امام حسین علیه السلام

تو منو تنها نمی ذاری حسین
برا من همدم و غم خواری حسین
از همون بچگی روزیمو دادی
برا من حکم پدر داری حسین

بی عشق کربلات آشوبم
با روضه های آقام خوبم
روی سنگ عقیقم تنها
اسم اربابمو می کوبم

تو آقامی
در خونه ی تو دلبر میزنم
تو آقامی
همیشه به روضه هات سر میزنم
تو آقامی
عشقتو به کل عالم نمیدم
تو آقامی
برا تو سر میدم و سر میزنم
(حسین جانم روحی لک الفدا حسین جانم)
بند دوم
تربت کرب و بلا شفا میده
اسم تو قلب منو جلا میده
میدونم که توی این شبا به من
دخترت رقیه کربلا میده

رقیه قبله ی حاجاتی
رقیه معدن خیراتی
رقیه مالک اشتر
حضرت عمه ی ساداتی

رقیه جان
من فقط پیش تو زانو میزنم
رقیه جان
من همیشه به شما رو می

• دوشنبه
• 1
• مهر
• 1398
• ساعت
• 14:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:
بغضمو خوردم اگر چه کوه فریادم
من هزار دفعه برا داغ تو جون دادم
تو حواست که به من بود از روی نیزه
دیدی از ناقه چقد با صورت افتادم

از ناقه افتادم/ زخمی و کبوده پیکرم
از ناقه افتادم/ خونی شد همه دست و سرم
از ناقه افتادم/ ریختن شامیا دور و برم

(یاسید العطشان یا سید العریان حسین)
بند دوم:
تو نمی دونی از این مردم چقد خوردم
نیزه از مردای جنگیِ بلد خوردم
خولی و شمر و سنان دور و برم بودن
این چهل منزل فقط مشت و لگد خوردم

مشت و لگد خوردم/ جای دخترای قافله
مشت و لگد خوردم/ دستم بسته بود با سلسله
مشت و لگد خوردم/ میخندید به حالم حرمله

(یاسید العطشان یا سید العریان حسین)

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 16:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اهل خِرد، بدون امان روضه خوانده اند
دیوانه های سود و زیان روضه خوانده اند

اعجاز عیسوی ست که از داغ اصغرت
نوزادهای بسته زبان روضه خوانده اند

افتاد بارِ داغ تو بر گردنِ زنان
زنجیر های زِبر و گران روضه خوانده اند

اهل هنر به هرنفسی که که فرو رود...
مثل غروب فرشچیان روضه خوانده اند

از کودکی، نماز مرا اشک، شُسته است
در گوش من به جای اذان روضه خوانده اند

«خاموش محتشم که دل سنگ آب شد»
«جن و ملک بر آدمیان...» روضه خوانده اند

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:11
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

اشک ما وقف عزای پنج تن
بچه های ما فدای پنج تن
رونقی این سفره هامان دارد از
برکت و لطف و عطای پنج تن
رفت و آمدهای ما در روضه ها
هست مرهون دعای پنج تن
نسل ما یا نوکرند، یا عاشقند
ایل ما اصلا گدای پنج تن
ما مریض معصیت هستیم، پس
آمدیم دارالشفای پنج تن

با دعای فاطمه قد می کشیم
روز و شب تحت لوای پنج تن
سینه ی ما گنج علم اهل بیت
دیده ی ما خاک پای پنج تن
هیئتی که فاطمه دارد نظر
می شود غار حرای پنج تن
مادرم در روضه ها فریاد زد
زندگیِ ما برای پنج تن
پای میزان عمل که می شود
خوش به حال آشنای پنج تن

می شود شبهای جمعه، کربلا
غرق آه و نینوای پنج تن
با نوای (یابُنَیَّ) می شود
نینوا در کربلای پنج تن
روضه خوا

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:31
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

افطارها به کام دلم زهر می شود
آقای ما گرسنه و تشنه شهید شد

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:46
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

بی بالم و شه پر ولا می خواهم
پرواز به گنبد طلا می خواهم
گفتی که بیا هر آنچه خواهی بطلب
من آمده ام کرب و بلا می خواهم
***
سرمایه ندارم ببرم محضر ارباب
سرمایه سری هست فدای سر ارباب
از کودکی ام یاد گرفتم که بگویم
مادر پدرم نذر پدر مادر ارباب

• پنج شنبه
• 4
• مهر
• 1398
• ساعت
• 20:01
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

بــگذار کــه دِلــبَــســته یِ نــامَــت گَـردَم....
مــانَــندِ کَــبـوتَــری،بـه بــامَت گَــردَم....
خــواهَم بـه جوانی،زِ خُـدا عُـمرِ دِراز....
تــا پــیــر شَـوَم،پــیــر غُــلــامَـت گَــردَم....

• یکشنبه
• 7
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:07
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

از گوشه ی نگاه تو سامان گرفته ایم
ما "نان خور" توایم و ز تو نان گرفته ایم

در سایه سار بیرق تان پیر می شویم
ما رنگ و بوی حضرت "سلمان" گرفته ایم

در زیر دست بنده نوازانه ی "حسین"
آدم شدیم و رتبه انسان گرفته ایم

چون روی فرش روضه ی تو راه می رویم
خود را برای "ملک سلیمان" گرفته ایم

این خانه را حساب و کتابیست بی حساب
چیزی نداده ایم و فراوان گرفته ایم

با "یاحسین" گفتن در بین روضه ها
درس هزار ساله ی عرفان گرفته ایم

آری بهشت را به بها می دهند ولی
ما با بهانه روضه ی رضوان گرفته ایم

صد بار مرده ایم و ولی هر محرمی
از گریه های "روز دهم" جان گرفته ایم

• یکشنبه
• 7
• مهر
• 1398
• ساعت
• 20:05
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

اِی بابِ نِجات، یااباعبدالله
اِی آبِ حَیات، یااباعبدالله
.
مانندِ رسولِ تُرک، چَشمَم به دَر است
هِنگامِ مَمات، یااباعبدالله
.

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1398
• ساعت
• 09:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بر دوش گرفته پرچم سرخ قیام
آماده برای فتح ،با تیغ کلام

او کیست که دربرابر هیبت او
وامانده چنین دهان دروازه ی شام

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ترا با اسم اعظم آفریدند
امیر هر دو عالم آفریدند

به پاس حُرمت خون گلویت
مه ماتم ، مُحَرَّم آفریدند

برای گریه بر داغ عظیمت
مُحَرَّم را مُعظّم آفریدند

برای زخمهای پیکر تو
ز اشک دیده مَرهَم آفریدند

خدا شد خونبهایت پس عجب نیست
ترا با اسم اعظم آفریدند

چه حکمت بود در کرببلایت
که اصحاب ترا کم آفریدند

(جهانی) را مُسخّر کرده عشقت
که با عشق تو آدم آفریدند

• سه شنبه
• 9
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هستی به یُمن هستِ تو و خاندانِ تو
عالم به اذنِ قادرِ منان از آنِ تو

خلدِ برین که منزلِ خوبانِ عالم است
خلقش ز نورِ طلعتِ خالق نشانِ تو

بعد از علی و فاطمه و حضرت حسن
دعوت به دینِ ختمِ رسل از لسانِ تو

ملکِ دلِ هر آنکه عمارتگهت شده
ایمن ز هر گزند و بلا در امانِ تو

نازم به سفره های عزایت که دورِ آن
شاه و گدا مقابل هم میهمانِ تو

وقتی که در حسینیه ای سینه میزنم
من با توام وَ عرشِ دلِ من مکانِ تو

همراه جبرئیلِ امینش میانِ عرش
پیش از تولدِ تو خدا نوحه خوانِ تو

تو ناطقِ کلامِ خدا روی نیزه ای
سر تا سرِ کتابِ خدا تر جمانِ تو

از آن زمان که بر حرمت بسته شد فرات
شرمنده از عطش زِ لبِ ارغوانِ تو

بگذش

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1398
• ساعت
• 17:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هر چه دارم از تو دارم از سخایت یاحسین
مادر و بابا و جان من فدایت یاحسین

سجده بر خاکت زنم در هر نماز خود ولی
آرزو دارم نهم سر زیر پایت یاحسین

خواهرت گفتا که دیدم میبُرَند و میبَرَند
از تن تو سر به روی نیزه هایت یاحسین

این شنیدم روی نی خواندی کلام وحی را
ای به قربان تو و آن آیه هایت یاحسین

چند وقتی میشود سوزی ندارت صوت ما
کن مصفا سینه ها را با نوایت یاحسین

کاش میشد جنتی در قلب ما برپا کنی
زینت جانها شود سوز صدایت یاحسین

روضه در روضه است حالت بانوای مادرت
بوی کوچه میدهد این روضه هایت یاحسین

نیست عاشورای تو یک روز و یک جا کربلا
هر کجا رفتم تو هستی و خدایت یاحسین

کوفه و شام و نجف یا که خراس

• شنبه
• 13
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:48
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

بر من بتاب و جان مرا غرق نور کن
از مشرق دلم به نگاهی ظهور کن

چشم امید من به دوتا قطره اشک بود
این چشمه خشک مانده، تو آن را نمور کن

هرشب بساط ساز من آماده بوده است
امشب بساط سوز مرا جفت و جور کن

فرزند هیاتی مرا زیر پرچمت
از چشم شور مردم بی روضه دور کن

ما مُرده ایم بی تو و بی کربلای تو
فکری به حال مردم اهل قبور کن

کردی سفارش آن دو ملک را ولی حسین
گاهی هم از کنار مزارم عبور کن

پرونده ام پُر است از اعمال بد ولی
تو صفحه های نوکریم را مرور کن

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

همین که نامِ بلندت به هر زبان افتاد
چه شور و وِلوِله ای در دل جهان افتاد

برایِ ذکرِ مصیبت دلم گرفت آتش
و سیلِ گریه و ماتم به عمقِ جان افتاد

به وقتِ غارت و حمله چه بر سرت آمد؟
که شمر خسته شد و خولی از توان افتاد!

به روی نیزه و در جمع این حرامی ها
رقیه(س) دید تو را و نفس زنان، افتاد

یزید بیشرف اما میانِ بزمِ شراب
به جانِ زخمِ سر و صورت و دهان افتاد

به رویِ طشت طلا و به پیشِ چشم همه
چقدر روی لبت ردِّ خیزران افتاد!!

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

میرفت تا سمت خدا خواند
قومی که حرف از جنگ میزد را
شاه شهیدان بر سر خود بست
عمامه ی جدش محمّد را

نفرین نکرد آقا تبسّم کرد!
تا مثل جدّش مهربان باشد
هی زیر لب میگفت: نه! شاید
یک حُرّ دیگر بینشان باشد

فریاد زد: این جنگ ننگین است
وقتی که مهمان شما هستم
عیبی ندارد مردم کوفه
بارسمتان خوب آشنا هستم!!!

آنان که اینجا دعوتم کردند
حالا چرا شمشیر در دستند؟
من با شما جنگی ندارم که
با من زنان و کودکان هستند

در نامه هاتان حرفی از خون نیست
آوردم اینجا قوم و خویشم را
حالا چرا بستید ای مردم
هم راه پس هم راه پیشم را؟

ای پیرهای لشکر دشمن
یک عمر رفته پس چه فهمیدید؟
آیا مرا در بچگی هایم
بر دوش پیغمبر نمیدیدید؟

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

شرمنده ام نشد که بمانم کنارِ تو
تسکین شوم برایِ دلِ بی قرارِ تو

اشکِ رقیه دیدم و گفتم که میشوم
مرهم به زخم های دلِ غُصِّه دارِ تو

رفتم فُرات را به حضورت بیاورم
تیری به مَشک خورد و شدم شرمسارِ تو

این نیزه ها نذاشت که با خود بیاورم
آبی برایِ کودکِ چَشم انتظارِ تو

تا پایِ دشمنان نرود سمتِ خیمه ها
دست و سر و تمامِ تَنم شد حصارِ تو

با ذکر یا أخا تو به بالینم آمدی
با این حساب من شده ام از تبارِ تو

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

موج عالمگیر شد یالثارات الحسین
در جهان تکثیر شد یالثارات الحسین
بعد از آن ظهر عطش، در کف مختارها
نغمه ی شمشیر شد یالثارات الحسین
تا بگیرد بیشتر ، اوج تا قلب هدف
پر برای تیر شد یالثارات الحسین
ذکر ناب شیعیان، هر زمان و هرمکان
بعد هر تکبیر شد یالثارات الحسین
وقت حمله در نبرد زهره ها را آب کرد
نعره ی هر شیر شد یالثارات الحسین
با خروش خود خود، هر شهیدی تا شکفت
در زمین تکثیر شد یالثارات الحسین
در میان دسته ها، لحظه ی سینه زنی
ناله ی زنجیر شد یالثارات الحسین
شیعه شد محدودتر، جان مولا زودتر
یابن حیدر دیر شد یالثارات الحسین

• چهارشنبه
• 17
• مهر
• 1398
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به این بیرق و کتیبه
هنوزم حسین غریبه
خدا نگذره از اونا
که میگن علم صلیبه

بمیره اون که نمی تونه ببینه این پرچم و
بمیره اون که نمی تونه ببینه محرم و
قربون این علم کشا و نوکرای بی ریا
قربون اون مرجع تقلیدی که بوسید علم و

پشت این علم کشا ، هس دعای فاطمه
حافظ علم خوده ، قمر بنی هاشمه

لبیک یا حسین

....................

حسین بهترین نگاره
حسین آروم و قراره
همه میرن و تو عالم
حسینه که موندگاره

هزار و چارصد ساله که در اهتزازه پرچمش
هزار و چارصد ساله که دلارو سوزونده غمش
هزار و چارصد ساله روضه خون و گریه کن داره
هزار و چارصد ساله غوغا می کنه محرمش

عاقبت به خیر میشیم ، با رقیه دخترش
مرده زنده می کنه

• چهارشنبه
• 17
• مهر
• 1398
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

همه ی عزتمو از تو دارم
برا زیارتِ تو بی قرارم
همه میرن شبِ اولِ قبرم تنها تویی یارم

خورده به پیشونیم اسمِ اعظمِ تو
بی نصیب نمیمونم از کرمِ تو

تویی دریای کرم کرم کرم

روضه اومدم
به دل جلا دادی
خطا دیدی ولی
به من بها دادی

حسین جان

کسی که با تو باشه بی غروره
کسی که منکرته بی شعوره
نبینه اونیکه آیتِ حق رو مرده دلش کوره

صاحبِ دلمی و دینمی حسین
وارتِ نبی تویی قسم به ثقلین

تو دلا داری حرم حرم حرم

پای روضه هات
میریزه اشکِ من
به من نظر کن ای
شهیدِ بی کفن

حسین وای

میزنه تعنه به جنت العلا
حرمِ قدسِ تو کربومعلا
از همه پرچمای کلِ دنیا بیرقِِ تو بالا

سینه میزنم آقا من برای تو
جونمو بخوا بزارم به پ

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم
در چَشم ها دو چِشمه ی زمزم گذاشتیم

قطعاً دعای فاطمه پشت و پناه ماست
وقتی دم حسینیه پرچم گذاشتیم

ما ارث گریه از پدر خویش برده ایم
پا جای پای حضرت آدم گذاشتیم

این اشک ها برای تو باشد ، حسین جان
شاید به روی زخم تو مرهم گذاشتیم

تفسیر روضه هاست ، حروف مقطعه
جان را میان سوره ی مریم گذاشتیم

خیلی حسین زحمت مارا کشیده ای
خیلی برای روضه ی تو کم گذاشتیم

یک عمر دم حسن شده و بازدم حسین
این عشق را به سینه دمادم گذاشتیم

یک اربعین زیارت مارا ردیف کن
ما هر چه بود پای محرم گذاشتیم

• شنبه
• 20
• مهر
• 1398
• ساعت
• 17:50
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

شب جمعه است دلم کرب و بلا میخواهد
در حرم حال مناجات و بکا میخواهد

شب جمعه ست دلم شوق پریدن دارد
بوسه بر پهنه ی ایوان طلا میخواهد

حال و احوال دلم خوب نمیباشد چون
خفقان دارد و از عشق هوا میخواهد

آه ای کرببلا سخت تر از هجران چیست؟
دل من آمده در صحن تو جا میخواهد

اغنیا کعبه خود را به تو ترجیح دهند
کربلا، حضرت ارباب گدا میخواهد؟

روح مجروح من از نوح حرم کرده طلب
مرهمی مرحمتم کن که دوا میخواهد

تنگدستم ولی از برکت آقا شاهم
بی نیاز است ولی باز مرا میخواهد

• شنبه
• 20
• مهر
• 1398
• ساعت
• 18:09
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

بعد از غروب سرخ که جان ها مذاب شد
آنجا که هتک حرمت گل ها ثواب شد

تا جیب های غارتی کوفه پر شود
دنیای درد بر سر زینب خراب شد

خلخال های سوخته در بهت کودکان
بعد از ظفر غنیمت جنگ انتخاب شد

سرباز ها که تاجر بی رگ شدند و بعد
روی تمام زینت طفلان حساب شد

وقتی که خوب فاتح سوغات ها شدند
وقتی حرم ز آتش غم بی حجاب شد

پای فرات سمت حرم باز شد ولی
اهل حرم به آب چشیدن عذاب شد

ناگاه با صدای جگر سوز مادری
در قلب داغدار حرم انقلاب شد

حالا رباب هست و علی اصغری که نیست
حالا که آب هست امیدش سراب شد

در جستجوی بال و پر سینه سرخ خود
قبری که خالی است نصیب رباب شد

• شنبه
• 20
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:00
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

شمس ولايت غرق خون،پيكرزمين سرروي ني

اِنگارگشته لاله گون هفت آسمان برروي ني

روزِ رسيدن ماه راگلهافُرودآورده اند

دروَقت رفتن گلشني گرديده پرپرروي ني

جايِ تعجب نيست كه قرآن تلاوت ميكند

آنجاكه باشدسوره اي ازجنسِ كوثرروي ني

شدجورِدشمن بيشتربراهلبيت مصطفي

وقتيكه پيداشدسَرِسقاي لشكرروي ني

سخت است يارب خواهري باشداَسيرو ازستم

دشمن نشانِ اودهدرأسِ برادرروي ني

ازقتلگاه وبوسه اَش تاطشت زَرميگفت كاش

هرگزنميشدديده ام باتوبرابرروي ني

قاريِ قرآن بودي و ازكينه ميزددشمنت

باخِيزَران برلب،گهي،باسنگ برسرروي ني

توناخدايِ كشتيِ دنياوديني زين سَبب

هستي شده دريا،تويي،درآن شناورروي ني

مرثيه هاي زينب وآ

• شنبه
• 20
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:05
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

هر کسی از کربلا شد دور، غربت میکشد
عرش هم شب های جمعه آه حسرت میکشد

ایستاده پشت درب آستان صحن تو
صورتش را آسمان دارد به تربت میکشد

اینکه عالم بر ضریح تو پناه آورده است
گوییا تصویری از صبح قیامت میکشد

مجلس روضه فراوان و ضریح تو یکی است
وحدت عشق است در اینجا به کثرت میکشد

همنشین جُون و أسلم میشود روز جزا
هر که با اخلاص پای روضه زحمت میکشد

چشم اهل روضه اوراق لهوف سید است
چون که روی دوش خود بار مصیبت میکشد

ماه های روی نیزه، آفتاب روی خاک
باز آه مادری را سمت هیأت میکشد

پیش چشمت آب را بر خاک میریزد کسی
آتشی بر جان ما نوبت به نوبت میکشد

گریه کن بر روضه ی " مُنّو عَلَی بنِ المصطفی"
آب دارد از

• یکشنبه
• 21
• مهر
• 1398
• ساعت
• 20:04
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

حا سین و یا و نون و هجا آفریده شد
الحق که خوب بود و بجا آفریده شد

امضا زدی "الست برب" را به خون خود
خونت اراده کرد بلا آفریده شد

داغت که جلوه کرد خدا یا حسین گفت
تا یا حسین گفت صدا آفریده شد

جبریل آمد و دو سه خط روضه خواند و بعد
آدم که گریه کرد عزا آفریده شد

دست خدا تویی چه بگویم تو خالقی؟
یا که جهان به دست خدا آفریده شد

این بیقراری دل ما بی دلیل نیست
از خاک تربتت گل ما آفریده شد

ما را که دید گفت خدا خیرتان دهد
زهرا دعا که کرد دعا آفریده شد

رونق گرفت روضه ات آقای بی کفن
یابن الشبیب های رضا آفریده شد

این قدر داغ بر دل اهل حرم گذاشت
من مانده ام که نیزه چرا آفریده شد؟

• دوشنبه
• 22
• مهر
• 1398
• ساعت
• 17:58
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

گفتند خبر رسيد بر مادر آب
از اينكه گره زدند بر معجر آب

ارباب عطش داشت ولى باور كن
انگار نشد تشنگى اش باور آب

افتاد به دست و پاى ساقى حرم
جارى شده خون ز چشم هاى تر آب

ساقى كه ننوشيد از آن دُرّ گران
افتاد چه هرمى به دل و پيكر آب

گلهاى خدا ز تشنگى پژمردند
اى خاك تمام كربلا بر سر آب..
-

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1398
• ساعت
• 12:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اگه هر هفته میگي ، ذکرِ حسین عبادته
اگه تُو هیئت میاي ، ثوابِ یک زیارته
شُدي دلتنگ حرم ، تو بگو اسلام حسین
شک نَکن رفیقِ من ، هَمینشم لیاقته

حالا که میزاره نوکرش باشي
میدوني چقد آقا دوست داره
تا حالا شُده ازش یه چیز بخواي
بهت آقا بده منّت بزاره

رو میزني ، بدون به کِي رو میزني
اینجا میاي ، واسه ي کِي سینه زني
بازم میگم ، قدرِ خودت رو خوب بدون
تا عُمر داري ، به زیرِ دَینه حسني

یا امام حسین ، ممنونتم
یا امام حــسن ، مدیونتم

اگه میگي نوکري ، ادب و احترام بِزار
اگه تو غُرور داري ، اسمتو نوکرش نَزار
نوکرِ امام حسین ، صاحبه عزّته هَمش
از ما بیشتر از همه ، آدما دارن انتظار

با اسمِ امام حسین بازي

• شنبه
• 4
• آبان
• 1398
• ساعت
• 10:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

وقتی میشه پیشه تو بیام همش
چرا بی تو عمرمو حدر کنم
آخه با خاطرهای کربلا
تو خودت بگو چجوری سر کنم

پشتمیو پشته من گرمه بهت
من همیشه به تو تکیه میکنم
بعضی وقتا که دلم تنگه واست
میشینم یه گوشه گریه میکنم

تو خودت دلت میاد که اینجوری
بشینم تو روضها چِش انتظار
تو بگو چیکار کنم امام حسین
تو یه بار خودت رو جای من بذار
➖➖➖➖➖➖➖
نمیدونم چی میشد عاقبتم
اگه یک لحظه ازت جدا بودم
عمر من سر شده جوری که همش
اکثرا تو فکر کربلا بودم

نه که اکثرا دلم تنگه توعه
نه که اکثرا به تو فک میکنم
وقتی یاده خاطرات حرمم
عکسای تو گوشیمو چک میکنم

باتو میتونم میونه آدما
همیشه یه فرد محترم باشم
کاشکی هفته ای یه بار ببینمت
کاشک

• دوشنبه
• 6
• آبان
• 1398
• ساعت
• 13:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

وقتی دیونگیم بی حده / دلم برا حرمت پر زده
اگه تو کربلا رام ندي / گزینه ي آخر مشهده
سلام آقاجون سلام حضرت آقا
ضمانتم بکن ضامنِ دلها
گره ي زیارتِ کربلا
با یه امضاي شما وا میشه
تو لیست زائرا من میدونم
هرکی که شما بخواي جا میشه
(آقام آقام آقام آقام یاحسین)

آرزومه یک شب کناري / پاهاتو رو چشام بذاري
اگه غلامتم دمت گرم / یه دونه اي رو دست نداري
سپري شده عمرم زیر علمت
خلاصه شده دنیام توي حرمت
کبوترم میون این روضه ها
بده بالا تا بپرم کربلا
هرچی که بگم آقا یک کلام
حرف اول و آخرم کربلا
(آقام آقام آقام آقام یاحسین)

به خال رو لبت اسیرم / بگی بمیر برات میمیرم
از جا نمازِ مادرم من / برات کربلا میگیرم
ماه آ

• سه شنبه
• 19
• آذر
• 1398
• ساعت
• 09:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور