شعر امام زمان (عج)

بايد نوشت: عشق... كه باران گرفته است
اين حس ناب، خواب از انسان گرفته است
بايد نوشت در مَد تصوير ماه تو
درياي درد جزر فراوان گرفته است
تنها ترين الهه ي ناز زمين! ببين
آوازهای كهنه ی مان جان گرفته است
تك بيت هاي بي سر و سامان انتظار
در شعرهاي ناب تو سامان گرفته است
دنيا كه حبس فصل زمستان غيبت ست
از جمكران نشان بهاران گرفته است
اي آيه هاي وحي، تو را چشم مي كشند!
اي ترجمان ناب كه قرآن گرفته است!
شوق عبور توست كه صحرا به حرمتت
جارو به دست حالت طوفان گرفته است
اي ابتداي عشق كه پايان پذير نيست!
اي ماجراي عشق كه جريان گرفته است!
با قطره هاي روشن باران كه مي رسي
بايد نوشت از تو... كه باران گرفته است...

• چهارشنبه
• 23
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 14:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

گلی ز باغ، خدا کند که بیایی
ز نسل شیر خدایی ،خدا کند که بیایی
تویی چو طور تجّلا ، عزیز و هستی زهرا
شود که جلوه نمایی ،خدا کند که بیایی
تو زمزمی تو صفایی ، تو مکّه ای تو منایی
تویی تو علتّ نمایی ، خدا کند که بیایی
تو نور عهد الستی، تمام عالم هستی
بگیرد از تو صفایی، خدا کند که بیایی
به عالم حیدر ثانی ، به شیعه روح و روانی
تو رهزن دل مایی، خدا کند که بیایی
شوی تو مرهم زهرا ، دوای هر غم زهرا
تو شور کرب و بلایی ، خدا کند که بیایی
اگر که من ز تو دورم ،بدون مهر تو کورم
به دیده ام تو ضیایی ، خدا کند که بیایی
ولایتت به دل من، عجین به آب و گل من
به بی بها تو بهایی، خدا کند که بیایی
تویی تو یار و حبیبم ،

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1397
• ساعت
• 18:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به لبها زمزمه پس کی می آیی؟
به غمها خاتمه پس کی می آیی؟
برای مادرت تو گریه کردیم
عزیز فاطمه پس کی می آیی؟

شاعر : سید مجتبی شجاع

• چهارشنبه
• 14
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 06:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

باید چه کنم...پی نشانت باشم؟
باید چه کنم...که ندبه خوانت باشم؟
باید چه کنم...که آنچه میخواهی...شد؟
باید چه کنم...دل نگرانت باشم؟

شاعر : سید مجتبی شجاع

• چهارشنبه
• 14
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 06:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

سرگرم غیر تو شده ام آشنا ببخش
آقا اگر شدم به گنه مبتلا ببخش
عمری ندیده ای بدی ام را تو ای کریم
این دفعه هم نبین و کرم کن مرا ببخش
دل مثل سنگ و خشک شده دیده های من
اشکی به چشم و چشمه ی خشک گدا ببخش
از کوچه های این دل من می کنی گذر
آقا اگر نکرده دلم اعتنا ببخش
عمری سفر به مشهد و قم کرده ای عطا
اینبار را بیا سفر کربلا ببخش
آخر کلام این لب عصیان گر من است
آقا بجان خامس آل عبا ببخش

شاعر : جعفر ابوالفتحی

• یکشنبه
• 27
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 11:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

فصلی پر از شکوفه و باران می آورد
مردی که حکم دفن زمستان می آورد
از پشت ابرهای زمان، آفتاب جان
صبحی طلوع می کند و جان می آورد
«گفتند یافت می نشود گشته ایم ما
آنی که یافت می نشود، آن می آورد»
بر سفره های بی سر و سامان عیدها
از سرزمین برکت خود نان می آورد
نوروزهای کهنه ی بی حس و حال را
با حس ناب عشق، به جریان می آورد
هر سال عید لحظه ی تحویل سال نو
انسان به روز واقعه ایمان می آورد
روزی که «عشق» می رسد از راه و با خودش
فصلی پر از شکوفه و باران می آورد...

شاعر : سعید محمدی

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 06:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

این یك مصیبت ست «نبودی و زیستم»
تنها برای عـرض ارادت گریستم
سجّاده پهن كردم و... در اوج گریه ها
دراشتیاق جنّت و حور و پریستم
پای ركاب خود، طلب مرد می كنی
بی پرده گویمت كه نبودم... كه نیستم...
ای خاك بر سرم، به خدا وَرشكسته ام
دیگر توان نمانده كه بر پا بایستم
درالتهاب برزخِ وَهم و جنون خویش
درحیرتم چگونه، كجا، یا كه كیستم؟
هر رفت و آمد نفسم داد می زند...
عادت شده ست غیبتتان چون كه زیستم

شاعر : یاسر حوتی

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

شوریده نوشته ام وَ بی تفصیل ست
آهنگِ نوشته ای که بی ترتیل ست
آقا تو ببخش با صراحت گفتم:
این لهجه شبیهِ لهجه ی هابیل ست
باید وسطِ هفته بیایی آقا
دیری ست که جمعه های ما تعطیل ست
خوابیم وَ یا مصلحتی خواب آلود
کو؟ سیصد و سیزده نفر در ایل ست؟
در قرنِ یخی، قرنِ چَت و اینترنت
نسلی که به جا مانده، از آن قابیل ست
اصلا وسط هفته بیا، تک نفره
چشمِ من و ما فقط به این تعجیل ست

شاعر : اکرم بهرامچی

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 07:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

احساس می کنم که نباشی بهار نیست
شعری میان دفتر این روزگار نیست
معطوف می شود به شما حس واژه ها
آقا خودت بگو مگر این افتخار نیست؟
من با سروده های همه شرط بسته ام
بیتی بدون نام شما ماندگار نیست
سین سلام سفره ی هفسین من بگو!
معنای این قصیده مگر انتظار نیست؟
روزی ظهور می کنی و می رسد بهار
امّا به ماه و سال و زمان اعتبار نیست
تقویم هم به گفته ی من اعتراف کرد
سوگند می خورد که نباشی بهار نیست

شاعر : هدیه ارجمند

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 08:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

می آیی از آن دورها می دانم این را
پُر می کنی از عدل، دامان زمین را
در انتظار گام هایت می کنم فرش
این دل، دل شیدایی بی بغض و کین را
سر می نهم بر شانه هایت تا بیایی
تسکین دهی یک لحظه این جان حزین را
موعود من کِی خواهی آمد؟ می شمارم -
تا آن زمان این لحظه های واپسین را
وقتی بیایی مهربان از شوق دیدار
بر خاک درگاه تو می سایم جبین را
در ظهر یک آدینه می گویند ای خوب
می آیی و فریاد خواهی کرد دین را
می آیی و شمشیر سرخ عدل در دست
امضا کنی آن وعده های راستین را
از ریشه می گویند خواهی کند ای مرد
در لحظه ی موعود نسل ناکثین را

شاعر : سید علمدار ابوطالبی نژاد

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 08:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

در باد خرامان شد بالاي سپيدارت
آشفت و به رقص آمد در پاي تو دستارت
موج از سر مستي هم در پاي تو كف مي زد
خورشيد به كف بودي، دستان تو دف مي زد
با دست صبا دادي گيسوي پريشان را

در باد رها كردي ياهوي پريشان را
از موج صداي تو، دريا به خروش آمد
خون در رگ دريا شد خوني كه به جوش آمد
در پاي تو اينك من با هلهله مي رقصم
ديوانه ترين موجم با سلسله مي رقصم
پيچيده صداي تو در كاسه ي مغز من
با اين سر پر سودا پر مشغله مي رقصم
صد چلّه زمستان را در چلّه نشستم من
اينك كه بهار آمد با چلچله مي رقصم
المسأله يا مفتي از رقص چه مي گفتي
تا حكم چه فرمايي لا يا بله مي رقصم
اي مشعل شب سوزم، يك شعله بيافروزم
من شب روي بي باكم

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 08:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

در گلویم دوباره گل کرده، بغضی از جنس نا نوشتن ها
شانه هایم به لرزه افتادند، در غم زیر بار ماندن ها
حرف هایم دوباره تکراری ست، زخم هایم دوباره وا شده اند
اشک بیهود ه ام عیان می کرد، قصّه ی آب ها و هاوَن ها
از سماع درخت ها پیداست، ضربه های تبر خوش آهنگ ست
وعده می داد و روی هم می ریخت، از سر عاشقان چه خرمن ها
فرصت عاشقی میسّر بود، ما ولی بی خیال او بودیم
دور می شد ز دست های ما، چین افسوس بخش دامن ها
چشم آیینه ها به دست تواست، ذکر لاسیف همچنان بر جاست
دیرگاهی ست طاقتش طاق ست، ذوالفقار خمیده ی تنها
توأمان حماسه و رأفت، سیصد و سیزده نفر همراه
می رسی با نسیم پر برکت، در طلوع خوش شکفتن ها

شاعر : رضا

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 11:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

به روی دستشان نور خدا بود و نفهمیدند
تمام حرمت شمس الضحی بود و نفهمیدند
نفهمیدند محبوب خدا بر نیزه می خواند
تمام ربّنا بر نیزه ها بود و نفهمیدند
شکوه آیه ها در نای سرها بود و می جوشید
خدا در رازهای کربلا بود و نفهمیدند
شبی در آسمان شرکشان خورشید جاری شد
سلام "مطلع الفجر" بقا بود و نفهمیدند
خدا صد جلوه در دشت بلا خود را نشان می داد
صفای کعبه در شور منا بود و نفهمیدند
شکوه عرش اعلی، کربلا بود و ندانستند
تمام اسم اعظم نینوا بود و نفهمیدند

شاعر : اکبر نبوی

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 11:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

دوباره رفت زمستان ولی بهار نیامد
جهان کهنه ی ما با شما کنار نیامد
زمین به گیسوی خود گل زد و کنار خیابان
نشست و وعده ی شادی سر قرار نیامد
چه وردها که نخواند آسمان به گوش درختان
یکی از این همه شاخه به برگ و بار نیامد
غبار روبی هر کوچه را به جشن نشستیم
ولی مسافری از جاده ی غبار نیامد
به جزکلاغ، کسی پر نزد حوالی دنیا
صدای خوش خبری غیر قار قار نیامد
به خانه باز نگشتی و بی تو هیچ خدایی
به سرسلامتی قوم انتظار نیامد...

شاعر : سودابه مهیجی

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 11:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

ساحل چقدر دور، كرانه چقدر دور
قيد زمان چقدر، زمانه چقدر دور
كشتي دكل كشيده ي باد موافق ست
لنگر به گل نشسته ي موج منافق ست
اين انتظار تلخ به جايي نمي رسد
اين ناخدا به هيچ خدايي نمي رسد
تا چشم كار مي كند، اينجا فقط غم ست
اينجا جهنّم ست برايم جهنم ست
خون غروب ريخته در شيشه ي طلوع
خورشيد ناپديد بر انديشه ي طلوع
دنيا عجيب در نظرم گيج مي رود
طوفان گرفته است سرم گيج مي رود
اين روزها مرا به خودم واگذاشتي
در حلقه ي محاصره تنها گذاشتي
اي قهرمان واقعي قصّه هاي من
بگذار چند لحظه خودت را به جاي من
با پاره هاي درد كلنجار مي روم
طوفان به دوش و تكيه بر ديوار مي روم
قيد زمان بزرگترينِ موانع ست
دنيا به درك غيبت

• دوشنبه
• 28
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 14:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که هوا عطر تو را کم دارد
هر دم نفسی که می رسد دم دارد
در دفتر باز نیمه شب می خواند
مهتاب هوای کوچه ها غم دارد
دارد در و دیوار، نگاهی مرموز
انگار که غربت محرّم دارد
در آخر این فصل پر از در به دری
هر سمت دری رو به جهنّم دارد
سیبی که در آستان دل می چرخد
شور و هیجان کام آدم دارد
عشق تو بزرگ تر -مهتاب َتر از هر حجمی ست
لبریزی و دیوانه شدن هم دارد
هر جمعه که از عمر زمین می گذرد
با خود غم و اندوه دمادم دارد
هرچند که زخم دارد از رفتن تو
دست و دلش انتظار مرهم دارد

شاعر : سید مهدی نژاد هاشمی

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 06:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

حالا غزال عاطفه تنهاست بی شما
یعنی غریب دشت غزل هاست بی شما
امروز بی حضور تو تنهاترین منم
فردا ببین که معرکه برپاست بی شما
جانم به لب رسیده در این قحط سال عشق
کار دلم، همیشه خدایاست بی شما
سمفونی نگاه تو گل خند آرزو
جان، نغمه نوش درد و غم آواست بی شما
دریا اسیر پنجه ی توفان انتظار
در کشتی شکسته، چه غوغاست بی شما
مولا بیا، که صائب محراب چشم تو
گرم دعا و غزق تمنّاست بی شما
اشک ست و آه و غزبت و تنهایی و سکوت
ما را هر آن چه هست، همین هاست بی شما

شاعر : سید علی اصغر صائم کاشانی

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 06:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

بی تو شمرده ایم هزاران سپیده را
این لحظه های مبهم در هم تنیده را
هر شب برای عشق به چالش كشیده ایم
این چشم های مضطرب خواب دیده را
امسال در دو سوی خیابان نشان زدیم
این سروهای از غم عشقت خمیده را
ما منتظر كه وصل تو آرامشی دهد
سیلاب بغض های به باران رسیده را
انگورها شراب شدند و دوا نكرد...
مستی، جنون این همه طاقت بریده را
ای آفتاب گمشده در پشت ابرها
پیدا شو و بپاش به ظلمت سپیده را
شعر فراقت ای گل من از غزل گذشت
طولش مده برای خدا این قصیده را
آقا! برای آمدنت نذر كرده ایم
این چشم های خسته ی مهدی ندیده را

شاعر : وحیده افضلی

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 06:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

صدايت مي كنم، عالم شميم عود مي گيرد
دو چشمانم به ياد تو، غمي مشهود مي گيرد
شبي در خلوت لاهوتي روحم تجلّي كن
كه دارد شعر‌هايم رنگي از بدرود مي گيرد
سواحل در سواحل، خاك سرگرم گل افشاني ست
كه روزي رنگ و بو از آن گل موعود مي گيرد
در اشراق ترنّم ها و آفاق تغزّل ها
زمين را نغمه ی جادويي داود مي‌گيرد
هلا اي قدسي سرچشمه ی انفاس جالينوس
به دشت زخم هامان نقشي از بهبود مي گيرد
ببين مولا! به محض اين كه از عشق تو مي گويم
جهان را، شوق يك فرداي نامحدود می گیرد

شاعر : ارش شفاعی

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 06:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

گام هایت صبح را تفسیر خواهد کرد
خاک را از تیرگی تطهیر خواهد کرد
باغ آوازت که میراث رسولان ست
شاخساران را پر از تکبیر خواهد کرد
با تو اصل عدل عالم گیر خواهد شد
با تو رنگ زندگی تغییر خواهد کرد
تا بیایی آفتاب، این هم رکاب تو
در غروب واپسین تأخیر خواهد کرد
من چنان در دیدنت محوم که پندارم
مرگ در دیدار با من دیر خواهد کرد

شاعر : مرتضی نور بخش

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 06:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

ناله ھا رفت و شد فغان باقی
شعر گفتیم و داستان باقی
چلچراغِ ھمیشه ی طاھا
ھست نام تو در جھان باقی
صبح و ظھر و شبم پُر از نورست
در دلم ھست تا اذان باقی
پی فرش رھت زمین آغوش
وز پی سایه آسمان باقی
تا به کی دیدہ بسته ای، ای جان
تا به کی پردہ در میان باقی
تا به کی مژده ی وصال ای دوست
تا به کی رنج عاشقان باقی
تا به کی جان رفتگان دلتنگ
تا به کی عمر رایگان باقی
تا به کی انتظارمان ای گل
تا به کی امتحان مان باقی
وارثِ نور لایزال تویی
از تو نام پیمبران باقی
زندہ باد ای محمّدِ آخر
از تو تنظیم ھر زمان باقی
تا امام زمان طلوع کند
ھست تا ھر زمان، زمان باقی
عشقِ مهدی مرا بسوز آن قدر
که نماند ز من نشان باقی

شاعر

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 06:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

چقدر ماه بشمرم شبانه هاي انتظار
چرا صدا نمی كني مرا از اين هميشه زار؟
دچار شكِّ بودنم بدون تو كه مي زنم
يكي به ميخ جبر، چكّشي به نعل اختيار
نه اين كه پشت سر پلي نمانده باشدم ولي...
رجوع من بدون تو؛ حكايت دل ست و دار
دو ريل رفته تا ابد، دو خط تا تو منتشر
در ايستگاه بهتم و دلم نشسته در قطار
اگر چه "از شبي چنين سپيده سر نمي زند"
"نشسته ام در انتظار اين غبار بي سوار"1
سوار سرنوشت من نمي رسد به شهر تو
كه فرصتي نمي دهد به من دوباره روزگار
خدا سپرده ام تو را پناه غربتت شود
نباش فكر عزلتم، مرا به عشق واگذار

شاعر : عباس کریمی

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

بی مقدم تو باغ شکوفا نمی شود
از اخم غنچه ها گِرِهی وا نمی شود
باران اگر نباشی، مرداب می شود
جوی حقیر، راهی دریا نمی شود
دیروز می شود همه امروزهای من
امّا نشانه ای ز تو پیدا نمی شود
چشمان غیر، زخم مرا تازه می کند
این زخم کهنه بی تو مداوا نمی شود
ای کاش مثل اشک نیفتم ز چشم تو
اشکی که اوفتاد دگر پا نمی شود

شاعر : جواد زهتاب

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 07:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

با ایــن دل بیقرار خیلـی سخت است
جا مانـدنمان ز یار خیلـی سخت است
تــو درد فــراق دیده ای،می دانی
بــرگرد که انتظار خیلـی سخت است

شاعر : محمد کاظمی نیا

• پنج شنبه
• 1
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 07:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

از حرف لبت بزن ولی شعر بگو
از تاب و تبت بزن ولی شعر بگو
حالا که امام عصرمان مظلوم است
از نان شبت بزن ولی شعر بگو

شاعر : سید مجتبی شجاع

• شنبه
• 3
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 11:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

روی بام از برکت یک مشت گندم می نشیند
یا کریمی که به امّید ترحّم مینشیند
در به در شد بالهایم در پی کسب نشانی
گاه بر بام خراسان گاه بر قم مینشیند
خواهش سبز پیمبرهاست شوق دیدن تو
پیش رویت موسی از بهر تکلم مینشیند
در غزل تا شمه ای از غربتت را مینویسم
رو به رویم ریشخند تلخ مردم مینشیند
دور میبینند آری امر نزدیک فرج را
آه جای حسن ظن سوء تفاهم مینشیند
پرسشی دارم بگو ای ناخدای کشتی دین
موج دریای ستم کی از تلاطم مینشیند ؟
میدرد برق نگاهت پرده ی شب را غروبی
کنج لب های سحر روزی تبسّم مینشیند

شاعر : توحید شالچیان ناظر

• شنبه
• 3
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 11:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

غیر گنه گر چه مرا کار نیست
در دل ما جـز غمت ای یار نیست
شب همه شب ناله کنم از غمت
چـاره مـرا بهتر از این کار نیست
ای که جهان ریزه خور خـوان توست
ای که به عالم چو تو غمخوار نیست
پای به چشمم بگذار از کـــرم
دیــده اگــر قابـل دیدار نیست
چهره عیان کن که بدانند خلـق
شیعـۀ تو بی کس و بی یار نیست
شمع شبستان هدایت تویــــی
گــر که بیایی شب ما تار نیست
گل نه بل آیینۀ گلـــزار عشق
هیــچ گلی مثل تو بی خار نیست
پر نتوان زد به حریم بهشـــت
آنــــکه به دام تو گرفتار نیست
نالم اگر روز و شب از هجر تـو
غیر خیــــال تو در افکار نیست
آذری از لطف تو دارد بیــــان
ورنه که او خالـــق اشعار نیست

شاعر : حسین آذری

• شنبه
• 3
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 11:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

حال ما دنیا نشینان بی تو اصلاً خوب نیست
بی تو در دنیای ما جز فتنه و آشوب نیست
باغ های این حوالی را همه سرما زده
دور از خورشید هرگز حاصلی مرغوب نیست
خوب می دانم شبیه عاشقانت نیستم
خوب می دانی که اوضاع دلم مطلوب نیست
قلبم از فرط گنه ویرانه شد ، پس لاجرم
جایگاه چون تو شاهی خانه ی مخروب نیست
بی تو آداب مسلمانی دگرگون گشته است
شیعه ی این روزها چندان به تو منسوب نیست
دیده آلوده ، دل آلوده ، نفس آلوده ، آه
جز تو امیدی برای بنده ی معیوب نیست
کاش می شد خاک پایت سرمه ی چشمم شود
آخر این مژگان من کمتر که از جاروب نیست
با تمام این سخن ها کاش برگردی نگار
کاسه ی صبر من بیچاره چون ایوب نیست
مادرت در کوچه ها ف

• شنبه
• 3
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 12:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

چشمان بی قرار تو با من دروغ گفت
یك جمعه انتظار تو با من دروغ گفت
دل می درید؛ جامه ی شعری كه پر نداشت
خورشید؛ در مدار تو با من دروغ گفت
شمعی، خیال چشم تو را آه می كشید
وحشت از انتحار تو با من دروغ گفت
پروانه ها خیال تو را نقب می زدند
توجیه اضطرار تو با من دروغ گفت
دل بسته ام به بخت بلند ستاره ات؛
شب؛ رانده از قمار تو با من دروغ گفت.
آن زاهدی كه فخر تو در شهر می فروخت؛
شد نئشه از خمار تو با من دروغ گفت
مهدی بیا كه مفتی زهاد شهر مرد
حلاج سر به دار تو با من دروغ گفت

شاعر : راشین گوهر شاهی

• دوشنبه
• 5
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 06:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

مرا ببخش نگشتم چنان كه می خواهی
به پات جان نسپردم ز فرط خودخواهی

همیشه عهد شكستن ز سمت من بوده
مرا ببخش كه سوگند خورده ام گاهی
تمام عمر فقط ادعا، كه یار توام
ولی دریغ چه گویم، خودت كه آگاهی
عزیز كشور جانی و یوسف دنیا
ولی دریغ كه ماه نشسته در چاهی
و باز پرسش آخر، جواب معلوم ست
"عزیز فاطمه آیا بود سویت راهی؟"

شاعر : علی لواسانی

• دوشنبه
• 5
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 07:03
• نوشته شده توسط
• یحیی