شعر امام زمان (عج)

قسمتم هست اگر دست به دامان بردن
خوش تر آن است که بر دامن یاران بردن
پیش تر حال مرا جام جهان بینت دید
نزد ارباب چرا «زیره به کرمان» بردن؟
از من آلوده شدن، نار شدن، عار شدن
از شما آب شدن، دست به دندان بردن
یوسف! آتش زده بر جان برادرهایت
دست بر حلقۀ آن چاه زنخدان بردن
دست بر موج هلاکم مده از کشتی خویش
با سرانگشت بر آن سیل خروشان بردن
کارَت این است به هر شانه به گیسو با ما
«کسب جمعیّت از آن زلف پریشان» بردن
×××
هر کجا مرکب دل سوی تو منزل گیرد
میهمان تو به هر شهر و دیارم مولا

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

منتظر باید بگیری دامن عباس را دوست دارد مهدی ام ذکرغم عباس را
باید از ساقی بخواهی تو وصال یار را با دعای عاجــــلـش بینی جمال ياررا
ای عمو قربان دستانت بگو مهدی کجاست؟ عالمی مبهوت ایمانت بگو مهدی کجاست؟
عاشقـان هر دو عالــ م تشنه دیـدار او من فدای مشک بی آبت؛ بگو مهدی کجاست؟
کا فـران بد ر وخیبر در مقـام انتقام کینه آنها عیان گشته، بگو مهدی کجاست؟
قلب (خادم) خون شده از صهیونیسم وظالمان منتقم بر خون زهرایت ، بگو مهدی کجاست؟

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

منتقـم دیگـر بس است ایـن هـجـر طولانی،بیا
تـــا رهـــا گـــردد دلـم از مـکــر شیـطـانـی،بیا
تـا بـه کی بـاشم اسیـر نـفس و شیـطـان درون
یــک مُلاقــاتـی نــمـــا از عـبـــد زنـــدانـــی،بیا
بـیــن طـوفــان بــلا زار و پــریــشـان گـشتـه ام
کـی نـجـاتـم می دهی از ایـن پـریـشـانـی،بیا
ادّعـــای یــــاری تــو از دل و جــــان مـی کـنــم
من خـجـالـت می کـشم از ایـن مسلمـانی،بیا
حـال و روز ایـن گـدا هـر لحـظـه بـدتـر می شود
رحــم کن بـر ضعف جسـمــانی و روحـانـی،بیا
چــاره ای کن تــا بـبـیـنـم لحـظـه ای روی تــو را
مـی رود عُـمــر گـــدایــت رو بـه ویـــرانــی،بیا
مـی رسد آیـــا زمـــانــی کـه نـشـیـن

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

در ایــن دیـــار پــُـر گـنـــاه و پــُـر ملالی
هـیـئـت بـــرای مــا بـُـود راه تــعــالــی
عاجـز شدم دیـگـر از ایـن شهر مصیبت
بـــار گـنـــاهـان،قــامـتـم کــرده هلالـی
چیزی به جز بار گنه در توشه ام نیست
سوی تــو آخــر آمـدم بـــا دست خـالـی
راه تــو راگـم کــرده ام،مـهــدی زهـــرا
آقـــا نــشـــان مـن بـــده راه وصــالـی
کم پـیـش می آید که من یـاد تـو بـاشم
شاید کـه نـامت را بـَرَم،مـاهیّ وسالی
مـــاه مــحـــرّم آمـد و رویــت نـــدیـــدم
کِی می دهی بــر دیـدن رویـت مجالی؟
دارم امیـدِ ایـن کـه جُــرمم را بـبـخشی
بـا (یـا حسین) و قطره ی اشک زلالـی
وقتـی کـه در هیئت بَــرَم نــام ابـالفضل
حس می

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

آخر چرا بهار دل احیا نمی شود ؟
وقت ظهور مهدی زهرا نمی شود ؟
ما غافلیم و در پی لذّات و معصیت
بیهوده نیست یار هویدا نمی شود !
هر روز و شب به یاد غمت گریه می کنم
این گریه ها برای من « آقا » نمی شود
غم روی غم به سینه تلنبار می شود
وقتی که روی ماه تو پیدا نمی شود
تا من نبینم آن رخ پیغمبری تو
این غصّه ها ز سینه ی من پا نمی شود
ای باوفا بیا و ز غم راحتم نما
بی تو گره ز کار دلم وا نمی شود
آقا قسم به مادر پهلوشکسته ات
درد فراق،بی تو مداوا نمی شود
آقا بیا که درد دلم را دوا کنی
روزی این گدا سفر کربلا کنی

شاعر: محمد فردوسی

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

این گدای بی سر و سامان گرفتار تو نیست
این دل سرگشته ام مجنون و بیمار تو نیست
روز و شب سر می کنم بی یاد روی ماه تو
چشم آلوده که لایق،بهر دیدار تو نیست
هر زمان با غفلتم قلب تو را آزُرده ام
خوب می دانی دگر این بنده غمخوار تو نیست
نامه ی اعمال من هر هفته خجلت آور است
این غلام روسیه دیگر وفادار تو نیست
می شود اشکت سرازیر از بدی های دلم
نامه ام جز باعث سختی و آزار تو نیست !
زندگی هامان ندارد رنگ و بویی از شما
یک نفر حتّی پیِ گفتار و رفتار تو نیست !
هر کسی باشد به دنبال اُمورات خودش
هیچ کس در این زمان،یار و مدد کار تو نیست
ما هم از رفع نیاز خود به دنبال توییم
ور نه در عالم کسی دیگر خریدار تو نیست
لا

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای دلیل بی قراری دل ما،العجل
از فراقت دیده ام گردیده دریا،العجل
عقده دار غصّه ی دیرینه ی هجران شدم
بازگرد و عقده از این سینه بگشا،العجل
این جدایی ها دگر بس باشد ای آقا بیا
تا سحر گردد شب غمگین یلدا،العجل
معصیت آخر پر و بال عروجم را شکست
لحظه ای بنگر به حال زارم آقا،العجل
عاقبت دیدی چگونه شهره ی غفلت شدم؟!
خسته ام از معصیت،دریاب من را،العجل
زرق و برق زندگی چشم طمع را باز کرد
بی تو من گردیده ام مشغول دنیا،العجل
با وجود اینکه من قلب تو را آزرده ام
می نمایی باز هم با من مدارا،العجل!
در عزای جدّ خود تسلیتم را کن قبول
تا به تو نزدیک گردم زین تسلّا،العجل
روی نیزه قاری قرآن صدایت می زند
تا کنی زخم عمی

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

در پيش دل هايي كه جنسش جنس چوب است
هر كس كه وضع مالي اش خوب است ، خوب است !
پس هر كه ظاهر خوب شد اهل كمال است
با رنگ پول اصلا كجايش در عيوب است ؟
دنيا دقيقا داستان گرگ و ميش است
رنگش به رگ گرگ و ميشی ِ غروب است
اينجا جديدا" قطب نماي قلب مردم
بر عكس مغناطيس در سمت جنوب است
در اجتماع فيس بوك اين زمانه
شريان عشق و مهر مردم در رسوب است
از بسكه گردگيري نكردند آينه را
ارزانترين كالاي بازار خاك روب است
قلبا نمي خواستم غزل اينگونه باشد
اما هر آنكه وضع مالش خوب ، خوب است !

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

آقا ، بهار من زمستان است بي تو
صحرا و كوه و دشت بي جان است بي تو
عيد بدون تو صفا دارد ؟ ندارد
اصلا چرا اين چهره خندان است بي تو
اي يوسف گم گشته ي دل در كجايي ؟
چشمان بر در مانده گريان است بي تو
از خاك بازي خسته ام باور كن آقا
دنيا برايم مثل زندان است بي تو
كم كم جواني رفت و حالا وقت پيري ست
اين زندگي هم رو به پايان است بي تو
ليلي خبر دارد كه مجنون در چه حال است ؟
مجنون كماكان در بيابان است بي تو
من مانده ام در نيمه شب با اين غزل ها
آري ، دو باره وقت باران است بي تو

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

در بین شهر مرد مسلمان ندیده ایم
مقداد یا ابوذر و سلمان ندیده ایم
سرگشته نیستیم و پریشان نمیشویم
تا آن زمان که زلف پریشان ندیده ایم
سرمایه ام ز برکت نوکر نوازی است
از شاه غیر لطف فراوان ندیده ایم
در بین جاده ی کرمت راه می رویم
در این مسیر مقصد و پایان ندیده ایم
دروازه های مرحمتش بسته آسمان
در فصل غیبتیم که باران ندیده ایم
"دلتنگ" واژه ای است که افتاده از زبان
حرف از شما به کوچه- خیابان ندیده ایم
درکی ز تنهایی ات اصلاٌ نداشتیم
آخر به این سبب که بیابان ندیده ایم
تقویم های ما همه در اُخم رفته اند
لبخند را بدون تو در آن ندیده ایم
تحویل هم رسید به رنگ خزانی اش
رنگ بهار عشق کماکان ندیده ایم
به امید ن

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

نام تو سرمشق شده به سطرسطرِ دفترم
به پات نوشته شدم و برات همیشه نوکرم
به روی شونه میندازم مثل تو یک شال عزا
محرّما تا میرسه یه شال مشکی میخرم
تو شاکلید همه ی درای بسته ی منی
گره ز کارام وا میشه تا نامتونو می برم
بدون تو روی زمین زندونی بودم تا ابد
تا دستامو گرفتی اوج آسمونا می پرم
تُو شبای فاطمیه باهاتون همنوا میشم
لا به لای هروله ها هی میخونم وای مادرم
کار با بقیّه ندارم خودم به شخصه آقاجون
کاری برات نکردم و از همه شرمنده ترم
نیاد الهی روزی که بخوای منو ولم کنی
اون موقع دیگه من چه خاکی بریزم روی سرم

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

ياايها العزيز دلم مبتلايتان
كرده دوباره اين دل تنگم هوايتان
از حال ما اگر كه بپرسي ملال نيست
جز دوري شماو فراق صدايتان
من غصه ام گرفته براي غريبي ات
حالا شما بگو كمي از غصه هايتان
يك روز پيش پاي شما خاك ميشوم
من زاده ميشوم كه بميرم برايتان
نا قابل است پيشكشم در برابرت
چشمم سرم دلم همه اقا فدايتان
با اين همه كه رنج كشيدي به خاطرم
كشتي مرا دوباره به اشك و دعايتان

شاعر : حسن کردی

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو پژواك تمام درد هايي
تو تصوير صداقت هاي مايي
تو با مايي و دل با تو غريب است
تو اينجايي و ما حيران عجيب است
زبان لال است از وصف نگاهت
تمام عمر مانده دل به راهت
تو اوج غربت اين روزگاري
بميرم من چرا ياري نداري
همه تقويم هايم كهنه گشته
تمام سال هايم بي تو رفته
پر از تشويش دنيا زندگاني
بدون تو چه سود از اين جواني
تو بودي در تمام تار و پودم
ولي من درد مند تو نبودم
پرم از حس تنهايي پر از غم
كجايي اي رفيق غصه هايم

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

مثل ايينه هاي تيره و تار
مانده ام در خودم كسالت بار
و اسيرم اسير در تكرار
در هجوم مدام اين افكار
دارم از دست ميروم شايد
فكري از نو براي من بايد
بي تو حال بشر بد است اقا
ادم از ادمي رد است اقا
و ريا خط ممتد است اقا
حب نان هم كه بي حد است اقا
همچنان ياد و خاطرت گم شد
حرف پس توي ذهن مردم شد
ما اسير زمانه خويشيم
كاسبان مطاع تشويشيم
لحظه لحظه به رنگ يك كيشيم
از شما يا عقب و يا پيشيم
اولويت به زندگي باشد
بعد از ان لاف بندگي باشد
حرف ها بي بهانه تبعيدند
بغض ها،حبس شك و ترديدند
بس كه حال تو را نفهميدند
به كدامين گناه پرسيدند
قصدتان از بيان اينها چيست
روي حرفت كه سمت ماها نيست
نان به نرخ تو ميخورند اما

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

مثل آيينه هاي تيره و تار
مانده ام در خودم كسالت بار
و اسيرم اسير در تكرار
در هجوم مدام اين افكار

دارم از دست مي روم شايد
فكري از نو براي من بايد

بي تو حال بشر بد است آقا
آدم از آدمي رد است آقا
و ريا خط ممتد است آقا
حب نان هم كه بي حد است آقا

همچنان ياد و خاطرت گم شد
حرف پس توي ذهن مردم شد

ما اسير زمانه خويشيم
كاسبان مطاع تشويشيم
لحظه لحظه به رنگ يك كيشيم
از شما يا عقب و يا پيشيم
اولويت به زندگي باشد
بعد از ان لاف بندگي باشد

حرف ها بي بهانه تبعيدند
بغض ها،حبس شك و ترديدند
بس كه حال تو را نفهميدند
به كدامين گناه پرسيدند

قصدتان از بيان اينها چيست
روي حرفت كه سمت ماها نيست

نان به نرخ تو مي

• دوشنبه
• 14
• مهر
• 1393
• ساعت
• 15:49
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کسی چشم انتظارتو باشد تا بیایی.
شایداین هفته رسی بردرمنزلگه یار
گرتوراقسمت دیدارفراهم گردید
ودرآن لحظه که درچشم عزیز دل ما می نگری؛
کاش یادت نرود آنچه که با تو گفتم؛
چشم یارم خسته است؛
روزو شب در غم جانکاه عزیزی گریان،
و بجای قطرات بلورین ازاشک،
خون می چکدازچشمانش؛
گرتو با یار مواجه گشتی،
ودرآن لحظه که در چشم عزیز دل ما می نگری
کاش یادت نرود
گریه هایی که همین چشم برای من و تو می کرده
کاش یادت نرود
اشک هایی که از گوشه چشمش
به روی گونه سرخی می ریخت
که زشرم گنه من شده سرخ
کاش یادت نرود
ودرآن لحظه که در چشم عزیزدل مامی نگری
کاش یادت نرود

شاعر : سید احمد ابو ترابی

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

شب است و شامگاهان در خیالم
كدام آدینه هست صبح وصالم
ز هستی این جهان ناید به كارم
تویی آرامش حال نزارم
جهان را از حضورت نیست دردی
كه دردش از ظهور هست،دیر كردی
تو آخر جانشین مُلك مایی
تو خود پایان كار مصطفایی
ولیّ و حافظ دین خدایی
ز كردار همه عالم گوایی
بیا سنگینی شرمندگی بر سینه هامان
كشیده این نفس ها را به حرمان
بیا تا در كنارت جا بگیریم
ز اینجا تا به الله پا بگیریم
بیا تا در جهان حَقّی نمیرد
به جای دود و دم بوی تو گیرد

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 14:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

از عشق بگویم عشق عاشق را پریشان می کند
خـانـه ی قلبش بسـازد بــاز ویــران می کنـد
خاطـرات و یادگــاری رو بـروی چشـم او
با اشاره زخم دل را چون نمکدان می کند
فکر عاشق مولم روح وجودش می شود
با تمنا اشک ریزان خود به زندان می کند
مرحم زخم چه باشد عاشقان صبر کنید
چون خدا بیند دلان را پاک مژگان می کند
ای سویدا دست بر دل دار و دلگیر مشو
روز آخر عاشقی را ایزد ایمان می کند

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 15:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

گمنــام تــر از من نیست انـــدر ره تــو ای یــار
پـیــــدای رهـــم گـــردان بـیــدارتــریــن بـیــدار
با دیدن تـو ای دوست ســر را بــه زمیــن دارم
ای ســـرو بلنـــد عشق ســر را ز زمیـن بـردار
بـــا رفتــن تـــو ای دوست با عشق تو پژمردم
وقـــت است خبـــر آری بهـــر دل ایــــن بیـمــار
چنـدیــست غمــی دارم مـــادر غــــم تــو دارد
بــرگــرد به آغوشش ای بـوی خوش ای عطـار
آخــر تــو کجـــا رفتـــی گــم گشت حضـور تـــو
جـــان دل مـــا بـــرگـــرد ای تیــزْ بَــر پـــرگــــار
گمنــام چــه نــامـی بــود بــر اسم تــو آمــد آن
گــم نیـست خیــال تـو در جـان مـن ای سـردار
نــام تــو گــل رعنــا بـر جــا

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 15:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که به دل عشق تو کامل بنشیند
واجب برود، شور نوافل بنشیند
تو رو به رویم باش که ثابت شود این نقل:
آیینه به آیینه مقابل بنشیند
پیش آی و تجلی کن و بردار و بسوزان
تا دغدغه ی طی مراحل بنشیند
هر ذره به اندازه ی خود نور بگیرد
دیوانه به رقص آید و عاقل بنشیند
کی صورت ماه تو شود روزی دریا؟
در چشم که این ماهی نازل بنشیند؟
بیهوده چه بندند به امید کجاوه
چون ناقه ی بی عشق تو در گل بنشیند!
ای کاش نمیریم و ببینیم پس از ظلم
بر تخت چو آن خسرو عادل بنشیند
فتوا بدهد: بر همگان عشق فریضه است
بر مسند توضیح مسائل بنشیند
هر باغچه صد باغ بهاری بشکوفد
هر خاک پر از تاک به حاصل بنشیند
لب تر کند و از رشحاتش بچشاند
مایوس

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 15:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که به دل عشق تو کامل بنشیند
واجب برود، شور نوافل بنشیند
تو رو به رویم باش که ثابت شود این نقل:
آیینه به آیینه مقابل بنشیند
پیش آی و تجلی کن و بردار و بسوزان
تا دغدغه ی طی مراحل بنشیند
هر ذره به اندازه ی خود نور بگیرد
دیوانه به رقص آید و عاقل بنشیند
کی صورت ماه تو شود روزی دریا؟
در چشم که این ماهی نازل بنشیند؟
بیهوده چه بندند به امید کجاوه
چون ناقه ی بی عشق تو در گل بنشیند!
ای کاش نمیریم و ببینیم پس از ظلم
بر تخت چو آن خسرو عادل بنشیند
فتوا بدهد: بر همگان عشق فریضه است
بر مسند توضیح مسائل بنشیند
هر باغچه صد باغ بهاری بشکوفد
هر خاک پر از تاک به حاصل بنشیند
لب تر کند و از رشحاتش بچشاند
مایوس

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا طرب خانه کنی بیتِ حَزَن بازرسان
ای خدایی که به یعقوب رساندی یوسف
این زمان یوسف من نیز به من بازرسان
رونقی بی گل خندان به چمن باز نماند
یارب آن نوگل خندان به چمن بازرسان
از غم غربتش آزرده خدایا مپسند
آن سفرکردۀ ما را به وطن بازرسان
ای صبا گر به پریشانی من بخشائی
تاری از طره‌ی آن عهد شکن بازرسان
«شهریار» این دُر شهوار به دربار امیر
تا فشاند فلکت عقد پرن بازرسان

شاعر : محمد حسین شهریار تبریزی

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 15:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

از آن زمان که داغ تو بر دل نشانده ایم
از دیده جای اشک فقط خون فشانده ایم
یک تار موست فاصله ی بین ما و مرگ
تنها به شوق دیدن تو زنده مانده ایم
شب ها گذشته است که در خواب دیده ایم
این دست را به دامن دلبر رسانده ایم
از لحظه ای که صاحب دل شد محبتت
هر کس به جز تو را ز دل خویش رانده ایم
وقتش شده که پا به دو چشمان ما نهی
گرد و غبار ز آینه ی دل تکانده ایم
یا لیتناست زمزمه ی صبح و شام ما
از کاروان خون خدا باز مانده ایم
تا جان به پیکر است فدایی رهبریم
این درس در کلاس ابالفضل خوانده ایم

شاعر : رضا رسول زاده

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 15:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل خانه اش آباد شده مهدی جان
از بند غم آزاد شده مهدی جان
لطف و کرمی، تصدقی، محتاجم
امشب که دلت شاد شده مهدی جان
×××
شاعر شده ام تا که قلم بر دارم
از قلب مبارک تو غم بر دارم
آقا تو برای من دعا کن که فقط
در راه رضای تو قدم بردارم
×××
هر بار که از شما سخن شد آقا
روشن دل اهل انجمن شد آقا
از غربتتان همین گمانم کافی ست
که شاعرتان کسی چو من شد آقا

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 16:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل شد ز غم هجر تو یک دریا غم
روزیِ من امروز غم و فردا غم
یک سال دگر گذشت از غیبت تو
باید چه کنم جشن بگیرم یا غم؟
×××
با ناله و آه، یاری ات خواهم کرد
تا آخر راه، یاری ات خواهم کرد
آقا به تو قول می دهم بعد از این
با ترک گناه، یاری ات خواهم کرد

شاعر : سید مجتبی شجاع

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

پائیز شد فصل بهاری که به من دادند
طی شد تمام روزگاری که به من دادند
خورشید پیشم هست اما من نمی بینم
نفرین به این چشمان تاری که به من دادند
یعقوب نابینای راه یوسفم کرده
این گریه ی بی اختیاری که به من دادند
از بس نیامد که زمان رفتنم آمد
این گونه سر شد انتظاری که به من دادند
پایان کار "من" به وصل "او" نینجامید
آخر چه شد قول و قراری که به من دادند
ای جاده ها! ای جمعه ها! ای مردم دنیا
کو وعده آن تکسواری که به من دادند؟
من آرزوی دیدنش را می برم، شاید.
گاهی بیاید تا مزاری که به من دادند
***
حالا زمستان است و من درگور خوابیدم
خورشید من! این خانه تاریکِ به من دادند

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

... ایاک نعبد و ایاک نستعین
یعنی سلام مسجد مولای آخرین!
شبهای چارشنبه به انگشت کیستی
دنیا رکاب و گنبد فیروزه ای نگین
ای جمکران بگو کجاست آخرین امید
أین الشموس الطالعه، أین مه جبین؟
دنیای من گوشۀ مسجد نشستن است
و زل زدن به گردش تسبیح زائرین
بگذار در کنار تو باشم تمام عمر
بگذار در کنار تو باشم فقط همین

شاعر : زهرا بشری موحد

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 16:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

آقا سبب ساز گدايي احتياج است
پس دست خالي را عطايي احتياج است
داد و هوارم از روي بي هم نوايي است
اين بينوا را هم نوايي احتياج است
وقتي برايم توبه ها سودي ندارد
يك توبه از جنس خدايي احتياج است
دستم تهي بارم زياد و فرصتم كم
آقا دعايم كن دعايي احتياج است
يا جابر العظم الكثير ، اين پر شكسته است
اين زخمها را يك شفايي احتياج است
ماهِ رجب هم رفت و من سودي نبردم
يا ربنا يا ربنايي احتياج است
بايد كه بر حال خودم قدري بگريم
اما براي گريه جايي احتياج است
من پيرو ِدستور فَبكِل لِلحسينم
آقا برات كربلايي احتياج است

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 16:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

من بی خبر و تو با خبر از حالم
از تیر گنه شكسته باشد بالم
یك لحظه نمی بری مرا از خاطر
با آن كه دلت خون شده از اعمالم
×××
دوباره یک کسی مثل همیشه
غمی دارد بسی مثل همیشه
و می گوید به زیر لب که آقا
به دادم می رسی مثل همیشه

شاعر : سید مجتبی شجاع

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 16:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

من فکر می کنم مزه ی نان عوض شده ست
آواز کوچه ، لحن خیابان عوض شده ست
تنها نه لهجه ی دل من فرق کرده است
حتی صدای گریه ی باران عوض شده ست
عارف ترین کسی ست که پشتش به قبله است
این روزها که معنی عرفان عوض شده ست
خانها و خواجگان همه جا صف کشیده اند
مصداق خان و معنی خاقان عوض شده ست
سبز و سپید و سرخ چرا قهر کرده اند؟
آیا سه رنگ پرچم ایران عوض شده ست ؟
قرآن شکیل تر شده ، انسان حقیرتر
شاید کمی معانی قرآن عوض شده ست
"شیر خدا و رستم دستانم آرزوست"
شیرخدا و رستم دستان عوض شده ست
این روزها چقدر قم از دست رفته است
این روزها چقدر خراسان عوض شده ست
ما بندگان نفس به سلطانی آمدیم
سلطان من کجایی؟ سلطان عوض شده

• چهارشنبه
• 30
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 16:36
• نوشته شده توسط
• یحیی