ای اولین نور هستی ، ای برترین رمز بودن
هستی تو معنی پرواز ، ای راز هر پر گشودن
ای باعث آفرینش ، ای محور اهل بینش
از بهر فتح و گشایش ، نام تو باید سرودن
بر قفل دل ها کلیدی ، بر نا امیدان امیدی
تو فجر و صبح سپیدی ، وقت تجلی نمودن
ای مهربانِ الهی ، دوری ز هر چه تباهی
با نور تو هر سیاهی ، باید ز عالم زدودن
زیبایی هر دو دنیا ، از حُسن تو گشته پیدا
باید غبار رهت را ، چون سرمه بر دیده سودن
دل ها به راه تو باشد ، جان در پناه تو باشد
نیمه نگاه تو باشد ، زیباترین دل ربودن
ای عشق دادار امجد ، ای جلوه ی حی سرمد
عالم فدای تو گردد ، یا سیدی یا محمد
ما را تمنای عشقت ، تا آسمان ها کشیده
هر لحظه رویای عشقت ،
- یکشنبه
- 3
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 15:41
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
گنبد خضرای تو تاج سر عالم است
