وفات حضرت زینب کبری (س)

آه ، خواهر خون خدام ، سفیر کرببلام
سینه پر از ناله و ، شمع محفل شهدام
روی دوشمه بار غم کربلا
روی شونمه اصابت نیزه ها
توی جونمه شراره ی خیمه ها
آوای من ، حسین وای
******
وای ، از غم کرببلا ، شمشیر و نیزه ها
آتیش و خیمه ها ، گوش و گوشواره ها
تویی ذکر دل بیقرار من
تویی روشنای شب تار من
تویی مرهم این دل زار من
لیلای من ، حسین وای
******
وای ، زینب و قلب صبور ، سختی حین عبور
سینه وسم ستور ، یک سری کنج تنور
پیش چشممه پاره های پیکرت
توی قتلگاه ناله های مادرت
روی نیزه شکسته شده سرت
ای وای من ، حسین وای

شاعر : منصور عرب

دانلود سبک

• یکشنبه
• 13
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 14:24
• نوشته شده توسط
• محمد

کیست این بانو که خلقی واله و شیدای اوست
گرمی بازار عشق از گرمی سودای اوست
کیست این بانو که دین را او مسخّر کرده است
کشور قرآن مصون از همّت والای اوست
فاش گویم زینب است این پاره قلب بتول
زینب است این کآسمانها فرش زیر پای اوست
مریم و سارا و هاجر بر در دارالسرور
روز محشر هرسه تن محتاج یک ایمای اوست
زینبی را در فصاحت آنکه هنگام سخن
عالمی سوزان همه از نطق آتش زای اوست
کربلا دارد نوا هرلحظه از بهر حسین
چون نکو بینی نوای یاحسین از نای اوست
کوفه را ویرانه گر بینی و درهم ریخته
این ز تأثیر فغان و ناله و غوغای اوست

شاعر : غلامرضا شکوهی

• سه شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:10
• نوشته شده توسط
• محمد

ای پرچم كربلا به دوشت زینب!
قربانِ تو و خَشم و خروشت زینب!
تا مویِ سرت سپید شد از غمِ دوست
شد كعبه ی دل سیاه پوشت زینب!

شاعر : دکتر علی موسوی گرمارودی

• سه شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:14
• نوشته شده توسط
• محمد

زینب اگر نبود امامت تمام بود
شکر خدا که سایه او مستدام بود
بعد از حسین پایه گذار قیام بود
او خشم ذوالفقار علی در نیام بود
در انقلاب ماریه صاحب سهام بود
اخت الحسین و واجبه الاحترام بود
اعجاز کار اغلب اوقات زینب است
تسخیر شام و کوفه فتوحات زینب است
قرآن و روضه جزو مهمات زینب است
بانوی ما برای خودش یک امام بود
ناموس حق عقیله عفیفه مکرمه
طبق حدیث عالمه بی معلمه
ارواح و جن و انس و ملک خادمش همه
روحش شبیه شیشه ای از نور قائمه
اما برای دیدن اولاد فاطمه
در کوچه های شام چرا ازدحام بود
در خیمه گاه شور و نشور قیامت است
معجر به باد و هنگام غارت است
او نور مطلق است به معجر چه حاجت است
او را اسیر سلسله خوان

• سه شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:17
• نوشته شده توسط
• محمد

غرق ماتم شد دلم امشب برای خواهرت
دست خالی من و لطف و عطای خواهرت
چونکه چیزی در بساطم نیست جز شعر و غزل
چندی بیتی شعر میگویم برای خواهرت
از میان شغل های خوب این دنیا فقط
افتخارم اینکه من هستم گدای خواهرت
من به جز این جان ناقابل ندارم تحفه ای
کاش گردد عاقبت روزی فدای خواهرت
نوکرانی که هوای کربلا دارند هم
بیشتر هستند محتاج دعای خواهرت

شاعر : محسن زعفرانیه

• سه شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:23
• نوشته شده توسط
• محمد

حسین خواهر تو بر غمت دچار شده
دلم هوای تو کرده که بی قرار شده
تمام موی سرم ، پینه های دستانم
خودت بیا و ببین که چه گریه دار شده
مگر نگفتم عزیزم که بی تو می میرم
همیشه قاتل عاشق غم نگار شده
در احتضار کنار تمامتان بودم
برس به داد دلم وقت احتضار شده
اگر تو کشته ی اشکی دو دیده ی تر من
برای روضه ی تو سفره دار شده
ز خاطرم نرود خاطرات کرببلا
دوباره دور و بر من پر از غبار شده
به روی چادر من جای پای قاتل توست
لگد به روی لگد بر تنم نثار شده
دم غروب به آتش گرفته ای گفتم
بدو عزیز دلم موقع فرار شده
میان آن همه نامحرمان خودت دیدی
چگونه خواهری بر ناقه ها سوار شده
سر تورا سر بازار بس که رقصاندند
گلوی خشک تو د

• سه شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:24
• نوشته شده توسط
• محمد

عاشق همیشه قسمتش حیران شدن بود
پاره‌گریبان ، بی سر و سامان ‌شدن بود
اول قرار ما دو تا قربان شدن بود
رفتی و سهم من بلاگردان شدن بود
یکسال و نیم آتش‌گرفتن سهم من بود
تقدیر پروانه از اول سوختن بود
یکسال و نیم از رفتن تو گریه کردم
با هر نخ پیراهن تو گریه کردم
خیلی برای کشتن تو گریه کردم
با خنده‌های دشمن تو گریه کردم
هرشب بدون تو هزاران شب گذشته
دیگر بیا آب از سر زینب گذشته
آخر مرا با غصّه‌ی ایّام بردند
با خاطرات سیلی و دشنام بردند
بین همان شهری که بزم عام بردند
این آخر عمری مرا در شام بردند
پروانه ها خاکسترم را جمع کردند
از زیر سایه بسترم را جمع کردند
گفتم به عبدالله که یاد قَرَن کن
کمتر کنارم صحب

• سه شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:25
• نوشته شده توسط
• محمد

بار دیگر محرم آمده است
ماه وصل حسین با زینب
از ورود به کربلا تا شام
روضه ها خوانده میشود امشب

مثل امشب در اوج تنهایی
در دلش با حسین نجوا کرد
چشمهایش دوباره ابری شد
زخم کهنه دوباره سر وا کرد

در خیالش دوباره در میدان
حرمله با دو دست پر آمد
عکس نیزه به قاب چشمش بود
یا دوباره سپاه حر آمد

ای برادرهمیشه چشمانم
کربلا را مرور میکردند
صحنه ها یک به یک همه روز از
پیش چشمم عبور میکردند

بعد از این مدت از دو طفل خود
باز چیزی نگفته خواهر تو
گفته بودم فقط به عبدالله
هر دو طفلم فدای اکبر تو

زخمهای عمیق روی دلم
تا قیامت نمیشود ترمیم
از سنان بیشتر مرا آزرد
ظلم بی حد بجدل ابن سلیم

کس نپرسید از تو ای بجدل
ب

• سه شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:27
• نوشته شده توسط
• محمد

من نگاهم نگاهِ بر راهم
ناله ام گریه های بی گاهم
حِق حق ام سرفه ام نفس زدنم
من بریده بریده ام آهم
بوی گودال می دهد دستم
تشنه ام روضه های جانکاهم
چشم نه سر نه جان را نه
آه تنها حسین می خواهم
حرم گرم و ساده ام پاشید
رفتی و خانواده ام پاشید
چشم ها تار می شود گاهی
درد بسیار می شود گاهی
درد پهلو چقدر طولانیست
سرفه خونبار می شود گاهی
روضه ای که سکینه هم نشنید
سرم آوار می شود گاهی
پیش ام البنین نشد گویم
حرف دشوار می شود گاهی
گرمی آفتاب یادم هست
التماس رباب یادم هست
شانه وقتی که خیزران بخورد
دست سخت است تا تکان بخورد
و از آن سخت تر به پیش رباب
ضربه ای طفلِ بی زبان بخورد
من صدایش شنیده ام از دور
تیر وقت

• سه شنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 05:30
• نوشته شده توسط
• محمد

قلبم پر از درد و ماتمه ، غصه دارم من یه عالمه
صبر زیادم برام کمه ، آروم جونی
یه سال و نیمه تو انتظار ، ندارم آروم و قرار
مونده برام این یادگار ، پیرهن خونی
یادم نمیره اون صحنه هایی که دیدم
از روی تل تا گودال و مقتل دویدم
دوید و من دویدم ، برید و من بریدم
غریب مادر
دست رو سرم میزارم ، ابرم و هی می بارم
برید ز تو سر
(ای وای من ، ای وای من)۳ ، داداش حسینم
*******
دلم برات میگه از سفر ، تنها شدم بین یک لشگر
راحت خیالت برا معجر ، ندادم از سر
چی بگم از مجلس حرام ، بازار شام و ملأعام
بارون سنگ از روی بام ، آه ای برادر
یه عده بی حیا دور ناقه میگردن
با دست به ناقه هامون اشاره میکردن
نبودی که ببینی ، چه

• دوشنبه
• 13
• مهر
• 1394
• ساعت
• 06:18
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

در دل شبیه بیت الاحزان ، شور ِ عزای زهرا افتاد

یادم نمیره اون روزی که ، یارم به روی خاکا افتاد

ز باد کفر و فتنه ، بهار ِ من خزونه

چادر خاکی او ، قاتل جونمونه

گریم گرفت به یاد سیلی و روی تو

گریم گرفت به یاد درد پهلوی تو

یازهرا یازهرا

******

وقتِ وداع ِ عالَم سوزش ، وقت ِ عُروج ِ از این دنیا

میگفت که گریه کن یا حیدر ، بر اون تشنه لب ِ عاشورا

حسین ِ من یه روزی ، دور از وطن می مونه

میون قتلگاه بی ، غُسل و کفن می مونه

کرببلا ، وادیِ غربت و ابتلا

اونجا میشه ، سر ِ حسینم از تن جدا

یازهرا یازهرا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• دوشنبه
• 13
• مهر
• 1394
• ساعت
• 06:24
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

زينب آخر اين شبِ تاريك را سر مي‌كند
ياد از ياس و شقايق، يا صنوبر مي‌كند
اين وداعِ آخر و جان دادنِ بانوي عشق
عاقبت وصل حسينش را ميّسر مي‌كند

• یکشنبه
• 12
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 19:26
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

ز تو دارم دلِ پر آه و دردي
نديدم قدري از سوي تو مردي
به هر جا رو نمودم ذره‌اي هم
الا دنيا وفا بر من نكردي

• یکشنبه
• 12
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 19:28
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

امشب چه کنم در این هوا می سوزم
با خاطره ی کرب و بلا می سوزم
چون شمع ميان حجره زینب تنها
با ذکر شهید سر جدا مي‌سوزم

• یکشنبه
• 12
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 19:29
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

من و این همه غم زهرا زهرا

سپرم شده خم زهرا زهرا

تویی بهونه ی اشک حسنین

همیشگی شده گریه ی حسین

کجایی ای زهرا

کجایی ای زهرا

******

رفتی از بر من زهرا زهرا

گل پرپر من زهرا زهرا

فِراق تو شده غصه ی دلم

حلال کن علی و از تو خجلم

حبیبه ی طاها

کجایی ای زهرا

******

غمِ من بی حساب زهرا زهرا

سلامم بی جواب زهرا زهرا

ببین که گواه ِ غربتم اینه

شده انیس من چاه مدینه

واویلا وویلا

کجایی ای زهرا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• دوشنبه
• 13
• مهر
• 1394
• ساعت
• 06:29
• نوشته شده توسط
• مجید قنبری

از جفای اهل کینه ، شد ترک ترک آیینه

مادرم زخمی بالش ، از ستم های مدینه

نکردن احترامش ، گرفتن جلو راهش

میون کوچه ها

رخ اون شده نیلی ، ز سنگینی سیلی

نداره دیگه نا

زینب و قلبی که خونه، مادر مرو مادر

حال بابام پریشونه ، مادر مرو مادر

******

رنگ مادرم پریده ، دیگه از دنیا بریده

معلومه از حال و روزش ، توی کوچه چی کشیده

کبوده روی ماهش ، منو کشته اون آهش

بی تاب و مضطرم

براش دل نگرونم ، همش روضه میخونم

خمیده مادرم

زینب و قلبی که خونه، مادر مرو مادر

حال بابام پریشونه ، مادر مرو مادر

شاعر : رضا رسولی

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 15
• مهر
• 1394
• ساعت
• 07:30
• نوشته شده توسط
• حمید

دل و دلدار کیست زینب است

سر و سردار کیست زینب است

عشق شرر بار کیست زینب است

در دل ما شور کیست زینب است

بانوی مستور کیست زینب است

آنکه بود نغمه ی او صور کیست

زینب است

عمه ی صاحب زمان زینب است

حسرت افلاکیان زینب است

جان و دل بیدلان زینب است

رهبر آزادگان زینب است

رهبر دلدادگان زینب است

مرغ غزل خوان عشق زینب است

لنگر و فرمان عشق زینب است

جان عشق زینب است

روح عشق زینب است

اصل عشق زینب است

عشق عشق زینب است

ماه عشق زینب است

مهر عشق زینب است

جان عشق زینب است

فاتح میدان عشق زینب است

بسم طرب زینب است

بسم جنون زینب است

بسم عشق زینب است

بسم وفا زینب است

بسم صفا زینب است

بسم عشق

• پنج شنبه
• 23
• مهر
• 1394
• ساعت
• 07:01
• نوشته شده توسط
• حمید

چقدر با شعف و تاب و تب شهید شدند

برای دختر شاه عرب شهید شدند

برای حفظ حرم سینه را سپر کردند

شبیه عابس و حر و وهب شهید شدند

من الغریب به آنها رسید نامه عشق

مدافعان حرم منتخب شهید شدند

برای او نوه های غلام ترکی و جُون

چقدر آدم عالی نسب شهید شدند

به احترام قدمهای حضرت زینب

دمشق یا که نشد، در حلب شهید شدند

برای روضه ی آن دست بسته می مردند

میان روضه ی او شب به شب شهید شدند

مسیر قافله تا شام گریه ها کم داشت

گریستند و وجب در وجب شهید شدند

نوای بر لب آنها ذبیح العطشان بود

گمان کنم که همه تشنه لب شهید شدند

به اقتضای ادب بر سر بریده شاه

همه بدون سر و با ادب شهید شدند

شاعر : محسن حنیفی

• پنج شنبه
• 28
• آبان
• 1394
• ساعت
• 08:10
• نوشته شده توسط
• حمید

باید سرود از حلم زینب ایها الناس

باید که گفت از رکن مذهب ایها الناس

با اشک چشمم در مقاماتش نوشتم:

"استاد بی همتای مکتب" ایها الناس

آیا کسی مانند او در وادی عشق

کرده ادای حق مطلب ایها الناس؟

چادر نمازش سوخت اما کم نیاورد

گرچه شد از ماتم لبالب ایها الناس

دروازه ی ساعات بود و زینب ای وای

رقاصه ها بر دور مرکب ایها الناس

ناموس حق را بر سر بازار بردند

با حال و روز نامرتب ایها الناس

بزم شراب و خیزران... قاری قرآن

کوه حیا می سوخت از تب ایها الناس

جای تمام بچه ها او کعب نی خورد

در شام، قدش شد مورب ایها الناس

آنقدر این عالم بلا در جام او ریخت

بر کعبه ی غم شد ملقب ایها الناس

مانند زهرا

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:45
• نوشته شده توسط
• حمید

ذکر لبهام یکسره زینب

هست علیا مخدّره زینب

از امامش محافظت میکرد

میمنه تا به میسره زینب

می کشم از مصیبتش فریاد

چقدَر بین راه می افتاد

پای این روضه باید اصلا مرد:

«دخَلَتْ زینبُ علی بْنِ زیاد»

دوری از یار سهم زینب شد

مایه ی اقتدار مذهب شد

موی او شد سپید از بس که

پدرش در مقابلش سَب شد

گوییا اینکه برده اند از یاد

که علی کرده کوفه را آباد

کوفه با دخترش چه ها کرده

خوب مزد امامتش را داد

قد زینب زطعنه ها تا شد

بعد سقا اسیر غم ها شد

آنقدَر در جهان بلا دیده

لقبش «کعبةُ الرّزایا» شد

زینب و چشم بی حیا ای وای

زینب و شاه سرجدا ای وای

او سوارِ کجاوه ی عریان

دلبرش روی نیزه ها ای وای

شا

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 08:46
• نوشته شده توسط
• حمید

آنانکه مشق اشک مرتب نوشته اند

باخط عشق این همه مطلب نوشته اند

آنانکه بال گریه درآورده اند را

هم دوش انبیاء مقرب نوشته اند

این چندخط مختصراما مفید را

هر روز خوانده اند که هرشب نوشته اند

تقدیر دو پیاله ی ما را هزار سال

پیش ازشروع گریه لبالب نوشته اند

تکلیف چشم های مرا ازهمان نخست

از روی اشک حضرت زینب نوشته اند

یعنی که تشنگی ام ازین مشرب است وبس

یعنی امام گریه ما زینب است و بس

شاعر : محسن عرب خالقی

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 08:49
• نوشته شده توسط
• حمید

با مدد از کرامت زینب

کنم آغاز حکایت زینب

سرِ خورشید و عرش بالا هم

بر زمین ارادت زینب

عشق خواهد که عشق آموزد

تحتِ دست و نظارت زینب

ما گدای علی و فاطمه ایم

دست ما و کرامت زینب

فاطمه سیده به نسوان و

ارث مادر سیادت زینب

در ادب هم مقام فاطمه و

مثل حیدر شجاعت زینب

ما اهالی عشق آبادیم

گوشه ای از ولایت زینب

هرکه را دیده ام مقدس شد

بوده تحت قداست زینب

التماس دعای ارباب است

به نماز و عبادت زینب

روز محشر پیمبران حتی

چشمشان بر شفاعت زینب

نکند فهم عقل کوته ما

جلوه ی بی نهایت زینب

او وزیر حسین و بنت حسین

شد دبیر سفارت زینب

هر چه گفتیم در مناقب او

بوده لطف و عنایت زینب

کرده خون اشک

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 08:50
• نوشته شده توسط
• حمید

کوفی و شامی یکی از دیگری بدچشم تر

مانده ام گویم امان از کوفیان یا شامیان

رفتن و ماندن به یک اندازه داغم می کند

مانده ام گویم بران ای ساربان یا که مران

دیدنت بر نی هم آتش زد هم آرامم نمود

مانده ام گویم بمان پیشم حسین جان یا نمان

صوت تو دل می بَرد اما امان از سنگها

مانده ام گویم بخوان قرآن حسین جان یا نخوان

اشک تو بر نیزه هم از دیده جاری می شود

مانده ام گویم بدان از حال زینب یا ندان

شاعر : مهدی مقیمی

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:09
• نوشته شده توسط
• حمید

وقتی قرار شد دلی امتحان شود

باید دچار درد و غمی بیکران شود

رویی برای آنکه شود آبروی دین

باید اسیر سیلی نامحرمان شود

از بهر حفظ معجر خود دختر یتیم

باید به پشت خار مغیلان نهان شود

آن شیر زنی که درد و بلا را به جان خرید

باشد سزا کفیل امام زمان شود

قامت برای آنکه بگردد ستون عشق

باید به زیر بار مصائب کمان شود

باید سفیر واقعه بهر حیات نور

با دست بسته در پی قاتل روان شود

آتش به جان خرید چو آگاه شد دلش

باید به شام و کوفه چو آتش فشان شود

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:13
• نوشته شده توسط
• حمید

از آنزمان که خون برادر به خاک ریخت
آمال مرگ برای تو کاری مدام شد
یکسال ونیم طاقت تو بیشتر نبود
هجران بین تو و حسینت تمام شد
در نیمه رجب که مه کردگار بود
با مرگ، زندگی زبرایت به کام شد
شادان زوصل بود ی ودر آخرین دمت
ذکر لبت به جمله شهیدان سلام شد
آمد به یاد تو سر ازتن جدای یار
یادآور تو شیون بین خیام شد
درخاطرت گذشت غروب غریبی ات
آتش به خیمه ها زجنود حرام شد
یاد آمدت اسارت وبزم یزیدیان
قلبت دوباره زخمی اوضاع شام شد
اشکت بریخت باز برای رقیه ات
خاص آنزمان که مرگ بر او التیام شد
لبخند تو به لحظه ی آخر چه دیدنی است
گویی پر ازشمیم حسینت مشام شد

شاعر : اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1395
• ساعت
• 04:10
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

قصد کجا را کرده ای، ای آسمانی؟
پرواز با بال شکسته می توانی؟

پرواز کن تا حاجت خود را بگیری
شاید نمی خواهی دگر زنده بمانی

یک سال و چندین ماه، هرشب گریه کردی
با بال و پرهای کبود و ارغوانی

یک سال و نیم انگار که آبی نخوردی
هرشب به اشک و ناله و غم میهمانی

هرشب دعای رفتنت را دوست داری
بهر ملاقات حسینت بی امانی

اصلاً بیا و فکر کن چیزی ندیدی
با آنکه داری از برادر یک نشانی

در گوشه ی هجره نشستی تا ببینی
یک اتفاقی سرخ، حتی ناگهانی

تو که توان پر گشودن را نداری
قصد کجا را کرده ای، ای آسمانی؟

شاعر : رضا باقریان

• جمعه
• 3
• اردیبهشت
• 1395
• ساعت
• 16:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای دختری که مثل تو را ما ندیده ایم
از هر چه غیر نامِ شما دل بریده ایم

گویا که ما هماره به معراج رفته ایم
آن دم که در عزای تو باسر دویده ایم

ارزان به دستِ ما نرسید این بلای عشق
این تحفه را به نقدِ جوانی خریده ایم

در روضه های کرب و بلا سر شکسته ایم
وقتی که ذکرِ حال شما را شنیده ایم

هر چند پی به اوج قضایا نبرده ایم
اشکیم و پای بیرق "زینب" چکیده ایم

شاعر : سیروس بداغی

• دوشنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1395
• ساعت
• 04:08
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سر روی پایش بود ، اما نیمه جان بود
بابایش آنجا بود ، اما بی زبان بود

دستی به لب هایش کشید و بغض حسرت
این زخم لب ، جای عذاب خیزران بود

موهای آغشته به خون و دود بابا
از بی مبالاتی مرد ساربان بود

او با سر بابا ، درآمد کسب میکرد
فکر دو "درهم" بیشتر از این و آن بود

بابا سلام ، حالا جوابم را بده با
لعل لبی که زیر پاهای سنان بود

بابا...ببین ، این خواهر جان بر لبت را
از "کربلا" تا "شام" با نامحرمان بود

یک شب ز روی ناقه افتادم پدر جان
زجر حرامی ، انقدر نامهربان بود...

موهای من کوتاه شد ، با دست نحسش
از بس کشید و دخترت هم ناتوان بود

این چشم های تار و این روی کبودم
زیر هجوم "مشت" های بی امان بود

• جمعه
• 7
• آبان
• 1395
• ساعت
• 15:45
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یا زینب(س)
میان بستر ودر احتضارم
برای وصل تو در انتظارم

حسینم شد به پایان فصل هجران
برای دیدن تو بیقرام

دعایم بوده مرگم روز وشبها
اجابت شد دعایم ای نگارم

دم آخر تمامی یادم آید
مصیبتها که گردیده دچارم

غم جدم غم بابا ومادر
غم آن مجتبای خوش عذارم

به خاطر آورم کرببلا را
به یاد آن مصایب اشکبارم

به یاد آرم دهم روز محرم
به یکباره خزان شد نوبهارم

به یاد آرم تنت رادر یم خون
که دادم از کف خود اختیارم

به یاد آرم سرت بر روی نیزه
اسارتها که بودی در کنارم

به یاد آرم جفای شامیان را
که بوده آنزمان بد روزگارم

به یاد آرم رقیه کنج ویران
پذیرا باش جانا اعتذارم

دوام آورده ام یکسال واندی
نمی دانم چگونه،ش

• چهارشنبه
• 23
• فروردین
• 1396
• ساعت
• 14:50
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دیگه قلب من از زدن ایستاد
چه جوری می تونم رو پام واستم
بدون تو بودن عذابه برام
من این زندگی رو نمی خواستم

باید دیگه تسلیم تقدیر شم
غمت کاری کرده که من پیر شم
نه الان که یه سال و نیم پیش بود
می خواستم از این زندگی سیر شم

نه این که گلایه کنم از همه
من از دست دوری فقط عاصی ام
درسته که موهام شد از غم سپید
ولی تو نگو که نمی شناسی ام

نه مشتاق گلزار و نهرم حسین
شده زندگی بی تو زهرم حسین
تو رفتی و یک سال و نیمه که من
با هر چی خوشی بوده قهرم حسین

چقدر این بلا رو تحمل کنم؟
دیگه پر شده کاسه ی صبر من
گره خورده بختم به شام بلا
که اینجا شده آخرش قبر من

بگو کی توی این بلاهای سخت
مراعات کرده نظیرم حسین؟

• دوشنبه
• 16
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 11:59
• نوشته شده توسط
• ایدافیض