تا شعاع مهرت عالمتاب شد
مهربانی از خجالت آب شد
این زمین دیگر کویر تشنه نیست
زنده شد ، آباد شد ، شاداب شد
فارغ از نسل و نژاد و رنگ و بو
هر غلامی با تو بود ارباب شد
تو همانی که بلال مسجدت
گل عرق هایش گلاب ناب شد
هر که با تو با علی راضی نشد
وصل بر دریا نشد مرداب شد
از زلال چشمه های وحی تو
تشنه ای همچون علی سیراب شد
این علی که مست پیغمبر شده
با دعای مصطفی حیدر شده
آنچه در دل بود هوس دارم
هوس او به هر نفَس دارم
مبريدم ز كوى او به رحيل
كاروانى پر از جرس دارم
بى مغيلان هواى كعبه چه سود
در رهش ميل خار و خس دارم
گر شوم صيد ابرويت، سوگند
رغبت گوشه قفس دارم
آنچنانم به زلف تو دربند
نه ره پيش و راه پس دارم
آرزويم زيارت است بيا
دل مهيّاى غارت است بيا
بى تو روح الامين چه سود دهد؟
بى جمالت يقين چه سود دهد؟
دستگيرم نباشد ار شالت
لفظ حبلالمتين چه سود دهد؟
گر نباشد على خطيب دلم
خطبه متّقين چه سود دهد؟
گر تو چوپانى مرا نكنى
لقبى چون امين چه سود دهد؟
نرود گر سرم به مقدم دوست
پينههاى جبين چه سود دهد؟
بى عروج تو بهر من هر شب
دست، كوتاه و بر نخيل، رطب
كو خليلى كه نار باز
ای جانِ عاشقان همه قربانت
خورشید و ماه،آینه دارانت
"وَالَّیل"،گیسوانِ سیاهِ توست
"وَالفَجر"، سر زده ز گریبانت
در جزء جزءِ جان و تنت پیداست
تفسیرِ آیه آیه ی قرآنت
تو آمدی و "خُلقِ" عظیمت بود
در ماورای "حُسنِ" فراوانت
"خاقانی" از ثنای تو دلشاد است
از اینکه در "عجم" شده "حُسّانت"
تابیدی و سیاهی ِ دنیا ریخت
یکباره طاقِ ابروی "کَسری" ریخت
هم کاهنانِ شَر، به زمین خوردند
هم ساحران،به سَر،به زمین خوردند
تا چشم و گوشِ "بتکده ها"وا شد
بت های "کور و کر" به زمین خوردند
مُشتی درختهای "حرام آباد"
با برگ های تر،به زمین خوردند
تا "شرق" نورِ آمدنت تابید
کفّار از این خبر، به زمین خوردند
چشمِ "شهاب ها" به تو روش
زمین محله ی اصحاب آسمان شده بود
زمان مبشّر جشن فرشتگان شده بود
در آن دمی كه تمام فضای غارِ حرا
پر از طنین صدای بخوان بخوان شده بود
مكان ز نقطه پایان راه غار حرا
مسیر سبز رسیدن به لا مكان شده بود
دلش ز نعمت خواندن دلی وسیع و بزرگ
به طول عرش و به پهنای كهكشان شده بود
نزول آیة ((اِقرَأ بِاِسمِ رَبِّكَ)) نیز
به سوی دشت وسیع دلش روان شده بود
به آدم و به خلیل و حكیم حق و مسیح
هر آن چه را كه خدا گفته بود، آن شده بود
برای دختركی بی‌گناه و زنده به گور
مجیب و منجی و محبوب و مهربان شده بود
چهل بهار پیاپی برای او گل سرخ
عروس حجله مرغ ترانه‌خوان شده بود
بلال بود و صدا بود و دشت مأذنه‌ها
محل رویش صدها گل اذ
عید رسول دو سرا آمده
منجی عالم ز حرا آمده
سیّد افلاک سلام علیک
خواجة لولاک سلام علیک
بعثت رسول اکرم مبارک
جهان بهشت وصال محمد است امشب
چراغ ماه، بلال محمد است امشب
زمین مکه گل انداخته ز بوسه نور
خدیجه محو جمال محمد است امشب
مبعث پیامبر اکرم مبارک
هنگامه عید است و پر است از برکات
آمد ز حرا رسول شیرین حرکات
با خلق عظیم شد رسول اخلاق
بر خلق خوشش زصدق و ایمان صلوات
مبعث پیغمبر است بس شادی است
محضر عاشق حرف بس عالی است
جشن پیغمبر رسول خاتم است
عشق بر دلها حصول عالم است
عید مبعث مبارک
ای دل و روح هراسان شب عید است بیا
طائر روضه ی رضوان، شب عید است بیا
شب میلادی قرآن شب عید است بیا
که شب حاجت و غفران
ای پیغمبر کبریا ای تو مرآت حق نما
ای نجات مردم دنیا
ای سراپا مهر خدا ای رخ تو بدر الدجا
ای خورشید عالم بالا
دل شده پا بست تو
جان شده سرمست تو
سر همه در دست تو
یا رسول الله یا رسول الله یا رسول الله
بر دل سروری کن یا رسول الله
بر ما دلبری کن یا رسول الله
خیز و رهبری کن یا رسول الله
تو پیغمبری کن یا رسول الله
یا رسول الله یا رسول الله یا رسول الله
یا احمد کن پیغمبری یا احمد بنما رهبری
یا احمد تو روشنگری
یا احمد بر ما دلبری یا احمد حق را مظهری
یا احمد بر دل سروری
شب خم گیسوی تو
مه طاق ابروی تو
دل به سر کوی تو
دل شده...
یا رسول الله یا رسول الله یا رسول الله
تو نور خدایی یا رسول الله
تا کی در حرای
ای به مرآت خدا حسن رخت پیدا محمد[1]
ای به فریادت نجات مردم دنیا محمد
ای سراپا مهر ای مهر جهان آرا محمد
ای چراغ آفرینش یا محمد یا محمد
تو فروغ کبریایی تو امام انبیایی
تو به خلقت رهنمایی چند در غار حرایی
تا بسوزد تیرگی از غار بیرون آ محمد
ازچه بردی سربکوه وگفته ای ترک وطن را
ای همه نور ای همه تنها برافروز انجمن را
لب به نام رب گشا بشکن سکوت خویشتن را
چند کعبه از خدا خواهد ظهور بت شکن را
احمدا پیغمبری کن رهبری کن رهبری کن
آفتابا دلبری کن خلق را روشنگری کن
باز کن زنجیر جهل از پای انسانها محمد
در محیط نور چشم آدمی بی نور تا کی
ای حیات جان انسان از تو انسان دور تا کی
دخترکها زنده با دست پدر در گور ت
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت بغمزه مسئله آموز صد مدرس شد
***
به بوی او دل بیمار عاشقان چو صبا فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد
به صدر مصطبه ام می نشاند اکنون دوست گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد
***
طربسرای محبت کنون شود معمور که طاق ابروی یار منش مهندس شد
لب از ترشح می پاک کن برای خدا که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد
کرشمه تو شرابی به عارفان پیمود که علم بی خبر افتاد و عقل بی حس شد
چو زر عزیز وجودست شعر من آری قبول دولتیان کیمیای این مس شد
خیال آب خضر بست و جام کیخسرو به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد
ز راه میکده یاران عنان بگردانید چرا که حافظ از این راه برفت و مفلس شد
----------------------
خواند زبان دلم ثنای محمد(ص
ماند خرد خیره در لقای محمد(ص
دیده دل، جام جم به هیچ شمارد
سرمه کند گر زخاک پای محمد(ص
کرده خداوندگار عالم و آدم
خلقت گیتی همه برای محمد(ص)
کس نرساندش گزند لیله هجرت
چون که علی خفته بود جای محمد(ص
غیرعلی پی نبرده است بر این راز
آری و سوگند بر خدای محمد(ص
غیر رضای خدا نخواست ازیراک
هست رضای خدا، رضای محمد(ص
ظاهر و باطن بر او شود همه پیدا
هر که صفا یابد از صفای محمد(ص
نغمه داود را ز یاد بَرَد نیز
نغمه قرآن جانفزای محمد(ص
سائل درمانده ناامید نگردد
گر که بکوبد در سرای محمد(ص
ای که ندای" اذان" رسید به گوشت
هان که به گوشت رسد ندای محمد(ص
رفته خود از عرش تا به فرش سراسر
زیر
شیفته سیرت نکوی محمد(ص
خلق جهان محو نور روی محمد(ص
سیر نخواهد شدن ز روی محمد(ص
دیده گرش صد هزار بار ببیند
نیست گلی در چمن به بوی محمد(ص
نیست مهی در فلک به نور جمالش
بسته سراسر به تار موی محمد(ص
سلسله کاینات و رشته هستی
نیست پسندیده تر زخوی محمد(ص
خوی محمد شعارساز که خویی
تا نبرد ره کسی به سوی محمد(ص
ره نبرد سوی شاهراه حقیقت
پرشده عالم زگفتگوی محمد(ص
هیچ دلی خالی از محبت او نیست
هر که بمیرد در آرزوی محمد(ص
زنده شود از نسیم صبح وصالش
دل رود اول به جستجوی محمد(ص
صبح قیامت که سر زخاک برآرد
آبروی ما به آبروی محمد(ص
یارب در روز رستخیز، مریزان
تا ننهی سر به خاک کوی محمد(ص
خوشه نچینی(رسا) زخرمن فیضش
د
شبی كه جوشش صد مهر در گریبان داشت
چـــــنین حادثه ای در مشیمه پنهان داشت
زمیــن، به خود ز تب التهاب می لرزید
زمـــان، ز زایـــش نــوری به خویش می پیچید
موكــــــــــلان مشیــــــــت به كـــــــارگاه قدر
شـــــــــدنـــــــد، تا كه ببندند طرح نقش دگر
قضــــــــا گرفت قلم، تا كـــــــه بـر صحیفه نور
ظهــــــــــور نخبه ایجـــــــــــاد را، كند مسطور
ز عــــــــرش زمـــــــــره لاهوتیــان پرده نشین
نظــــــــــاره را بگشودند، دیده ســـــوی زمین
ز شــــــــوق، در رگ شـب خون نور جاری بود
بــــــــر آتشش قــــــــدم از تـــاب بیقراری بود
شبی عجب، كه همه جود بود و فیض و فتوح
شــــــــب شكفتن ایمان، ش
ای بشر را رهبر آگاه أِقرَأ بِسمِ رَبِّک
ای خدایت تا ابد همراه أِقرَأ بِسمِ رَبِّک
ای خلایق را چراغ راه أِقرَأ بِسمِ رَبِّک
یا محمّد یا رسول الله أِقرَأ بِسمِ رَبِّک
آفتاب آفرینش چند در غار حرایی
مکّه نه، عالم سراسر چشم گشته تا بر آیی
ای سراج نور تا بی انتها روشنگری کن
ای دو عالم خاک پایت سر برآر و سروری کن
ای تمام عدل برخیز و عدالت گستری کن
ای از اوّل خاتم پیغمبران پیغمبری کن
پیشتر از انبیا بودی اگر چه آخر استی
تا خدا را حکم فرمایی است تو پیغمبر استی
انبیا نورند و تو خورشید تابانی محمّد
آن همه همچون کتابند و تو قرآنی محمّد
کس چه داند کیستی آغاز و پایانی محمّد
اوّلین و آخرین را جان و جانانی محم
بانگ تکبیر زامواج فضا می آید
گوش باشید که آوای خدا می آید
بوی عطر از نفس باد صبا می آید
نفس باد صبا روح فزا می آید
پیک وحی است که در غار حرا می آید
به محمّد زخداوند ندا می آید
ای خلایق همه این طرفه ندا را شنوید
گوش های شنوا حکم خدا را شنوید
بت و بتخانه همه ذکر خدا می گویند
سخن از اقراء و از غار حرا می گویند
حمد حق، مدح رسول دو سرا می گویند
خلق عالم همه تبریک به ما می گویند
حکم توحید به ما و به شما می گویند
همگی با نفس روح فزا می گویند
بشریّت چه نشستی که مسیحت آمد
حکم توحید به آوای فصیحت آمد
این چراغی است که تا شام ابد جلوه گر است
این یتیمی است که بر عالم خلقت پدر است
این نجات همه در دامن موج خ
ای جان جهان جان، محمّد (ص
با نام خدا بخوان محمّد (ص
ای باعث ممکنات اقراء
ای خواجه ی کائنات اقراء
ای قدر و جلالتت مبارک
فرمان رسالتت مبارک
ای رشته ی نّه فلک به چنگت
تا چند مکان به تخته سنگت
تو پیک مقدّس نجاتی
تو روح حیات را حیاتی
ای دُرّ یتیم و باب خلقت
ای سینه ی تو کتاب خلقت
ای گمشده آفتاب، احمد
امشب زحرا بتاب، احمد
ای در کنفت جهان هستی
آغازگر خدا پرستی
برخیز و به سوی کعبه کن رو
تا بشنوی از بتان هوالهُو
این غار که با تو کرده عادت
دارد به نبوّتت شهادت
این سنگ که بر رویش نشستی
فریاد زند پیمبر استی
ای کعبه ی کعبه دلبری کن
برخیز و پیام آوری کن
با نام خدای حیّ سرمد
بگشای زبان بخوان محمّد (ص)
کو از
ای خضر حیات جان، محمّد (صلی الله علیه و آله
با نام خدا بخوان، محمّد (صلی الله علیه و آله)
ای مشعل نور تیره گی سوز
ای آیت روشنی بر افروز
روز همه شام تار تا کی
خورشید، درون غار تا کی؟
ای خاتم انبیا محمّد (صلی الله علیه و آله)
از غار برون بیا، محمّد (صلی الله علیه و آله)
در کلّ وجود رهبری کن
بر عرش کمال محوری کن
ای گمشدۀ تمام خلقت
خورشید بلند بام خلقت
از رخ بفکن حجاب، امشب
بر قلب بشر بتاب، امشب
پایان شب سیه رسیده
خورشید نبوّتت دمیده
بر خیز و بیار بهر هستی
توحید به جای بت پرستی
ای نور خدا ز تو نمایان
بر خیز و بجنگ با خدایان
هنگام قیام تو است بر خیز
بتخانۀ دهر را فرو ریز
تا حشر به جز تو رهبری نیست
دامن کوهسار و غار حراست
بانگ اقرأ بلند از همه جاست
دم روح القدس ترانۀ وحی
حکم اقرأ صدا صدای خداست
این سروش مبارک جبریل
این ندای نجات انسان هاست
یا محمّد زمان بعثت تواست
این ندا مژدۀ نبّوت تواست
ای وجودت پر از پیام خدا
ای به جان و تنت سلام خدا
ای دعایت شفای روح بشر
ای کلام خوشت کلام خدا
اشهد انّک رسول الله
یا محمّد (صلی الله علیه و آله) بخوان به نام خدا
تو به بانگ رسا به خلق بگو
وحده لا اله الاّ هو
خیز بر بام چرخ پرچم زن
از خداوندی خدا دم زن
وحده لا شریک له، بر گو
این قوانین کفر بر هم زن
تبر لا اله الاّ الله
بر سر بتگران عالم زن
خیز و ابلاغ کن رسالت را
فتح کن قلّه ی عدالت را
ما تو را مجد و سرور
ای از خدا لبزیز اقرأ یا محمّد (صلی الله علیه و آله
یا مصطفی برخیز اقرأ یا محمّد (صلی الله علیه و آله
تا کی بشر را ذلّت و پستی محمّد (صلی الله علیه و آله
برخیز ای گم گشتۀ هستی محمّد (صلی الله علیه و آله
بر خیز و بر کَن ریشۀ نا اهل ها را
فریاد زن بشکن سر بوجهل ها را
تبّت یدا اعلام کن بر بولهب ها
بشکن نفس در نای حمّال الحطب ها
ای آفتاب ملک جان روشنگری کن
ای پیر پیغام آوران پیغمبری کن
این نیش ها در راه ما نوش تو اقرأ
این آیۀ وحی است در گوش تو اقرأ
بر خیز و دل را با نگه زیر و زبر کن
بر خیز با انگشت خود شقّ القمر کن
ما بر تو مجد و سروری را حتم کردیم
ما بر تو پیغام آوری را ختم کردیم
پیش خطاب تو خطایی
در آن روزگاران از شب سیه تر
که بر تیرگی ها جهان بود بستر
ستم بود و بیداد و کفر و ضلالت
جفا بود و خونریزی و فتنه و شر
قبایل بسی کارشان کینه توزی
طوایف همی بینشان تیر و خنجر
جوانان در آغوش دیو تباهی
چو پیران که بر بالش جهلشان سر
کسان را نه عز و شرف پیش ناکس
زنان را نه قدر و بها نزد شوهر
پسر طعمه کام دیو جهالت
چنان کز ستم زنده در گور دختر
سیه میشدش چهره از خشم و نفرت
پدر را اگر دختری زاد مادر
نه فرهنگ ، نه دین ، نه ایمان ، نه تقوی
نه دانش نه بینش نه قانون نه دفتر
همه درد اما نه درمان مهیا
همه رنج لیکن نه آسایش اندر
چنین شد مشیت که از چاه غفلت
برآرد بشر را خداوند اکبر
فرستاد از پیش ختم رسل را
محمد
به نام خداوند سبحان، مُحمّد
بخوان کآفریده است انسان، محمّد!
بخوان تا خلایق بخوانند با تو
به نام خداوند سبحان، محمّد
بخوان تا که ویران سرای جهان را
کنی سر به سر، رشکِ رضوان محمّد
بخوان کز دمی بر همه آفرینش
دهی تا ابد روح و ریحان محمّد
بخوان تا که از کفر، بخشی رهایی
بشر را به نیروی ایمان محمّد
بخوان تا قبایل بدانند زین پس
سیاه و سفیدند، یـکسان محمّد
بخوان تا خلایق بـه یکتاپرستی
ببندنـد تـا حشر، پیمان محمّد
بخوان تا کنی درد جهل بشر را
بـه داروی تعلیم، درمان محمّد
بر افروز و بـر خلق عالم نشان ده
که ظلمت رسیده بـه پایان محمّد
چه باکی ز تحریف تورات و انجیل
که دادیم ما بـر تـو قرآن، محمّد
تـو بایـد ب
الا محمد «اِقرء و ربُّک الاکرم»
بخوان به نام خداوندگار لوح و قلم
بخوان بخوان که تویی منجی همه عالم
بخوان که پیشتر و برتری تـو از آدم
بخوان که خوانده خدایت پیمبر اکرم
بخوان که هر سخن توست آیتی محکم
بخوان به نام خدایی که آفرید تو را
بخوان بنام کریمی که برگزید تو را
الا که سیطرۀ کفر از این خبر شکند
صف سپاه شب از نیزۀ سحر شکند
اگر چه کوه بوَد خصم را کمر شکند
به تیغ عدل تو بازوی زور و زر شکند
تبر به دست، بتان را به یکدگر شکند
کمان گرفته ز بوجهلِ فتنه سر شکند
خبر دهید که دیو غرور و مستی مُرد
رسید لشکر توحید و بت پرستی مُرد
محمد ای دو جهان زیر بار منت تو
مبارک است به خلق و خدا نبوت تو
خجسته باد به
وقتش رسيده است كه آگاهشان كني
اين خاك را عروج دهي، آسمان كني
چل ساله مي شوي كه طي مدتي مديد
از عرش تا زمين خدا را جوان كني
جمعي به انتظار تو هستند ، اي كليم
تا اينكه قلبِ نيل روان را نشان كني
لازم نبوده است به دستت عصا دهند
لب تر كني شكوه خودت را عيان كني
جبريل آمده كه بگويد از اين به بعد
مبعوث مي شوي كه علي را بيان كني
اي اولين پگاه خدا ! آخرين شروع!
خورشيد بي افول زمين ! دائم الطلوع
با تو شب بدون سحر فرصتي نداشت
تا آسمان رسيدن ما زحمتي نداشت
قبل از كليم ، در دهه لا مكان طور
ذات خدا به غير تو هم صحبتي نداشت
مخفي شدند و صبر نمودند تا بياي
اما سلام خلق به تو سبقتي نداشت
خاكستر و شكمبه و خاشاك ر
و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود
زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود
سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی
که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود
امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را
یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود
هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد
و عزی غرق حیرت از خدا بودن پشیمان بود
حضور عرشیان را در حریم خود حرا حس کرد
که «اقرأباسم ربک» یا محمد ذکر آنان بود
شاعر: محمود شریفی
بعثت نه این سرور، سرور ولایت است
مبعث نه این چراغ، چراغ هدایت است
خورشید چون ز شرق حرا پرتو افکند
احمد نه این فروغ، فروغ رسالت است
به امر رب خود لبیک گوییم
به همراه ملائک جمله گوییم
سلام و رحمت حق بر محمد
اللهم صل علی محمد
دوباره تو اوج مستی دلو می زنم به دریا 2
با پر خیالم امشب روبرو گنبد خضرا 2
من عشقت رو می خوام
گل کرده رو لبهام
صلوات صلوات علی محمد 4
من میخوام بشم برا تو یه روزی شبیه عمار 2
بین خادمای صحنت یه جا واسه من نگه دار 2
بی تاب دلدارم
ذکرش بر لب دارم
صلوات صلوات علی محمد 4
بهترین عبد خدایی تویی تو خواجه ی لولاک 2
ای دلیل خلقت من و لما خلقت الافلاک 2
هر شب تو رویاتم
تسلیم چشماتم
صلوات صلوات علی محمد 4
دو تا باله سرنوشته که شده لازم و ملزوم 2
یکیه کتاب قرآن یکیم چهارده معصوم 2
من با آل حیدر
می خونم تا محشر
صلوات صلوات علی محمد 4
********
شاعر: رضا تاجیک
منبع : بی پلاک
دانلود سبک
رسولَ الله! تو عنایت بی انتهایی رسولَ الله! آقا با دل من همصدایی
رسولَ الله! جد شاهنشه کربلایی
رسولَ الله! رسولَ الله! 2
رسولَ الله! ملائک همه رزمنده هاتن رسولَ الله! همشون عاشق خنده هاتن
رسولَ الله! بتای مدینه بنده هاتن
رسولَ الله! رسولَ الله! 2
حُجر بن/عَدیِ تو هستم/ به پای تو دستم/ ز عشق تو مستم
ای جانم/ شعار اذانم/ بده تو مدینه/ یه گوشه مکانم
مولانا مولانا 2
صدو ده بار یا علی میگم آروم می گیرم صدو ده بار آقاجون سر زلفت اسیرم
صد و ده بار تو بگی که بمیر من می میرم
علی مولا! علی مولا! 2
علی مولا! روی دست تو دستی ندیدم علی مولا! تا که من تا نجف پرکشیدم
پا ضریحت به همه آرزوهام رسیدم
علی مولا!
صاحب خلق عظیم خدا مولانا
معنی ذات رحیم خدا مولانا
می دونم تو شب بعثت زیر آسمون رحمت نمی مونه تو دل حاجت سیدی! 2
به تو خیلی بدهکارم می دونی که گرفتارم اسم تو زیر لب دارم سیدی! 2
****
صاحب گنبد سبز بهشت مولانا
اسم شما شده رمز بهشت مولانا
بدم و این و می دونم دارم از شما می خونم هرچی باشه مسلمونم سیدی! 2
تو معلم عیسایی همه هستی موسایی انبیا میگن آقایی سیدی! 2
****
هر کسی رو می بینم بهتون محتاجه
مدح تو قصه ی جبرئیل و معراجه
تو معلم قرآنی همه کاره ی یزدانی تو خودت ته عرفانی سیدی! 2
قبله ی حجر الاسود دوباره رو لبم اومد ذکر سیدی یا احمد سیدی! 2
****
امشب اینو میگن اهل سما مولانا
عرش خدا شده غار حرا م
غرق شور و شادی و شیدایی شده شهر مکه تماشایی 2
طاها در حرا محو کبریا 2
پیچید این نوا إقرا مصطفی 2
مبعثه و روح الامین از ازل بوده آرزوش
لحظه ای رو که ببینه ختم رسل رو رو به روش
طاها در حرا محو کبریا 2
پیچید این نوا إقرا مصطفی 2
****
با کلام خالق دریاها مکه شده وادی رؤیاها 2
سرشار از صفا قلب ماسوا 2
پیچید این نوا إقرا مصطفی 2
زیر قدمهای رسول ذکر میگیره تموم خاک
«نور امید فلک و رحمت حق! روحی فداک!»
طاها در حرا محو کبریا 2
پیچید این نوا إقرا مصطفی 2
****
داره شب تیره ی غم درمون با شکوه عاشقی بارون 2
جشنی شد به پا شادن عرشیا 2
پیچید این نوا إقرا مصطفی 2
گرچه نور حقیقتِ دین خدا ازلیه
دنیا میدونه اول
غار حرا بزم جنونه - آیینه دار آسمونه
رسول آخر داره امشب - غزل رسالت می خونه
قدم میزنه دل تو کوچه های نور مکه
رسیده تا ابرا سر و صدای شور مکه
مولا رسول الله مدد
***
پیمبرا ایمان میارن - سر رو پای آقا میذارن
مسیر رسول خدارو- تا بیت خدا گل میکارن
کدامین پیمبر مثه آقا وعده میاره
کی تو خانوادش آقایی مثه مهدی داره
مولا رسول الله مدد
***
شب بارونه شب نزوله - شب رضای دل بتوله
دین رسول حق فقط با - ولایت حیدر قبوله
به روی لبای رسول خدا یا علیه
برادر به طاها قرینه ی زهرا علیه
مولا علی حیدر مدد
***
علی امیر روزگاره - صاحب تیغ ذوالفقاره
امیریه که در یه قلعه - به جای سپر برمیداره
علی لحم و نفس و دم و تار و
دل چراغونه- شب بارونه
دنيا محو ديدن روي خاتمه
به دل حرا- ز نور خدا
غرق در شور و شعف همه عالمه
مي باره از فلك گل نور
بر چهره تمام زمين
شد نام دلرباي رسول
ورد زبان روح الامين
-------------
خندون شده لبامون
دوباره دل شاده و دل دنيا
واله و شيدا زغصه آزاده
-------------------------
خنده رو ي لب- كه مه رجب
ميون آسمون دلا سر زده
يار آشنا- مه كبريا
ختم الانبيا به همه سرآمده
از بركت كلام خدا
روشن شده تمام جهان
از آيه آيه خواندن وحي
شيدا شده زمين و زمان
-----------------------
يار مه جبين- احمد امين
مظهر رحمت و بخشش كبرياس
جشن گل به پاس- دنيا با صفاس
جشن پادشاهي ختم الانبياس
پيمونه ها همه پر عشق
مملوه ا
آسمون به عشق طاها می زنه دل و به دریا
مکه میشه دیگه امشب سرزمین آرزوها
غار حرا پر ز نور حضرت یزدانِ
روی دست هر پیغمبر یه جلد قرآنِ
رسول خدا با خدا گرم پیمانِ
یا رسول الله مدد
*********
تا که قرعه ی رسالت روی نام احمد افتاد
مصطفی با حضرت حق دست یاعلی مدد داد
بزم خدا و پیغمبر شده تماشایی
برا نبی خونده جبریل چه مثنویهایی
میگه خدا گفته که تو اباالزهرایی
یارسول الله مدد
********
سرشده شبای ظلمت روشنه مه حقیقت
با امضای حضرت عشق تمومه بحث نبوت
دوازده آقای دنیا ز نسل این مَردن
به دورش آسمونها هم مستانه می گردن
ملائکه ز ساغرش کاسه پُر کردن
یا رسول الله مدد
********
شاعر: رضا تاجیک
منبع : بی پلاک
