حضرت معصومه سلام الله علیها

عصمت کبرای حق شاه زنان
دختر موسی بن جعفر بهترین بانوان
تالی زهرای اطهر فاطمه
آن که باشد عرش حق را قائمه
چون برون گردید از شهر ودیار
قصد مشهد کرد بر دیدار یار
یار محبوبش امام هشتمین
چشم و قلب وملک ایران قبله خاور زمین
زین جهت طی کرد راه دور را
در عقب بگذاشت شهر نور را
پنج برادر در برش همراه بود
زید و فضل و جعفر و هادی و قاسم نام بود
از مدینه تا به ساوه چون رسید
همچو زینب عمه اش غم ها چشید
جای استقبال مهمان ساویان
ظلم و جوری بی حساب در آن زمان
همرهان حضرتش را کشته اند
دردو غم ها بر دلش بگذاشته اند
چون که حضرت بی کس و بی یار گشت
از فراغ رنج و غم بیمار گشت
لیک چون فهمید قم نزدیک شد
مژده ای بود بر

• چهارشنبه
• 27
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 15:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

درپای تو ای گل ولایت خارم
هر چند بدم سائل این درگاهم
یا حضرت معصومه به روز محشر
امید شفاعت و عنایت دارم
***
این نور ولایت که به قم جلوه نماست
دل ما غرق بخیر است کاین روضه کجاست
این ارض قم است یا بود خطه طوس
این مرقد فاطمه است که چون قبر رضاست
***
ما تشنگان جرعه آبی ز کوثریم
از امّت رسول و محبّان حیدریم
مدح و ثنای آل محمد شعار ماست
دل بستگان دختر موسی بن جعفریم

• چهارشنبه
• 27
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 15:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

دختر سلطان امکان حضرت معصومه است
خواهر شاه خراسان حضرت معصومه است
چون بود از خاندان وحی آن عالی نسب
عالم اسرار قرآن حضرت معصومه است
گوهر ایمان منوّر می شود با مهر او
پرتو انوار ایمان حضرت معصومه است
چون بود محبوبه حق عرش رحمان قلب اوست
محرم خلاق سبحان حضرت معصومه است
زائرین روضه اش را ای صبا از من بگو
با خبر از سرّ پنهان حضرت معصومه است
یافت چوون در دامن بحر ولایت پرورش
گوهر دریای عرفان حضرت معصومه است
گفته ام بسیار گرچه وصف ذاتش را ولی
هر چه گویم برتر از آن حضرت معصومه است

شاعر : حیدر آقا طهرانی معجزه

• چهارشنبه
• 27
• فروردین
• 1393
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

تمام پنجره را غرق حسن یوسف کن
دل اهالی این کوچه را تصرف کن
قدم بزن وسط شهر باصدای بلند
به عابران پیاده غزل تعارف کن
وبی بهانه تبسم کن و نگاهت را
شبیه آینه ها عاری از تکلف کن
سپس به مجلس ترحیم یک غریبه برو
وچشم های خودت را پر از تاسف کن
صدای ضبط، اتوبان، هوای بارانی
به خود بیا! نرسیده به قم توقف کن
سلام دختر باران! سلام خواهر ماه!
بهشت را به همین ساده گی تصرف کن

شاعر : سید حمید رضا برقعی

• چهارشنبه
• 5
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 04:52
• نوشته شده توسط
• علی

نگاه من به نگاه ضریح تا افتاد
چه اتفاق عجیبی میان ما افتاد
چکید شرم نگاهم و بی صدا افتاد
ببخش گر که به پست تو این گدا افتاد
کریمه ای و به در گاه تو گدا بسیار
و من مثال همیشه برای تو سربار
تو جلوه گاه حجابی تو از تبار کرم
تویی ملازم زهرا ملازمت مریم
هوای صحن تو دل می برد ز اهل قلم
من و تو و قلم و کاغذ و دو چشم ترم
که از تو بیت به بیت با اجازه بنویسم
و با جنون خودم شعر تازه بنویسم
چه دردها که ز اسرار عشق درمان شد
چه چشم ها که به عشق تو مست و گریان شد
به پیشگاه تو هر کس مقیم و مهمان شد
کبوترانه دلش راهی خراسان شد
یتیم آمده ایم تا که تو پناه شوی
دوباره ضامن این قلب رو سیاه شوی
کنار مسجد اعظم دلم ب

• چهارشنبه
• 5
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 04:55
• نوشته شده توسط
• علی

باید دخیل بر پر مهتاب بست و بس
باید کنار سفره ی باران نشست و بس
آدم اگر بهشت طلب کرد کافی است
باشد برای فاطمه بی پا و دست و بس
وقتی که روبروی شما صحن آینه ست
باید تمام آینه ها را شکست و بس
آنقدر پشت بام حرم دیدنی ست که
صیّادها شدند کبوترپرست و بس
حتی مزارهای حرم فرق می کنند
زائر ، کنار حضرت بهجت نشست و بس
نوکر شدم زِ رحمت قالوا بلای تو
هستم دخیل چادرتان از الست و بس
مثل نسیم ، در حرم آرامتر شدم
از هرچه بگذریم ، حرم خوشترست و بس

شاعر : حمید رمی

• چهارشنبه
• 5
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 04:56
• نوشته شده توسط
• علی

روز تولدت به غلط روز دختر است
در اصل روز آمدنت روز خواهر است
شادند از حضور تو اهل جهان ولی
خوشحالی امام رضا جور دیگر است
امشب به اعتبار روایات مانده ام
میلاد توست یا شب میلاد کوثر است
وقتی پس از کریم تو تنها کریمه ای
اسم تو با امام حسن حاصلش زر است
از هرچه بگذریم نشد بگذریم از این
از خواهری که این همه عشق برادر است
دریاچه ی نمک سندش بین اهل بیت
آری طعام سفره ی تو با نمک تر است
پس قلب این کویر به شوق تو می تپید
وقتی که کوه خضر برای تو منبر است
امشب حساب کرده ام از خانه تا حرم
به نیت امام رضا هشت تا در است
با این حساب باز دل بی قرار من
آهوست توی مشهد و در قم کبوتر است
جمع دل من و دل هر کس به غیر

• پنج شنبه
• 6
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 06:20
• نوشته شده توسط
• علی

خير مقدم نشست روي لب
همه ذرات اين ديار غريب
آمدي با قدومت آوردي
ز مدينه شميم عطر عجيب

يادتان هست سجده ها كردند
همه ي اهل قم به حال قعود
يادم آمد از آن پذيرايي
در دمشق و محل قوم يهود

يادتان هست سوي تو بانو
همه دست توسل آوردند
دسته دسته براي عرض ادب
بر روي دست خود گل آوردند

شده در خاطرات ما زنده
سفر پر بلاي يك خواهر
جاي گل بر روي سرش آمد
از روي بام سنگ و خاكستر

يادتان هست روز استقبال
ازدحام عجيب اين مردم
يادتان آمد آن جماعت را
شور و شوق عجيب اهل قم

يادم آمد ز عصر عاشورا
از غريبي قبله ي حاجات
لشكري از حراميان بودند
دور اولاد مادر سادات

يادتان هست در ورودي شهر
عطر مشكي گرفت كل فضا
همه با شور

• دوشنبه
• 13
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 16:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

وقتی که آمدیّ و به قم پا گذاشتی
یک درّ ناب در دل دریا گذاشتی
تو آمدی و مردم قم مفتخر شدند
بر اینکه روی چشم همه پا گذاشتی
با یک حضور سبز، میان تموز سرخ
نقش بهار بر دل صحرا گذاشتی
وقتی رسید پای تو بر خاک این کویر
بر خاک خشک، ساقه ی طوبی گذاشتی
صرفاً همین که آمدی و میهمان شدی
بر طاق شهر پرچم زهرا (س) گذاشتی
تو آمدی و چادر خود را تکاندی و
بر خاک مرده نفخه ی عیسی گذاشتی
دریا کجاست تا که ببیند به یک حضور
موج سرور در بن دلها گذاشتی
.......................................
عرضم تمام! آمدی و لطف کردی و
این عشق را به سینه ی ما جا گذاشتی

شاعر : سجاد شاکری

• شنبه
• 29
• فروردین
• 1394
• ساعت
• 18:34
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عـــــمــه ی ســاداتــی و ســـادات را تـــــاج ســــری
افــــتــخـار اهـــل قـم نــه افتـــخــار کــــشــــوری

هــم کــریمــه هــم شـفیعه خوانده ات رب جلــیل
از مــحبانت تـــو بانـــو شـب به شــب دل مــیـبری

در کــنارت روضــه ی زهــــرا بخـــوانم روز و شب
چـــون نشان دارد از او این بارگـاه و این ضریح

در قــیامت هــم قیامت مــیــکنی چـــــون فـاطـمـه
زائــران آســــتـانـــت را یــــکا یــک مـــیـــــخــــــری

آمــــدم بــر درگــــهـت دارم امـــــید یــــک نـگـــاه
گـــو بـه من ای دخت مــوسی کــربـلایـم مـیبری؟

شاعر : سیروس بداغی

• دوشنبه
• 4
• خرداد
• 1394
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

پر میکشم که زائر بارانی ام کنی
با لطف جاودانه ات عرفانی ام کنی
معصومه جان الا که به قم داده ای بها
یک جمعه میشود که خراسانی ام کنی؟

شاعر : سیروس بداغی

• دوشنبه
• 20
• مهر
• 1394
• ساعت
• 06:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سلام دختر باران اجازه می خواهم
اگر اجازه دهی شعر تازه می خواهم

برای جلد شدن آب و دانه می خواهم
برای عشق سرودن بهانه می خواهم

بیا و شور مرا با شعور کن بانو
و بیت بیت مرا بیت نور کن بانو

ببین که از همه ی شهر خسته آمده ام
کبوتری شده ام ، پرشکسته آمده ام

به نور گنبد خورشیدی ات قسم بانو
طلا شود دل سنگم در این حرم بانو

چه قدر آدم غمگین و شاد اینجا هست
و دسته دسته کبوتر زیاد اینجا هست

کریمه ای و به اسم شما کرم خورده است
که خضر آب حیات از همین حرم خورده است

کریمه ، فاطمه ، معصومه رونوشت خداست
در بهشت نه ... اینجا خود بهشت خداست

غدیر را به خم آورده است این بانو
مدینه را به قم آورده است این بانو

• یکشنبه
• 26
• دی
• 1395
• ساعت
• 19:41
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

قرار بود بيايي کبوترش باشی
دوباره آينه‌اي در برابرش باشی

نه اينکه پر بکشي و به شهر او نرسی
ميان راه پرستوي پرپرش باشی

«مدينه» شهر غريبي براي «فاطمه»‌هاست
نخواست گم شده‌اي مثل مادرش باشی

خدا تو را به دل تشنه ی زمین بخشيد
که قاب روشنی از نور کوثرش باشی

به «قم» رسيدي و گم کرد دست و پايش را
چو ديد آمده‌اي سايه‌ي سرش باشی

اجازه خواست که گلدان مرمرت باشد
و تا هميشه تو ياس معطرش باشی

کرامتت، همه را ياد او می‌اندازد
به تو چقدر مي‌آيد که خواهرش باشی

خدا نخواست تو هم با «جوادِ» او در طوس
گواه رنج نفس‌هاي آخرش باشی

نخواست باز امامي کنار خواهر خود ...
نخواست «زينبِ» يک شام ديگرش باشی

شاعر : قاسم

• یکشنبه
• 26
• دی
• 1395
• ساعت
• 19:43
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آمدی و بهشت را با خود
به دل این کویر آوردی
کوثرانه قدم زدی در شهر
خیرهای کثیر آوردی

آمدی و مشام هر کوچه
پر شده از شمیم احساست
یادگاری مادرت زهراست
عطر نام تو، نفحۀ یاست

به لب مردمان غمدیده
با حضورت تبسم آوردی
آمدی با فرشتگان از راه
آسمان را سوی قم آوردی

با تو بوی بهشت پیچیده
دم به دم در فضای بیت النور
آسمان آمده به پابوسی
آمده تا حرای بیت النور

خاطر آسمانی‌ات انگار
گاه گاهی غبار غم دارد
بغض‌های شکستۀ ناگاه
چشم‌هایی که دم به دم دارد...

چشم‌هایت دو چشمه کوثر شد
یاد داری وداع آخر را
دل خواهر چگونه تاب آورد
حسرت دیدن برادر را؟

زینب حضرت رضا، چندی‌ست
چشم‌هایی پر از شفق داری
دیدن غربت «ولی» سخ

• یکشنبه
• 26
• دی
• 1395
• ساعت
• 19:45
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اقبـال عجـم بـود قـدم رنجـه‌ نمودید
یک فاطمه هم قسمت ایران شده باشد

علیرضا وفایی

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نه تنها من ز خاک تو شرف دادم ولادت را
هما هم می برد از سایه ی امنت سعادت را

خورد تير هلاکت کفتری که جلد بامی نيست
من و ترک حرم؟ یا رب مخواه این ترک عادت را

گواهی داد دستم که شدم در بحر لطفش غرق
کدامین محکمه از کشته می خواهد شهادت را

شدم محو تماشای حرم در حالتی گریان
نمی یابم برای خود از این خوشتر عبادت را

گدایان حرم را مادرانه لطفها کردی
به ما ای مریم آل نبی دادی سیادت را

دو چشمم از طواف کفتری بر گنبدت میگفت
کدامین دل خنک دیده است این هرم حسادت را

چو پرچم بر فراز گنبدت هر سو روم،آخر
سرافکنده به تو عرضه کنم عرض ارادت را

چنان سرکش شده در آسمان گلدسته هایت که
صنوبر خیره و سرو است حیران این

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

چشم دلم به سمت حرم باز می‌شود

با یک سلام صبح من آغاز می‌شود

پر می‌کشد دلم به هوای طواف تو

وقتی که لحظه لحظه پرواز می‌شود

قفل دلم شکسته کنار در حرم

از مرقدت دری به جنان باز می‌شود

فهمیده ام ز حکمت ایوان آینه

اینجا دل شکسته سبب ساز می‌شود

کو چشم روشنی که ببیند در این حرم

هر روز چند مرتبه اعجاز می‌شود

اعجاز توست اینکه دلم یاکریم توست

قلب تپنده حرم قم، حریم توست

اینجا بهشت دختر موسی بن جعفر است

از نفحه شهود و تجلی معطر است

برپا شده است مکتب قرآن و اهل بیت(ع)

دارالعلومِ مریم آل پیمبر(ص) است

اینجا کلید علم و فقاهت ارادت است

خاک در حریم تو علامه پرور است

چشم امید عالِم و عاشق به سوی

• جمعه
• 29
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 08:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

هر گل غزلخوانی کند با دیده ی تر

شد وارد قم دختر موسی بن جعفر

جان ِ پیمبر آمد خوش آمد،خورشید محشر آمد خوش آمد

طور محبت شد قم سراسر،ا... و اکبر ا... و اکبر

ا... و اکبر ا... و اکبر ا... و اکبر ا... و اکبر

نور دل خیر الانام آمد خوش آمد

در اوج فخر و احترام آمد خوش آمد

از مقدم او قم چون بهشت است،دست خدا بر هر دل نوشته است

تابد ز رویش اَنوار ِ کوثر،ا... و اکبر ا... و اکبر

ا... و اکبر ا... و اکبر ا... و اکبر ا... و اکبر

یا حضرت ِ معصومه بر راهت نشستیم

ما خاک درگاه شما بودیم و هستیم

خوانیم شما را با چشم ِ گریان،ای نور چشم شاه خراسان

هستیم فقیرت با قلب ِ مضطر،ا... و اکبر ا... و اکبر

ا... و

• جمعه
• 29
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 08:17
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سر زد،از بیکران خورشید محشر

آمد،به شهر قم دخت پیغمبر

کتاب عاشقی،خورَد زیبا ورق

شده وادی قم،بهشت قرب حق

خورشید دلها،کوثر زهرا،اِشفَعی لنا،فی الجنّة

یا فاطمه یا معصومه...

زهرا،نظاره گر با چشم گریان

در قُم،محملش گردیده گلباران

تو گویی دم به دم،در آن حال و هوا

بُوَد ذکر دلش،رضا جانم رضا

از محضرت ما،داریم تمنا،اِشفَعی لنا،فی الجنّة

یا فاطمه یا معصومه...

یارب،رزق ما خیر و سعادت کن

ما را،اهل وادی شهادت کن

عنایت کن شویم،فدای راه دین

به حقّ خواهر ِ،امام ِ هشتمین

یا فاطمه یا،سیّدَتَنا،اِشفَعی لنا،فی الجنّة

یا فاطمه یا معصومه...

دانلود سبک

• جمعه
• 29
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 08:19
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

غم هجر برادر داشت خواهر
از این غم دیده ی تر داشت خواهر
برای دیدن روی گل ماه
همیشه دیده بر در داشت خواهر
دلش پر زد به سوی ملک ایران
که دل درکوی دلبر داشت خواهر
به دشت و کوه و صحرا از مدینه
هوای عشق در سر داشت خواهر
جدا از قید و بند زندگانی
فقط عشق برادر داشت خواهر
ندید آخر برادر را از این غم
دلی در خون شناور داشت خواهر
شجاعانه شبیه عمه ی خود
وفا را خوب باور داشت خواهر
به عمر کوته خود مثل گل بود
گمانم ارث مادر داشت خواهر

دوتا خواهر ز جان یار برادر
یکی در کربلا ، قم یار دیگر

ولی در قم حکایت فرق می کرد
دراینجا یار ویاور داشت خواهر
چه گویم وصف حال کربلا را
غم گلهای پرپر داشت خواهر
حسین(ع) و قتلگا

• جمعه
• 29
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 08:21
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آنقدر رفت که در ثانیه ها هم گم شد

بعد آنسوی زمان پنجره ای در قم شد

و همین زائره سبز زیارتگاهش

در پرواز به سمت حرم هشتم شد

گوشه چادر او روی سر قم افتاد

کآفتاب آمد و تاریکی شیطان گم شد

خاک قم عطر گل یاس گرفت و آنگاه

قم مدینه شد و او فاطمه دوم شد

یازده کعبه به همسایگی اش آمده اند

یازده مرتبه اینجا حرم مردم شد

جمع بودند در اینجا همگی تا اینکه

جمکران آمد و همسایه این خانم شد

• جمعه
• 29
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 09:31
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

حرم ؛ شامِ شهادت روبروی گنبدِ بانو
نشستم تا بگویم دردهایم را فقط با او

نشستم تا دلم را محوِ نور گنبدش سازم
نشستم تا رسد الطاف نامحدودش از هر سو

همینجا روبروی حجره ها من بارها دیدم
که صحنش را ملک با بالهایش می زند جارو

رسید هر کس در این جا عقده ها از قلب او واشد
مسلمان یا مسیحی شیعه سنی ارمنی هندو

خدا شاهد بو‌د از لطف او خجلت کشیدم من
سرم را گر نهادم گاه گاهی بر سرِ زانو

هر آنجا باشم آخر جا در این میخانه ها دارم
مثالِ بلبلِ در لانه یا زنبورِ در کندو

بگو بی بی به رسم دوستی سلطان خوبان را
مگر باشد رضا جان این (بُداغی) کمتر از آهو؟

شاعر : سیروس بداغی

• دوشنبه
• 14
• فروردین
• 1396
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

قبله ی هفتم ما قبله ی هشتم دارد
تا خراسان رضا آینه در قم دارد

توبه شد عاقبت گریه ی هر زائر مست
بر زمین ریخته هر باده که در خم دارد

((بُعد منزل نبود در سفر روحانی))
هر سلامی بفرستیم ، علیکم دارد

می روم در حرم از صحن به صحنی دیگر
موج تا در دل دریاست تلاطم دارد

عکسم افتاد در آیینه ی صحن و دیدم
شیشه این مرتبه با سنگ تفاهم دارد

هم کریمه ست و هم از نسل کریمان بانو
پس گدا در حرمش حق تقدم دارد

لطف بی بی ست که در جمعیت شاعر ها
شاطر عباس قمی فیض تکلم دارد

مرغ دل گرچه سیاه است ولی از سر لطف
از سر گنبد او حسرت گندم دارد

شاعر : مجتبی خرسندی

• پنج شنبه
• 5
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:03
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

میون شلوغی شهر
تا دلی دوباره گم شد
یادش افتاد که تو هستی
پا شد و راهی قم شد

رو به روی گنبد تو
قلبامون میشن کبوتر
تشنه‌ یه جرعه نوریم
فاطمه! دختر کوثر

سلام ای خواهر خورشید
سلام ای حضرت بارون
به شوق مهربونی هات
دوباره اومده مهمون

گنبد طلایی تو
به دل همه نشسته
با چه امیدی رسیدن
زائرای دلشکسته

چه غریبونه یه زائر
پیش تو رضا، رضا کرد
گره‌هاشو دستای تو
چقد عاشقونه وا کرد

سلام ای خواهر خورشید
سلام ای حضرت بارون
به شوق مهربونی هات
دوباره اومده مهمون

حالا که مدینه دوره
تو بیا و مادری کن
با نگات، ملیکه‌ی قم!
این دلا رو کوثری کن

از حرم تا جمکرانم
جاده ای چشم انتظاره
تا همین روزا رو خاکش
آقامون قدم

• پنج شنبه
• 5
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:11
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ساقۀ یاسی و از سلسله ساداتی
شافع منتظران، پشت در جنّاتی

سورۀ کوثر اگر شأن نزولش زهراست
شک ندارم که تو تفسیر همان آیاتی

ایستادی دم در بانوی زائر پرور
منتظر تا که بر آورده کنی حاجاتی

لب دریای مصیبت زدگان، فانوسی
در شب تیرۀ حیرت زدگان، مشکاتی

ملک جَم از برکات تو به کف جام گرفت
شوره زار قم از الطاف تو شد میقاتی

دیر گاهی است- جسارت نشود – مِهر شما
زده بر ضدّ دلم دست به اقداماتی

دل من مثل همان کفتر چاهی شده که
آرزو داشته در صحن حرم ساعاتی-

بپرد پر بزند دانه بچیند با عشق
یا طواف تو کند با حرکاتی ذاتی

بنده ات آمده و اذن دخولش غزلی است
بی ادب نیست، نیاموخته تشریفاتی

پیش از این گر نسروده ز شما

• پنج شنبه
• 5
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

رضا نشست و به معصومه اش نگاه انداخت
چنان که چشمه ی ذوق مرا به راه انداخت

خدا چه خوب ادا کرده حق مطلب را
به نام فاطمه آورده است زینب را

و ماه اول ذی القعده تا که پیدا شد
دخیل های ضریح برادری وا شد

ببین که حضرت نجمه چه کوکبی آورد
برای شاه خراسان چه زینبی آورد

مقامش آینه ای از مدارج پدر است
عجیب نیست که باب الحوائج پدر است

برای تشنه لبان باده را به خم آورد
مزار مادر خود را به شهر قم آورد

عجیب نیست که قم طعنه بر مدینه زده
که سنگ مادر سادات را به سینه زده

چه باشکوه به دستان خود علم دارد
از این به بعد بگو فاطمه حرم دارد

من فراری از این و آن بریده کجا
پناه چادر سر تا فلک کشیده کجا

مرا ببخش ک

• پنج شنبه
• 5
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:16
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دور و بر خود می‌كشی مأنوس‌ها را
إذن پریدن می‌دهی طاووس‌ها را
وا می‌كنی سمت كویرِ این حوالی
با لطف پاكت پای اقیانوس‌ها را
«امید» دارویی‌ست در دارالشفایت
كه با سخاوت می‌دهی مأیوس‌ها را
با آن دم قدسی خود شب‌های جمعه
رونق بده «یا نور و یا قدّوس»‌ها را
هر شب به یاد غربت شهر مدینه
روشن كنیم اینجا همه فانوس‌ها را
ای آبروی آب‌های این حوالی
سمت شما باز است این دستان خالی

وقتی كه من از ماه می‌گیرم سراغت
می‌آورد دل را میان كوچه باغت
هفت آسمان، صدها ستاره می‌شمارد
هر شب به پای درس‌های چلچراغت
تو آیه‌های سورهٔ نوری، چگونه
پیدا كنم من راه خود را بی‌چراغت؟
این لاله‌هایی كه به دامانت نشسته
تفسیر خوبی می‌شود

• پنج شنبه
• 5
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:19
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دلم مي‌خواست يك شب را ميان آسمان باشم
به جاي ماه بنشينم چراغ كهكشان باشم

دلم مي‌خواست وقتي كه درون حوض مي‌افتم
ميان دستهاي كودكاني مهربان باشم

دلم مي‌خواست جانم را ميان آتش اندازند
خمير كوره‌هاي روشن آهنگران باشم

ز من آويزه‌اي سازند بر بالاي مأذنها
نشان روشن گلدسته‌هايي بي‌نشان باشم

بيابان در بيابان كاش جسمم خاك ره مي‌شد
به امّيدي كه گرد ردّ پاي زائران باشم

چه‌مي‌شد هيچ باشم يا... چه مي‌شد جنسم از كاغذ
بليط جاده‌هاي اصفهان قم جمكران باشم

شاعر : محسن ناصحی

• پنج شنبه
• 5
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:21
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تصویر مهتاب و شب و آیینه‌بندان
امشب صفای دیگری دارد شبستان

گلدسته‌ها و آسمان سرمه‌ای رنگ
نقش و نگار کاشی و گل‌های ایوان

شهر از هیاهوها پر اما با حضورت
آرامش باغ ارم دارد خیابان

جایی به غیر از خانهٔ امن شما نیست
چتر امانی بر سر ما بی‌پناهان

در ساحل آرامشت پهلو گرفتند
دل‌های توفان دیدهٔ جمعی پریشان

گنبد... کبوتر... اشتیاق روشن ابر
حس زیارت‌نامه خواندن زیر باران...

قلبم هوایی می‌شود پر می‌کشد باز
با شوق معصومانه‌ای سمت خراسان

سیده تکتم حسینی

• پنج شنبه
• 5
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:24
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ای چشمه‌های نور تو روشنگر دلم
ای دست آسمانی تو بر سر دلم
راز دلم، نیاز دلم، باور دلم
سوی تو دست‌و‌پا زده بال و پر دلم
ای حضرت کریمه! تو را می‌زنم صدا
من آشنای دردم و تو خواهر رضا

ای نور بارگاه تو تابیده بر فلک
جارو زنانِ صحن تو بال و پر ملک
گر با مدینه هست تو را صحن مشترک
اِنّی اَنا الغَریبُ بِهَمّی اَتیتُ لَک
راهم دِه! ای سپیده که در ظلمتم گمم
اذنم دِه! ای بهشت، که من زائر قمم

مهمان‌نواز عترتی و خانه‌ات دل است
معصومه‌ای و ماه حجاب تو کامل است
روز حساب سایهٔ امن تو ساحل است
با این حساب، عشق تو حلال مشکل است
پس خوش به حال قم که تویی نبض سینه‌اش
حج فقیر، مشهد و قم هم مدینه‌اش

ای خوب! بی‌تو حا

• پنج شنبه
• 5
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:29
• نوشته شده توسط
• ایدافیض