شوریست به جان ِمن ، از شوقِ وصالِ تو
گنگ است زبــانِ من در وصـفِ کمـال ِ تو
در حسرتِ دیـدارت می سوزم و میسازم
آیــا شوَدَم ممــکن دیــدارِ ِ جمــال ِ تو ؟
********
بی حضورت لحظه هــا در غصه و در غم گذشت
جمعه ام در سوز و در انــدوه و در مــاتم گذشت
هم سکوتِ سرد و هم کابوس و هم هذیان و تب
دور بــاد از جــان ِ تـو دردی کـه بـر جــانم گذشت
اگر چه دوست با خبر است از تمام احـوالم
خـــبر ز دوست ندارد کسی در این عـــــالم
شــنیده ام که بود نازنـــین و خوش ســــیما
به او که فخر هـــمه عالـــــم است می بالم
بدون دوست بود نحس لحظه لحظه ی عــمر
به عشق اوست که نحسی برون شد از فالم
زجــــــام لعل لبــــــش قطره ای اگر نوشــم
شوم رســـــــیده و شــیرین اگر چه من کالم
اگر چـــــــه بود الف قــــــــامــــت من از اوّل
شکـــــست قامتم از درد هـــجر و چون دالم
کــسی که هــــست کمال و جـــمال او بیحد
چگونه وصـــــــــــــف کنم من که الکن و لالم
به عشق یوســــــف زهرا ز درد هجر و فراق
گرفته سر به گریـــــــــبان همیشه می نالم
شاعر : علی اسماعیل
عشق چون با نام حق آغــــــاز شد
در ره این عشــــق صد اعـــجاز شد
چون خـــــــدایی بود جنس عاشقی
عاشـــــــق و معشوق هردو ناز شد
گرچـــــــه از روز ازل این عشـق بود
ظــهر عاشــــــورا که شـد ابراز شد
در نماز خود حســـــین ابن علی (ع)
با خـــداوند جـــهان دمـــساز شـــــد
چون نمـــــاز خود به پـــــــایان برد او
یا علی را گـــــفت و عشق آغاز شد
ســـــر چو بـــــاید داد اندر راه عشق
کرد عــــزم رزم و او ســـــرباز شــــد
در ره این عشق در خون غوطه خورد
جـــــان نــــــثاری کرد تا طـــــنّاز شد
شاعر : علی اسماعیلی
یــــــــار غـــــــایب ز نظر ، منــــــــتظرت را دریــــاب
جاری از چشــــــمه ی چشــــمم ز فراغت سیلاب
بی تو روز و شب من گشته به یک رنگ ای دوست
روز من تار و شـــــــبم نـــــــــیز ندارد مــــــــــــهتاب
چشــــــــــم در راه توام تا کــــــــه بـــیا یی ز سفر
به گشـــــــــــــایی به روی منـــــــتـظرت روزی باب
هر چه گفــــــــتم ز غمت ، طاقت من کمــــــتر شد
بنگر غمـــــــــزده ات را کــــــــــه بود در تـــب و تاب
من مریض غــــــــــــــــم هجران توام مــــــهدی جان
مدتی هســــــــــت زهجر تو ندارم خــــــور و خواب
خواســــــــتم تا که دهـــم شرح غـــــــم هجر تو را
غافل از آنکه نگــــــــ
منم اسیر نگاهت مهدی
فدای چهره ی ماهت مهدی
جمال بی بدل تو ز بس كه باشد زیبا
به پای صورت نازت خدا نشسته تماشا
یا ابا صالح مدد
******
گدای جرعه ی جامت هستم
بیا بیا كه غلامت هستم
ولایتت همه ایمان عادت تو كرم و فضل
خدا كشیده شما رو از رو جمال ابالفضل
یا ابا صالح مدد
******
تو مكه ای تو منایی آقا
خدا كند كه بیایی آقا
پیراهنت ز حسینه عمامه ات ز پیمبر
نشسته اِی گل حیدر به انتظار تو مادر
یا ابا صالح مدد
شاعر : محمد مهدی روحی
دانلود سبک
امام ما یا مهدی ، تویی مولا یا مهدی
بگو پس کی میایی ، گل زهرا یا مهدی
شب نیمه ی شعبان ، گرفتم با تو اِحیا
گدایت را دعا کن ، تو ای مهدی زهرا
دعا کن یابن الزهرا ، منی که غرق دردم
دگر پیشت ز عصیان ، سر افکنده نگردم
منم مُحرم به عشقت ، تو هستی بیت و میقات
دعا کن یابن الزهرا ، شوم اهل مناجات
شدم ننگ شریعت ، نبودم زینت دین
دعا کن یابن الزهرا ، نگردم بد تر از این
دعا کن ای شمیمِ ، غمت در شامه ی من
نماز اوّل وقت ، شود برنامه ی من
سُلوک بنده را پُر ، سعادت کن سعادت
نصیب عبد عاصی ، شهادت کن شهادت
از اعمال بد ِ من ، شده محزون دل تو
به هر عُصیان یا مهدی ، نمودم خون ، دل ِ تو
همیشه در همه جا ، اُمید من تو
ای یوسف زهرا بیا ، یا حجّتَ الله
محبوب پنهان از نظر ، بقیه الله
ای جان من جانان من یابن الحسن یابن الحسن
عجّل ظهورَک ، عجّل ظهورَک
******
آقا کرم بِنما و رویت را عیان کن
از لطف و رحمت عاقبت بر خیرمان کن
هر چند ما عار تو ایم امّا گرفتار تو ایم
عجّل ظهورَک ، عجّل ظهورَک
******
خورشید پشت ابر غیبت یابن الحیدر
تو یاوری بر ملّت ایران و رهبر
بنما دعا بنما دعا تا که شویم حاجتروا
عجّل ظهورَک ، عجّل ظهورَک
******
ای که به امّت اعتبار و اقتداری
بیداری ِ اسلامیان را کن تو یاری
ای دشمن قابیلیان ای خصم اسرائیلیان
عجّل ظهورَک ، عجّل ظهورَک
******
عجّل ظهورَک ، حقّ بانوی شهیده
حقّ ابالفضل و سَری که شد بریده
ای شرف اهل زمین و زمان حجت حق نور دل عاشقان
نام تو را بُردم و شد یاد تو اشک محبت ز دو چشمم روان
فصل دلم روح و طراوت گرفت گشته بهار از قدم تو خزان
یوسف زهرا یا امام زمان
******
ارض و سما واله و مدهوش تو مصحف توحید در آغوش تو
نقش عطا و کرم و مرحمت بر ورق جان شده منقوش تو
پیرهن خون خدا در برت پرچم اسلام روی دوش تو
یوسف زهرا یا امام زمان
******
ای دم تو شور و نوای دلم آینه ی حُسن خدای دلم
دلبر غایب ز نظر العجل دیدن روی تو دعای دلم
نغمه ی جاءالحق ِ اهل سما پر شده در کلّ فضای دلم
یوسف زهرا یا امام زمان
******
یابن الحسن ای پسر فاطمه گلشن حق را ثمر فاطمه
حجت ثانی عشر ایزدی روی تو قرص قمر فاطمه
غیبت و
صدایت میزم من ، به سوز و اشک وآهم
به روی دوشم آقا ، ببین بار گناهم
الا ای مهر رویت ، صفای آب و گلها
زعصیان گدایت ، تو خوردی خون دل ها
ابا صالح یا مهدی
******
ز تو دارم تمنا ، به احوالی پریشان
امامِ مهربانم ، ز سائل رو مگردان
نگاهت گر نباشد ، گدا بیچاره گردد
به صحرای فلاکت ، بسی آواره گردد
ابا صالح یا مهدی
******
اگرچه در بدی ها ، عیان و منجلی ام
ولی از عاشقان ، حسین بن علی ام
ریا هم گر نمایم ، تو از من می پذیری
فقط ذکرم همین است ، حسین نعم الامیری
ابا صالح یا مهدی
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
آقای مهربونیا یا بن الحسن روحی فداک
تا کی باید دَم بگیریم متی ترانا و نراک
عزیز علیَ اَن اَری الخلق و لا تُری
چی میشه ببینم چهره ی زیباتو ای آقا
دعامون همینه یوسف زهرا بیا بیا
عجل علی ظهورک
******
ندبه خون جمعه ی تو جوون بود اما پیر شده
دیگه بدون تو آقا از این زمونه سیر شده
ز هجر تو مولا بی قراری حاصلم شده
دل من شکسته دوری از تو قاتلم شده
تو رو من ندیدم این تموم مشکلم شده
عجل علی ظهورک
******
چی میشه که پشت سرت یه روز بریم تا کربلا
چی میشه توی علقمه روضه بخونی برا ما
بیا و برامون از غم کرببلا بگو
توی کف العباس یک شب جمعه مو به مو
برامون بخون از روضه ی بی دستی عمو
عجل علی ظهورک
شاعر : اسماعیل
اینقده رو سیاهم و هوا پرستم
روم نمیشه بگم که عاشقِ تو هستم
من که به نَفس و غفلت خود بنده ام
از خِجلت و شرمندگی آکنده ام
فقط این و میگم آقا شرمنده ام
اسمم و با ناراحتی صدا نکن
دستم و جون مادرت رها نکن
راهم و از راهِ خودِت جدا نکن
یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن(عج(
*******
اگر چه غصّه ها برام خوردی آقا جون
بدی هام و به روم نیاوُردی آقا جون
ولی آقا دلم به عِشقِت اسیره
بی تو از این دنیا دیگه سیرِ سیره
غروبای جمعه بی تو چه دلگیره
ناله دارم یابن الحسن هر روز و شب
دلم خرابه و شده و جونم بر لب
پشیمونم، من و ببخش جونِ زینب
یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن(عج(
*******
اگر چه رو سیاه کلّ عالمینم
گریه ک
به خدا طاقت هجران دگرم نیست بیا
غیر خوناب جگر در بصرم نیست بیا
سوی دلدار پریدن هوسی دیرین است
لیک در کنج قفس بال و پرم نیست بیا
پر پروانه به سوز غمت عادت دارد
به خدا واهمه ای از شررم نیست بیا
زار و بیمارم و رنجور ز بد عهدی عشق
با چنین حال طبیبی به برم نیست بیا
سینه ام مهبط عشق و دل من خانۀ توست
پر بهاتر گهری زین گهرم نیست بیا
از خداوند تو را محض خدا خواسته ام
غیر وصل تو هوایی به سرم نیست بیا
تا مگر وصل تو فریاد رسد عاشق را
مأمنی غیر سکوت سحرم نیست بیا
شاعر : مصطفی هاشمی نسب
بعد از این "دوران حیرت"، جمعه ای خواهد رسید
بعد از این ایام غیبت، جمعه ای خواهد رسید
جمعه ها با ندبه می خوانم خدا را "الغیاث"
ندبه دارد یک روایت: جمعه ای خواهد رسید
شیعیان در نیمه ی شعبان صدایش می کنند
کشتی ِ امّید ِ بر شط ، جمعه ای خواهد رسید
مهدی موعودی ام خورشید ِ پشت ِ ابرهاست
او برای مرگ ِ ظلمت، جمعه ای خواهد رسید
خواستم از منجی خود، ناجی ام باشد دمی
شافع ِ روز ِ شفاعت، جمعه ای خواهد رسید
او وجودش ضامن ِ اثبات ِ حق است و شرف
منتظر! ، مهدی حجّت، جمعه ای خواهد رسید
غیبت صغری گذشت و هم چنان خواهد گذشت...
مرگ ِ کبری رأس ساعت، جمعه ای خواهد رسید
انتظـــــارش می کشــــم آیا قبولم
جز روي تو تخيل رويي نميکنم
جز درگهت نظاره به سویی نميکنم
يکبار اگر ببينمت اي غائب از نظر
شکوه به غيبت دگر سر مویی نميکنم
گر پا نهم به کوي وصال تو لحظه اي
دیگر هواي منزل و کويي نميکنم
بر حلقه های موی تو گر چنگ دل زنم
خود را اسير زلف نکويي نميکنم
گر لحظه اي ز لطف تو گردد نصيب من
تا زنده ام بسنده به کويي نميکنم
شاعر : مهدی عظیمی
صبح شد آفتاب پهن شده
آب روی تراب پهن شده
برکهء مستجاب پهن شده
سفره ای از شراب پهن شده
باز مثل هوس به سر زد مِی
بزنید از دهن نیافتد مِی
کفر بالا زد و گنه کردم
وصف خورشید را به مه کردم
تا سحر التماس شه کردم
سجده بر لاشریک له کردم
وصف آن دلبری که بی همتاست
عین سبحان ربی الاعلی است
دلبری برگزیده ام که مپرس
وصفی از او شنیده ام که مپرس
آن قدر جلوه دیده ام که مپرس
بدعتی آفریده ام که مپرس
کعبه گر خال روی دلدار است
قبله ام در نماز سیاّر است
شب شده، دیدهء تری دارم
چشم ،در چلّه بستری دارم
میل انگور عسگری دارم
گفته اند ارث مادری دارم
که تو را می کنم طلب ساقی
ای تمنای تا ابد باقی...
ای مه پشتِ ابرها پنهان
ما پی نبرده ایم تو را آن چنان که هست
کاری نکرده ایم به قدر توان که هست
کــاری بــرای آمــدن تو نکــرده ایم
اما برای نذر قدوم تو جان که هست
گر بی قراری دل ما آشکـــار نیست
پیدا ز حال و روز پریشانمان که هست
دل گه گـدار از تو جـدا می شود ولـی
این دست ها دخیل بر این آستان که هست
ما در قمــار عشق، به عشق تو آمدیم
پس فارغیم از همه سود وزیان که هست
ای دل برای عقده گشایی به سامرا
ما را نبرده اند اگر ، جمکران که هست
هرجمعه که می آیدو می رود دلم میگیرد
تقویم دلم به جمعه می رسد دلم میگیرد
تکرار همین قصه ننوشته عصر جمعه است
این حالت دلگیر همین که بد دلم میگیرد
این حس عجیب مطلقا دست خودم نیست ولی
هرکس سخن از هجر تو می زند دلم میگیرد
شرمندگی بعد گناهم به خدا یک سر و سری دارد
هر دفعه دلت همین که بشکند دلم میگیرد
هرجمعه دعای ندبه یک خط غزل و آخر کار
نام تو به لب همین که می برد دلم میگیرد
خورشید ورای ابر غفلت دل من حساس است
باران که به پنجره, به شیشه زد دلم میگیرد
هر روز دلم به جمعه وصل خوش است و اما
هر جمعه که می آید و می رود دلم میگیرد....
شاعر : حسین صیامی
خبر ز آمدنت داده اند ای آقا
تمام لشکرت آماده اند ای آقا
جهان پر است ز یابن الحسن کجایی پس
و مردمان به صف استاده اند ای آقا
چقدر ساده ام آقا خیال کردم که
به شوق روی تو دل داده اند ای آقا
عجب حکایت تلخی است شیعیان شما
اسیر جام و می و باده اند ای آقا
به یک اشاره شیطان گناه آماده است
خلاصه شیعه تو ساده اند ای آقا
شما که سخت پی پارکاب میگردی
و مردمان پی سجاده اند ای آقا
تو از حسین و علی هم غریب تر هستی
عجیب! لشکرت آماده اند ای آقا
مرا بخر به غلامیت ای گل زهرا
مرا برای شما زاده اند ای آقا
شاعر : حسین صیامی
از افقهای دور آمده است
سمت جغرافیای چشمانت
آبرودست وپاکندخورشید
تا که باشد بجای چشمانت
من ولی روی شانه میگیرم
آرزوهای ناتوانم را
تاکمی قد بلندتر بشود
بشنوی بغض داستانم را
درحریمت نشسته ام امشب
که در این آسمان قدم بزنم
آب و جارو کنم وجودم را
حرفی از اینکه "من بدم" بزنم
حاجتم را روا نکن هرگز
توبه ام را دوباره میشکنم
تا که عمری بیاید و برود
چهره ی دلشکسته ای که منم
پابه پای کبوتران حرم
ندبه خواندیم و عاشقی کردیم
به خدا مثل کودک لجباز
مینشینیم و برنمیگردیم
رسم همسایگی نمیدانیم
ناممان ظاهرا مسلمان است
وای برروزگارمان وقتی
یک نفراوج لذتش,نان است
هیچ کس گم نمیشود اینجا
کهکشان هاهمیشه بیدارند
درزلالی
این جمعه هم آزرده و تعطیل مي چرخيد
دنبال ِ صور ِ دور ِ اسرافيل مي چرخيد
قلب ِ خيابانهاي سرد شهر خالي بود
در آدمك هايش مِه و قندیل مي چرخيد
آنقدر غم باريد تا سطح زمين پُر شد
حالا نگاه مبهم ِ یک ایل مي چرخيد
دنيا زمين را باز هم محكم تكان ميداد
گهواره اي در خواب هاي نیل مي چرخيد
آخر ترك خورد انجماد ِ كهنه ي دنيا
انگار در متن زمان قربيل مي چرخيد
در آسمان ِ اين كوير ِ تشنه ي بي ابر
يك قطره باران مثل يك هابيل مي چرخيد
دنيا دگرگون شد و رعدي دهر را پيچيد
ديدند آياتي كه با ترتيل مي چرخيد
ديدند در اين جمعه هاي خسته ي بي مرز
آمين ِ يارب يارب ِ تعجيل مي چرخيد
شاعر : اکرم بهرامچی
همیشه ماه تو بودن، دلیل می خواهد
که آسمانِ تو ماهی اصیل می خواهد
تو از قبیله ی عشقی...تو از قبیله ی درد
دلت صداقتی از این قبیل می خواهد
به دور حلقه ی انگشترت نگاهم را...
گره بزن که نگین ات دخیل می خواهد
سفر به زلف تو کار من است! باور کن!
طی الطریق تو بنت السبیل می خواهد
ردیف شعر تو زخم است! زخم بی مرهم
که رقص قافیه هایت قتیل می خواهد
غزل همیشه همین است: مختصر! کوتاه
و شرح زلف تو شعری طویل می خواهد
شاعر : وحیده افضلی
خصلت عشق در این است که هاشا نشود
عشق درّی است که در هر یمی پیدا نشود
بین عشاق سر زلفه سیاهت دعواست
من ندیدم که سر زلفه تو دعوا نشود
سر بازار نشستم که خریدار شوم
بهره من هیچ گلی یوسف زهرا نشود
تجربیات غلامیم به دردم خورده است
هرکسی بنده نشد پیش تو، آقا نشود
من دخیله توام آقا،تو دخیله خود را
گره ای زن که به هیچ وجه دگر وا نشود
این جهان پر ،ز لیلای فریبنده بُوَد
بهره من هیچ کسی غیره تو لیلا نشود
قبل از اینکه لحدم را بگذارند بیا!
قسمتم دیدن رویت بشود یا نشود
تا که تو یوسفی و روی مهت پنهان است
عاشق روی تو هرگز زلیخا نشود
تو دله مرده ی مارا به خدا جان دادی
ورنه هر عیسی مریم که مسیحا نشود
صبح محشر حر
کی در بسته ی وصال تو از کرم وا شود
حاجت سائل درت به یمن تو روا شود
کی دل پر ز درد من که از فراق زخمی است
به دست با کفایتت به اشک تو دوا شود
ای پسر علی بیا بت دل مرا شکن
فقط به اعتنای تو دل حرم خدا شود
اگر شبی ز خانه ی گدای خود گذر کنی
خانه ی او ز مقدمت کعبه ی انبیا شود
هیچ نکرده ام ولی مرا جدا نموده ای
که نوکر شکسته دل به درگهت گدا شود
اگر تبسمی کنی و بهر من دعا کنی
عاقبتم ز عشق تو به خیر و با صفا شود
هر شب جمعه می روی به کربلا مرا ببر
بخوان زیارتی که دل اسیر کربلا شود
شاعر : جواد حیدری
صبح سحر که پر نگشوده است، آفتاب
می آیی و سمند تو را، عشق در رکاب
روشن به توست چشمم و در پیشواز تو
کوچک ترین ستاره ی چشمانم آفتاب
بشکُف که چتر باز کنی بر سر جهان
ای باغ نرگس! ای همه چون غنچه در نقاب
ای چشمه ی زلال که با آرزوی تو
از صد سراب رد شده ام در هوای آب
ساقی! خمار می کشدم گر نیاوری
از آن می هزار و دوصد ساله ام شراب
با کاهلی به پرده ی پندار مانده اند
ناباوران وصل تو، جمعی ز شیخ و شاب
بیدار اگر به مژده ی وصلت نمی شوند
با بیم تیغ تیز برانگیزشان ز خواب
آری وجود حاضر و غایب شنیده ام
ای آنکه غیبت تو پُر است از حضور ناب
با شوق وصل دست ز عالم فشانده ایم
جز تو به شوق ما، چه کسی می دهد جواب؟
آقا بمیرم یک نفر یاور نداری
اینجا کسی کاری به کار تو ندارد
با بی وفایی های مردم سازگاری
صحرانشین در گوشه ای از خیمه ی خود
جمعه به جمعه روزها را می شماری
گاهی سه شنبه گاه گاهی صبح جمعه
هستم به یاد تو ولیکن گه گداری
با این همه بار گناه و وضع ناجور
اصلا نمی آید به من چشم انتظاری
کاری برای دیدن رویت نکردم
جز معصیت کردن ندارم هیچ کاری
با غیبت و تهمت زدن بر این و بر آن
شغلم شده از صبح تا شب مرده خواری
من هرچه بد کردم تو نادیده گرفتی
تو پرده پوشی میکنی با برد باری
بین قنوت وتر خود کردی دعایم
تا که مرا از چنگ شیطان در بیاری
آقا شنیدم میکشی بر سرعبا را
وقتی که قصد رد شدن از شهر، داری
وضع حجاب شهرما خیل
دو چشم خیس به راه نگار دارم من
همیشه گریه بر این شوره زار دارم من
هوار عاشقی ام را شنید گوش فلک
طریق عاشقیِ آشکار دارم من
دوباره نامه من را به دست تو دادند
همیشه از عملم صد هوار دارم من
چرا فراق ، چرا دوری و چرا هجران ؟
چه شکوه ها که از این روزگار دارم من
تو مثل یک پدر مهربان و آغوشش
ولی ز پیش تو میل فرار دارم من
گلایه ی من از این دشمن درون خود است
هزار زخم از این نابکار دارم من
خودم به جای همه نوکر تو خواهم ماند
به کار مردم دنیا چه کار دارم من
قبول کن که منم میثم شما باشم
به پای چشم شما سر به دار دارم من
برای گریه به من هم عنایتی فرما
مگر بدون جواز اختیار دارم من
لباس مشکی من را کنار بگذارید
هر جمعه به اشک و آه یادت کردیم
از جان و دل اظهار ارادت کردیم
چون طفل که گیر شنبه و آدینه است
ما نیز به انتظار عادت کردیم
شاعر: مهدی حیدرپور
خم ابروی تو در یادم و هنگام نماز
توشدی قبله من در طلب و روی نیاز
شده قد قامت من قامتت ای سرو روان
همه اجزا و وجودم شده در سوز وگداز
سجده گاهم شده آن نرگس مست نگران
بنده عصیان چو کند مهر تواش آرد باز
گر تورحمت نکنی با من مسکین صنما
به که گویم غم دل یا به کدامین آواز
شاعر : مهدی عظیمی
بیا که سینه ها مون تنگه تنگه یابن زهرا
دل آیینه هامون بی تو سنگ یابن زهرا
تویی درمان دردم بیا دورت بگردم
به دنبال تو آقا گدای دوره گردم
نظر کن بین،ز هجرت غمین،دوانم از پی تو
بیا تا شوند،زمین و زمان،همه مست از می تو
شنیدم آشنای اهل دردی یابن زهرا
دلت می آید آیا برنگردی یابن زهرا
شنیدم یابن زهرا کسی رو رد نکردی
دل ما ساءل تو بگو کی برمی گردی؟
یه عمره آقا،به عشقت اسیر،نشستم من به راهت
که یه شب شود،نگاهم دخیل به آن چشم سیاهت
شاعر : روح اله گائینی
دانلود سبک
با صد امید و آرزو،در دل کنم من گفتگو
با خون چشمانم آقا،من می کنم هر دم وضو
از دوریت ای مهربان،غرق در آه و آتشم
تا آنکه یک لحظه شوم با روی ماهت روبرو
یابن الحسن یابن الحسن
رفته ز دل صبرو قرار،عمرم خزان بی قرار
کی می شودیابن الحسن،جمعه بدون انتظار
کی آید از مکه برون،بانگ اناالمهدی تو
ای پور زهرا و علی،در دست بگیر ذوالفقار
یابن الحسن یابن الحسن
سر می گذارم از غمت برکوه و بر دشت و دمن
ای ماه من یکدم نگر،گشته دلم غرق محن
در حسرت دیدار تو،هر لحظه در تاب و تبم
دل به هوای دیدنت،پر می زنه یابن الحسن
شاعر : روح اله گائینی
دانلود سبک
