امام حسین علیه السلام

ما نیافتادیم شُکرت از قلم ای جان حسین
باز می‌گوییم هردَم دَم به دَم ای جان حسین

مادرت فریاد می‌زد یابُنَیَ....سوختیم
آذری‌ها تا که گفتند از حرم ای جان حسین

نامِ ما را قبلِ ما زهرا نوشته یک به یک
مادرت تا گفت گفتیم از عَدَم ای جان حسین

هرچه ما داریم از خاکِ عزاداریِ توست
روضه آری بشکند پشتِ ستم ای جان حسین

شیعه با این روضه‌ها قد راست کرده تا اَبَد
دارم از این اشکها تیغِ دودَم ای جان حسین

دلخوشیِ ما از این دنیا فقط عشق است عشق
با تو می‌سازیم با هر بیش و کم ای جان حسین

قبلِ نامِ مادرم نامِ تو را آموختم
با اذانش گفت وقتی مادرم ای جان حسین

این کریمیِ تو ما را یاکریمت کرده است
ما گِره خوردیم

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:55
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

وقتی دلت شکسته حالت بده
هرکی یه دست رد به سینه ت زده
رو کن به سمت کربلا یک کلام
فرّ الی الحسین علیه السلام

تموم زندگیمی آقا
دلیل بندگیمی آقا
من از ازل دوست دارم
تو عشق بچگیمی آقا

حسین جان
ببین دل شکستمو
نگا کن
چشای خیس وخستمو

بند دوم

وقتی شهادتت بشه آرزوت
بغضی نشسته توی گلوت
موندن نمیده دردتو التیام
فرّ الی الحسین علیه السلام

خداکنه که صاحبم باشی
همیشه ذکر واجبم باشی
آقا دلم دیگه نمیلرزه
اگه خودت مراقبم باشی

الهی
بریزم عمرمو به پات
الهی
یه روز خودم بشم فدات

بندسوم

حتی اگه داری یک کوهه گناه
خسته شدی ازاینهمه اشتباه
برگرد بیابریم به سمت امام
فرّ الی حسین علیه السلام

یه روز میادبراتو جون

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دریا شده ای که دل به دریا بزنم
باعشق تو پشت پا به دنیا بزنم

باید به هوای عطرسیب حرمت
آدم بشوم قید جنان را بزنم

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

محرمه غرق غمه قلب همه اهل آسمون
محرمه صبح و مساء چشم آقا باز می باره خون

ای اشک تو خون شده تو این غم
از داغ حسین قَدِت شده خم
وقتی که داری روضه میخونی
جون به لب میشه تموم عالم

وای از سوز گریه های تو
هستی گریون با نوای تو

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فی قلوب من والاه
قبرک علی عینی
با ضریح شش گوشه
لا تفرق بینی

فطرس ملک رساند به تو پیامم را
یک علیکم السلام بگو سلامم را (۲)

السلام علی سیدنا المظلوم (۳)
____________________________

یا غریب و یا عطشان
یا مقطع الاعضا
پیکرت چرا عریان
مانده در دل صحرا

ای شهید کینه و حسادت دنیا
خاک و خون شده کفن برای تو آقا

السلام علی سیدنا المظلوم
______________________________

سبک امیر حسین الفت

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 14:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آشوب یک نگاه ، خدایا چه می شود ؟
بعد از شهادتین من اینجا چه می شود ؟

در خیمه های پر شده از بیم و اضطراب
با کودکان کوچک و تنها چه می شود ؟

اینجا صدای خنجر و فریاد کینه است
ای وای من که بر سر زن ها چه می شود

تنها و در سکوتم و عباس رفته است
دشمن به دور خیمه و حالا چه می شود

دیدم رقیه را که صدایش نمی رسید
یک ناله ی گرفته که : بابا چه می شود

اکبر به خون نشست و تنش پاره پاره شد
بابا بدونت ای گل رعنا چه می شود

بر نیزه می زنند سرِ اصغر مرا
طفلی که آب کرده تقاضا چه میشود

قاسم خمیده شد خجلم از برادرم
این نوجوان خوش قد و سیما چه میشود

نایی نمانده است و فقط آه می‌کشم
بی من غرور زینب کبری چه می شود

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به دنبال تو بودم بین هیات ها شدی پیدا
میان صفحه ی سرخ روایت ها شدی پیدا

به دنبال تو گشتم دسته های سوگواری را
میان کوچه ها بین علامت ها شدی پیدا

علم ، پرچم ، کتل ، منبر ، و حتی استکان چای
تو را میبینمت در این عبارت ها شدی پیدا

ببین حال بُکا دارند آجرهای هیات هم
یقیناً لا به لای این ارادت ها شدی پیدا

هر آنچه با تو منصوب است جان ما به قربانش
خودت در بین اسباب هدایت ها شدی پیدا

تو را در بین صدها سال روضه جستجو کردم
و در بالاترین شکل عبادت ها شدی پیدا

چگونه لقمه ی ناپاک را باید مشخص کرد؟_
_زمانی که تو در بین اهانت ها شدی پیدا

تورا کشته ست فتوای مقدس ها،ملالی نیست
که حالا بین نقد بی عدالت ها

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 14:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

السلام ای امام نوکرها
پاسخت التیام نوکرها
عشق یعنی حسین و دیگر هیچ
هست حرف تمام نوکرها
یا حسین است آخرین حرف و
مُهر حُسن ختام نوکرها
غبطه ها می خورند در محشر
شهدا بر مقام نوکرها
عشق دنیا به کام بعضی ها
عشق آقا به کام نوکرها
درِ این خانه هست موی سفید
پرچم احترام نوکرها
عطر ارباب می رسد تا حشر
از مزار تمام نوکرها
ذره ای از تبار خورشیدند
نور دارد مرام نوکرها
به فدای لبان عطشانت
هست تکیه کلام نوکرها
روضه ی زخم های گودال و
گریه ی مستدام نوکرها

• سه شنبه
• 26
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوری کربلای تو
دل منو آتیش زده
صبر دلم دیگه آقا
از جدائی سراومده

پس کی میخوای منو بازم
زائر کربلا کنی
منو دوباره برای
زیارتت سوا کنی

عاشقی مجنونم از غمت حیرونم
روز و شب با مستی اسمتو می خونم

من تارم ای مهتاب آقا منودریاب
دستم خالی امّا دیوونتم ارباب

ثارالله یا مولا یا اباعبدالله

من دلخوشیم اینه آقا
شما سنگ صبورمی
وقتی از خود بیخود میشم
همیشه ذکر شور می

از سرمم زیادیه
اینکه میام تو روضه هات
من کجا تو کجا که من
یه روز بشم آقا فدات

سالاری غمخواری تو دلم جاداری
بیمارم از عشقت خوشه این بیماری

مولایی آقایی پسر زهرایی
دلشادم از اینکه تو آقای مایی

ثارالله یا مولا یا اباعبدالله

حسابی دربه در

• یکشنبه
• 31
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:53
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

گدای خون خداییم
بی قرارِ روضه هاییم
با مدد آقام اربعین
زائر کرببلاییم

تا دم آخر حتی تو محشر فقط گدای توام
شکر خدا که همیشه من جز نوکرای توام
نمیخوام آقا جنتو وقتی تو کربلای توام

ای شاه تشنه لب عالم فدای تو
میمیرم یک روزی تو کربلای تو
(یا اباعبدالله2)

تویی آقا جون پناهم
با اینکه من رو سیاهم
یه تنه واسه دخترت
بی بی رقیه سپاهم

با نگاه حضرت رقیه شدم غلام حسین
کبوتر دل میشینه تنها به روی بام حسین
سند دنیا از روز اول خورده به نام حسین

راه کرببلا زیباترین راهه
تو قلب نوکرها جای ثارالله
(یا اباعبدالله2 )

• دوشنبه
• 1
• مهر
• 1398
• ساعت
• 14:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تو منو تنها نمی ذاری حسین
برا من همدم و غم خواری حسین
از همون بچگی روزیمو دادی
برا من حکم پدر داری حسین

بی عشق کربلات آشوبم
با روضه های آقام خوبم
روی سنگ عقیقم تنها
اسم اربابمو می کوبم

تو آقامی
در خونه ی تو دلبر میزنم
تو آقامی
همیشه به روضه هات سر میزنم
تو آقامی
عشقتو به کل عالم نمیدم
تو آقامی
برا تو سر میدم و سر میزنم
(حسین جانم روحی لک الفدا حسین جانم)
بند دوم
تربت کرب و بلا شفا میده
اسم تو قلب منو جلا میده
میدونم که توی این شبا به من
دخترت رقیه کربلا میده

رقیه قبله ی حاجاتی
رقیه معدن خیراتی
رقیه مالک اشتر
حضرت عمه ی ساداتی

رقیه جان
من فقط پیش تو زانو میزنم
رقیه جان
من همیشه به شما رو می

• دوشنبه
• 1
• مهر
• 1398
• ساعت
• 14:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:
بغضمو خوردم اگر چه کوه فریادم
من هزار دفعه برا داغ تو جون دادم
تو حواست که به من بود از روی نیزه
دیدی از ناقه چقد با صورت افتادم

از ناقه افتادم/ زخمی و کبوده پیکرم
از ناقه افتادم/ خونی شد همه دست و سرم
از ناقه افتادم/ ریختن شامیا دور و برم

(یاسید العطشان یا سید العریان حسین)
بند دوم:
تو نمی دونی از این مردم چقد خوردم
نیزه از مردای جنگیِ بلد خوردم
خولی و شمر و سنان دور و برم بودن
این چهل منزل فقط مشت و لگد خوردم

مشت و لگد خوردم/ جای دخترای قافله
مشت و لگد خوردم/ دستم بسته بود با سلسله
مشت و لگد خوردم/ میخندید به حالم حرمله

(یاسید العطشان یا سید العریان حسین)

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 16:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اهل خِرد، بدون امان روضه خوانده اند
دیوانه های سود و زیان روضه خوانده اند

اعجاز عیسوی ست که از داغ اصغرت
نوزادهای بسته زبان روضه خوانده اند

افتاد بارِ داغ تو بر گردنِ زنان
زنجیر های زِبر و گران روضه خوانده اند

اهل هنر به هرنفسی که که فرو رود...
مثل غروب فرشچیان روضه خوانده اند

از کودکی، نماز مرا اشک، شُسته است
در گوش من به جای اذان روضه خوانده اند

«خاموش محتشم که دل سنگ آب شد»
«جن و ملک بر آدمیان...» روضه خوانده اند

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:11
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

اشک ما وقف عزای پنج تن
بچه های ما فدای پنج تن
رونقی این سفره هامان دارد از
برکت و لطف و عطای پنج تن
رفت و آمدهای ما در روضه ها
هست مرهون دعای پنج تن
نسل ما یا نوکرند، یا عاشقند
ایل ما اصلا گدای پنج تن
ما مریض معصیت هستیم، پس
آمدیم دارالشفای پنج تن

با دعای فاطمه قد می کشیم
روز و شب تحت لوای پنج تن
سینه ی ما گنج علم اهل بیت
دیده ی ما خاک پای پنج تن
هیئتی که فاطمه دارد نظر
می شود غار حرای پنج تن
مادرم در روضه ها فریاد زد
زندگیِ ما برای پنج تن
پای میزان عمل که می شود
خوش به حال آشنای پنج تن

می شود شبهای جمعه، کربلا
غرق آه و نینوای پنج تن
با نوای (یابُنَیَّ) می شود
نینوا در کربلای پنج تن
روضه خوا

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:31
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

افطارها به کام دلم زهر می شود
آقای ما گرسنه و تشنه شهید شد

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:46
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بی بالم و شه پر ولا می خواهم
پرواز به گنبد طلا می خواهم
گفتی که بیا هر آنچه خواهی بطلب
من آمده ام کرب و بلا می خواهم
***
سرمایه ندارم ببرم محضر ارباب
سرمایه سری هست فدای سر ارباب
از کودکی ام یاد گرفتم که بگویم
مادر پدرم نذر پدر مادر ارباب

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 20:01
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بــگذار کــه دِلــبَــســته یِ نــامَــت گَـردَم....
مــانَــندِ کَــبـوتَــری،بـه بــامَت گَــردَم....
خــواهَم بـه جوانی،زِ خُـدا عُـمرِ دِراز....
تــا پــیــر شَـوَم،پــیــر غُــلــامَـت گَــردَم....

• یکشنبه
• 7
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:07
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

از گوشه ی نگاه تو سامان گرفته ایم
ما "نان خور" توایم و ز تو نان گرفته ایم

در سایه سار بیرق تان پیر می شویم
ما رنگ و بوی حضرت "سلمان" گرفته ایم

در زیر دست بنده نوازانه ی "حسین"
آدم شدیم و رتبه انسان گرفته ایم

چون روی فرش روضه ی تو راه می رویم
خود را برای "ملک سلیمان" گرفته ایم

این خانه را حساب و کتابیست بی حساب
چیزی نداده ایم و فراوان گرفته ایم

با "یاحسین" گفتن در بین روضه ها
درس هزار ساله ی عرفان گرفته ایم

آری بهشت را به بها می دهند ولی
ما با بهانه روضه ی رضوان گرفته ایم

صد بار مرده ایم و ولی هر محرمی
از گریه های "روز دهم" جان گرفته ایم

• یکشنبه
• 7
• مهر
• 1398
• ساعت
• 20:05
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

اِی بابِ نِجات، یااباعبدالله
اِی آبِ حَیات، یااباعبدالله
.
مانندِ رسولِ تُرک، چَشمَم به دَر است
هِنگامِ مَمات، یااباعبدالله
.

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1398
• ساعت
• 09:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بر دوش گرفته پرچم سرخ قیام
آماده برای فتح ،با تیغ کلام

او کیست که دربرابر هیبت او
وامانده چنین دهان دروازه ی شام

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ترا با اسم اعظم آفریدند
امیر هر دو عالم آفریدند

به پاس حُرمت خون گلویت
مه ماتم ، مُحَرَّم آفریدند

برای گریه بر داغ عظیمت
مُحَرَّم را مُعظّم آفریدند

برای زخمهای پیکر تو
ز اشک دیده مَرهَم آفریدند

خدا شد خونبهایت پس عجب نیست
ترا با اسم اعظم آفریدند

چه حکمت بود در کرببلایت
که اصحاب ترا کم آفریدند

(جهانی) را مُسخّر کرده عشقت
که با عشق تو آدم آفریدند

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هستی به یُمن هستِ تو و خاندانِ تو
عالم به اذنِ قادرِ منان از آنِ تو

خلدِ برین که منزلِ خوبانِ عالم است
خلقش ز نورِ طلعتِ خالق نشانِ تو

بعد از علی و فاطمه و حضرت حسن
دعوت به دینِ ختمِ رسل از لسانِ تو

ملکِ دلِ هر آنکه عمارتگهت شده
ایمن ز هر گزند و بلا در امانِ تو

نازم به سفره های عزایت که دورِ آن
شاه و گدا مقابل هم میهمانِ تو

وقتی که در حسینیه ای سینه میزنم
من با توام وَ عرشِ دلِ من مکانِ تو

همراه جبرئیلِ امینش میانِ عرش
پیش از تولدِ تو خدا نوحه خوانِ تو

تو ناطقِ کلامِ خدا روی نیزه ای
سر تا سرِ کتابِ خدا تر جمانِ تو

از آن زمان که بر حرمت بسته شد فرات
شرمنده از عطش زِ لبِ ارغوانِ تو

بگذش

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1398
• ساعت
• 17:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هر چه دارم از تو دارم از سخایت یاحسین
مادر و بابا و جان من فدایت یاحسین

سجده بر خاکت زنم در هر نماز خود ولی
آرزو دارم نهم سر زیر پایت یاحسین

خواهرت گفتا که دیدم میبُرَند و میبَرَند
از تن تو سر به روی نیزه هایت یاحسین

این شنیدم روی نی خواندی کلام وحی را
ای به قربان تو و آن آیه هایت یاحسین

چند وقتی میشود سوزی ندارت صوت ما
کن مصفا سینه ها را با نوایت یاحسین

کاش میشد جنتی در قلب ما برپا کنی
زینت جانها شود سوز صدایت یاحسین

روضه در روضه است حالت بانوای مادرت
بوی کوچه میدهد این روضه هایت یاحسین

نیست عاشورای تو یک روز و یک جا کربلا
هر کجا رفتم تو هستی و خدایت یاحسین

کوفه و شام و نجف یا که خراس

• شنبه
• 13
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:48
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بر من بتاب و جان مرا غرق نور کن
از مشرق دلم به نگاهی ظهور کن

چشم امید من به دوتا قطره اشک بود
این چشمه خشک مانده، تو آن را نمور کن

هرشب بساط ساز من آماده بوده است
امشب بساط سوز مرا جفت و جور کن

فرزند هیاتی مرا زیر پرچمت
از چشم شور مردم بی روضه دور کن

ما مُرده ایم بی تو و بی کربلای تو
فکری به حال مردم اهل قبور کن

کردی سفارش آن دو ملک را ولی حسین
گاهی هم از کنار مزارم عبور کن

پرونده ام پُر است از اعمال بد ولی
تو صفحه های نوکریم را مرور کن

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

همین که نامِ بلندت به هر زبان افتاد
چه شور و وِلوِله ای در دل جهان افتاد

برایِ ذکرِ مصیبت دلم گرفت آتش
و سیلِ گریه و ماتم به عمقِ جان افتاد

به وقتِ غارت و حمله چه بر سرت آمد؟
که شمر خسته شد و خولی از توان افتاد!

به روی نیزه و در جمع این حرامی ها
رقیه(س) دید تو را و نفس زنان، افتاد

یزید بیشرف اما میانِ بزمِ شراب
به جانِ زخمِ سر و صورت و دهان افتاد

به رویِ طشت طلا و به پیشِ چشم همه
چقدر روی لبت ردِّ خیزران افتاد!!

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

میرفت تا سمت خدا خواند
قومی که حرف از جنگ میزد را
شاه شهیدان بر سر خود بست
عمامه ی جدش محمّد را

نفرین نکرد آقا تبسّم کرد!
تا مثل جدّش مهربان باشد
هی زیر لب میگفت: نه! شاید
یک حُرّ دیگر بینشان باشد

فریاد زد: این جنگ ننگین است
وقتی که مهمان شما هستم
عیبی ندارد مردم کوفه
بارسمتان خوب آشنا هستم!!!

آنان که اینجا دعوتم کردند
حالا چرا شمشیر در دستند؟
من با شما جنگی ندارم که
با من زنان و کودکان هستند

در نامه هاتان حرفی از خون نیست
آوردم اینجا قوم و خویشم را
حالا چرا بستید ای مردم
هم راه پس هم راه پیشم را؟

ای پیرهای لشکر دشمن
یک عمر رفته پس چه فهمیدید؟
آیا مرا در بچگی هایم
بر دوش پیغمبر نمیدیدید؟

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

شرمنده ام نشد که بمانم کنارِ تو
تسکین شوم برایِ دلِ بی قرارِ تو

اشکِ رقیه دیدم و گفتم که میشوم
مرهم به زخم های دلِ غُصِّه دارِ تو

رفتم فُرات را به حضورت بیاورم
تیری به مَشک خورد و شدم شرمسارِ تو

این نیزه ها نذاشت که با خود بیاورم
آبی برایِ کودکِ چَشم انتظارِ تو

تا پایِ دشمنان نرود سمتِ خیمه ها
دست و سر و تمامِ تَنم شد حصارِ تو

با ذکر یا أخا تو به بالینم آمدی
با این حساب من شده ام از تبارِ تو

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

موج عالمگیر شد یالثارات الحسین
در جهان تکثیر شد یالثارات الحسین
بعد از آن ظهر عطش، در کف مختارها
نغمه ی شمشیر شد یالثارات الحسین
تا بگیرد بیشتر ، اوج تا قلب هدف
پر برای تیر شد یالثارات الحسین
ذکر ناب شیعیان، هر زمان و هرمکان
بعد هر تکبیر شد یالثارات الحسین
وقت حمله در نبرد زهره ها را آب کرد
نعره ی هر شیر شد یالثارات الحسین
با خروش خود خود، هر شهیدی تا شکفت
در زمین تکثیر شد یالثارات الحسین
در میان دسته ها، لحظه ی سینه زنی
ناله ی زنجیر شد یالثارات الحسین
شیعه شد محدودتر، جان مولا زودتر
یابن حیدر دیر شد یالثارات الحسین

• چهارشنبه
• 17
• مهر
• 1398
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به این بیرق و کتیبه
هنوزم حسین غریبه
خدا نگذره از اونا
که میگن علم صلیبه

بمیره اون که نمی تونه ببینه این پرچم و
بمیره اون که نمی تونه ببینه محرم و
قربون این علم کشا و نوکرای بی ریا
قربون اون مرجع تقلیدی که بوسید علم و

پشت این علم کشا ، هس دعای فاطمه
حافظ علم خوده ، قمر بنی هاشمه

لبیک یا حسین

....................

حسین بهترین نگاره
حسین آروم و قراره
همه میرن و تو عالم
حسینه که موندگاره

هزار و چارصد ساله که در اهتزازه پرچمش
هزار و چارصد ساله که دلارو سوزونده غمش
هزار و چارصد ساله روضه خون و گریه کن داره
هزار و چارصد ساله غوغا می کنه محرمش

عاقبت به خیر میشیم ، با رقیه دخترش
مرده زنده می کنه

• چهارشنبه
• 17
• مهر
• 1398
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

همه ی عزتمو از تو دارم
برا زیارتِ تو بی قرارم
همه میرن شبِ اولِ قبرم تنها تویی یارم

خورده به پیشونیم اسمِ اعظمِ تو
بی نصیب نمیمونم از کرمِ تو

تویی دریای کرم کرم کرم

روضه اومدم
به دل جلا دادی
خطا دیدی ولی
به من بها دادی

حسین جان

کسی که با تو باشه بی غروره
کسی که منکرته بی شعوره
نبینه اونیکه آیتِ حق رو مرده دلش کوره

صاحبِ دلمی و دینمی حسین
وارتِ نبی تویی قسم به ثقلین

تو دلا داری حرم حرم حرم

پای روضه هات
میریزه اشکِ من
به من نظر کن ای
شهیدِ بی کفن

حسین وای

میزنه تعنه به جنت العلا
حرمِ قدسِ تو کربومعلا
از همه پرچمای کلِ دنیا بیرقِِ تو بالا

سینه میزنم آقا من برای تو
جونمو بخوا بزارم به پ

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور