شهادت حضرت رقیه

شهر شام و شروع ماتم بعد

همه در دست نیزه و نیرنگ

چه شده شهر غرق در شادی

آن طرف آتش و هزاران سنگ

............

ای امان از دل رباب حزین

دل زینب هماره بی تاب است

بید سرها ، سری بود کوچک

بر سر نی، علی که در خواب است

..............

کاروانی اسیر آمده است

هلهله، شادی و جسارت ها

بهر این قافله شده تکرار

قتل و غارت پی اسارت ها

.................

گویمت من هماره تکراریست

داستان سه ساله، زخم نمک

میخ در پشت فاطمه لرزاند

مادر و شهر شام و باغ فدک

....................

دختری که عزیز سقا بود

این رقیه همش زمین خورده

تا که نام عمو به لب آورد

تازیانه ز دست کین خورده

.....................

آه دو

• پنج شنبه
• 12
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 19:58
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

من بی تو تنها می شوم، تنها مگر نه
تنها تر از هر کس در این دنیا مگر نه
تو می توانی بی من و عمه بمانی
کنج تنور و بر سر نی ها مگر نه
اما سه ساله پیر شد با رفتن تو
پیری شده از قامتم پیدا مگر نه
دریای گیسوی مرا که یاد داری
یک برکه ای مانده از آن دریا مگر نه
عمه سحر دستی به موهایم کشیده
خیلی شبیه تو شدم بابا مگر نه
گاهی شبیه تو پر از زخمم و گاهی
هستم شبیه مادرت زهرا مگر نه
روزی که زجر آمد مرا تا قافله برد
بابا، عموی من نبود آنجا مگر نه
آری عموی من نبود آنجا که دشمن
می کرد غارت معجر ما را مگر نه
تو خوب می دیدی که چون خلخال عمه
انگشترت هم می رود یغما مگر نه

شاعر : امیر عظیمی

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اگر چه آسمون گرفته، باغ دلا خزون گرفته
رقیه تازه جون گرفته
آخه بابام مسافرت بود اومد
ولی پر از خاکستر و دود اومد
توی خرابه معطلم، بابا بیا کن بغلم، که غم شده قاتل من
گفتم بیا...نه با سرت، کجاس پس اون بال و پرت؟، بازی نکن با دل من
اونقده داد زدم که دیگه کم آوردن، صدات زدم آوردن، سرو واسم آوردن
زخم سر تو رو با نیزه هم آوردن، دیگه بدم آوردن، سرو واسم آوردن
(وای! ای یچه ها خبر خبر! بابام رسیده از سفر)(3)
********
مثل خرابه ام خرابه ، بی معجری واسم عذابه
روز شونه ها جای طنابه
من که از اول اینجوری نبودم
خوب نمی شه دیگه تن کبودم
افتادم از نای و نفس، می زدنم از پیش و پس، شکسته بال و پر من
تفریحشون بود

• سه شنبه
• 8
• مهر
• 1393
• ساعت
• 07:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هجر تو ای پدر جان مرا دیوانه کرده
دختر تو مکان گوشةِ ویرانه کرده
مانده بر پیکرم بابا نشانه
جای سیلی و نقشِ تازیانه

ای حسین جان، حسین جانم حسین جان (2)
صورتم را ببین ای پدر گردیده نیلی
گشته رُخساره ی من سیه از ضرب سیلی
مانده بر پیکرم بابا نشانه
جای سیلی و نقش تازیانه
ای حسین جان حسین جانم حسین جان (2)
مَنِ خونین جگر میوه ی قلب رسولم
پاره ای از تن و جانِ زهرای بتولم
مانده بر پیکرم بابا نشانه
جای سیلی و نقش تازیانه
ای حسین جان حسین جانم حسین جان (2)

حاج مهدی خرازی

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• جواد

خرابه ي شام گشته عزا خانه
طفل يتيمي گرفته بهانه
گويد كجايي اي ماه تابانم
جان جانانم بابا حسين جانم

بر پيكر دارد اين كودك نشانه
آثار سيلي و هم تازيانه
گويد كجايي اي ماه تابانم
جان جانانم بابا حسين جانم

تا پدر را ديد زد ناله و فرياد
كنج ويرانه مظلومانه جان داد
گويد كجايي اي ماه تابانم
جان جانانم بابا حسين جانم

حاج مهدی خرازی

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 13:06
• نوشته شده توسط
• جواد

ای سر که پر خونی به چشمم آشنایی
گویا سر بابم حسین سر جدایی
سرت بنازم ای پدر
شبم ز رویت شد سحر

پدر حسین جان
از لطف خود شرمنده ام کردی پدر جان
گر مرده بودم زنده ام کردی پدر جان
اما چرا دیر آمدی
رفتی جوان، پیر آمدی
پدر حسین جان
چون تو مهی ویرانه را روشن نکرده
با سر کسی از دخترش دیدن نکرده
سرت شده مهمان من
کو پیکرت جانان من
پدر حسین جان
در جمع ما تا آشیان کردی پدر جان
با چشم دنبال که می گردی پدر جان
نگاهِ یاری می کنی
یا سرشماری می کنی
پدر حسین جان
در کوفه یک دم آمدی و زود رفتی
دیدی که زینب بی تحمل بود و رفتی
رفتی و امشب آمدی
چون اشک زینب آمدی
پدر حسین جان
من کار سقایی به اشک دیده دارم
مهمان نوازی

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 13:17
• نوشته شده توسط
• جواد

شب است و خورشید و خرابه و من
سـرِ پـدر گرفتـه‌ام بــه دامــن
من و دو چشم پرستاره تو و گلوی پاره پاره
یا ابتا آجرک الله

****
ماه به خاکستر نشسته بابا
پیشانی‌ات چرا شکسته بابا
سر تو را به بر بگیرم دعا کن ای پدر بمیرم
یا ابتا آجرک الله
****
در خیر مقدم اشک و ناله دارم
از زلف خون گرفته لاله دارم
من که همای بام عرشم خاک خرابه شده فرشم
یا ابتا آجرک الله

من روضه خوان کوچک حسینم
طفلـم و لیکـن کـودک حسینم
اینجا حسینیه شام است برلب من خنده حرام است
یا ابتا آجرک الله
****
اگر چه مـا را لحظه‌ای امان نیست
قرآن بخوان اینجا که خیزران نیست
قرآن بخوان تا بزنم من بوسه به‌جای چوب دشمن
یا ابتا آجرک الله
****
هد

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:34
• نوشته شده توسط
• جواد

ديشب كه خوابيدي، دوباره خواب ديدي...
لبخند تو ميگفت خوابِ آب ديدي
خاكي شده پيراهنت- آتش گرفته دامنت
لالا عزيزم- لالا عزيزم(تكرار)

*
تو آفتابي دخترم- بايد بخوابي دخترم
تا بچه هاي... خيمه بخوابند
لالا عزيزم- لالا عزيزم(تكرار)
2
از صبح عاشورا كه خوابيدي كنارم...
با گريه، مرگ لاله ها را مي¬شمارم
چَشمان مادر را ببين- گلهاي پرپر را ببين
لالا عزيزم- لالا عزيزم(تكرار)
*
تو آفتابي دخترم- بايد بخوابي دخترم
تا بچه هاي... خيمه بخوابند
لالا عزيزم- لالا عزيزم(تكرار)

3
خورشيد آمد، بوته هاي ياس رفتند
خوابيده بودي، اكبر و عباس رفتند
اي دختر من، فاطمه!- خالي شده جاي همه
لالا عزيزم- لالا عزيزم(تكرار)
*
تو آفتا

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• جواد

امشب آمد به برم آفتـاب سحرم

همه بیدار شوید که رسیده پدرم

ای دو چشمـان پـر از اشک تو آیینه‌ی من

من روی خاک نشستم تو روی سینه‌ی من

ماه خاکستریم همرهت می‌بریم

آه از بــی‌پدری چــه مبــارک سحری

من به چشمت نگرم تو به اشکم نگری

کــی روا بــود مــرا قـاتلت آواره کند

فرق تو بشکند و گوش مـرا پـاره کند

ماه خاکستریم همرهت می‌بریم

روی تو خون آلود روی من گشته کبود

یابن زهرا تو بگو جرم ما و تـو چـه بود

هیچ دانی چه رسیده به تن عمّه‌ی من

جـای سالـم نبـود بـر بدن عمّه‌ی من

ماه خاکستریم همرهت می‌بریم

شامیـان رقصیدنــد اشـک مــا را دیدند

هم به ما سنگ زدند هم بـه مـا خندیدند

همـه از حکـم خــدا یک

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:44
• نوشته شده توسط
• جواد

ای رخ تـو مـاه عــزاخانه‌ام ســرزده آمـدی بـه ویرانه‌ام

همسفـر بـی سرم خوش آمدی در برم

مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا

شانه ندارم که به مویت زنم بوسه به رگ‌های گلویت زنم

به من نظر کن دمی نـوازشم کن کمی

مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا

ای به فدای لب عطشان تو بگـو چـرا شکسته دنـدان تو

بگـو که چوبت زده؟ بر لـب خـوبت زده

مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا

کنـار ویرانه‌ام امشب بمان ختم مرا بگیر و قرآن بخوان

بمـان مـرو از برم تـا نــفس آخـرم

مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا

سه ساله‌ام کـوه بلا برده‌ام در بغـل عمـه کتک خورده‌ام

هـم پـدرم عمه بود هـم سپرم عمه بود

مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا

کرب و

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:01
• نوشته شده توسط
• جواد

گل ناز پـدر دل پریشان مکن

آمدم از سفر دیده گریان مکن

گلهـای اشکت دارد نشانم

لیلۀ القدر من با تو دارد صفا

محنت کشیدی از دشمنانم

کوچکِ مصحف کربلا

مرغ عشق منی که شکسته پرت

شرح هجران مگـو آمدم در برت

چون تـو خرابه شد آشیانم

آرام جانم

تو بگو «یا اَباَ» من نگاهت کنم

همرهــی بــا دل بیگناهت کنم

با گریه بردی تاب و توانم

آرام جانم

از غـم زینب و از اسارت بگو

از دل خسته و بی‌قرارت بگو

خوش‌نغمه داری ای همزبانم

آرام جانم

مسافران صفر - جعفر رسول زاده ( آشفته ).

دانلود سبک

منیع:سایت مدایح

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:27
• نوشته شده توسط
• جواد

ای سفیر سه ساله‌ی ولایت دخت زهرا سُلاله‌ی ولایت

قبله‌ی حاجتی فاطمه طلعتی

السلام علیکِ یا رقیّه

نازنین دختـرِ خـون خدایی بلکه مصباحِ مصباح الهدایی

گرچه دردانه‌ای کنـج ویرانه‌ای

السلام علیکِ یا رقیّه

یاس نیلـی شـده از تازیانه بر گل رویت از سیلی نشانه

آرزوی حسین آبروی حسین

السلام علیکِ یا رقیّه

رویت از فاطمه دارد نشانه ارثت از مادرت دفن شبانه

ناله‌ی غربتت خیزد از تربتت

السلام علیکِ یا رقیّه

کعبه‌ی عاشقان ویرانه‌ی تو سر بابا چـراغ خانـه‌ی تـو

مسافران صفر - غلامرضا سازگار

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• جواد

از سفــر بابــای خوبــم اومـده

دل شب خورشید من کرده طلوع

مــی‌دونم وقــت غـروبم اومده

می‌دونم که وقت رفتن رسیده

دیگـه وقـت رفتـن من رسیده

بابــا اومــده بـه استقبال من

تــا منــو بــه آسمونــا ببره

اومـده فاطمــۀ ســه سالشو

کنــار حضــرت زهــرا ببره

دل مــن تنــگ علـیِّ اصغره

تشنــۀ نگــاه خــوبِ اکبـره

روح مـن پر می‌کشه تا آسمون

توی شهر شام می‌مونه تنِ من

غم من خیلی بزرگه عمّه جون

بـوی کـربلا مـی‌ده مدفن من

می‌مونم تو شهر شام به یادگار

یادگــاری تـا همیشه موندگار

مسافرا ن صفر- سید محمد جواد شرافت

دانلود سبک

منبع: سایت مدایح

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:10
• نوشته شده توسط
• جواد

ای همـه عشـق برادرم! رقیّه جان! رقیّه جان

تو می‌دهی بوی مادرم! رقیّه جان! رقیّه جان

دخترم ای فروغ دیده! از چه جان تو پر کشیده؟

حــاجتت را مگـر گرفتی در کنار سر بریده؟

یا رقیّه، رقیّه جانم

ای همـۀ آرزوی مـن، بگـو سخن، بگو سخن

چگونه ای همسفر رَوی، بدون من؟ بدون من؟

شویم از اشک خود شبانه، جای سیلی و تازیانه

مثل من ای گلم تو داری، تو نشانه به روی شانه

یا رقیّه، رقیّه جانم

ای همـهْ دار و نــدار من، فدای تو! فدای تو

خـار مغیلان شکوفه زد، به پای تو، به پای تو

کف پایت آبله بسته، دیدگانت به خون نشسته

کن حلالم، ندیده بودم سنگ کینه سرت شکسته...

یا رقیّه، رقیّه جانم

مسافران صفر - امیر حسین

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:36
• نوشته شده توسط
• جواد

دریا دریا ز دیـده‌ام مـی‌ریزد خون جگر

صحرا صحـرا مرا بود در سینه داغ و شرر

روشن کردی تو ای پدر کنج ویرانۀ من

با سـرگشتی تـو از وفا مهمان خانۀ من

ای نور دو چشم‌ترم خاک غم تو به سرم ای خوب و نازنین

ای ماه شکسته جبین مهمــان خرابه‌نشین بابای مــه جبین

بـه دست بستـه بر زمین ز ناقه افتادم

بــه زیــر کعـب نـی و تازیانـه جان دادم

حسین حسین حسین حسین حسین حسین بابا

مـن مرغ پر شکستۀ غرق دریای غمم

بنگـر مـوی سپیـد مـن بنگر این قدّ خمم

گیرم گلبوسه امشب از رگهای نایِ تو من

از زخم گوش پاره خون ریزم بر پای تو من

از داغ تو بی‌رمقم قرآن ورق ورقم پیشم دمی بمان

تا آخـر خطِّ سفر با خود تو رقیه ببر

• شنبه
• 4
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:42
• نوشته شده توسط
• جواد

ای همـه عشـق برادرم! رقیّه جان! رقیّه جان

تو می‌دهی بوی مادرم! رقیّه جان! رقیّه جان

دخترم ای فروغ دیده! از چه جان تو پر کشیده؟

حــاجتت را مگـر گرفتی در کنار سر بریده؟

یا رقیّه، رقیّه جانم

ای همـۀ آرزوی مـن، بگـو سخن، بگو سخن

چگونه ای همسفر رَوی، بدون من؟ بدون من؟

شویم از اشک خود شبانه، جای سیلی و تازیانه

مثل من ای گلم تو داری، تو نشانه به روی شانه

یا رقیّه، رقیّه جانم

ای همـهْ دار و نــدار من، فدای تو! فدای تو

خـار مغیلان شکوفه زد، به پای تو، به پای تو

کف پایت آبله بسته، دیدگانت به خون نشسته

کن حلالم، ندیده بودم سنگ کینه سرت شکسته...

یا رقیّه، رقیّه جانم

مسافران صفر - امیر حسین

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:02
• نوشته شده توسط
• جواد

دریا دریا ز دیـده‌ام مـی‌ریزد خون جگر

صحرا صحـرا مرا بود در سینه داغ و شرر

روشن کردی تو ای پدر کنج ویرانۀ من

با سـرگشتی تـو از وفا مهمان خانۀ من

ای نور دو چشم‌ترم خاک غم تو به سرم ای خوب و نازنین

ای ماه شکسته جبین مهمــان خرابه‌نشین بابای مــه جبین

بـه دست بستـه بر زمین ز ناقه افتادم

بــه زیــر کعـب نـی و تازیانـه جان دادم

حسین حسین حسین حسین حسین حسین بابا

مـن مرغ پر شکستۀ غرق دریای غمم

بنگـر مـوی سپیـد مـن بنگر این قدّ خمم

گیرم گلبوسه امشب از رگهای نایِ تو من

از زخم گوش پاره خون ریزم بر پای تو من

از داغ تو بی‌رمقم قرآن ورق ورقم پیشم دمی بمان

تا آخـر خطِّ سفر با خود تو رقیه ببر

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:09
• نوشته شده توسط
• جواد

شب شد پدر تا به سحر در انتظـارم

از غــم تـو ماتـم تـو دل بی‌قرارم

ستارۀ شبم کجایی کی شود از سفر بیایی

ای خوب من محبوب من جانم فدایت

بــی‌قرارم سوگــوارم گریم برایت

ستارۀ شبم کجایی کی شود از سفر بیایی

باوفــایم آشنایــم داد از جدایی

در نای من آوای من شد نینوایی

ستارۀ شبم کجایی کی شود از سفر بیایی

کی می‌شود از روی تو بوسه بگیرم

هم بخنـدم هم بگریـم هـم بمیرم

ستارۀ شبم کجایی کی شود از سفر بیایی

چون بگریم خون بگریم در ماتم تو

شـد ویرانـه عزاخــانه بـزم غم تو

ستارۀ شبم کجایی کی شود از سفر بیایی

مسافران صفر - حسن هارونی

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:14
• نوشته شده توسط
• جواد

ای یار سفر کرده گل از سفر آورده‌ی

بـر دخترکـت لاله از زخم سر آوردی

مولا ابی عبدالله، مولا ابی عبدالله

ویرانه سـرا روشن گردیـده ز روی تو

سوغاتی من گشته رگ‌های گلوی تو

مولا ابی عبدالله، مولا ابی عبدالله

مهمـان منـی بابا جانـان منی بابا

گیرم به سر دستت قرآن منی بابا

مولا ابی عبدالله، مولا ابی عبدالله

ای دلبــر جانانــه برگشتــه غــریبانه

کی دیده به ویرانه شمع و گل و پروانه

مولا ابی عبدالله، مولا ابی عبدالله

بنشینم و بگذارم لب بر لب عطشانت

یــادآورم از چــوب و از آیـه قرآنت

مولا ابی عبدالله، مولا ابی عبدالله

یک صورت خون آلود با این همه زیبایی

در ایـن شـب ظلمانـی گردیده تماشایی

مول

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:31
• نوشته شده توسط
• جواد

از پاره‌های جگرم لاله افشانم
خوش آمدی، خوش آمدی، تازه مهمانم

یا ابتا یا ابتا ای حسین جانم

واویلتا که شامیان، بس‌که نامردند
به جای گل، سر پدر بر من آوردند

یا ابتا یا ابتا ای حسین جانم

امشب دگر مراد خود از تو می‌گیرم
تو را به بر می‌گیرم و بر تو می‌میرم

یا ابتا یا ابتا ای حسین جانم

من مثل زهرا خورده‌ام از عدو سیلی
تو گشته، یاقوت لبت، از چه رو نیلی؟

یا ابتا یا ابتا ای حسین جانم
قرآن بخوان، قرآن بخوان، بهر محبوبت
اینجا دگر نمی‌زنند دشمنان چوبت

یا ابتا یا ابتا ای حسین جانم

زخم سر زیبای توست، ارثی از حیدر
شکسته دندانت چرا، مثل پیغمبر

یا ابتا یا ابتا ای حسین جانم

گریه برای دخترت، بین ره کرد

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:33
• نوشته شده توسط
• جواد

دخترم گریه نکن، اشک چشمت زده بر دل شررم
مادرم منتظر است، آمدم تا که تو را هم ببرم

نازنین دختر من گل نیلوفر من

این خرابه، قفس است، آمدم تا که کنم آزادت
با پدر حرف بزن، مانده در سینه چرا فریادت؟

نازنین دختر من گل نیلوفر من

علی اکبر به جنان، در فراق تو دلش تنگ شده
به پدر سنگ زدند، موی تو از چه، به خون رنگ شده

نازنین دختر من گل نیلوفر من

تو که یک طفل استی، قامت فاطمیت، از چه دوتاست
ترَکِ لب‌هایت، همه از تشنگی کرب و بلاست

نازنین دختر من گل نیلوفر من
دیدم از نوک سنان، به روی خار، دواندند تو را
از شتر افتادی، ز چه بر خاک، کشاندند تو را

نازنین دختر من گل نیلوفر من

بوی زهرا دمد از، گیسو و رشتۀ

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:39
• نوشته شده توسط
• جواد

عمّۀ مظلومه‌ام، دست خدا یار تو
وقت جدایی شده، خدانگهدار تو

گریه به حالم کنید دگر حلالم کنید

طایر عشق حسین، فتاده از زمزمه
شبانه دفنم کنید، چو مادرم فاطمه

گریه به حالم کنید دگر حلالم کنید

گاه به من، مادر و گاه پدر، می‌شدی
گاه مرا سایه‌بان، گاه سپر، می‌شدی

گریه به حالم کنید دگر حلالم کنید

الا اسیران همه من به سفر می‌روم
با رخ نیلی‌شده، پیش پدر می‌روم

گریه به حالم کنید دگر حلالم کنید
در این خرابه دلم، تنگ علی‌اکبر است
در نظرم دم‌به‌دم روی علی اصغر است

گریه به حالم کنید دگر حلالم کنید

به گلسِتان جنان یاد کنم از همه
سلامتان را برم، به مادرم فاطمه

گریه به حالم کنید دگر حلالم کنید

اگر چه م

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:46
• نوشته شده توسط
• جواد

بین الدمع و الحسره یا ابوالیمه خویه
فـزت رقیـه ابعبـره یا ابو الیمه خویه
عبرتهه شجیه مظلومه رقیه

****
لــو للخرابـه مـاتجی دمعت رقیه اتجیبک
و لوردنه عطرک ینتشر حلمـک یعبّـر طیبک
والعلّاک اعله هالعدی فوگ الرمح تنصیبک
حلوه یا خویه طلعتک ومحلیهه ابتخضیبک

راسـک علـم جدامی او بی شفت دربی خویه
و بیک انمحت آلامی و اکشفت کربی خویه
ونتهه خفیه مظلومه رقیه

نــوّر جمـالک یـا بـدُر و خـل الخرابه تستر
وادری انته ماناسی وتجی بحلام اطفالک تفتر
ویلی لو رادتّـک طفلـه هالحـاله مـا تتصور
و دمعت رقیه من تهل لـون الفـلک یتغیر

لــو رادتـک یلـوالی شنهو اجوابی خویه
و من طفلتک یلغالی اسمع اعتابی خویه
و دمعتهه جریه

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 05:00
• نوشته شده توسط
• جواد

السلام علیک یا رقیه بنت الحسین
ابری شده چشمان من، ای آسمانم
دیگر نمی آید صدایی از لبانم
این زَجر ملعون زد مرا،چشمم شده تار
قرآن بخوان شیبُ الخضیب و همزبانم
شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• جمعه
• 10
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 11:32
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

سر بریده ی بابای من کجا بودی
خوش آمدی به روی پای من کجا بودی
چه زخم و زار و کبود و چه پر ورم هستی
شبیه صورت و سیمای من کجا بودی
برای دیدن تو بس که من کتک خوردم
شده چو فاطمه اعضای من کجا بودی
تو آمدی و خرابه ستاره باران شد
ستاره ی همه شبه ای من کجا بودی
بیا به خاطر من نه به خاطر عمه
همیشه خورده کتک جای من کجا بودی
ز بس تو را صدا زده ام من تو را ای سر
نفس نمانده در این نای من کجا بودی
لب تو زخم و شکسته ز کینه دندانت
چه آمده به سرت وای من کجا بودی
خدا تویی پدرم؟ بوی نان نمی دادی
مگر شقایق زیبای من کجا بودی
شاعر : عباس شاکری

• شنبه
• 5
• مهر
• 1393
• ساعت
• 06:28
• نوشته شده توسط
• محمد

عمه جان این سر منور را
کمکم می کنی که بردارم؟!
شامیان ای حرامیان دیدید
راست گفتم که من پدر دارم!
***
ای پدر جان عجب دلی دارم
ای پدر جان عجب سری داری
گیسویم را به پات می ریزم
تا ببینی چه دختری داری
***
ای که جان سه ساله ات بابا
به نگاه تو بستگی دارد
گر به پای تو بر نمی خیزم
چند جایم شکستگی دارد
***
آیه های نجیب و کوتاهم
شبی از ناقه ها تنزل کرد
غنچه های شبیه آلاله
روی چین های دامنم گل کرد
***
دستی از پشت خیمه ها آمد
لا جرم راه چاره ام گم شد
د رهیاهوی غارت خیمه
ناگهان گوشواره ام گم شد
***
هر بلایی که بود یا می شد
به سر زینب تو آوردند
قاری من چرا نمی خوانی؟!
چه به روز لب تو آوردند؟!
***
چشمهای ستا

• چهارشنبه
• 26
• مهر
• 1391
• ساعت
• 04:26
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

کاروان رفت و من سوخته دل جا ماندم
آه کز ناقه بیـــــــفتادم و تنها ماندم
همرهان بی خبر از من بگذشتند و دریغ
من و حشت زده در ظلمت صحرا ماندم
در پی قافله بســیار دویدم اما
پایم ازخار زرَه ماند و من از پا ماندم
کودکی خسته و شب تیره و این دشت مخوف
چکنم رو به که آرم که زره واماندم
ای پدر گر به سرم پا بگذاری چه خوش است
که در این بادیه از قافله بر جا ماندم
در میان اسرا مونس من زینب بود
که چنین دور هم از زینب کبری ماندم
زد مؤید به حریم رضوی بوسه و گفت
لله الحمد که بر درگه مولا ماندم
سید رضا مؤید

• چهارشنبه
• 26
• مهر
• 1391
• ساعت
• 17:28
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

از لحظه های اول شام غریبان
رنج اسارت دیده ام در این خرابه
وقت وداعت بوسه ای بر من ندادی
از کار تو رنجیده ام تا این خرابه
بعد از علی اصغرت سوگند بابا
تنها به تو خندیده ام تا این خرابه
از لحظه برگشت اسب بی سوارت
با عمه ام نالیده ام تا این خرابه
از خارجی بودن یتیمی یا اسیری
من حرفهای بشنیده ام تا این خرابه
از ترس اینکه از سر نیزه بیفتی!
من بارها ترسیده ام تا این خرابه
از دیدن روی خبیث شمر و أخنس
چون جوجه ای لرزیده ام تا این خرابه
بابا زبس دیر آمدی من پیر گشتم
من صد قیامت دیده ام تا این خرابه
از بعد توهینی که بر لعل لبت شد
قربان شدن شد ایده ام تا این خرابه
جواد حیدری

• چهارشنبه
• 26
• مهر
• 1391
• ساعت
• 06:15
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

ای ماه خون گرفته که امشب برآمدی
نازم سرت به سر کشی از دختر آمدی
تو باغبان عشقی و از دشت لاله ها
در پیش یک چمن گل نیلو فر آمدی
دشمن گرفته کلبه مارا زچار سو
ای دلنواز من زکدامین در آمدی
راضی به زحمت تو نبودم که این چنین
بر دیدن رقیه خود با سر آمدی
جالن منی که بر لب من آمدی پدر
عمر منی که گوشه ویران سر آمدی
ای از سفر رسیده چه آوردی ارمغان
دست تهی چرا به بر دختر آمدی
یادم بود که رفتی و اصغر به دوش تو
اینک چرا بدون علی اصغر آمدی
از بزم ما خرابه نشینان دگر مرو
ای ماه خون گرفته که امشب برامدی
سید رضامؤید

• چهارشنبه
• 26
• مهر
• 1391
• ساعت
• 07:02
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

وقتي كه آمدي به برم نور ديده ام
گفتم كه بازهم نكند خواب ديده ام
بابا منم شكوفه سيب سه ساله ات
حالا ببين چه سرخ و سياه و رسيده ام
خيلي ميان راه اذيت شدم ولي
رنج سفر به شوق وصالت كشيده ام
تنها به شوقت اين همه محنت كشيده ام
اينرا بدان كه بين تو و تازيانه ها
نام تو را به قيمت سيلي خريده ام
در بين اين مسير پر از غصه بارها
از آسمان ناقه چو باران چكيده ام
پايم سرم تمام تنم درد مي كند
از بس كه زجر در دل صحرا كشيده ام
كم سو شده دو چشم من از ضربه هاي او
حتي به زور صوت رسا را شنيده ام
از راه رفتنم تعجب نكن كه من
طعم بد شكستن پهلو چشيده ام
پاهاي من همه پر طاول شده ببين
خيلي به روي خار بيابان دويده ام
چادر

• چهارشنبه
• 26
• مهر
• 1391
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان