روز عاشورا

ای بر قضای حق رضا، پاشیده خونت بر فضا
دریا تو را اشک عزا یابن علیّ المرتضیٰ !
بِاَبی العطشان حتی قضا
بابی المهموم حتی مضا

ای کشته ی صد پاره تن، عریان و بی غسل و کفن
آیا تویی حسینِ من یا بدرِ صدرُ المصطفی؟
بابی العطشان حتی قضا
بابی المهموم حتی مضا

خورشید عاشورا سرت، خون خدا در حنجرت
گشته کفن در پیکرت، گرد و غبار کربلا
بابی العطشان حتی قضا
بابی المهموم حتی مضا

تو یار و یاور منی؟ آیا برادر منی؟
فرزند مادر منی، انت ذبیحاً بالقفا
بابی العطشان حتی قضا
بابی المهموم حتی مضا

قسم به جان مادرت، برگو سخن با خواهرت
از پاره های حنجرت، ای در تنت روح دعا
بابی العطشان حتی قضا
بابی المهموم حتی مضا

تو کعبه

• چهارشنبه
• 1
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:53
• نوشته شده توسط
• جواد

پسر باء بسم اله قرآن منم
حافظ پرچم خون شهیدان منم
نور سبحان منم روح قرآن منم
گواهی ای الله منم ذبیح الله

***
گشته آئینه ی عرشِ خدا سرنگون
ماه زهرا شده غرقه ی دریای خون
پسر فاطمه دارد این زمزمه
گواهی ای الله منم ذبیح الله
***
سوگ عظما رسیده بر همه ی قدسیان
سر به زانوی غم جمله ی کروبیان
آن عزیز خدا می دهد این ندا
گواهی ای الله منم ذبیح الله

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• چهارشنبه
• 1
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• جواد

این دیده و این دست و این فرق شکسته
این صورت و این قامت در خون نشسته
تنها نه امروز یار تو هستم
از روز ازل دل برتو بستم

مولا حسین جان! مولا حسین جان!

بیرون بکش تیر از دو چشم نازنینم
شاید که یک دم روی زهرا را ببینم
این دم آخر فاطمه باید
سقاییم را امضا نماید
مولا حسین جان! مولا حسین جان!

بگذار در آغوش پر مهرت بمیرم
دستی ندارم تا تو را در بر بگیرم
چه می شود ای ولی ذوالمن
تو افکنی دست به گردن من
مولا حسین جان! مولا حسین جان!

با آنکه عمری بوده ام در خدمت تو
امروز می گریم برای غربت تو
تو بین دشمن یاورنداری
جز خاندانت لشگر نداری
مولا حسین جان! مولا حسین جان!

بگذار عطشان بر لب دریا بمیرم
بگذار تا د

• چهارشنبه
• 1
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:01
• نوشته شده توسط
• جواد

بسوز ای آب دریا از شرارم
که جز آتش به دل آبی ندارم
منم سقا، منم عطشان، واویلا
بریز ای اشک خونین از دو عینم

که من یاد لب خشک حسینم
منم سقا، منم عطشان، واویلا
ز هر موجت شرر دارم به سینه
که دیدم در تو من عکس سکینه
منم سقا، منم عطشان، واویلا
الهی آب دریا! شعله گردی
که شرم از یوسف زهرا نکردی
منم سقا، منم عطشان، واویلا
خدا داند دل دریا کباب است
که اصغر تشنه ی یک جرعه آب است
منم سقا، منم عطشان، واویلا
الا ای ماهیان! بامن بنالید
زمین و آسمان! بامن بنالید
منم سقا، منم عطشان، واویلا
زخون پر شد دو چشم نازنینم
که دیگر آب دریا را نبینم
منم سقا، منم عطشان، واویلا
چو آتش بین دریا می خروشم
صدای العطش آید به

• چهارشنبه
• 1
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:13
• نوشته شده توسط
• جواد

با چشم پر زخون یا ایها الناس
تیر آوردم برون از چشم عباس
من بی علمدار او کشته ی یار
واویلا، واویلا، آه و واویلا

قرآن مرتضی نقش زمین شد
پرپر باغ گل ام البنین شد
صدپاره پیکر بی دست و بی سر
واویلا، واویلا، آه و واویلا

دستی که بوسه زد دست خدایش
کردند باتیغ کین ازتن جدایش
یا ایها الناس شدکشته عباس
واویلا، واویلا، آه و واویلا

سقا خیری ندید از آب دریا
دریا خون گریه کرد برحال سقا
سقا فدا شد دستش جدا شد
واویلا، واویلا، آه و واویلا

بردسته گل های باغ مدینه
سقایی می کند چشم سکینه
با چشم گریان با کام عطشان
واویلا، واویلا، آه و واویلا

ای تشنگان دگر سقا ندارید
در خیمه نام آب برلب نیارید
سقا فدا شد دستش ج

• چهارشنبه
• 1
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:37
• نوشته شده توسط
• جواد

خورشید علقمه ماه مدینه
ریزد در ماتمت اشک سکینه
در خون نشستی پشتم شکستی
الآنِ اِنکَسَر ظَهری یا عباس!

ای شیر بیشه ی مولی الموالی
بنگر طفلان همه با جام خالی
چشم انتظارند سقا ندارند
الآن انکسر ظهری یا عباس!

طفلان را بر جگر داغ لب تو
اطراف خیمه ی بی صاحب تو
تو برروی خاک با جسم صد چاک
الآن انکسر ظهری یا عباس!

دیشب دور حرم گردیده عباس
امروز در موج خون خوابیده عباس
پشت و پناهم بین اشک و آهم
الآن انکسر ظهری یا عباس!

ریزد بر زخمت ای در خون نشسته
اشک فاطمه ی پهلو شکسته
تنهای صحرا عباس زهرا
الآن انکسر ظهری یا عباس!

مگذار این کوفیان راهم ببندند
من برتو گریم و اینان بخندند
داغت مرا کشت خصمت چرا کشت
ال

• چهارشنبه
• 1
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• جواد

آهسته رو ای عزیز دل زهرا
رحمی کن بر خواهرت زینب کبریٰ
جانم حسین جان حسین جانم حسین جان(2)

***
صبری نما تا که من آیم به سویت
بوسم برادر من آن زیر گلویت
جانم حسین جان حسین جانم حسین جان(2)
***
ای خامس آل عبا ای حسین جان
چه سازم بعد تو من با این یتیمان
جانم حسین جان حسین جانم حسین جان(2)
***

حاج مهدی خرازی

دانلود سبک

منبع:سایت مدایح

• یکشنبه
• 5
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:14
• نوشته شده توسط
• جواد

السلام علی الحسین

بر پیکر تو، حرامی پست نشست

در حین جدا کردن سر، مست نشست

با خون خدا، چه بی ادب تا کرده

تا آن دم آخر، که نفس هست نشست

........

در مقتل تو، سنگدلان رخنه زدند

با تیر کمان و نیزه و دشنه زدند

بر جسم مبارک عزیز زهرا

فریاد که اینان، همه بی وقفه زدند

شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• سه شنبه
• 7
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:07
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

گودال قتله گاه

از مقتلت آمد و دو دستش لرزید

کار تو تمام کرد و ملعون ترسید

وقتی که هلال نافع، علّت پرسید

گفتا ز حسین فاطمه، سر برّید

.................

در گوشه گودال، صدایی آمد

آوای دل انگیز خدایی آمد

زهرا به کنار بدن ثارالله

با ناله ز بهر سرجدایی آمد

شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• سه شنبه
• 7
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 18:30
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

یا اباعبدالله الحسین

از حرم تا قتله گه، زینب صدایت کرده است

دست و پا وقتی زدی، زینب دعایت کرده است

ای گل در خون تپیده، بی کفن،بی پیرُهن

دخترت بر سر زده،خود را فدایت کرده است

شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• چهارشنبه
• 8
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 12:29
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

در گوشه گودال،خدایا خبری هست!
ای وای ببین، زینب و خون جگری هست
ارباب شده غرقِ به خون،پیکر پاکش
زینب به تحیّر و به دنبال سری هست
...........................
صد شکر نمردیم و به عشق تو اسیریم
شاید ز کرم،دامن ارباب بمیریم
از کودکی با نام شما،انس گرفتیم
عشّاق حسینیم اگرچه،که حقیریم
شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• چهارشنبه
• 8
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بنويس روي صفحه قلم ... آه كربلا

آتش گرفت باز دلم ... آه كربلا

دوري ، شكستگي ، دل پرخسته از همه

خيره به قاب عكس حرم ... آه كربلا

بعد از نماز سجده به تربت به ياد تو

هم آه از خجالت و هم آه ... كربلا

پيراهن سياه تو و شال نوكري

ماه عزا و خيمه غم ... آه كربلا

بغضو سكوتو گريه جانسوز بي كسي

در كوچه ها قدم به قدم ... آه كربلا

پرچك ، كتل حسينيه روضه نواي عشق

سينه زني و نوحه و دم ... آه كربلا

دلواپسي روز عطش كودك رباب

آب فرات و دست ستم ... آه كربلا

سقا و مشك پاره و دو دست جدا شده

افتادن امير و علم ... آه كربلا

زينب وداع ، حسين اشاره به قلب خون

بر پهلوي شكسته قسم ... آه كربلا

بانگ نبي رو

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:37
• نوشته شده توسط
• علی

نشست مرد و به دامن گرفت دختر را

چشید طعم نفس های گرم مادر را

چگونه لب به وصیت گشاید او این دم

چگونه بار ببندد وداع آخر را

به چشم خسته ی او خیره می شود لختی

که بغض کرده گلو پاره های اصغر را

کشید دست به لب های خشک و لرزانش

و پاک کرد رَدِ اشک های پرپر را:

-اگرچه مایه ی آرامش پدر بودی

بیا و تجربه کن حس و حال دیگر را

رباب را به تو من می سپارم از امروز

غزل کن آتش آن خاطر مکدّر را

عمو نداشت، برادر نداشت، دشمن داشت

پدر، چگونه رها کرده بود دختر را؟

شاعر: پروانه نجاتي

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:38
• نوشته شده توسط
• علی

بادها عطر خوش سیبِ تنش را بردند

زخم ها لاله ی باغ بدنش را بردند

نیزه‏ها بر عطشش قهقهه سر مى‏دادند

خنده‏ها خطبه ی گرم دهنش را بردند

این عطش یوسف معصوم کدامین مصر است

که روى نیزه بوى پیرهنش را بردند؟

تا که معلوم نگردد ز کجا مى‏آید

اهل صحراى تجرّد کفنش را بردند

دشنه‏ها دور و بر پیکر او حلقه زدند

حلقه‏ها نقش عقیق یمنش را بردند

چهره‏ها یا همه زردند وَ یا نیلى رنگ

شعله‏ها سبزى رنگ چمنش را بردند

بت پرستان ز هراس تبر ابراهیم

جمع گشته تبر بت شکنش را بردند

بادها سینه زنان زودتر از خواهر او

تا مدینه خبر سوختنش را بردند

یوسف، آهسته بگوئید نمیرد یعقوب

گرگ ها زوزه کشان پیرهنش را بردند

شاعر

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:40
• نوشته شده توسط
• علی

اي تير بلا شيشه ي جان را تو شكستي

وي پيك اجل قلب جهان را تو شكستي

چشمم به رهت بود ,رسيدي به سراغم

آيينه ي آيين زمان را تو شكستي

داغ علي اكبر به دمت گشته نشانه

خون گريه نما,چون كه نشان را تو شكستي

از بوسه گه فاطمه تقبيل نمودي

گنجينه ي اسرار نهان را تو شكستي

قلبي كه بود قلب همه عالم امكان

كاشانه به خود كردي و آن را تو شكستي

آن لحظه كه اندر دل من جاي گرفتي

يكباره دل عالميان را تو شكستي

از ناي دلم نغمه ي يا فاطمه خيزد

آخر به گلو بغض فغان را تو شكستي

تيري چو تو بر سجده گه سر سپهم خورد

پيشاني آن يار جوان را تو شكستي

بر اصغر من نيز از اين تير زد اعدا

زآن قلب رباب نگران را تو شكستي

ز

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:42
• نوشته شده توسط
• علی

ای آفــتــاب، زخــم تنــت را شــمــاره نیست
در کهکشان جسم تو غیر از ستــاره نیست
مــارا بــه زخــم هـای تنت، ازسپــهر چشم
غیر از سـتاره ریختن ای مـــاه، چاره نیست

ای آســمــانچــگــونـه تورادل زغم نسوخت
درســوگ مـهـــر،گردلت ازسنگ خاره نیست
محــمـل ببســت ســوی عراق ازحجازوگفت
"درکــــارخیرحاجت هیـچاستخــــاره نیست"
جــان راسـپــرد دســت خدا، ناخـدای عشق
جــزوصــل یــــــار، بحر وفا را کنــــــاره نیست
صــــــــائم عــروسبـــاور و انـــــدیشه‌ی تورا
غیــر از ولــای خون خدا، طوق و یاره نیست
شاعر:حسین ایمان

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:48
• نوشته شده توسط
• علی

سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

دل های عرشیان همه در تاب و در تب است

اصلا بیا بمان که فقط روشنی دهی

خورشید من بدون تو هرروز من شب است

وقتی ز روی زین به زمین خوردی ای حسین

گفتم زمان خانه خرابی زینب است

یاایهالشهید ذبیح من القفا

رگ های گردنت چقدر نامرتب است

مانده ست به یادگار ز تشییع جنازه ات!

بر روی پیکرت اثر سم مرکب است

می بینمت دوباره و از حال می روم

این دل ز درد و غصه و ماتم لبالب است

شاعر: عليرضا خاكساري

• شنبه
• 18
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• علی

السلام علی الاجساد العاریة فی الفلوات

نسیم می وزد از حنجر مطهّر تو

که عطر سیب وزد از کنار پیکر تو

ببین که حک شده بر قلب زینب محزون

سلام بر قطعاتِ به خون شناور تو

"محمدمهدی عبدالهی"

• چهارشنبه
• 22
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 20:20
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

یک اسب میان خیمه ها پیدا شد
در سینه ی دشت شیونی برپا شد
بغضی که نهفته در قلم موی تو بود
بر بوم چکید و عصر عاشورا شد

• شنبه
• 6
• آبان
• 1391
• ساعت
• 04:29
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

زینت دوش پیمبر تو چرا بی کفنی ؟
پسر حضرت حیدر تو چرا بی کفنی ؟
بهر زینب دل و دلبر تو چرا بی کفنی ؟
قبله و مسجد و منبر تو چرا بی کفنی ؟
ای ز جان همه بهتر تو چرا بی کفنی ؟
به سماوات چو اختر تو چرا بی کفنی ؟
به فدایت ... شه بی سر ... تو چرا بی کفنی ؟
بده پاسخ دم آخر تو چرا بی کفنی ؟
غرق در نیزه سراسر تو چرا بی کفنی ؟
ای مرا یاور و رهبر تو چرا بی کفنی ؟
ای به خون غرق و شناور تو چرا بی کفنی ؟
به شنو ناله ی مادر ... تو چرا بی کفنی ؟

• سه شنبه
• 25
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 07:01
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

این سو سپاه عشق ده ها مرد دارد
آن سو هزاران شمری ِ نامرد دارد
باید شهادت با عطش همراه باشد
وقتی یزیدی آب های سرد دارد

مردان عشق آماده ی جانبازی هستند
ای لشگر کفر و نفاق آماده باشید
آب خدا را روی این طفلان نبندید
گر دین ندارید ، لااقل آزاده باشید

هر کس در این بزم لایق پرپر شدن نیست
تقدیر روی لاله های کربلا وسواس دارد
باید اباالفضلی شوی تا کشته گردی
وقتی حسین هفتاد و دو عباس دارد

هر کودک و زن کربلا را کربلا کرد
اصغر نباشد ، کربلا غوغا نباشد
یا کربلا با سکه ها تحریف گردد
تا شیرزنی چون زینب کبری نباشد

• سه شنبه
• 30
• آبان
• 1391
• ساعت
• 12:35
• نوشته شده توسط
• سید احد شیرین نژاد اردبیلی

خیل دشمن که تو را سنگ زدند
با لگد بر بدنت چنگ زدند
روی تل بودم و من می دیدم
انس و شمر و سنان،آه، هماهنگ زدند
شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• یکشنبه
• 5
• آذر
• 1391
• ساعت
• 11:24
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

آسمونا رو خون گرفته - نوای ناله جون گرفته
سر حسین جدا شد از تن - زینب رو تل زبون گرفته
تنها نبار زینبو داداش، بی تو غصههاش
میبینی که پایونی نداره
نامحرما، بی کسی ما، چشم دشمنا
غربت ما درمونی نداره
خداحافظ باتنهائیم میسوزم - خداحافظ خرابه حال وروزم
خداحافظ خداحافظ
درد یتیمی درد سر شد - ببین رقیه دربدر شد
بهونه میگیره حسینم - چه وقت رفتن سفر شد
غارت میشه بی تو خیمه ها، کعب نیزهها
بیقراری سهم بچه هاته
دار و ندار همه حرم، سایهی سرم
محملم با نیزه پا به پاته
خداحافظ باتنهائیم میسوزم - خداحافظ خرابه حال وروزم
خداحافظ خداحافظ

شاعر : جابر عابدی

دانلود سبک

• شنبه
• 5
• مهر
• 1393
• ساعت
• 16:05
• نوشته شده توسط
• علی

به دشت کربلا، جمعی پریشان ماند و من ماندم
فراز نیزه‌ها، آوای قرآن ماند و من ماندم

من غارت‌زده خسته، ز هر سو راه من بسته
ز یاران خیمه‌ها خالی، بیابان ماند و من ماندم

به گوش من طنین‌افکن، صدای اکبر و قاسم
که دائم اشک‌ریزانم، به دامان ماند و من ماندم

دلم خون شد خداوندا، از این اشک عزاداران
به دنبال پدر یک طفل گریان ماند و من ماندم

به خاک و خون دو بازوی بلند و پرچم و مَشکی
میان شعله‌ها یک فوج عطشان ماند و من ماندم

ز تیری بسته شد راه گلوی تشنه‌لب اصغر
رباب از این جفای خصم، حیران ماند و من ماندم

ز طوفان بلا گل‌های سرخ من همه پرپر
از این طوفان مرا یک سرو عریان ماند و من ماندم

به‌هم پیوست جوشان

• جمعه
• 15
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:08
• نوشته شده توسط
• سعيد رضايي

هجوم ناگهان و وای زینب
به سمت كاروان و وای زینب
تن آقا بدون غسل و دفن و
بدون سایه بان و وای زینب
شنیده شد صدای مادری كه
نشسته قد كمان و وای زینب
رسیده بر سر گودال اما
خمیده ناتوان و وای زینب
دوباره دست هایی را كه بستند
دوباره ریسمان و وای زینب
دوباره كربلا غوغا و غوغا
دوباره سایه بان و وای زینب
شب و صحرا و آتش، طفل و معجر
امان و الآمان و وای زینب
دوباره گمشده در بین صحرا
دوتا از كودكان و وای زینب
نمانده روی گوشی گوشواره
به لب ها نیمه جان و وای زینب
برای دخترك های هراسان
نباشد پاسبان و وای زینب

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• یکشنبه
• 15
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 15:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

واي اگر امشبِ اين دشت به فردا برسد
شيون و گريه و آهم به ثريا برسد
به لب خشكِ تو دِغ مي كنم از غصه اگر
تيغِ خورشيد بر اين پهنه صحرا برسد
كوكبِ بختِ جدايي ز تو تقديرِ من است
چشم از رويِ تو بر هم نزنم تا برسد
به تنِ اصغرِ تو يك سرِ سوزن حس نيست
با كمي آب تلظّيش به لالا برسد
علي ات را بشناسند نخواهند گذاشت
بويي از پيرهنش نيز به ليلا برسد
بدنش مثلِ فدك پخشِ زمين خواهد شد
پاي عباسم اگر بر لبِ دريا برسد
گرگها يوسفِ خواهر به سرت مي ريزند
چاره ام چيست اگر كار به اينجا برسد؟
نيزه، خون، چكمه، سراشيبي گودال، سرت
عمرِ زينب به گمانت به تماشا برسد
رويِ تَل دخترِ مضطر شده مي ميرد اگر
پاي اسبي به لبِ تشنه ي با

• یکشنبه
• 18
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر صبح و شام گریه کنم من برای تو
برآن غروب پرغم کرب و بلای تو
بر آن دمی که مثل مدینه شرر زدند
بر گوشه های چادر و بر خیمه های تو
وقتی که چشم غارت دشمن به خیمه رفت
دیدم میان تیغ وسنان دست وپای تو
گریه کنم برای تنت زیر دست وپا
بر جسم پاره پاره و ازهم جدای تو
من را کشد اسارت زینب به سلسله
از کربلا به کوفه وشام بلای تو
گاهی بروی نیزه وگاهی دل تنور
آتش گرفته قلبم از این ماجرای تو
تنگ غروب و گودی گودال و قتلگاه
روضه گرفته حضرت زهرا برای تو
آن روضه ای که با لب تشنه بروی خاک
ظالم برید راًس تورا از قفای تو

شاعر : نوید طاهری

• شنبه
• 29
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 16:44
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ز قعر گودی مقتل به عرش تابیدی
رضا شدی به رضای خدا و خندیدی
عزیز من چه لباسی ست بر تنت کردی؟
به جای گل پر نیزه است این که پوشیدی
سرت که رفت تنت ماند و نعل این اسبان
کبود مثل شبی، چون جدا ز خورشیدی
شدی تجلی حق و حکایت موسی
خدا به جسم تو تابید و بعد پاشیدی
زمین کِنِس شد و یک قطره هم نزد بالا
چقدر پا به زمین زیر تیغ کوبیدی
تمام دشت تنش را به جسم تو مالید
به دستِ نعل، خودت را به دشت بخشیدی
***
و تیغ هم ادبش کار دستمان داده
مصیبتی شده این حنجری که بوسیدی
شاعر:داود رحیمی

• دوشنبه
• 26
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

نگاه دشت خیره سوی نیزه
چه غوغایی شده پهلوی نیزه
فدای چشم های بیقرارت
نگاهی کن به من از روی نیزه
نگاهت دارد اعجاز مسیحا
قیامت می کند صحرا به صحرا
بخوان قرآن به روی نیزه و بعد
ببین تازه مسلمان های خود را
نه فریاد و نه شیون حرف می زد
شبیه روز ، روشن حرف می زد
چه از خورشید می فهمد مگر شام؟
نگاهت با دل من حرف می زد
شاعر:یوسف رحیمی

• دوشنبه
• 26
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 08:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلِ عالم گرفت از هُرم آهت
فدای کودکان بی پناهت
الهی قلب من آتش بگیرد
شب آخر شبیه خیمه گاهت
تمام خیمه ها می سوخت یا رب
امان از بی پناهی در دل شب
تمام دشت پر بود از سیاهی
چه آمد تا سحر بر روز زینب
تو که رفتی کشید آتش زبانه
حرامی حمله ور شد وحشیانه
امان از بی حیائی های دشمن
امان از طعنه های تازیانه
شاعر:یوسف رحیمی

• دوشنبه
• 26
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 08:24
• نوشته شده توسط
• یحیی