اشعار حضرت ابوالفضل العباس (ع)

کشته منو ای آقا خیمه های بی یاور
کشته منو ای آقا خشکی ی لب اصغر
چه کنم برا اهل حرم
کی می دونه حال منو به جز تو آقا
کی می دونه چی می گذره تو دل سقا
کی می دونه 2
بزار برم من علمدارم
بزار برم دل و دلدارم
بزار برم غم دارم
من علمدارم
می چکه روی خاکا دونه دونه این اشکم
من خجلم از زینب آخه خالیه مشکم
چه کنم برا قحطی آب
ساقی تو خجل شد از روی ربابه
ساقی تو از غم تو خونه خرابه
ساقی تو 2
بزار برم به سوی دریا
بزار برم تو رو به زهرا
بزار برم ای آقا
من علمدارم
آرزوی من اینه راضی شه ازم زهرا
کن حلالم ای مولاه وقت رفتنه حالا
تنم و سوی خیمه نبر
دلشوره هام برای اینه بی پناهی
غیر حرم نداری تو دیگه سپاهی
غیر حرم2

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سخته علمدار باشی و بندازن علمو
چشم تو رو دور ببینن بسوزونن حرمو
سخته نتونی پا بشی پاک کنی چشم ترو
سخته ببینی سوختنه چادر و موی سرو

سخته ، به بچه ها جوابی ندی
سقا ، باشی ولی تو آبی ندی
سخته جلوت بمیرن

سخته ، جلوت روی خارا بیافتن
زنها جلو نامحرما بیافتن
دست کیو بگیرن

وعده دادم آبو به سکینه
میکشه منو این سوز سینه
کاش میشد نیاریم بچه ها رو
کاش میشد بمونن تو مدینه

واویلا واویلا یابن زهرا

2

حالا میفهمم معنی سیلی و چشم ترو
دستت که بسته باشه بهتر میبینی همه رو
حالا میفهمم چی کشید حیدر بی نفسم
خیره شدن های بابا به میخ روی درو

سخته ، تو شعله ها بسوزه سری
سخته بگرده دنبال معجری
ای وای برای زینب

ز

• جمعه
• 29
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 18:04
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#حضرت_اباالفضل_العباس_ع
#شب_نهم_محرم_99
#شب_تاسوعای_حسینی

شامِ تاسوعا که گویند ای عزیزان امشب است
عشق بازیِ حسین با حیٌِ سبحان امشب است

چیست امشب چرخِ عالم را مکدٌر کرده است
یوسفی در ابتلاءِ چاهِ زندان امشب است

مجلسِ ماتم به پا شد در زمینِ کربلا
زینبی در آهِ این غم مو پریشان امشب است

ساکنینِ قدس امشب سر به زانوی غم اند
ماهِ ماتم روی عالم شد نمایان امشب است

امشب از این واقعه عالم به محشر آمده
محشرِ کبری که گویند ای عزیزان امشب است

امشب است آن شب که فردا می شود قحطیِ آب
چون وداعِ با اباالفضل و دو دستان امشب است

بر دو دستِ نازنینش بی گمان خنجر گریست
العطشهایِ پُر از آهِ یتیمان امشب است

عزتِ اسلام را سنگِ جفا در هم شکست
خنجرِ بیداد کین بر فرقِ قرآن امشب است

لرزه ای در عرشِ اعلای خدا افتاده است
رُخصتِ عباس از شاهِ شهیدان امشب است

#شب_تاسوعای_حسینی_کربلا
#اباالفظل_العباس_سقای_باوفا
#شهیدان_کربلا_عشقبازی
#خیمه_طفلان_حرم_قحطی_آب
#امام_مظلوم_عاشق_رضا
#خدا_قرب_معرفت_محبت
#هستی_محرابی
@Asharemehrabi

• جمعه
• 7
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 11:20
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

زمزمه ونوحه شب تاسوعا
مشکی به دوش او، امید تشنگان باشد، ای خدای من
از سوی یک سقا، به طفلان ارمغان باشد، ای خدای من

از سوی دشمن سوی او آید سپاه، بنما مددتا اورسد در خیمه گاه، بنما مدد تا او رسد در خیمه گاه
عباس من عباس من عباس من3
________________________________
این شیر حق باشد، علمدار من وباشد، امید بچه ها
آن قد وبالایش، بود دلداری زینب، میان خیمه ها

چشمم به میدانست وآید بر لبم، یا رب تو رحمی کن به حال زینبم، یارب تو رحمی کن به حال زینبم
عباس من....
___________________________________
آمد به گوش من،زسوی میر وسالارم، ادرک یا اخا
رفتم بسوی او،بدیدم هر دودستش را، از پیکر جدا

آن قامت رعنای او نقش زمین،تیر عدو بر دیده ی آن مه جبین، تیر عدو بر دیده ی آن مه جبین
عباس من.....
___________________________________
پشت وپناه من، توبودی یا ابوفاضل، پشت من شکست
آهی کشم از دل، ز هجران تو می کوبم، دستم روی دست

ای آنکه بودی بر حسینت تکیه گاه،بعد تو ماندم بی معین وبی پناه، بعد تو ماندم بی معین وبی پناه
عباس من....

شعر:اسماعیل تقوایی

• جمعه
• 7
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 13:58
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

اُفتاد علم...شرمنده‌ام داداش
شرمنده‌ام...كه زنده‌ام داداش
دستم فدا سرت..چشمم فدا سرت
پاشو برو حرم...فكر منم نباش

پاشو برو جان مادرت**پاشو برو سمت خيمه‌ها
اينجا نمون اى برادرم**دارن ميرن سمت دخترا

تو اين سينم پُر از درده
پاشو برو داداش حرمله نامرده
-
بنددوم
-
مشک و زدن...رفت آبروى من
نقش بر آب...شد آرزوى من
هركارى كه ميشد..كردم ولى نشد
ديدم كه حرمله..خنديد به روى من

گريه نكن پيش چشم من**اشكات منو آتيشم زده
ناله نزن اينجورى داداش**گريه نكن حال من بده

غم چشمات پيرم كرده
پاشو برو داداش حرمله نامرده
-
بندسوم
-
زهرا رسيد...بالا سرم حسين
شد غرق خون...پا تا سرم حسين
ميبينى حالمو..زخماى بالمو
غارت شده تنم...حتى سرم حسين

با تيغ و تير هِى منو زدن**تا اُفتادم من روى زمين
ديگه نشد تا خيمه بيام**شرمنده‌ام من فقط همين

غم خيمه چه بى حده
پاشو برو داداش حرمله نامرده
-

• سه شنبه
• 15
• مهر
• 1399
• ساعت
• 22:54
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

بنداول

سقای لب تشنگان،ابوفاضل مدد
امیری بر انس و جان،ابوفاضل مدد
پشت و پناهه حسین،قمر هاشمی
اسطوره ای در جهان،ابوفاضل مدد

بر دامت اسیرم،ای نعم الامیرم
از دره خونتون،من جایی نمیرم

نمونه ی حیدری،به واللهه محشری
ازهمه خوبان سری،ساقیه آب آوری

یاابالفضل

بنددوم

سایه ی روی سرم،ابوفاضل مدد
ای پادشاهه کرم،ابوفاضل مدد
حاجت قلبه زارم،به خدا همینه
کی میبریم تاحرم،ابوفاضل مدد

توپهلوان و یلی،احلی من عسلی
علمداره کربلا،ماهه بی مثلی

هر طپشه قلبمه،شهنشه علقمه
امیدی برماهمه،ای پسر فاطمه

یاابالفضل

بندسوم

حک شده روی دلم،ابوفاضل مدد
بر دره تو سائلم،ابوفاضل مدد
تا به ابد نوکره خونتم چون آقا
لطفه توشد شاملم،ابوفاضل مدد

عشقه تو تاب وتبم،ذکره روی لبم..
عنایته خاصته،که نوکره زینبم

دلآوری ابالفضل،یه لشکری ابالفضل
شیره نری ابالفضل،تاج سری ابالفضل

یاابالفضل

• جمعه
• 8
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 19:31
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند اول

دلخوشیه اهله حرم(ساقی العطشان 3)
قوَّتِ زانوهای من(امیده طفلان 3)

شده توخیمه قحط آب،گرفته دلشوره رباب
کجایی عباس
تو رو به حق فاطمه، برگرد زِ نهره علقمه
رقیه تنهاس

خالیه مشکت چشمه تو دریا
سرت رو پایِ حضرت زهرا

(واویلتا2آه و واویلا3)

بند دوم

با رفتنت تنهاشدم (ای تکیه گاهم3)
پاشیده ازهم لشکرم(پشت و پناهم3)

دستت شده ازتن جدا،فرقت زِ کینه شد دوتا
عزیز برادر
سه شعبه تیره تو چشت،کم شده حجم بدنت
امید خواهر

رَمَق نمونده به پیکره تو
عجب شکافی خورده سره تو

(واویلتا2آه و واویلا3)

بند سوم

نکش پاهاتو رو زمین(دلم میلرزه3)
بعده تو ناموس منو( چشمای هرزه3)

غرغه به خونی روزمین،خوردی عموده آهنین
وای از جسارت
خواهرم و نامحرما، غارت معجر چادرا
میرن اسارت

فاطمه اینجا پیشت نشسته
کبوده بازوش پهلوش شکسته

(واویلتا2آه و واویلا3)

• دوشنبه
• 9
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 18:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بلای جانی

آب بلای جانی

به سینه می سوزانی

سرود غم می خوانی

درد مرا می دانی

رقیه می گریانی

سراب هر عطشانی

******

آه ای آب روان دردِ تشنه لبان برده تابِ تنِ سقا

زخمه از دل و جان تا اعماق نهان خورده در گذر دریا

چه خوش خرامانی ، در این بیابان ها

تو می روی امّا ، به دور عطشان ها

خروش امواجت ، به دیده می بینم

سکوت طفلان را ، چگونه برچینم؟

آب روان را تشنه لبان را حسرت لب ها شد

سوزش گرما در دل غم ها باعث تب ها شد

آب بلای جانی

******

آه این درد گران طفل بسته زبان دیدم فتاده بود از پا

در هر پیر و جوان حسرت مانده عیان طاقت بریده بود از نا

دو دیده می دوزم ، به موج مواجت

به سینه می سوزم ، میان امواجت

کنار آب خوش ، فتاده غمگینم

نمی خورم از آب ، عوض نشد دینم

آب روان را تشنه لبان را حسرت لب ها شد

سوزش گرما در دل غم ها باعث تب ها شد

آب بلای جانی

******

آه از جور خزان دست ظلم زمان آتش زده به سر تا پا

بیداد و الامان از نای عاشقان دارد به گوش جان آوا

نه العطش کاهش ، نه خیمه آرامش

ستم در این سامان ، گرفته افزایش

دو دیده ها بر ره ، به چشم دل بینم

نشد مراد دل ، به رنگ تسکینم؟

آب روان را تشنه لبان را حسرت لب ها شد

سوزش گرما در دل غم ها باعث تب ها شد

آب بلای جانی

******

آه ای خاک بلا دشت کرب و بلا ظالم شکسته دل ها را

در سوگ باغبان اندوه بی کران ماتم نشسته گل ها را

به غنچه ای تنها ، چه می توان گفتن؟!

شکوفة غم ها ، به سینه بشکفتن

چکاچکی خونین ، جدال شمشیرست

صدای پای آب ، سرود تبخیرست

آب روان را تشنه لبان را حسرت لب ها شد

سوزش گرما در دل غم ها باعث تب ها شد

آب بلای جانی

******

• جمعه
• 3
• تیر
• 1401
• ساعت
• 19:48
• نوشته شده توسط
• محمدرضا سروری

تو بِری کسی برام نمی مونه
تو بِری پس کی منُ یاری کنه ؟
تو بِری علم می مونه رو زمین
تو بِری پس کی علمداری کنه ؟

تو که باشی خاطرم جَمعه داداش
تو باشی دلی پر از غم نمی شه
هیچ کسی نِمی ره سمت خیمه ها
مویی از سرِ کسی کم نمی شه

تو بِری به کی دلم رو خوش کنم ؟
تو بِری من تک و تنها می مونم
تو بِری اُمیدی هم نمی مونه
دیگه اَشهَدَم رو باید بخونم

نه دیگه قاسمی توی خیمه هاست
نه برام مونده علی اکبری
ولی بازم همه دلخوشیم اینه
یه تنه برای من یه لشگری

ای بنازم به سر دوش تو که
تکیه گاهی واسه دخترم می شد
چه قَده خواستنیه رقیه جان
بغل تو خواستنی ترم می شد

دل زینب به تو قُرصه ای داداش
قول داده که از تو چشم برنداره
تو که باشی دختر سه ساله مون
دیگه دلشوره ی معجر نداره

بی کسم ولی همه کسم شدی
تو بِری گره میفته به کارم
سرپناه من بازم خداروشکر
اگه اکبر ندارم تو رو دارم

آب تکون نمی خوره تو دل من
خدا واسم از تو بهتر نداره
این قَده خوبی باید داد بزنم
هیچ کی مثله من برادر نداره

هرچی از وفای تو بگم کَمه
تو فداکاری زبون زَدی داداش
دشمنت امان نامه آورده بود
دست رد به سینه شون زدی داداش

الهی فدای تو بشه حسین
یکی از خاطرخواهات خود منم
یه جوری برادری کردی برام
که نمی تونم ازت دل بکَنَم

هر دو پاره ی تن من اید داداش
برا من فرقی نداری با حسن
مادر من به تو میگه پسرم
پس تو هم منُ داداش صدا بزن

شدی آب آور خیمه های من
مشک آب بچه ها به دوش تو
جگرت می سوزه وقتی می رسه
ناله ی واعطشا به گوش تو

نکنه می خوای به میدون بزنی
نکنه وعده ی آب می خوای بِدی
نکنه برا علی اصغرش
یه امیدی به رباب می خوای بدی

می دونم می خوای که با دست خودت
روی زخم سینه مرهم بذاری
می دونم به چی داری فکر میکنی
دل به دریا بزنی آب بیاری

ولی ۴هزار کمون به دست میخوان
تا می شه خون به دل حرم کُنن
من از این می ترسم آخر توی راه
بی هوا دو دستتُ قلم کنن

به خدا به شب نمی کِشم اگه
تُو رو هم تو روز روشن بِزَنَن
می دونی چی به سَرَم میاد اگه
به سرت عمود آهن بِزَنَن

با خسوف تو خودت هم می دونی
ماه خوش منظر من دِق می کنم
تیر به مَشکِت بِزَنَن فدا سرِت
تیر به چشمت بِزَنَن دِق می کنم

الهی یکی باشه عصر دهم
چشمای خواهرمونُ بگیره
چه جوری طاقت بیاره ببینه
سرت از پهلو رو نیزه ها میره

تو بِری همین قَده برات بِگَم
گره از روسری‌ا وا می کُنَن
سر گوشواره ی دخترای من
خولی و حرمله دعوا می کُنَن

بعد تو شمر و سنان جَری می شَن
می زَنَن به روی نیزه سرِ تو
می ریزَن خیمه رو غارت می کُنَن
به اسیری می بَرَن خواهرتو

بچه هام بعد تو همسفر می شَن
با سَنان بی حیا و بد دهن
هر چی که لایق مادرشونه
شمر و حرمله به خواهرت میگَن

اینا قصدشون اینه با کُشتنت
منُ هم با غصه ی تو بکُشَن
تو دلت میاد که من گریه کنم
ولی شمر و حرمله کِل بِکِشَن

• یکشنبه
• 9
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:05
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

زمزمه شب تاسوعا با امام زمان و گریز به شهادت و مصائب حضرت اباالفضل العباس (ع)

«بند اول»

سلام ای مهربون آقا

شما که کل احساسی

کنار قتلگاهی یا

کنار کف العباسی

-

کجایی ای پناه من

دل من مست و مدهوشه

کنار خیمه گاهی یا

پایین پای شش گوشه

-

کجایی یوسف زهرا

کجایی دلربای من

اگر که صحن عباسی

دعایی کن برای من

بیا آقا بسه دوری تو با هجران دلای مارو سوزوندی

میشد کاشکی میومدی خودت امشب برامون روضه میخوندی

«بند دوم»

میدونم کربلایی تو

بگو از حالِ تاسوعاش

ما که قسمت نشد باشیم

میون کربلایی هاش

-

بیا ماگریه کن میشیم

بخون مولا تو غمنامه

بگو از غصه ی عباس

خودت بعد از امان نامه

-

بگو از حال دلتنگیش

بخون که دل شده بیتاب

از اینکه زیر لب میگفت

شدم شرمنده ی ارباب

خودت آقا بخون روضه اگر که رفتی تویه خیمه ی آخر

ز حال زار ِ رباب و بگو تو از تلظی کردن اصغر

«بند سوم»

بگو از خشکی لب ها

بخون احواله رقیه

بگو از قحطی آب و

بگو بی حاله رقیه

-

ولی با اینکه بی حاله

نشسته پیش گهواره

لالایی میگه تا اصغر

بخوابه تویه گهواره

-

ولی امشب شب ِ عشق و

شب شور است و احساسه

بخون که این دلم تنگه

غم حضرت ِ عباسه

تو میدونی چی شد سقا چطور با هیبتش افتاد

بدون دست از اون مرکب به روی صورتش افتاد

«بند چهارم »

امون از اون دمی که پاش

تویه بند رکاب گیر کرد

مرکب ، رم کرد و راکب رو

تو نخلستون زمین گیر کرد

-

امون از تیر تو چشمش

که مثل ابر خونباره

تمام آبروش رو خاک

میریخت از مشک صدپاره

-

یه شیر زخمی رو تنها

تموم اهل لشکر زد

یکی با سنگ وتیغ و تیر

یک سر نیزه بد تر زد

امون از اون تنی که شد مث نیزاره تو صحرا

رو خاک افتاد گذاشت آخر سرش رو چادر زهرا

«بند پنجم »

حسین اومد ولی با غم

کناره صاحب پرچم

ولی به خیمه ها برگشت

با قدی که شده بود خم

-

حسین بر صورت اصحاب

اومد و بوسه زد اما

نبوسید چون نمونده بود

چیزی از صورت سقا

-

حسین برگشت نگاه اما

به اونها که زدن میکرد

یک اومد با سر نیزه

تنش رو زیر و رو میکرد

فدای اون سری که شد ز رأس مرکب آویزون

همش هی دست به دست میشد میچرخید تویه اون میدون

✍?رامین برومند(زائر)

• سه شنبه
• 11
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:11
• نوشته شده توسط
• رامین برومند(زائر)

شمس و قمر ابوترابی
مفهوم بلند آفتابی
خشکی ز قدومت شده دریا
والله که آبروی آبی

بالاترین قسم برا آذریا ابوالفضله
روزیه سفره های ما همیشه با ابوالفضله
عالم فدای این عموی نازنین و دلربا
ذکر مدام لبهای رقیه یا ابوالفضله

هم زبون رقیه
عموی مهربون رقیه
دادی نشون به هر یل شامی
که تویی پهلوون رقیه

یاسیدی یاابوالفضل
.........................
بند دوم

فرمانده ی گردان یمینی
شاگرد امیرالمومنینی
عالم شده مات قد و بالات
الحق که یل ام البنینی

حاتم مرید هیبت و مقام ابوالفضله
لقمان اسیر شوکت و کلام ابوالفضله
رقیه میزنه مهر پادشاهی پیشونیه
هر کس که نوکرو پیر غلام ابوالفضله

با مرامی ابوالفضل
واجب الاحترامی ابوالفضل
تکیه زده به تو خود ارباب
بزا بگم امامی ابوالفضل

یاسیدی ابوالفضل(ع)

• چهارشنبه
• 29
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

نوحه شهادت حصرت ابوالفضل
سپهدار من ابوالفضل... علمدار من ابوالفضل٢

تنت افتاده بسویی و هر دودست تو سوی دیگر
شکستی تو، پشت من را با، داغ جانسوزت، ای برادر
ابوالفضلم، ای ابوالفضلم، ای ابوالفضلم، ای برادر٢
______________________________
حرم بی تو بی پناهست... پر از ناله، اشک وآهست
همه طفلان، در کنارهم، روبه میدان، در انتظارند
به جز دیدار، عموی خود، انتظار دیگر ندارند
ابوالفظلم......
____________________________________
کنم جسمت را نظاره.... ندارم من راه چاره
دوباره من، دیده گریانم، دشمنم می خندد، به حالم
زبعد تو، ای علمدارم، چون عقابی بی پرّ و بالم
ابوالفضلم....

شعر:اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 24
• تیر
• 1403
• ساعت
• 16:40
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

شعر شب تاسوعای حضرت عباس

دلم شدپر احساس

فضا پر شده از بوی گل یاس

هوای حرم حضرت عباس

علمدار نیامد سهپدار نیامد

خدا ساقی و سردار نیامد

و آن شیر دلیر حرم حضرت ارباب

همان ساقیه لب تشنۀ این آب

علمدار نیامد سهپدار نیامد

خدا ساقی و سردار نیامد

ای اهل حرم میرو علمدار نیامد

ساقی و یل و سید و سالار نیامد

علمدار نیامد سهپدار نیامد

خدا ساقی و سردار نیامد

شیر سرخ شه خوبان پسر شاه ,وزیر عربستان

همان کس که بدادست برای لبه تشنه چو دو دستان

ای اهل حرم شاه حرم رفت ز دنیا

آمد به برش مادر او حضرت زهرا

علمدار نیامد سپهدار نیامد

خدا ساقی و سردار نیامد

ای سینه زنان دست علمدار فتاده

بر چشمه عزیزش

• سه شنبه
• 1
• آذر
• 1390
• ساعت
• 07:48
• نوشته شده توسط
• مصطفی آزادوار(محب)

#شب_جمعه_شب_حسرت_کربلا

شب جمعه دلم میل حرم کرد

هوای روضه ی مَشک و علَم کرد

به قربانِ حسین و کربلایش
فدای گنبد و گلدسته هایش

همه صحن و سرا لبریزِ احساس

چه می چسبد بخواند روضه را یاس

چه شوری دارد این ایثار و اخلاص

حرم با روضه ی دستانِ عباس

چه زیبا، خواهرش زینب هم آمد

و چای روضه را با اشک دم کرد

عجب حال و هوا و عطرِ اسپند

بگو تو قیمت این لحظه را چند؟

و شاید مادرِ سقا هم آمد

یقیناً حضرتِ زهرا هم آمد

ز بس که دارد این دردانه را دوست

وَ قطعاً روضه خوان اصلاً خود اوست

دلش در اضطراب و مو پریشان

سرِ عباس را گیرد به دامان

بساطِ عاشقی باشد مهیا

دلِ ام البنین و داغِ دریا

نداند از غمِ طف

• پنج شنبه
• 5
• مهر
• 1397
• ساعت
• 15:26
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

ای اهل حرم میر علمدار نیامد
سقای حرم سید و سالار نیامد

علمدار نیامد علمدار نیامد
ای هم‌سفـران مـاه بنـی هاشمیان کو؟

آرام دل و دیده و آرامش جان کو؟

آیینه‌ی عشق از پی دیدار نیامد
علمدار نیامد علمدار نیامد

دل‌هـای پریشـان شـده شیرازه ندارد
گنجـایش انـدوه و غـمِ تازه ندارد
دل خون شد و مجنون شد و دلدار نیامد
علمدار نیامد علمدار نیامد

آن گل که چمن عاشق بوسیدن او بود
آن ماه که ما را هوس دیدن او بود
صد بار به ما سر زد و این بار نیامد
علمدار نیامد علمدار نیامد

برگـرد عمـو! دل هـوس آب نـدارد
امشب بـه خدا دیده‌ی ما خواب ندارد
ای پردگیـان محـرم اسـرار نیامد
علمدار نیامد علمدار نیامد

شاعر : محمد جوا

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 05:46
• نوشته شده توسط
• جواد

چرا ای غرق خون از خاک صحرا بر نمی خیزی
حسین آمد به بالینت تو از جا بر نمی خیزی
نمــــــاز ظــــــــــهر را با هم ادا کردیم در مَقتل
بُود وقت نماز عصر تو از جا بر نمی خیزی
خیام کودکان خـــــــــالی از آب است و پر افغان
چرا سقای من از پیش دریا بر نمی خیزی
عدو از چار سو آهنـــــــــــــگ یَغمای حرم دارد
چرا آخر برای دفع اعدا بر نمی خیزی
منــــــــــــم تنها و تن های عزیزانم بخون غلطان
چرا بر یاری فرزند زهرا بر نمی خیزی
شکست از مــــرگ تو پُشتم برادر مرگ تو کُشتم
که می دانم دگر از خاک صحرا بر نمی خیزی
دستم تکیه کن بــــــــــــــرخیز با من در برِ زهرا
چو می بینم زبی دسیت کز جا بر نمی خیزی

شاعر:اس

• شنبه
• 17
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 06:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای خداوند ادب، بنده ی عشق
کشته مهر و وفا، زنده عشق
ادب و عشق و وفا، مرهونت
همت و جود و سخا، مدیونت
شرف و غیرت و مهر و احساس
جاودانی زتو باشد- عباس (ع)
پیش سرو قدت، از خجلت خویش
سرو افراخته قد- سر در پیش
نخل جودی تو و- احسان، ثمرت
صد چو حاتم- چو گدایان به درت
پسر شیر دل شیر خدای
شاه بیت غزل عشق و وفای
سرمه ی چشم ملک، خاک رهت
مشتری، مهر- به چهر چو مهت
بسکه ماه رخ تو دل می برد
دل زدیوانه و عاقل می برد
عاشقان ریزه خور خوان تواند
جمله طفلان دبستان تواند
عقل- مبهوت وفاداری تست
عشق، حیران فداکاری تست
مشعل عشق، تو افروخته ای
شمع را سوختن آموخته ای
جز تو ای باخته سر در ره عشق
کیست؟ استاد به دانشگه عشق

• شنبه
• 17
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 07:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

لب تشنه ، بر لب آب با خون وضو گرفتم
با خون وضو گرفتم
پاداش نوکری را خون گلو گرفتم
خون گلو گرفتم
دستم ز تن جدا شد
در راه دین فدا شد 2
بابم علی خبر داد روز ولادت من
روز ولادت من (2)
هم از شکستن سر ، هم از شهادت من
هم از شهادت من
دستم ز تن جدا شد
در راه دین فدا شد 2
عشق عزیز زهرا باشد عبادت من
باشد عبادت من
زهرا چرا نیاید بهر عیادت من
بهر عیادت من
دستم زتن جدا شد
در راه دین فدا شد 2
لبتر نکردم از آب یاد لب سکینه
یاد لب سکینه
من اوفتاد ه بودم از پا او می زند به سینه
او می زند به سینه
دستم ز تن جدا شد
در راه دین فدا شد 2
چشم به راه و مانده تیغ معاندین کو
تیغ معاندین کو
سر را سپر نمدم عمود آهنین کو

• جمعه
• 26
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

عباسم و فرمانده کل قوایم 2
فرزند دلربای علی مرتضایم
بر کودکان آب آورم ، سردار و میر لشکرم
الله اکبر 2
هر چند کام خشک سقا تر نگردد 2
بی آب به سوی خیمه زنده بر نگردد
افتاده از دستم علم ، دستم ز پیکر شد قلم
الله اکبر 2
یکدم قدم گر بر سر نعشم گذاری 2
جان برون از پیکرم را بر تن آری
بگذار پا بر چشم من ، بنگر ز خون تر چشم من
الله اکبر 2
بودم فدایی تو از طفلی برادر 2
گرد سرت قنداقه ام گردادنده مادر
هم ساقی لب تشنگان ، هم خیمه ها را پاسبان
الله اکبر 2

شاعر : حاج علی انسانی

• جمعه
• 26
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

الا ای آن که در خون غوطه دادی پیکر خود را
سرت نازم که افکندی به پای حق سر خود را
لب خشکت سخن از همّت و مردانگی گوید
که کامت خشک بود و تر نکردی حنجر خود را
تو ای مه چون حلالم کردی و گشتم تماشایی
اگر خواهی ببینی باز کن چشم تر خود را
دو چشمم کشته سقا اشک افشانت و می گوید
مخور غم گر که بینی چاک چاک آب آور خود را
دلم چون چشم تو خون گرید اَمّا خصم می خندد
زند کف گویدم دادی ز کف سر لشکر خود را
اگر بی اختیارم برسر نعش تو حق دارم
که بی تو لشکر جق داد از کف سنگر خود را
دگر امشب ندارد خواب ره در چشم طفلانم
گرفتم این که برگردم چه گویم دختر خود را
مرا خواندی برادر بهر اول بارو دانستم
که خواهم دید بر بالین

• پنج شنبه
• 16
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

علمدار توام گرفتار توام
عزیز فاطمه خریدار توام
تویی ماه تمامم تو پیر و امامم تویی ذکر مدامم
حسین جانم حسین (2)
*****
بیا در علقمه نگار نازنین
تماشایی شده گل ام البنین
تو هستی بود و هستم ز جامت مست مستم جدا شد هر دو دستم
حسین جانم حسین (2)
*****
منم ساقی ولی شکسته ساغرم
شده سقا خجل ز طفلان حرم
تب و تابی ندارم دُر نابی ندارم دگر آبی ندارم
حسین جانم حسین (2)
*****
کنارعلقمه به پیش چشم یاس
به مشک کودکان کنم من التماس
بیا ماه دل آرا چکیده اشک سقا روی دامان زهرا
حسین جانم حسین (2)
*****
ببین شرمندگی بجانم زد شرر
بسوی خیمه ها نمی آیم دگر
بجانم زد شراره نگاه شیر و خواره میان گاهواره
حسین جانم حسین (2)

• دوشنبه
• 19
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

مانده روي زمين تمام هستم حسين
بـر سـر راه تو فتاده دسـتم حسين
تا که من زنده ام از تو شرمنده ام
مستم ز جـام تو هستم غـلام تو
* * * * * * * * * *
به تماشا بيـا اي دلبر نازنين
تشنه پرپر شده لاله ام البنين
بهتر از جان من دين و ايمان من
مستم ز جام تو هستم غلام تو
* * * * * * * * * *
قبله من ببين مـرا به حـال سجود
مست مستم ز عطر بوي ياس کبود
به لب علقمه آمده فاطمه
مستم ز جام تو هستم غلام تو
* * * * * * * * * *
به تماشاي من بيا بيا از حرم
شده از هم جدا دو دست و مشک و علم
تو ببين اشگ من گريه مشگ من
مستم ز جام تو هستم غلام تو
* * * * * * * * * *
سـيد و سـرور و مولي الموالي حسين
کم بزن بوسه بر دو دست خا

• دوشنبه
• 19
• مهر
• 1395
• ساعت
• 12:58
• نوشته شده توسط
• سیده زینب فیض

حسین یار ندارد
عبّاس علمدار کجایی که حسین یار ندارد
تنها شده او یـاور و سرلشکـر پیکار ندارد
یار دِگـری روبـروی دشمـن غـدّار ندارد
هنگامة رزم است و دگر میر سپهدار ندارد
عبّاس علمـدار کجایی؟ سردار سپهـدار کجایی؟
بازآ که حسین یار ندارد سرلشکـر پیکـار ندارد
بـازآ بـه حـــرم یـار دلـاور
گردیده حسین بی کس و یاور
ای یار به خون خفتـه کجایی ؟
دل ها شـده در غصـّه شنـاور
چشمـان ترم بوده به دستـت
دلخوش به دو چشم حق پرستـت
بـاور نکنـم گر چـه دو دیـده
در دجلة خون دیـده نشستـت
سقـّای وفـادارم عبـّاس علمـدارم
دست قلمـت کو؟ مشک و علمت کو؟
عبّاس علمدار کجایی که حسین یار ندارد
عبّاس علمـدار کجایی؟ سردار سپهـدار

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:54
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

هر جوریه پاشو برادر
از قتلگاه زینب و ببر
موندن میون نامحرما
سخته برا دختر حیدر
پشت پناهم پاشو کمک کن باید برم خیمه ولی می لرزه زانوم
چشای خیسم سیاهی میره نمی زاره از جا بلند شم درد پهلوم
برات بمیره خواهرت
خاکی شده موی سرت
جدا شد از هم پیکرت
برادر غریب من

رو خاکی ای آسمون چرا
از پهلوهات می ره خون چرا
جسمت همه رفته به غارت
می گرده این ساربون چرا
چشمت زدن ای غریب مادر این جای سنگ چیه رو پیشونیت نشسته
عوض شده وای حالت دستات انگار تموم استخوناتم شکسته
فدای تو هر چی دارم
دیگه توونی ندارم
این نیزه رو در بیارم
برادر غریب من

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• سجاد

خیمه ها در خطر است

ای علمدار رشیدم برخیز خیمه ها در خطر است
ای سپهدار شهیدم برخیز زینبم منتظر است
ای وفـادار وحیدم برخیز کودکم دیده تر است
ای مرا یار سعیدم برخیز وقت رزم دگر است
******
برخیـز ، ای علمدار ای ساقی وفـادار
برخیز ببین حسینت تنها شده به پیکار

عباس باوفـا تو علمـدار لشکری
نور دوچشـم زادة زهرای اطهری
امید کودکان حرم بر دو دست توست
باور نمی کنم که أخـا پاره پیکری

دیدم به دشت خون دریای لاله گون
جسم تو را نگون ای عباسم ، ای سقایم

ای علمدار رشیدم برخیز خیمه ها در خطر است
******
برخیز و یاوری کن بازم دلاوری کن
با یک سپـاه کامل تنها ، برابری کن

برخیز و روبه روی ستم کن دلاوری
تیغ دو دم

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 12:30
• نوشته شده توسط
• سجاد

کو علم عباست

یا حسین کو علم عباست ؟
دیده محترم عباست
دست از تن قلم عباست
جان فدای قدم عباست
******
رفته تا علقمه با مشک و علم
یادش افتاده صغیران حرم
حیف دستان رشیدش شده از شانه قلم
ساقی آب آور ، بی‌کس و بی‌یاور

ساقی و دست جدا پرچم افراز خدا
روی ساحل شده لب‌تشنه رها
ساقی آب آور ، بی‌کس و بی‌یاور

رفته از دست حسین سردارش
غرق خون گشته علم بردارش
آه و افغان شده بر لب جاری
بی دلاور شده در پیکارش

دیده‌ای به خیمه‌گاه دیده‌ای به نای شاه
می‌رود دست تهی به گود سرخ قتلگاه
بعد آن میر علم ، ساقی آب آور ، بی‌کس و بی‌یاور

یا حسین کو علم عباست ؟
******
خون شده چشم حرم در غم او
مانده بر خاک بلا پرچم او
مشک

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:44
• نوشته شده توسط
• سجاد

مرحبا میروفا
از دل علقمه آمد این صدا مرحبا میر وفا
تشنه از آب روان گشته جدا مرحبا میر وفا
ردّ دستان ترش مانده به جا مرحبا میر وفا
دیده در آب روان روی أخا مرحبا میر وفا
*****
ساقی تشنه که سرخیل دلاورها بود
فاتح شط فرات از همه باورها بود
آب ناخورده به آئینة علقم پس داد
در دل آب روان عکس برادرها بود
ردّ دستان ترش بر دل علقم باقی
روی لبهای فرات حسرت کام ساقی
( تشنه باشی و ننوشی به هوای دگری )
بسته بر سینة آئینه عجب میثاقی
از دل علقمه آمد این صدا مرحبا میر وفا
******
آب خوش موج زنان پیش لبانِ تشنه
هوس انداخته در
عمق دهان تشنه
برتر از اهل وفا از لب آن می گذرد
کرده تدریس وفا با دل و جان تشنه
مرحبا می

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:52
• نوشته شده توسط
• سجاد

#واحد حضرت #عباس علیه السلام

افتادی و لشکرم افتاد
افتادی و خواهرم افتاد
ادرک اخا گفتی و دیدم
تو قتلگاه مادرم افتاد
وقتی برادر افتادی از زین شد از غمت خاک دو عالم بر سر من
جسمت برادر به هم می ریزه بلند نشو به احترام مادر من
آه ای برادر پا نشو
این دم آخر پا نشو
می میره مادر پانشو
سقای دشت کربلا

تنها امید قیام من
پشت و پناه خیام من
تا که تو هستی حرم امنه
ای ذوالفقار نیام من
حالا که جسم تو روی خاکه انگار داره پشت همه عالم می لرزه
ای غیرت الله چشماتو وا کن دور و بر خیمه پر از چشمای هرزه
گرچه شده دستات قلم
تکیه بزن به این علم
دشمن رسیده به حرم
سقای دشت کربلا

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 12:54
• نوشته شده توسط
• سجاد

سبک ۲ ـ ذکر / واحد سنگین ـ دست
هر دو دستِ تو ببویم
بكشم بر سر و رویم
با دو دستم ز رخِ تو
خون و خونابه بشویم
بر زمین پای خودت می كشی ای سالارم
پشت من بعد تو بشكسته و من بی یارم
سرو افتاده به خاكم
داغ تو كرده هلاكم
ابوفاضل ـ ابوفاضل(۴)
بده قدری تو جوابم
از غمت خانه خرابم
چه بگویم به رقیه
به سكینه به ربابم
ای برادر دلم از زخمِ سرت می سوزد
دانم از تشنگی حتی جگرت می سوزد
رفتی ای پشت و پناهم
ای علمدارِ سپاهم
ابوفاضل ـ ابوفاضل(۴)
مرو ای دار و ندارم
ای اخا چاره ی كارم
آمده بهرِ تسلی
فاطمه مادرِ زارم
مادرم آمده تا نازِ تو دلخون بكِشد
تیرِ بنشته به چشمانِ تو بیرون بكِشد
علقمه غرقِ گلِ یاس
آمده مادرِ عبا

• جمعه
• 30
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 23:09
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

سبک 19 ـ ذکر / واحد ـ باب الحوائج
اگر که دل شکسته ای
از دنیا خسته ای
از پا نشسته ای
بگو یا ابالفضل
خیلی رئوف و با وفاست این آقا
شاهِ همه پهلوناست این آقا
دستای اون دست خداست این آقا
یا سیدی باب الحوائج عباس(3)
اگر که اشک و غم داری
درد و الم داری
عشق حرم داری
بگو یا ابالفضل
به سینه ها جلا می ده این آقا
حاجت نوکرا می ده این آقا
جواز کربلا می ده این آقا
یا سیدی باب الحوائج عباس(3)
اگر که بی برادری
با غم برابری
بی یار و یاوری
بگو یا ابالفضل
کشته ی بغض و کینه هاست این آقا
امن و امانِ خیمه هاست این آقا
پشت و پناه شیعه هاست این آقا
یا سیدی باب الحوائج عباس(3)

• شنبه
• 31
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 00:24
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس