شعر امام زمان (عج)

مدهوشم از این عطر پراکندهٔ سیب
این است همان رایحهٔ روح‌فریب
گفتم: که شبِ فراق، طولانی شد
گفتند: بخوان «اَلَیسَ صُبحٍ بِقَریب»

• پنج شنبه
• 13
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:31
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را

تا باد صبا بوی تو را در چمن آرد
برداشته هر شاخ گلی دست دعا را

باشد همه شب نام خوشت ورد زبانم
اَصبَحتُ عَلَی ذِکرِکَ سِرّاً و جَهارا...

در کوی تو دیگر به سرافرازی ما کیست؟
گر عشق کند خاک به راهت سر ما را

عمری‌ست «حزین» را کف امید فراز است
امید که محروم نسازند گدا را

• شنبه
• 15
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:18
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

یک روز به هیأت سحر می‌آید
با سوز دل و دیدهٔ تر می‌آید
یک‌روز به انتقام هفتاد و دو شمس
با سیصد و سیزده قمر می‌آید

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 16:56
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

الشام...الشام...الشام... غربت‌شمار شهیدان
اندوه... اندوه... اندوه... ای شام تار شهیدان

می‌خواهم ای شام نیلی! آنقدر آتش بگریم
تا عاقبت گم شوم گم، گم در غبار شهیدان

می‌خواهم آن‌سان بگریم تا در تَف خون بپیچد
پژواک فریادهای دنباله‌دار شهیدان

هیهات هیهات هیهات: بانگ اناالحقّ عشق است
هیهات‌گو می‌روم من تا پای دار شهیدان

ای عشق آلوده دامن! شاید شفیع تو باشم
گر روز محشر برآرم سر از تبار شهیدان

جان بر لب آمد کجایی؟ ای خون‌بهای من و عشق!
الغوث الغوث الغوث ای انتظار شهیدان

• چهارشنبه
• 19
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زمین ز بتکده‌ها پُر شده‌ست، ابراهیم!
دوباره دور تفاخر شده‌ست ابراهیم

گرفته هرز تجمل حصار حوصله را
که نان سادگی آجر شده‌ست ابراهیم

دمیده بر ریۀ‌ شهر، دود تلخ ریا
و روزگار تظاهر شده‌ست ابراهیم

مذاق اهل محبت در این زمانۀ‌ بد
اسیر طعم تکاثر شده‌ست ابراهیم

چه زود گم شده در کوچه‌های عادت، عشق
زمین دچار تنفر شده‌ست ابراهیم...

تبر به دوش چرا از سفر نمی‌آیی؟
زمین ز بتکده‌ها پُر شده‌ست ابراهیم

• چهارشنبه
• 19
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:25
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

امام مهدی(علیه‌السلام):

«أَنَا بَقِيَّةُ اللهِ فِی أَرضِهِ وَ الْمُنتَقِمُ مِن أَعدَائِه‏»

من تنها بازماندۀ خدا در زمین و انتقام گیرنده از دشمنان او هستم.

? كمال الدين و تمام النعمة، ج‏۲، ص۳۸۴

آن مرد که با قیام برخواهد خاست
در منظر خاص و عام، برخواهد خاست
با اذن خدا برای پیروزی حق
با نیّت انتقام، برخواهد خاست

• چهارشنبه
• 19
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:48
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

زمان چه بی‌هدف و ناگزیر در گذر است
زمان بدون شما یک دروغ معتبر است!

زمین دوباره اسیرِ خداییِ بت‌هاست
دوباره دست «هبل» روی شانۀ تبر است

عبور کن، و به دروازه‌های شهر بگو
از این به بعد در این شهر اسم شب، سحر است

بدون اذن تو که شرط پرکشیدن‌هاست
پرنده می‌پرد اما اسیر بال و پر است

تو نیستی، وَ جهان بی‌تو کودکی‌ست یتیم
زمین سری، که به فکر نوازش پدر است

• چهارشنبه
• 19
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:54
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

اندام کلامِ شعرا بی تو نحیف است
نام تو حریرانه ترین شعر لطیف است
ای سبزترین قافیه یِ شــعر و ترانه
احوالِ غزلهام...فقط با تو ردیـف است

• یکشنبه
• 6
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بیا ای دل یه دَشتستون بگِرییم
بیا با چشمایِ بی جون بگرییم
شبیهِ مادرش داره می‌سوزه
بیا با های هایش خون بگِیرییم

نشونیِ جمالت رو بگیریم
که شاید زیرِ بالت رو بگیریم
تو این روضه نشستیم تا بیایی
که گرد و خاکِ شالت رو بگیریم

شبیه اَبر بُغضی دارم امشب
شبیهِ آسمون میبارم امشب
ببین حالم بده حالم رو خوب کن
ببین خستم ببین بیمارم امشب

چه خوبِ که به حالت مبتلا شیم
و با راهت شب و روز آشنا شیم
بیا تا ما جوونیم با تو باشیم
که پیری میادو شاید نباشیم

میشه یعنی از این غمها بمیرم
کنارِ گریه‌ی زهرا بمیرم
خجالت میکشم از قلبِ سنگم
دعا کن ظهرِ عاشورا بمیرم

یتیم می‌بینی از دختر میخونی
کنارِ آب از اصغر میخونی
هزا

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:42
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

خودت بگو که چگونه حجاب چشمی که
اسیر هرکس و هر چیز و هر مکان شده است،

رَوَد کنار و ببیند جمالِ آن کس را
که در پِی اَش خود خورشید هم دوان شده است!؟

• چهارشنبه
• 3
• مهر
• 1398
• ساعت
• 10:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماپیرودینومكتبوقرآنیم

ازروزالستباتوهمپيمانيم

كورىحسودانتوبعدازصلوات

عجللولیکالفرجمیخوانیم

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1398
• ساعت
• 12:46
• نوشته شده توسط
• charmi

کشیده بین من و تو اگر چه پرده خطایم
خوشم به این که وجودِ تو شد شفیع جزایم
شرف زِ عشقِ تو دارم که حق نموده عطایم
ارادتم به تو افزون نموده قدر و بهایم

اگر چه غرق خطایم به لب ثنای تو دارم
تویی امید و پناهم تویی همه کس و کارم

چه میشود که بیاید دگر زمان ظهورت
شبِ سیاهِ فراقت سحر شود به حضورت
نسیبِ دیده و دلها شود طلیعه ی نورت
تو چون جناب سلیمان جهانیان همه مورت

چه میشود که به موری رسد عطای سلیمان
حکومتِ تو حویدا کند کرامتِ انسان

بیا ز حوری و غلمان و انس و جن و ملک سر
یگانه حجت باقی ز نسل پاک پیمبر
ببین که بی تو خزان شد بهارِ مسجد و منبر
بریده تیغِ ریا از حسینیانِ زمان سر

و رفته راسِ دیانت به ر

• پنج شنبه
• 7
• آذر
• 1398
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جمعه‌های انتظار

شب هجران سحرگردد الهی
جهانی باخبر گردد الهی
بگو با یوسف زهرا که آقا
ظهورت زودتر گردد الهی

• جمعه
• 15
• آذر
• 1398
• ساعت
• 12:25
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

امشب شده... گر دلِ تو آگاه
با سوز دعا و نالہ و آه
در صدرِ حوائجت طلب کن؛
امر فرجِ بَقیـــــــــةَ اللہ

• پنج شنبه
• 28
• آذر
• 1398
• ساعت
• 17:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یلدای انتظار
دیریست ماندگار یلدای انتظاریم
در حسرت طلوع خورشید هشت وچاریم

با طلعت رخ او یلدای ما سر آید
اندر خزان دلها مشتاق آن بهاریم

او پشت ابر غیبت ما در حصار ظلمت
محتاج بر ظهور آن دُرّ شاهواریم

ازکف برفته طاقت اندر فراق رویش
عجل فرج به لبها،دست دعا برآریم

مقصود عالمین ومحبوب کردگارست
ماهم برای مولا مجنون جان نثاریم

ای کاش زنده باشیم در موسم ظهورش
تا در صف سپاهش جانانه جان سپاریم

شعر:اسماعیل تقوایی

• شنبه
• 30
• آذر
• 1398
• ساعت
• 17:14
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

بی تو یک روز نشد خوب به فردا برسد
یا دعا از سر سجاده به بالا برسد
زندگی سخت نفس می کشد اینجا بی تو
کی به آخر نفس این شب یلدا برسد
چشم باران زده کوچه به راه است هنوز
کاش آهنگ قدم هات به اینجا برسد
حسرت یخ زدۀ پنجره ها را دریاب
تا به گرمای دمت فصل تماشا برسد
سیزده قرن زمین چشم به راهت مانده
نکند کار دوباره به اگر ها برسد
درد دیرینه یک قوم تو را می خواند
با تو این زخم قدیمی به مداوا برسد
اگر از عمر جهان ثانیه ای باقی بود
باید آن ثانیه حرف تو به دنیا برسد
…
شجره نامه ما مثل سحر معلوم است
چون به سر سبزی سرشاخه طوبی برس

• سه شنبه
• 3
• دی
• 1398
• ساعت
• 14:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شب یلدا شد و اختر شماری می کند این شب
دل صد پاره ی ما را اناری می کند این شب

به تسبیح سحر پایان دهد عمر بلندش را
به فردای جزا آموزگاری می کند این شب

شب تاریک و طولانی خود را می برد تا صبح
تو را تشویق بر امیدواری می کند این شب

اگر عطر حضور یار را در جمع خود بیند
زمستان را به بوی او بهاری می کند این شب

همه چشم انتظار شام یلدا بوده اند اما
به وصل یار خود چشم انتظاری می کند این شب

زمان در حال رفتن هست او در حال برگشتن
به شوق روی مهدی پافشاری می کند این شب

اگر بی بهره شد از روی آن ماه جهان آرا
به یاد موی او شب زنده داری می کند این شب

ز تشبیهی که می گویند از او بر گیسوی دلبر
به شب های دگر پرو

• چهارشنبه
• 4
• دی
• 1398
• ساعت
• 10:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دورهمی محفل یلدا به چه قیمت؟
وقتی تو نباشی و تماشا به چه قیمت؟

حافظ که فقط از غم این فاصله ها گفت
هی فال زدن فال زدنها به چه قیمت؟

بی تاب تر از زلزله ی بم شده کوچه
غیبت که نشان داد بلا را به چه قیمت..

فصلی که گذشت و نگران ماه دی آمد
بایک چمدان شعر و سرما به چه قیمت...

شهری که نشد پنجره هایش به افق باز
گل هم که نخندید و نشد وا به چه قیمت؟

تو گریه ی پنهانی و ما غافل و بی عار
این خنده ی مصنوعی لبها به چه قیمت؟

همسایه ی یوسف نشدن درد کمی نیست
لطفا تو بگوچشم ذلیخا به چه قیمت...

• چهارشنبه
• 4
• دی
• 1398
• ساعت
• 12:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
.
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف های بی کران کرد
.
چرا چون لاله خونین دل نباشم
که با ما نرگس او سرگران کرد
.
که را گویم که با این درد جان سوز
طبیبم قصد جان ناتوان کرد
.
بدان سان سوخت چون شمعم که بر من
صراحی گریه و بربط فغان کرد
.
صبا گر چاره داری وقت وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد
.
میان مهربانان کی توان گفت
که یار ما چنین گفت و چنان کرد
.
عدو با جان #حافظ آن نکردی
که تیر چشم آن ابروکمان کرد
.

• پنج شنبه
• 5
• دی
• 1398
• ساعت
• 11:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از روزِ ازل گرفته بودی دستم
دل از تو گرفتم؛ به ظواهر بستم

آقا گله ای از تو ندارم... وقتی؛
گم کردمت و خودم مقصّر هستم!

• سه شنبه
• 17
• دی
• 1398
• ساعت
• 02:07
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هرتكيه اي كه باقَدَمَت پا گرفته است

بي شك اجازه ازخودِ زهرا گرفته است

ميسوزدازغمت همهٔ تاروپودِ من

باهَرزبانه مِهرِ توبالا گرفته است

عمريست مانده درعطشِ ديدنت دلم

اما گناه، راهِ تماشا گرفته است

دوراز مَسيرِعشقِ توميگرددعاقبت

هركَس كه راهِ عشرت دنياگرفته است

هستي كه هست تشنهٔ عدل وعدالتت

ازظلمِ ظالمان دل دنيا گرفته است

بَرانتقامِ محسنِ شش ماهه،دربهشت

دستِ قنوت, اُم ابيها گرفته است

"بايدخودت براي ظهورت دعاكني"

عِصيانِ ماكه روحِ دعاراگرفته است

خوشبخت آن كَسي ست كه هنگام امتحان

ازصاحب الزّمانِ خودامضاگرفته است

• شنبه
• 19
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور