حضرت علی اصغر (ع)

مثل پرنده بال گشودی رها شدی

کوچکترین ستاره سر نیزه ها شدی

لعنت به لای لایی این نیزه دار تو

باعث شده است بر سر ی بی صدا شوی

زخم سرت برابر زخم عمو شده

بر روی نیزه ها چقدر جا به جا شدی

بعد از تو گاهواره به دردم نمی خورد

چه زود پر کشیدی و از من جدا شدی

بر روی دست باد عزیز دل رباب

مانند زلف های پریشان رها شدی

در اسمان کرب و بلا رد خون توست

تو یک تنه برای خودت کربلا شدی

مسعود اصلانی

• جمعه
• 11
• آذر
• 1390
• ساعت
• 12:41
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چگونه خاک بریزم به روی زیبایت

که تو بخندی و من هم کنم تماشایت

به غیر گریه بی اشک تو جواب نبود

برای ناله هل من معین بابایت

مزار کوچک تو پر شده است از خونت

بخواب ماهی من در میان دریایت

مرا ببخش عزیزم که جای قطره آب

به یک سه شعبه برآورده ام تقاضایت

چگونه جسم تو پنهان کنم که میدانم

به وقت غارتمان می کنند پیدایت

بخواب در دل این خاک تا کمی وقت است

که بعد از این شود آغوش نیزه ها جایت

بیا رباب که این شاید آخرین باریست

که خواب می رود او با نوای لالایت

اگر نشد که شود سایه سرت امروز

بروی نیزه شود سایه سار فردایت

شاعر : محمد بیابانی

• جمعه
• 11
• آذر
• 1390
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

به روی دست غریبی کبوتری پر زد

عدو سه شعبه خود را به حلق اصغر زد

نه اینکه حلق علی را هدو نشانه گرفت

درست تیر سه شبه به قلب مادر زد

چنان سفیدی حنجر زدور پیدا بود

که تیر بوسه ز نرمی زیر حنجر زد

ندیده چشم رباب و سکینه و زینب

به روی دست پدر او چگونه پرپر زد

نمانده کس که بیاید به تشییع اصغر

بنای قبر علی را به دست مضطر زد

شاعر : جواد حیدری

• جمعه
• 11
• آذر
• 1390
• ساعت
• 14:04
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

این پرچم عشق است که بر دوش من است ؟

یا پاره قرآن که در آغوش من است؟

نه!نه! بگذارید بگویم اسن کیست:

شش ماه گل سرخ عطش نوش من است

محمد علی حضرتی

****
آن روز تمام عرشیان آزردند

زان قوم که غنچه تو را پژمردند

قنداقه طفل تا نهادی بر خاک

تا پیش خدا فرشتگانش بردند

محمد رضا سهرابی نژاد

*****
غم تو تا ابد در دل بماند

نفس در سینه ام مشکل بماند

برای اینکه روی نی نیایی

سرت باید میان گل بماند

جواد حیدری

• جمعه
• 11
• آذر
• 1390
• ساعت
• 14:07
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

به گوش می رسد اکنون صدای حنجره اش

نشسته مادر گریه به پای حنجره اش

درید حلق عطش را که حلق اصغر بود

سه شعبه ای که کنون لا به لای حجنجره اش

نشسته تا پدر آهسته آب می نوشد

ز شوره زار حسینش به جای حنجره اش

و ناگهان پدرش زود یک حجابی کرد

عبای خونی خود را برای حنجره اش

فرشتگان خدا هم به سر زنان گفتند

فدای خون گلویش فدای حنجره اش

گرفت خون گلو را در آسمانی سرخ

ب دست خویش گمانم خدا حنجره اش

به محض آمدنتیر می شود آغاز

سر زبان همه ماجرای حنجره اش

مسعود اصلانی

• جمعه
• 11
• آذر
• 1390
• ساعت
• 14:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

گهواره خالی می شود با رفتن تو
دیگر نمانده فرصتی تا رفتن تو
حتی خدا با رفتنت راضی نمی شد
عیسای من قربان بالا رفتن تو
هر چیز را، هر رفتن نا ممکنی را
می شد که باور کرد الا رفتن تو
وقتی گناهی سر نمی زد از گلویت
یعنی چرا یعنی معما رفتن تو
ای کاش می بردی مرا با چشم هایت
یا این که می افتاد فردا رفتن تو
وقتی که پا در عرصه حق می گذاری
فرقی ندارد آمدن یا رفتن تو

شاعر : علی اکبر لطیفیان

• جمعه
• 11
• آذر
• 1390
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ساییده شد لبان تو اینگونه چوب را

بر هم نمی کشند شمال و جنوب را

دیدند قرمز متمایل به عشق بود

خونین ترش مخواه ببخش این غروب را

داری بزرگ می شوی و حرف می زنی

بار دگر اعاده کن این رسم خوب را

تو شیر می خوری و پدرت تیر می خورد

لبخند می زنی پدر میخ کوب را

آب فرات در ته خود ته نشین شده است

پس خوب شد که لب نزدی این رسوب را

واجب نبود آمدنت لطف کرده ای

برداشتند از همه حکم وجوب را

آبی نمانده است که خاموششان کنم

آتش زدی لبان خودت این دو چوب را

رضا جعفری

• جمعه
• 11
• آذر
• 1390
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

وقتش رسیده است که پر در بیاوری

از راز خنده همه سر در بیاوری

وقتش رسیده است که با روضه های خشک

اشکی زچشم چند نفر در بیاوری

وقتش رسیده است که موسی شوی و باز

از نیل تا فرات جگر در بیاوری

خون را به روی تیغ کشاندی که جنگلی

از زیر دست های تبر در بیاوری

تو یک تنه حریف همه می شوی و بس

از این قماط دستی اگر در بیاوری

تو از نوادگان مسیحی بعید نیست

از خاک مشک تازه و تر در بیاوری

در این کویر خار گل انداخت گونه ات

گفتی کمی ادای پدر در بیاوری

لب می زنی به هم که بخوانی ترانه ای

اشکی به این بهانه مگر در بیاوری

شاعر : رضا جعفری

• جمعه
• 11
• آذر
• 1390
• ساعت
• 14:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نجوای رباب با علی اصغر :

بخواب آروم علی جان، که مادرت بیداره

رفته عمو ابالفضل ، واسه تو آب بیاره

الهی که تا زنده ام ، به داغ تو نشینم

نشه یه وقت رو نیزه ، سر تو رو نبینم

شرمنده ام علی جان ، اگه که شیر ندارم

ناخون نزن به سینم ، ایشالله آب میارم

" از گریه های اصغر، دلم داره می گیره

یه قطره آب بیارید ، بچّه ام داره می میره "

سه شعبه رو آوردن ، به جای قطره ی آب

آتیش زدن دوباره ، به جون و قلب ارباب

به یاد تو تا زنده ام ، اشکای غم میریزم

گهواره ی خالیتو ، تکون می دم عزیزم

داغ یه سالگیت موند ، روی دل شکستم

شش ماه بیشتر نداشتی ، به ماتمت نشستم

دل گفته ای از : وحید محمدی

آدرس وبلاگ :

h

• یکشنبه
• 13
• آذر
• 1390
• ساعت
• 07:42
• نوشته شده توسط
• vahid

نزن آتيش به دل
غنچه پرپر بابا
نور چشم تربابا
على اصغربابا
دست و پاميزنى
آتيش ميگيره جيگرم
قلبم ميسوزه پسرم
ميخندن به چشم ترم
واى،خنده هات قلب،منو از جا كند
میکُشه آخر،منواين لبخند
خنجرى خورده،به دل خستم
سرت آويزون،شده رو دستم
ميبينه مادرت،ازخيمه حالتم
چيكاركنم بااين،خجالتم

لالاى على على ۳
********
از تيرحرمله
پاشيده حنجرت على
خونيه پيكرت على
بيچاره مادرت على
تركاى لبت
غرق به خون شده على
دل بى سامون شده على
اشكام بارون شده على
واى،غرق درخونِ،بدنم اصغر
لرزه افتاده،به تنم اصغر
خداميدونه،که دلم خونه
شبیهِ ذلفِ،تو پریشونه
مضطرشده دلم،سخته نفس برام
ميخنده لشكرى،به گريه هام

لاى لاى على على ۳
******

• جمعه
• 11
• مهر
• 1393
• ساعت
• 09:38
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بگو به حرمله تا لحظه ای امان بدهد
برای بوسه ی آخر کمی زمان بدهد
چقدر صحنه ی تلخی ست این که یک فرزند
به روی دست پدر ذره ذره جان بدهد
کجاست شیر دلی مثل تو که با یک گل
میان لشگری از خار امتحان بدهد
خدا از اول تاریخ هرچه فاجعه بود
نشان نداد که در کربلا نشان بدهد
خدا به واسطه ی کودک تو می خواهد
دوباره دست زمین را به آسمان بدهد
خدا همیشه بزرگ است او نمی خواهد
مدال عاشقی ات را به دیگران بدهد
****
همین که عرض ارادت کنم مرا کافی ست
نخواه تا غزلم بوی داستان بدهد

شاعر : حسین طاهری

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 02:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

در آغوش پدر فکر سفر داری علی اصغر
که از راز کبوترها خبر داری علی اصغر
دلی روشنتر از باران و آبیتر ز دریاها
و با خود مژده ی صبح سحر داری علی اصغر
نمی گیری به روی دست بابا لحظه ای آرام
که از شوق رهایی بال و پر داری علی اصغر
اگر چه کوچکی امّا سپاه سرفرازان را
بسان حضرت عباس، سرداری علی اصغر
چنان شور حماسه در سرت افتاده بی پروا
که از قنداقه ات جوشن به بر داری علی اصغر
به پیش تیر زهرآگین بلاگردان بابایی
گلوی تشنه و نازک سپر داری علی اصغر
خدا میخواست تا مُهر قیام کربلا باشی
و از مکر یزیدی پرده برداری علی اصغر
برای غربت و اثبات حقانیت بابا
به عالم مدرکی بس معتبر داری علی اصغر
شاعر : محمود شریفی

• شنبه
• 5
• مهر
• 1393
• ساعت
• 06:39
• نوشته شده توسط
• محمد

منهال می گوید: آمدم مکه، محضر مقدس امام چهارم، زین العابدین(ع) شرفیاب شدم. فرمود: منهال! از حرمله چه خبر داری؟ عرض کردم : آری آقا جان! حرمله در کوفه، زنده است. ولی مختار دستور داده که مأمورانش تعقیبش کرده و پیدایش کنند. می خواست او را بکشد. من می گویم: آقا جان! چرا

میان این همه افراد شما فقط از حرمله می پرسید؟ میدانی چرا؟ آخه بچه ی شیر خواره که گناه ندارد؟ برای یک شربت آب حسین(ع) قنداقه بچه اش را روی دست گرفت و مقابل آن مردم بی حیا آورد. مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری نقل می کند: وقتی علی (ع) را به دست امام حسین (ع) دادند آقا نگاه کرد دید بچه دارد از تشنگی جان می دهد. آقایان نمی دانم تا حالا بچه ک

• یکشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 07:04
• نوشته شده توسط
• جواد

السَّلام علیک یا أبا عبدالله و علی الأرواح المقدَّسة الَّتی حلّت بفنائک علیک منی سلام الله أبداً ما بقیتُ و بقی اللیل و نهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتک السلام علی الحسین و علی علیَّ بنِ الحسین و علی أولاد الحسین و علی أصحاب الحسین

امشب می خواهم شما را به یک جای خوبی ببرم. می خواهم همه شما را به خیمه های ابی عبدالله (ع) ببرم. مگر در خیمه های ابی عبدالله(ع) چه خبر است؟ بچه ی شیر خواره ام را بیاورید،می خواهم ببینمش. قنداقه علی(ع) را آوردند و به آقا امام حسین(ع) دادند. خدا! وقتی نگاه کرد دید بچه، چشمهایش به کاسه سر فرو رفته، رنگ بچه زرد شده، از شدت عطش زبانش را دور دهان می گرداند، لبهای

• یکشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 07:10
• نوشته شده توسط
• جواد

امشب شب عطشه فردا راه را می بندند امشب حرم آل علی آب ندارد

به آدم فرمود طوری عطش بالا می گیرد بزرگتر ها جلوی چشما شون را مثل دود می بینند

بر مرکب پیغمبر اعظم سوار شد عمامه بست رو به سوی کار زار شد

زیر عبا گرفت علی عزیزه را با شیر خواره جانب آن قوم خوار شد

گفتند امده است به قران قسم دهد پس همهم گرفت و قشون بی قرار شد

پس دست برد و طفلک از حال رفته را بیرون کشید و خاتم شه آشکار شد

لب باز کرد تا سخن انشا کند حسین پس روبرو به مکتب داد و هوار شد

چندی سخن ز ماهی و آب فرات کرد پس با علی سخن از سر التفات کرد

چشم سیاه تو چقدر آب می خورد اصلا شب سیاه مگر آب می خورد

شمر و سنان و اخنس و خولی بها ن

• یکشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• جواد

دو حالت بود یا بچه را عمودی گرفت، یا روی دو دست ، داشت حرف می زد دید دستاش داغ شد، تا گفت هل من ناصرینصرنی زلزله افتاد تو خیمه، گهواره به تلا طم افتاد، آمد در خیمه ها ،نگفتم تا هستم گریه نکنید، گفت برادر این بچه ببین چه می کند، بچه را زیر عبا آورد ،گفتن حسین قرآن آورده قسم

دهد ،علی را بیرون آورد، همه نگاه کردن، عمر سعد صدا زد حرمله کجاست ،کارش را یکسره کن، پدر یا پسر، سفیدی زیر گلو را می بینی، بچه رو دست حسینه ،حرمله اومد جلو، تیر سه شعبه زد ،گوش تا گوش علی پاره شد

منبع: سایت باب الحرم

• یکشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 07:22
• نوشته شده توسط
• جواد

ای اکبر کرده همدوشی علی برده سر در جیب خاموش علی

تو مسیح عترتی وز مرتبت کرده با قرآن هم آغوشی علی

اصغرم قنداقه ات شد غرق خون زود بودت این کفن پوشی علی

چون تو سربازی دگر نائل نگشت بر سر دوشم بسر دوشی علی

خواستم از گریه خاموشت کنم من که تا سر حد بیهوشی علی

منهال بن عمرو می گوید: خدمت امام سجاد رسیدم ، به امام سجاد گفتم : مختار در حال انتقام گرفتن قاتلان پدرت می باشد .

امام سجاد (ع)فرمودند : آیا حرمله را هم گرفته اند یا نه ؟ حرمله در چه حالی است ؟

عرض کردم : هنگامی که از کوفه بیرون آمدم حرمله زنده بود . منهال می گوید : دیدم امام سجاد دستانش را به سوی آسمان بلند کرد فرمود :« اللّهُمَّ اَذِق

• یکشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 07:38
• نوشته شده توسط
• جواد

از دل بكشم من آه شبگير علي

با داغ تو از جهان شدم سير علي

تيري كه ز پا نشاند علمدارم را

با حلق تو كرده كار شمشير علي

شاعر:حسن جواهری

• پنج شنبه
• 13
• مهر
• 1391
• ساعت
• 12:15
• نوشته شده توسط
• حیدریم

لبات ترک خورده نیمه جونم علی
رمق نداری ای مهربونم علی
اینقدر بی تابی نکن رو دستام علی
ببین بهارم به پات خزونم علی
گریه نکن، عمو رفته بیاره آب
مادرت رو نده عباب ی برا چند لحظهای بخواب
برا گلوت بمیرم زخم زخمیه
سهم اشکات بی رحمیه ی از فراتم بی سهمیه
علی جون، خشک لبهات ی نداره اشکی چشمات
بمیرم نبینم دردات 2
وای علی علی
غمت شده بغض ناگریزم علی
تموم هستیمو به پات میریزم علی
من آرزومه ببینمت که علی
رو پا خودت راه میری عزیزم علی
مادر چی شد دست و پات سردِ سرد شده
رنگوروتزردزرد شده ی تشنگیتضعف ودردشده
کاری بکن چرا بی حسّ و آه شدی
چرا خیره نگاه شدی ی لب کبود و سیاه شدی
علیجون، یه نیگام کن ی باگریت باز صد

• شنبه
• 5
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• علی

این روزها که تشنه لبم مثل دلبرم

یاد رباب و قحطیُّ و لبهای اصغرم

سوز عجیب تشنگی ُّو هُرم آفتاب

گهواره و تلذ ّیُّ و شش ماهه ی حرم

گویا صدای العطش از خیمه می رسد

هَل مِن مُعین شده دم لبهای سرورم

افطار روزه دار حرم باز می شود

با تیر حرمله به روی دست دلبرم

لبخند او بلای دل شاه کربلاست

طنّاز ناز کن پدرم ناز می خرم

شاید سرت به نیزه نباشد دم غروب

آماده شد برای تو قبری به خنجرم

یا رب به حلق اصغر و شرمندگیِّ شاه

ما را ببخش حضرت ذو المنِّ و الکرم

ماه مبارک رمضان عید بندگی ست

دیدار دلبر است تمنّای آخرم

حسين ايماني

• پنج شنبه
• 26
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:06
• نوشته شده توسط
• علی

در بحر حسینی دُرِّ نابی اصغر

تو سوره ی یاسین کتابی اصغر

ای سوم علی خانه ی اربابم

آرام دل و جان ربابی اصغر

شاعر: رضا رسول زاده

• پنج شنبه
• 26
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:18
• نوشته شده توسط
• علی

همیشه جای رقیه ست پای گهواره

و طفل را به بغل گاه جای گهواره ...

شروع میشود اینسان صدای گهواره :

بیاورید علی را برای گهواره

خدا برای همیشه نوشت : شش ماهست

و تا عروج تمام بهشت شش ماه است

رباب گفت چه دنیا برای من زیباست

دو بال حیدریش وقت پر زدن زیباست

علی نشست بگوید که واقعا زیباست

رقیه گفت : شبیه عمو حسن زیباست

چقدر فاطمه جایش میانشان خالیست

که بنگرد ثمرات مدینه اش عالیست

ز حیث چهره در این خانه دست بالا دست

اگر نبود حوائج زیاد ، حالا هست!

برای عرض عریضه ست قلبمان پیوست

شدیم محض غلامیش نوکرش دربست

خصوصیات گداییست : جستجو دارد

می یابد آنکه بجوید ، اگر وضو دارد

زیاد نیست ابالفضل م

• پنج شنبه
• 26
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:19
• نوشته شده توسط
• علی

هستم همه شب یاد تو ای شه زاده

محتاج به امداد تو ای شه زاده

ای کاش که امر فرج امضا بشود

از برکت میلاد تو ای شه زاده

شاعر: سيد مجتبي شجاع

• پنج شنبه
• 26
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 12:21
• نوشته شده توسط
• علی

ای ذبیح کوچکم، ای شهید آخرم
پر زدی از دوش من، روی دست مادرم
پیش پیکان حنجر خود را سپر کردی
خون به جای لاله تقدیم پدر کردی

غنچه ی پرپر، ای علی اصغر

غنچه ی بی آب من چون گل از هم واشدی
مُهر طومار حسین، روز عاشورا شدی
تو تمامِ هستیِ فرزند زهرایی
تو مدال شانه ی خونین بابایی
غنچه ی پرپر، ای علی اصغر

بلبل خاموش من، مقتلت آغوش من
هم نشان غربت و هم مدال دوش من
پیش چشمم با لب عطشان تو را کشتند
کودکم را بر سر دستم چرا کشتند
غنچه ی پرپر، ای علی اصغر

خون سرخ حنجرت، آبروی من شده
هم خضاب من شده، هم وضوی من شده
صید خونین بال من، آهسته جان دادی
عاقبت با دست و پای بسته، جان دادی
غنچه ی پرپر، ای علی اصغر

با

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:06
• نوشته شده توسط
• جواد

ای طوطی پر بشکسته ای نرگس چشمت بسته
در موسم طفلی گشتی از عمر عزیزت خسته
تو دسته گل ایثار منی با خون گلویت یارمنی
غمخوار منی، غمخوار منی دلدار منی، دلدار منی

طفلِ معصومِ خونین جامه ی من
مُهرِ پای شهادت نامه ی من
ای علی جان، علی جانم، علی جان

شیرین دهن بی شیرم رزمنده ی بی شمشیرم
هم زخم تو را می بوسم، هم در بغلت می گیرم
زخم گلویت پیمانه ی من، لبخند لبت گلخانه ی من
برسر دست بابا خنده کردی
هم مرا کشتی و هم زنده کردی
ای علی جان علی جانم علی جان

لب تشنه فدایت کردم تقدیم خدایت کردم
تو خنده زدی بررویم، من گریه برایت کردم
گلگون شده رخسارچو مهت، شد شانه ی بابا قتلگهت
کافران بغض خود را چاره کردند
قرآن

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:49
• نوشته شده توسط
• جواد

اصغرم - اصغرم - ای کودک جانبازم
ای آخرین سربازم
شیرین زبانم(2)
از تشنه کامی رنگ از رخسارت پریده

مجاهد شش ماهه در جهان که دیده(2)
***
سوزاندی - سوزاندی - آخر قلب پدر را
آتش زدی مادر را
شیرین زبانم(2)
از تشنه کامی رنگ از رخسارت پریده
مجاهد شش ماهه در جهان که دیده(2)
***
آورم - آورم - واللهِ روزِ موعود
قنداقةِ خون آلود
شیرین زبانم(2)
از تشنه کامی رنگ از رخسارت پریده
مجاهد شش ماهه در جهان که دیده(2)
***

حاج مهدی خرازی

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 08:01
• نوشته شده توسط
• جواد

بسته شد آب فرات بر سفینة النجاة
آن عزیز فاطمه مظهر صوم و صلوة
هر چه گفتم به خدا من پسر فاطمه ام
بهر این کودکِ لب تشنه و در واهمه ام

عطشا وا عطشا، عطشا وا عطشا (2)
من چه گویم که چه ها آمده بر سِرِ من
تیر زد حرمله بر گلوی اصغر من
بسکه تشنه لب است این کودک دُردانه ی من
می چکد اشک دو چشمش به روی شانه ی من
عطشا وا عطشا، عطشا وا عطشا (2)
غنچه ی پَر پَر من ای علی اصغر من
روح و ریحان حسین نور چشم تَر من
من به قربان تو و آن گلویَ پارة تو
مادر افتاده ببین بر روی گهوارة تو
عطشا وا عطشا، عطشا وا عطشا (2)

حاج مهدی خرازی

دانلود سبک

منبع:سیات مدایح

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 08:43
• نوشته شده توسط
• جواد

باقی مانده از من یک شیرخواره
دیگر نمی خوابد در گاهواره
این بی گناه است در سوز و آه است
یا قوم اسقونی شربةً من الماء

از تشنگی جانش بر لب رسیده
رنگ از رُخسارة ماهش پریده
این گل طاها است غنچة زهراست
یا قوم اسقونی شربةً من الماء
این گل ناز من علی اصغر
به روی دست من می زند پرپر
جان رسول است ماه بتول است
یا قوم اسقونی شربةً من الماء

حاج مهدی خرازی

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• جواد

دامان آسمان را در خون کشیدم
تیر از گلوی اصغر بیرون کشیدم
امیدم، امیدم، شهیدم، شهیدم
بابا علی جان بابا علی جان

هستی من فدا شد با خون اصغر
طومار من امضا شد با خون اصغر
طفل بی گناهم، تمام سپاهم
بابا علی جان بابا علی جان
طوطی روحت اوج از قفس گرفته
تیر سه شعبه راه نفس گرفته
تا تو دیده بستی، دلم را شکستی
بابا علی جان بابا علی جان
ای مرغ سر بریده بر روی دستم
وقتی تو خنده کردی، من دیده بستم
با گلوی پاره، خنده کن دوباره
بابا علی جان بابا علی جان
دیشب به گاهواره احیا گرفتی
تا بر شهادت خود امضا گرفتی
امشب با زهرایی، در خاک صحرایی
بابا علی جان بابا علی جان
درد فراق اصغر آخر دوا شد
شش ماهة شهیدم حاجت روا

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 12:48
• نوشته شده توسط
• جواد

امشب دل فاطمه را شکستند
بر روی آل الله آب بستند
اطفال ثار الله تشنه هستند
یا اباالفضل ، یا اباالفضل (4 تکرار)

سقا خجل از لب خشک اصغر
اصغر به گاهواره می زند پر
دائم زند ناخن به قلب مادر
یا اباالفضل ، یا اباالفضل (4 تکرار)
در خیمه ها صدای آب آب است
دریا روان از دیدة رباب است
قلب سه ساله از عطش کباب است
یا اباالفضل ، یا اباالفضل (4 تکرار)
سوز عطش در جگر حسین است
این آب، مهر مادر حسین است
خشکیده کام دختر حسین است
یا اباالفضل ، یا اباالفضل (4 تکرار)
فریاد از این همه ظلم و کینه
پریده رنگ بلبل مدینه
جاری است اشک دیدة سکینه
یا اباالفضل ، یا اباالفضل (4 تکرار)
تشنگی سکینه احساس شد
پژمرده از عطش گل یاس

• دوشنبه
• 6
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 13:00
• نوشته شده توسط
• جواد