هرکه شد عبد خدا و نشد ست گریه کنت
گو به ایشان قیامت که کمیتش لنگ است
معرفت زاده چشمان تر فاطمه است
عارفان گریه کنید هر که نگرید سنگ است
خوشحالم از لباس سیاهی که بر تن است
از حُسن های تو... که زبان من الکن است
احساس قلبی یک عمر عاشقی است:
«من عشق می کنم که حسین(ع) صاحب من است»
شاعر : میثم سلطانی
تمام زندگیم نذر روضه ات باشد
خدا کند که دلم پیرو غمت باشد
چه کرده با دل من عطرسیب کرببلا
توان زانوی من رقص پرچمت باشد
اسیر آن حرم کبریای ات هستم
دلیل مستی من عکس گنبدت باشد
غبار بین حیاط حرم چه سنگین است
و وصله ی دل من وصل بیرقت باشد
تو رزق و روزی گریه بده که بی تابم
نماز عشق گدایت به هیئتت باشد
ببین که تاب و تبم میرود زدستانم
ببین که بغض گلویم ز غربتت باشد
میان گودی گودالی و فتادی تو
سنان و نیزه و تیر دوره پیکرت باشد
جدال خنجره کند و گلوی تو ای وای..
صدای گریه و شیون ز مادرت باشد
تورا به خاطر دنیا چرا چنین کردند؟
هلال نعل حرامی به آن تنت باشد
چه طعنه های بدی میزنند حرامی ها
دو چشم هرزه ی دشمن
افتاده ام ز پر زدن آقا نگاه کن
شوقی بده به بال و پرم خوب می شوم
در انزوای غربت خود گریه می کنم
دستی بکش به روی سرمخوب می شوم
درمان درد من فقط این اشکها شده
با اشک های چشم ترم خوب می شوم
وقتی نگاه می کنم عکس ضریح را
پر می کشم به سمت حرم ... خوب می شوم
شاعر : مسعود اکثیری
برلبم در این زمان حرف حسابيست كه نيست
برگ برگ روزگارم همچون کتابیست که نیست
لحظه هاي عمر من چون سراب است كه هست
درگذشت ثانيه ها چون شتابيست كه نيست
فکر و احوال پلیدم را ریا بود که بود
خیلی ام این حال و روزم را ثوابیست که نیست
در طریقت فطرت ما پاک شد اما چه شد؟
چون که بر این ماجراها اعتناییست که نیست
زندگی دنیوی همچون گلستان شد که شد
عمر ما در این گلستان چون حبابیست که نیست
راحت جان نام زیبای حسین است که هست
چون که بین "اشک"و دلها را نقابیست که نیست
شاعر : محمد دیلمی
وقتی که لطف ارباب از یاد رفته باشد
مردانگی ما هم بر باد رفته باشد
ای کاش در عمل هم ما نوکر تو باشیم!
تا اوج آسمان این فریاد رفته باشد...
شاعر : محسن زعفرانیه
از ما دگر حکایت بیم و خطر گذشت
چون مرغ نیم کشته که از خیر سر گذشت
آنجا که تیغ ابروی تو گردد آشکار
خوش آنکه خویش شد سپر و از سپر گذشت
هرکس که طعم ناب شراب تو را چشید
از خیر آخر عاقبت خیر و شر گذشت
تنها به شوق تو به جهان آمدم ولی
گفتند: دیر آمده ای! آن قمر گذشت...
با سنگ خود مران که به مهر تو دلخوش است
گاهی سگی سیاه اگر از این گذر گذشت
پیران روضه های تو هنگام هروله
افسوس می خورند که "از ما دگر گذشت"!
یک روز می رسد که بپیچد درون شهر:
دیوانه تو دیشب در روضه درگذشت
شاعر : پیمان طالبی
از جمع زائرانت هرچند ما جداییم
پیوسته در هوای رفتن به کربلاییم
بوسیدن ضریحت، رویای هر شب ما
دریاب دردمان را، بسیار بی نواییم
شاید که کربلایت روزی نصیبمان شد
شب های جمعه با هم محتاج این دعاییم
هستیم تا قیامت مدیون لطف ارباب
چون جزو نوکران آن یار آشناییم
ای کاش مرگمان هم باشد میان هیئت
زیرا به روضه هایت عمریست مبتلاییم
شاعر : محسن زعفرانیه
آقا تو از من ذکر آهم را خریدی
این نوکری قدر کاهم را خریدی
ما را سر راه خودت آخر نشاندی
با غربتت سوی نگاهم را خریدی
بی سر پناه و بی کس و درمانده بودم
قبل از همه مولا پناهم را خریدی
چاه دو چشمانم دگر خشکیده بود و...
زودی رسیدی و تو چاهم را خریدی
با ذکرتان هر روز هر شب گریه کردم
این گریه های گاه گاهم را خریدی
حالا ببین اینگونه عشقت در دل افتاد
اینگونه عشق تو در این آب و گل افتاد
وقتی میان روضه هایت روضه خوان گفت
از حال و روز زینب و شمر و سنان گفت
آقـا مـیـان روضـه ی مـقـتـل بـریـدم
وقتی که از نیزه زدن ها بر دهان گفت
خواهر که حیران می شد و از حال میرفت
از پشت و رو کردن در آن وقت و زمان گفت
سر را ب
من رسواتم-شیداتم-شیداتم--تو آقایی-مولایی-مولایی
تو برای ما خون دل خوردی--دلهلی مارو با خودت بردی
ما ماهی دریای زهراییم--مارو تو به رودخانه نسپردی
از نور شما دل من شده نورانی3--بین الحرمین برا من جای روحانی
ثارالله ابا عبد الله
------------------------------
--------
بی همتایی-دریایی-دریایی--من امواجم محتاجمم محتاجمم
سودازدهی طره های ناب-سرچشمه ای از تابش مهتاب
تو برای ما کاشف الکربی-بهترین لقب برا تو ارباب
با زمزمه امشبی حرمی غوغاست-یا کتیبه محتشم تو ذلم برپاست
یا من اسمه یاحسین درمون درداست-آرزوی ما شفای حجت کسری ست
ثارالله ابا عبد الله
--------------------------------------
در این کشور بن
پلک چشمم؛ مثل برگیست ؛؛ که شبنم دارد...
بیشتر، گریه "شب جمعه” فراهم دارد....
مدد ”فاطمه”؛ گر روی کند؛ بر چشمم....
از غم ”کرب وبلا” جلوه ی زمزم دارد...
25/2/1393
شاعر : مهدی قربانی
مادری آمد و از ”کرب وبلا” رنگ پرید...
روضه ای نو شد و دل، باز به دلدار رسید...
”شب جمعه” شده و ”فاطمه” فریادکشید...
جلوی چشم ترم ؛؛ از پسرم سر مبرید..
شاعر : مهدی قربانی
پایین پای حضرت ارباب سرجدا...
خالی کنید جای مرا ای فرشته ها ...
” شبهای جمعه ” با نفس ”فاطمه ” دلم...
پر میکشد به ”کرب وبلای” تو بی هوا....
(( شب جمعه؛ شب زیارتی سیدالشهداست...))
11/02/1393
شاعر : مهدی قربانی
در زیر پرچم تو ؛؛ زمین آبرو گرفت...
از عطرسیب، خانه ی دل، رنگ و بو گرفت....
وقتی که مادر تو ”شب جمعه” کربلاست”....
باید برای ذکر تو حتما وضو گرفت....
شاعر : مهدی قربانی
غروب بودو”شب جمعه”مادری آمد....
به تاج و تخت ؛؛شهنشاه بی سری آمد...
ز سوز ناله ی او ”کربلا” چه میلرزد...
خدا بخیر کند؛؛ چه محشری آمد...
شاعر : مهدی قربانی
امشب به وسعت حرمت آسمانی ام...
با هر نفس؛ برای تو در روضه خوانی ام....
با دعوتی که ”فاطمه” کرده زچشم من....
”شبهای جمعه”؛؛ ”کرب وبلا” میهمانی ام....
شاعر : مهدی قربانی
”کربلا” این ”شب جمعه” چه پریشان مانده....
درغم ”مادر ارباب” چه گریان مانده...
بی سبب نیست که این هفته هوا دلگیراست....
حرمی در تب مهمانی باران مانده....
شاعر : مهدی قربانی
این دو سه قطره ی اشکی که فدایت کردم...
سببی شد که ”شب جمعه” صدایت کردم....
”مادرت” آمده با چادر خاکی به حرم....
که چنین من هوس ”کرب و بلایت” کردم....
شاعر : مهدی قربانی
با لطف ”فاطمه” دل ما هرکجا نرفت....
”شبهای جمعه” روضه ات از یاد ما نرفت...
طوری دگر به دامن تو چنگ میزنم....
سالی گذشت و نوکرتان. ”کربلا” نرفت....
شاعر : مهدی قربانی
”شب جمعه”ز حرم، موج کرم می آید....
باز از ”کرب وبلا” شیون غم می آید....
امشب انگار هوای دگری خواهم داشت...
” فاطمه ” با کمر خم به حرم می آید...
شاعر : مهدی قربانی
در زیر پرچم تو خدا را شناختم....
حاجی شدم که ”کرب و بلا” را شناختم....
من در منای روضه ی ”شبهای جمعه ات....
با لطف ”مادر” توصفا را شناختم....
شاعر : مهدی قربانی
بر اشک ميهمان حرم گريه ميكنم...
مثل كبوتران حرم گريه ميكنم....
"شب هاى جمعه" "كرب و بلا"... نه ؛؛ نميشود....
بافكر آب و دان حرم گريه ميكنم...
شاعر : مهدی قربانی
هر ”شب جمعه” پر از شورش و شین است دلم....
”کربلا”، در پس دیوار حسین است دلم*
با عنایات کریمانه ی ”زهرای بتول”....
امشب انگار که بین الحرمین است دلم...
شاعر : مهدی قربانی
"شبهاي جمعه"فاطمه با صورتي كبود
آيد بكربلا و ناله زند وا محمدا
اى دلم غصه مخور. فاصله ،كم خواهد شد....
عاقبت، "كرب وبلا" برتو كرم خواهدشد....
منشاء گريه ى ما، هر "شب جمعه" زهراست....
كه خودش گريه كنان سوى حرم خواهدشد...
شاعر :مهدی قربانی
”شبهای جمعه” ”فاطمه” ایوان ”کربلا” ....
با اشک مادرانه تورا میزند صدا....
ای کشته ی فتاده به هامون، حسین من....
بر توکفن نبوده مگر غیر بوریا؟؟؟؟.
شاعر : مهدی قربانی
داردهوای"کرب وبلا"،میبرد مرا*
بالاتر از بهشت خدا میبرد مرا...
"شبهای جمعه" "فاطمه" تا ناله میکند....
گویا به پای راس جدا میبرد مرا....
شاعر :مهدی قربانی
"شب جمعه" حرم یار؛ تماشا دارد
فاطمه آمده گودال؛خدا رحم کند
بازآمده به"كرب وبلا" "مادرت"حسين...
عالم فداى تشنگى حنجرت حسين...
تاثير روضه ى"شب جمعه" مشخص است...
هر روز و شب به زندگى نوكرت حسين...
شاعر : مهدی قربانی
از فراق حرم تو؛جگرم آب شده
"شب جمعه" شده و فاطمه بی تاب شده
شاعر : ؟؟؟
