امام حسین علیه السلام

(به سبک مختارنامه)
بی سر و سامان توام عبد غلامان توام ثارالله
غریب کربلا حسین... شهید نینوا حسین...
آقا، دلم تنگ حرم شده لطفی کن ای سالار زینب
رسیده جان من از غصّه بر لب
دلم، خواهد شوم فدا به راه عشقت ای دلدار زینب
رسیده جان من از غصّه بر لب
******
کعبه دلها یا حسین یوسف زهرا یا حسین ثارالله
کرم کن توشه ام آقا... پیِ شش گوشه ام آقا...
نوایی ده تا که شود نوای هستی من نینوایی
اَلا ای آنکه تو ارباب مایی
خواهم شوم در محضرت چو لاله پرپر و کرببلایی
به سوز ناله ی خیر النسایی
******
نور منیری یا حسین أنت الأَمیری یا حسین ثارالله
برای نوکری آقا... مرا کِی می بری آقا...
خواهم تو را بینم در خون خود ای خا

• دوشنبه
• 8
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

مصباح الهدی ارباب زندگی ما ارباب
خورده گره با نامت ای خون خدا ارباب
به یادِ غمِت یا حسین رو چشمای ما شبنمه
از آقایی و خوبیات هر چی که بگم باز کمه
سیدنا یا مظلوم....
******
الهی دلای ما ای بی کفنِ عطشان
همیشه باشه مأنوس با مفاتیح و قرآن
دعا کن آقا تا که ما تو هر زمان و هر مکان
همیشه باشیم مورد پسندِ امامِ زمان
سیدنا یا مظلوم...
******
سرودِ لبِ عالم ذکر خوشِ آقامه
این روضه ها و اشکا محافظِ اسلامه
به دعایِ پیرِ خمین وَ شهدای جبهه ها
دوست داریم با سید علی به زودی بیایم کربلا
سیدنا یا مظلوم...

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• دوشنبه
• 8
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

مرا به جادۀ بی انتهایتان ببرید
به سمت روشنی نا کجایتان ببرید
کنار سفره اگر میلتان تمایل داشت
دو تکه سیب برای گدایتان ببرید
سوار بال قنوت فرشته می گردم
اگر که نام مرا در دعایتان ببرید
برای آنکه به توحید چشمتان برسم
مرا به سمت اذان صدایتان ببرید
مرا شبیه نسیم سحر در این شب ها
به خاکبوسی پایین پایتان ببرید
وتا قیام قیامت ستاره می ریزم
اگر مرا سحری کربلایتان ببرید
اگر چه قابلتان را ندارد این گریه
کمی برای همین زخم هایتان ببرید
شما که راهی شمشیرهای گودالید
نمی شود که سرم را به جایتان ببرید؟!
مسافران سر نیزه های عاشورا
قسم به عشق مرا تا خدایتان ببرید

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1392
• ساعت
• 03:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

در کوی خویش ما را سکنی بده نگارا
قسمت کن ای حبیبم دیدار کربلا را
ما را به صحن زیبایت راهمان ندادند
« گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را »
گفتی به عاشقانت شرط وصال صبر است
تا کی کنم صبوری تا کی کنم مدارا
عمریست بی قرارم خانه به دوش یارم
کی می شود ببینم آن صحن با صفا را
ای دل مباش نومید خلق کریم جود است
هرگز نمی کند رد از خانه اش گدا را

شاعر : حسین علاءالدین

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

نگاهت را نگیر آقا خدا را خوش نمی آید
گدایت را نکن رسوا خدا را خوش نمی آید
من مجنون و دیوانه گدای هر شبت هستم
بیا رّدم نکن لیلا خدا را خوش نمی آید
شبیه ماهی ام مولا میان تُنگ عشق تو
نکن دورم از این دریا خدا را خوش نمی آید
تمام دوستانم را خریدی و حرم بردی
خجالت می کشم تنها خدا را خوش نمی آید
لبم در حسرت بوسه از آن شش گوشه ات مانده
من و هجر حرم بابا... خدا را خوش نمی آید
نه تنها دوری از صحن ات،کنارش درد رسوایی
میان تشنگی گرما، خدا را خوش نمی آید
نظر کن بر دو یعقوبی که از هجر حرم خون است
تو شاهی می کنی اما... خدا را خوش نمی آید

شاعر : علی حسنی

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

سرم برای شما پایتان برای گدا
کنار گیوه رقم میخورد صفای گدا
کسی به کاسه ام آقا نظر نیندازد
به دست مادرتان می رسد غذای گدا
همیشه جمعه و دست دعا به سمت خدا
چرا نمی رسد آقا به حق صدای گدا
نمی شود که بیایی وبر طرف بکنی
عزیز فاطمه این هجر کربلای گدا
بیا به مجلس روضه،بیا و نوحه بخوان
رسیده ماه عزای شما،عزای گدا
دوباره عطر محرّم،دوباره طبل وعلم
همیشه بسته به این جلوه ها بقای گدا
کمی گلاب و کمی تربت حرم آور
میان دسته ی ماتم شود حنای گدا
چقدر جلوه ی خوبیست روضه سر بدهد
گدا برای شما و شما برای گدا

شاعر : علی حسنی

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

شب نشینی چه قـدر بیـن دو گنبـد زیباست
در جــــوار حــــرم آل مـحـمــد (ص) زیباست
یک طرف حضـرت شـاه و طرفی حضـرت مـاه
گـردش دیــده و ســر هـر دو مجـدد زیباست
گـــر نـدانــی بــه کـدامـیــن حــرم اول بـروی
گـر بـمــانــی وسـط ایــن دو مــردد زیباست
رو بـه سوی حـرم عـشـق سـلامی بـدهـی
نــام او را بـکـشــی یکـسـره ممتـد زیباست
گـر که بـرگــردی و یـک بـدر ببـیـنـی به جلـو
بـعـد از آن ذکــر ابـاالـفـضـلـی ِ ابجد زیباست
چشم ها خیره بـخرما و رطب ها شده است
هـر کـه یک دانـه از آن نخـل بچیـنـد زیباست
چـون که بـا پـای برهنـه بکنی سعی و صفـا
عکـس گنـبـد بـه نـگـاه تـو بـیـوفـتـد زیباست
روضه هـای شب بیـن ا

• چهارشنبه
• 17
• مهر
• 1392
• ساعت
• 17:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

سرم همیشه حسینم به زیر پای شماست
تمام هستی من هـم همه فـدای شماست
امـیـر هسـتـی و عـالـم هـمـه فقـیــر تـوانـد
یقـیـن کـه حاتـم اسیـر یـد عطـای شماست
دلـم بهـانــه کــرب و بــلا گـرفــتـه حـسـیــن
نـظـر نـمــا کـه دلـم زار و مبـتـلای شماست
حسـیــن راه نـجـاتــی بـه مـن نـشــان بــده
مگــر نـه ایـن که گدای تو آشنـای شماست
چه درد سر شـده ایـن عــزم کـربـلا و نـجـف
دوبــاره کــار فـقـط لنگ یک دعـای شماست
هـــزار مـشکــل اگــر سـد راه مــن بــشــود
نمـی روم ز درت در سـرم هــوای شماست
دم از عـــذاب قــیــامـــت دگـــر نـــزن اربــاب
عذاب مـن نـرسـیــدن بـه کربـلای شماست
کــرم بـکـن تــو مــرا کـربـ

• چهارشنبه
• 17
• مهر
• 1392
• ساعت
• 17:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

اي همه جان و جهان غرق نواي تو حسين
وي همه كون و مكان وقف عزاي تو حسين
آدمي نيست هر آن كس كه ندارد غمِ تو
عالمي صف زده در زير لواي تو حسين
هدفِ خلقت اگر معرفه المعشوق است
چيست اين عشق بجز حب ولاي تو حسين
كعبه انگار سيه پوش تو باشد آري
كه عزادار غمت هست خداي تو حسين
خيمه ات بارگهِ اِنسيه ي حوري شد
كه شده بال مَلك فرش عزاي تو حسين
انس و جن و ملك و اهل سماوات و زمين
همه محتاج تو هستند و عطاي حسين
از همان روز كه از نيزه تو قرآن خواندي
مانده در گوشِ فلك سوز صداي تو حسين
آب مهريّه زهرا و تويي تشنه ي آب
پس بگريند همه دهر براي تو حسين
خيمه تا مقتلِ تو سعيِ صفا و مروه است
هَروَله مي طلبد كوي صفاي تو حسي

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 04:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

سائل نبوده ام ولیکن شدم حسین
دیدم که سالهاست ز خود بی خودم حسین
پرسه زدم بین همه روضه های تو
تا که شود شامل حالم عطای تو
یک دم بدون عشق تو آقا نمیشود
این زندگی بدون تو معنا نمیشود
بد نوکری برای تو بودم مرا ببخش
لطفی نما برای رضای خدا ببخش
ای پادشاه لطف و کرم، مرد آسمان
دیگر بس است رو زدن من به این و آن
هر دفعه بعد مجلس روضه به مادرم
گفتم چنین به او که ای تاج بر سرم
نذرت قبول مادر من ،نوکرش شدم
سینه زن وگریه کن اکبرش شدم

شاعر : جواد قدوسی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

همیشه به یاد ِ ، تو آقا میخونم ، هوامون و داری ، اینو خوب میدونم
با مهرت گره خورده ولای سینه زنهای تو
محزون غم عشقه دلای سینه زنهای تو
به شب دل تجلیّ مهتاب ، قرار قلب خسته ی بی تاب
ماها رو جون ِ مادرت دریاب ، ای ارباب
حسین وای وای وا وای
******
شمیم وجودت ، مثه عطر یاسه ، نمودی به عالَم ، تو خلق حماسه
فرشته عزای تو به آسمون گرفته آقا
اسلام از قیام تو دوباره جون گرفته آقا
تویی روح خروش و بیداری ، تو به مسکین ِ بی نوا یاری
تو همه هستی ِ علمداری ، سالاری
حسین وای وای وا وای
******
برا حفظ اسلام ، تو دادی سرت رو ، علی اکبرت رو ، علی اصغرت رو
اَمون از نیزه های وحشی ِ دشمنت حسین جان
مقتل ها مینویسن،

• دوشنبه
• 6
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

در سینه ام ولای شما موج می زند
شوق حریم کرب و بلا موج می زند
هر جا که نام پاک شما برده می شود
عشق و صفا و مهر و وفا موج می زند
این جا نشسته ایم به امید یک نگاه
این جا که ازدحام گدا موج می زند
وقتی ز چشم های همه اشک می چکد
لطف و عطا و عفو خدا موج می زند
وقتی به یاد علقمه ات خیس می شویم
دریا ز دیده ی تر ما موج می زند
روضه نشین هیئت سالار زینبیم
تا ذکر سید الشهدا موج می زند
اصغر ز فرط تشنگی از هوش رفته است
با من بگو فرات چرا موج می زند

شاعر : محمدحسن بیات لو

• جمعه
• 19
• مهر
• 1392
• ساعت
• 17:29
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تو كيستي كه گرفتي به هر دلي وطني؟
كه نه در انجمني، ني برون ز انجمني
محمدي؟ نه! علي؟ نه! حسن؟ نه! پس تو كه‌اي؟
كه جلوه‌ها بنمودي چو گل به هر چمني
به خلق، مثل محمد؛ به خوي، مثل علي
به روي، از همه ي خلق، خلقت حسني
تو آن حسين غريبي كه زير خنجر شمر
به فكر رنج و غم شيعيان‌ خويشتني
تو آن حسين‌ شهيدي كه در كنار فرات
شدي شهيد و نكردي ز آب، تر، دهني
تو آن حسين غريبي كه روز عاشورا
جهان مصالحه كردي، به كهنه پيرهني
تو آن حسين وحيدي كه زد به لعل لبت
يزيد، چوب، بگفتا: چه خوش لب و دهني

• سه شنبه
• 23
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

آقا مرا برای شما آفریده اند
ما را ز ابتدا چو گدا آفریده اند
ما غیر بزم و مجلس روضه کجا رویم
ما را برای بزم عزا آفریده اند
قبل از سرشتن گلمان در درون ما
عشق علی و فاطمه را آفریده اند
صاحب عزای اصلی ارباب ما خداست
شش گوشه را به عشق خدا آفریده اند
عیسی اگر به معجزه اش مرده زنده کرد
او را ز خاک کرببلا آفریده اند
صحن امیر علقمه و ساقی حرم
اینجا بمان که سعی و صفا آفریده اند
از خاک ساقی حرم و شاه علقمه
غیرت،ادب،وقار و وفا آفریده اند

شاعر : عباس شاکری

• چهارشنبه
• 24
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:52
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

قوام مکتب عشق است از قیام حسین
صفای خاطر اهل ولاست نام حسین
قیام کرببلا داده درس آزادی
به هر که پیشه خود میکند مرام حسین
ز اقتدار یداللهیش به عاشورا
زمین واقعه لرزید زیر گام حسین
غرور و غیرت و آزادگی و عزت نفس
شکفته در تپش نبض هر کلام حسین
حسین تشنه لبیک بود ای مردم
وگرنه نهر فرات است تشنه کام حسین
هنوز میرسد از قتلگاه فریادش
بگوش جان شنوید آخرین پیام حسین
اگرچه زخم روی زخم خورده پیکر او
زلال اشک شعور است التیام حسین
یکی نبود در آن لحظه های جان دادن
رساند آب ز راه وفا به کام حسین
به شام حادثه جز شعله های دامن سوز
یکی نبود خبر گیرد از خیام حسین
«کمیل» در حرم عشق دوست محرم شو
بنوش جرعه ی قالوا ب

• چهارشنبه
• 24
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:57
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

این رشته که بسته او به دستم
نگسستم و پای دل نشستم
یک عمر به همزبانی اشک
من بودم و روضه خوانی اشک
از کودکی و ارادت من
تا پیری و این سعادت من
پیوسته مرا چنین طلب بود
هر دم سخنی مرا به لب بود
من سوخته غم حسینم
چاووش محرم حسینم
روزی که پدر نهاد نامم
فرمود حسین مرا غلامم
هر بار که می زنم صدایش
رفته است دلم به کربلایش
اشکی که بر آستین گرفته
نوری است که بر جبین گرفته
مولا نفس طلایی ام داد
زهرا غم کربلایی ام داد
ارباب محبتش قدیم است
هر لطف که می کند کریم است
گل خنده زند چمن مصفاست
تا سوز دلی زند جوانه
از دوست بگویم و بمیرم
مولا و چه لطف بی حسابی
تا شوق جمال یار دیدن
سر در قدم تو می گذارم
گر لطف تو برد

• چهارشنبه
• 24
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:49
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

این کام را به جام بلورین نیاز نیست
ما را به غیر لعل لبت چاره ساز نیست
ما جام را ز نیم نگاهت گرفته ایم
لطفت حقیقی است که عشقت مجاز نیست
بس بوسه ها که بر لب عشاق داده ای
جام سحر چشیده، لبش بی جواز نیست
ناز از تو می خرند و نیاز از موالیان
هرکه تو را نخواست غرور است ناز نیست
محض عنایت تو مرا هم خریده اند
در کوی بی نیاز که ما را نیاز نیست
خالی مباد دست قنوت از پیاله ات
دستی که خالی است یقین اهل راز نیست
تسبیح یار واجب عینی است ای دریغ
مرغ سحر که وقت سحر بی نماز نیست
هر سینه ای که سینۀ سینا نمی شود
هر نغمه ای که نالۀ سوز و گداز نیست
یکسان شود برای گدای تو روز و شب
اهل سحر که در غم شام دراز نیست
ما ر

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

این کام را به جام بلورین نیاز نیست
ما را به غیر لعل لبت چاره ساز نیست
ما جام را ز نیم نگاهت گرفته ایم
لطفت حقیقی است که عشقت مجاز نیست
بس بوسه ها که بر لب عشاق داده ای
جام سحر چشیده، لبش بی جواز نیست
ناز از تو می خرند و نیاز از موالیان
هرکه تو را نخواست غرور است ناز نیست
محض عنایت تو مرا هم خریده اند
در کوی بی نیاز که ما را نیاز نیست
خالی مباد دست قنوت از پیاله ات
دستی که خالی است یقین اهل راز نیست
تسبیح یار واجب عینی است ای دریغ
مرغ سحر که وقت سحر بی نماز نیست
هر سینه ای که سینۀ سینا نمی شود
هر نغمه ای که نالۀ سوز و گداز نیست
یکسان شود برای گدای تو روز و شب
اهل سحر که در غم شام دراز نیست
ما ر

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

میــان تیرگی شب ز دل نــوا کردم
به ناله ای ز سر جان تو را صدا کردم
کشیدم آهی و آنگاه با دو چشم ترم
دوبــاره آرزوی وصلت از خــدا کردم
میان خرده ی بشکسته های قاب دلم
تمـام خاطره های تو را جـدا کردم
یکی یکی همه ساعات با تو بودن را
ز باقی لحظـاتم، ببین سـوا کردم
گرفتـه بود دلم، زود با زیــارت تو
گره ز عقده ی دیرینه هام وا کردم
تو بر فراز نخیلی و دست ما کوتاست
به بوســه ای ز ره دور اکتفــا کردم
حدیث عاشقی ام را ز شمع جویا شو
که با شراره ی عشقت چگونه تا کردم
میان داغی این عشق های تو خالی
"هــوای عاشــقیِ یــار آشــنا کردم"
خوشا بحال شهیدان که زیر لب گفتند:
"میان سینۀ ارباب خویش جا کردم"

شاعر : مصطف

• شنبه
• 27
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

حرم تو قاب چشمامه
ضریح زیبات رویامه
روحی فداک ثارالله
ذکر قشنگ لبهامه
ازآدما مایوسم کن
پرم بده طاوسم کن
دل به تو دادم میدونی
باروضه هات مانوسم کن
مستم مست جام غم عشق تو
میگیرم باز امشب دم عشق تو
ثارالله ثارالله ابی عبدالله
********

علم بزارید رو دوشم
می زده ام بازمده مدهوشم
شبا تو هییت بی تابم
فقط تو فکر شیش گوشم
تو عشق خود بی باکم کن
حرم ببر باز پاکم کن
پایین پای تو مردم
بیا همون جا خاکم کن
قطره قطره اشکام داره میباره
کربلا کردی باز منو آواره
ثارالله ثارالله ابی عبدالله
به تو به عشقت مینازم
ای پر من ای پروازم
حرم نبردیم عیبی نیست
با این خماری میسازم
بزن به زخم دل مرحم
بخر آقا مارو درهم
با ای

• جمعه
• 25
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:43
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

از داغ تو که بر جگر اهل عالم است
هر سینه ای که داغ ندارد جهنم است

بعد از چهارده سده در ماتمت هنوز
همچون هلال نو، کمر آسمان خم است

فریادها قصیده شده در رثای تو
هر ناله گشته نوحه و هر آه یک دم است

جایی که اشک مهدی تو بر تو خون شود
گر خون بجوشد از جگر آسمان کم است

پوشیده کعبه رخت سیه در تمام سال
یعنی تمام سال به یادت محرّم است

ما گریه را برای تو آموختیم و بس
زیرا که زخم های تو را گریه مرهم است

ما کیستیم تا که بگرییم در عزات
صاحب عزات اشرف اولاد آدم است

تو از پیمبری و پیمبر بود ز تو
این گفته از زبان رسول مکرم است

یک قطره اشک بهر تو از هزار بحر
یک گوشه از بهشت غمت قلب عالم است

تا گل به رنگ

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:04
• نوشته شده توسط
• feiz

مهر تو گرفت صبر و آرام مرا
پر کرد ز خوناب جگر جام مرا
مادر که به مهر تو بزرگم کرده
برداشته با تربت تو کام مرا

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:13
• نوشته شده توسط
• feiz

دوای درد عالم یا حسین است
شفای روح آدم یا حسین است

به لوح آفرینش با خط نور
نوشته اسم اعظم یا حسین است

اگر باشد تمام عمر یک دم
همان یک دم مرا، دم یا حسین است

اگر بر مرده جان بخشد عجب نیست
دم عیسی بن مریم یا حسین است

پس از ذکر خداوند تعالی
ز هر ذکری مقدم یا حسین است

نجات اهل محشر روز محشر
خموشی جهنم یا حسین است

به یاد آن لب عطشان هماره
صدای آب زمزم یا حسین است

نوار قلب کل سینه زن ها
نفس های محرّم یا حسین است

درون سینه آهم یا اباالفضل
به صورت نقش اشکم یا حسین است

نسیم نینوا، پیک شهادت
صدای کربلا هم یا حسین است

کتاب نخل « میثم » را بخوانید
تمام نخل میثم یا حسین است

شاعر : استاد حاج غلام

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:18
• نوشته شده توسط
• feiz

در حلقه ی غم حلقه به گوش تو شدم
از روز ازل خانه به دوش تو شدم
لالایی مادرم فقط اسم تو بود
از کودکی ام سیاه پوش تو شدم

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:21
• نوشته شده توسط
• feiz

هزار مرتبه گر سر بُرند از بدنم
خدا نیاورد آن دم که از تو دل بکنم

به نوک نیزه مجسّم کند جمالت را
به چوب محمل زینب جبین دل شکنم

تمام عمر سخن از تو گفته ام چه شود؟
که وقت مرگ بود، نامت آخرین سخنم

گریستم به تو یک عمر و از تو می خواهم
در آخرین نفسم باز بر تو گریه کنم

در آشیانه ی تن با تو بوده ام مأنوس
مباد بی تو از این آشیانه پر بزنم!

سری که خاک تو نبود به دورش اندازم
دلی که بر تو نسوزد در آتشش فکنم

به خاک کرب و بلا سجده کرده ام عمری
که بوی تربت پاک تو خیزد از کفنم

کریم تر ز کریمان روزگار تویی
گناهکارتر از هر گناهکار منم

به چشم من نگهی کن که وقت جان دادن
تو را نگه کنم و جان برآید از بدنم

ز

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:23
• نوشته شده توسط
• feiz

به مهر تو زادند و دادند شیرم
به عشق تو از خردسالی اسیرم
به بزم ازل با خدا عهد بستم
حسینی بمانم حسینی بمیرم

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:31
• نوشته شده توسط
• feiz

تمام عمر نهم سر به خاک این درگاه
که لحظه ای تو کنی زیر پای خویش نگاه

به دامنت ز ازل چنگ من گره خورده
بر آن مباش گه دست مرا کنی کوتاه

تو و کشیدن دامن ز دست من، هیهات!
من و جدایی از این آستان؟ معاذالله

اگر تمام زمین را نهند بر دستم
گر از سپهر به جنگم بیاورند سپاه

نه دست می کشم از دامن محبت تو
نه رو نهم به در دیگری از این درگاه

سفید رو چو تو نشنیده و ندیده کسی
که روی خویش نهد بر روی غلام سیاه

به غیر روی تو ای آفتاب هر دو جهان!
کسی ندیده ز خاک تنور تابد ماه

رسد چو نغمه ی قرآن به گوش در چشمم
سرت به نوک سنان جلوه می کند ناگاه

چهارده سده بگذشته وهنوز هنوز
دل شکسته ی ما با سرت بود همراه

به زی

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:38
• نوشته شده توسط
• feiz

ناخورده لبن جام ولای تو زدم
ناگفته سخن دم ز ثنای تو زدم
دستی ز کرم به روی قلبم بگذار
کز کودکی ام سینه برای تو زدم

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:43
• نوشته شده توسط
• feiz

عاشق که می شوم به خدا از شما شوم
زیر سر شماست اگر مبتلا شوم

هر روز در هوای شما بال می زنم
پائین پای روضه ی تان تا رها شوم

حتماً اسیر در چه کنم ـ می شوم حسین
وقتی به قدر یک نفس از تو جدا شوم

من بی نگات لحظه به لحظه جهنمم
یک ثانیه بدون تو باید قضا شوم

کم کم صِدام در نفسم پیر می شود
شاید که مستجاب در « یا لیتنا » شوم

بی تو بهشت جاذبه ی کوچکی نداشت
اصلاً خدا نخواسته بی کربلا شوم

شاعر : حسن کردی

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:27
• نوشته شده توسط
• feiz

عرشی ترینِ خاک زمینی کربلایت
شیرین ترینِ گریه ها اشک عزایت

تو آبیِ دریاترینی، من کویرم
دریای تشنه، تشنه ی اشکم برایت

ای کاش از روز ازل نقاش هستی
نقاشی ام می کرد عکسی زیر پایت

ای بغض جاری در رگ من، در نفس هام
احساس تنهایی ندارم در هوایت

من یک قدم تا عرش دارم روی این فرش
وقتی که پرپر می شوم در روضه هایت

هر روز با تو زندگی ها می کنم تا
روزی که شاید سر گذارم روی پایت

قبل از مسیح و نوح و ابراهیم و موسی
بوده خدای بی نیازم مبتلایت

شاعر : حسن کردی

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:35
• نوشته شده توسط
• feiz