شعر امام زمان (عج)

می ­پرستیم بُتی را که انیسِ جان است
دل ز جور و ز جفای دگران ویران است
دلبری، دوش، به غَنجی رهِ عشقم می ­زد
گفتمش: فکر نکن کندنِ دل آسان است
عشقِ من با دگران، عشق نبود و غم بود
لیکن این یار، جدا از دگرِ یاران است
سوخت قلبِ دغلِ بی ­دلی و بی ­هنری
این دلِ سوخته، تنها هنرش ایمان است
همه دل ­های جهان در رخِ او حیرانند
او پریشانیِ این قافله را سامان است
عشق را آینه ­دار اوست که خود آینه است
راهِ عاشق ­کُشی ­اش شاخه­ ای از عرفان است
همه ­شب چشمِ سیاهش میِ غُفران ریزد
وز غمش چشمِ جهان واله وُ خون ­افشان است
عالمی دستِ دعا سویِ حریمش دارد
آفتاب است و زیارتگَهِ مَه­رویان است
سرِ سجّاده ­ی هر کس بروی، ق

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

آمد بهار و بی گل رویت بهار نیست
باد صبا مباد چه پیغام یار نیست
بی روی گلعذار مخوانم بلاله زار
بی گل نوای بلبل و شور هزار نیست
بی سر و قدّ یار چه حاجت بجویبار
ما را سرشک دیده کم از جویبار نیست
بی چین زلف دوست نه هر حلقه ای نکوست
تاری ز طرّه اش به ختا و تتار نیست
بزمی که نیست شاهد من شمع انجمن
گر گلشن بهشت بود سازگار نیست
گمنام دهر گردد و ویران شود به قهر
شهری که شاه عشق در او شهریار نیست
ای سرو معتدل که بمیزان عدل و داد
سروی باعتدال تو در روزگار نیست
ای نخل طور نور که در عرصه ظهور
جز شعله رخ تو نمایان ز نار نیست
مصباح بزم انس بمشکوه قرب قدس
حقّا که جز تجلّی حسن نگار نیست
ای قبله عقول که اهل قبو

• سه شنبه
• 25
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

هرجا غزل به قافیه یار می‌رسد
ای دل حکایت تو به تکرار می‌رسد
یک‌روز صبح زود تو از خواب می‌پری
چشمت به او می‌افتد و پر در می آوری
او کیست؟ تازه قصه‌ی ما می‌شود شروع
بود و یکی نبود خدا می‌شود شروع
ناگه به خود می‌آیی و درمانده می‌شوی
دل‌خسته از بهشت خدا رانده می‌شوی
طوفان شروع می‌شود و ماجرا تویی
کشتی به آب می‌زند و ناخدا تویی
از شهر می‌گریزی و تنها، تبر به دست
حتی بت بزرگ دلت را شکسته است
یک‌روز دیگر از تو نجابت، نگاه از او
زل می زنی به چشم زلیخا و آه از او
این قصه در ادامه به دریا رسیده است
یعنی عصا دوباره به موسی رسیده است
دل پادشاه گشت و سلیمان ماجراست
بلقیس پس کجاست که پایان ماجراست
ای روزگار

• سه شنبه
• 25
• تیر
• 1392
• ساعت
• 13:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

كاش در شب هاى سردم ,تا دو دل يك مى شد و
در ميان لوح قلبم اسم تو حك مى شد و
أنقدر با چشم تو همراز مى بودم كه تا.
از زمين تا أسمان أيينه كوچك مى شد و
يك طرف درد و جدايي, يك طرف احساس و عشق
كاش از داغ دلم أگاه, اندك مى شد و
يك نفس ارام مى بودم ,سكوت شاعرى
در دل هر قافيه مرگ و رديف ظاهرى
مرگ من در زندگى جاريست ,مثل رود نيل
با خداى باطنم امشب كنار سلسبيل

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

چشم هایم را عوض کردم نگاهم را ... نشد
باز هم دیروزها رد شد ولی فردا نشد
هی نشستم تا شکستم در خودم با یاد تو
یک غزل حتی شبیه شعر مولانا نشد
من پر از تصویر های گنگ و موهومم هنوز
هیچ کس مشتاق حل این معما ها نشد
ماندم ودرجا زدم تا قلب من مرداب شد
شک به رفتن کردم و با شک دلم دریا نشد
گم شدم وا ماندم از ایلی که رفت از سرد سیر
هیچ کس دلواپس یک آدم تنها نشد
بعد ها گفتند یک دیوانه ازما کم شده
بیست وشش پائیز رفت و گم شده پیدا نشد

شاعر : حسین فروزنده

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای چشم تو برهم‌ز‌ن مستقبل و ماضی
یک شهر برآن چشم سیاه‌ات متقاضی
من پیش تو چون طفل عقب مانده‌ی ذهنی
چشمان تو چون مسأله‌ی سخت ریاضی
از چشم تو تا روز ابد چشم ندارم
گر حکم به قتل‌ام بدهد حضرت قاضی
یک روز اگر گوشه‌ی چشمی بنمایی
صد سال دگر می شوم از چشم تو راضی
از پنجره‌ی چشم تو گر نور بجوشد
سرسبز شود روح تب آلود اراضی
ای کاش که هر واژه‌ی چشمان تو را من
تحریر کنم در دل دیوانِ بیاضی
از فعلِ نگاه من و تو کاش بسازند
باز اهل زبان مصدر نایاب تراضی

شاعر : کاظم نظری بقا

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

کاش می شد چهره ات را دید، ای رؤیای من

بوسه ای از گونه هایت چید، ای رؤیای من

کاش می شد در کنارت ، پیش تو ای مهربان

دور از هر رنج و غم خندید، ای رؤیای من

کاش می شد دستهایم می گرفتی نازنین

تا توان دست تو را بوسید، ای رؤیای من

کاش می شد بهر تسکین دل غم پرورم

لحظه ای پیراهنت بوئید، ای رؤیای من

کاش می شد روزهای بی تو ، پایان می رسید

بی تو غم ها در دلم رؤید، ای رؤیای من

کاش می شد با تو یک شب کربلا بودم ، ولی

حیف در من آرزو پوسید، ای رؤیای من

باز می گویم من از عمق وجودم ، مهدیا

کاش می شد چهره ات را دید ، ای رؤیای من

• دوشنبه
• 14
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 19:43
• نوشته شده توسط
• جواد فاتح

کرده ام نذر گدای سر کویت باشم

دل به دستت بدهم مست سبویت باشم

ای تو دریای کرم بر من بی دل مپسند

شاخه ای خشک شده بر سر جویت باشم

آرزو بر دل ما نیست جفا پس ای دوست

کی شود قطره ای از آب وضویت باشم

ده نشان از کرمت خال لبت یار دلم

من ز خال لب تو، تشنه رویت باشم

به منم جام بلا ده که شوم محرم تو

تا منم سامع آن سر مگویت باشم

شاعر جعفر ابوالفتحی

• جمعه
• 18
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 04:26
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

مریض کوی جنونم، دوای من وصل است

جواب کرده ی عشقم، شفای من وصل است

نصیب من غم هجران شد از هزاران جرم

گناه جان و دل و دیده های من وصل است

شکایتی ننمودم ز فتنه های فراق

سکوت و صبر دل و ماجرای من وصل است

دل شکـسته و غـمدیـده را کجـا ببرم..؟

سـوار مـوج جنـون، نـاخدای من وصل است

چگونه کعبه روم، بـا چه رو طواف کنم

طواف کعبه و سعی و صفای من وصل است

ز خاک کوی تو ای دوست، بر ندارم چشم

که نور چشم من و توتیای من وصل است

اگر که نیکم اگر بد، نوشته پایِ توأم

درون برزخ هجرت، جزای من وصل است

به زیر تیغ غمت ، سر نهاده ام عمری

شهید عشق توأم، خون بهای من وصل است

به روی خواهش نفسش نهد مهاجر پای

شک

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

چندیست بی چشمان تو من از نشاط افتاده ام
بی گرمی دستان تو از سور و سات افتاده ام
از بس که دوری دیده ام این روزها فهمیده ام
مانند باران بهار از چشمهات افتاده ام
هر جمعه با اشک و دعا در گوشه ی سجاده ها
مست از دعای ندبه یا عطر سمات افتاده ام
بی تو غزل خوانیم پر ، مستیم پر ، هستیم پر
بی تو تمام روز در فکر نجات افتاده ام
اشکم که در چشمان تو ... موجم که در طوفان تو
برگم که در باران تو... بر دست و پات افتاده ام
پر هستم از ایمان و شک ، یا لیتنی کنت معک
بی تو شبیه قاصدک کنج حیاط افتاده ام

شاعر : مرضیه مرادی

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلم هوای تو دارد، هوای فیض حضور
دوباره بر سر راهت نشسته‌ام، چه صبور
نشسته‌ام سر راهی که می‌وزد عطرت
و ایمن است و مقدس مثال وادی طور
به روی لب همه دارم دعا برای فرج
اجابتی بنما و بیا از آن ره دور
به پای مقدم پاکت فدا کنم جان را
ز طاق نصرت قلبم اگر کنی تو عبور
شکوه صبح سعادت نما به من نظری
که غرق ظلمت خویشم الا تجلی نور
شود که مهدی زهرا رسم به آرزویم؟
عنان اسب تو گیرم به صبح روز ظهور

شاعر : مصطفی فروردین

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 08:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلبرا سوی تو من نامه ی هجران دارم

وبه چاه دل خود یوسف کنعان دارم

گرچه میدانم از این هجر به سودی نرسم

روز و شب کنج دلم شام غریبان دارم

mmdezsama.javanblog.com

• دوشنبه
• 21
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 13:37
• نوشته شده توسط
• محمد میثمی

اللهم عجل لولیک الفرج

آدینه شد و پر از خطاها هستم

من حائل بین خود وَ آقا هستم

با حال بدم ولی یقین می گویم

من منتظرت به جان زهرا هستم

شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• جمعه
• 14
• مهر
• 1391
• ساعت
• 06:15
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

از بهر ظهور تو دعا باید کرد

با قلب شکسته صد نوا باید کرد

یعنی که برای فرجت هر جمعه

مهدیّ زمانه را صدا باید کرد

شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• جمعه
• 14
• مهر
• 1391
• ساعت
• 07:08
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

سلام می کنم به تو ، /.توئی که نور دیده ای

توئی که سالها ز من به جز بدی ندیده ای

سلام می کنم به تو یگانه آرزوی من

نگار بی قرینه ای که زهر غم چشیده ای

فدای خاک پای تو تمام هست ونیستم

مباد بشنوم که دل از عاشقان بریده ای

شبی برای دیدنت به خواب، نذر می کنم

شب دگر در این تبم ، چگونه آرمیده ای

چه روزها که رفته و چه روزها که می رسد

چه زخمها برای من به جان خود خریده ای

نگاه کن عزیز من جهان واژگونه را

تو لحظه لحظه در پی ام دوان دوان دویده ای

سلام می کنم به تو غریب غائب از نظر

توئی که وقت بی کسی به داد من رسیده ای

سلام می کنم ولی خجالتت کشد مرا

امان ز محنتی که تو زدست من کشیده ای

شاعر:سید

• سه شنبه
• 22
• شهریور
• 1390
• ساعت
• 08:50
• نوشته شده توسط
• سیدحسن رستگار

بـه جـــای نـیـــش اگر نیشتـــــر شود پیدا
چنـــان عمیــــق زنـــد که جگــر شود پیدا
هـــوای پـر زدن از ســـر نمی رود بـیـــرون
"سفر خوش است اگر همسفر شود پیدا"
هـــوای خیـس نگاهم ز حال دل گویاست
ز چشـمـــه ســار نگه گه گهـر شود پیدا
ز من مجـــوی ســـوال شـــــرابـخواری را
به کفــــر متـهمم گـــر نظــــــر شود پیدا
روال مستــــی ما را مخـــوان به بدنامی
که گـه ز تـلخـی چـایـی شکر شود پیدا
مگیـر دست کم این شعلـه ی دل ما را
ز کاه گـاه چــــو کـوهی شرر شود پیدا
کفـن کشیـــده به خویـشم ز آبـرو داری
مبـــاد عیب من محتـضـــر شـــــود پیدا

شاعر : مجید پوریان منش

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

به خدا آخر دنياست بيا آقا جان
بر سرِ نام تو دعواست بيا آقاجان
زندگي كردن ما سخت تر از مردن ماست
معني مرگ همين جاست بيا آقاجان
گيج مانديم همه كوچه ي مهتاب كجاست ....؟
جمعه افسرده و تنهاست بيا آقا جان
مثل آرامش قبل از دلِ طوفاني ما
شهر آبستن فرداست بيا آقا جان
هرنمازي كه بدون تو زمان مي خواند
ديروقتيست ُفراداست بيا آقا جان
به بلنداي افق مي نگرد نبض زمين
تپش عشق محياست بيا آقا جان
گفته بودي بروي بازنمي گردي تا
دهكده دل خوش ِ شبهاست بيا آقا جان
چشم را شسته و يك جور دگر مي نگريم
پشت اين خاطره درياست بيا آقاجان
باز با هر تپش ثانيه ما دل خونيم ...
راستي اين همه غوغاست بيا آقا جان
مدتي مي شود اين مزرع

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

عشق سوزان است بسم الله الرحمن الرحیم
هرکه خواهان است بسم الله الرحمن الرحیم
دل اگر تاریک اگر خاموش بسم الله نور
گر چراغان است بسم الله الرحمن الرحیم
نامه ای را هُد هُد آورده ست آغازش تویی
از سلیمان است بسم الله الرحمن الرحیم
سوره ی والیل من برخیز و والفجری بخوان
دل شبستان است بسم الله الرحمن الرحیم
قل هو الله احد قل عشق الله الصمد
راز پنهان است بسم الله الرحمن الرحیم
گیسویت را باز کن انا فتحنایی بگو
دل پریشان است بسم الله الرحمن الرحیم
ای لبانت محیی الاموات لبخندی بزن
مردن آسان است بسم الله الرحمن الرحیم
میزبان عشق است و وای از عشق! غوغا می کند
هر که مهمان است بسم الله الرحمن الرحیم

شاعر : مه

• سه شنبه
• 25
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

سال ها رفت و دلم در تب و تاب است هنوز
نقش مستورى من؛ نقش بر آب است هنوز
به طرب حمل مکن سرخى رویم که ز هجر
قلب آکنده ز غم، دیده پر آب است هنوز
من کجا؟ یار کجا؟ طالع بیدار کجا؟
من اسیر غم او، بخت به خواب است هنوز
دامنش گیرم اگر لطف خدا یار شود
لیک افسوس که این قصه سراب است هنوز
سخت من طالب دیدار و تو غایب ز نظر
ز آتش هجر تو این قلب، کباب است هنوز
هم چو یک قطرۀ آبیم به دریاى جهان
زندگى زودگذر، هم چو حباب است هنوز
"ناصر" از عشق تو آموخت سخن گفتن را
زین سبب گفتۀ او گوهر ناب است هنوز

• سه شنبه
• 25
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلم خون گشت و پیغومت نیومد
صدایـــــی از بر و بومت نیومد
دو چشمم مونده در راهت حبیبم
طنیـــــــــــــن گام آرومت نیومد
...
گمونم دلخوری از کارم ، آقا !
نمی گیری سراغ خونه ی ما
اگه دست دل ما را نگیـــــری
نه اینجا آبرو دارم ، نه اونجا
...
می ترسم آخرش پیشم نیایی
به درمون دل ریشم نیایــــی
اگه خاکسترم را هم بسوزند
سراغ تل آتیشــم نیایـــــــی
...
بیابون غمم پایــــــــــون نداره
دو چشمم نــم نــم بارون نداره
دلم می خواد که دامونت بگیرم
خدا دونه که دستام جون نداره
...
نمی دونم زمینی ، آسمـونـــــی ؟!
میون دشت های کهکشونــــــی ؟!
همه میگن ، یه روزی خواهی اومد
دلـــــــــم میگه میون مردمونــــــی

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

صحبت روى تو را هر دم شنیدن تا بکى
در دلم نقش جمال تو کشیدن تا بکى؟
اى چراغ زندگى روشن نما قلب مرا
بى تو در تاریکى دنیا نشستن تا بکى؟
تو کریمىّ و منم یک طایر بى آشیان
روى بام این و آن دائم پریدن تا بکى؟
راویان گویند روى گونه‏ات خالى بود
یک نظر خال سیاهت را ندیدن تا بکى؟
داغ دوریّت زده بر خرمن هستى شرر
طعم دورىّ و غم هجران چشیدن تا بکى ؟
من خودم دانم نیم لایق براى نوکرى
پادشاه از نوکر خود دل بریدن تا بکى؟
عاشقانت را تو مى‏خوانى بسوى خیمه‏ات
منتظر ماندن براى خواندن من تا بکى؟
یا بُکش یا زنده کن قلبم به نور فاطمى
بى وجودت نازنینا زنده ماندن تا بکى؟
وقت مردن یک نگاه تو به فریادم رسد
بى وجودت مَه جب

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

با چشم شهرآشوب خود ما را زلیخا می کنی
یعقوب چشمان مرا تنها تو بینا می کنی
دیگر نمی داند کسی فرق ترنج و دست را
یوسف! تمام شهر را داری زلیخا می کنی
دروازه های نور را بستند و ما و تیرگی
کی می رسی و ناگهان دروازه را وا می کنی؟
باغ زمستان دیده ام با شاخه هایی یخ زده
کی تو بهار ناگهان! ما را شکوفا می کنی؟
آه ای قیام قامتت آشوب روز واپسین!
چه محشری با قامتت یک شب تو برپا می کنی؟
فردای من امروز شد، امروز من دیروز شد
تا کی بگو ای نازنین امروز و فردا می کنی؟
بی تو گذشت این جمعه هم ای صاحب عصر و زمان
عصر کدامین جمعه را صبح تماشا می کنی؟

شاعر : احمد چگینی

شاعر : احمد چگینی

شاعر : احمد چگینی

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

فضای سینه شرربار می شود بی تو
بیا که حال دلم زار می شود بی تو
بیا اگر که نیایی رفیق دیرینت
رفیق لشکر اغیار می شود بی تو
ربیع با تو ربیع است ای "صنم" ور نه
بهار بر سرم آوار می شود بی تو
بخر که این دل زنگار خورده ام آقا
خرید نسیه ی سمسار می شود بی تو
عطای دست تو شغل مرا گدایی کرد
گدای دست تو بیکار می شود بی تو
بیا و ملتفت آه سینه ی من باش
محل به سینه ام انبار می شود بی تو
ببین که کاسبی این زمانه ی مردم
به سبک وشیوه ی کفار می شود بی تو
برای امت چشم انتظار فکری کن
جهان به دیده مان تار می شود بی تو
بدون تو سفر کربلا نمی خواهم
مسیر عشق چه دشوار می شود بی تو
یتیم عسگری ای غایب از نظر برگرد
دلم هوای ت

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

باریم به دنبال سرت اشک بصر را
چون کودک آواره که گم‌کرده پدر را
یک عمر بگو از تن ما جان بستانند
یک لحظه نگیرند ولی خون‌جگر را
هر شب ز فراق تو فشاندیم ستاره
شستیم ز خون‌جگر خویش، سحر را
جان در خبر صبح ظهورت به کف ماست
قربان کسی کآورَد این طرفه خبر را
رخسار تو مانندِ مه نیمه و ما کور
دردا که شبِ نیمه ندیدیم قمر را
چشم تو مگر از دل ما عقده‌گشاید
دست تو مگر بازکند پای بشر را
سوگند به صبح ظفرت تا تو نیایی
خورشید نیارد ز افق صبح ظفر را
فرزند علی، بت‌شکن آل محمّدi
عالم شده بت‌خانه، تو بردار تبر را
کی می‌رسد ای منتقم فاطمه روزی
کز قبر در آری بدن آن دو نفر را؟
افسوس که با ضرب لگد پشت در وحی
افتاد ز پا م

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

به جز از باغ حسنت گل نچیدم گل نمی چینم
رخت را بس که می بینم گمان کردم نمی بینم
سزد در هر نفس گردم هزاران بار قربانت
به امیدی که یکبار از کرم آیی به بالینم
به خاک پات سوگند از کدامین کوچه می آیی
که گردم گرد و بر خاک ره آن کوچه بنشینم
اگر جانم رود از تن نشاید مهر تو از دل
که رسم عاشقی پیش از ولادت بوده آیینم
تمام لحظه های عمر شد جان کندنم بی تو
تو بازآ تا به پیکر باز آید جان شیرینم
نمی دانم که بودم کیستم آنقدر می دانم
تویی بودم تویی هستم تویی عشقم تویی دینم
دعای عهد خواندم عهد بستم با تو یا مولا
که بازآیی و گل ریزم به پات از روی خونینم
بیا، تا کی صدای مادرت آید ز پشت در
بگو تا کی سر جد تو را بال

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

حتّی تو را با استکان ها فال می گیرم
حتّی سراغ از خوشه های کال می گیرم
نام تو را با هر زبان و لهجه می پرسم
حتّی جواب از مردمان لال می گیرم
تو نیستی امّا نشان سرزمینت را
یاد از پرستوهای خونین بال می گیرم
زنجیر عشقت بسته پایم را ولی عمری ست
جان از صدای رقص این خلخال می گیرم
در هر کجای دورِ این دنیای پُر سرسام
آرامش از این عشق بی جنجال می گیرم
از نذرهای بی تو ماندن... نه ملالی نیست
من حاجتم را با همین منوال می گیرم.

شاعر : سودابه مهیجی

• سه شنبه
• 25
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

مانند یک ابر بهاری یابن الزهرا
حال و هوای گریه داری یابن الزهرا
این روزها خیلی دلت را غم گرفته
دلخسته از این روزگاری یابن الزهرا
با واژه ی «مادر» شود آهت کشیده
در لا به لای اشک و زاری یابن الزهرا
«ای وای مادر» های تو می گوید آقا
خیلی برایش بی قراری یابن الزهرا
آقا مگر من مرده ام که مثل حیدر
سر را به زانو می گذاری یابن الزهرا
آقا! تنم، جانم، همه چیزم فدایت
آماده ام بر جان نثاری یابن الزهرا
گریه مکن که طفل اشک بی قرارم
با گریه ات گردیده جاری یابن الزهرا
جز اشک دیده مرهم دیگر ندارم
با عرض پوزش از «نداری» یابن الزهرا
از این که هستم دوستدار مادر تو
حتماً مرا تو دوست داری یابن الزهرا
تا این که باشم

• سه شنبه
• 25
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

به شوق صبح و سحر، شام تار هم خوب است
برای گریه شدن آبشار هم خوب است
تمام هفته خطا و غروب جمعه دعا
کمی خجالت از این انتظار هم خوب است
اگر چه لایق وصل تو نیستیم آقا
ولی کشیدن ناز نگار هم خوب است
گمان کنم که نمی بینمت، بگو غلط است
امید دادن این بی قرار هم خوب است
کسی به فکر شما نیست، همه خوبند
ملال نیست دگر، کار و بار هم خوب است
مرا ببند که من جای دیگری نروم
برای عبد فراری حصار هم خوب است
هوای شهر بد و گریه سخت و حال بد است
کمی هوا وسط این غبار هم خوب است
اگر نشد برسم من به پابوسی تو
برای این دل من وصف یار هم خوب است
برای اینکه به دست آورم دلت را من
قسم به فاطمه داغدار هم خوب است
مرا ببخش به دردت

• سه شنبه
• 25
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

به آستان تو پر می کشم به دعوت شعر
قلم به یاد تو گل می دهد به حضرت شعر
صدای پای کسی می رسد هوا ابریست
تو و حکایت باران من و حکایت شعر
من و حکایت چشمی که می شود مهمان
شبی به چای تغزل شبی یه شربت شعر
شبی به شربت شعر از تو می نویسم و بعد
ستاره می شمرم سالها به حسرت شعر
اگر قلم به جز از تو نوشته باشد هم
امان نمی دهدش لحظه ای شکایت شعر
شکایت از تو ندارم که دیر می آیی
شکایت من ازین مردم است و غربت شعر
کجاست آنکه دلم را به نام می خواند؟
کجاست آنکه به او می رسد اشارت شعر:
زمان آمدن آن بهار نزدیک است
دوازده غزل از تو گذشته ساعت شعر!

• سه شنبه
• 25
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای سفر کرده دلم همسفرت می باشد
اشک من هدیه ی چشمان ترت می باشد
باعث گرمی میخانه اگر گردیدم
اثر لطف و دعای سحرت می باشد
گرچه توفیق به مهمانی تو دارم من
کارهای بد من درد سرت می باشد
ماه امیدُ، مه ایمنی از شرِّ گناه
گلی از گلشن، پرِ بال و پرت می باشد
تو اباصالح و من عاصیم و بد نامم
هر که صالح شده گویا پسرت می باشد
گاه گاهی که دلم یاد تو باشد سوزد
این هم از سوزش زخم جگرت می باشد
ای گل نرگس و ای یوسف بادیه نشین
چشم زهرا به خدا منتظرت می باشد

شاعر : جواد حیدری

• شنبه
• 22
• تیر
• 1392
• ساعت
• 17:03
• نوشته شده توسط
• یحیی