شهادت امام محمد باقر (ع)

شعر شهادت حضرت امام محمّد باقر(ع)
چشمِ دل بینا شد و شد بسته چشمِ ظاهرم
دل مدینه رفت و من امشب مدینه زائرم
در طواف صحن بی شمع و چراغت ای بقیع
تا سحر می گردم و بر قبر خاکی طائرم
بس که دیدم قبر خاکی، قبر پنهان در غبار
یاد قبر مخفیِ مظلومه آمد خاطرم
بر کدامین قبر گریم چار مظلوم و غریب
بر حسن، سجاد، صادق یا امام باقرم
هر چه می خوانم مصیبت در غریبی ات بقیع
تازه می فهمم که از شرحِ بیانش قاصرم
ای خدا آباد کن صحن و سرای اهل بیت
ای که هستی پاسخِ فریادِ هل من ناصرم
منتظرم هستیم تا آن منتقم کی می رسد
تا بخواند بلکه نامم را بگویم حاضرم

• جمعه
• 18
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 02:22
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

سبک ۱ ـ ذکر / شور واحد ـ واجداه
من با دیده ی ترم
در زندانِ بسترم
وقت پرکشیدنم
آمد جد اطهرم
من از کودکی کربلا پیرم کرد
هم از شادی از خنده ها سیرم کرد
غمِ مقتلِ تو زمین گیرم کرد(۲)
واجداه ـ سید العطشانا(۴)
دیدم دشمنان بدند
دنبالِ تو آمدند
بر جسمِ مطهرت
سنگ و نیزه می زدند
من از خیمه ها پیکرت را دیدم
همان چنگ و موی سرت را دیدم
غم خنجر و حنجرت را دیدم(۲)
واجداه ـ سید العطشانا(۴)
من پیرِ اسارتم
گریانِ جسارتم
عمری روضه خوانِ آن
عصرِ قتل و غارتم
نبودی همه خونِ دل ها خوردند
چه ها بر سر بچه ها آوردند
شدی سر جدا عمه را بردند(۲)
واجداه ـ سید العطشانا(۴)

• جمعه
• 18
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 13:48
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

سبک ۲ ـ ذکر / واحد سنگین ـ امام
تو امامِ عالمینی
به نبی نور دو عيني
پسر كرب و بلائي
نوه‌ي پاك حسيني
باقرِ علم جهان را تو ملقب باشي
تو به يادآور هر ناله‌ي زينب باشي
زهر كين برده توانت
دل شيعه نگرانت
حضرت باقر ـ حضرت باقر(۳)
تو شفاي دلِ زارت
همه جا نامِ حسين است
به لبِ تشنه و خشکت
همه دم جامِ حسين است
نظرت مي رسد آن لحظه اسيرت كردند
سمّ اسبان عدو يكسره زيرت كردند
عطش آمد به سراغت
علي اصغر شده داغت
حضرت باقر ـ حضرت باقر(۳)
نازنين يارِ رقيه
تویی غمخوارِ رقيه
تو بگو علت رازِ
دیده ی تارِ رقيه
اي كه از زهر و عطش ناله زنان می سوزی
از غم شام بلا، گريه كنان مي سوزي
هر عدو دور و برت شد
عمه زينب سپرت شد
ح

• جمعه
• 18
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:10
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

آه یادم نمی رود هرگز
غم جانسوز غارت خلخال
حمله ی نابرابر لشکر
به زنان و به خیمه و اطفال

صحنه اش بین صحن چشمانم
لحظه ای هم نرفته از یادم
ذوالجناح آمد از دل میدان
با دوصد زخم تیر بر سر و یال

چه بگویم از آن غروب غریب
در هیاهوی نیزه و شمشیر
تنی از روی شیب قربانگاه
غلت می خورد تا ته گودال

چه بگویم که تیزی خنجر
به روی حنجری فشار آورد
یک نفر بین قاتلانش شد
بر سر سر بریدنش جنجال

آتشی شد که بر دلم افتاد
آن زمانی که دختری خسته
از روی ناقه بر زمین افتاد
دشت تاریک بود و رفت از حال

• یکشنبه
• 20
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای شکافندهٔ،علم ارض و سما
پسر فاطمه،پسر مرتضی
از جفای عدو،جان تو شد فدا
پسر فاطمه،پسر مرتضی
آه و واویلتا...

در غمت رزق ما ناله و اشک و آه
راویِ روضهٔ گودیِ قتلگاه
ای حریمِ تو بر اهل عالَم پناه
راویِ روضهٔ گودیِ قتلگاه
آه و واویلتا...

لبِ تشنه شده سرِ جدّت جدا
پیش چشمت عیان شده بر نیزه ها
سرِ شاهِ شهید،سرِ نورُ الهدیٰ
پیش چشمت عیان شده بر نیزه ها
آه و واویلتا...

همه جا کربلا همه نینوا
من ابالفضلی ام به امید خدا
یا حسین یا حسین...

• دوشنبه
• 21
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نوحه شهادت امام‌ باقر(ع)
زد سوز زهری، آتش به جانم
راحت شدم از، جور زمانم

آمد پایان غمها، من می روم ز دنیا، واویلا، واویلا2
واویلتا واویلا، واویلتا واویلا، واویلا واویلا2
___________________________
امام بعد از، زین العبادم
ای جعفر من، برس به دادم

آمد به یاد بابا، کرببلا وغمها، واویلا واویلا2
واویلتا واویلا...
___________________________
کربلا بودم، همراه بابا
جدم حسین شد، بی کس وتنها

سر از تنش جدا شد، خونین سوی خدا شد، واویلاواویلا2
واویلتا واویلا....
______________________________
یاور عمه، بودم در آنجا
ام المصائب، شد زار وتنها

وای از هجوم غارت، ما را بردند اسارت، واویلا واویلا2
واویلتا...
___________________________
آورده ام یاد، شام بلا را
بی حرمتی ی، قوم دغا را

خرابه کربلا شد، عمه ی من فدا شد، واویلا، واویلا2
واویلتا واویلا....

شعر:اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 6
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 19:47
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

غصّه اینک بر ولیّ عصر بار خاطر است
چونکه یوم رحلت جدّش امام باقر است
در بقیع بزم عزا دارد سر خاکش یقین
اشک می ریزد به روی تربت او زائر است
گوید ای با سمّ مهلک کرده ترک خانمان
منتظر مهدی برای انتقامت حاضر است
هاله ای از غم گرفته بی گمان شهر النبی
سالگرد رحلت مولا به هر جا دایر است
خفته در آغوش مادر، در کنار مجتبی
در جوار رحمت خیرالبشر بس شاکر است
گر چه او هم از جفای دشمن دین شد شهید
کی ولی مثل حسین در بستر خون ساتر است
تا قیامت جمله ی ارواح پاک اولیا
بر حسین گریند اگر جا دارد ای اهل عزا
چون حسین در راه دین از پیکر و از سر گذشت
از عیال و عترت و ناموس از خواهر گذشت
از شبیه احمد مرسل جوان ماهرو
هیجده ساله جوانش از علی اکبر گذشت
شیر خوار خویش را آورد خود در قتلگاه
شد نشان تیر اعدا از علی اصغر گذشت
از ابوالفضل دلاور ملجاء اهل حرم
سر سپاه خویشتن از بهترین افسر گذشت
خیمه هایش طعمه ی آتش نوامیس خدا
شد اسیر اشقیا از زوجه و دختر گذشت
بهترین یاران خود را کرد قربانی دین
از همه بود و نبودش در ره داور گذشت
یا امام باقر امشب خاطر جدّت حسین
خود دعا بنما "صفا" را ای به زهرا نور عین

• دوشنبه
• 4
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 15:40
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

◾نوحه سینه زنی
◾شهادت امام باقر(ع)

◾بنداول
یادگار حسین و وارث کربلایم
شاهد راس خونین بر سر نیزه‌هایم
باقر العلم احمد
نام من شد محمد(۲)
واغریباغریبا واغریباغریبا واغریباغریبا(۳)

◾بنددوم
من ز نسل حسین و سید و الساجدینم
پنجمین حجت حق بر همه اهل دینم
همسفر با اسیران
رفته تا شام ویران(۲)
واغریباغریبا واغریباغریبا واغریبا(۳)

◾بندسوم
زهرکین‌زد شراره تا که برجسم وجانم
سوی جد گرامم من به جنت روانم
میهمان شهیدان
گشته با چشم گریان(۲)
واغریبا غریبا وا غریبا غریبا وا غریبا(۳)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza۳

• یکشنبه
• 12
• تیر
• 1401
• ساعت
• 11:21
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

درونم طوفـان به پا می شه
تــا کـه ذکـر کربلا می شه
هـنـوزم تــو قاب چشمامه
سری که ازتن جدا می شه
دلم همیـــشــه کـربـــلاست گریم برای قتلگاست
روضه ی هرشبم اینه سری به روی نیزه هاست
خودم دیدم خیمه غارت شد
بــه تـنها رخت اسارت شد
بــه جسم جدم جسارت شد
واویلتاه آه و واویلاه3
شرارغم بـرجـگــردارم
ازاین دنیا چشم تردارم
منم از دردای سنگین
تو شام وکـوفه خبردارم
یادم نمی ره شهـرشـام مـا روزدن ازروی بام
یـــــادم نمی ره سـوخته بودعمامه ی سر بابام
سر نی خون خـدامی سوخت
دل تنگ عمه ها می سوخت
گاهی وقتا معجرا میسوخت
واویتاه آه و واویلاه

شاعر : محسن طالبی پور

شاعر : محسن طالبی پور

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 9
• آذر
• 1396
• ساعت
• 06:40
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

گویم دوباره من ز سوز سینه
واویلا واویلا
وای از غم هجران تو مدینه
واویلا واویلا

دارم به دل داغ امام باقر
واویلا واویلا
شهید ظلم و کین امام طاهر
واویلا واویلا

زدداغ تو بر سینه ها شراره
واویلا واویلا
امشب زسوگت شیعه بیقراره
واویلا واویلا

شد خون زظلم دشمنان دل او
واویلا واویلا
زین به زهرآلوده قاتل او
واویلا واویلا

دشمن زکین شرر زده به جانش
واویلا واویلا
سوزانده است تا مغز استخوانش
واویلا واویلا

آن کس که قدرش چون علی رفیع است
واویلا واویلا
تربت پاکش زینت بقیع است
واویلا واویلا

آن که به درد عالمی طبیب است
واویلا واویلا
قبرش مدینه خاکی و غریب است
واویلا واویلا

آنکه مقامش دردوعالم عالی است
واوی

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شب غربت امام باقر
دل زارم میشه مسافر
تابقیع پرمیزنه روحم
آخه آقام نداره زائر

بمیرم آقاااا_ برای غربت مزارت
کاشکی بودیم امشب کنارت
می شدیم اونجا عزادارت

بمیرم آقاااا_ نداری گنبد و رواقی
نداری شمعی و چراغی
دل عالم شد بیقرارت

بخدا ازین غربت شیعه خون دل میشه
وقتی بارون میباره قبرتو گل میشه

غریب آقام واویلا واویلا واویلا

کار آقام دیگه تمومه
خورشید عمرش لب بومه
آخرین یادگار داغه
کربلا باقرالعلومه

میخونه با آه _ مگه یادم میره چی دیدم
چیا دیدم چیا کشیدم
روخارصحرا می دویدم

میخونه با آه _ مگه یادم میره تو گودال
تن بی سر ، پیکر پامال
چه غمی رو به دل کشیدم

میسوزم باگریه با روضه ی عاشورا
می پیچه تو

• دوشنبه
• 14
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من آخرین، یادگار کرب وبلایم
من آخرین ، روضه خون خون خدایم
من آخرین، شاهد روضه های سخته، طشت طلایم

آه ... آه می کشم ، نفس آخرمو
می ذارم به روی هم ، دوتا چشم ترمو
میسوزم میون تب ، می خونم مادرمو

یازهرا یازهرا ...

دارم میرم، غریبونه دلم شکسته
نشد چشام ، دمی از گریه زاری خسته
خودم دیدم ، روی سینه ی جد مظلوم ، قاتل نشسته

آه ... آه می کشم ، یاد کربلای غم
یاد روضه ی عطش ، یاد دستای قلم
یاد اون غروب خون، یاد غارت حرم

واویلا واویلا

یه عالمه ، غم و غصه روشونه هامه
کی گفته که ، قاتل من زهر هشامه
پنجاه ساله ، قاتل من مصیبتای ، تو شهر شامه

آه ... آه می کشم ، یاد مجلس شراب
یاد چوب خیزران ، یاد ناله ی

• دوشنبه
• 14
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای اهل ولا دراین عزا گریه کنید
با عرش نشینان خدا گریه کنید

چون گریه کننده ای ندارم به بقیع
ده سال برایم به منا گریه کنید

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

باقر علم دین کشته شد از زهر کین
پنجمین حجت و نور خدای مبین
دل از این غم کباب دیده ها پر ز آب
وا اماما واشهیدا
دیده در کودکی لاله ی پرپر شده
دیده در قتلگه پیکر بی سر شده
دیده بر نی سری غرق خون حنجری
وا اماما واشهیدا
آن زمان باقر علم نبی جان سپرد
تا که دید عمه کعب نی ز بیگانه خورد
دیده روی کبود جای دست یهود
وا اماما واشهیدا
******
شائق

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 16:20
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

روضه می خوانم از زبان کسی
که خودش داغ کربلا دیده
در حوالیِ قتلگاه حسین
خولی و شمر بی حیا دیده

باقرالعلم اینچنین فرمود
جدّ ما را به پنج حربه زدند
لشگری با تمام بی رحمی
به غریبی هزار ضربه زدند

یک نفر با هجوم شمشیرش
عده ای با هزار سر نیزه
بر تنش زخم بی شماره نشست
تیر بر تیر نیزه در نیزه

یوسف افتاد بین صدها گرگ
پنجه هایی پلید چنگش زد
آنکه بی تیر بود و بی نیزه
از همان راه دور سنگش زد

یوسف افتاد بی رمق در خاک
پیش چشم اله و محبوبش
بی حیایی رسید و با کینه
زد به زخم حسین با چوبش

دادِ زینب بلند شد اینجا:
پسر مادر مرا نزنید
تن صد چاک و بی دفاعش را
دیگر اینگونه با عصا نزنید

• جمعه
• 3
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 13:47
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

از سن کودکی شده غم آشنای من
باد خزان وزیده به دولت سرای من
بغض و شرر گرفته مسیر صدای من
بالا گرفته کار دل و گریه های من

خاک مزار من ز جفا بی نصیب نیست
زائر نمانده دور حریمم، عجیب نیست
مانند من امام غریبی، غریب نیست
گریه کنید اهل منا در عزای من

اهل زمانه غصه به قلبم رسانده اند
بر روح و جان من غم و غربت چشانده اند
من را به روی مرکب سمی نشانده اند
از زهرِ زینِ اسب ورم کرده پای من

از کودکی رسیده به من چهره ای کبود
در کربلا و کوفه و جولانگه یهود
از بس که زخم های تنم در فشار بود
مانده نشان سلسله بر جای جای من

بر روی خار سخت مغیلان دویده ام
از ابن سعد و حرمله طعنه شنیده ام
هفتاد و دو ستاره سر نیزه دیده ام
این روضه هاست گوشه ای از ماجرای من

بازار و ازدحام نرفته ز خاطرم
آتش ز پشت بام نرفته ز خاطرم
بزم حرام شام نرفته ز خاطرم
مانده ز شام کرب و بلایی برای من

یادم نرفته چشم ترِ عمه زینبم
آتش گرفته بود، پر عمه زینبم
یاد لباس شعله ور عمه زینبم
فریاد می کشد جگر مبتلای من

من روضه خوان غربت عمه رقیه ام
مردم شکست، حرمت عمه رقیه ام
آه... از شب شهادت عمه رقیه ام
تغییر کرده صحبت و حال و هوای من

یاد غروب کرب و بلا زار و مضطرم
آن خاطرات می گذرد از برابرم
یک عمر یاد تشنگی جد اطهرم
ذکر حسین گشته دعا و نوای من

داغش برای اهل ولا سینه سوز ماند
بی حال، زیر خنجر آن کینه توز ماند
در زیر آفتاب بیابان سه روز ماند
اعضای جدِ تشنه لب و سر جدای من
شاعر:محمد جواد شیرازی

• جمعه
• 3
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 13:48
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

درسوگ امام باقر(ع)
مدینه غرق عزا شد عزای حضرت باقر
گریست عالم بالا برای حضرت باقر

مثال حضرت بابا قتیل زهر جفاشد
هزار جان گرامی فدای حضرت باقر

به واپسین لحظاتش به یاد کرببلا بود
نوای کرببلایی نوای حضرت باقر

به یاد جد غریبش گریست در دم آخر
فغان وناله بیامد ز نای حضرت باقر

به یاد گریه ی زینب به قتلگاه برادر
سرای گریه وماتم سرای حضرت باقر

دوباره فزت ورب شد نوای حضرت دیگر
زبعد آن شده ساکت صدای حضرت باقر

فدای تربت پاکش که بی چراغ فتاده
چنین حریم نباشد سزای حضرت باقر

گدای کوی علی وگدای کوی حسینم
گدای زین العباد و گدای حضرت باقر

خدا کند که بیاید شبی کنار بقیع و
زدن به سینه و برسر برای حضرت باقر

شعر:اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 7
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 01:53
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

از کودکی دائم رنج و بلا دیدم
پیکر جدّم رو به زیر پا دیدم
نمی ره از یادم غروب عاشورا
سرو جدا کردن وای از دل زهرا
ای وای غریبم من ای وای غریبم من

از بس کشیدم آه تیره شده روزم
یه عمره با یاد قتلگاه می سوزم
ده تا سوار با هم تو قتلگاه رفتن
رو سینه ی جدّم دیدم که راه رفتن
ای وای غریبم من ای وای غریبم من

دیدم به چشم خویش من طعنه و آزار
عمّه کتک می خورد تو کوچه و بازار
دیدم رباب داره یه گوشه می لرزه
دعا می کرد اصغر نیفته از نیزه
ای وای غریبم من ای وای غریبم من
********
شائق
اللّهم عجّل لولیک الفرج

• پنج شنبه
• 16
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:34
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

◾نوحه ی سینه زنی
◾شهادت امام باقر (ع)

◾بنداول
باقر العلوم احمد کشته ی زهر جفا شد
یادگار کربلا بود در ره قرآن فدا شد
میرسد فریاد و آهش
شده مدینه قتلگاهش
جان دهد در بین حجره
زرد گشته روی ماهش
آه و واویلا از این غم (۲)

◾بنددوم
من بمیرم ای محبان تربت زائر ندارد
مهدی زهرا به روی خاک قبرش سرگذارد
شور محشر تا به پا شد
فاطمه صاحب عزا شد
یاد جدش تا فتاده
حجره اش کرببلا شد
آه واویلا از این غم (۲)

◾بندسوم
ناله زد از دل شبانه همچو نی در نینوا شد
با لب خشکیده امشب روضه خوان کربلا شد
یاد سقا یاد اکبر
یاد خیمه یاد اصغر
گریه های بصدایش
از برای شاه بی سر
آه واویلا از این غم (۲)

#نوحه_امام_باقر

• چهارشنبه
• 23
• تیر
• 1400
• ساعت
• 09:31
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾یک منبر روضه به بهانه ی
◾شهادت امام باقر(ع)

در میان خیمه میدیدم عطش بالا گرفت
دیدم آنجادست برشمشیرخودسقا گرفت

یاعلی گفت و ز جا برخاست از روی زمین
اذن میدان رفتن از نور دل زهرا گرفت

ناله های طفل ششماهه شنیدم در حرم
دیده آنجا تا سکینه دامن بابا گرفت

از عطش لبهای طفلان حرم شد چاک چاک
طفل را از مادرش تا زینب کبری گرفت....

محشری برپا شد و سقا ز خجلت آب شد
گفت باید رفت،اذن از شاه بی همتا گرفت

یک طرف اشک رباب و یک طرف آه حرم
وقت رفتن بود و شور غصه و غم پا گرفت

گفت با سقا حسین ارکب برو آبی رسان
تشنگی کودکانم طاقت ما را گرفت

من امام باقرم در کربلا دیدم که خصم
در کنار علقمه عباس را ازماگرفت

روی تل عمه صدا میزد که وا اُمّا ببین
هستیم را شمر در گودال برق آسا گرفت

• جمعه
• 25
• تیر
• 1400
• ساعت
• 09:54
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

خون رگ های پاره را دیدی
لطمه ی گوشواره را دیدی

سر سرنيزه ها سر طفلی
آتش گاهواره را دیدی

بر تن پاره پاره ی جدت
رد ده تا سواره را دیدی

وسط کوچه ی یهودی ها
کربلای دوباره را دیدی

با همین چشم های بارانی
ازدحام و نظاره دیدی

دست و پایت اسیر سلسله بود
خنده ها و اشاره را دیدی

کف پای رقیه چندین بار
زخم سنگین خاره را دیدی

در خرابه به روی سنگ و کلوخ
مرگ ماه و ستاره را دیدی

وسط قتلگاه با دل خون
بدنی پاره پاره را دیدی

ناله هایت همیشه پنهانی ست
ابر چشمت همیشه بارانی ست...

• پنج شنبه
• 14
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 12:27
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

◾نوحه سینه زنی
◾شهادت امام باقر(ع)
◾سبک سنتی(حاج اکبر ناظم)

◾بنداول
من باقر العلوم مصطفایم
مسافر کوچک کربلایم
حجت پنجمین
زاده‌ی عابدین
در سفر کوفه و شامم
بر شهدا باشد سلامم
واویلتا آه و واویلا
واویلتا آه واویلا(۲)

◾بنددوم
زهر جفا زد به دلم شراره
قلب من از کین شده پاره پاره
مدفن خراب است
زیر آفتاب است
مثل حسن منهم غریبم
زهر جفا گشته نصیبم
واویلتا آه و واویلا
واویلتا آه و واویلا(۲)

◾بندسوم
با لب تشنه یاد شیرخوارم
روی زمین صورت خود گذارم
یاد جدم حسین
ساقی نشاتین
قرار بیقرار من بود
چون ماه شام تار من بود
واویلتا آه واویلا
واویلتا آه واویلا(۲)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• سه شنبه
• 14
• تیر
• 1401
• ساعت
• 19:58
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾نوحه ی سینه زنی
◾شهادت امام باقر (ع)

◾بنداول
باقر العلوم احمد کشته‌ی زهر جفا شد
یادگار کربلا بود در ره قرآن فدا شد
میرسد فریاد و آهش
شد مدینه قتلگاهش
جان دهد در بین حجره
زرد گشته روی ماهش
آه و واویلا از این غم (۲)

◾بنددوم
من بمیرم ای محبان تربتش زائر ندارد
مهدی زهرا به روی خاک قبرش سرگذارد
شور محشر تا به پا شد
فاطمه صاحب عزا شد
یاد جدش تا فتاده
حجره اش کرببلا شد
آه و واویلا از این غم (۲)

◾بندسوم
ناله زد از دل شبانه همچو نی در نینوا شد
با لب‌ خشکیده‌امشب روضه‌خوان کربلا شد
یاد سقا یاد اکبر
یاد خیمه یاد اصغر
گریه‌های بیصدایش
از برای شاه بی سر
آه و واویلا از این غم (۲)

#نوحه_امام_باقر
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• شنبه
• 3
• تیر
• 1402
• ساعت
• 17:52
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾در ثنای حضرت امام باقر(ع)

سلام من به تو ای جلوه‌ی جمال نبی
سلام من به تو ای وارث کمال علی
سلام‌من‌به‌جمالت‌که‌معدن‌نور است
تلاءلوء تو بود از خدای حی جلی

تو زاده‌حسنی زاده‌‌حسینی تو
حقیقت همه انوار عالمینی تو
ز مادری‌به‌حسن‌رفته افتخار این‌است
به‌فاطمه‌ به‌علی‌ نورهردوعینی تو

علوم در کف تو همچو موم نرم شده
تنور عاشقی از عشق تو گرم شده
تو راوی همه‌ی کربلای شصت و یکی
بگو به لاله... که همیشه پر ز شرم شده

مسیح پیش نفسهای تو کم آوردست
سرشک دیده ز اطراف زمزم آوردست
به احترام تو پیغمبران عالی قدر
چه با ادب به حضورت قد خم آوردست

تو شاهد همه غمهای سخت بابایی
تو شاهد سر پرخون بروی نی‌هایی
تو دیده‌ای همه‌ی اضطرار زینب را
تو زمزمی و صفا، مروه و تومنایی

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• شنبه
• 3
• تیر
• 1402
• ساعت
• 23:44
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

نوحه شهادت امام باقر(ع)
خاطرات کودکی ام، قلب من را می فشارد
جز غم وحزن فراوان، خاطرم دیگر ندارد
کربلائی باقرم من2
آه و واویلا از این غم، آه واویلا از این غم2
_______________________________
عمه زینب را بدیدم، در وداع با برادر
با پدر گراییده ام من، روز خون را بین بستر
وامصیبت، وامصیبت2
آه و واویلا...
__________________________________
پیش چشمانم جدا شد، سر ز تنهای شهیدان
دیده ام بالای تل من، عمه زینب دیده گریان
رأس جدم، را بریدند2
آه و واویلا...
___________________________________
در شب شام غریبان، در دل صحرا دویدم
همره عمه رقیه، درد بسیاری کشیدم
عمه زینب، شد پناهم2
آه و واویلا....
___________________________________
نا مرادی زمانه، شد به آل ما جسارت
وای از شام بلا و، مرگ عمه در اسارت
وای از شام، وای از شام2
آه و واویلا..
__________________________________
راحتم کرد، زهر کینه،میروم سوی شهیدان
کربلا آمد به یادم،گشته ام گریان ونالان
واحسینا ، واحسینا 2

شعر:اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 4
• تیر
• 1402
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

رباعي و دوبيتي

تسليت صاحب شيعه كه غمي ديگر شد

برگ مژگان ملائك ز سرشكش تر شد

بسكه بر ساقه‌ي گل ريخت عدو زهر جفا

پنجمين گل ز گلستان علي پرپر شد

• شنبه
• 30
• آبان
• 1388
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

امام باقر
مسموم کینه
دار العزا شد
شهر مدینه
جانفدا شد از کینه ی اعدا
نوحه میخواند
مادرش زهرا
آه و واویلا آه و واویلا...
******
چون سبط اکبر
غرق شرر شد
شیعه حزین و
خونین جگر شد
ظلم پنهان فتنه شد ظاهر شد فدای دین
حضرت باقر
آه و واویلا آه و واویلا...
******
ای یادگار کرببلایی
تو روضه خوان دشت بلایی
دیده ای سیبِ سرخ برچیده
بر سرِ نیزه رأس ببریده
آه و واویلا آه و واویلا...

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• سه شنبه
• 26
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

شیعه زند بر سر و سینه
کرب و بلا گشته مدینه
فرزند زهرا جان داده مظلوم
امام باقر گردیده مسموم
ای آخرین شمس ولایت
یابن الحسن سرت سلامت
فرزند زهرا جان داده مظلوم
امام باقر گردیده مسموم
حضرت صادق شد عزادار
گریه کند با چشم خونبار
فرزند زهرا جان داده مظلوم
امام باقر گردیده مسموم
دوباره عالم شد عزادار
داغ پیمبرشده تکرار
فرزند زهرا جان داده مظلوم
امام باقر گردیده مسموم
کشتند حجت خدا را
باقر آل مصطفا را
فرزند زهرا جان داده مظلوم
امام باقر گردیده مسموم
ختم رسل صاحب عزا شد
پنجم وصی او فدا شد
فرزند زهرا جان داده مظلوم
امام باقر گردیده مسموم
اشک بنی فاطمه ریزد
ناله ز قلب همه خیزد
فرزند زهرا جان داده مظلوم
ا

• چهارشنبه
• 27
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای جان‌ِ جهان امام باقر
وی قبلۀ جان امام باقر
وی کهف امان امام باقر
وی فوق بیان امام باقر
وی نور عیان امام باقر
مولای زمان امام باقر
تو باقر علم کبریایی
تو آینۀ خدا نمایی
تو قبلۀ جانِ انبیایی
حق است که حجت خدایی
ما یکسره درد و تو دوایی
ما جسم و تو جان امام‌ باقر
تو مظهر رب‌ العالمینی
تو هستی زین ‌العابدینی
عیسای مسیح آفرینی
سر تا قدم آیت مبینی
سلطان جهان، امام دینی
در کون و مکان امام باقر
ای دوستی تو اعتبارم
من آرزوی مدینه دارم
تا روی به درگه تو آرم
تا چهره به تربتت گذارم
شاید به بقیع، جان سپارم
با اشک روان امام باقر
ای قلۀ عرش، خاک پایت
ای جان جهانیان فدایت
گل‌واژۀ وحی در صدایت
تو پادشهی و ما

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

نگاه کودکی ات دیده بود قافله را
تمام دلهره ها را، تمام فاصله را
هزار بار بمیرم برات، می خواهم
دوباره زنده کنم خاطرات قافله را
تو انتهای غمی، از کجا شروع کنم
خودت بگو بنویسم کدام مرحله را؟
چه قدر خاطره ی تلخ مانده در ذهنت
ز نیزه دار، که سر برده بود حوصله را
چه کودکی بزرگی است این که دستانت
گرفته بود به بازی گلوی سلسله را
میان سلسله مردانه در مسیر خطر
گذاشتی به دل درد، داغ یک گِله را
چقدر گریه نکردید با سه ساله، چه قدر
به روی خویش نیاورده اید آبله را
دلیل قافله می بُرد، پا به پای خودش
نگاه تشنه ی آن کاروان یک دله را
هنوز یک به یک، آری به یاد می آری
تمام زخم زبان های شهر هلهله را
مرا ببخش که مجبو

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:08
• نوشته شده توسط
• یحیی