شهادت امام محمد باقر (ع)

باز از دل ندای غم آمد
باز بر شماره دم آمد
باز یاسی ز شاخه اش بشکست
باز روحی ز جسم پاکش جَست
باز گویا زدیده خون آمد
بهر این غم به دل جنون آمد
یادگار غَمین کرب و بلا
خورده باده ز باده های بلا
او که از کودکی بلا دیده
روی نی شاه کربلا دیده
او که سیلی به صورتش خورده
رنگ نیلی به صورتش خورده
در تمامیِ راه کوفه و شام
زهر سیلی چشید، او در کام
بوده او چون کبوتری در دام
مردم کوفه دیده او بر بام
ذهن او پر ز خاطره هاست
او همان یادگار کرب و بلاست
همچو پیچک به دور خود پیچد
اشک نم نم ز چشم خود ریزد
گوید او چون به ناله ای جانسوز
این جگر شد ز سوز سَم پر سوز
بر تنم این شرر شده کاری
کار من گشته ناله و زاری
شده ام

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

درد عشقی کشیده ام، که مپرس
سوز هجری چشیده ام، که مپرس
کوفه و شام و کربلا به خدا
صحنه هایی بدیده ام، که مپرس
بین پهلو و دست و این بدنم
او کتک زد به دیده ام، که مپرس
تو مگو بین راه کوفه چرا
معجری را خریده ام ، که مپرس
دست بسته به راه کوفه و شام
پا برهنه دویده ام ، که مپرس
همچو زینب به وقت ظهر عطش
دل ز دنیا بریده ام ، که مپرس
از چمن زارهای چشم ترم
قطره ای خون چکیده ام، که مپرس
روی شنزار قلب خسته ی خویش
نقش رأسی کشیده ام ، که مپرس
روز عاشور وقت عصر با صورت
روی خارها پریده ام ، که مپرس
----------------------------------------

شاعر : جعفر ابوالفتحی

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو مثل رأس جد خود اعجاز کردی
بابی ز حکمت بر نصاری باز کردی
قربان اعجاز تو ای فرزند زهرا
آخر مسلمان تو شد پیر نصارا
تو آبرو بخشی به ما ای آبرو دار
حاجت روامان کن که هستیم آرزودار
نابودی وهابیت امید شیعه است
روز سقوط کفر تنها عید شیعه است
باید که بر این آرزوی خود بنازیم
بهر تو و اجداد تو مرقد بسازیم
همراه بابایت چهل سال و پس از آن
بودی به یاد گودی گودال گریان
تا زنده بودی آب دیدی گریه کردی
تا کودکی بی تاب دیدی گریه کردی
تو روضه خوان روضه ویرانه هستی
تو داغدار عمه دردانه هستی
تو علم خود را از همه گودال داری
تو تا ابد بر خیزران اشکال داری
------------------------------------------

شاعر : جواد حید

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

با سرشک شما شروع شده
خط سرخ غروب های منا
چشمتان گریه می کند هر شب
پای گودال عصر عاشورا
**
کربلا کربلا سفر کردید
از دل شام هم گذر کردید
ای مسافر چگونه این همه راه
با سر روی نیزه سر کردید؟
**
پیش رأس بریده در آن شب
با رقیه پدر پدر کردید
آه از آن ساعتی که گذشت
به رقیه، به سر نظر کردید

شاعر : رحمان نوازنی

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

من بمیرم چهره ات گشته کبود
ناله ی وا مادرا بر لب سرود
خیمه های آل طه چون بسوخت
بر مشامت می رسید از بوی دود
چون رقیه خورد سیلی باقرا
جز تو مرهم بر دل زارش که بود؟
وای از شام و ز پشت بام ها
یک عدد مرد خدا آن جا نبود
من نمی دانم تو را هم زد کتک؟
صورت زینب که گردیده کبود
صبر کردی بر مصیبت ها ز عشق
ای تمام کارهایت، حلم و جود
یک سوال بی جواب آقا بگو
شد سپید هر تار موی تو چه زود؟
در خرابه آن سه ساله راز گفت
کرد با رأس پدر گفت و شنود
گفت بابا با دلم حرفی بزن
اشک چشمانم برایت سیل و رود
کاش می دیدی، خرابه، دخترت
درد می کرده تنش وقت قعود
----------------------------------------------

شاعر : جعفر ابوالفت

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقت جان دادن لبانش یاد بابا می کند
پیش چشم مادر خود دیده دریا می کند
فاطمه بالا سرش آمد به وقت احتضار
چشم خود را بهر دیدارش کمی وا می کند
چون که سَم آتش به جان پر شرارش می زند
خیمه ای در قلب خود از داغ بر پا می کند
آه و فریادش درون حجره ی دلواپسی
خون دل بر دیده ی بارانی ما می کند
بعد از این عمر پر از محنت امام پر محن
خویش را آماده ی دیدار عقبا می کند
گاه او از یاد زینب دیده اش پر اشک گاه
یاد شام و کوفه از آن داغ عظما می کند
وقت مرگش هم به یاد خیمه های عشق بود
گریه بهر معجر و بر ظلم اعدا می کند
هر که شد مشمول رزق عشق باقر او به حتم
پشت بر جاه و جلال و مُلک دنیا می کند
چنگ بر دامان باقر زن تو ای

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

حریم سینه ی من در شراره افتاده
در انعکاس نگاهم ستاره افتاده
ز حجله گاه لبم خون تازه می ریزد
دگر نفس زدنم در شماره افتاده
شکست هجمۀ بغض گلو گرفتۀ من
به یاد خاطره هایی دوباره افتاده:
به یاد کرب و بلا و غروب عاشورا
خزان به جان تباری بهاره افتاده
به پیش چشم تَرَم پیکر سُلاله ی عشق
به زیر مرکب صدها سواره افتاده
کفن به وسعت دشت و میان یک صحرا
قدم قدم بدن پاره پاره افتاده
هجوم دست پلید و نگاه بی پروا
و زینبی که پِی راه چاره افتاده
از آن زمانه که هم بازی رقیه شدم
ز خون مرثیه بر دل نگاره افتاده
خرابه بود و من و دختری که بر پایش
نشان آبله ها بی شماره افتاده
نشان پنجه به رویش حکایت از آن داشت
ز گوش نازک

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای طایران آسمان، وقت عزای باقر است
مُلک دل هر عاشقی، امشب برای باقر است
شد کل عالم سائلش، حاتم گدای زائرش
این جان نباشد قابلش، صد جان فدای باقر است
هر کو که گشته عاشقش، صدها نبی پرورده است
این لطف و این اکرام ها ، از خاک پای باقر است
اشک رخش خون جگر، زهر جفا بر جان شرر
صاحب عزا از این جفا، امشب خدای باقر است
از حجره ای آید ندا، می سوزد این دل ای خدا
این ناله و آه و فغان، گویا صدای باقر است
از غم تمام ابرها، باران خون می ریختند
غمگین ترین آهنگ ها، در جان نوای باقر است
در حجره اش، او می خورد، روی زمین، پا می شود
جای طعام این روزها، ماتم غذای باقر است
گاهی دلش یاد رخ، نیلی مادر می کند
این روزها د

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

گشته مسموم از جفا امام ِ باقر/نور چشم ِ مصطفی امام ِ باقر
ای عالم ِ ای مُدبّر/ای نور حیّ قادر/مظلوم امام ِ باقر
در عزایت یا مولا گریه شد کار همه/آتش دلها شده ناله های فاطمه
یا مظلوم یا مظلوم ای پسر فاطمه...
جان احمد،حجت معبود سرمد/زهر کینه بر دل و جانت شرر زد
مظهر حق الیقینی/پور زین العابدینی/جان نثار راه دینی
جان ِ ما سینه زنها،فدای ماتم تو/گیرم وضوی غم از،چشمه ی زمزم تو
یا مظلوم یا مظلوم ای پسر فاطمه...
دیدگانت از غم و از غصه تر بود/شاهدی بر اشک چشمان پدر بود
زاده ی مرد بُکایی/همدم اشک عزایی/یادگار کربلایی
گریه ی بابای تو،زنده مینمود آقا/خاطرات گودال و،سر ِ از تن جدا را
یا مظلوم یا مظلوم ای

• چهارشنبه
• 17
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:40
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تشبیه و استعاره به وصفت نیاز نیست
این واژه ها به وصف غمت چاره ساز نیست
دیگر به گِل نشسته کلام و عبارت است
آقا تفضلی که زمان اشارت است
فرهنگ نامه غم و اندوه کربلا
ای مستندترین سند داغ نینوا
از کودکی تو بار امانت کشیده ای
اندازه ی تمام فلک داغ دیده ای
خورشید هم به گرمی داغ دل تو نیست
ایوب را توان غم و مشکل تو نیست
تو چهار ساله بودی و در اوج کودکی
دیدی به نیزه راس عزیزان یکی یکی
تو چهار ساله بودی و صد درد دیده ای
دشمن میان خیمه ی بی مرد دیده ای
تو چهار ساله بودی و شب گریه دیده ای
گهواره ای که برده شد از خیمه دیده ای
تنها امید و دل خوشی تو حسین بود
دیدی که اوفتاده به تیر و سنین بود
تو قلب شرحه شرح

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

من امشب شربتى نوشم كه شويَد زَهرِ اعدا را
مهيا مى‏شوم اى زهر مهمانى زهرا را
من امشب جامه‏اى پوشم كه از تن بر كَنم جانم
لباس وصل مى‏بايست ديدار گوارا را
روانه سوى جانان باش اى جان ستمديده
نشد دنيا اگر يارت، بشارت باد عقبى را
هشامم زهر داد اما مشامم بوى يار آورد
شهادت نوش جانم ساخت اين جام طهورا را
جنان از پشت ديوار جهان مى‏خواندم يثرب
دگر چشمم نخواهد ديد ديوارى غم افزا را
منى كه در مناى كربلا قربانيان ديدم
وصيّت مى‏كنم اندر منا بر ندبه مِنا را
در آن هنگامه كه حكم فرار از خيمه صادر شد
به چشم خويشتن ديدم به حصر شعله، بابا را
ز سهم هر يتيمى گوشوار و گوش، غارت رفت
ز پاى دختران و بانوان خلخال، يغما

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

زظلم و جور اعدا ، شدی مسموم کینه
سیه پوش غم تو ، شده شهر مدینه
زند ام الائمه به سینه در عزایت
به سوز و ناله و اشک کند گریه برایت
وای - امون ای دل3

تویی آن یادگاری ، ز دشت کربلایی
تو وارث بر عزا و ، غم خون خدایی
فدای سوز و غم تو الا ای جان طاها
تو دیده ای روی نیزه سر خون خدا را
وای - امون ای دل3

شاعر : رضا رسولی

دانلود سبک

• جمعه
• 19
• مهر
• 1392
• ساعت
• 11:03
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

یا باقر ِ آل عبا ، ای یادگار کربلا
جان علی و فاطمه ، دلبند زین العابدین
جانها فدای راهت ای ، فرزند زین العابدین
ای جان من،جانان من ، ای ذکر تو درمان من
می باشد ای وجه خدا ، خاک تو بر چشمان من
بر قلب ما یا سیدی ، آتش زده سوز غمت
مسموم کینه گشته ای ، گریم به یاد ماتمت
فرمانروای عالمین ، ای بر نبی نور دوعین
ای مُحرم ِ حجّ عزا ، ای شاهد داغ حسین
در گلشن سرخ وفا ، دیدی گلی پرپر شده
در مقتل خون ِ خدا ، دیدی تنی بی سر شده
در قتلگه افتاده بود ، روح و روان مصطفی
سوز دل جن و مَلَک ، داغ ذبیحاً بلقفا
رنج مُداوم دیده ای ، هر جا و در هر مرحله
دور و بر تو بوده انده ، شمر و سَنان و حرمله

شاعر : حاج امیر عبا

• جمعه
• 19
• مهر
• 1392
• ساعت
• 13:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

او که ز نسل هم حسین و هم حسن بود
مانند اجدادش غریب اندر وطن بود
او وارث لبهاى خشک و چوب خورده است
با عمه‏ اش منزل به منزل ره سپرده است
او آخرین سرمایه ‏ى کرببلا بود
آئینه‏ ى خورشید روى نیزه ‏ها بود
او دیده غسل دخترى را مخفیانه
طعنه شنیده باصداى تازیانه
او زائر پیشانى در خون نشسته است
او محرم راز و نیاز دست بسته است
با سنگ‏هاى کوفیان او آشنا ابود
با خطبه خوان کوفه و شام هم نوا بود

• یکشنبه
• 21
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

خـــاطراتش قشــنگ و زیبا بود
عطر سیب و اقاقیا می داد
روزهای خوشش دگرگون شد
گـــذرش تــا بـه کـــربلا افتــاد
داغ هفــتــاد و دو شقایق را
بر سرشانه های خود حس کرد
رنج زنجیر و درد سـلسله را
بر مچ دست و پای خود حس کرد
روی آییـنه ی غــرور دلش
زیر بــاران سنگ چین افتاد
دید خورشید را که چنـدین بـار
از سـر نیــزه بر زمین افتـاد
گـریه های رقیه را می دید
کــوه فریـاد در گلویش بود
محمل باز عمـه پشتِ سرش
ســر عبــاس روبـرویش بود
دید از زیــر نیــزه ی جدش
بر زمین، قطره قطره خون می ریخت
دیــد در کــوفه دشمن نــامرد
سر او را به شاخه ای آویخت
کودکان چموش سنگ بدست
پـای ناقه به جــانش افتادند
مردمان حرامـزادۀ

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

منم که دل به غم و درد آشنا دارم
به دیده جام می ناب نینوا دارم
به سینه وسعت صحرای کربلا دارم
همیشه در همه جا روضه ی منا دارم
منم که بانی این روضه های پر شورم
تمام عمر، سروری نکرد مسرورم
کسی که باطن هر روضه را خبر دارد
کسی که گلشنی از لاله بر جگر دارد
کسی که خاطره ی وادی خطر دارد
ز روز واقعه هفتاد و دو اثر دارد
منم که سجده ی سجّاد دیده در شعله
حرارت غم جانان چشیده در شعله
منم که داغ یتیمان مجتبی دیدم
شهادت همه ی آل مصطفی دیدم
به زیر سمّ ستور آیت خدا دیدم
به کوفه هیبت فریاد مرتضی دیدم
به صحنه، شاهد اجساد عاریات منم
بلا کشیده ی نسوات بارزات منم
کسی که دید امام زمان در آتش بود
کسی که عمّه ی او باعث

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای شیعۀ ثانی عشر حضرت باقر
دین زنده شده از هنر حضرت باقر
بخشید به اسلام مبین گرمی و رونق
گنجینۀ غرقِ گهرِ حضرت باقر
تا روز قیامت همه چون آینه ماتند
از دانش و علم و هنر حضرت باقر
زینت ده توحید پرستان جهان است
گلزار گل و بارور حضرت باقر
قدسی نفسان حرم قدس ندیدند
جز نور خدا در نظر حضرت باقر
مرغان دعا تا حرم دوست رسیدند
درسجدۀ شام وسحر حضرت باقر
جابر چه صمیمانه ز درگاه پیمبر
آورده سلامی به بر حضرت باقر
از فتنه بپرهیز که این بارگران است
باری که کند خم کمر حضرت باقر
عمری ز غم کرب و بلا خون جگر خورد
قربان دل و چشم تر حضرت باقر
پیوسته غم فاطمه و غربت حیدر
آتش زده بر بال و پر حضرت باقر
زهر ستم و کینۀ ب

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز روزی ما غم است آقا
اشک با دیده محرم است آقا
فرصت گریه با امام زمان
باز امشب فراهم است آقا
پای آن غصه ها که خوردی تو
من اگر جان دهم کم است آقا
تو عزادار کربلا هستی
تا که این عالم، عالم است آقا
آری آری شب عزای شما
پیشواز محرم است آقا
تا قیامت به پیش چشمانت
رأس بر نی مجسم است آقا
چشم تو یاد کربلا دریاست
همۀ روزهایت عاشوراست
می روی یاد کودکی از حال
پیر کرده تو را غم گودال
یاد آن خاطرات بارانی
شده کرببلا منا، ده سال
با غرورت چه کرده مرد صبور ؟
غارت گوشواره و خلخال
داشت در بین خیمه ها می سوخت
پدرت از خجالت اطفال
با تو گفته چه قدر اسرار از
دفن آن پیکری که شد پامال
وای از این اتفاق، هم بازیت
پیش چ

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای عمر پر درد و بلا بار سفر بند
امروز با زهر جفا بار سفر بند
ای عمر از دامان صبرم دست بردار
ای زهر در این سینه هرچه هست بردار
من با عطش پیشینه ای دیرینه دارم
از تشنگی هفتاد و دو آئینه دارم
من حضرت خون خدا را نور عینم
من پور آن لب تشنه ام سبط الحسینم
من پنجمین دردانۀ پیغمبر استم
نجل حسن نسل شریف کوثر استم
من میوۀ باغ امیر المومنینم
من غنچۀ دامان زین العابدینم
من زینت دوش ابالفضل رشیدم
عمری به روی آب تصویرش کشیدم
من وارث رخسار سیلی خورده هستم
چون غنچه در نشکفتگی پژمرده هستم
از کودکی آمادۀ پرواز بودم
جد غریب خویش را همراز بودم
من از مدینه تا مدینه داغ دیدم
یعنی که عمری را به سینه داغ دیدم
عمری اس

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر چی شنیدید و گریه کردید ، من با چشمای خودم دیدم
از پای نیزه ها با نگاهم ، رگ های حسین و بوسیدم
با چشم خودم دیدم قاری روی نیزه ها رو
با چشم خودم دیدم اشک چشای عمه ها رو
با چشم خودم دیدم تاول پای بچه ها رو
با دیدن یه صحنه ، رباب دوباره جون داد
وقتی سر شیرخواره ، از روی نیزه افتاد
ناله ی دم آخر ، (سلام بر حسین بی سر)3
******
لحظه لحظه ی آخر عمرم ، یاد دستای علمدارم
یاد اون لحظه ای می افتم ، دختری داد زد: آخ گوشوارم
با چشم خودم دیدم گوشواره ها رو می کشیدن
با چشم خودم دیدم هی بچه ها می لرزیدن
با چشم خودم دیدم به گریمون می خندیدن
روضه های عاشورا ، درسته بی حسابه
اوج روضه ی ما شد ، سه ساله و خرابه

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا امام ِ باقر همیشه نوای منه ، نوای منه
حاجت دیدار بقیعش دعای من ، دعای منه
کعبه ی دلم صحن و سراش ، دلخوشی من لطف و عطاش
به راه اسلام و دین حق ، ایشالا بشه جونم فداش
سیدی یا باقرالعلوم
******
سینه میزنم براش و او صدام میکنه ، صدام میکنه
اون مادر قامت خمیدش دعام میکنه ، دعام میکنه
ایشالا بین این روضه ها ، با اشک جاری از هر دو عین
میگیرم از باقرالعلوم ، رزق گریه های بر حسین
سیدی یا باقرالعلوم
******
دلخوشی ِ ما یک لبخند ملیح حسین ، ملیح حسین
وعده مون به زودی کنار ضریح حسین ، ضریح حسین
آرزومند زیارتت ، هستیم ای دلبر محترم
دلمون خیلی تنگه آقا ، لطفی کن مارو ببر حرم
سیدی یا باقرالعلوم

شاعر : حاج

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای یادگار تیره ی مردان راستین
ای شاه بیت پنجم غم نامه ی امین
پروردگار درد، خداوند اشک و آه
ای ماهِ خاک خورده تنِ آسمان نشین
گشتی بهانه ای و خدا عِلم آفرید
میراث دار علم خداوند عالمین
ای آفتاب، رشحه ای از روشنای تو
و ای ماهتاب در به درت در حجاز و چین
کاش از سرادقات جمال تو می گرفت
نوری دل سیاهِ سیه کارِ آهنین
لب باز کن که تشنه ی غم نامه خوانی ام
بکشا گره ز کار غزل های آتشین
آغاز کن چکامه ی یک دشت بی کسی
فریاد کن عروج تپش نامه ای حزین
هفتاد و دو سرود شکسته به روی خاک
یا ناله های قافله سالار بی معین
از دست آب آور نومید تشنه لب
از طفل خاک خورده ی بی شیر نازنین
تصویر کن که خون شود از وصفت آسمان
آن

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

هستي ما همه در كرببلا رفته به باد
چه به روز دل زينب كه نيامد اي داد
اربا اربا بدن شبه پيمبر از تيغ
دست عباس قلم شد به روي خاك افتاد
دشنه و تيغ و سنان سنگ و عصا يك لشكر
غرقه خون تشنه لبي خسته و تنها فرياد
شهدا را همه سر بر سر ني شد ديگر
سر ششماهه چرا، آه و فغان زين بيداد
يك طرف ضجه و شيون، يكسو هلهله بود
در فغان جمع نواميس خدا، دشمن، شاد
حمله كردند حرم را چو به غارت بردند
چه بسا طفل زير پاي ستوران مردند

• یکشنبه
• 21
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

بار بلا به شانه کشیدم به کودکی
از صبح تا به عصر چه دیدم به کودکی
از خیمه گاه تا ته گودال قتلگاه
دنبال عمه هام دویدم به کودکی
آن شب که در مقابل من عمه را زدند
فریاد الفرار شنیدم به کودکی
عمه اگرچه در همه جا شد سپر ولی
من ضرب دست شمر چشیدم به کودکی
آن شب که درخرابه سر آمد میان مان
چون عمه ام رقیه خمیدم به کودکی
با کعب نی لباس همه پاره پاره شد
بدتر ز اهل شام ندیدم به کودکی
یک سرخ مو زقافله ما کنیز خواست
این را به گوش خویش شنیدم به کودکی
در مجلس شراب که شخصیتم شکست
من آستین صبر جویدم به کودکی

شاعر : قاسم نعمتی

• دوشنبه
• 22
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلی شکسته وچشمی زگریه،تردارم
گشوده ام پر اگر نیت سفر دارم
اگرچه ماه محرم خزان شدم اما
همیشه چند دهه روضه در صفردارم
همه زمرگ پدر ارث می برند ومن
بساط گریه ام ارثی ست کز پدر دارم
هشام!زخم دلم که برای حالا نیست
من از غروب دهم زخم بر جگر دارم
زمانه دست زقلب شکسته ام بردار
من از بریدن رأسش خودم خبر دارم
به یاد ساقی لب تشنه امام شهید
میان قاب دلم عکسی از قمر دارم
اگرچه قصه من مال سالها پیش است
همیشه یک سر برنیزه در نظر دارم
غروب کرببلا زخمهای سختی داشت
ولی زشام بلا زخم بیشتر دارم!
از اینکه بودم واصغر زنیزه می افتاد
غرور له شده و آه شعله ور دارم
دلم گرفته از اینکه نشد درآن ایام
زروی دست رقیه طناب بر

• دوشنبه
• 22
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو که بر چشم خلق جا داری
نوری و جلوه ی خدا داری
نور چشمان حضرت سجاد
ریشه در باغ هل اتی داری
ثمر نخل احمدی که نسب
ز حسین و ز مجتبی داری
پسر سیّد البُکاء هستی
سرگذشتی پر از بلا داری
یادگاری ز لاله های عطش
بر دلت داغ کربلا داری
تو غروب سپیده را دیدی
عمّه ی قد خمیده را دیدی
همه جا گرد غصه پاشیدند
با سر تیغ و نیزه گل چیدند
دست های سیاه بر سر تو
سنگ های کبود باریدند
چشم هایی که گریه می کردند
سیلی و تازیانه می دیدند
مردم کوچه ی یهودی ها
دور سرها مدام رقصیدند
بی ابالفضل، کودکان یتیم
روی خشت خرابه خوابیدند
این همه غم که بر سرت آمدند
کودکیِ تو را رقم می زد

شاعر : علی صالحی

• دوشنبه
• 22
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

پنجمین شمس فروزنده عالم هستم
آخرین حلقه شبهای محرم هستم
شود از تربت بی شمع و چراغم معلوم
سند غربت ذریه آدم هستم
منکه در کودکی ام غُصه فراوان دیدم
از همان روز عزادار و پر از غم هستم
اولین گریه کن روضه گودالم من
روضه خوانِ حرم حضرت خاتم هستم
دست و پای پدرم را به طنابی بستند
باز با یاد رخش چشمه زمزم هستم

شاعر : رضا باقریان

• دوشنبه
• 22
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

صورتی زرد شده وقت سفر معلوم است
آتش سینه ای از دیده ی تر معلوم است
به خودش روی زمین مثل پدر می پیچد
از همین صحنه غم زهر و جگر معلوم است
وسط حجره تنش روی زمین افتاده
بین گرداب بلا فرض خطر معلوم است
باقر آل پیمبر بدنش می لرزد
در شب حادثه ای تلخ سحر معلوم است
کمرش زخمی زنجیر و غم شلاق است
اشک می بارد و داغی شرر معلوم است
یاد آن کوچه و بازار و غم ناموسش
خون رگ های عمو بین گذر معلوم است
سنگ های سر کوچه چه شتابی دارد
از سر نی به زمین خوردن سر معلوم است
به روی پیرهنی که کفنش شد آخر
حال جای قدم چند نفر معلوم است
زیر لب گفت که تشنه ست ؛سرش را نبرید
در نگاهش چه غمی باز مگر معلوم است

• دوشنبه
• 22
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

از گلو ناله ی مرغ سحری افتاده
پی آن ناله دل دربدری افتاده
پسری دید که از زینِ به زهر آغشته
گوشه ی حجره دوباره پدری افتاده
غم یک عمر بلا پشت بلا پشت بلا
همچو یک زهر به جان جگری افتاده
مرگ نزدیک شد و اهل حرم می گریند
چشم بیمار پدر بر پسری افتاده
پسرم گریه نکن چونکه میان چشمت
از غم خون جگری ها اثری افتاده
پسرم! گریه فقط گریه به غم های حسین
سوی گودال دلم را گذری افتاده
کودکی بودم و دیدم که میان مقتل
تن خورشید کنار قمری افتاده
کودکی بودم و دیدم که ز سیمرغ دلم
ته گودال فقط مشت پری افتاده
دیده ام وقت اسارت که به پای عمه
بارها از افق نیزه سری افتاده

شاعر : امیر عظیمی

• دوشنبه
• 22
• مهر
• 1392
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

با چش ترم سینه می زنم مثه پدرم سینه می زنم
به یاد تشنگی خیمه به یاد حرم سینه می زنم 2
همیشه غرق اشک و آهم
2 به یاد داغ قتلگاهم
می سوزم به یاد کرببلا/ به یاد خون خدا/ به یاد شام بلا 2
معنی بی تابی رو میدونم برای حرم زار و دلخونم
به یاد بی تابی رباب برای علی روضه می خونم 2
تشنگی برده بود امونش
می گردوند دور لب زبونش 2
می سوزم به یاد کرببلا/ به یاد خون خدا/ به یاد شام بلا 2
چی کشیدم از غصه های شام ناله می زنم با عزای شام
هنوز دارم خدا می سوزم با تهمت ناروای شام 2
رقیه بین کُند و زنجیر
می خوندش با نوای دلگیر 2
می سوزم به یاد کرببلا/ به یاد خون خدا/ به یاد شام بلا 2

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• دوشنبه
• 29
• مهر
• 1392
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• یحیی