امام رضا علیه السلام

رواق اینجا رواق آنجا شکفته عطر شب بوها
همه آئینه ها بر کف چراغی رنگ جادوها
کشیده آسمان دستی بر آن دیوار فیروزه
که سرشار است از گل ها و پرواز پرستوها
به جای در زدن تنها کلید بوسه ای کافی است
که بگشوده است این درها چو رخسار پری روها
صدای آبشار از حنجر گلدسته می بارد
که دریایی کند طوفان ز حق حق ها و هوهو ها
نسیمی می وزد آرام در خواب کبوترها
هیاهو می دود از شوق مثل بچه آهوها
اگر چه میوۀ ممنوعه را ... اما خدا بخشید
بیائید ای بنی آدم بهشتی هست این سوها

شاعر : میثم مومنی نژاد

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 08:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

آرام کن به جامی شور و نوای ما را
سلطانی و دمَت گرم داری هوای ما را
از سفرۀ کریمان عمری ست فیض بردیم
پر کرده ای همیشه تو کسیه های ما را
دادیم تا سلامی تحویلمان گرفتی
از خاطرت نبردی حتی صدای ما را
سهمیۀ گدایان محفوظ باشد اینجا
بگذاشتی کناری سهم عطای ما را
باز آمدیم ای دوست بار گناه بر دوش
راضی نما دوباره از ما خدای ما را
روزی اگر بنا شد ما را ز در برانی
گو مادران بپوشند رخت عزای ما را
زیباییِ ضریح و ایوان و صحن هایت
در گوشۀ حریمت بسته است پای ما را
جان جوادت آقا جان عزیز لیلا
امضا نما دوباره کرببلای ما را
باب الجواد یعنی صحن علی اکبر
تنگ غروب دیدی تو گریه های ما را
در پیش چشم بابا اکبر شد اربا"

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 08:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

قدم آهسته می گرفتم تا
خوب روحم عجین شود با تو
بین زوار خوب دیده شوم
فرق پیدا کنم که تنها تو ...
به من بی پناه اشاره کنی
حاجتم را سریعتر بدهی
زود امضا کنی که من بروم
تا به کرببلام پر بدهی
اشک هایم دخیل پرچم تو
زیر ابر سکوت می خواندم
با نوای رضای نقاره
روضه ای در قنوت می خواندم
موج زائر که در تلاطم بود
آب صحن، اشک های مردم بود
آنقدر التماس و خواهش که
حاجت کربلای من گم بود
زیر باران صحن جمهوری
مادری بود که شفا می خواست
نوجوانی که خیس بود از اشک
مثل من از تو کربلا می خواست
پیری از روستای شالی ها
از تو تنها پی علیکم بود
مشتی از پارچه به همراهش
التماس و دخیل مردم بود
کودکانی به روی بال ملک
سینه چسبا

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

با ماه و ستاره ها سفر داری که؟
ای ماه به برکه ها نظر داری که؟
در چاه به شوق روی تو می چرخند
از حال کبوتران خبر داری که...
***
بی تو همه خواب های من «کابوسی»
با تو همه شب «ضریح رویابوسی»
من برکۀ عاشقم پر از قصۀ ماه
حالا به سرش زده ست دریابوسی...
***
از لحن نگاه من تو می خوانی که...
هی گیسوی لطف را می افشانی که...
هرچند که دشت از دلم بی خبر است
می دانم که تو خوب می دانی که...
***
این شاه که بار عام خاصی دارد
هر بنده به او پیام خاصی دارد
من دورم از او دلم به او نزدیک است
دلبستگی ام پیام خاصی دارد
***
با غربت من کنار می آیی که؟
بالین من ای بهار می آیی که؟
یک بار من و سه بار تو( وعدۀ توست)
هر بار س

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

بی کلاف آمدم سر بازار
قیمتِ عشق رایگان شده است
بد قیافه ترین کلاغ جهان!
عاشق چشم هایتان شده است
دو دلم بینِ رفتن و ماندن!
کوله بار گناه را چه کنم!؟
با چه رویی در این حرم بپرم؟
پر و بال سیاه را چه کنم!؟
به خودم غر زدم: نرو مشهد
دوزخی صحبت از بهشت نکن
آسمانی به این سپیدی را
با حضورت سیاه و زشت نکن
از بزرگی کفترانت بود
بینشان آمدم، نرنجیدند
خادمانت چه قدر آقایند!
از صدای بدم نرنجیدند
خوش صدا نیستم، چه کار کنم !؟
دلخراش و عجول می خوانم
قارقارِ مرا نگاه نکن
دارم اذن دخول می خوانم
غبطه خوردم به حالِ زوارت
کاش سرمست ساغرت بودم
به حسابِ حسادتم نگذار
کاش من هم کبوترت بودم

شاعر : وحید قاسمی

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر چند که ما را نوشتند از گداها
اصلاً نمی آید گدا بودن به ماها
ما روسیاهان ارزش خاصی نداریم
ماها کجا و نوکری دلرباها؟!
ما هر چه قدر اصرار کردیم او نیامد
اصلاً چه شد «آقا بیا آقا بیا» ها؟!
ماها که هیچ ... این خوب ها در انتظارند
کی می رسد روز وصال آشناها؟!
از دوریش بدجور حال ما خراب است
رونق گرفته باز هم دارالشفاها
من که بدم پس دیدنش روزی من نیست
ای خوش به حال خوب ها ... حاجت رواها
باشد درست ... آقای ما خیلی کریم است
امّا دگر تا کی گنه؟ تا کی خطاها؟
طبق احادیث رسیده ... ناظر ماست
بد نیست پیشش ذرّه ای شرم و حیاها
از بس که بر اعمال بد اصرار داریم
رنگی ندارد پیش او دیگر حناها!
یک راه حل باقی است آن

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

پر می زنه این قلب عاشقم رو به سوی گنبد طلای تو
هی میخونه با گریه ی شعف یَبنَ علی جونم فدای تو
امام رضا مولا امام ضا
******
کاشکی بشم از خیل نوکرات کاشکی یه روز جونم بشه فدات
کاشکی بشم از لطف مادرت تو حرمت ، خدام زائرات
امام رضا مولا امام ضا
******
هر دلی بی مهرت کوه غمه هر چی بگم از خوبیات کمه
مصرع بعد آوای دلمه سائل تو سلطان عالمه
امام رضا مولا امام ضا
******
نام خوشت ذکر اهل ولا مِس ِ وجود از لطف تو طلا
آخر یه روز با قلب مبتلا از حرمت میریم کرببلا
امام رضا مولا امام ضا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

مهرت در فطرت ما ، خورشید رحمت ما ، ای ولی نعمت ما
ای روح و روان من ، السلطان ابالحسن
السلطان ابالحسن
******
نام تو ذکر لبم ، روی تو ماه شبم ، بنگر بی تاب و تبم
ای آرام جان من ، السلطان اباالحسن
السلطان ابالحسن
******
ثامنُ الائمه ای ، تو مولای همه ای ، فرزند فاطمه ای
ای تاب و توان من ، السلطان اباالحسن
السلطان ابالحسن
******
جلوه ات نور هُدی ، کِی هستی ز حق جدا ، مدح تو کار خُدا
برتر از بیان من ، السلطان اباالحسن
السلطان ابالحسن
******
عالم ِ آل عبا ، کن رزق اهل ولا ، عرفه کرببلا
یار مهربان من ، السلطان اباالحسن
السلطان ابالحسن

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

مهرت در فطرت ما ، خورشید رحمت ما ، ای ولی نعمت ما
ای روح و روان من ، السلطان ابالحسن
السلطان ابالحسن
******
نام تو ذکر لبم ، روی تو ماه شبم ، بنگر بی تاب و تبم
ای آرام جان من ، السلطان اباالحسن
السلطان ابالحسن
******
ثامنُ الائمه ای ، تو مولای همه ای ، فرزند فاطمه ای
ای تاب و توان من ، السلطان اباالحسن
السلطان ابالحسن
******
جلوه ات نور هُدی ، کِی هستی ز حق جدا ، مدح تو کار خُدا
برتر از بیان من ، السلطان اباالحسن
السلطان ابالحسن
******
عالم ِ آل عبا ، کن رزق اهل ولا ، عرفه کرببلا
یار مهربان من ، السلطان اباالحسن
السلطان ابالحسن

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

بیا كه قبلۀ دل، كعبۀ رضا این‌جاست
بیا كه مشرق انوار كبریا این‌جاست
بیا به طور تجلی بیا به بزم حضور
بیا كه معنی والشمس و والضحی این‌جاست
دری كه هر كه بساید به آستانش سر
ز رنج و محنت و غم می‌شود رها این‌جاست
اگر كه ملتجی و مضطر و پریشانی
بیا كه مقصد ارباب التجا این‌جاست
بیا به عرض نیاز و ادب كه ز امر خدا
كسی كه تابع حكمش بود قضا این‌جاست
به‌هوش باش در این آستان عرش‌نشان
كه ركن دیـن خدا، فخر ماسوا این‌جاست
بیا كه درگه شمس الشموس، رأس رئوس
كه خلق راسـت به خلاّق رهنـما این‌جاست
مزار رهبر هشتم امان خلق جهان
قویم عروه دیـن مشهد لقا این‌جاست
بـه پای عجز و بـه حال خلوص درآی
به ایـن حرم كـه سرِچشمـۀ بقـ

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 07:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای نام تو خوشبوتر از آلاله و شب بو
یک عالمه گل کاشته ام در خم ابرو
خورشید هم از شرق نگاه تو می آید
هر صبح که در بند کنی حلقه ی گیسو
از دانه ی اشک دل زوّار تو روئید
بر گِرد ضریح تو چنین حلقه ی بازو
مشغول طواف حرمت، هر چه کبوتر
مهمان صفای قدمت هر چه پرستو
تصویر فلک یکسره در صحن تو پیداست
از بس که به آن بال ملائک زده جارو
تا صید کند یک نظر از گوشه ی چشمت
صیّاد که ناله زده: یا ضامن آهو
پیش تو دراز است مرا دست گدایی
با کاسه ی دل، کاسه‌ی سر، کاسه ی زانو
ای ناب ترین مایه ی الهام غزل ها
با تو چه نیازی است به معشوق و لبِ جو
بیمار توأم آقا! نذرت دل تنگم
بنویس برای دل من نسخه و دارو
***

شاعر : عباس احمد

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 07:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز شب بود و سكوت و شعر ناب
عشق بود و شور بود و التهاب
باز طبع قافيه پرداز من
اين همايون بال تك پرواز من
رفت تا قوسين أو أدني رها
رفت تا بالاي بالا تا خدا
مي طراويد از لبم شهد و عسل
مثنوي بود و رباعي و غزل
موج عشقي بود گويا در سرم
خامه مي رقصيد روي دفترم
مست از صهباي يا هو مي شدم
شاعر چشمان آهو مي شدم
گر چه آن شب طبع من ققنوس بود
در پي خورشيد با فانوس بود
خويش را در خويشتن گم مي كنم
همچو آدم ميل گندم مي كنم
جنت و حور و قصور و سلسبيل
كي حريم دوست را گردد سبيل
با زبان دل سلامش ميكنم
هستي خود را به نامش ميكنم
السلام اي قبله ايمان عشق !
اي امام عاشقان اي جان عشق !
السلام اي مايه تكريم عشق
اي امام

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 12:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

شبی در خواب خوش دیدم که خطاط حرم هستم
نزن طعنه به رؤیایم اگر ناچیز و کم هستم
قلم زخم دلم بود و مرکّب رو سیاهی ها
برای مشق روزانه، خودم تکرار غم هستم
بزن در خون چشمانم زلالش کن پریشانم
اگر می لرزد آقا دست هایم نو قلم هستم
نگاهم رو به درگاهت غریب افتاده در راهت
به تسبیح قدمگاهت همیشه هم قدم هستم
نوشتم ضجه هایم را ندارد زیر آن امضا
شفاعت کن که انسانی به ظاهر محترم هستم...

شاعر : زهرا محمودی

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 12:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

به آستان تو با اشك ديده آمده ام
چو اشك شوق بسويت دويده آمده ام
اگر چه قابل اين گلشن بهشتي نيست
ولي زچشم، گُل اشك چيده آمده ام
به شوق اين كه پناهم دهي دراين گلزار
كبوترانه چنين پر كشيده آمده ام
توئي اميد من قبله مراد همه
هميشه سوي تو با اين عقيده آمده ام
مرا ز كوثرمهرت نمي كني محروم
هماره طعم محبّت چشيده آمده ام
اگرچه زرد شده چهره من از حسرت
به محضر تو ، به رنگ پريده آمده ام
گره زدم به ضريح تو رشته دل را
اميد خود ز همه كس بريده آمده ام
اگرچه نامه سياهم ولي به صد اميد
به سوي نور بسوي سپيده آمده ام
براي كسب سعادت چنان«وفائي» باز
دراين بهشت كه حق آفريده آمده ام
------------------

شاعر : استاد سید

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 13:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

هميشه من به درخانه تومحتاجم
به خاكبوسي كاشانه تو محتاجم
هرآن كه سائل اين درشود امير من است
به سائلان درخانه تو محتاجم
كبوترانه به تو خو گرفته ام يك عمر
به التفات تو دانه تو محتاجم
اگرچه شهد محبت چشيده ام ازتو
هنوز برلب پيمانه تو محتاجم
تهي است دستم ومسكين آستان توام
به يك نگاه كريمانه تو محتاجم
ولاي توست گذرنامه بهشت اما
به روز حشر به پروانه تو محتاجم
گره فتاده دوباره به كار جان و دلم
به لطف گوهر يكدانه تو محتاجم
شدآشناي درخانه ات«وفائي» وگفت
كجا به مردم بيگانه تو محتاجم

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 13:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

با یک دل شکسته دعا چیز دیگریست
دارو زیاد گشته ... دوا چیز دیگریست
هر جا که رفت آهوی دل مامنی نیافت
ای دل بیا ، حرم به خدا چیز دیگریست
نقاره خانه ی تو صدا میزند مدام:
عاصی بیا که بخشش ما چیز دیگریست1
ایرانیان اگر به ثریا رسیده اند...
این ملک از وجود رضا چیز دیگریست
دعبل نمی شوم ، صله هم داده ای ولی
بر شانه های شاعر عبا... چیز دیگریست
من را ببخش بهتر از این نیستم بلد
شاعر تویی و شعر شما چیز دیگریست
هر چند با صفاست حرم نیمه شب ولی...
شبهای جمعه کرببلا چیز دیگریست

شاعر : حسین مودب

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 13:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا خدا و دم خدایی توست
معجزات امام رضایی توست
یا امام الرئوف، یا سلطان
شغل ایرانیان گدایی توست
تیغ ابروت کشته می طلبد
سر ما را بزن هوایی توست
ازدحامی که این حرم دارد
از وفور گره گشایی توست
دادن برگه ی امان النّار
گوشه ای از هنرنمایی توست
آنچه ما را کبوترت کرده
هنر گنبد طلایی توست
گرچه دعبل نمی شوم اما
افتخارم غزلسرایی توست
سائلی پشت این درم عشق است
گوشه ی کنج این حرم عشق است
به بد و خوب عنایتی داری
بین دستت چه رحمتی داری
همه جا صحبت تو پیچیده
چه رئوفی چه رأفتی داری
چقدر مثل جدّ خود هستی
با فقیران چه الفتی داری
بنِشین، از خجالت آب شدم
ایستاده! چه عادتی داری!
آنقدر محشری که دور ضریح
لحظه لحظه قی

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 04:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

آهو برو کناری و جای مرا بده
ته مانده ی غذای سرای مرا بده
سهمیه ی امام رضای مرا بده
مشهد، بیا و کرب و بلای مرا بده
با زعفران و شاخه نباتت چه بی عدد
چای دو رنگ کرب و بلا مزه می دهد
من کشته از اشاره ی ابرو شدم دگر
شیرم، اسیر غمزه ی آهو شدم دگر
کافر منم که مست هو الهو شدم دگر
زین بوسه های صحن تو جارو شدم دگر
وقتی کنار حوض تو آب از سرم گذشت
یعنی تمام کودکی ام در حرم گذشت
سلطان تویی و آمده ام رعیتی کنم
آقا اجازه هست که من صحبتی کنم؟
آقا اجازه هست تو را رؤیتی کنم؟
آقا اجازه هست تو را دعوتی کنم؟
بر من قدم گذار که فیروزه ای شوم
از خادمان رسمی و هر روزه ای شوم
شیرین روزگار چو فرهادتان شدم
مبهوت لحظه لحظ

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 04:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

آهو برو کناری و جای مرا بده
ته مانده ی غذای سرای مرا بده
سهمیه ی امام رضای مرا بده
مشهد، بیا و کرب و بلای مرا بده
با زعفران و شاخه نباتت چه بی عدد
چای دو رنگ کرب و بلا مزه می دهد
من کشته از اشاره ی ابرو شدم دگر
شیرم، اسیر غمزه ی آهو شدم دگر
کافر منم که مست هو الهو شدم دگر
زین بوسه های صحن تو جارو شدم دگر
وقتی کنار حوض تو آب از سرم گذشت
یعنی تمام کودکی ام در حرم گذشت
سلطان تویی و آمده ام رعیتی کنم
آقا اجازه هست که من صحبتی کنم؟
آقا اجازه هست تو را رؤیتی کنم؟
آقا اجازه هست تو را دعوتی کنم؟
بر من قدم گذار که فیروزه ای شوم
از خادمان رسمی و هر روزه ای شوم
شیرین روزگار چو فرهادتان شدم
مبهوت لحظه لحظ

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 04:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

کنار سفره ی تو جا برای ماها نیست؟
مگر پناه دلی که شکسته اینجا نیست
یقین قلبی ام اینجا مرا کشانده فقط
نگو که در حرم آقا برای من جا نیست
همین ورودی باب الجواد ما را بس
گدایی درِ تو غیر این که زیبا نیست
کبوتر حرمت هم دمش شفا بخش است
برای زنده دلی حاجتی به عیسی نیست
تو مهربانی بی وقفه داری ای آقا
نشد شبی که ببینم درِ حرم وا نیست
کسی که آمد و قبر تو را زیارت کرد
دلش خوش است که بعد از وفات تنها نیست
میان کفشداری حرم صفایی است
که در عبادت یکشنبه ی کلیسا نیست
به جذر و مد نگاه تو شاد وِ آرامم
دلم بدون پناهت همیشه طوفانیست

شاعر : امر حسین حیدری

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

مناجات با امام رضا (ع) در حرم و گریز به شام

آمدم کنج این حرم تا که
یک گدا یا که خاک پا بشوم
بعد گردش به دور مرقد تو
عازم کوی کربلا بشوم

آمدم کنج صحن آزادی
گریه راه گلوی من را بست

روضه خوان تا که دید اشکم را
آمد و در کنار من بنشست

با دلی پر ز غصه و ماتم
روضه ای بس عجیب را می خواند
مثل مرحوم "ناد علی" او هم
روضه ی یک غریب را می خواند

در همین حال و در همین هنگام
مادری بر زمین نشست و گریست
پیش آن مادر پر از غصه
کفتری هم پرش شکست و گریست

دو سه دفعه "حسین" که گفتیم
دو سه دفعه "غریب مادر" گفت
زیر لب می شنیدم ای آقا
احتمالا ز نیزه و سر گفت

جمع آنجا پر از هیاهو شد
روضه ی زینب از لبم در رفت ....

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 10:47
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

خاطرم هست گریه ی مادر
حال و روز مرا به هم می ریخت
قطره قطره نمای گنبدتان
از دو چشمان مادرم می ریخت
منم آن کودکی که صدها بار
گم شدم در میان زائرها
کاش پیدا نمی شدم هرگز
مثل قافیه های شاعرها
یادتان هست اولین دفعه
ذوق کردم برای گلدسته؟
من همان کودکم که با لطفت
قد کشیدم به پای گلدسته
پایِ بستِ حرم شدم پابست
دل خود را به پنجره بستم
آنقدر از شرابخانه ی تو
آب انگو خورده ام مستم
تا میان حرم رسیدم از -
قید و بند جهان شدم آزاد
آدم احساس می کند شاه است
بعد سجده میان گوهرشاد
تو و ایل و تبار تو سلطان
بنده ی بنده زاده ات هم من
سرور خانواده ی من تو
نوکر خانواده ات هم من
هرکجا خورده ام زمین گفتم
"یار بی دستی

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

این جا ره امید کسی سد نمی شود
کس نا امید از حرمت رد نمی شود
این جا دعا به مرز اجابت رسیده است
راه دعای اهل دعا سد نمی شود
مهمان این حریم بهشتی، بهشتی است
حال کسی که با تو بود بد نمی شود
بین همه ز رأفت تو صحبت است وکس
مانند تو به مهر زبانزد نمی شود
ای انعکاس مهر چنان تو کسی دگر
آئینه دار خُلق محمدّ نمی شود
حسرت بَرد کسی که به چندین بهار عمر
بهر زیارت تو مقیّد نمی شود
هرکس رسیده است به جائی ز لطف توست
بی التفات تو که مؤید نمی شود
بی بهره از ولایت تو روز رستخیز
مستوجب عنایت ایزد نمی شود
بسیار رفته است «وفائی» سفر ولی
جائی دگر به خوبی مشهد نمی شود

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

...حالا سکوت حنجره فریاد می کشد
تصویری از نگاه تو در یاد می کشد
وقتی که خسته از همه ی شهر می شوم
دور از تمام همهمه ی شهر می شوم
احساس می کنم که فقط با رضای تو
دعبل شوم که شعر بخوانم برای تو
بردی کبوترانه دلم را به آسمان
یک لحظه هم ندیده حرم خواب آسمان
بی اختیار سمت قدمگاه می روم
حس می کنم که پشت سرت راه می روم
وقتی سکوت حنجره فریاد می کشد
دل را به سمت پرچم در باد می کشد
پرچم که باد می خورد و روی گنبد است
زائر میان ماندن و رفتن مردّد است
با سر دویده ام به تماشای کودکی
کودک به جای من و منم جای کودکی
تصویر خاطرات سیاه و سفید شد
عکسی میان قاب نگاهم جدید شد
وقتی سکوت حنجره فریاد می کشد
دل را به سمت

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

این جا ره امید کسی سد نمی شود
کس نا امید از حرمت رد نمی شود
این جا دعا به مرز اجابت رسیده است
راه دعای اهل دعا سد نمی شود
مهمان این حریم بهشتی، بهشتی است
حال کسی که با تو بود بد نمی شود
بین همه ز رأفت تو صحبت است وکس
مانند تو به مهر زبانزد نمی شود
ای انعکاس مهر چنان تو کسی دگر
آئینه دار خُلق محمدّ نمی شود
حسرت بَرد کسی که به چندین بهار عمر
بهر زیارت تو مقیّد نمی شود
هرکس رسیده است به جائی ز لطف توست
بی التفات تو که مؤید نمی شود
بی بهره از ولایت تو روز رستخیز
مستوجب عنایت ایزد نمی شود
بسیار رفته است «وفائی» سفر ولی
جائی دگر به خوبی مشهد نمی شود

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

گــــفتی تو ای عـــزیز ، چـــرا دیــر کــرده ایم ما را ببخــــش جـای بدی گــــیر کرده ایم
در وعــده گــاه حــسن تــو ای رونق قــــریب خــــود نیــز واقـــفیم کـه تاخــیر کرده ایم
ما را ببخــش از این که تو را سخت و دردناک این گــــونه بی ملاحـظه دلگــیر کرده ایم
با دست خویش ای دو صـد افسوس و درد ما خـــود را مـــیان حـادثه در گـــیر کرده ایم
رفت عمر و کس ندید که خود را بدست خویش در گــــند زار مـــزبلـه هـــا پیـــر کرده ایم
در یک کــــویر خـشک ز خــود بـــاز مانده ایم پـا را به دست خویـش به زنجیر کرده ایم
چــون از تبـــار روشــــن بــــاران نبـــوده ایـم حــتما در ایــن معـــامله تقصــیر کرده

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 05:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

غزل ناب تو بیچاره کند دیوان را
جذبه عشق تو دیوانه کند انسان را
طرز رفتار تو شد ارثیه خدّامت
که کند سرمه چشمان، قدم مهمان را
مستحقّم، پی روزی همه جا را گشتم
همه دادند نشانم، حرم سلطان را
پشت دیوار حرم سوز گداکُش دارد
جا بده در حرمت مُفلس بی سامان را
کوس نقّارهء تو زنگ در جنّات است
سر ذوق آورد آواش، دل ویران را
سحرت، سِحر کند جان و تن زائر را
هرکه محصور به سِحر تو، چه سازد جان را
به کرامات تو با چشم طمع می نگرم
ز سرم باز کن آقا! الم دوران را
به قلمکار سپردم، به ضریحم بزند
مثل طرحی که زده خاتم استهبان را
ز سر خود، تو مرا باز مکن جان جواد
گر چه هر کس کشد از بیخ، سیه دندان را

شاعر : حسین قربانچه

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 07:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

عشق در واژه نمی گنجد و معنا نشود
عاشقی با اگر و شاید و اما نشود
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی
هرکسی دربدرخانه ی لیلا نشود
دیر اگر راه بیفتیم به یوسف نرسیم
سر بازار که او منتظر ما نشود
لذت عشق به این حس بلاتکلیفی است
لطف تو شامل ما یا بشود یا نشود
من فقط روبروی گنبد تو خم شده ام
کمرم غیر در خانه ی تو تا نشود
هر قدر باشد اگر دور ضریح تو شلوغ
من ندیدم که بیاید کسی و جا نشود
بین زوار که باشم کرمت بیشتر است
قطره هیچ است اگر وصل به دریا نشود
امن تر از حرمت نیست همان بهتر که
کودک گم شده در صحن تو، پیدا نشود
دردهایم به تو نزدیکترم کرده طبیب
حرفم این است که یک وقت مداوا نشود
بهتر از این که کسی لحظه

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:43
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای آن که حریم تو گلستان بهشت است
این باغ پراز لاله و ریحان بهشت است
از باد خزان گر اثری نیست در این مُلک
گلزار تو باغی ز گلستان بهشت است
آئینه در آئینه پر از نور خدائی است
گنجینۀ اسرار فراوان بهشت است
صحن حرم توست تجلی گه توحید
ایوان پر از نور تو، ایوان بهشت است
بر روضۀ مینوی تو افتاده نگاهش
خورشید اگر واله و حیران بهشت است
تا آن که نصیبی برد از خدمت این باغ
شوق حرمت بر سر رضوان بهشت است
آهو نه همین گشت پناهنده به لطفت
آهوی حریمت ز غزالان بهشت است
قهر تو بود نامۀ سربستۀ دوزخ
مهر تو کلید در بُستان بهشت است
هرکس که نهد سر به غبار حرم تو
پیداست که آسوده به دامان بهشت است
آنقدر رئوفی تو که از حُسن

• سه شنبه
• 26
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 04:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

میان همهمه ی شهر و رفت و آمدها
چه جای دنج عجیبی ست مرقدت آقا
صدای پای فرشته همیشه می پیچد
و روز می شود اینجا به برکتت فردا
من از ضریح قشنگت برات می گیرم:
زیارت شه طوس و دیار کرب و بلا
ببخش اگر که همیشه غریق حاجاتم
خدا به دست تو داده ست روزی ما را
چه قطره ها که برایت دخیل می بندد
و "دِز" به پای تو پیچید آرزویش را
دلم عجیب گرفته جناب سبزقبا
تو را به جان رضایت شفاعتم فرما

شاعر : زهرا آراسته نیا

• سه شنبه
• 26
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 04:44
• نوشته شده توسط
• یحیی