ای امید همیشه دنیا
آفتابی برای فرداها
بی تو تکلیف عشق روشن نیست
بی تو حرفی برای گفتن نیست
ظرف صبر زمانه لبریز است
بی تو دنیا همیشه پاییز است
حرف ها در دل قلم مردند
عشق را بی تو سکه ها بردند
کوچه هامان اسیر عریانی ست
همه ی عشق ها خیابانی ست
بی تو خوب است حال خیلی ها
نیستی در خیال خیلی ها
دور از چشمتان حرام خدا...
شده حالا حلال خیلی ها
ذوق هامان اسیر نان شده است
نان آزادگی گران شده است
حق ز باطل نمیشود معلوم
برزخ آخرالزمان شده است
سقف رؤیایشان چه پوشالی ست
بی تو دیگر چه جای خوش حالی ست
وقت غربال مردمان دیدیم
نام های بزرگ توو خالی ست
دیگر آن ندبه های عاشق نیست
جمعه هامان شبیه سابق نیست
هر چه غیر
- دوشنبه
- 18
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 19:06
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
غَرقِ مُحبَّت مے شَوَد دُنیا زَمانِ تو
حقا جلوات احسن الحال تویی
سياهي را زِدل اي دوست بيرون ميكنم امشب
هزاران چشمِ سر بیهوده وصلت را طلب دارند
با یاد تو چشمان تر را دوست دارم
من با قلم اشک نوشتم که بخوانی
نفس بریده ازین انتظار جانفرسا
