امام حسین علیه السلام

روضه یعنی یك روایت در عفاف
روضه یعنی تیغ شیعه در غلاف
روضه یعنی سوختن با یك كلام
یك گدایی با شروع السلام
روضه یعنی مجلس آل رسول
ناظر هر جمله زهرای بتول
روضه یعنی اشكِ ماتم ریختن
معرفت را با عزا آمیختن
روضه یعنی پیش مهدی زمزمه
نی كه هر حرفی زدن بی واهمه
روضه یعنی تشنگان، آب حیات
امتیازی نزد ما بعد از ممات
روضه یعنی یك شعار مستند
یك روایت گفتن و ذكر سند
روضه یعنی ناله ای از غم زدن
عاقلانه از وقاع دم زدن
روضه یعنی وصف خوی اهل بیت
روضه خوانی پیش روی اهل بیت
* * *
روضه خوان یعنی تلاوت با وضو
آیه آیه شرح غم ها مو به مو
روضه خوان یعنی كه راوی عزا
مایه ی فخر ائمه در جزا
روضه خوان یعنی حجاب فاطمه
روز م

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

هزار آینه مبهوت بی شماری تو
هزار بادیه مجنون نی سواری تو
بهار آمده با لاله های سینه زنش
پی زیارت باغ بنفشه کاری تو
هلا که جمع نقیضین بوسه و عطشی
ندیده ام لب خشکی به آبداری تو
چه جای نغمه در این روزگار یأس مگر
به روی دست تو پرپر نشد قناری تو ؟
هم او که نامه برایت نوشت , با خنجر
ببین که آمده از پشت سر به یاری تو
دریغ,کاری از این طبع مرده ساخته نیست
به جز شمردن گلزخم های کاری تو
به ما مخند که جای گریستن بر خویش
نشسته ایم دمادم به سوگواری تو

شاعر : سعید بیابانکی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتش شده که هستی خود را فدا کنیم
تا اینکه صرف روضه ی خون خدا کنیم
وقتش شده که مثل حسینیه های اشک
دل را به رنگ پرچم ماه عزا کنیم
وقتش شده که در دل مان با محرمت
آقا دوباره هییت گریه بنا کنیم
چشمی بده که هر شب روضه به پایتان
در آن هزار خیمه ماتم به پا کنیم
اشکی بده که دیده خودرا برایتان
تا روز حشر چشمه آب بقا کنیم
قسمت شده دوباره شب جمعه یا حسین
با نامتان حسینیه را کربلا کنیم

شاعر : یوسف رحیمی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما از این خیمه تمنای تو داریم حسین
از همین جا سر سودای تو داریم حسین
هوس کربوببلا هست به دل بسم اله
چشم امید به امضای تو داریم حسین
آری امشب زمی کربوبلا سرشاریم
عطشی ناب به صهبای تو داریم حسین
آخر این زائر جا مانده خدایی دارد
با دلی خسته تقاضای تو داریم حسین
اربعینی همه را در حرمت مهمان کن
در گلو عقده زغمهای تو داریم حسین
می فروشا نمی از باده ی گلگون برسان
طلب جام تولای تو داریم حسین
هر زمان آب بنوشیم، عطش روضه ی ماست
دیده ای خون زتماشای تو داریم حسین
یادت ای بی کفن تشنه ی بی آب شفاست
چه غمی جز غم عظمای تو داریم حسین
ما همان کشته ی عشقیم که هنگام رحیل
نظری بر قد و بالای تو داریم حسین
به غلامی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

شد محرم همه غمبار حسیننیم حسین
حمدلله که عزادار حسینیم حسین
یازده ماه بود دل نگرانش هستیم
سالیانی است گرفتار حسینیم حسین
مادرش خوب نماید زهمه استقبال
چونکه ما گرمی بازار حسینیم حسین
مجلس روضه نگو، کربوبلای دل ماست
هرشب اینجا همه زوار حسینیم حسین
اشک ارثیه ی فطری است که درمان غم است
بی سبب نیست که بیمار حسینیم حسین
آبرو خرج نموده که گدایش باشیم
همه ی عمر بدهکار حسینیم حسین
روضه اش رحمت موصوله و ممتد خداست
مست از رحمت سرشار حسینیم حسین
ما اگر گریه کنیم از نعمات شهداست
زنده از برکت انصار حسینیم حسین
این دهه فرصت خوبی است کمی فکر کنیم
تاکجا یار و مدد کار حسینیم حسین
گرجدامان بکند فاطمه انشاء اله
ر

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلخوشم من چون گدای این درم
هم گدای فاطمه هم حیدرم
سوی این در هست دائم دست من
نیست حاجت بر سرای دیگرم
آبرویم از در این خانه است
زین سبب از خلق عالم برترم
تا که آید نام زیبای حسین (ع)
اشک آید از دو چشمان ترم
روضه‌هایش چون به گوشم می‌رسد
می‌زند بر سینه و دل آزرم
کاش می‌شد کربلا باشم شبی
تا به برگیرم مزار دلبرم
یاد دارم کودکی بودم ولی
شور عشقی بود دائم در سرم
تا که آیام محرم می‌رسید
می‌نمودم رخت ماتم در برم
یاد دارم مانده در گوشم هنوز
گریه‌های بی صدای مادرم
اینچنین می‌گفت با صد شور و شین
من فدای کام عطشان حسین(ع)

شاعر : حامد کاظمی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

خدایی گشتن ما با حسین است
که رمز بندگی یکجا حسین است
اگر شیطان سرراه تو آمد
کلید دوری از او یا حسین است
خدا مارا از این آقا نگیرد
که ما چون کودک و بابا حسین است
چو کام ما به تربت بر گرفتند
در آخر در کفن با ما حسین است
برای کودکان ما همیشه
نوای لالایی لالا حسین است
عزاداری ثبات شیعه باشد
قوام دین ما تنها حسین است
پس انداز قیامت کن به هیئت
که اصل وفرع هیئتها حسین است
عزاداران خود را می شناسد
دعا گوی دل شیدا حسین است
سفارش می کند ما را به مهدی
شفیق شیعه چون زهرا حسین است

شاعر : جواد حیدری

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا که در زمره عشاق پناهم دادند
ازدم قدسی شان ناله وآهم دادند
قابل این همه الطاف نبودم هرگز
به دعای چه کسی بود پناهم دادند
با همه رو سیهی لغزش و غفلت هایم
باورم نیست که در میکده راهم دادند
گر نشد وصل رخ یار میسر غم نیست
به محبان تو توفیق نگاهم دادند
خوب وبد نزد کریمان همه یکسان باشند
هر چه را بر همه دادند به ما هم دادند
هر چه گویم زکرم خانه ی دلدار کم است
رعیتی بوده ام و منصب شاهم دادند
لحظه ی روضه به هنگام دم نوحه ی عرش
در حسینه ی دل فیض دمادم دادند
از ازل بوده دلم وقف مصیبات شما
از همان روز که احرام سیاهم دادند
هرچه داریم زاحسان حسین ابن علی
روزی سال مرا بین محرم دادند

شاعر : احسان محسنی فر

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

نگاه کن پدر بزرگ! به عمق چشم‌های من
که با تو حرف می‌زند نگاهِ من به جای من
کنار رفت پرده‌ها، پدر بزرگ خیره شد
حدود شصت سال بعد ... عراق - کربلای من:
من ایستاده‌ام، ببین چه غرق در نیایشم
که تیر هم نمی‌رسد به قلب ربنای من
چه دید در دلم خدا ، چه چشمه‌ای؟ که اینچنین
کبوتران تشنه را پرانده در هوای من
چه دید در دلم خدا؟ که گفت: «احمد» م بیا
«علیِ» من برای تو، «حسین» تو برای من
همین که حرف می‌زنم «حبیب» گریه می‌کند
دلش بهانه‌ی تو را گرفته از صدای من
چه عاشقانه می‌رسی تو با نگاه «اکبر» م
و پیش از اینکه من شَوَم، تو می‌شوی فدای من
شبیه تو قدم زنان گذشت و روی شن ببین
چه رنجِ دل بریدنی، کشیده رد پای من
و

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

گریه بود اولین صدا، آری! روز اول که چشم وا کردیم
کشته‌ی اشک! همه اسم تو را با همان اشک‌ها صدا کردیم
شیر می‌داد مادر و فکرش پیش شش ماهه‌ی تو بود انگار
شیر مادر اگر که کم خوردیم به «علی اصغر» اقتدا کردیم
داشت کم کم سه سالمان می‌شد، چقدر یک سه ساله شیرین است
با گل خنده در دل بابا خودمان را چه خوب جا کردیم
سیزده ساله... اهل درد شدیم، با تو بار آمدیم و مرد شدیم
زیر یک تانک یا دم شمشیر... ، عهد را موبه مو وفا کردیم
یاد «اکبر» جوان شدن هم داشت، رفتنش قد کمان شدن هم داشت
- کاش می‌شد دوباره برگردد، ... چقدر با تو هی دعا کردیم
تشنه بودیم رفت و آب آوَرد، رفت آب آوَرَد، شراب آوَرد
دل سقا شکست و جاری شد با

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

ساربان غریب می‌خواهی این همه مست را کجا ببری؟
تشنه آورده‌ای که آب دهی، یا به سرچشمه‌ی بقا ببری؟
کعبه‌ی هاج و واج را دیروز، در معمای خود رها کردی
یک قبیله ذبیح آوردی غرق خون تا دل از مِنا ببری
کاش می‌شد که بی‌صدا ... اما تو سرا پا خروش و فریادی
خبر داغ عشق آوردی، نه نمی‌شد که بی صدا ببری
و ستونهای آسمان لرزید لحظه‌ای که قرار شد دل را
از قد و قامت علی ببُری، صاف و یکدست تا خدا ببری
سر و انگشت و پیرهن یک سو، سجده بر خاک کرده تن یک سو
خواستی این چهار رکعت را پیش لیلا جدا جدا ببری
قصه را مادری جوان دیروز در کمرگاه کوچه کرد آغاز
به گلوگاه نی رسیدی تا قصه را تو به انتها ببری
لطف قرآن به طرز خواندن تو

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

زندگی چیز دیگری شده است، تا به نامت رسیده‌ایم حسین!
عشق سوغاتِ کربلاست اگر مزه‌اش را چشیده‌ایم حسین!
هر دلی را به دلبری دادند، هر سری را به سَروَری دادند
ما که هر وقت گفته‌ایم خدا، از خدایت شنیده‌ایم: حسین
از خدایت شنیده‌ایم که ‌گفت: نقش‌ها ما کشیده‌ایم اما
«اَحسنُ الخالِقین» از آن روییم که تو را آفریده‌ایم حسین
این عَلَم‌ها و این علامت‌ها اینچنین بی دلیل خم نشدند
همه‌ی ما شریک غم‌های خواهری قد خمیده‌ایم حسین!
زینت شانه‌های پیغمبر! تا شنیدیم ساعت آخر:
دل چگونه بریدی از اکبر، دل از عالم بریده‌ایم حسین!
تن بی دست مانده‌ی سقا دیده‌ای، وای از دلت آقا !
در عوض ما کنار هر آبی عکس دستی کشیده‌ایم حسین

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا للعجب که تشنه آب فرات بود
آن کس که خاک درگهش آب حیات بود
شد تشنه لب شهید میان دو نهر آب
با آنکه مهر مادرش آب فرات بود
قسمت به کائنات کنی کربلای او
افزون بلای او ز همه کائنات بود
آن شه چو رُخ به عرصه جان باختن نمود
روح الامین پیاده در آن عرصه مات بود
با التفات او به سوی بارگاه قُرب
بر جان و مال کی دگرش التفات بود؟
نام حسین چون قلم صنع زد رقم
دندانه اش کلید مراد و نجات بود

شاعر : طرب شیرازی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر خمی از زلف او تنها نه جای صد دل است
جمع دلها را در آن زلف پریشان منزل است
زلف او صد حلقه و هر حلقه ای صد پیچ و خم
زیر هر پیچ و خمی خوابیده دل روی دل است
دل هلاک آن صف مژگان شد و آن چشم لیک
صف به هم خورد و ندانستم کدامین قاتل است
نیست مشکل دادن جان پیش جانان ای دریغ
دادن جان و ندیدن روی جانان مشکل است
ماه پیش طلعت زیبای او سر در هواست
سرو نزد قامت رعنای او سر در گِل است
شاعر:مفتون

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

نه هیچ دیده دیده نه گوشی شنیده است
ظلمی که چرخ با پسر بو تراب کرد
آبش کسی نداد بجز تیغ آب دار
ز آن قوم هر چه خواهش یک جرعه آب کرد
می خواست سرخ روی ملاقات حق کند
از خون جبهه روی مبارک خضاب کرد
طالع چو آفتاب درخشان شد از سنان
روئی که کسب نور ازو آفتاب کرد

شاعر : طرب شیرازی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدم است
سوختگان غمت با غم دل خرمند
هرکه غمت را خرید عشرت عالم فروخت
با خبران غمت بی خبر از عالمند
در شکن طره ات بسته دل عالمی است
وان همه دلبستگان عقده گشای همند
یوسف مصر بقا در همه عالم تویی
در طلبت مرد و زن آمده با درهم اند
تاج سر بوالبشر خاک شهیدان توست
کاین شهدا تا ابد فخر بنی آدمند
چون به جهان خرّمی جز غم روی تو نیست
باده کشان غمت مست شراب غمند
گشت چو در کربلا رایت عشقت بلند
خیل ملک در رکوع پیش لوایت خمند
خاک سر کوی تو زنده کند مرده را
زان که شهیدان تو جمله مسیحا دمند
هردم از این کشتگان گر طلبی بذل جان
در قدمت جان فشان با قدمی محکمند

شاعر : فواد کرمانی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو لحظه های آخر وقتی دارم میمیرم
ترسم اینه که مزد نوکریمو نگیرم
ترسم اینه دم مرگ چشم انتظار بشینم
تنها باشم آقاجون روی تو رو نبینم
عیبی نداره آقا اگه نیای کنارم
باختم قمار عشق و دیگه چیزی ندارم
آقا خودت رو عشقه کر ب و بلا تو عشقه
قربون رنگ چشمات خال سیا تو عشقه
وصیتی نو شتم درد و دلایی داشتم
تموم که شد تو جیب پیرهن سیاه گذاشتم
سفارشا رو کردم تا که همه بدونن
پیش جنازه من روضه ها تو بخونن
گفتم رو پیکر من یه قطره آب نریزین
والله راضی نیستم توی کفن بپیچین
منی که عمری خوندم آقام کفن نداره
خیلی بده برا من کسی کفن بیاره
سه روزی پیکرم رو رها کنید تو آفتاب
روی لبم بذارید تربت پاک ارباب
سنگ مزار نمی خوا

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 16:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای كشتی نجات زمان كشتیم شكست
افتاده ام به ورطه گرداب خود پرست
در زیر تا زیانه رگبار و صاعقه
پشتم خمید و رشته امید من گسست
دستم بگیر و ساحل امنی ببر مرا
می ترسم از تلاطم این موج های مست
در عرشه سفینه ات ای نوح كربلا
جایی برای آدم كشتی شكسته هست؟
هر كس كه دید حال پریشان وزار من
تنها نهاد دست تاسف به روی دست
سوگند برخدا كه تو دریا دلی حسین
باید فقط به لطف تو چشم امید بست
از لطف چشم های تو كشتی قلب من
در ساحل عزای رقیه به گل نشست

شاعر : وحید قاسمی

• سه شنبه
• 21
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 17:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

روی پر جبریل بودم که مرا برد
گفتم نجف می خواهم... اما کربلا برد
جبریل هم در قرب عرشی اش نبرده است
حظّی که بال فطرس از بام شما برد
گفتم تو ربّ مایی و گفتند کفر است
دنیای بی جنبه مرا در انزوا برد
ما جای خود دارد، سلیمان ها گدات اند
هر که رسید از سفره ات آب و غذا برد
دارم خجالت می کشم از خواهش کم
الطاف تو چه آبرویی از گدا برد!
آدم توسل کرد و ما را توبه دادند
پس آدمیت بود که نام تو را برد
بیچاره من که سنگ قبرت هم نبودم
بیچاره آن که سنگ آورد و طلا برد
دور و برت دیدم عجب وضعیتی بود
مردی زره برد و قبا برد و عبا برد
با این بساطی که درآورده ست لشگر
باید که جمعت کرد و بین بوریا برد

شاعر : استاد علی اکب

• پنج شنبه
• 23
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 04:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

با یادلب خشک تو ای شاه شهیدان
عمری است که گردیده دلم زاروپریشان
ای تشنه بی سر جانها به فدایت
مرغ دلم امشب پرزد به هوایت
سیدی حسین جان
امشب هوس کرب وبلا کرده دل من
یاد حرم خون خدا کرده دل من
یک شب شود آیا آیم به کنارت
سررا بگذارم بر خاک مزارت
سیدی حسین جان
بازمزمه نام تو طی شد شب و روزم
ای کاش چو پروانه به گرد تو بسوزم
سوزد دل عالم بر چشم تر تو
از داغ ابا الفضل خم شد کمر تو
سیدی حسین جان
بالای سر جسم به خون خفته نشستی
از داغ علمدار چونان دال شکستی
روی تو خبر داشت از سر نهانی
تا خیمه رسیدی با قد کمانی
سیدی حسین جان

شاعر : یوسف رحیمی

• چهارشنبه
• 22
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

زان یار دلنوازم شکری ست با شکایت
گر نکته‌دان عشقی، خوش بشنو این حکایت
بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردیم
یا رب مباد کس را مخدوم بی‌عنایت
رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند ازین ولایت
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کآنجا
سرها بریده بینی بی‌جرم و بی‌جنایت

شاعر: حافظ شیرازی

• چهارشنبه
• 22
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

درختان را دوست دارم
كه به احترام تو قیام كرده‌اند
و آب را
كه مهر مادر توست
خون تو شرف را سرخگون كرده‌است
شفق، آینه دار نجابتت
و فلق محرابی
كه تو در آن نماز سرخ شهادت گزاردی
*****
در فكر آن گودالم
كه خون تو را مكیده است
هیچ گودالی چنین رفیع ندیده بودم
در حضیض هم می‌توان عزیز بود
از گودال بپرس
*****
اینك ماییم و سنگها
ماییم و آبها
درختان، كوهساران، جویباران، بیشه زاران....
خونی كه از گلوی تو تراوید
همه چیز و هر چیز را در كائنات به دو پاره كرد،
در رنگ
اینك هرچیز : یا سرخ است
یا حسینی نیست
شاعر:علی موسوی گرما رودی

• چهارشنبه
• 22
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما شیعه زاده ایم و هوادار حیدریم
تا آخرین نفَس همگی یار حیدریم
عمّار یاسر، اَصبغ و سلمان و مالکیم
حُجر و کمیل و میثم تمّار حیدریم
با یک اشاره اش سر و جان را فدا کنیم
شکر خدا که گرمی بازار حیدریم
حتّی شب ولادت اربابمان حسین
مشغول به سرودن اشعار حیدریم
یا مرتضی علی علی مولا علی علی
اذکار ماست بس که گرفتار حیدریم
طبق «فمَن یَمُت یَرَنی» در زمان مرگ
... ما محو دیدن گُل رخسار حیدریم
فصل بصیرت است و به دنبال اصلحیم
در اوج فتنه نوکر بیدار حیدریم
ما جز علی به هیچ کسی دل نمی دهیم
حتّی به قدر یک نفسی دل نمی دهیم
ما تشنه ایم جرعه ی آبی به ما دهید
بهتر بُوَد که ظرف شرابی به ما دهید
چندین شب است باده ی ناب

• چهارشنبه
• 22
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

به صبح واقعه در خیل دوست دارانش
به ظهر حادثه در جمع بی قرارانش
غروب بر سر نی باز بین یارانش
"به ذکر و زمزمه چاووش سربدارانش
امیر لشکر انبوهِ نی سوارانش"
چه باک اگر سر نی زلف او رها مانده است
چه باک اگر که سر از پیکرش جدا مانده است
قرار بود خدا مانَد و خدا مانده است
"سری به شیوه رها از تنی که جا مانده است
کنار پیکر معدودِ بی شمارانش"
کسی که روح قدُس کرده بود تأییدش
همه ملائکه شاگرد درس توحیدش
غروب، زینب از آنسوی دشت می دیدش
"به سعی و هروله در پیش، ماه و خورشیدش
به اشک و آه به دنبال، باد و بارانش"
اگرچه تشنه ولی تشنگان سقّایند
اگرچه خسته ولی سربلند و والایند
که اهل بیت خدا وارثان زهرایند
"به پای

• پنج شنبه
• 3
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 07:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

آخر عشـق تو مرا اهل سحــر خواهد کرد
چشم خشکیده ام از مهر تو تر خواهد کرد
بندۀ خوب شدن بسته به یک غمزۀ توست
گوشه چشمت دل ما زیر و زبر خواهد کرد
حب تـو گـر بنشــیند بـه نهـــانخــانۀ دل
حب دنیــا دگر از ســینه به در خواهد کرد
دلـم از فرط گنــه سنـگ شده کــاری کن
که نفس های تو در سنگ اثـر خواهد کرد
دسـت بـالا ببـر و جــانم از آتـش برهــان
که خـدا محض تو از بنـده گذر خواهد کرد
کیمیـایی است عجب تعزیـه داری شما
که نصیـب دل عشــاق گهر خواهد کرد
عــاقبت نوکـرتـــان بـا نظــر مـادرتــان
به سوی کرب وبلای تو سفر خواهد کرد
***
تـا علـمـــدار بود اهــل حــرم آرامـنـــد
که نثــار ره تـو دیــده و ســر خواهد

• شنبه
• 26
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 07:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل تنگم هوائیه ، با نگاهت خدائیه ، زائـر کربلائیه
ارباب با وفا
غرق اندوه و آه و غم ، تشنه ی دیدن حرم ، دم می گیرم تو هر قدم
ای خون خدا ما رو ببر کرب و بلا
می دونم می خری منو تا حرم می بری منو
بذار اربـاب فدات بشم
اسیر یک نگات بشم
زائر کـربلات بشم
دلتنـگ تماشـای ضریح تـو منم
از عشق تو بر سینه و بر سر می زنم
******
سحـرای زیارت و ، لحظـه ی استجابت و ، این دلای بی طاقت و
شوقی بی بدیل
شمیم سیب تربت و ، پائین پای حضرت و ، اون ضریح اجابت و
اون دلهایی که بسته به شش گوشه دخیل
اگه که سینه زن شدم لاله ی این چمن شدم
از دعاهای مادره
اثر عشق حیدره
چشم تو ذره پروره
تا یادمه قلـبم بوده پا بسـت حسین
دستام و گ

• پنج شنبه
• 7
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

شب به شب از داغ شما ، چشامو می بندم ، می گریم ، پر دردم آقا
بردی تو عقل از سر من ، چه شبا که با یک ، دل داغون ، سر کردم ،آقا
دیگه ، وقت عاشقی شده ، دلم ، پر غصه و غمه
آقا ، فصل نوکری تو ، فقط ، شبای محرمه
منم همون عبد ، ذلیلتم آقا ، دوباره پشت درم ، دخیلتم آقا
دخیلتم آقا
******
جان سه ساله دخترت ، نگاه به قلبم کن ، مجنون و ، مستم کن آقا
خالیه دست نوکرت ، تو این شبا یک بار ، نظری به ، دستم کن آقا
فدات ، همه هست من ، دلم ، شده پا بندت
چرا ، نرسید آقا ، به ما ، نور لبخندت
ببین چند شبیه ، که می بارم ارباب ، از ته دل می خونم ، دوست دارم ارباب
دوست دارم ارباب
******
خسته شده ، این دل من ، بین غم و غ

• پنج شنبه
• 7
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

کرببلا محفل عشّاق عالمینه
قبر شیش گوشه ی ارباب دلها حسینه
شوقی دارم در دلی که بی قراره دوباره این دل اسیر روی یاره
باز کبوتر صحن زیبای نگاره
بی قراره ، بی قراره
بی قراره قتلگاه ، بی قراره خیمه گاه ، بی قراره کربلا
کربلا یا کربلا
******
هر کسی زائر تو باشه اهل بهشته
از ازل حق اسم زیباتو رو دل نوشته
با نام پاکت ارباب میشه پر آب چشمای پر گناهم مثل مهتاب
می تابه با نگاه عشق ارباب
عشق ارباب ، عشق ارباب
عشق ارباب تودلم ، عشق ارباب تو گلم ، عشق ارباب حاصلم
کربلا یا کربلا

شاعر : محمد حسن قمی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 7
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل شده ، بی سامون
تو لیلا ، من مجنون
توارباب ، من نوکر
تو دریا من بارون
خدا می دونه که فقط تو رو دارم
رو تربت کرببلات سر می ذارم
لحظه به لحظه از غم تو می بارم
خاک پاتم ، ببین ، مبتلاتم (2)
آواره ی نیمه شب هیأتاتم
باز دلخونم ، به عشقت مجنونم
با پای دل زائر کرب و بلاتم
یاساکن کرببلا
عزیز قلب فاطمه یاثارالله
******
توروضه ، گریونم
مجنون و محزونم
به پای غم تو
تا ابد می مونم
روی سر من سایه ی پرچماته
دل شکسته م آقاجون مبتلاته
آرزوی قلبی من کربلاته
با شور و شین امیری یا حسین(2)
گدای لطف توئه دست عالمین
قسمتم کن یه شب دعوتم کن
بانوکرات بیام تا بین الحرمین
یاساکن کرببلا
عزیز قلب فاطمه یاثارالله
******

• پنج شنبه
• 7
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

هیأتیا ، گریه کنا ، سینه زنا ، پیش به سوی کربلا
کربلا دارالجنونه آرزوی همه مونه
شش گوشه ضریح ارباب قبله گاه آسمونه
عمریه ، که به شور و شینم نوکر ، شاه عالمینم
محتاج ، کرم حسینم
محاله ، که ازش جداشم تاابد ، همیشه باهاشم
عاشق ، صحن کربلاشم
ثارالله ، کربلاتو عشقه
******
دیوونه ها ، حسینیا ، آی عاشقا ، پیش به سوی کربلا
آقامون نور صراطه رمز و راز برکاته
روی دوش خسته ی ما پرچم یالثاراته
جوونیم ، فدای جوونش رویامه ، لطف بی امونش
فاطمه ، شده روضه خونش
قاتلم ، غربت حسینه منزلم ، هیات حسینه
درمونم ، تربت حسینه
ثارالله ، کربلاتو عشقه
******
گرم دعا ، تواین شبا ، بانوکرا ، پیش به سوی کربلا
کاش می شد باچشم

• پنج شنبه
• 7
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:33
• نوشته شده توسط
• یحیی