شهادت امام محمد باقر (ع)

عاشقم عاشق حضرت باقرم
من برا نوکریش تا ابد حاضرم
زندگیم فناس بی کرمش
روی چشم من هر قدمش
فدای قبر محترمش 2
داده با آبروش به دلم آبرو
می برم نامشو هر نفس با وضو
ای غریب بی حرم باقر

من فقیر بودم وبا تو دارا شدم
گم شده بودم و با تو پیدا شدم
با دعای توغیرتیم
من کنار تو قیمتیم
از تلاش تو هیاتیم
راوی ماتم کربلای حسین
مونده از تو برام روضه های حسین
ای غریب بی حرم باقر

شاعر : محسن طالبی پور

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 9
• آذر
• 1396
• ساعت
• 06:20
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

یا باقر العلوم(ع)
راحتم کردی توای زهر جفا
ازغم واندوه دشت کربلا

باقرم ابن علی بن الحسین
کودکی بودم به دشت نینوا

شاهد غمهای زینب بوده ام
دیده ام صبرش به طوفان بلا

جنگ سخت ونابرابر دیده ام
بین سربازان شیطان وخدا

اکبری دیدم به میدان می رود
جد مظلومم پریشان در قفا

دیده ام ماه بنی هاشم عمو
پیکرش افتاده از دستان جدا

دیده ام قاسم گل باغ حسن
گشت زیر سم اسبانی فدا

دیده ام من کودکانی مردوار
جان فدا کردند در راه خدا

دیده ام جد غریبم بی سر است
دیده ام ببریدن سر از قفا

می دویدم درغروبی جانگداز
اینسو وآنسو زدست اشقیا

آه وصد افسوس کودک بودم و
جان بدر بردم زآن ماتمسرا

با شهیدان کاش همره می شدم
کاش

• سه شنبه
• 23
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 17:58
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

#نذر_غربت_امام_محمد_باقر_ع
#نو_سروده_شنبه_ششم_ذی_الحجه

داغِ تو روشن می کند شمعِ محرم را
در شعله ی غم می کشاند جانِ عالم را

مثلِ پدر میراث دارِ کربلایی تو
چون از مسیرِ کربلا آوردی این غم را

قلبی شکسته داری و لبریزِ از آهی
بر گونه ات داری هنوز هم اشکِ نم نم را

درد است طفلِ چار ساله از سرِ بغضی
در قلبِ کوچک جا دهد این حزنِ اعظم را

کاری که با گل کرده است تیغِ عدو حتی
آسان دیده بر تنش وان جرعه ی سَم را

آقا! زیاد از کربلایِ تو نوشتتد و
اما دریغ آن درد و غمهای مجسم را

آن چشم هایت راویِ تصویرِ گودال است
در سینه ات جا داده ای این دردِ مبهم را

پیش از تو بر جدت ملائک روضه ها خواندند
با ندبه بابت

• شنبه
• 27
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

‍ #این_شعر_با_سبک_سنتی_خوانده_میشود
#کار_قدیمی

امشب تمام سینه ها در شور و شین است
شامِ عزایِ باقر آن سبطِ حسین است
جنّ و مَلک نالان همه از این مصیبت
عالم ز غم ویران همه از این مصیبت

بارانِ خون بارد که آمد موسمِ غم
امشب نشسته فاطمه در سوگ و ماتم
در چهره ی ارض و سما غم آشکار است
از این مصیبت قلبِ زهرا داغدار است

بین گشته خاموش نورِ ولایت
مهدیِ زهرا سرت سلامت

گردِ عزا بر چهره ی عالم نشسته
در سوگِ غم پیغمبرِ خاتم نشسته
ای حضرتِ قائم به سر شالِ عزا کن
مولا بیا جدِ غریبت را صدا کن

گو جدِ زارم مشعلِ دین گشته خاموش
عرشِ خدا از داغِ او گشته سیه پوش
قلبِ رسولِ عالَمین زار و حزین است
فرزند او باقر ب

• یکشنبه
• 28
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 00:06
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

من باقر علم خدا هستم
هرلحظه در شورو نواهستم
به یاد دشت کربلاهستم
امون ازاین دل
شهرمدینه خون دل خوردم
به شانه کوه دردو غم بردم
چون لاله ای زغصه پژمردم
امون ازاین دل
ازکودکی رنج وبلا دیدم
یادم نمی رود چها دیدم

دیدم که گلها همه پژمردند
نوباوه ها هریک کتک خوردند
باب مرا بخیمه آزردند
امون ازاین دل
دیدم به دست یکنفر سر بود
دیدم عدو دنبال معجر بود
دیدم که پاره گوش دختر بود
امون ازاین دل
عدو شرر به خیمه ها افروخت
دیدم که طفلی بین خندق سوخت

شدآسمان برسرمن آوار
وقتی که دیدم بادلی خونبار
عمه ی خود را بر سر بازار
امون ازاین دل
زنان شامی غم ما دیدند
برغربت ماهمه خندیدند
پای سر بریده رقصیدند
امون ازاین دل

• یکشنبه
• 28
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 10:45
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

رباعی شهادت امام محمد باقر (ع) -( هر لحظه ی قتلگاه در خاطر او )

رباعی اول:

هر لحظه ی قتلگاه در خاطر او
هر لمحه غبار حزن بر ظاهر او
داند که جهان ز داغ دیرینه ی او
نی زهر هشام، گشته آب پیکر او

رباعی دوم:

بی شمع و چراغ آه که شد مقبر او
در مجلس سوگ نیست جز مادر او
از دَدمنشیِ پادشاهیِ سعود
با نوحه بگو بقیع: "کو زائر او"

پ.ن:

وزن: مستفعل فاعلات مستفعل فع

• سه شنبه
• 30
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 20:50
• نوشته شده توسط
• مریم موسوی

مظهر ذات سرمدی، رونق دین احمدی
تو دومین محمدی حضرت باقر مددی
هستی توپنجم شه دین،فرزندزین العابدین
رحمت حق روی زمین،حضرت باقر مددی
وارث علم مصطفی،علم توهمچو مرتضی
تنهاتویی امید ما، حضرت باقر مددی
دین نبی مرهون تو،هرشیعه ای مدیون تو
مولا منم ممنون تو،حضرت باقر مددی
در دل ما ولایتت،شامل ما کرامتت
برهمگان عنایتت ،حضرت باقر مددی
گویم سخن بی واهمه، هستی تو نور فاطمه
بگرفته ای دست همه ،حضرت باقر مددی
جابر تو را داده پیام،گفته نبی بر تو سلام
ای که تویی برما امام ،حضرت باقر مددی
به شهرخودرسان مرا، بسوی خودبخوان مرا
ز درگهت مران مرا ،حضرت باقر مددی
مهر تو درسرشت من، تمام سرنوشت من
بقیع توبهشت من ،حضرت ب

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تو گل گلشن پیمبری، باقری
همچوجدو پدر تو پاکی و طاهری
ای گل فاطمه نور چشم همه
یابن زهرا(۲)

دومین محمد،زنسل پیغمبری
درسخا و کرامت تو چنان حیدری
ای شه بی حرم تویی صاحب کرم
یابن زهرا

امشب از داغ تو شیعه دلش خون شده
پسرت صادق از داغ تو محزون شده
ای شهید ستم دل نشسته به غم
یابن زهرا

مدینه از غم تو گشته چون کربلا
صادق ازداغ تو گرفته بزم عزا
شد بهارت خزان میروی در جنان
یابن زهرا

جانی پست بی دین عوض احترام
زد شرر بر دلت به زهر کینه هشام
زهر کین کرداثر زد به جانت شرر
یابن زهرا

ایکه در عالم است قدر و مقامت رفیع
در غریبی بود قبر شما در بقیع
شیعیان را حبیب مانده ای تو غریب
یابن زهرا

ای که هستی به زین

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گل بوستان محمد تویی
شکافنده ی علم احمد تویی
تو رمز بقایی تو روح دعایی
گل فاطمه(۲)

تویی نور چشم و گل ساجدین
صفابخش قلب همه مسلمین
به شیعه حبیبی به دردم طبیبی
گل فاطمه

بودقدر تو چون امامان رفیع
بود قبر تو در میان بقیع
بود غربت تو از آن تربت تو
گل فاطمه

اگرچه تویی در بقیع بی حرم
تویی صاحب جود ولطف وکرم
ایاکوه طاعت تویی نور رحمت
گل فاطمه

شده عالم از سوز داغت حزین
شده شیعه از ماتمت دلغمین
تو نور خدایی شهید جفایی
گل فاطمه

شدی کشته بازهر کین هشام
ولی بودی یاد شه تشنه کام
توازپافتادی شهید عنادی
گل فاطمه

به قلب تو زهر ستم زد شرر
شده صادق از داغ تو خون جگر
زغم نور دیده شده قد خمیده
گل فاطمه

تو بو

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای نور دل زهرا(یا باقر علم دین)۲
ازظلم وستم مولا(گشتی توشهیدازکین)۲
گرچه امامی و عرشی مقامی
کشته ی زهر کینه ی هشامی
یا امام صادق آجرک الله(۲)

همچون پدرت بودی ازحق خودت محروم
در شهر مدینه تو گشتی زستم مسموم
داری از زهرا مادرت نشانه
جان داده ای مولاجان غریبانه
یا امام صادق آجرک الله

ای عالم علم دین توحامی قرآنی
چون جدوپدرمولا توکشته ی ایمانی
تو شهید راه دین خدایی
مظلوم وکشته ی زهر جفایی
یا امام صادق آجرک الله

ازظلم وستم مولا توکشته ی بیدادی
با زهرهشام دون تو از نفس افتادی
جان عالم فدای غربت تو
دشمن دین شکسته حرمت تو
یا امام صادق آجرک الله

ازبسکه غریبی تو جان همه قربانت
ازسوزغمت مولا صادق شده

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پنجمین نور یزدان همدم شاه عطشان
در مدینه شدامروز کشته ی دین وقرآن
از غم داغ پنجم مولا
مدینه گشته کرب وبلا

شده مسموم کینه گل باغ مدینه
زین مصیبت درعالم همه دلها غمینه
ازغم داغ پنجم مولا
مدینه گشته کرب و بلا

زهر آلوده بر زین زدشررجسم و جانش
کرداثربروجودش سوخته تااستخوانش
ازغم داغ پنجم مولا
مدینه گشته کرب و بلا

ازغم داغ باقر مدینه کربلا شد
ذکر شیعه درعالم آه و واویلتا شد
ازغم داغ پنجم مولا
مدینه گشته کرب وبلا

بدنت گشته تشییع. برروی دوش یاران
تن جد غریبت کردعدو تیرباران
ازغم داغ پنجم مولا
مدینه گشته کرب و بلا

دیده ای لاله های پرپر کربلا را
بدن پاره پاره سر از تن جدا را
از غم داغ پنجم مولا
مدی

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حضرت باقر امام بی قرینه
در مدینه شد شهید ظلم و کینه
واویلا واویلا واویلا واویلا (۲)

باقرالعلم نبی، امام مظلوم
اززهربه زین مالیده شده مسموم
واویلا واویلا واویلا واویلا

هشام دون خون جگر نموده دلها
درجنان می سوزد از این ماتم طاها
واویلا واویلا واویلا واویلا

امشب مدینه از غم ماتم سرا شد
بیت امام باقر بزم عزا شد
واویلا واویلا واویلا واویلا

عاقبت از زهر کین پرپر شد باقر
در جنان میهمان مادر شد باقر
واویلا واویلا واویلا واویلا

در بقیع،خاکی بودتربت باقر
از قبر او معلوم است غربت باقر
واویلا واویلا واویلا واویلا

همیشه بوده به یاد کرب و بلا
پیکردر خون و سر روی نیزه ها
واویلا واویلا واویلا واویلا

تش

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پنجمین گل زگلشن طاها
به تونازند تمامی دنیا
که شکافنده تمام علوم
تویی از نسل حیدر و زهرا
گل زهرا مدد مدد باقر(۳)

ای گل باغ مصطفی باقر
ازتو گشته تمام دین ظاهر
برای شیعه تا بروز حشر
همه احکام تو شده صادر
گل زهرا مددمدد باقر

پسر زین العابدینی تو
گل زهرا تمام دینی تو
همچوجد غریب و مظلومت
شیعیان راحبل متینی تو
گل زهرا مدد مدد باقر

مهر و حبت به سینه دارم من
در دل خود دفینه دارم من
ای امید تمام خسته دلان
آرزوی مدینه دارم من
گل زهرا مدد مدد باقر

ساجدین را نور دو عین بودی
توهمیشه به شور و شین بودی
همه ی عمر به یاد کرب و بلا
یاد عاشورا و حسین بودی
گل زهرا مدد مدد باقر

روز عاشورا لحظه ی حساس
تشنگی را

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

همینکه ذکر احادیث قال باقر شد
عجین دل همه با کردگار غافر شد

دلیلِ زینتِ دین پیمبرست باقر
عزیز حضرت زهرا و حیدرست باقر

امام پنجم و باب النجات انسان ست
شفیع محشر پروردگار سبحان ست

اگر چه اهل دیار رسول اکرم بود
ولی دلش همه دم غرق حزن و ماتم بود

مدینه در دل خود عالمی حکایت داشت
مدینه آب و هوایش شمیم غربت داشت

مدینه باغِ دلش را همیشه پرپر کرد
صفای آینه اش را زغم مُکَدَر کرد

میان روضه ی حیرت مکررا میسوخت
همینکه چشم ترش رابه میخِ در میدوخت

زداغ یاس نبی غرقِ بی قراری بود
هوای دیده ی او دم به دم بهاری بود

شبی مصیبت مادر قرار از او میبرد
شبی زماتم سنگین کربلا میمرد

گواه غربت و درد عزیز زهرا بود

• سه شنبه
• 15
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 08:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من پنجمین ولی خداوند قادرم
همنام مصطفی و ملقب به باقرم
گنجینه ی علوم الهی است سینه ام
از نسل سفره دار کریم مدینه ام
مشهور شهرم و کرم ابراز می کنم
با یک نظر ز کار گره باز می کنم
قبل از تهجد شب آن عشق بازی ام
شهر مدینه شاهد سائل نوازی ام
همیان به دوش کوچه ام و ذره پرورم
ناز گدای شهر به یک غمزه می خرم
بانی روضه های غروب منا منم
پرچم به دوش ماتم کرببلا منم
من شاهد مصیبت عظمای عالمم
من شاهد غریبی آقای عالمم
سجاد زاده ام پسر مرد گریه ام
من آشنای غربت هم درد گریه ام
با چشم خویش واقعه ایی دیده ام عجیب
احرام بسته، قافله ایی دیده ام غریب
با حاجیان فاطمه تا همسفر شدم
از سرّ عشق بازی حق با خبر شدم
آنان به

• سه شنبه
• 15
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 13:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بار بلا به شانه کشیدم به کودکی
از صبح تا به عصر چه دیدم به کودکی
از خیمه گاه تا ته گودال قتلگاه
دنبال عمه هام دویدم به کودکی
آن شب که در مقابل من عمه را زدند
فریاد الفرار شنیدم به کودکی
عمه اگرچه در همه جا شد سپر ولی
من ضرب دست شمر چشیدم به کودکی
آن شب که درخرابه سر آمد میان مان
چون عمه ام رقیه خمیدم به کودکی
با کعب نی لباس همه پاره پاره شد
بدتر ز اهل شام ندیدم به کودکی
یک سرخ مو زقافله ما کنیز خواست
این را به گوش خویش شنیدم به کودکی
در مجلس شراب که شخصیتم شکست
من آستین صبر جویدم به کودکی

• سه شنبه
• 15
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#امام_باقر_شهادت

جان فدای تو حضرت باقر
دل سرای تو حضرت باقر
تو چون اجداد خود کریم استی
من گدای تو حضرت باقر
ریزه خوارم به خان احسانت
پدر و مادرم به قربانت
—------—
ای به قربان قبر ویرانت
دل عشاق شمع سوزانت
شب که در بر روی همه بسته است
مادرت فاطمه است مهمانت
دور قبر تو نیست زواری
تا کند در غمت عزاداری
—---------
سوخت عمری دلت ززهر هشام
تا که کار تو زهر کرد تمام
بود سوزنده تر تو را از زهر
داغ کرببلا و کوفه و شام
تا که بنمود زهر شعله ورت
خاطراتش نرفت از نظرت
—------
ای دلت داغدار عاشورا
دیده ات اشکبار عاشورا
آخرت داغ کربلا می کشت
آخرین یادگار عاشورا
دیده ای آنچه هیچ دیده ندید
روضه هایی که هیچ کس

• سه شنبه
• 15
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 21:17
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین میرزایی

دیده در کودکی اش داغ کبوترها را
تبر و سوختن جان صنوبرها را
راوی مقتل سرخی ست که می سوزاند
شرح ان صفحه به صفحه همه دفترها را
تیغ بی مهر عطش بود و لب کودک ها
دیده او چهره ی شرمنده ی مادر ها را
عمه را دیده که در بی کسی عصر حرم
گره بر روی گره می زده معجر ها را
آنکه خود درد کشیده ست فقط می فهمد
پای پر آبله و گریه ی دختر ها را
مقتل از جانب او گفت که عمه جانش
دیده بر زیر گلو کندی خنجر ها را
ناگهان در وسط هلهله ها می چیدند
روی سرنیزه ی بی رحمی خود سرها را

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول
امام باقر (ع)

آه؛میسوزه جون و تنم/از؛زهر کینه ای خدا
آه؛نمیره از یاد من/آه،خاطراته کربلا

دیدم روی نیزه/من راس جدارو
دیدم زیر دست و/پا خون خدارو

دیدم که قمر/شد نقش زمین
از این غم حسین/شد زار و حزین

اما غم شام و،کوفه زده آتیش
به قلب من ای زهر،دیگه تو نزن نیش
اون کوچه و بازار،اون مجلس اغیار
یادم که میفته،میده منو آزار

(واویلا واویلا)

بند دوم
حضرت مسلم (ع)

من؛غریبه شهر غمم/در،کوفه شدم تنها
آه،ذکر لب من شد /آه،کوفه میا مولا

از کوفه و کوفی/آقا گله دارم
من بی کس و تنها/جایی رو ندارم

جز حرف دروغ/حرفی ندارن
سرها رو روی /نیزه میذارن

با دستای بسته،قلبم چه میلزره
میترسم از اینا،چشماشونه

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پنجمین نور خدای قادرم
یادگار کربلا من باقرم

من ز طفلی غم روی غم دیده ام
زخم زنجیر پدر هم دیده ام

دیدم آری نوگلی پژمرده بود
نی ز بی آبی که سیلی خورده بود

دیدم آری دختری آواره بود
گوش او چون گوش عمه پاره بود

من به خیمه جسم اکبر دیده ام
یک عبا را پر زپیکر دیده ام

من خودم دیدم یکی سر می برد
یکنفر خلخال دختر می برد

کاش می مردم نمیدیدم ولی
پشت خیمه نیزه بود ویک علی

من خودم دیدم به صدآه وفغان
عمه را درمجلس نامحرمان

سرخ مویی بود باما درستیز
بین ما میگشت دنبال کنیز

شامیان پستند و نامرد و بدند
عمه را،ازهرطرف سهنگش زدند

غصه های کودکی مانده به یاد
زجر خیلی کودکان را زجر داد

دختری که بعد بابا زا

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 20:19
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

یا امام باقر(ع)
من باقرالعلمم،زنسل مرتضایم
از کودکی با رنج وغمها آشنایم

همراه بابایم مصیبتها بدیدم
من شاهد غمهای دشت کربلایم

دیدم رشادتهای سربازان دین را
جا مانده از خیل شهیدان خدایم

بابای من بیمار بود وگریه می کرد
دلخون زآن حال پدر،آن گریه هایم

دیدم که لب تشنه سرجدم بریدند
ازبس زدم ناله نمی آمد صدایم

عمه میان قتلگه فریاد می زد
وقتی که پیدا کرد جد سرجدایم

دیدم اسیری رفتن آل خدا را
بس لطمه ها خورده زآن شام بلایم

ای زهر ممنونم که مرگم را رساندی
با مرگ از آن غصه وغمها رهایم

• چهارشنبه
• 16
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 22:05
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

امشب دلم با دردِ عشقت همنشین است
از داغِ تو می سوزد و با غم عجین است

ای پنجمین نورٌ علیٰ نورُ علیٰ نور
خورشیدِ قلبت چشمه یِ نورِ یقین است

عِلمی که در دل داری اِی علّامه یِ دهر
یک چشمه از علمِ امیرَالمؤمنین است

مثلِ تمامِ خاندانت دستِ مهرت
بین زمین و آسمان ،حبل المتین است

با روضه های کربلا، ذکرِ لـبِ ما
یا باقر و یَابنَ الاِمامُ ساجِدین ، است

ای روضه خوانِ کربلا با نوحه هایت
از غُصه...آتش،در پَرِ روحُ الاَمین است

از فصلِ داغِ کودکی هایت،دمادم
قلبت اسیر خاطراتی آتشین است

مکشوف دیدی که غل و زنجیر ظلمت
در دست و پای کودکانی نازنین است

لبخند آمد بر لبت وقتی که دیدی
مرغِ اجل در پیش رویت در کم

• پنج شنبه
• 17
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:
عاشقی همجوارت نیست، همدمی هم کنارت نیست
حتی شب عزاداریت، کسی پیش مزارت نیست
وااای وااای وااای واویلا
تو ذهن خودم ، حرم میکشم
همیشه توی خیال خودم برای غمت علم میکشم
آه از بی یاری
آه غصه داری
آه از زهر کاری
(غریب آقام غریب آقا)

بند دوم:
تو هنوزم عزاداری، گریه ی بی صدا داری
هر روز توی دلت آقا ، روضه ی کربلا داری
وااای وااای وااای واویلا
دلت از عطش ، کبابه هنوز
صدای رقیه داره میپیچه توی دل خرابه هنوز
آه، از کربلا
آه، وا عطشانا
آه، کو مشک سقا
(غریب آقام غریب آقام)

• پنج شنبه
• 17
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی شهادت امام محمد باقر(ع)
تشنه می سوخت و از بسترِ خود می افتاد
العطش گوی به دور و برِ خود می افتاد
کاسه ی آب که می دید دلش می لرزید
یاد لب های عمو اصغر خود می افتاد

• جمعه
• 18
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 02:14
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

شعر شهادت حضرت امام محمّد باقر(ع)
عالم به هجرت مبتلاست ای یادگار کربلا
خاک بقیعت دل جلاست ای یادگار کربلا
امشب بقیع خلوتت بی زائر است و بی چراغ
چون وقتِ اَعمالِ مِناست ای یادگار کربلا
این گونه غربت تازه نیست، زخمی عمیق و کهنه است
این غربتت از کربلاست ای یادگار کربلا
با تو حسینی شد دلم، با تو شدم اهل عزا
این روضه میراث شماست ای یادگار کربلا
از کودکی می سوختی، تا روشنی افروختی
سوزِ صدایت آشناست ای یادگار کربلا
اي هم نوای كودكان، در لحظه های العطش
اصغر میانِ خیمه هاست، ای یادگار کربلا
دنبال آب آمد رباب، دارد تمنای جواب
ساقی طفلان کو؟ کجاست؟ ای یادگار کربلا
وقتی کنار عمه ات، بر سینه و سر می زنی
جد

• جمعه
• 18
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 02:21
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

سوره ای که بدونِ بسم الله
در کتابِ خداست، یک سِلک است
سورۀ توبه را مرورکنید
محتوایش برائت از شرک است
.
اصلِ اعلامِ این برائت ها
ابتکار من است در مکه
دهۀ روضه در منا خواندن...
دهۀ سوگِ ماه ذیحجه
.
در وصایای خود نوشتم من
در منا روضه ای بپا سازند
این وصیت بهانه ای شد تا
همه جا یادِ کربلا سازند
.
روضۀ من، به روضه خوانان گو
روضۀ زهرِ کینه تنها نیست
حقِّ ما را ادا کند آنکه
فارغ از اصلِ روضۀ ما نیست
.
روضه های من از زبان من است
دردهایی ز نونهالی خود
بازگو میکنم برای شما
خاطراتی ز خردسالی خود
.
یادم آید ز روزهای خوشم
بارقیه که همزبان بودیم
پدرم، جدّم، عمه ام، عمویم
در مدینه کنارشان بودیم
.
از مدینه که

• شنبه
• 19
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عمري فقط چشم ترش آمد به يادت
در تشنگي آب آورش آمد به يادت

وقتي جوانت پيش چشمت راه ميرفت
آري وداع اكبرش آمد به يادت

پس از گلويت آب خوش پائين نرفته
با ديدن آب،اصغرش آمد به يادت

قطعأ صداي پاي هر اسبي كه آمد
سم ستور و پيكرش آمد به يادت

با ديدن هر سارباني در سفرها
انگشت با انگشترش آمد به يادت

وقتي كسي نان در تنور خانه ميپخت
راس پر از خاكسترش آمد به يادت

هر روز هنگام غذا خوردن يقينأ
ضعف رقيه دخترش آمد به يادت

اين لحظه ي آخر كه اطرافت شلوغ است
شاه و وداع آخرش آمد به يادت

كردي وصيت در منا روضه بگيرند
از بسكه اشك خواهرش آمد به يادت

• یکشنبه
• 20
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 16:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مانند شمعی پیکر تو بی صدا سوخت

در شعله های سرکـشِ زهر جفا سوخت

قـرآن ناطـق بـودی و با خود نگفتیـم

ای مُصحف توحید آیاتت چرا سوخت؟

حجّش قبول آن کس که پای روضه ی تو

در آفتاب داغ صحرای منا سوخت

بسیار در شهر مدینه سوخت قلبت

امّا بمیرم بیـش از آن در کربلا سوخت

بوی حُسین از آهت آمـد بر مشامم

از بس دلت در ماتم خون خُدا سوخت

مانند زینُ العابدین ، روح تو عُمـری

وقت عبور از روضه ی شام بلا سوخت

افـتادنت را دید از بالای ناقه

بابای تو خیلی پس از این ماجرا سوخت

ذهن تو پنجاه و سه سال ای نوح گریه

وقت مُجسّـم کردنِ طشتِ طلا سوخت

شلّاق نامردی تو را دنبال می کرد

آن ساعتی که خیمه ی آل عبا سوخت

آت

• یکشنبه
• 10
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:08
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

-لطفا حق روضه ادا شود-

پیر شد هر لحظه پای روضه ها، مثل پدر
در نیاورد از تنش رختِ عزا، مثل پدر

حلقه میزد اشک در چشمش؛ به گریه می نشست
از مصیبت های سختِ کربلا، مثل پدر

خشک میشد حنجرش، میسوخت، تا می دید که
طفلِ تشنه، شیرخواره هر کجا، مثل پدر

یاد مشک پاره و دستِ قلم در علقمه
داغدارِ جملۂ «أدرک أخا»، مثل پدر

زیر لب میخواند گریان روضه ها را یک به یک
ضجّه میزد یادِ آن خونین-قفا، مثل پدر

رفت پیش چشم او سرها به روی نیزه و
دید جسم ِ بی کفن بر بوریا، مثل پدر

خیمه ها میسوخت! موهای رقیه(س) همچنین
داشت با خود گریه های بیصدا، مثل پدر

من فدای کودکی هایش که رفت از کربلا
با دو دستِ بسته تا شام ِ بلا، مثل پدر

بر سرِ بازارِ آذین بسته بین هلهله
بر سرش میخورد سنگِ بیهوا، مثل پدر

در خرابه ناتوان افتاد! خوابش برده بود
روی خار و خاک؛ بی آب و غذا، مثل پدر

آخرش مسموم شد با زهر، مظلومانه شد-
در بقیعِ بی حرم قبرش رها مثل پدر!

#صلی_الله_علیک_یاأباعبدالله_الحسین
#السلام_علیک_یا_باقرالعلوم_دخیلک
#سلام_بر_ائمۂ_غریب_بقیع
#لعن_الله_علی_آل_سعود

• دوشنبه
• 6
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 19:21
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

ز کودکی غم هجران به چشم خود دیدم
هزار غم به بیابان به چشم خود دیدم

غروب بود سر جدّ من بریده شدو
به نیزه گشت نمایان به چشم خود دیدم

چو نعل تازه به زدند، می رفتند
به روی پیکر عریان به چشم خود دیدم

تن برهنه ی جدّم کشیده شد هر سو
به زیر پای سواران به چشم خود دیدم

بدن نگو که به مثل خمیری افتاده
امان ز سمّ ستوران به چشم خود دیدم

چه داغها که به گودال و کوفه بود ولی
به شام ظلم فراوان به چشم خود دیدم

تمام قافله را دست بسته می بردند
به جمع برده فروشان به چشم خود دیدم

میان هلهله در مجلس شراب آن روز
به طشت قاری قرآن به چشم خود دیدم

تمام اهل حرم مثل بید لرزیدند
چو خورد چوب به دندان به چشم خود دیدم

به دست، چهره ی خود از حرامیان پوشاند
سکینه بود پریشان به چشم خود دیدم
********
شائق
اللّهم عجّل لولیک الفرج

• پنج شنبه
• 16
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:24
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی