شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

دخترِ شیرین زبانم..محرمِ اسرارِ من
خسته ام دلواپسم..بنشین کنارم یارِ من

گریه را کم کن که وقتِ رفتنم نزدیک شد
خوب دقت کن عزیزِ دل تو بر گفتارِ من

این کفن ها را بگیر ای قابِ عکسِ مرتضا
پیشِ تو باید بماند ای امانتدارِ من...

یک کفن مالِ من است و یک کفن مالِ علی
یک کفن مالِ حسن ای جلوه ی رفتارِ من

بی کفن باشد حسین ..دارم فقط پیراهنی
حفظ کن آن را که باشد جامه ی دلدارِ من

روز عاشورا بجای من بپوشان این لباس
تا کفن باشد برای بهترین غمخوارِ من

دخترم بوسه بزن بر حنجرش روزِ دهم
فکر و ذکرِ این پسر شد مایه ی آزارِ من

می روم امّا قرارِ من.. وَ تو در قتلگاه
روضه می گیریم باهم از غمِ غمخوارِ من

• سه شنبه
• 2
• دی
• 1399
• ساعت
• 13:07
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

راهمونو بست فکرشم نمیکردم
مادرم نشست فکرشم نمی کردم
گوشواره شکست فکرشم نمی کردم

یکی نبود بگه نامرد بس کن یه زنه
فکرشم نمی کردم اینجور بزنه

قدّم نرسید آخر حالا منم و حسرت
من موندمُ یه کوچه من موندمُ خجالت

آهِ مادرُ ؛ نه نمیره از یادم
من دوشنبه رو ؛ نه نمیره از یادم
دیوار و سرُ ؛ نه نمیره از یادم

سند غربت بابا امضا شده بود
نه نمیره از یادم اون رویِ کبود

لبخندِ رو لبای بابامونُ گرفتن
بی دینای مدینه دنیامونُ گرفتن

قدّم نرسید آخر حالا منم و حسرت
من موندمُ یه کوچه من موندمُ خجالت

روزگارِ من ؛ با غم دلم سر شد
حالِ مادرم ؛ هر دقیقه بدتر شد
درد پدرم دیگه چند برابر شد

نمی دونم چرا دستاش بالا نیومد
هِی نفس نفس می زد حرفی نمی زد

سنی ندارم اما موهام همه سپید شد
دیدی سر جوونی ناموس ما شهید شد

قدّم نرسید آخر حالا منم و حسرت
من موندمُ یه کوچه من موندمُ خجالت

• چهارشنبه
• 3
• دی
• 1399
• ساعت
• 12:14
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

ای بال و پرشکسته مکش پر ز لانه ام
با رفتنت مکن تو عزاخانه - خانه ام

دیدم به موی زینب مان شانه میزنی
با لرزش دو دست تو لرزید شانه ام

چون خنده میکنی به رخم خنده میکنم
ورنه برای گریه پیِ یک بهانه ام

در سیل اشک بیکسی ام غرق میشوم
شرمنده از وقوع غمی بی کرانه ام

دستت شکسته اشک مرا پاک میکنی
من روضه خوان ضربت آن تازیانه ام

• چهارشنبه
• 3
• دی
• 1399
• ساعت
• 12:48
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

کشته شدمحسن وآنان که تماشاکردند
سندتیر به اصغر زدن امضا کردند!

آن قدَرکرد ستم بعدنبی امت او
که دوتاقامت محبوبه‏ء یکتاکردند!

آب غسلش نشده خشک، که تردامن ها
کینه ورزی به عزیزشه بطحاکردند

درگرفت آتش وزهرا وپسر در پسِ در
کوزبانی که بگویم چه به زهراکردند؟!

زده بودندبه لبهاهمه چون قفل سکوت
چاکران،خیره شده حمله به مولاکردند

باغبان بند به گردن،گل وغنچه‏ پرپر!
باغ سرسبزنبی را همه یغما کردند

کودکان گه به پدرگاه به مادرگریان
دست خودسوی سمابرده،خدایاکردند!

• پنج شنبه
• 4
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

بود و نبودِ من ای همه تار و پودِ من
هستیِ من نرو ، تو ای یاسِ کبود من

ای یاورِ علی تو ای دلاور علی
یه لحظه کن نظر به چشمایِ تر علی

نرو جون علی ، ببین زِ دنیا خسته ام
نرو جون علی ، تو ای بازو شکسته ام

بمون اگه میشه همسرتُ تنها نذار
نرو جونِ علی تو ای پهلو شکسته ام

«مرو یافاطمه ، مرو مرو یافاطمه..»

وقتی که در میسوخت با آتیشِ نمرودیان
فضایِ خونه پر شده بود از دودِ سیاه

وقتی لگد میزد از پشت در اون بی حیا
میخِ گداخته شد با سینۀ تو آشنا

محسن فدایی شد ناله زدی فضه بیا
ریختن تو خونمون نامردا و حرومیا

منو می بردنم یه عده نامرد و لعین
من دست بسته و تو هم با یه قلبی حزین

با بدنی کبود دیدم شدی نقش زمین

«مرو یافاطمه ، مرو مرو یافاطمه..»

• شنبه
• 6
• دی
• 1399
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

اَلسَّلامُ عَلی بَضعةِ المُصطفی
اَلسَّلامُ عَلی زَوجَةِ المُرتضی
اَلسَّلامُ عَلی بنتِ خَیرِ الوَری
اَلسَّلامُ عَلی سَیّدةِ النِّساء

اُمُّ الاَئِمَّةِ الهُدى، یا بِنتَ خَیرِ الاَنبیاء
اَلصِّدِّیقَةُ الشَّهیدَه
اَلمَجهُولَةِ قَدرُها، اَلمَخفِيَّةِ قَبرُها
اَلصِّدِّیقَةُ الشَّهیدَه

سلام بانوی عالمین، یا زهرا
سلام یا اُمَّ الزّینبین، یا زهرا
سلام نور چشم حسن، یا زهرا
سلام ای هستی حسین، یا زهرا

اَلسَّلامُ عَلَی الحَورَاءِ الإِنسِيَّة
یا بِنتَ أفضلِ الاَنبیاء، فاطمه
اَلسَّلامُ عَلَی مَحبوبَةِ السَّماء
وَ مُبَشِّرَةِ الأَولِيَاء، فاطمه

بِنتَ خَيرِ البَرِيَّةِ، بِنتَ نَبِیِ الاُمَّةِ
اَلصِّدّیقَةُ الشَّهیدَه
عَلِيمَةُ المُحَدَّثَة، طاهِرَةُ المُطَهَّرَة
اَلصِّدِّیقَةُ الشَّهیدَه

سلام ای خورشید دنیا، یا زهرا
سلام ای کوثر طاها، یا زهرا
سلام ای جان پیمبر، یا زهرا
سلام ای اُمّ اَبیها، یا زهرا

اَلسَّلامُ عَلَی حَلِيفَةِ السُّجُود
صَلَّی اللهُ علیک اَیَّتُها البَتُول
اَلسَّلامُ عَلَی حَبیبَةِ النَّبی
مَن آذَاکِ فَقَد آذَى قَلبَ الرَّسُول

اَلمَغصُوبَةِ حَقُّهَا، اَلمَمنُوعَةِ إِرثُهَا
اَلصِّدِّیقَةُ الشَّهیدَه
اَلمَكسُورَةِ ضِلعُهَا، اَلمَقتُولِ وَلَدُهَا
اَلصِّدِّیقَةُ الشَّهیدَه

سلام دختر نبوت، یا زهرا
سلام مادر امامت، یا زهرا
سلام فدایی حیدر، یا زهرا
سلام شهید ولایت، یا زهرا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اَلسَّلامُ عَلَی مُهجَةِ المُصطَفی
اَلسَّلامُ عَلَی بَهجَةِ المُرتَضی
اَلسَّلامُ عَلَی بَضعَةِ الفاطِمَه
اَلسَّلامُ عَلَی مَن بَکَتهُ السَّماء

عَبَدتَ اَللَّهَ مُخلِصا، وَ صَبَرتَ عَلَى الأَذَى‏
ثاراللهِ و ابن ثاره
عَظُمَتِ المُصِیبَةُ وَ جَلَّتِ الرَّزِیَّةُ
ثاراللهِ و ابن ثاره

سلام یا حَبِيبَ الرَّحمَان، ثارالله
سلام یا شَرِيكَ القُرآن، ثارالله
سلام یا صَاحِبَ الأَحزَان، ثارالله
سلام یا ذبِيحَ العَطشَان، ثارالله

شاعران :محمدرضارضایی ، یوسف رحیمی

• یکشنبه
• 7
• دی
• 1399
• ساعت
• 09:58
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

نوحه وزمزمه شهادت حضرت فاطمه (س)

منم زینب دخت حیدر
عزادارم بهر مادر

دهم من دلداری بابا، گشته او تنها، بی معین است
به زانوی غم گرفته سر، در فراق یارش، غمین است
کجایی ای مادر خوبم، مادر خوبم، فاطمه جان2
_______________________________
نمی باشد باور من، که جان داده مادر من

خودم دیدم پشت در افتاد، ناله کرد و، محسن فداشد
صدا زدبابای خود را و، ناله اش تا عرش خدا شد
کجایی ای مادر....
________________________________
کجایی مادر کجایی، ندارد خانه صفایی

کنار این، بستر خالی، ما یتیمان ماتم گرفتیم
عزایت را، همره بابا، در سرای پر غم گرفتیم
کجای ای.....
________________________________
مصیبت ای وامصیبت،کنار ما گشته خلوت

دلم سوزد بهر بابایم،گریه هایش باشد، نهانی
ندیدم من، شیر حق را که، باشد اینسان در، ناتوانی
کجایی ای...

شعر:اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 7
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:38
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

دعام اینه که خوبِ خوب بشی
دوباره خونمون و شاد کنی
باید بمونی تا یه روز بیاد
داداش حسنم و دوماد کنی

خونه بی تو/ بی روحه
بی تو شب ها/ تاریکه
از نگاهت/ معلومه
وقت رفتن نزدیکه

مادر، مگه چند سالته آرزوی مردن نکن
زخم در، رو پر و بالته، فکر پر کشیدن نکن

پیچیده تو تموم شهرمون
حکایتِ تو و شهامتت
ولی حالا که توی بستری
کسی نیومدی عیادتت

تا چشات و/ میبندی
بابا انگار/ میمیره
انتقامِ/ اشکات و
مهدی یه روز میگیره

مادر، مگه چی دیدی که، اینجوری زمین گیر شدی
صورتت، چه پریشون شده، یک شبه چقدر پیر شدی

داداش حسنم و ببین تو خواب
که حرفای عجیبی میزنه
مگه چی دیده توی کوچه ها
با ما داره غریبی میکنه

نیمه بازِ/ چشم تو
نیمه شب ها/ بیداری
سرد خونه/ اما تو
مثله آتیش تب داری

مادر، چرا مونده هنوز خاک کوچه رو چادرت
خونمون تو سکوته ولی، گریه میکنه دخترت

• چهارشنبه
• 10
• دی
• 1399
• ساعت
• 14:06
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

بدنت سوخت تنت راوسط در دیدم
جای ضرب لگدومشت به پیکر دیدم

چه کنم نیست کسی تاکه کنم درد دلی
رفتی وبی تو غم و غصه مکرر دیدم

شده بیتاب دگرازغم گلهابلبل
یاس گلخانه تورا خسته و پرپر دیدم

ماجرای تو و این کوچه ی مرا آزرده
تنگی کوچه وشلاق به همسر دیدم

دیدگانم وسط کوچه تورا می نگریست
کی رود زخاطرم، آنچه که آخر دیدم

دیده ام دیده هرآنچه که نبایدمی دید
وسط کوچه خودم رابین لشکر دیدم

دیده ام فاطمه را دروسط کوچه زدند
من خودم رفتن او میان لشکر دیدم

وای من سختی کوچه، همین بس باشد
قتل صبر همسر و محسن پرپر دیدم

فاطمه بودغمم را همه بر عهده گرفت
لیک حالاپی اوغرق نواگردیدم

آنقد زد وسط کوچه که زهرا افتاد
تنِ بیهوش درآن کوچه ی مضطر دیدم

کاش می مردم ازاین غم که نبینم زهر
چادر سوخته وپاره ی همسردیدم

بین دربود که ناموس خدا خورد زمین
خنده و هلهله در دیار کافر دیدم

سخت تر از همه چشمم به مغیره افتاد
زینبم را همه در حالت مضطر دیدم

سخن از برده حیدر به طناب است ولی
درپی یاری خود به کوچه همسر دیدم

• چهارشنبه
• 10
• دی
• 1399
• ساعت
• 20:55
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

فاطمیه، امام زمان

اين روزها نگاه تو از خون دل ترست

گويا دلت حسينيهء اشك مادرست

شال عزا دوباره نشسته به دوش تو

شالی كه حيف، سوخته از آتش دَرست

گلبرگ های گونهء شبنم گرفته ات

زخمی، شكسته، نيلی، چون ياس پرپرست

اي وارث تمامی غم های اهل بيت

اين روزها غريبی تو مثل حيدرست...

...چون ديده ام تورا و سلامت نداده ام

يا تو سلام كرده ای و گوش من كرست

مُردن ميان روضه اگرچه سعادت ست

در روضه های فاطميه باز بهترست

زيرا كه اشك يك شبِ اين فاطميه ها

با گريهء تمام محرم برابرست

حالا بيا و روضه بخوان آتشم بزن

چشمم به نالهء تو و يك وای مادرست

• یکشنبه
• 14
• دی
• 1399
• ساعت
• 14:34
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

شهادت، مدینه، کربلا

مانند شمع قصه ات از سر تمام شد

کوتاه مثل سوره ی کوثر تمام شد

سیلی وزید در وسط کوچه باد شد

تا هیجده ورق زد و دفتر تمام شد

از سوختن نه، در اثر ضربه شمع من

در پشت چارچوب همین در تمام شد

گفتم یکی نبود و چهِل مرد آمدند

قصه نگفته قصه ی مادر تمام شد

بابا کشید پارچه را روی مادرم

آهی کشید و گفت که دیگر تمام شد

پلکی زد و رسید سرِ ظهرِ واقعه

این بار قصه واقعاً از سر تمام شد

زینب به فکر روز دهم بود بیشتر

وقتی وداع مادر و دختر تمام شد

وقتی که "یا بنی" به گوش حرم رسید

آرام گفت کار برادر تمام شد

تازه شروع شد غم زینب به کربلا

آن لحظه که بریدن حنجر تمام شد

• یکشنبه
• 14
• دی
• 1399
• ساعت
• 16:23
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

تربیت، دفاع از اسلام و ولایت، مادر شیعه

خدا حقیقت نور است و مظهرش زهراست

نبی عصارهء قرآن و کوثرش زهراست

مـن از کتـاب ولایـت جـز این نمی‌دانم

که این کتاب هم اول هم آخرش زهراست

خـدا بـه خلقت پیغمبـر افتخار کنـد

نبی است مفتخر از اینکه دختـرش زهراست

نبی تمامی تـوحید را در او دیـده

علی جمال خداوندْمنظرش زهراست

حسین گفـت: بـه نزد ستمگران هرگز

ذلیل نیست عزیزی که مادرش زهراست

به هـر فلک که گذر کرد خواجه لولاک

به چشم فاطمه بین دید محورش زهراست

خوش آن بهشت که با بوی او معطر شد

خوش آن فرشته که ذکر مکررش زهراست

اگـــر ز آیـۀ تطهیــر پیکری سازند

خـدا گواست که روح مطهّرش زهراست

وجـود خواجۀ لولاک نخل توحیدی است

کـه ریشه و تنه و شاخه و برش زهراست

ز فضه گر سخنی نشنوید غیر از وحی

بعید نیست به قرآن، که رهبرش زهراست

علی ندیده عبادت نمی کند حق را

شناخته‌ است خدا را که مظهرش زهراست

چگونه نور نگیرد بشر ز اسلامش؟

نبـی که دختر اسلام پرورش زهراست

پیمبری کـه مکرر بـه حضرتش صلوات

یقیـن کنید که ذکر مکرّرش زهراست

چنانکه احمد و حیدر به شیعه دو پدرند

مسلم است دگر، شیعه مادرش زهراست

مقام و عزت و قدر و جلال را نگرید

که بوسه گاهِ نبی دست دخترش زهراست

سفر کنید به یاسین که شهر فاطمه است

نظر کنید به قرآن که کوثرش زهراست

علی بــه خانـۀ دربسته نیز تنها نیست

سپاه جان به کف وکلِّ لشکرش زهراست

بــه تیغ نطق و شرار خطابه اش سوگند

که ذوالفقار علی نطق همسرش زهراست

استادسازگار، گلچین و تلفیق دو قصیده

• یکشنبه
• 14
• دی
• 1399
• ساعت
• 17:30
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

کلبهء احزان، فراق پدر، شهادت پسر، غربت

زهرا كه بود بار مصيبت به شانه‌اش

مهمان قلب ماست غم جاودانه‌اش

درياى رحمت است حريمش، از آن سبب

فُلك نجات تكيه زده بر كرانه‌اش

شب‌هاى او به ذكر مناجات شد سحر

عالم فداى راز و نياز شبانه‌اش

والله با شهادت تاريخ، كس نديد

آن حق‌كُشى كه فاطمه ديد از زمانه‌اش

مى‌خواست تا كناره بگيرد ز ديگران

دلگير بود و كلبه‌ء احزان، بهانه‌اش

تا شِكوه‌ها ز امّت بى‌مهر سر كند

ديدند سوى قبر پيمبر، روانه‌اش

آن خانه‌اى كه روح‌الامين بود مَحرمش

يادآور هزار غم‌است آستانه‌اش

افروختند آتش بيداد آن چنان

كآمد برون ز سينه‌ء زهرا زبانه‌اش

گلچين روزگار از آن گلبن عفاف

بشكست شاخه‌اى كه جدا شد جوانه‌اش!

شرم آيدم ز گفتنش، اى كاش مى‌شكست

دستى كه ماند بر رخ زهرا نشانه‌اش!

تنها نشد شكسته‌دل از ماتمش، على

درهم شكست چرخ وجود استوانه‌اش

طى شد هزار سال و گذشتِ زمان نبرد

گَردِ ملال از در و ديوار خانه‌اش

استاد محمدجواد غفورزاده (شفق)

• یکشنبه
• 14
• دی
• 1399
• ساعت
• 18:10
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

بیماری، غربت مولا

یاری ز که جوید؟ دلِ من یار ندارد

یک مَحرم و یک رازنگهدار ندارد!

با دیدن سوزِ دلِ من در چمن و باغ

با داغ دل لاله، کسی کار ندارد

باید سر و کارش طرف چاه بیفتد

یوسف که در این شهر، خریدار ندارد

از گریۀ پنهان علی در دل شب‌ها

پیداست که دل دارد و، دلدار ندارد

در گلشن آتش‌زدۀ عصمت و ایثار

پرپرشدن غنچه که انکار ندارد

با فضه بگویید بیاید، که در این باغ

نیلوفر بیمار، پرستار ندارد

بر حاشیۀ برگ شقایق بنویسید:

گل، تاب فشار در و دیوار ندارد

استادشفق

• یکشنبه
• 14
• دی
• 1399
• ساعت
• 20:14
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

خیر کثیر، شب قدر، تربیت، توسل

ای نور خداجویی، در آینه ی جانت

باز این دل شیدا شد، مجنون و غزلخوانت

ای یاس بهشت آیین، عطر نفس یاسین

خارم من و میگردم، در طرف گلستانت

تو روح تولایی، تو زهره ی زهرایی

تو ام ابیهایی، عالم همه حیرانت

روزی که زدی لبخند، بر آینه ی گیتی

خورشید شفاعت هم، سر زد ز گریبانت

ای نور اهورایی، انسیه ی حورایی

گل چیده به زیبایی، وحی از لب خندانت

اخلاص و یقین تنها، با نام تو معنا شد

ایثار شکوفا شد، در پرتو ایمانت

اصحاب کسا هرگاه، تسبیح تو می گویند

از عرش فرو ریزد، گل بر سرو سامانت

حق خوانده تورا کوثر، در آیه ی اعطینا

ای خیر کثیر تو، گل های فراوانت

هستی به سجود آمد، جنت به وجود آمد

وقتی که رسول الله، زد بوسه به دستانت

دستاس صبوری ها، با دست تو میگردد

هرچند که میچرخد، افلاک به فرمانت

در عشق و جهان سوزی، در معرفت آموزی

شد جان و دل زینب، آیینه ی عرفانت

مهریه ی تو آب است، مهر تو جهانتاب است

ذرات جهان دارند، سر در خط پیمانت

شرح سعه ی صدری، معنای شب قدری

ای گستره ی هستی، سجاده ی ایمانت

ای خطبه ی تو سوزان، در مسجد پیغمبر

اهنگ فدک دارد، فریاد گل افشانت

بر غربت و غم های، مولای خداجویان

پهلوی تو شد شاهد، بازوی تو برهانت

گلبرگ شقایق ها، تا رنگ شفق دارد

یا انسیه الحورا، چشم من و احسانت

یا فاطمه الزهرا، دست من و دامانت

یا انسیه الحورا، چشم من و احسانت

استادشفق

• یکشنبه
• 14
• دی
• 1399
• ساعت
• 21:41
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

سخته برام - پیش چشام
آتیش گرفته چادرت زهرای من
می سوزی و - با سوختنت آتیش گرفت دنیای من
▪️ غمت علیو پیر می کنه زهرا
چشام شده شبیه دریا
روی لبم واویلا
▪️ برا تو یاور خوبی نبودم
پرت شکست یاس کبودم
تویی همه بود و نبودم

یاس کمون - ای نیمه جون
ای ماه شب های علی پیشم بمون
ذکر لبات - هر دم شده انا الیه الراجعون
▪️ اگه بری دیگه خونه خرابم
با رفتنت نده عذابم
بدون تو بی تابم
▪️ یادم مگه میره که پسرت سوخت
پیش چشام بال و پرت سوخت
توو شعله ها معجرت سوخت

زخمی شده - بال و پرت
پهلو به پهلو میشی توی بسترت
پرپر نزن - هستی من روتو نگیر از حیدرت
▪️ چشای تو مث ابر بهاره
سخن میگی تو با اشاره
ببین دلم بی قراره
▪️ توو کوچه ها بگو چی شده زهرا
که اینجوری همه ی دنیا
پیش چشای تو تاره

ای بی کفن - صد پاره تن
کشتن تو رو پیش چشای مادرت
ای شاه دین - پاشو ببین میره اسارت خواهرت
▪️ چه صحنه ها که خواهر تو دیده
سلام به اون مشک دریده
سلام به قد خمیده
▪️ سلام به اون آقا که توی گودال
شده تنش خونی و پامال
سلام به راس بریده

• دوشنبه
• 15
• دی
• 1399
• ساعت
• 14:46
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

سلام حضرت مادر فدای درد و غمت
چه گریه ها که نکردم برای عمر کمت

امیدوار نگاهت بگو کجا دارد
به غیر سایه ی پر مهر خانه ی کرمت؟

همیشه سهم گدای تو شادمانی بود
فدای این همه احساس و لطف محترمت

نفس بریده ی این روزگار ناامنم
نفس بده به من و روزگار من به دمت

به وقت صبح قیامت شفاعتم با تو
به "یاعلی" من از این لحظه می دهم قسمت

در آفتاب سیاه قیامت کبری
قرار فاطمیون هست سایه ی علمت

تو ای کبودترین آیه ها بگو که علی
لحد چگونه گذارد به روی قد خمت؟

رسیده ام به مدینه از آسمان خیال
و باز غرق سؤالم، کجاست پس حرمت؟

• سه شنبه
• 16
• دی
• 1399
• ساعت
• 11:41
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

ای مادر حسین ای مادر حسن
برخیز و گریه کن با گریه های من

با دست خسته ، ای یار شهیده ام
بار دگر بگیر اشک از دو دیده ام

فاطمه جان ....

کاشانه ی عزا شد منزل علی
شب تا سحر چو شمع سوزد دل علی

من گریه میکنم اینجا کنار تو
شد آتش دلم شمع مزار تو

فاطمه جان....

بعد از تو خانه ام شد خانه ی محن
از اشک زینبین از گریه ی حسن

بعد از تو بی قرار گشته حسن چرا
چه دیده او مگر در بین کوچه ها

فاطمه جان....
با گریه ی علی میگرید عالمین
نوحه کند حسن بر سرزند حسین
آخر شکسته شد بغض شبانه ام
تابوت تو رسید برروی شانه ام

سبک : راس تو میرود بالای نیزه ها

• چهارشنبه
• 17
• دی
• 1399
• ساعت
• 19:40
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

بزار اقامنم زیبا بمیرم

بیام کربو بلا اونجا بمیرم

بزار یک اسم خوب ازمن بمونه

به نام نو کر زهرا بمیرم

درسته که غلامی رو سیاهم

ولی به دستای شماس نگاهم

منی که از همه جا رونده بودم

تو ارباب وفا دادی پناهم

پناهم بده. به رقیه دخترت پناهم بده

شنیدم تنها بودی بین اعدا

شنیدم تشنه لب بودی تو اقا

شنیدم پیش چشم خواهر تو

تنت له شد به زیر سم سوارا

شنیدم خیمه هارفتش به غارت

شروع شد بعد عباست جسارت

شنیدم معجر از سر میکشیدن

شنیدم زینب و بردن اسارت

• چهارشنبه
• 17
• دی
• 1399
• ساعت
• 19:48
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

روضه‌خوان گفت حسن بغضِ گلویم ترِکید
ما شنیدیم ولی شاهِ کرم دید و چشید

وسطِ کوچه عجب معرکه‌ای برپا شد
مردکِ پست چه بد می‌زد و بد می‌خندید

ردِّ پایی به رویِ چادرِ عصمت افتاد
خونِ زخمی به رویِ معجرِ خاکی خشکید

پسری پشتِ سرِ مادرش افتاد زمین
چادرِ خاکیِ این روضه تکاند و بوسید

مادرش گفت که حرفی نزنی گفت به چشم
روضه شد دردِ سر و... خونِ جگر... بغضِ شدید

همه‌یِ روضه همین است حسن دید زدند
همه‌یِ روضه همین است تنش می‌لرزید

قصّه‌یِ کوچه شده داغِ دلِ اهلِ حرم
ندبه‌خوان زانویِ غم زد بغل و می‌بارید

• پنج شنبه
• 18
• دی
• 1399
• ساعت
• 11:44
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

چشم و چراغِ زندگیم
که داری سو سو میزنی
ولی برایِ دلخوشیم
خونه رو جارو میزنی

نرو از پیشم ای ..
خوشیِ روزگارم ، من ..
فقط آرزو دارم ، تو ..
بمونی به کنارم ، زهرا

نگات می اُفته به منُ
چه آهی سردی میکشی
خدا میدونه فاطمه
شبا چه دردی میکشی

جونِ بچه هات ..
رسیده دیگه بر لب ، وای ..
داری میسوزی تو تب ، وای ..
امان از دلِ زینب ، زهرا

نرو از پیشم ای ..
خوشیِ روزگارم ، من ..
فقط آرزو دارم ، تو ..
بمونی به کنارم ، زهرا

شبونه زینب اومدُ
نشست کنارِ مادرش
فقط میگفتی کربلا
حسینُ و رأسُ و حنجرش

میگی عاشورا من ..
میشنم تویِ گودال ، تو ..
رویِ تل میری از حال ، وای ..
پسرم میشه پامال ، حسین

بیا برگردیم ای ..
همه دار و ندارم ای ..
همۀ کس و کارم ، من
کیو غیرِ تو دارم ،من

• شنبه
• 20
• دی
• 1399
• ساعت
• 13:26
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

حک شده روی کفنم ... جانم یا زهرا
ختم کلام و سخنم ... جانم یازهرا
شامل رحمت حسن میشه وجودم
وقتی که فریاد می زنم ... جانم یا زهرا

ملائک دائما... در طواف دور تو
روزی سال مونو میده چادر تو

هر کسی تو دنیا ...عبد حسین باشه
پای نامه ی اعمالش داره مهر تو

ماه و مهتاب ... مادر آب
حضرت ام الائمه ام الارباب

نور انور ...قدر و کوثر

ذکر لب های علی تو فتح خیبر

(یازهرا )

عالمه ی مکرمه... جانم یازهرا
سیده ی معظمه ... جانم یا زهرا
حک روی سربند علی اسم قشنگت
نقش نگین خاتمه... جانم یا زهرا

زینت عرشی و ... مالک جناتی
ام ابیهایی و مادر ساداتی

اسم اعظم تو... سرکتاب الله
باطن قرآن و مفسر آیاتی

شور دلها ... سر اعلی
ای علمدار قیام علی مولا

جان جانا... ای دل آرا
بأبی أنت و امی یازهرا

(یازهرا)

جلوه ی ذات ازلی ...جانم یا زهرا
نور حق از تو منجلی...جانم یا زهرا
به وقت جنگ با عدو تو قلب میدون
ذکر رجز های علی... جانم یا زهرا

عصمت اللهی و ... پاک و مطهری
تاج سر حیدر و جان پیغمبری
سیده ی زنان... در دو عالمینی
برتر از آسیه و مریم و هاجری

ای نگارم...اعتبارم
نوکری برای تو شد افتخارم

در نابی انقلابی
الگوی حیا و عفت ربابی

(یازهرا)

شاعر:میلاد فاروقی

• شنبه
• 20
• دی
• 1399
• ساعت
• 18:47
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

توفاطمیه زبون بگیرید
مثلِ یه بچه که غم مادرُ دیده

میخوای یکم از داغُ بفهمی
فکر کن که مادرِ خودت قدش خمیده

مادر یه جور دیگه برا همه عزیزه
مادر نباشه زندگی بهم میریزه
تاریکه خونه وقتی که مادر مریضه

سخته ببینی مادرت از خونه میره
سخته ببینی مادرت داره میمیره
سخته ببینی از بابات روشو میگیره

میسوزه از پا تا سرم
آخه نمیشه باورم
سیلی زدن به مادرم ..

*همه بچه ها گریه میکردن .. اما حسن یه جور دیگه گریه میکرد .. همه بچه ها گریه میکردن اما زینب زار میزد .. گفت مادر به من بگو که این پیراهنُ و کفن هارو که گذاشتی ماجراش چیه دیگه ..*

میسوزه از پا تا سرم
آخه نمیشه باورم
سیلی زدن به مادرم ..

وای مادرم وای مادرم ....

• یکشنبه
• 21
• دی
• 1399
• ساعت
• 20:40
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

قشنگ ترین بهونه ..
برایِ زندگیِ این بی قرار ترینی
همون صدای کم جون ..
آرامشِ دلم بود فاطمه کَلِمینی

زهرا زهرا ..
چرا چِشاتُ بستی ؟
بگو که خواب میبینم
بگو که زنده هستی ..

زهرا زهرا ..
جونم رسیده بر لب
خونه رو که میبینم
سپردی دست زینب ..

زهرا زهرا ..
ای یاورِ جَوونم
جَوونِ قد کمونم ..

کار به جایی رسیده
تابوت میتونه لبخند
رویِ لبت بیاره ..

خدا نمیگذره از
اونایی که نزاشتن
مادر بشی دوباره ..

ای وای ای وای ..
دستِ منو که بستن
نزدیکِ قبرِ بابات
دست تو رو شکستن ..

ای وای ای وای ..
لعنت به در به دیوار
تو رو اَزم گرفتن
یه عده مردم آزار

زهرا زهرا ..
ای یاورِ جَوونم
جَوونِ قد کمونم ..

*گفت زهرا جان :*

پاشُدی روزِ آخر
وقتی که نون میپختی
چقدر روضه خوندی

یاده سره حسینُ
تنور خولی کردی
جون به لبم رسوندی ..

خیلی سخته ، یه مادری ببینه
که سر بچه شُ از پشت سرش بریدن

خیلی سخته ببینه پایِ سرُ
با زنُ بچه بینِ بزم شراب کشیدن ...

ای حسین ...

• یکشنبه
• 21
• دی
• 1399
• ساعت
• 20:45
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

نوحه شهادت حضرت زهرا(س)
یار جوانم، همسنگر من
ای یادگار، پیغمبر من

رفتی و در هجران تو من بیقرارم
در بین این نامردمان حامی ندارم
زهرای من، زهرای من، ای فاطمه جان2
_____________________________
عجل وفاتی، بوده نوایت
کرده اجابت، خدا دعایت

ای مستجاب الدعوه حیدر را دعا کن
مرگ علی را هم تقاضا از خدا کن
زهرای من....
______________________________
ای رکن خانه، زهرا کجایی
خانه ندارد، بی توصفایی

در خاطرم همواره پهلوی کبود است
بی مادری از بهر طفلان تو زود است
زهرای من....
______________________________
جاروی آخر، تو خانه کردی
گیسوی طفلان، را شانه کردی

طفلان خود را سخت بگرفتی در آغوش
گفتی وصیتهای خود را رفتی از هوش
زهرای من...
______________________________
غسلت شبانه، دفنت شبانه
تشییع جسمت، شد مخفیانه

بودم کنار قبر تو در فکر فردا
در فکر بی زهرایی ام، ام ابیها
زهرای من....

شعر:اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 23
• دی
• 1399
• ساعت
• 21:22
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

دخترت گریه می کند حالا
روی دستش سه تا کفن مانده
بین این بقچه ای که وا کرده
سه کفن دو پیرهن مانده
**
با نفسهای آخرت گفتیش
این کفنها برای خانه ی ماست
پدر و مادر و من اما
پیرهن ها برای کرببلاست
**
اولین پیرهن که میبینی
این که کوچکتر است دخترکم
قسمت محسنم نشد اما
به تنِ اصغر است دخترکم
**
هدیه کن بر رباب و در بغلش
نوه ام را ببوس اصغر را
دوّمین اش برای بی کفن است
به تنش تا که کرد،خنجر را
**
بوسه ای زن به گودی زیرش
قبل تیغ و سنان و سر نیزه
قبل از اینکه خنجرش با زور
می زند نانجیب بر نیزه
**
بعد غارت حرامیان را دید
تبر و دشنه تیز می کردند
با لباسی که از تنش کندند
تیغشان را تمیز می کردند
**
دید حتی لباس اصغر نیست
نخ قنداقه هم به غارت رفت
وای دست رباب را بستند
بین نا محرمان اسارت رفت

• سه شنبه
• 23
• دی
• 1399
• ساعت
• 22:22
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

دلی که بی قراره حالا دیگه یه عمره شده دلداده تو

الان اینجا نبودم اگه نبود دعای سر سجاده تو

من لیاقتم کمتر از همه اما

لطف تو به من بیشتر از همه بوده

این که ما شدیم عاشق علی امروز

از دعای دیروز فاطمه بوده

عشق تو دلیل خلقت بهشته

روی قلب هر شیعه فاطمه یا علی نوشته

ای نور ای کوثر انسیة الحورا

ای جان ای مادر فاطمه الزهرا

*****

تو این شب اسیری دلم گرفته بازم منمو بی قراری

باید با این جدایی بسوزمو بسازم وقتی حرم نداری

قبر تو اگه بی نشونی مادر

قلب من میشه واسه تو حرم باشه

رو سیاهم اما بازم دلم قرصه

وقتی چادرت سایه سرم باشه

اسم تو پناه روز بی کسیمه

بیشتر از حسن بیشتر از حسین فاطمه کریمه

ای نور ای کوثر انسیة الحورا

ای جان ای مادر فاطمه الزهرا

• چهارشنبه
• 24
• دی
• 1399
• ساعت
• 18:20
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

نوحه زینب(س) در فراق مادر
من زینب نالانم، بی مادر وگریانم
حال پدرم کرده، حیران وپریشانم، حیران وپریشانم
واویلتا واویلا، واویلتا واویلا۲
______________________________
رفته زکفم مادر، حیدر شده بی همسر
خانه شده ویرانه، بی دختر پیغمبر، بی دختر پیغمبر
واویلتا...
_____________________________
اوعشق پیمبر بود، اوهستی حیدر بود
در راه دفاع از او، همواره چولشگر بود، همواره چو لشگر بود
واویلتا...
______________________________
بابا نکند باور، رفته زکفش کوثر
نالد که کجایی ای، دردانه ی پیغمبر، دردانه ی پیغمبر
واویلتا....
____________________________
یادم نرود مادر،چون جان بگرفت در بر
اطفال صغیرش را،جانانه دم آخر، جانانه دم آخر
واویلتا...

شعر:اسماعیل تقوایی

• چهارشنبه
• 24
• دی
• 1399
• ساعت
• 20:23
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

در آسمان قلبم باران گرفته امشب
درد و فشار پهلو پایان گرفته امشب
با قامتی خمیده رفتم ز دار دنیا
یا فاطمه ، یا زهرا ۲

پشتِ در شکسته تنها میان دودم
یار علی تنها ، با چهره ی کبودم
از بعد من علی شد تنها میان اعدا
یا فاطمه ، یا زهرا ۲

داغ پدر نموده از سوز دل کبابم
کوهم ولی سرشکت ، مولا نموده آبم
بر چهره ی کبودم منما علی تماشا
یا فاطمه ، یا زهرا ۲

هستم گل ، پیمبر مظلومه ی مدینه
شبها ولی نخفتم از رنج درد سینه
بودم گل پیمبر ، پرپر زدند من را
یا فاطمه یا زهرا ۲

اینقدر زینب من منمای سوگواری
بعد از منِ حزینه ، بنمای خانه داری
جز اشک غم ندارد داغ دلم مداوا
یا فاطمه یا زهرا ۲

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 11:48
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

شبا که گریه می کنی گریه م می گیره
نماز شب که می خونی گریه م می گیره
وقتی به فکرِ رفتنی گریه م می گیره ..

با هیشکی حرف نمی زنی گریه م می گیره
تا گرم روضه خوندنی گریه م می گیره
وقتی به فکر رفتنی گریه م می گیره ..

چشام میفته تو چشات گریه م می گیره
وقتی میلرزه دست و پات گریه م می گیره
از بغضِ مونده تو صدات گریه م می گیره ..

بعدِ تموم سرفه هات گریه م می گیره
از خونِ گوشۀ لبات گریه م می گیره
با روضۀ کرب و بلا گریه م می گیره ..

وقتی میگی از کربلا گریه م می گیره
وقتی میگی از خیمه ها گریه م می گیره
وقتی میگی از قتلگاه گریه م می گیره ..

سر حسین به نیزه ها گریه م می گیره
آتیش زدن به خیمه ها گریه م می گیره
از حرم تا قتلگاه گریه م می گیره
زینب صدا میزد حسین گریه م می گیره
دست و پا میزد حسین گریم می گیره

• شنبه
• 27
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:41
• نوشته شده توسط
• taherehsadat