امام حسین علیه السلام

باز اومدم درِ خونت ارباب
نوکرِ روسیاهتو دریاب
دریای بی کرانه ی عشقی
مثالِ آبیم تویِ مرداب
مثلِ تو کیمیا تو عالم نیست
کلِ جهان صدف تو درٌِ ناب
با این همه فضائلت اما
عدو نداد به تو یِ جرعه آب

عزیزِ کبریایی تو
شهیدِ عطشانِ کربلایی تو
حسین جانم

کرببلاتو خیلی دوس دارم
صحن و سراتو خیلی دوس دارم
سینه زنات همه رفیقامن
پیرن سیاتو خیلی دوس دارم
محرمت عشقِ منِ آقا
شالِ عزاتو خیلی دوس دارم
میگن که دنیا فانیه اما
دنیا رو با تو خیلی دوس دارم

پیرن مشکیمو میپوشم
نمیشه کرببلا فراموشم
حسین جانم

منم آقا گدای کوی تو
قبله ی حاجتم به سوی تو
دم از تو میزنم آخه خوردم
چاییِ روضه از سبوی تو
روز جزا خدای عالم رو
قسم

• سه شنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خیزد از نای دل نوای حسین
چون کند یاد نینوای حسین
.
جای آزادگان اگر جوئی
نظری کن بکربلای حسین
.
پیش دشمن نمیشود تسلیم
هرکه دارد بدل ولای حسین
.
سر به بیگانه نسپرد هرگز
هرکه را دل شد آشنای حسین
.
کرد نهضت پی عدالت و حق
بوده این هر دو مدعای حسین
.
تا قیامت در اهتزاز بود
در تمام جهان لوای حسین
.
نیست هرگز ز جاه منزلتش
کسی آگه بجز خدای حسین
.
کرد چون بهر دین فداکاری
باد جانهای ما فدای حسین
.
بانگ آزادگی بگوش هنوز
میرسد در جهان ز نای حسین
.
هدفش گر بری ز یاد چه سود
گر کنی گریه از برای حسین
.
پای بگذار جای پای حسین
گر تو داری بسر هوای حسين
.

• سه شنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من با خیال عشقِ رُخَت زِنده ام حسین
با این خیال،دل ز همه کَنده ام حسین
.
هر چند بی بَضاعت و نا قابلم ، ولی
خود را برآستان تو افکنده ام حسین
.
تا سَر ، سُپرده ام به وفای تو، تا اَبَد
از دولت وِلای تو پاینده ام حسین
.
از فِتنۀ زمین و زمانم چه غم که من
بر ظِلّ رحمت تو پناهنده ام حسین
.
گر لطف تو نگیرد از دست، روز حشر
درپیشگاه عدل سرافکنده ام حسین
.
چشمم بدست لطف تو باشد ، ترّحمی
مسکین بینوایم و درمانده ام حسین
.
از دَر مَران مرا زسر لطف ، رحمتی
آخر به بندگان دَرت بنده ام حسین
.
دستم تُهّی و بر حَسَناتم امید نیست
از سیئِات پُرشده پرونده ام حسین
.
شب خیزم و ز وصف همه بسته ام زبان
تنها تو را به شوق

• سه شنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در راه عشق می خرم از جان بلای تو
خلقی اسیر حلقه ی زلف دو تای تو
دلها صفا گرفته همی از صفای تو
عالَم پناه می طلبد از سرای تو
خونِ خدا تویی و خدا خونبهای تو
.
ای روز و شب دخیلِ غمت روزگار ما
روشن به ذکرِ نامِ تو ‌شد، شامِ تارِ ما
ای داده آبرو تو به ما، اعتبارِ ما
تنها تو رهنمای طریقی و یارِ ما
هر صبح و شام، ذکرِ لب ِ ما ثنای تو
.
بانی اشک، علّت شور و نوا، حسین
مشکل گشای دردِ دلِ بی دوا، حسین
عبدِخدا و فانی راهِ خدا حسین
کشتی عشق، راهِ نجات از بلا حسین
اسلام را بقا ز تو و کربلای تو
.
گفتی که اشکِ دیده ی ما مرهم ِ غم است
هرچه کنیم گریه به پای غمت، کم است
تنها نه یک دهه، همه سالَم مُحرّم است
عُمرِ

• شنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#کربلا

حریم امن تو آقا اگر قرنطینه است
هوای صحن و سرای تو آه در سینه است
نرفته مجلس روضه و اشک از یادم
که پای عشق تو سوختن عهد دیرینه است

#علی_اکبر_غلامپور

• سه شنبه
• 23
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 03:03
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

« بسم الله الرحمن الرحیم»

آتش بزند روضه ی تو هردو جهان را
سوزانده غم تو جگر مرثیه خوان را
.
ای سفره ی اندوه تو بر دهر گشوده
نذر بدنت کرده ام این اشک روان را
.
من دل به غمت دادم و آسوده خیالم
با گوشه نگاهی تو ربودی دل و جان را
.
ای وای از آن لحظه که از روی بلندی
خواهر به تو می دید جسارات سَنان را
.
آمد به کنار تن تو پیر و شکسته
داغ تو گرفته است از او تاب و توان را
.

• چهارشنبه
• 24
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 17:28
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ارباب برای تو دگر وقت نداریم
از بس که شدیم تنگ نظر وقت نداریم

همپاییِ با زینب و احیایِ غم تو ؟
ای واااااای بر آن زیر و زبر وقت نداریم

هرچند که اشگ از غم تو چیز کمی نیست
این بار شده وقت سفر وقت نداریم

یک بار تو بردار زما لطف خودت را
درگیر بلا شیم ٬اگر وقت نداریم

یکبار نگه کرد و زهیر هستی خود داد
چون نیست کمی سوز جگر ،وقت نداریم

اشکال زماست‌ چونکه به دلها غم ارباب
زیبا نمی آید به نظر وقت نداریم

هرچند که سکه شده از یمن تو کارم
امروز شده وقت ثمر وقت نداریم

آن روز فقط خواهرتان فکر نفر بود
امروز اگر هست نفر ،وقت نداریم

ای وای اگر روز جزا شاه بگوید
بر نوکر بی عار و حذر وقت نداریم

• پنج شنبه
• 15
• خرداد
• 1399
• ساعت
• 21:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

#امام_حسین_علیه_السلام
#شب_جمعه

دلم گرفته برای حرم برای ضریح
دلم گرفته عزای حرم عزای ضریح

فراق، اشکِ مرا دم به دم در آورده
دلم گرفته نوای حرم نوای ضریح

زبان من شده گریه وَ اشکها حرفم
دلم گرفته خدای حرم خدای ضریح

برای آمدنم فکر و چاره ای اندیش
دلم گرفته به پای حرم به پای ضریح

بهای آمدنم جان بود بیا و بگیر
تویی که حضرت عشقی و شاه نعم الامیر

• دوشنبه
• 26
• خرداد
• 1399
• ساعت
• 15:52
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات با امام حسین علیه السلام

مُردم و زنده شدم از غربتت ای سرجدا
عضو..اهدا می کنم در هیئتت ای سرجدا

این دو چشمانی که می جوشد ز داغت سالها
می شود جاری مگر بر صورتت ای سرجدا

دست ها و سینه ی نیلوفری ام مالِ تو
سینه زن مُرده به بزمِ محنتت ای سرجدا

هرکسی شد لطمه زن..لطمه نبیند هیچ وقت
یک دعا کن بر گدایِ رحمتت ای سرجدا

تا نَفس دارم به زیرِ بیرقت خدمت کنم
تا دمِ مردن بمانم خدمتت ای سرجدا

هروله کردن شعاعی از عنایاتِ خداست
بی سرو پا می شوم در دولتت ای سرجدا

یک شبی در گوشِ من نجوا بکن چیزی بگو
می شوم آدم به لطفِ صحبتت ای سرجدا

کربلایی قسمتم کن جانِ زهرا مادرت
ای فدایِ مرقد و هم تربتت ای سرجدا

شاعر:محسن راحت حق

• چهارشنبه
• 11
• تیر
• 1399
• ساعت
• 21:41
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات با امام حسین علیه السلام

با نگاهِ تو منم اهلِ ولا خواهم شد
با عنایاتِ تو مشمولِ دع خواهم شد

آخرین لحظه ی عمرت چه دعاها کردی
به دعایِ تو قسم اهلِ بُکا خواهم شد

سعی ام این است شَوم مثلِ رسولِ ترکت
آتش افروز ترین فردِ عزا خواهم شد

اگر امداد کند خواهرِ تو مولا جان..
مثلِ یک ابر بهاری به نوا خواهم شد

قطره ی اشکِ تو باعث بشود یک روزی
عکسِ شفّافِ همه آینه ها خواهم شد

چه مقامی ست تو را تشنه لبِ این دنیا
گریه کُن می شوم و آبِ بقا خواهم شد

می رسم اوجِ گدایی بخدا آن وقتی
که غُبارِ حرمِ کرببلا خواهم شد

• پنج شنبه
• 12
• تیر
• 1399
• ساعت
• 10:45
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چندیست کام از مرقدت سودای خام است
هجران زده بوسیدنش عرض سلام است

سنگ است سهم مرغ از بامت پریده
هر دانه ای جز دانه‌ی بام تو دام است

اولاد دختر با پسر فرقی ندارد
تا تو امیری، این کنیز است آن غلام است

خاکی که خونت ریخت بر آن می‌توان خورد
در مذهبی که خاک و خون خوردن حرام است

از غصه سهم سینه ام آه دمادم
سهم دو چشمم در غمت اشک مدام است

بر تو چه رفته که دلیل گریه حتی،
گاهی صدای آب یا بوی طعام است

یا ذوق‌‌مرگِ وصل، یا دق‌مرگِ هجران
ما مرگمان حتمی‌ست، میل تو کدام است؟

• پنج شنبه
• 26
• تیر
• 1399
• ساعت
• 10:32
• نوشته شده توسط
• مرضیه نعیم امینی

شب جمعه
امشب شب جمعه ی قرابت باشد
قربِ به حسین(ع) امر راحت باشد

در کرببلای او بود غوغایی
امشب شب مخصوص زیارت باشد

زهراست کنار قبر شش گوشه ی او
در سوگ پسر خمیده قامت باشد

امشب دل خود روانه کن کرببلا
هنگامه ی بارشی ز رحمت باشد

جمعند در آنجا همه یاران خدا
امشب شب عرضه ی ارادت باشد

از دور سلامي بفرست سوی حسین
هنگام امان و اخذ نعمت باشد

امشب شب عاشقی است، عشاق حسین
در رفعت آن بسی روایت باشد

امشب به یقین بود در آنجا حاضر
مهدی که به پشت ابر غیبت باشد

ای کاش چنین شبي در آنجا باشیم
از فاطمه(س) بر همه عنایت باشد

شعر:اسماعیل تقوایی

• پنج شنبه
• 26
• تیر
• 1399
• ساعت
• 19:02
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

شب جمعه ست هوس کرب و بلا کرده دلم
در میان حرمش فیض دعا کرده دلم

یا معین الضعفا کن نظری بر دل من
که برات حرم از دست شما کرده دلم

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1399
• ساعت
• 10:04
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

گاهی نگاهی بالحسین(ع)...العفو ، العفو
با روسیاهی بالحسین (ع)...العفو ، العفو
وقت مناجات سحر این ذکر باب است
یا رب الهی بالحسین (ع)...العفو ، العفو
.
.
سهم همه دیدار ، سهم من جدایی
ای خاک عالم بر سرم با این گدایی
ای وای اگر بعد وفاتم ننویسند
بر روی اعلامیه ام کرببلایی
.
.
دل دارد آخر این گدای بینوا، خب
دارد گناه این نوکر بی دست و پا، خب
چیز زیادی را مگر میخواهد از تو
یک بار هم او را ببر تا کربلا ، خب
.

ایمان دهقانیا

• جمعه
• 3
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم
حال سجاد تو را دیدم و بیمار شدم

در حسینیه ارباب شبی خوابم برد
صبح پشت در یک میکده بیدار شدم

چه شبی بود که از بین دو انگشت شما
ناگهان با خبر از عالم اسرار شدم

بچه بودم که علمدار، شفا داد مرا
تا قیامت به ابالفضل(ع) بدهکار شدم

خلق در روضه گرفتند برات عتبات
من بیچاره ولی دیر خبردار شدم

رشته بر گردنم افکنده ای و در پی تو
هر شب آواره هر کوچه و بازار شدم

کربلا اوج عزا بود ولی چون زینب
از بلایای پس از شام عزادار شدم

"من از آن روز که در بند توام آزادم"
نوکر فاطمه (س)و حیدر کرّار شدم

• سه شنبه
• 14
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 10:04
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

هرکه عاشق شد، فقط از دلبرش دم می‌زند
بر سر و سینه، به حکمِ عشق، محکم می‌زند

با همین گریه؛ بساطِ ظلم، ویران می‌شود
کاخِ استکبار را، یک آه، برهم می‌زند

از کراماتِ حسینی، هرکه، هرجا حرف زد
ظاهراً بسیار، اما واقعاً؛ کم می‌زند

می‌رسد روزی، کسی، با تیغِ براّن علی
پرچمِ اسلام را، بر اوجِ عالَم می‌زند

می‌رسد روزی، کسی، با دست‌ِ‌های روشنش،
عاقبت، بر زخمِ بازِ هجر، مرهم می‌زند
.
از سرِ احسان نگاهی کن، دلِ بی‌تابِ ما
روز و شب، دارد فقط شورِ محرم می‌زند

• سه شنبه
• 14
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 10:10
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

هـر دلی را کـه ز داغ تـو کبـابش نکنند
مثل شمع ازشـررعشق توآبش نکنند

نیست پــروانۀ پرسوختـۀ بـزم غمت
هرکه رادرغم تو شمع مذابش نکنند

تاحسینی نشود جان و دل عاشق دوست
در ره مهـر و وفـا پا به رکـابش نکنند

رنگ و بـو از چمـن عشق تو باید گیـرد
هرگلی را که دراین باغ،گلابش نکنند

با ولای تو اگـر دل نـرسـد تا به خــدا
رهـرو و عاشق این راه خطابش نکنند

دل کجا لایق آبادی و شادی به جزاست
گربه سیل غم و اشک تو خرابش نکنند

آتش ارزانی آن دل کـه به داغ تـو نسوخت
هرکه دلسوختۀ توست عذابش نکنند

ما گـدایـان تو هستیم و تو صاحب کرمی
هرکه کوبد درِ این خانه جوابش نکنند

وای بـرحـال دل زار « وفـائی» فـردا
گرغـلام دراین خانه حسـابش نکنند

• جمعه
• 14
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

عمریست در عزای شما گریه می کنیم
از کودکی برای شما گریه می کنیم

سوز شما به نوحه ما شور می دهد
انگار با نوای شما گریه می کنیم

بوده است چون که خلقت ما از گل شما
با آب دیده های شما گریه می کنیم

شادیم با شما و غمینیم با شما
در روضه پا به پای شما گریه می کنیم

چشمان ما و گریه برای شما کجا
شک نیست با دعای شما گریه می کنیم

آن روز پیش خصم نمی شد که گریه کرد
امروز ما به جای شما گریه می کنیم

گفتید اشک ماست چو مرهم به زخمتان
با نیت دوای شما گریه می کنیم

این دست ما نبود که مجنونتان شدیم
گشتیم مبتلای شما گریه می کنیم

وقتی خدا برای شما گریه می کند
همراه با خدای شما گریه می کنیم

دل های ما از آن که زمین گیر کربلاست
همواره در هوای شما گریه می کنیم

از روی نی نوای شما را شنیده ایم
بر داغ نینوای شما گریه می کنیم

ای کشته های اشک خدا خونبهایتان
تا جان شود فدای شما گریه می کنیم

• پنج شنبه
• 20
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 00:37
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

من با غم ِعشق تو شب و روز عجینم
دلخوش به همینم کـه برای تو غمینم

من ذرّه ی ناچیز و غُباری به سرِ راه
تو مـاهِ شـب تاری و مـن مثلِ زمینم

مـن تحتِ لوای تو خدابیـن شـدم آقـا
ای روضه ی تو مکتبِ من، دینِ مُبینم

تا بوده همین بوده مرا در نظر از عشق
از لطـفِ تـو بـا گـریه بـه داغِ تو قرینم

تا دستِ خدایی تو گیرند دو دستم
من دسـت به دامـانِ یَلِ ٱُمِّ بَنینَم

گر لطف کنی تو به گدا، یک شب جمعه
بنشـینم و در گـریه ضـریحِ تـو ببینـم

واللّه مرا حاجت و مقصودِ دگر نیست
آندم که بـه یـاد غم ِ تو گـریهْ نشـینم

تا حشـر اگر سجده کنم، شُکر برآرم
مدیونِ تو و خاکِ سرایت به جبینم

#وحید_دکامین
.
یا_كاشِفَ_الْكَرْبِ_عَنْ_وَجْهِ_الْحُسَیْنِ
اِكْشِفْ_كَرْبى_بِحَقِ_اَخْیكَ_الْحُسَیْنِ

• سه شنبه
• 1
• مهر
• 1399
• ساعت
• 10:28
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عزیز خالق یزدان حسین فاطمه است
دلیل سجده به انسان حسین فاطمه است

بخوان کتاب خدا را بخوان که میفهمی
تمام جلوه ی قرآن حسین فاطمه است

عنان زندگیَم را به دست او دادم
برای من سر و سامان حسین فاطمه است

مرا ز مرگ و بلا و مرض نترسانید
به درد من همه درمان حسین فاطمه است

برای ذلت مردم چه فتنه ها کردند
پناه ملت ایران حسین فاطمه است

خدا مقام عظیمی دهد شهیدان را
امیر و شاه شهیدان حسین فاطمه است

شهی که تشنه سرش را ز تن جدا کردند
کنار نهر خروشان حسین فاطمه است

کسی که پیرهن از پیکرش در آوردند
به پیش زینب گریان حسین فاطمه است

• شنبه
• 29
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 20:55
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

قد کشیدم زیرِ این بیرق..شدم حالا چنین
بعدِ عمری..راندن نوکر؟!..شود آیا چنین؟!!

عزّتم را ..آبرویم را... گرفتم از شما...
هر کسی که نوکرت گردد،شود آقا چنین

من غلامی می کنم در روضه هایت..بی ریا
لطفِ بسیاری نمودی..باز هم مولا چنین..

دستگیری کرده ای در بینِ دنیا ..بارها
دستِ این آلوده را برگیر در عقبا چنین

دورِ از چشمانِ تو حتماً جهنّم می روم
گر نباشی ..می شود اندوهِ من‌صدها چنین

ذکرِ من تنها حسین است و حسین است و حسین
نامِ تو مثلِ عسل...چسبیده بر لبها چنین

گریه ی بر تو نجاتم می دهد از بیکسی
می برم‌ از بین قطعاً که همه غمها چنین

با کراماتت بیا موجی خودت ایجاد کن
کاش مغروقت شوم در بینِ این دریا چنین

می زنم بر سینه و بر سر ..پُر از مستی شوم
از منِ بیچاره می خواهد خودِ زهرا چنین

• دوشنبه
• 7
• مهر
• 1399
• ساعت
• 21:43
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

آن که دلم مستِ تَولّای اوست

عالَم امکان همه شیدای اوست

چون نزنم بوسه به خاک دَرَش؟

درگهِ حق ، درگهِ والای اوست

خاکِ شفائی که شفا می دهد

تربتِ مطبوع و مُعلّای اوست

بس که جمیل است جمالِ حسین

دل مُتَحَیِّر زِ تماشای اوست

نور مَه و مِهرِ فَلک بی سخن

آیتی از پرتوِ سیمای اوست

فاش تر از فاش چه گویم که فاش

کُحلِ بَصَر ، خاکِ رَهِ پای اوست

نهضتِ زیبای نبی پایدار

در اثرِ نهضتِ زیبای اوست

هر که سَر و جان به رَهَش داد ، گفت

عزّت و شوکت سرِ سودای اوست

• چهارشنبه
• 21
• آبان
• 1399
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خسته و دلگیرم از عالم به تو رو میزنم
تا دلم پُر میشود از غم به تو رو میزنم

دردمندم! بغض هایم در گلو سنگین شده
باز میخواهم کمی مرهم! به تو رو میزنم

من گدایی وقت نشناسم! حلالم کن حسین(ع)
هر زمان، هر ثانیه هردم به تو رو میزنم

زحمتت دادم به جایش عزّتم دادی مدام
هم بدهکارم به لطفت، هم به تو رو میزنم

توبه آوردم، قبولش کن که بین روضه ها
پا به پای حضرت آدم به تو رو میزنم

هست احسانِ تو از عهد قدیم و در حرم-
دست بر کهنه ترین پرچم به تو رو میزنم

اشک هایم را ببین! شب های جمعه بیشتر
آرزوی کربلا دارم به تو رو میزنم!

#صلی_ألله_علیک_یا_أباعبدالله_الحسین
#أللهم_ارزقنا_کربلا

• پنج شنبه
• 22
• آبان
• 1399
• ساعت
• 16:20
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

کربلا یعنے تجلّی خانهٔ جانان عشق
کربلا آرامگاه حضرت سلطان عشق

برتر از جنّت نباشد، نیست کمتر، شک نکن...
مرقد ششگوشهٔ خورشید جاویدان عشق

کربلا دانشگه شور و شعور و معرفت
کربلا سرچشمهٔ سرچشمهٔ جوشان عشق

کربلا میعادگاه رهروان زینب است
وعده‌گاه پیروان بیعت و پیمان عشق

کربلا یعنی همایشگاه میلیونها نفر
از عزاداران با اخلاص و با ایمان عشق

کیمیای خون هفتادودو عاشق دارد و
می‌دَمد از تربتش جانی دگر بر جان عشق

خُفته زیر پای بابا، اکبر فرّخ لقا
خَلقا و خُلقا شبیه صاحب قرآن عشق

خُفته سویی قاسم شهزادهٔ نوکدخدا
حجلهٔ دامادی‌اش برهم شد از طوفان عشق

غرق در خون پیکر خورشید سر از تن جدا
خفته بی‌غسل و کفن شاهنشه خوبان عشق

خُفته روی سینهٔ صدچاک و مجروح حسین
اصغر ششماهه آن اعلاترین قربان عشق

خُفته در سویی دگر ماهی زِنسل آفتاب
آن شجاعت پیشهٔ باغیرت میدان عشق

عشق را شرمندهٔ مهر و وفای خود نمود
آن یل امّ‌البنین، پورِ شَهِ مردان عشق

فاتح دریا شد امّا از شُکوه غیرتش
قطره‌ای بر لب نزد آن ساقی عطشان عشق

(فیضیِ ) لب تشنه‌ام مولا به سقّایت بگو
تا بنوشاند مرا یک جرعه از عرفان عشق

یا براتم را کند امضا بگیرم اربعین
در میان خیل سَرمَستان سر و سامان عشق

• شنبه
• 24
• آبان
• 1399
• ساعت
• 19:45
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

آن را که بین روضه فغانش نمی دهند
در روضه ی بهشت مکانش نمی دهند

هرکس مراقب سخن خود نبوده است
نام حسین را به زبانش نمی دهند

چشمی که بر شمایل نامحرمان رسد
بر گریه ی حسین امانش نمی دهند

هر کس که خرج شد به هوای غریبه ها
حال و هوای عشق به جانش نمی دهند

هرکس سراغ خانه ی غیر از حسین رفت
رنگی هم از بهشت نشانش نمی دهند

قلبی که می تپد ز غم سم اسب ها
جز ضرب عشق در ضربانش نمی دهند

آن پیکر مقطع الاعضاء و پاره را
با سم اسب ها هیجانش نمی دهند

طفلی که تشنه بوده و از هوش رفته است
با بوسه سه شعبه تکانش نمی دهند

یک دخترسه ساله بهانه اگر گرفت
ناگه سربریده نشانش نمی دهند...

• جمعه
• 21
• آذر
• 1399
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

خویش را از آسمانِ ادّعا انداختم
تا دلم را روی فرشِ روضه‌ها انداختم

من به دست خوب آقایی همیشه رو زدم
"مَن‌مَنم" را خوب جایی زیرِ پا انداختم

روزهای روضه‌دار و ماه‌های آه‌دار
روی دوشِ خانه‌ام شالِ عزا انداختم

من مریض گریه‌ام، در روضه‌های خانگی
بسترم را گوشه‌ی دارالشّفا انداختم

یادِ کام تشنه‌ات یاد گرسنه بودنت
خویش را با گریه از آب و غذا انداختم

هر تپش را با دخیلِ "یاحسینم" زنده‌ام
قلبِ خود را در ضریحِ کربلا انداختم

در خیالم هر شبِ جمعه کنار گنبدت
چند عکس یادگاری با خدا انداختم...

• جمعه
• 21
• آذر
• 1399
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یا حسین و یا عَینَ الحیات
لبیک یا سفینةُ النجات
پدرم فدات، حَیِّ بی ممات
ای بهترین سفر کرببلات

تو آقایی، تو مولایی
تو آرامش، به دنیائی
(تو اعلی تر از عرش اعلایی)۲

تو دلبر تر، تو محشر تر از محشر
قدیمی تر، صمیمی تر از مادر
خدا ما رو، به هم داده
تو اربابم باشی من هم نوکر

بعد از نماز صبح (نمی خوابم)۳
تا سلامم برسه (به اربابم)۳

«لبیک یا حسین»

یاحسین و یا بابَ الکرم
من یه عمریه گدای این درم
اگه راه میدن، منو تو حرم
رحمت به شیر پاک مادرم

الهی که، بخندی تو
همون بختِ، بلندی تو
عجب آقا حلوای قندی تو

تو آقا تر، تو دریا تر از دریا
تو یحیی تر، مسیحا تر از عیسی
دعای من، برای من
تو هستی اللهم الجعل محیا

بعد از نماز صبح (نمی خوابم)۳
تا سلامم برسه (به اربابم)۳

«لبیک یا حسین»

یا حسین و یا مهد الوفا
ای روضه ی تو سفره ی شفا
شمس الضحی، بدرالدجا
دنیای جاودان کربلا

دوام من، امام من
حسین ماهِ، تمام من
به تو هر روز هرشب سلام من

تو عاشق تر، تو ناطق تر از قرآن
تو مَحرَم تر، تو محکم تر از ایمان
همه فکرم،همه ذهنم
سلام الله علیک یا عطشان

بعد از نماز صبح (نمی خوابم)۳
تا سلامم برسه (به اربابم)۳

«لبیک یا حسین»

شاعر:محمداسدالهی

• جمعه
• 21
• آذر
• 1399
• ساعت
• 16:53
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

این زندگی بی روضه‌ها لطفی ندارد
دنیای ما بی کربلا لطفی ندارد

تا کربلایت هست بین سینه زن‌ها
طوف حرم، سعیِ صفا لطفی ندارد

دردم تویی، درمان تویی، آقای عالم
بی تربتت حتی شفا لطفی ندارد

باید برای نوکری خالص شد ارباب
این نوکری با ادعا لطفی ندارد

من مدعی عشق بودم تا که بودم
این ادعا بی ابتلا لطفی ندارد

تا یک قدم سوی تو نزدیکم نیارد
میدانم اصلا اشک ما لطفی ندارد

وقتی میان روضه ها حرف سه ساله است
این گریه های بی صدا لطفی ندارد

بابا رسید از طشت و دختر ناله می زد:
دیر آمدی ای با وفا ... لطفی ندارد

حالا که چشمانم نمی بیند رسیدی
ای با وفا حالا چرا؟ ... لطفی ندارد

دیر آمدی این آمدن بابای خوبم
حالا که افتادم ز پا لطفی ندارد

• چهارشنبه
• 26
• آذر
• 1399
• ساعت
• 21:57
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

روزگاری کربلا را نینوا می گفته اند
سرزمینی شوره زار و بدهوا می گفته اند
تا حسین آمد صفا آورد با خود نینوا
کرد ثابت گفته ها را نابجا می گفته اند

خرم آن دل را که با معشوق خود در خلوت است
روز و شب در خلوت و مشغول ذکر و طاعت است
عاشقی در کربلا دیدم که با معشوق گفت
کربلا را هر که بیند گوئیا در جنت است

خانه دل را بیا با ذکر حق آباد کن
یا حسین گوی و دل از زندان غم آزاد کن
یا به عالم حج برو صد بار ، یا یک مرتبه
در دیار کربلا باش و خدا را یاد کن

این دیاری را که نامش کربلا بگذاشتند
قبله گاه و کعبه اهل ولا بگذاشتند
شد در آن دارالشفای شاه مظلومان بنا
بهر هر دردی در آن تربت دوا بگذاشتند

• چهارشنبه
• 26
• آذر
• 1399
• ساعت
• 22:46
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

چگونه شرح دهم غصه ی فراق تو را
که خواهد این شب تیره فقط چراغ تو را

کجا روم به که گویم که این دلم تنگ است
دلم به عقربه ی کربلا هماهنگ است

بزن به نام خودت بر دلم علامت را
تو وامکن ز سر خویشتن غلامت را

اگرچه روز و شب از چشمه ی تو سرشارم
(از اینکه نام تو بردم به تو بدهکارم)

بگیر از دل نوکر تمام عالم را
ولی مگیر ز نوکر تب محرم را

مقام نوکر تو کمتر از مسیحا نیست
کسی که نان تو خورده گدای هرجا نیست

نمی دهم به جنان عطر کوچه باغت را
کمی به ما برسان تربت عراقت را

منم که از حرمت بوی سیب می خواهم
و بوسه ای به ضریح حبیب می خواهم

هر آن زمان که به دوریت مبتلا شده ام
به اشک راهی دریای کربلا شده ام

دلی که با غم و با روضه ی تو خو کرده
به آب رو ز خدا کسب آبرو کرده

الا تمام دو عالم اسیر چشمانت
تو امتحان مکن این بنده را به هجرانت

همیشه نوکرم و از غم تو می خوانم
که من به غیر تو ارباب کَس نمیدانم

حسین ای همه ی عالمین‌ محتاجت
تویی که دوش پیمبر شده است معراجت

تویی که از مه رویت به عرش نور افتاد
چه شد که راه تو در گوشه ی تنور افتاد

• شنبه
• 29
• آذر
• 1399
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• taherehsadat