شهادت امام محمد باقر (ع)

میشود چشم من (پر ز اشک از غمت)2 یا باقر
گشته هفت آسمان (سیه از ماتمت)2 یا باقر
میزند زهر شرر (بر تن و جان تو)2 یا باقر
میروی سوی حق (ای به قربان تو)2 یا باقر
عالم علمی ، پور سجادی
قال باقر شد ، بهر ما هادی
صد هزار عابد ، عبدتان آقا
ما همه قطره ، تا تویی دریا
یا محمد باقر (3) یا مولا
******
می‌رسد بر مشام (عطر و بوی بقیع) 2 یا باقر
مرغ دل میزند (پر به سوی بقیع) 2 یا باقر
غربتت محرز است (در جوار نبی) 2 یا باقر
از این آل سعود (گله داره نبی) 2 یا باقر
می‌شود روزی ، قبرتان آباد
گریه و روضه ، در بقیع آزاد
میکنیم صحن و ، گنبدی احداث
ما غلامان ، حضرت عباس
یا محمد باقر (3) یا مولا
******
خاطره داری از

• دوشنبه
• 30
• شهریور
• 1394
• ساعت
• 17:08
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

باقر علم نبی ام کشته ی زهر جفا
پنجمین ماه ولایت شاهد کرببلا

کودکی بودم میان کاروان آل حق
همره بابا شدم راهی به دریای بلا

دیده ام روزی که خونین گشت خاک نینوا
در نبرد جیش شیطانی واصحاب خدا

دیده ام رعنا جوان جد نیکویم حسین
قطعه قطعه پیکرش گردید با تیغ جفا

دیده ام طفل رضیعی را گلویش پاره شد
بر سر دست پدر اصغر نمودی جان فدا

دیده ام اشک وپریشانی بابا در حرم
تا که شد جد غریبم هل منش اندر نوا

بارها دیدم که عمه زینبم نالید با
غرقه در خون گشتن یک گل زگلزار ولا

آه از آندم که جدم قامتش در خون طپید
شد سرش با خنجر شمر لعین از تن جدا

وای از آندم که دشمن حمله بر احرام کرد
چشم گریان می دویدم در بیابان

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 13:23
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عمامه بر میدارم از سر ، حرف دارم

هر جا بیاید نام مادر حرف دارم

هر چه می آید بر سر ما از سقیفه ست

از غربت بسیار حیدر حرف دارم

از سیلی و دیوار و میخ در بماند

این بار از یک داغ دیگر حرف دارم

مسمومیت آخر گریبانگیر من شد

از نیش زهر و زخم بستر حرف دارم

همراه دارم در لحد عمامه ام را

با یادگاری پیمبر حرف دارم

دیگر خلاصه میکنم درد و دلم را

از کربلا با قلب مضطر حرف دارم

جا ماندم از جان بر کفان لشگر عشق

از قاسم و از عون و جعفر حرف دارم

هم بر جوان اربا اربا گریه کردم

هم از عبا و نعش اکبر حرف دارم

گهواره جنبان میان خیمه بودم

از بی قراری های اصغر حرف دارم

سرنیزه ها را دیده ام در کشمکش ها

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 13:30
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

دل غرق نفرت تا ابد از خصم شوم است

عزای جانگداز باقرالعلوم است

آتش دلها غربت باقر بی حرم باشد تربت باقر

آه واویلا

ما که به عشق حضرت باقر بنازیم

به یاری خدا بر او حرم بسازیم

مرقدش گردد جنتی دیگر کربلایی در شهر پیغمبر

آه واویلا

تو یادگار نهضت کرببلایی

توشاهد گودال شاه سر جدایی

دیده ای تو باچشمان تر اربااربا شد راس اکبر

آه واویلا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 13:33
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای پنجمین امام که معصوم هفتمی
از ما تو را ز دور «سلامٌ علیکمی»

بر درد جهل خلق، ز عالم طبیب‌تر
نامت غریب و قبر، ز نامت غریب‌تر

وقف علوم و دانش و دین کرده، همّ خویش
باشی کنار ابن و اب و اُمّ و عَمّ خویش

آب و گل و سجیّت تو، جز کرم نداشت
دیدم چرا مزار تو صحن و حرم نداشت

گلدسته‌ای نداشت حرم، مرقدی نبود
صحن و سرا نیافتم و گنبدی نبود

این خاک عشق باشد و بر باد کی رود؟
غم‌های عهد کودکی از یاد کی رود

آتش به خرمن جگر از آه، با تو بود
یک عمر، خاطرات تو همراه با تو بود

از صبح تا غروب کشیدی ز سینه آه
اما چه خوب شد که نرفتی به قتلگاه

تو دیده‌ای چه‌ها به اسارت به عمه شد
در شهر شوم شام، جسارت به عمه شد

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 13:35
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تو یکسره در چشم لشکر بودی و من نه
چون صاحب خلخال و زیور بودی و من نه

فهمیدم آن لحظه که نامحرم تو را می زد
از چند صورت مثل مادر بودی و من نه

ما هر دو از بازار شامی‌ها گذر کردیم
با این تفاوت که تو دختر بودی و من نه

در معرض چشم حرامی بوده‌ایم اما
آن لحظه تو محتاج معجر بودی و من نه

حاجت گرفتی در خرابه من دلم میسوخت
آنشب تو درآغوش یک سر بودی و من نه

اما دوتایی مثل گل از ساقه افتادیم
ما دست در دستان هم از ناقه افتادیم

شاعر : مجید تال

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 13:37
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خاطره های کربلا یادم نمی ره
اون همه غصه و بلا یادم نمی ره
سری که رف رو نیزه ها یادم نمی ره

یادم نمی ره
گودال و شمر و اون ضربه ها
یادم نمی ره
نامردا ریختن تو خیمه ها

یادم نمی ره
صدای ناله ی مادرش
یادم نمی ره
رفت از حال روی تل خواهرش

ای وای

قصه ی غربت حرم یادم نمی ره
آتیش و غارت حرم یادم نمی ره
داغ جسارت حرم یادم نمی ره

یادم نمیره
دستای بسته ی زینبو
یادم نمی ره
زانوی خسته ی زینبو

یادم نمی ره
گهواره غارت شد تو حرم
یادم نمی ره
رقیه هی میگفت معجرم

ای وای

خاطره های شهر شام یادم نمی ره
سنگای روی پشت بام یادم نمی ره
غربت و اشک عمه هام یادم نمی ره

یادم نمی ره
گوشای پاره از غارتو
یادم نمی ره
رو

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چقدر ناله ی بی جان و بی صدا داری
به زیر لب تو فقط ذکر ربنا داری

گمان کنم که رسیده زمان پرزدنت
که زهر کینه اثر کرده و نوا داری

چه کرده با تو که اینگونه محتضر شده ای
"شهادتین"به لب های خود چرا داری ؟؟

نفس کشیدنت آقا چه سخت تر شده است
میان هر نفس خسته ات دعا داری

کشانده پای تو را روبه قبله ، زهر جفا
گمان کنم که شما درد بی دوا داری

کنار بستر تو مادری عزا دارد
که گشته غرق غم و نوحه و عزاداری

لبان خشک تو ذکر " حسین " می گویند
دوباره گریه و مرثیه را بنا داری

هنوز هم تو به یاد سه ساله غمگینی
هنوز هم به دلت داغ کربلا داری

تو در لباس اسارت چه صحنه ها دیدی...
چه زخم ها که تو از کعب نیزه ها داری

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 13:44
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خوشا بحال دلی که به دلبری برسد
به سفره ی کرم ذره پروری برسد
همه رعیت ارباب میشویم اما
غلام باادب اینجا به برتری برسد
کسی که بر در این خانه سر بلند نکرد
به یک اشاره ی آقا به سروری برسد
اگرچه سائل او بی نیاز از دنیاست
در آخرت به مقامات بهتری برسد
به نیم قطره ی اشک محبتش ندهد
اگر خوشی دو عالم به نوکری برسد
شبیه فطرس درمانده غصه ای دارم
نشسته ام که مگر پر...نه...شهپری برسد
ز "قال باقر علیه السلام " مست شود
اگر کسی به فیوضات منبری برسد
کسی که بر کرمش افتخار میکردند
اگر نبود خلائق چه کار میکردند!؟

قلم به دست گرفته رساله بنویسد
به نام حضرت جل جلاله بنویسد
مقید است به تحلیل کربلای حسین
کنار این همه م

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 14:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آن روزهایِ شعله ور یادم نرفته
دستان تبدارِ پدر یادم نرفته

دریا همان نزدیکی اما تشنه بودیم
بیتابی و چشمانِ تر یادم نرفته

شش ماهه را تیر سه شعبه بُرد با خود
داغِ عجیب ِ این خبر یادم نرفته

گهواره را بردند بعدِ گوشواره
هول و وَلایِ دور و بر یادم نرفته

افتاد خیمه دستِ یک عدّه حرامی
آن لحظهٔ پر دردسر یادم نرفته

بعد از جسارت ها اسارت ها کشیدیم
یک تکه نانِ مختصر یادم نرفته

یکریز در آغوش عمه بغض کردیم
زخم زبانِ رهگذر یادم نرفته

یک گوشه خوابید و صدایش درنیامد
اشک رقیه(س) تا سحر یادم نرفته

دیدم به عینه روضه ها را پیشِ چشمم
لحظاتِ تلخِ آن سفر یادم نرفته!

شاعر : مرضیه عاطفی

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شهادت امام محمد باقر

عمری میان دشت و صحرا گریه کردی
از کودکی غمگین و تنها گریه کردی

لحظه به لحظه کربلا در خاطرت بود
با داغ آن ظهر غم افزا گریه کردی

در کربلا در پیش چشمت داغ دیدی
یاد مصیبتهای عظما گریه کردی

همبازی بی بی رقیه بودی اما
بین خرابه بی مهابا گریه کردی

یک عمر با بغض عجیبی راه رفتی
هر چند بودی تو شکیبا گریه کردی

تا آب می دیدی غم تو تازه می شد
بر خجلت سقای رعنا گریه کردی

ر‌‌‌‌اس حسین را در میان طشت دیدی
در بزم شوم قوم اعدا گریه کردی

در کودکی طعم اسیری را چشیدی
با یاد شام و آن بلایا گریه کردی

وحید زحمت کش شهری

• پنج شنبه
• 25
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 15:38
• نوشته شده توسط
• وحید زحمت کش شهری

موجِ بلا
هجوم ِ موجِ بلا را به چشم خود دیدم

غروبِ کرببلا را به چشم خود دیدم

به سر زنان پیِ عمه به روی تل رفتم

ذبیحِ دشتِ منا را به چشم خود دیدم

میانِ آن همه نیزه به دست در گودال

سنان ِبی سروپا را به چشم خود دیدم

به زورِ نیزه زِرِه را ز تن در آوردند

مُرَملٌ بدماء را به چشم خود دیدم

زقتلگاه همه دستِ پُر که می رفتند

به دوشِ خولی عبا را به چشم خود دیدم

زمان حمله آن ده سوارِ تازه نفس

غبارِ رویِ هوارا به چشم خود دیدم

میانِ پنجه هر نعل تازه و میخش

لباسِ خون ِ خدارا به چشم خود دیدم

سلام بر بدنِ بی سری که عریان شد

تنِ به خاک ،رها را به چشم خود دیدم

میانِ طایفه ها رأسها که قسمت شد

سرِهم

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یادگـارِ کـربلا
به آستانِ صاحبِ احترام می کنم سلام

به یادگـارِ کـربلا و شـام می کنم سلام

به خاکهایِ این حرم... به حُرمتِ خدایی اش

تمام قـَدْ به حالتِ قیام می کنـم سلام

به شیربچه یِ امامِ زین العابدین و هر...

کسی که بوده در حرم غلام می کنم سلام

به شافعِ قـیامت و علـومِ با عبادت و...

به اجتهاد و فقه و دینِ تام می کنم سلام

به ساختارِ حیدری... به این مـزارِ مادری

به سوزِسینه اش عَلَی الدَّوام می کنم سلام

به ساعتی که بند وغُل به دست و پایِ او زدند

به اشکهای دیده یِ امام می کنم سلام

به اضطـرابِ پای نِی... به انقـلابِ بزمِ مِی...

به این همه محبت و مرام می کنم سلام

به ندبه ی خرابه ها...

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یا عزیز الله
بسکه تصویری از اندوه به هر مرحـله داشت

خوشیِ کودکی از خاطر او فاصله داشت

بــه حسـابی که پـسر آیــنه دار پـدر است

او هم از کوفه و از شـام، فراوان گِـله داشت

صنــم سلسله مویی که دل ما با اوست

سالها دور گــلویش اثـر از سلسله داشت

چون ولی بود بَـلا دید ، ولی سنگین تر

پای او بیشتر از عمّه ی خود، آبلـه داشت

بعد پنجاه و سه سال از غمِ جانسوز عطش

جگر سوخته ، با آب خُنــک مسئله داشت

دل او محفل یک روضـه ی زهـــرایی بود

اُنـس با فاطمه ی سوخــته ی قافله داشت

کینه از شمر به دل داشت ولی بیش از آن

نفرت از خولی و بُغضی به دل از حرمله داشت

شام دیده ست که در بـزم شرابِ اُمَــوی

نطق کو

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زنده نمودم قیام جدّم

منم که زنده نمودم خدا پرستی را

منم که شیخ و مرادم تمام هستی را

منم که زنده نمودم علوم قرآن را

کشانده ام به تماشا بهشت ایمان را

منم که زنده نمودم قیام جدّم را

منم که زنده نگه داشتم محرّم را

در اوج عرش مقامی رفیع دارم من

و غربتی چو غروب بقیع دارم من

منم که سنگ مزارم پر کبوترهاست

منم که زائر تنهای هر شبم زهراست

منم که در نفسم عطر کربلا جاری است

شمیم غربت من در دل منا جاری است

هزار حرف نگفته میان دل دارم

هزار درد نهفته میان دل دارم

هزار حرف نگفته ز ماجرای حسین

چقدر روضه گرفتم فقط برای حسین

هزار حرف نگفته ز ظهر روز عطش

ز ماجرای رباب و ز داغ سوز عطش

سه چار سال

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آمدم در پناه چشمانت
زائر هفت آسمان باشم
باقر علمِ آل پیغمبر
آمدم در کلاستان باشم
تو الفبای شیعه بودن را
صرف کردی و یادمان دادی
و به دنیای تیره از تردید
یک بغل عشق ارمغان دادی
با کلامی صمیمی و محکم
فقه تاریخ را بنا کردی
با زلال حدیث و تفسیرت
باورم را پر از خدا کردی
ای که در شهرِ مادری ، عمری
غربت از حرف هات پیدا بود
وقت دلواپسی توسل تو
یا الهی...به حق زهرا بود
تو چهل سال دیده ای هر روز
گریه ی بی امان بابا را
می گذشت از مقابل چشمت
روضه های مدام عاشورا
دیده ای با نگاه اشک آلود
که غریبی ز صدر زین افتاد
وَ در آغوش خاکی گودال
ناگهان عرش بر زمین افتاد
گر چه از زهر ، خون جگر گشتی
تا سه روزی که ناله می

• پنج شنبه
• 13
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:01
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بند اول

منم که شاهد کرببلای خونینم
مرام جد غریبم شده است آئینم
میان شهر مدینه به غربت مادر
هنوز داغدار آن ضربه‌های سنگینم
صدای العطش کودکان به یادم هست
به روز واقعه‌ی کربلاست غمگینم
به شام و کوفه مرا دست بسته میبردند
سر بریده‌ی بر نیزه‌ را به چشم میبینم
به روی ناقه تن خسته‌ام سیاه شده
به کعب نی ز نگاهی بنفشه میچینم

ز کربلا و به کوفه به شام لرزیدم
سر بریده‌ی بر روی نیزه را دیدم

بند دوم
رباب و اصغر و گهواره، خیمه‌ی بی آب
ز تشنگی و لب خشک و کودکی بیتاب
دو چشم ملتمسانه به سوی ساقی بود
تمام دشت به چشمان کودکانه سراب
به خیمه مشک عمو تشنه تر ز لبها بود
که آسمان به سر ماه علقمه‌ست خراب
میان هلهله ط

• سه شنبه
• 18
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:03
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

ای ابر بهار یار بی قرار
بارونی ترین مرد روزگار
تویی تو دریای بی کرون
تویی تــو پهنای آسمون
ولی غریبی مثل حسن نداره قبرت سایبون
ای آقای غم نصیب
ای دلداده ی غریب
راوی ی روایت غریبی شیب الخضیب
آقای غریب من

اشک نم نمی کوه مــاتمی
وقتـی راوی ی گودال غمی
غروب غمگین کربلا
نوای محزون خیمه ها
یادت نمی رفت دلتنگی ی رقیه تو شام بلا
تارو پود تو گسست
غم روی دلت نشست
وقتی عمه جان تو سرش روی محمل شکست
آقای غریب من

شاعر : محسن طالبی پور

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 9
• آذر
• 1396
• ساعت
• 06:31
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

یا باقر العلوم(ع)
راحتم کردی توای زهر جفا
ازغم واندوه دشت کربلا

باقرم ابن علی بن الحسین
کودکی بودم به دشت نینوا

شاهد غمهای زینب بوده ام
دیده ام صبرش به طوفان بلا

جنگ سخت ونابرابر دیده ام
بین سربازان شیطان وخدا

اکبری دیدم به میدان می رود
جد مظلومم پریشان در قفا

دیده ام ماه بنی هاشم عمو
پیکرش افتاده از دستان جدا

دیده ام قاسم گل باغ حسن
گشت زیر سم اسبانی فدا

دیده ام من کودکانی مردوار
جان فدا کردند در راه خدا

دیده ام جد غریبم بی سر است
دیده ام ببریدن سر از قفا

می دویدم درغروبی جانگداز
اینسو وآنسو زدست اشقیا

آه وصد افسوس کودک بودم و
جان بدر بردم زآن ماتمسرا

با شهیدان کاش همره می شدم
کاش

• سه شنبه
• 23
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 17:58
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

#امام_باقر_شهادت

طفل باشی غم بسیار ببینی سخت است
غنچه باشی ستم خار ببینی سخت است

غربت و غارت و داغ و عطش و در به دری
نصف روز این همه آزار ببینی سخت است

اربا اربا تن داماد و اذان گوی حرم
به زمین دست علمدار ببینی سخت است

روی تل بر سر و سینه زدن و بی کسیِ.......
دختر حیدر کرار ببینی سخت است

زیر پا و ته گودال امان از گودال
یک تن و آن همه اشرار ببینی سخت است

بعد از آن بوسه لب عمه ما خونی بود
مثل او حنجر خونبار ببینی سخت است

بین یک خیمه آتش زده بابایت را
با تن خسته و تبدار ببینی سخت است

سر هجده پسر فاطمه را بر سر نی
با دو تا چشم گهربار ببینی سخت است

روضه ام حرف رباب است اگر حرمله را
در همه

• شنبه
• 27
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 05:45
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین میرزایی

جان فدای تو حضرت باقر
دل سرای تو حضرت باقر
تو چون اجداد خود کریم استی
من گدای تو حضرت باقر
ریزه خوارم به خوان احسانت
پدر و مادرم به قربانت
—------—
ای به قربان قبر ویرانت
دل عشاق شمع سوزانت
شب که در بر روی همه بسته است
مادرت فاطمه است مهمانت
دور قبر تو نیست زواری
تا کند در غمت عزاداری
—---------
سوخت عمری دلت ززهر هشام
تا که کار تو زهر کرد تمام
بود سوزنده تر تو را از زهر
داغ کرببلا و کوفه و شام
تا که بنمود زهر شعله ورت
خاطراتش نرفت از نظرت
—------
ای دلت داغدار عاشورا
دیده ات اشکبار عاشورا
آخرت داغ کربلا می کشت
آخرین یادگار عاشورا
دیده ای آنچه هیچ دیده ندید
روضه هایی که هیچ کس نشنید
—---------

• شنبه
• 27
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 09:47
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین میرزایی

◾دودمه‌های شهادت امام باقر(ع)
بنداول

باقر علم نبی شد عاقبت مسموم کین

یا اله‌العالمین(۲)
بنددوم

شد سیه پوش عزایش آسمانها و زمین

یا اله‌العالمین(۲)

بندسوم

در مدینه داده جان مولا امام پنجمین

یا اله‌العالمین(۲)
بندچهارم

آمده بابا به استقبالش از عرش برین

یا اله‌العالمین(۲)

• شنبه
• 27
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 16:23
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

دیدم به دو چشم تر ای کاش نمی دیدم
بر خاک تن بی سر ای کاش نمی دیدم

از کودکی ام دائم غم دیدم و رنج و درد
یک کوه بلا یکسر ای کاش نمی دیدم

باسنگ و سنان و تیر با چوب و عصا،شمشیر
زد خصم برآن پیکر ای کاش نمی دیدم

دیدم که چسان قاتل بیرون شده از مقتل
در دست گرفته سر ای کاش نمی دیدم

از دور خودم دیدم می دیدم و لرزیدم
خون می چکد از حنجر ای کاش نمی دیدم

تنها نه فقط خلخال بردند ز پای طفل
بردند ز سر معجر ای کاش نمی دیدم

دیدم به سر نیزه هجده نی و هفده سر
ای وای سر اصغر ای کاش نمی دیدم

از حلق نمی شد جا دیدم که زپهلو رفت
بر نی سر آب آور ای کاش نمی دیدم

تا قافله را بردند بازار یهودی ها
شد عمه ی ما مضطر ا

• شنبه
• 27
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 19:06
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

کی رود ز یاد من صحنه ها که من دیدم
غم های طفولیت را دیدم و لرزیدم

بابای غریب من در آتش تب میسوخت
من به خود،ازآن ماتم هرثانیه پیچیدم

یادم نرود هرگز میگفت به من بابا
من دست عمویم را در علقمه بوسیدم

تا رقیه از ناقه بر روی زمین افتاد
ازآن شب غمگین من انگار که پاشیدم

از روی سنان گاهی سرها به زمین میخورد
مثل عمه های خود من به سینه کوبیدم

شامیان چه نامردند رخت نو به تن کردند
ازیهودیان،تهمت من هماره بشنیدم

دور ما زنان شام کف زدندو رقصیدند
آنها همه خندیدند من زغصه نالیدم
شائق

• یکشنبه
• 28
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 02:40
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

ای نور خدای سرمدی ادرکنی
ای باقر علم احمدی ادرکنی
ماریزه خورخوان توهستیم همه
ای دسته گل محمدی ادرکنی

من گدایی از گدایان توام
تو کرم کردی و مهمان توام
ای امام پنجمین ازلطف حق
ریزه خوار ریزه خواران توام

ای نور دل آل عبا ادرکنی
پنجم گل بستان ولاادرکنی
باقر گل گلزار علی و زهرا
همگام شه کرب و بلا ادرکنی

تو گل گلزار احمد باقری
همچو جداطهر خود طاهری
با وجود آن همه ظلم ومحن
همچو آبائ گرامت صابری

جان فدای آن حریم پاک تو
جنت هر شیعه باشد خاک تو
در شب شام غریبان شما
گشته ام مولای من غمناک تو

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از کرامات تو و احسان تو
باقر دین گشته ام مهمان تو
یاد قبر خاکی تو در بقیع
سوزم وگردیده‌ام گریان تو

ای که هستی برهمه شیعه شفیع
ازچه پنهان است آن قدر رفیع
در شب شام غریبان شما
دیده گریان توام ،یاد بقیع

ای که داری برهمه جودوکرم
از طفولیت گدای این درم
گشته ام ای باقر علم نبی
دیده گریان تو شاه بی حرم

الاای ماه بی مثل و قرینه
شدی مسموم، تو با زهر کینه
زسوز داغ توای باقر دین
شده کرب و بلای تو مدینه

خدا بنهاده مهرت در دل من
بود لطفت همیشه شامل من
الاای باقر علم نبیین
زده داغت شرربر حاصل من

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مظهر ذات سرمدی، رونق دین احمدی
تو دومین محمدی حضرت باقر مددی
هستی توپنجم شه دین،فرزندزین العابدین
رحمت حق روی زمین،حضرت باقر مددی
وارث علم مصطفی،علم توهمچو مرتضی
تنهاتویی امید ما، حضرت باقر مددی
دین نبی مرهون تو،هرشیعه ای مدیون تو
مولا منم ممنون تو،حضرت باقر مددی
در دل ما ولایتت،شامل ما کرامتت
برهمگان عنایتت ،حضرت باقر مددی
گویم سخن بی واهمه، هستی تو نور فاطمه
بگرفته ای دست همه ،حضرت باقر مددی
جابر تو را داده پیام،گفته نبی بر تو سلام
ای که تویی برما امام ،حضرت باقر مددی
به شهرخودرسان مرا، بسوی خودبخوان مرا
ز درگهت مران مرا ،حضرت باقر مددی
مهر تو درسرشت من، تمام سرنوشت من
بقیع توبهشت من ،حضرت ب

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نور حی مبین پسر ساجدین
شیعیان را آقا تویی حبل المتین
یم عصمت را گوهری باقر
شافع روز محشری باقر
حضرت باقر حضرت باقر(۲)

همچو بابت علی بی قرینه تویی
کشته ی زهر کین در مدینه تویی
شهر یثرب شد در عزا امشب
از غم داغت کربلا امشب
حضرت باقر حضرت باقر

ای شهیدستم سوزم از رنج و غم
ازغم داغ تو صبر من گشته کم
ای که بودی چون پدرت مظلوم
شده ای بازهرستم مسموم
حضرت باقر حضرت باقر

زده زهرهشام شرری بر دلت
یابن فاطمه سوخت همه ی حاصلت
در مدینه از نفس افتادی
یابن حیدر کشته ی بیدادی
حضرت باقر حضرت باقر

ای به غم مبتلا دیده ای کربلا
بر گل فاطمه ستم اشقیا
دیده ای دشمن روز عاشورا
کرده خون قلب حضرت زهرا
حضرت باقر حضرت

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حضرت باقر شد شهید کین
ازستم مولا شد فدای دین
آه و واویلا (۲)

رفته از دنیا مظهر خالق
می زند بر سر حضرت صادق
آه و واویلا

شهر یثرب شد کربلا امشب
حضرت صادق در عزاامشب
آه و واویلا

چه ستمها دید ازهشام دون
زین مصیبت ها جگرش شد خون
آه و واویلا

آنکه بوده از حق خود محروم
در مدینه شد از ستم مسموم
آه و واویلا

لحظه ی آخر در نوابوده
یادجدش در کربلا بوده
آه و واویلا

آنکه بر سجاد نور عین بوده
کربلای عشق با حسین بوده
آه و واویلا

دیده باقر در روز عاشورا
خون شده قلب یوسف زهرا
آه و واویلا

دیده لاله شد کربلا پرپر
اربا اربا شد پیکر اکبر
آه و واویلا

کربلا دیده شیرخوار اصغر
شده از کینه غرق خون حنجر
آه و واوی

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب شب شهادت باقراست
آنکه چوآبائ خودش طاهراست
امام ما شد شهید
قامت صادق خمید

شهر مدینه زغمش کربلاست
شیعه ی او از غم او درعزاست
امام ما شد شهید
قامت صادق خمید

روز امام ما شده همچو شام
آتش کین زد به دل او هشام
امام شما شد شهید
قامت صادق خمید

امام باقر شده مسموم کین
گل علی، گشته فدایی دین
امام ما شد شهید
قامت صادق خمید

امام صادق جگرش خون شده
نشسته در ماتم و محزون شده
امام‌ما شد شهید
قامت صادق خمید

آنکه بود به ساجدین نورعین
درک نموده کربلا با حسین
امام‌ما شد شهید
قامت صادق خمید

کرب و بلا دیده و رنج و بلا
ناله زندیاد گل سرجدا
امام ما شد شهید
قامت صادق خمید

دیده که شمر خنجر زکینه کشید
سر ز ب

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور