we do declare
That every day is Ashura and Kerbala is every where

Your love for Mohammed all of you did declare
We wish we could have heard you recite the Quran oh Ya Burayr
Or assisted you Nafi when your hands were cut
Oh only, if only, like you we were there

We are the lovers of Hussien and we do declare
That every day is Ashura and Kerbala is every where

Oh Habib so brave, like u

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:58
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Oh Months of tears oh month of pain
Oh month of Muharram in which our Mawla was slain

Oh month in which was taken the life of Hussien
I cry for him and from happiness I refrain
Oh month in which with anger did fall from the sky”s, blood rain

Oh month of tears oh month of pain

Oh month in which for Mawla Hussien
Abu Shahbaaz his grief cannot contain
Oh month of Muharram, Alhamdulillah you are here again

Oh month of tears oh month of pain

Like millions oh month my tears will fall like rain
Proof to you oh yazid that my Mawla did not die in vain
And surely you yazid are to blame

Oh month of

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 21:59
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Oh Hussien Your sacrifice how can we forget
Hussien you are the saviour of “nor was he begotten nor does he beget”

Hussien because of you we still hear the Azan from the Minaret
Everyday our cheeks with falling tears for you are wet
We will visit you Hussien even when our lives are under threat
Oh Hussien how can we forget
Your blood Hussien is for humanity against evil, a protective blanket
That day oh Hussien when you were beheaded, with the strike on your neck
Oh Hussien on that day after the sun did set
Oh Hussien your daughter was slapped and veils taken form Muhammad’s Ahle Bait
Your sa

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 22:00
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Every tear for the martyr Hussien that falls from our eye
For every tear we shed and for every tear that we cry

His Mother Fatemah does come and she collects every tear
Our cries and screams Lady Fatemah does hear
Then she takes them in her hand and for us does say a prayer
Then Fatemah uses these tears to fill up the heavenly well of Kawther

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 22:06
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Imagine imagine oh people imagine the pain
When his six month old baby to the rivers took Imam Hussien
Only for water by Allah this is his right
He was thirsty for three days and three nights

No mercy no mercy only disdain
This is the story the story of pain
Oh Hussien in front of the enemies you stand
Give my baby water I leave him here in the sand
In case you think due to him- I will take water in my hand
And drink using him an excuse- no this I have not planned
No mercy no mercy no mercy, oh Hussain
They didn’t give him water they only gave you pain
You took him in your arms and stood ther

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 22:12
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

Bismillah Hir Rahman Nir Rahim
Allah Bless Mohammed and the Progeny of Mohammed

Inna lillahi wa innanillahi rajiun,
My peace is gone so is my sakoon,

My son is quiet I can hear no sound
For water I brought him but no water he found

Locked to his arm Hussein said my child awake at me please look
This is when the lands of Taf,Najaf and Medina in anger shook

In his hands his Childs blood to the skies Hussein throws
Hurmala may Allah curse you, your atrocities are exposed

In shock Hussein thinks what happened to my little star
In this state to his mother how can I take Ali Asghar

My baby of

• پنج شنبه
• 25
• آذر
• 1389
• ساعت
• 22:13
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي