اشعار مدایح حضرت فاطمه زهرا

پیغمبر و زهرا و حیدر یک وجودند
روز ازل تصویر یک آیینه بودند

این هر سه یک نورند و دارای سه اسم‌اند
در اصل، یک روح مجرّد در سه جسم‌اند

این بضعۀ طاهاست بلکه روح طاهاست
مرضیّه، زهرا، فاطمه، روحی فداهاست...

این آسمانِ آسمان‌ها در زمین است
محکم‌ترین رکن امیرالمؤمنین است...

مقصود حق در سوره کوثر جز او کیست؟
دخت رسول و همسر حیدر جز او کیست؟

تو کیستی افلاکی افلاکیانی
کز لطف و رحمت هم‌نشین با خاکیانی

فردوس، مسکینِ در کاشانۀ توست
بارِ ولایت همچنان بر شانۀ توست...

آدم چو در امواج غم نام تو را گفت
ذات الهی توبه او را پذیرفت

تو کیستی؟ که ذات پاک بی‌نیازت
نازد به اوج بی‌نیازی بر نمازت

تو کیستی؟ که ع

• چهارشنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 14:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

برای من این اعتقاده
که عشق من به تو جهاده
میون قلبته کسی که
دل و به حیدر(ع)تو داده

راه بی پایان|غایت قرآن
به زبون آذری میگم سنه قربان
از تن و از جون|دشمنم با اون
کسی که شهادت تورو کنه کتمان
دوسِت دارم مادر....
_______________
باغ بهشت بی تو کویره
از تو مدد خیر کثیره
هرکسی که دوسِت نداره
بره یه گوشه ای بمیره

زوجه الحیدر(ع)|صاحب محشر
مثل ارباب صدا میزنم تورو مادر
سوره‌ی کوثر|صدف و گوهر
خاک قدم تو شده مالک اشتر
دوسِت دارم مادر....
_______________
نگین به خاتم رسولی
تو ماورای از عقولی
برتری از مریم و هاجر
تو ام زینبین ، بتولی

عصمه اللهی|همسر شاهی
توی بحر عشق تو شدم مث ماهی
روح مشکاتی| ام ساداتی

• سه شنبه
• 5
• آذر
• 1398
• ساعت
• 14:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اگه تسبیحم شده نام تو
شده یاحیدر ذکر مدام تو
شبای روضه‌ت شب قدر ماست
ولی دوریم از درک مقام تو

جاریه از چشای من، باز اشک عزای تو
شیعه‌های ابوتراب، محتاج دعای تو

تُو همه‌ی عمرم، تُو همه‌ی غم‌ها
ذکر لب من یا فاطمةُ‌الزهرا
.....................................
هرجا اسمت هست جنت‌الاعلاست
دست پُرمِهرت منشا خوبی‌هاست
همه‌ی دنیا به تو وابسته‌ست
آخه نور تو روشنیِ دنیاست

تا ابد لولا فاطمه، از اسرار خلقته
مثل ذکر نام علی، ذکر تو عبادته

هر تپشِ هستی، هر نفسِ دنیا
فاطمةُ‌الزهرا، فاطمةُ‌الزهرا
.....................................
ذره‌ذره خاک به خودش بالید
تا که نور تو روی زمین تابید
عالم و آدم پای تو خ

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 12:31
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

زهرا شب هر جمعه (در کرببلا آید)۲
با گریه و اشک و آه( در شور و نوا آید)۲
می آید کنار نور دوعینش
برجان رسد نوای یا حسینش
یا زهرا یا زهرا آجرک الله(۲)

زهرا شب هر جمعه (باحال بکاء آید)۲
با گریه ی بر اکبر (در پایین پا آید)۲
پیکر اکبر گشته اربا اربا
ذکر لب هایشان آه و واویلا
یا زهرا یا زهرا آجرک الله

زهرا شب هر جمعه( از بهررباب گرید)۲
از بهر علی اصغر(لب تشنه ی آب گرید)۲
درد عطش اوگردیده چاره
گلوی اصغرش شد پاره پاره
یا زهرا یا زهرا آجرک الله

زهرا شب هر جمعه (در علقمه می آید)۲
با گریه ی بر عباس (با زمزمه می آید)۲
گوید عباس من جانت فدا شد
در راه حسینم دستت جدا شد
یا زهرا یا زهرا آجرک الله

زهرا شب هر جمعه(درخیمه گهش گرید)۲
با قامت خم گشته (در قتلگهش گرید)۲
گوید حسین من پیراهنت کو
ای غرق به خون من کفنت کو
یا زهرا یا زهرا آجرک الله

زهرا شب هر جمعه( گوید که بیا مهدی)۲
بنگر به حسین من (برگرد و بیا مهدی)۲
ای که هستی مادر نور دو عینم
بیا منطقم خون حسینم
یا زهرا یا زهرا آجرک الله

• چهارشنبه
• 27
• مهر
• 1401
• ساعت
• 10:44
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

بازم غم بی‌تابی، بازم دلم آشوبه
بازم صدایی میاد، یکی داره در می‌کوبه

نه، این بار تو دیگه نه مادر
این بار تو نرو پشت در
نه، این بار همسایه‌ها نیستن
این بار اومده یک لشکر

کاش داغِ این دنیا انقده سنگین نبود
کاش دست نامردا انقده سنگین نبود۲

وای مادرم‌ مادرم مادرم
................‌..........................
دوباره‌من‌خواب‌دیدم،یه‌کابوس‌تکراری
منودیگه‌کُشت‌کوچه،چه‌ماجرای‌غمباری

آه، میگن چرا پریشونی
هِی داری روضه می‌خونی
آه، هیچ‌کی ندیده چی دیدم
دیدم گوشواره‌ی خونی

کاش‌هیچ‌وقت‌تُوعمرم‌نصیبم‌این‌غم‌نبود
کاش سیلی تُو کوچه انقده محکم نبود۲

وای مادرم‌ مادرم مادرم
................‌..................

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 12:54
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

...ممدوحۀ محمد و محبوبۀ خدای
کز کبریا رسیده درود مکررش...

پا می‌نهد گرسنه به محراب بندگی
آن کو رسد طعام بهشتی ز داورش

این است کوثری که خدا داد بر رسول
دشمن چه غم که خواند در آن روز، ابترش

دشمن گرفته بود کمین در خط رسول
فکر هزار فتنه نهان بود در سرش...

می‌خواست بعد مرگ پیمبر شود خموش
آن جاودانْ چراغِ همیشه منورش

غافل از آن‌که بعد پدر می‌کند قیام
بر دفع کفر، دختر اسلام پرورَش...

از مسجد مدینه تو گویی رسد هنوز
آوای خطبه، بلکه اِلی صبح محشرش

مسجد، شراره از در و دیوار برکشید
شد داغ‌دیده دخت نبی، تا سخنورش...

با گریه از صحابه کمک خواست از آن زمان
یک تن نداد پاسخ او غیر شوهرش

آن اشک و آه و ن

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من کی ام عبد خطا پرور تو یازهرا
سائلم آمده ام بر در تو یا زهرا

نور بر.عرش و سماوات دهد تا به ابد
پرتو حسن خدا منتظر تو یا زهرا

افتخار تو همین بس که بود در همه دم
حضرت دوست ثنا گستر تو یا زهرا

همه مردان و زنان تا دم هنگامه حشر
خادم و خادمه قنبر تو یا زهرا

حق بفرمود که خلق دو جهان بهرِ تو بود
هست این معجزه ی اصغر تو یا زهرا

آسمان شرف و عزت و ایثار تویی
حَسَنینند مَه و اخترِ تو یا زهرا

هیزم آتش دوزخ بُوَد اندر عرصات
دشمن کوردل ابتر تو یا زهرا

همه ی بارگه قدس تو را خاک قدم
همه ی ارض و سما محضر تو یا زهرا

گشت صحرای زمانه شرف باغ بهشت
آری از نور جهان گستر تو یا زهرا

یک شرف هست تو را دخت پیم

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سلام من ، به رکن اصلی دنیا
به نام عشق ، به نام نامی زهرا
به چادرش ، دخیل می بنده جبرائیل
کنیزه شن، یه عمره مریم و حوّا

شکر خدا روز ازل مادر
ما نوکرارو حیدری کرده
دار و ندارش نذر مولاشه
دور علی هر روز می گرده

ای باطن شب های قدر
تو آیه های کوثری
عمریه که بر گردنم
داری تو حق مادری

.........

سلام من به نور قدسی مادر
سلام من به عشق فاتح خیبر
ملائکه همه به سجده می افتند
تا فاطمه، میاد توو صحنه ی محشر

صد سال قبل از خلقت عالم
به حب زهرا ما "بلی" گفتیم
در عالم زر با تمام عشق
همراه زهرا یا علی گفتیم

ای در طواف چادرت
کل زمین و آسمون
دست گداهاتو بگیر
ای مادر قامت کمون

• یکشنبه
• 28
• دی
• 1399
• ساعت
• 18:18
• نوشته شده توسط
• احسان نرگسی

فاطمه زیباترین واژه هاست

فاطمه ناموس شاه لافتی است

فاطمی بودن تشیع بودن است

فاطمه راه علی پیمودن است

فاطمه آلاله آلاله هاست

فاطمه سوز و گداز ناله هاست

فاطمه گنجینه ای از خاتم است

فاطمه چشم و چراغ عالم است

فاطمه روح علی جان علیست

فاطمه هم عهد و پیمان علیست

فاطمه تفسیر یاسین است و بس

باغ هستی را گل آذین است و بس

فاطمه سبزینه سبزینه هاست

فاطمه آوای وای سینه هاست

نی توان گفتن زنی مانند اوست

قلب احمد از ازل پیوند اوست

فاطمه از هر پلیدی عاری است

فاطمه فرهنگی از بیداری است

فاطمه یعنی زمین یعنی زمان

فاطمه یعنی حدیث قدسیان

فاطمه یعنی زمین یعنی زمان

فاطمه یعنی حدیث قدسیان

فاطمه یعن

• یکشنبه
• 19
• اردیبهشت
• 1389
• ساعت
• 12:23
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اشكي بُود مرا كه به دنيا نمي دهم
اين است گوهری كه به دريا نمي دهم
گر لحظه اي وصال حببم شود نصيب
آن لحظه را به عمر گوارا نمي دهم
عمری بود كه گوشه نشيـن محبتم
اين گـوشه را به وسعت دنيا نمي دهم
در سينه ام جمال علي نقش بسته است
اين سینه را به سينه ي سینا نمي دهم
تا زنده ام ز درگه او پا نمي كشم
دامان او ز دست تمنّا نمي دهم
سرمايه ي محبت زهراست دين من
من دين خويش را به دو دنيا نمي دهم
گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا
يك ذره از محبّت زهرا نمي دهم
امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست
اين نقد را به نسيه ی فردا نمي دهم
در سايه ي رضايم و همسايه ي رضا
اين سايه را به سايه ی طوبي نمي دهم

شاعر : استاد سید رضا مو

• دوشنبه
• 12
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 17:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

زبان چگونه گشایم به مدح تو مادر

که بی وضو نتوان خواند سورۀ کوثر

زبان وحی، تو را پارۀ تن خود خواند

زبان ما چه بگوید به مدحتان دیگر؟

چه شاعرانه خداوند آفریده تو را

تو را به کوری چشمان آن «هو الأبتر»

خدا به خواجۀ لولاک داده بود ای کاش

هزار مرتبه دختر اگر تویی دختر

چه عاشقانه، چه زیبا، چه دلنشین وقتی

تو را به دست خدا می‌سپرد پیغمبر

علی‌ست دست خدا و علی‌ست نفس نبی

علی قیام و قیامت، علی علی حیدر

عروسی پدر خاک بود و مادر آب

نشسته‌اند دو دریا کنار یکدیگر

شکوه عاطفه‌ات پیرهن به سائل داد

چنان که همسر تو در رکوع انگشتر

همیشه فقر برای تو فخر بوده و هست

چنان که وصلۀ چادر برای تو زیور

یهود

• چهارشنبه
• 18
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 07:19
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بریز آب روان اسما، ولی آهسته آهسته
به جسم اطهر زهرا، ولی آهسته آهسته...
همه خواب و علی بیدار، سرش بنهاده بر دیوار
بگرید از فراق یار، ولی آهسته آهسته
حسن ای نورچشمانم! حسین ای راحت جانم!
بنالید ای عزیزانم، ولی آهسته آهسته
بیا ای دخترم زینب به پیش مادرت امشب
بخوان او را به تاب و تب، ولی آهسته آهسته
روم شب‌ها سراغ او، به قبر بی‌چراغ او
کنم زاری ز داغ او، ولی آهسته آهسته
بریز آب روان اسما، ولی آهسته آهسته
به جسم اطهر زهرا، ولی آهسته آهسته...
همه خواب و علی بیدار، سرش بنهاده بر دیوار
بگرید از فراق یار، ولی آهسته آهسته
حسن ای نورچشمانم! حسین ای راحت جانم!
بنالید ای عزیزانم، ولی آهسته آهسته
بیا ای دخ

• جمعه
• 14
• دی
• 1397
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من کیم جان جهان ممدوحۀ جان آفرینم
مادر توحید بانوی سماوات وزمینم
شمع جمع پنج تن همسنگر حبل المتینم
وجه رب العالمین، جان ولایت ، رکن دینم
کوثر وتطهیر وقدرو هل اتی ویا وسینم
من کیم زهرای اطهر دخت ختم المرسلینم

کشتی توحید را سُکان منم لنگر منم من
خواجۀ لولاک را دختر منم مادر منم من
چارده معصوم را گردون منم محور منم من
مؤمنون من، قدر من، طاها منم کوثر منم من
گوهر عینُ الحیاتم، اختر حقُ الیقینم
من کیم زهرا ی اطهر دخت ختم المرسلینم

نخل سرسبز ولایت، اعتدال از من گرفته
صبر وایثار وفداکاری، کمال از من گرفته
مریم عذرا بدان پاکی مدال از من گرفته
خانۀ شیر خدا مجد وجلال از من گرفته
خشت، خشتِ آن شده محوِ

• سه شنبه
• 7
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 12:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوباره باد شده بی قرار گیسویت
شدند جمع ملائک مقیم در کویت

تو امتحان نشده سربلند تاریخی
تویی همان که خدا هم شده ثناگویت

دخیل بسته فرشته به چادرت بانو!
و مست کرده"صبا" را نسیم خوش بویت

پیمبر از نفست بوی عشق می شنود
به وجد آمده حیدر ز بانگ یاهویت

چنان تجلی ماهی که حضرت خورشید
گذاشته سرِ خود را به روی زانویت

بهای عشقِ به حیدر چقدر سنگین است
به پای عشق ورم کرده است بازویت

بیا و محض گل روی مرتضی دیگر
نگیر دست خودت را به روی پهلویت...

سال_۹۴

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 20:06
• نوشته شده توسط
• احسان نرگسی

چشم وا کردم و دیدم که شدم سینه زنت
همه ی عالم و آدم به فدای حسنت
می چکد نام دل آرای علی از سخنت
سپر حیدر کرار شده جان و تنت

زیر پاهای تو صد چشمه ی کوثر جاری ست
جای خون در رگ تو عشق به حیدر جاری ست

شهر روشن شده از نور تو ، بانوی علی
ای نفس های حسن ، ای همه نیروی علی
ما ثناگوی تو ایم و تو ثناگوی علی
نفس حیدری ات قوت بازوی علی

سایه ی چادر تو بر سر هر سینه زن است
نام تو وقت سحر ذکر قنوت حسن است

وصف تو کار بشر نیست...فقط کار خداست
همه ی خلق به عشق تو بمیرند، رواست
پادشاه است کسی که در این خانه گداست
خاک پاهای غلامان شما نیز شفاست

ذکر پرواز مَلَک های مُقَرب زهراست
همه ی دلخوشی حیدر و زینب زهراس

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 20:22
• نوشته شده توسط
• احسان نرگسی

ای بهشتِ قُربِ احمد، فاطمه!
لیلةالقدر محمد، فاطمه!

ای خدا مشتاقِ یارب یاربت
ای سلام انبیا بر زینبت

عالم خاکی، محیط غربتت
آفرینش، گشته گم در تربتت

کاروانِ دل، روان در کوی تو
قبلۀ جان محمد، روی تو

مشعل شب‌های احیای علی
نقش لبخندت مسیحای علی

خلق عالم، سائل و روزی‌خورت
لیف خرما وصله‌های چادرت

ای سه شب بی‌قوت و، از قوت تو سیر
هم یتیم و هم فقیر و هم اسیر

وحی، بی ایثار تو کامل نشد
هل اتی، بی‌نان تو نازل نشد

آن که خاک مقدمش جان همه...
گفت: جان من، فدای فاطمه!

ای که در تصویر انسان زیستی
کیستی تو؟ کیستی تو؟ کیستی؟

فوق هر تعریف و هر تفسیر هم
پاک‌تر از آیۀ تطهیر هم

ای سجود آورده بر پای تو سر
ای

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:08
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

سوره کوثر،جان پیغمبر
هستیِ حیدر،مادر ای مادر
اُمّ ابیها زهرا یا زهرا...

روح محمّد،عصمت سرمد
اَغیثینی یا بَضعَةَ الاَحمد
اُمّ ابیها زهرا یا زهرا...

هر راهی بی تو،راهِ تباهی
مدح تو کارِ وحی الهی
اُمّ ابیها زهرا یا زهرا...

در عُمرِ کوتاه،رزق تو غم شد
زیر بارِ غم،قامتت خم شد
اُمّ ابیها زهرا یا زهرا...

مِهر رُخسارَت ماهِ ولایت
سیلی خوردی در راهِ ولایت
اُمّ ابیها زهرا یا زهرا...

ای که سر تا پا غصّه و دردی
آبرویت را خرج دین کردی
اُمّ ابیها زهرا یا زهرا...

با روضه هایت دل شعله ور شد
مَقتَلَت بینِ دیوار و در شد
اُمّ ابیها زهرا یا زهرا...

ای تا قیامت قدرِ تو گمنام
شش‌ ماهه دادی در راه اسلام
اُمّ

• یکشنبه
• 17
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:45
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

تو یک‌تنه سپاه عشقی، یه لشکری برای حیدر
ای فاتح شهر مدینه، تو حیدری برای حیدر

یاریِ علی، که فقط از تو برمیاد
اگه تو بخوای، ستون به لرزه درمیاد

گفتی من برا حیدر، بچه‌مو فدا کردم
حالا تُو همین مسجد، دور علی می‌گردم

روحی لروحک الفدا، نفسی لنفسک الوقا
........................................................
تو پیش چشم اهل باطل، جلوه‌ی حقّی و حقیقت
با خطبه‌هات میون مسجد، شده به‌پا شور قیامت

گفتی به همه، علی امام دین ماست
همه بدونید، علم به دست مرتضاست

گفتی تا نفس دارم، مرتضی که تنها نیست
یاورِ علی بودن، کارِ غیر زهرا نیست

روحی لروحک الفدا، نفسی لنفسک الوقا
....................................

• پنج شنبه
• 10
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:48
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

دلتنگ روضه ایم و محیّا نمی شود
بی اشکِ روضه عقده دل وانمی شود

یارب چه کرده ایم که درشهرمدتی است
تعطیل گشته روضه و برپا نمی شود

باب الحسین(ع)درگه خیراست وفتح باب
بی اذن وبی عنایت زهرا(س)نمی شود

بی بی سلام دعوتمان کن به روضه ها
بی روضه درد عشق ، مداوا نمی شود

بی بی سلام سینه ما داغدار توست
غم بیش ازاین دراین دلمان جانمی شود

ما بیقرار ِآمدنِ فاطمیه ایم ...
بیگانه اند هیئتیان با ، نمی شود

بی بی تورابه حقِّ سلیمانیِ عزیز
بنما عنایتی که گره وا نمی شود

• پنج شنبه
• 20
• آذر
• 1399
• ساعت
• 19:27
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

دنیا بدون فاطمه دنیا نمی شود
اصلا بدون فاطمه برپا نمی شود

عالم طفیل خلقت او بوده از ازل
هستی بدون فاطمه معنا نمی شود

بحر فضایل وکرمش بی کرانه است
دریا درون ظرف کسی جا نمی شود

او پاره وجود رسول مکرم است
هر دختری که ام ابیها نمی شود

او کوثر است وخیر کثیر پیمبر است
هر همسری که لایق مولا نمی شود

مهرش درون سینه ما گنج مخفی است
چون قبر مخفی اش که هویدا نمی شود

شکر خدا که اشک غمش شد نصیب ما
هر قطره ای که لایق دریا نمی شود

چشم امید ما صف محشر به دست اوست
گریه کن حسین ع که تنها نمی شود

بیش از هزار سال برایش عزا به پاست
شرح غمش به دفتری انشا نمی شود

او داغدار بود ومدینه گلی نداشت
کس با شرار نار تسلا نمی شود

بهر علی شدست معمای سر به مهر
در خانه از چه معجر او وا نمی شود

• یکشنبه
• 30
• آذر
• 1399
• ساعت
• 17:23
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

مادرخداآفرید به خاطرت بهشتو

بعدخاکموباعشق توسرشتو

بعداسمتوروقلب من نوشتو

بعدآیینه ی روی تواومد

مقابل علی واحمد

به عشق تو ،تودلاافتاد

محبت آل محمد

تو ،به قطره قطره های دریا

اندازه ی برگ درختا

دل آفریده شدبرای

محبت حضرت زهرا

دلتنگیام همه،غم مادرمه

مادری که سایه ی نگاش روسرمه

مزارش توقلبمه ولی بی حرمه

مادردلتنگتم خداخودش میدونه

دلتنگ اون مزار بی نشونه

گریون توزمین وآسمونه

این رساترین چهره حزینه

روضه ی انبیاهمینه

روضه ی اون یاسی که داغش

مونده توسینه ی مدینه

اون که ازحبیبش روگرفته

باگریه هاوضوگرفته

اون معتکف توبیت الاحزا

اون کشتی پهلوگرفته

بارون گریه هام تودریای توعه

تپشای قلب من تمنای توعه

توی خونه ی دلم فقط جای تویه

دلتنگیام همه غم مادرمه

مادری که سایه ی نگاش روسرمه

مزارش توقلبمه ولی بی حرمه

مادربایک نگات مس دلم طلاشد

بعدباغمت به غصه مبتلاشد

بعدعاشق شهیدکربلاشد

ماکه چشمامون براتودریاست

روضه ی تو،توعرش اعلاست

وقتی که داری عاشقایی

مثل علی اکبروعباس

دل توروضه میزنه پروبال

ازفرط گریه میره ازحال

وقتی که روضه خون دلارو

ازکوچه میبره به گودال

میسوزه عالمو ،تب خون حسین

پای اشک مادری که میخونه حسین

شب وروزماشده پریشون حسین

دلتنگی هام همه غم مادرمه

مادری که سایه ی نگاش روسرمه

مزارش توقلبمه ولی بی حرمه

• یکشنبه
• 19
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 18:39
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

آن زمانیکه خدا بود و سماوات نبود
خبراز نُه فلک و دوزخ و جنّات نبود

نه قَمر بود و نه مَنظومه شمسی به مَدار
بی نیازی بجز از ، قاضی اَلحاجات نبود

حُور در پَردهء اِبهام و مَلَک بی پَروبال
نام آدم به سَرِ دفتر اثبات نبود

خلقتِ کُلّ بَشر داشت نه آب و نه گِلی
اثر از صُومعه و پیر مناجات نبود

کس نشان از حَجَرالاَسود و ازکعبه نداشت
خبر از ماخَلَق و سِرِّ مُهمّات نبود

ماسوا اینهمه تصویرِ دل انگیز نداشت
نور را با ظُلَمات اِذنِ ملاقات نبود

یک خدا بود قَدَر قدرت و بی واهِمه بود
پیشِ رو آینه ای داشت که او فاطمه بود

• پنج شنبه
• 12
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 12:26
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دشمن بِدان جُدا من از این دَر نمیشوم

من نوکرِ کسی به جُز حیدر نمیشوم

تا روزِ انتقامُ نه تنها!! که بعد از آن

من بی خیال حُرمَتِ مادر نمیشوم

• سه شنبه
• 25
• آبان
• 1400
• ساعت
• 09:55
• نوشته شده توسط
• رضا آهی

گر نگاهی به ما كند زهرا
دردها را دوا كند زهرا
بر دل و جان ما صفا بخشد
گر نگاهی به ما كند زهرا
كم مخواه از عطای بسیارش
كانچه خواهی عطا كند زهرا
خانه ی وحی را ز رخسارش
رشك غار حرا كند زهرا
بضعه ی مصطفی بُوَد آری
جلوه چون مصطفی كند زهرا
نه عجب گر به شأن او گویند
خاك را كیمیا كند زهرا
این مقام كنیز او باشد
تا دگر خود چه ها كند زهرا
چهره پوشد ز مرد نابینا
تا بدین حد حیا كند زهرا
در طرفداری از خدا و رسول
به علی اقتدا كند زهرا
جان خود را و محسن خود را
در ره دین فدا كند زهرا
تا سه شب قوت خانه ی خود
بر مساكین عطا كند زهرا
روز محشر كه از شفاعت خویش
حشر دیگر به پا كند زهرا
همچو مرغی كه دانه بر چیند
دوستا

• شنبه
• 9
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 05:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

شکوه آمدن و خلقتت سر آمد بود
میان هرچه که دارد خدا زبانزد بود
همیشه با صفی از آسمانیان جبریل
به گِرد خانه تان گرم رفت و آمد بود
تو دخترِ پدری؛ یا که مادری بر او ؟!
میان دختر و مادر دلش مردّد بود
رسالت پدرت با تو بود پا بر جا
که بودنت همه ی دلخوشی احمد بود
برای عرض ارادت به محضرت بانو
نبی به امر خدا روز و شب مقید بود
ز التماس دو دستم چه زود دل کندی
تویی که آمدنت خوب و رفتنت بد بود

• چهارشنبه
• 30
• آبان
• 1397
• ساعت
• 11:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بیمارت ای علی‌جان، جز نیمه‌جان ندارد
میلی به زنده ماندن، در این جهان ندارد
غم چون نسیم پاییز برگ و بر مرا ریخت
این لالۀ بهاران غیر از خزان ندارد
بگذارد تا بمیرد، زین باغ پر بگیرد
مرغی که حقّ ماندن در آشیان ندارد
خواهم که اشک غربت از چهره‌ات بگیرم
شرمنده‌ام که دیگر دستم توان ندارد
بگذار کس نداند در پشتِ در چه بگذشت
من لب نمی‌گشایم، محسن زبان ندارد
هر کس سراغم آمد با او بگو که زهرا
قدرش عیان نگردید، قبرش نشان ندارد
شهری که در امانند حتی یهود در آن
در بین خانۀ خود، زهرا امان ندارد!
ای ناله‌ها برآیید! ای لاله‌ها بریزید!
گلزار وحی دیگر، سروِ روان ندارد
روز جزا مسلّم گیریم دست «میثم»
زیرا پناه غیر ا

• جمعه
• 14
• دی
• 1397
• ساعت
• 12:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شیطان به بیت حیّ تعالی چه می‌کند‌؟
آتش به گرد خانۀ مولا چه می‌کند‌؟...
رویش سیاه گردد و دستش شکسته باد
قنفذ کنار خانۀ مولا چه می‌کند‌؟
دارالزیارۀ نبی و آستان وحی
ای وای من، مغیره در آنجا چه می‌کند‌؟...
باید ز تازیانه بپرسم که در بهشت
آثار خون به قامت طوبی چه می‌کند‌؟
گل‌ها ز غم فسرده و، پروانه منتظر
شمع ز پا فتاده، به صحرا چه می‌کند‌؟
با بودن دو داغ بر او گریه گشته منع
‌«میثم» ببین به فاطمه دنیا چه می‌کند؟

• جمعه
• 14
• دی
• 1397
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اشکی بوَد مرا که به دنیا نمی‌دهم
این است گوهری که به دریا نمی‌دهم

گر لحظه‌ای وصال حبیبم شود نصیب
آن لحظه را به عمر گوارا نمی‌دهم

عمری بوَد که گوشه‌نشین محبتم
این گوشه را به وسعت دنیا نمی‌دهم

در سینه‌ام جمال علی نقش بسته است
این سینه را به سینۀ سَینا نمی‌دهم

تا زنده‌ام ز درگه او پا نمی‌کشم
دامان او ز دست تمنا نمی‌دهم

سرمایۀ محبت زهراست دین من
من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم

گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا
یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم

امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست
این نقد را به نسیۀ فردا نمی‌دهم

در سایۀ رضایم و همسایۀ رضا
این سایه را به سایۀ طوبی نمی‌دهم

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای بهشت آرزوهای علی
ای دو چشمت دین و دنیای علی

شام غم را پرتوِ اُمّیدِ من
كوكب من، ماه من، خورشید من!

ای نچیده گل زِ رویت آفتاب
وی ندیده شب، شبِ مویت به خواب

در دل هر ذرّه، نور مِهر تو
مِهر هم، سایه‌نشینِ چهر تو

یك نگاهت بِه ز صد خُلد بَرین
نی، كه یك ایمای تو خُلدآفرین!...

خانۀ ما گرچه از خِشت است و گِل
خشت روی خشت نَه، دل روی دل

آستانش، آسمانِ آسمان
سقف، بالاتر ز بام كهكشان

پایۀ دیوار آن، بر طاق عرش
وز پَرِ خود عرشیان آورده فرش

خاك آن را، شُسته آب سلسبیل
گَرد آن را رُفته، بال جبرئیل

ناودان‌ریزش، بِه از ماءِ مَعین
بوریایش، گیسوانِ حور عین

روشنی زین خانه دارد، نور هم
روزَنَش، بُرده سب

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 13:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دست و پاگیرم ولیکن دست و پا دارم هنوز
هرچه هستم بازهم طبع گدا دارم هنوز

سفره ات را می تکانی روزی ما میرسد
گرچه سیرم کرده ای میل غذا دارم هنوز

لطف مادر بهترین تمثیل از لطف خداست
تا به زیر چادرت هستم خدا دارم هنوز

نان بپز نان تو خوردم که درستم کرده است
در تنور خانه ات دارالشفا دارم هنوز

خانه ات جارو کشی میخواست من جارو کشم!
کار اگر اینجا کنم یعنی بها دارم هنوز

گفته ام در قبر بگذارند روی سینه ام
دستمال گریه بر داغ تو را دارم هنوز

درنمازم هم به روی شانه ام شال عزاست
من به یمن شال مشکیتان عبا دارم هنوز

باهمان یک دست من را یاد کن بین قنوت
مستمندم بی کسم عرض دعا دارم هنوز

بازهم درخانه ام عطر

• دوشنبه
• 8
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور