شهادت امام حسین (ع)

آتش چقدر رنگ پریده ست در تنور
امشب مگر سپیده دمیده ست در تنور
این ردّ پای قافله ی داغ لاله هاست؟
یا خون آفتاب چکیده ست در تنور؟!
این گل خروش کیست که یک ریز و بی امان
شیپور رستخیز دمیده ست در تنور؟
چون جسم پاره پاره ی در خون تپیده اش
فریاد او بریده بریده ست در تنور
از دودمان فتنه ی خاکستری، خسی
خورشید را به شعله کشیده ست در تنور
جز آسمان ابری این شام کوفه سوز
خورشیدِ سر بریده که دیده ست در تنور
دنبال طفل گمشده انگار بارها
با آن سر بریده دویده ست در تنور!
امشب چو گل شکفته ای از هم، مگر گلی
گلبوسه از لبان تو چیده ست در تنور؟
در بوسه های خواهر تو جان نهفته است
جانی که بر لب تو رسیده ست در تنور
آن

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 14:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

چه شبی می‌گذرد در دلِ پنهانِ تنور
سر خورشید شده گرمی دُکانِ تنور
این چه نوری ست تنور از نفسش روشن شد؟!
این چه داغی ست که آتش زده بر جانِ تنور؟!
دیشبی را شهِ دین در حرمش مهمان بود
امشب ای وای سر او شده مهمانِ تنور
با سرش صاحب این خانه به نانی برسد
کیسه‌ها دوخته و سکه شده نانِ تنور
چه بلایی سر نیزه به سرش آوردند؟!
که پناه از همه آورده به دامانِ تنور
سر شب نانی اگر پخته شده باشد، پس
نیمه شب رفته سرش در دلِ سوزانِ تنور
شأنِ «برداً و سلاما» ست نزولِ سر او
که فرود آمده از نِی به گلستانِ تنور
تا قیامت وسطِ شعله بسوزد کمِ اوست
بیش از این‌هاست در این فاجعه تاوانِ تنور
شاعر:محمد رسولی

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

کربلا را می ‌سرود این بار، روی نیزه‌ ها
با دو صد ایهام معنی‌دار، روی نیزه‌ ها
نینوایی شعر او از نای هفتاد و دو نی
مثل یک ترجیع شد تکرار، روی نیزه‌ ها
چوب خشک نی به هفتاد و دو گل آذین شده ست
لاله‌ها را سر به سر بشمار، روی نیزه‌ ها
زخمی داغند این گل‌های پر پر، ای نسیم!
پای خود آرام‌تر بگذار روی نیزه‌ ها
یا بر این نیزار خون امشب متاب ای ماهتاب
یا قدم آهسته ‌تر بردار روی نیزه‌ ها
قافله در رجعت سرخ است و جاده فتنه جوش
چشم میر کاروان، بیدار روی نیزه‌ ها
زنگیان آیینه می‌بندند بر نی، یا خدا-
پرده بر می‌دارد از رخسار روی نیزه‌ ها؟
صوت قرآن است این؟ یا با خدا در گفت‌وگوست
رو به رو، بی‌پرده، در انظار روی

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

می برد غریبانه سر نیزه سرش را
می دید به خاكستر و خون بال و پرش را
خورشید ندیده است فلك در همه دوران
این گونه برد پشت سر خود قمرش را
شب بود و ندیدند به سجاده ی آتش
می خواند سری مست، نماز سحرش را
بی غسل و كفن مانده تن آینه بر خاك
از باد بگیرید پس از این خبرش را
با فاطمه ای كاش نگویند كه بردند
انگشتر و انگشت و ردای پسرش را
شاعر:سید محمد جوادی

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 14:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

این پشت بام ها که تو را سنگ می زنند
دارند روی وجه خدا سنگ می زنند
با قصد خورد کردن عکس صفات حق
سوی تمام آیینه ها سنگ می زنند
تو عین آسمانی و این شهر عین خاک
بنگر که از کجا به کجا سنگ می زنند
پس دستۀ بزرگ ابابیل ها کجاست؟
حالا که روی کعبۀ ما سنگ می زنند
از پشت بام ها نتوان گر سؤال کرد
از دست ها بپرس چرا سنگ می زنند
من خطبۀ شکسته برای تو خوانده ام
یعنی که کوفیان به صدا سنگ می زنند
شاعر:حجت الاسلام رضا جعفری

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 16:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا کرب و بلا هست زمین را عشق است
آهِ دلِ همواره غمین را عشق است
هر چند که هیچ است همه ارزش ما
ما کلب حسینیم همین را عشق است
شاعر:امیر کرمی

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

جهان محو تماشای حسین است
اسیر حسن زیبای حسین است
به بازار جنون بی شک خدا هم
یکی از مشتری های حسین است

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا جسمِ سر جدای تو را دیدم ای حسین
بر خویش از فراق تو لرزیدم ای حسین
وقت جدایی از تو که با تازیانه بود
چون چشمه‎های زخم تو جوشیدم ای حسین
ما گام در طریق اسرات زدیم و حال
ختم رسالتی است که بگزیدم ای حسین
من زینبم که عشق تو بُردم به شهر شام
این راه را به پای تو پوییدم ای حسین
رفتم به شام بهر قیام دگر ولی
هر جا قدم نهاده خروشیدم ای حسین
نخلی که کاشتی تو به خون اندر این زمین
در شام و کوفه میوه از آن چیدم ای حسین
بودم اگر اسیر ولی مشت انتقام
بر فرق دشمنان تو کوبیدم ای حسین
دادم شکست دولت شب را که چون تو من
بنیانگر حکومت خورشیدم ای حسین
نقش از تو یافت واقعه‎ی کربلا و من
تفسیر آن حماسه‎ی جاویدم ای حس

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

هرگز دلی زغم چو دل مجتبی نسوخت
ور سوخت ز اجنبی دگر از آشنا نسوخت
هرگز برادری به عزای برادری
در روزگار چون شه گلگون قبا نسوخت
آندم که سوخت زاده ی زهرا زسوز زهر
در حیرتم که خرمن گردون چرا نسوخت

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 06:51
• نوشته شده توسط
• عفاف

ای از ازل به ماتم تو در بسیط خاک
گیسوی شام باز و گریبان صبح، چاک
ذات قدیم، بهر عزاداری تو بس
هستی پس از هلاک تو یک سر سزد هلاک
خود نام آسمان و زمین وآن چه اندرو
از نامه ی وجود چه باک ار کنند پاک؟
تا جسم چاک چاک تو عریان به روی دشت
جان جهانیان همه زیبد به زیر خاک
ارواح شاید ار همه قالب تهی کنند
تا رفت جان پاک تو از جسم تابناک
تخت زمین به جنبش اگر اوفتد چه بیم؟
رخش سپهر از حرکت ایستد چه باک؟
هم آه سِفلیان به فلک خیزد از زمین
هم اشک عِلْویان به سمک ریزد از سماک
خون تو آمده ست امان بخش خون خلق
خون را به خون که گفته نشاید نمود پاک؟
تنها مقیم بارگهت، قَلبنا لَدَیک
سرها نثار خاک رهت، روحنا فِداک

شاع

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 04:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

مناجات با امام حسین (ع)

کار من گر فنا شدن باشد

من فنای تو می شوم ارباب

عاقبت در غروب عاشورا

من فدای تو می شوم ارباب

تو برای تمام دل ها و

من برای تو می شوم ارباب

چون گدایی کوی تو شاهی است

من گدای تو می شوم ارباب

مثل سوز درون رگهایت

سوز نای تو می شوم ارباب

وقت هر روضه ی رقیه ببین

های های تو می شوم ارباب

شکر لله که از دعاهای

هر دعای تو می شوم ارباب

آخرش هم کبوتر جلدی

در هوای تو می شوم ارباب

سروده جعفر ابوالفتحی

• دوشنبه
• 25
• دی
• 1391
• ساعت
• 06:23
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

همه حیرون دوست،دلا مجنون دوست
چشما گریون دوست
هر چی دارم مال اوست،همه قربون دوست
یار كربلایی ،عشقمه خدایی
چه شور و نوایی
محرمای هر سال،سالگرد آشنایی
سینه بزن سینه زن،به یاد عریان بدن
كفن نخر مسافر،ارباب نداره كفن
هر كه دارد به سرش شور و نوا بسم الله
هر كه دارد هوس كرببلا بسم الله
جاده و اسب محیا است بیا تا برویم
كربلا منتظر ماست بیا تا برویم
می رود كاروان،جمع دیوانگان
مست و سینه زنان
پرچم ارباب به دوش،ذكر همه حسین جان
شال و پرچم علم،دلای هم قسم
مست شاه كرم
صدای چاووشیه،پیش به سمت حرم
ای دل پر ماجرا،بزن بریم كربلا
اجازه شو بگیر از،شاه خراسان رضا
هر كه دارد به سرش شور و نوا بسم الله
هر كه دارد ه

• شنبه
• 30
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

باورم نمی شه می خوام برم كربلا
قراره ببینم شیش گوشو ایوون طلا
خدا رو شكر دلا آماده و مبتلاست
بارارو بستیم و مقصد ما كربلاست
كربلا كربلا ما داریم میاییم
هركی توی روضه امشب دلش شكسته
دوتا گنبد طلا منتظرش نشسته
هركی داره به سر شور حسین بسم الله
هركی می خواد یه بین الحرمین بسم الله
كربلا كربلا ما داریم میاییم
رسیدی كربلا با لطف و بخشش و بزل
نگی اول حسین یا حرم اباالفضل
برو اول كنار ساقی ِ با شعف
بگو نوبت بده می خوام برم اونطرف
كربلا كربلا ما داریم میاییم
وقتی پیش ارباب رسیدی زانو بزن
هرچی می خوای بگو تعارف نكن رو بزن
آی جوونی كه یك نوكر سرفرازی
نری كرببلا جوونی تو می بازی
كربلا كربلا ما داریم میای

• شنبه
• 30
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا آشنا شدم آقا، با كربلای تو
نفس كشیده ام همیشه، تو روضه های تو
روز و شب این دل تنگم، بیاد حرم می گیره
مثل شب های محرم ،دل من رو غم می گیره
این دل دیوونه ،داره می خونه
برای كربلا می میرم، خدا می دونه
بیاد شش گوشه ی تو،آروم نداره دل
برای دیدن حرم،چه بیقراره دل
از چشای بیقرارم،شبیه یه ابر پاره
روز و شب از غم دوری، بارون گریه می باره
این سینه بی تابه،مست سردابه
اونی كه كربلا می بره،خود اربابه
این دل دیوونه ،داره می خونه
برای كربلا می میرم، خدا می دونه
زیارت كرببلا،اگر كه پا بده
می خوام خدا به عشق تو ،به من بها بده
دل زار من شب و روز، می گیره برات بهونه
آرزوش اینه كناره،ضریح آقاش بمونه
این دل دیو

• شنبه
• 30
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

گلی بود و بهاری
حسین بود و نگاری
همه مردم كوفه
زدورش متواری
همه یار یزیدن
زدین حق فراری
یكی نیست بیاید
كند حق را یاری
حسین تشنه و عطشان
هوا گرد و غباری
دلش تنگ و دلش تنگ
اسیر شر و نیرنگ
دلش پر ز زمانه
از این مردم صد رنگ
امان از دل زینب
به دنبال حسین است
یكی خواهر زاری
كند گریه و ناله
ندارد اختیاری
كه ای یاور زینب
مرا جا نگذاری
تو را بعد شهادت
نه قبری نه مزاری
دلش تنگ و دلش تنگ
اسیر شر و نیرنگ
دلش پر ز زمانه
از این مردم صد رنگ

• شنبه
• 30
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

وحی خداست در سخنش، کیست این حسین؟
ریزد شفاعت از دهنش، کیست این حسین؟
ریحانۀ پیمبر و از سوز تشنگی
آتش فتاده در چمنش کیست این حسین؟
سوزد صدایش از عطش سینه سوز و باز
جاری ست کوثر از دهنش کیست این حسین؟
در خاک و خون فتاده مناجات می کند
با ذوالجلال ذو المنن کیست این حسین؟
زخم هزار و نهصد و پنجاه تیغ و تیر
بنشسته است بر بدنش کیست این حسین؟
تا خلعت شهادت زیبای او شود
زهرا سرشته پیرهنش کیست این حسین؟
دشنه است روی دشنه و تیر است روی تیر
مرهم به زخم های تنش کیست این حسین؟
در عرضه «رضاً بقضائک » فتاده است
پامال اسب ها بدنش کیست این حسین؟
دشمن سرش به نیزه نشانده است و می چکد
آیات وحی از سخنش کیست این حسین

• سه شنبه
• 17
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 14:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

گذر کردی به قبرستان کم و بیش
کفن بردند دولتمند و درویش
ولی ارباب عالم بی کفن ماند
مدام این غم به قلبم می زند نیش
سپاهی را که من دیدم برادر
تو را از دست من می گیرد آخر
عزیزم ساربان نامهربان است
خودت انگشترت را در بیاور
تمام شاخه ها را تر بریدند
بدن بی جان، سر از پیکر بریدند
هنوز اما نفس می زد حسینم
گلم را زنده زنده سر بریدند
همه چیزِ مرا یک باره بردند
قرار از این دل بیچاره بردند
یتیمانی که حیدر نانشان داد
تلافی کرده و گهواره بردند
شاعر:داود رحیمی

• سه شنبه
• 17
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 14:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیدم که ناگهان نفس آسمان گرفت
یکباره شد کبود و کران تا کران گرفت
دیدم دهان گشوده و فریاد می‌کشد
با خود مرا به سلسله‌ی باد می‌کشد
طوفان به هر اشاره مرا پرت می‌کند
پا می‌شوم دوباره مرا پرت می‌کند
تا ناگهان درخت بزرگی میان باد
آغوش شد به این تن لرزان پناه داد
چشمان سرخ باد رهایم نکرده است
دارد سوی درخت می‌آید تبر به دست
با زوزه‌ها برید امان درخت را
بیرون کشید ریشه جان درخت را
از هول باد لرزه‌ای افتاد بر تنم
دیدم گرفته است به یک شاخه دامنم
آویختم به شاخه ولی باد سر رسید
در من وزید و نعره‌زنان شاخه را برید
در گیر و دار باد و درخت و غبار و خار
چشمم به سوی شاخه‌ای افتاد استوار
تا شاخه را گرفتم و آرام

• سه شنبه
• 17
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 15:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

مناجات با امام حسین (ع)
خود را فدای حضرت ارباب می کنم
این دیده را به عشق تو بی خواب می کنم
اسم مرا گذار فدائی زینبت
چربی دیده را ز غمش آب می کنم

با سر شکستن ای همه ی بود و هست من
مجنون شدن به کوی تو را باب می کنم
هر شب به وقت دیدن عکس حرم حسین
دل را درون عکس حرم قاب می کنم
با دیدن ضریح شما ایها العزیز
گویا نگه به چهره ی مهتاب می کنم
اصلا حسین جنس غمت جنس دیگری است
من جنس دل ز جنس غمت ناب می کنم
زیباترین بهانه ی رحمت تویی حسین
پس من چرا نگاه به ابواب می کنم
در وقت روضه ای همه ی بود و هست من
دل را به سمت داغ تو پرتاب می کنم
سروده جعفر ابوالفتحی

• چهارشنبه
• 25
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 18:25
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

مناجات با سیدالشهدا (ع)

الحق حسین بی تو که پرپر نمی شویم

بی تو عزیز ساقی کوثر نمی شویم

با ما شبیه حضرت حر تا بکن عزیز

ما که شبیه حضرت اکبر نمی شویم

باشد حسین عکس حرم روبروی ماست

ما زائران و نوکر اصغر نمی شویم

باشد حسین تو طرف خواب ما میا

بی خواب روی ماه تو نوکر نمی شویم

پستی ما فدای بلندی مرقدت

یعنی همین که با تو برابر نمی شویم

بیچاره گنبدت که شده باب این دلم

این دل سیاه، ما که مکدر نمی شویم

باشد حسین از حرمت دور می شوم

هستم کلاغ ، حضرت کفتر نمی شویم

ما کافر تمامی باطل شدیم پس

الحق که مسلمیم ، وَ کافر نمی شویم

آقا درست... گریه کن روضه ی توایم

اما شبیه حضرت مادر نمی شویم

آنان

• سه شنبه
• 1
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 09:59
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

مگر كسی كه می كُشند، تنش برهنه می كنند
مگر سری كه می بُرند، به روی نیزه می زنند
چقدر جوهرت رقیق شده
لب تو چاك چاك تیغ شده
چقدر عمق دارد این گودال
كه تنت توی خون غریق شده
پیش از این یك خراش سطحی بود
زخم پیشانیت عمیق شده
توی گودال ظاهراً دعوا
سر انگشتر عقیق شده
لااَقل پیرهن را نبرید
جامعه اش كهنه و عتیق شده
خیمه هایت به گریه اُفتادند
دخترت طعمه ی حریق شده
یك نفر داد می زد ای شمر
ببُر از پشت وقت ذیق شده
شاعر:عباس احمدی

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 15:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی غمت همیشه به عالم مقدس است
هر ماه مثل ماه محرم مقدس است
هم در مرام عشق و هم در مسلک شعور
این غم به صد ادله محکم مقدس است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
تنها به عشق کرب وبلا غم مقدس است
سینه زنی و گریه بماند به جای خود
پیراهن عزای شما هم مقدس است
تا آیه های اشک غمت هست غصه چیست
این قصه مثل سوره مریم مقدس است
معراج کربلا به خدا هیئت است و بس
این روضه های فاطمه ای بس مقدس است
چون که فقط برای شما گریه می کنم
چشمم شبیه چشمه زمزم مقدس است
این دوره هم نشستن ما پای روضه ها
از عصر قبل دوره آدم مقدس است
عبد خدا شدم من اگر هیئتی شدم
با مهر کربلاست نمازم مقدس است
پایین پای بیرق تو هیئت خداست
پس مرگ ز

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر جا که می روم ز غمت دیده پر نم است
هر ماه من ز داغ تو ماه محرم است
یک لحظه بی محبت تو کی کشم نفس
دنیای بی حسین برایم جهنم است
عمری گریستم که موظف به گریه ام
گر نه فلک بگریه شود باز هم کم است
در مکتب تو بحث سیاه و سفید نیست
نام تو افتخار خداوند عالم است
شرح غلام ترک تو متن کتاب هاست
یک موی به قیمت صد جام و صد جم است
مریم که در کتاب خدا ذکر نام اوست
یک زینب تو اسوه و استاد مریم است
انگشتری که هست در انگشت مصطفی
بی شهد نام نامی تو نقش خاتم است
یک کشتی نجات به امت دهد نجات
فرمایش نبی است حدیث مسلم است
سنی هم اعتراف نموده به آن حدیث
حکم تو یا حسین ز هر حکم محکم است
در روز حشر عفو تو عفو عمومی است

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 15:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

آقا شروع من تویی به نام اسمت
مولا تموم آدما غلام اسمت
وقتی کشیدی دستتو رو سرم
شدم گدای دور حرم
تو میدونی که من یه روسیاهم
عشقم، همه ی دل خوشیم همینه
یه روز چشام اینو ببینه، عزیز فاطمه دادی پناهم
بمیرم آقا کفن نداری، چرا تو سر در بدن نداری
تو زینت اهل آسمونی، حالا چرا پیراهن نداری
من از تو دل نمیکنم، آقام اگه قابل بدونی
اگه میون عاشقات، این دل مارو دل بدونی
من از تو دل نمیکنم، مگه میشه از تو جدا شد؟
مگه میشه دل به تو داد، و بی خیال کربلا شد؟
تموم زندگیمو من مدیون دستای تو هستم
نمیدونم چجوری شد، ندیده من دل به تو بستم
ولی بدون هرجا باشم، نشون نوکری باهامه
تموم عالم بدونه هرجا باشم، حسین آقا
بمیر

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

آمده ام بر سر پیمان من
الهی با همه یاران من
آمده ام بر سر عهد ازل
تا که به میثاق نمایم عمل
صحنه عشق است مرا این محل
جان بدهم به حب جانان من
الهی با همه یاران من
آمده ام بر سر پیمان من
آمده ام که حج اکبر کنم
چهره اسلام منوّر کنیم
جهاد با مردم ابتر کنم
نتیجه گیرم ز رقیبان من
الهی با همه یاران من
آمده ام بر سر پیمان من
به معرض بیع فرآمده ام
هرآنچه بوده باخود آورده ام
گلشن اخلاص پرورده ام
گلاب گیرم ز گلستان من
الهی با همه یاران من
آمده ام بر سر پیمان من
این من و عباس و علی اکبرم
این من واین عون وعلی اصغرم
این من واین قاسم و این جعفرم
این من و این جمع محبّان من
الهی با همه یاران من
آمده ام بر سر پی

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

عشق تورا حسین به عالم نمی دهم
در دست غیر حلقه خاتم نمی دهم
زلف من از ازل به تو پیوند خورده است
این وصل را به گیسوی پر خم نمی دهم
حمد خدا به بزم عزای تو آمدیم
این بزم را به جنت اعظم نمی دهم
روزی که بر غمت بگرییم دل خوشیم
حزن تو را به عید عجم هم نمی دهم
نام مقدست نمک زندگی ماست
جز شور یا حسین دگر دم نمی دهم
این اشک نیست چشمه جوشان فاطمه است
این آبرو به چشمه زمزم نمی دهم
سینه زن تو بیمه عبا س تا که هست
دیگر محل به دارو و مرهم نمی دهم
بیرق علم کتیبه بود اعتقاد ما
در دست دشمنان تو پرچم نمی دهم
شور و نشا ط سال جهان را
به لحظه ای از روضه های ماه محرم نمی دهم

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما را مقیم خیمه غم آفریده اند
یعنی غلام اهل حرم آفریده اند
شکر خدا که در ره اربا بمان حسین
بر جمع ما ثبات قدم آفریده اند
شکر خدا که ماه محرم رسید
این را ازل به لوح و قلم آفرید ه اند
روزی که رزق و روزی ما را رقم زدند
آب و گلم ز رنج و الم آفرید ه اند
این پرچم و سیا هی تو می کشد مرا
ما را شهید میر و علم آفرید ه اند
ما با غمت به موی تو سوگند خوش دلیم
نام تو را برای قسم آفرید ه اند
آهنگ یا حسین ز انفاس زینب است
آن را برای نوحه و دم آفرید ه اند
بانی خدا و خرج محرم ز فاطمه است
این تکیه را ز جود و کرم آفرید ه اند

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

خون خدا می چکد از گل روی حسین
هستی این هست و بود بسته به موی حسین
اشک همه اولیاست وقف لب خشک او
خون دل انبیاست خون گلوی حسین
در همه کائنات از ملک و جن و انس
کیست به عالم که نیست مست سبوی حسین
زخم تن او زند خنده به شمشیرها
یا که خدا می زند خنده به روی حسین
نیست عجب گر نماز بوسه به پایش زند
هر که گذارد نماز بر سر کوی حسین
کافرم ار نا امید باز شود از درش
قاتل اگر آورد روی به سوی حسین
عجز و گدایی بود عادت دیرین ما
لطف و عنایت بود خصلت و خوی حسین
آتش دوزخ شود لاله باغ بهشت
نوشد اگر قطره ای آب ز جوی حسین

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

شرار سینه دلها حسین است
بهار دامن صخرا حسین است
به هر زخمش بود ذکر سلامی
زیارتنامه زهرا حسین است
مگر در گوشه گودال تنهاست
تمام خلق عالم با حسین است
امامی که شفا در تربت اوست
به پیغمبر قسم تنها حسین است
نجات کل خلقت روز محشر
به فریاد رسا یک یا حسین است
شهیدی که وضو بگرفت از خون
به مقتل ظهر عاشورا حسین است
به روی قلب هر مومن نوشته
که بر هر مومنی مولا حسین است
خدا داده به شیعه بال معراج
عروج شیعه از خون تا حسین است
هراسی نیست از تاریکی حشر
چراغ سبز این صحرا حسین است
بدانید ای تمام اهل عالم
مرا دنیا حسین عقبا حسین است
امام و رهبر و مولای ما ها
در این دنیا و آن دنیا حسین است

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 16:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

آفریدند تو را تا که مسیحا باشی
عزت و عاطفه را مظهر و معنا باشی
آفریدند تو را نام نهادند حسین
تا که جانسوزترین واژهدنیا باشی
آفریدند تو را محض سرافرازی عشق
تا که دلدار جگر گوشه لیلا باشی
در کرم اهل کرم پیش توکم آوردند
دیگران قطره ناچیز و تو دریا باشی
و قتیل العبراتی عجبی نیست اگر
کشته چشم تر زینب کبری باشی
بر سر نیزه سرت رفت و تلالو کردی
مثل خورشیدی و زیباست که بالا باشی
خیزران خورده ترین قاری قرآن خدا
طشت زر دیده ترین حضرت یحیی باشی

شاعر: علی اکبر لطیفیان

• یکشنبه
• 6
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 17:00
• نوشته شده توسط
• یحیی