شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

فضه ی خادمه ام دست علی یار من است
چه غم از غصه و غم فاطمه غمخوار من است
فضه ی خادمه ام حافظ قرآن مجید
نفس حضرت صدیقه مدد کار من است
فضه ی خادمه ام مورد الطاف رسول
حضرت ختم رسل سید و سالار من است
ذکر شام و سحرم یا علی و یا زهراست
این ولایت نمک سفره ی افطار من است
خدمت پنج تن آل عبا کردم و زآن
صف به صف فوج ملک خادم دربار من است
بسکه پای حسن و روی حسین را شستم
لطف حق شامل حال من و افکار من است
فاطمه ان م حساس مرا کرد صدا
داغدار از غم او این دل بیمار من است
شاعر:استاد کلامی زنجانی

• دوشنبه
• 19
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 16:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

بِین این خانه که بوی پدرم می آید
خاطرات خوشمان در نظرم می آید
گوشه ی خانه به جز گریه شفا نیست مرا
دائماً اشک ز ابر بصرم می آید
حُرمَتم خوب نگه داشته شد غُصّه نخور
هیزم و آتشِ در پشت حَرَم می آید
با لگد مُزد تو یکجا همه پرداخته شد
بی تو غم سویِ دل پر شررم می آید
سَرِشب تا به سحر سخت به خود می پیچید
بس که این درد سراغ کمرم می آید
نفسم بازدَمَش پر شده از خون آبه
سوزش درد به چشمان تَرَم می آید
سخت لاغر شده ام، سوخته ام، خسته شدم
بنگر بی تو چه دارد به سَرَم می آید
دنده ای را که شکسته چه کنم وقت نماز
نیش اَش آن زخم سراغ جگرم می آید
پیروهن بافته ام همچو کفن بهر حسین
پیروهن کهنه به کار پسرم می آید

• دوشنبه
• 19
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 16:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

برای روضه ی زهرا به ما توان بدهید / به چشم گریه کنان اشک بی امان بدهید
برای سینه زدن در عزای مادرمان / در این حسینیه ها بیشتر زمان بدهید
میان روضه که همسایه ای بنوشت / کنار خانه ی زهرا به ما مکان بدهید
برای گریه بر آنچه آمده سرمان / به جای اشک به ما چشم خون فشان بدهید
به آه و زمزمه در روضه ها تسلایی / به قلب غم زده ی صاحب الزمان بدهید
اگر سوال شد آخر چه شد به مادر ما / فقط به دیده ی حسرت سری تکان بدهید
نمی شود که بگوییم بین کوچه چه شد / برای مرثیه خواندن اگر زبان بدهید
به روز حشر زمان حساب ناله زنیم / فقط به خاطر زهرا به ما امان بدهید
قسم به عصمت آن چادری که خاکی شد / مزار مادرمان را نشانمان ب

• دوشنبه
• 19
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 16:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

از همان روز كه پشت درمان مادر ماند
سينه اش زخم شد و پيرهن او تر ماند
از همان روز كه آتش به در خانه زدند
در مان شعله زد و سوخت و خاكستر ماند
از همان روز كه قرآن خدا پرپر شد
ختم قرآن علي ناقص و بي كوثر ماند
از همان روز كه سيلي به رخ ماه زدند
از گل ياس نبي يك گل نيلوفر ماند
از همان روز كه سر درد گرفته مادر.
مثل او دست من و خواهر من بر سر ماند
از همان روز شده آينه ي دق درمان
از همان روز كه چشم پدرم بر در ماند...
از همان روز همه درد دل من اين است:
حسرت ديدن محسن به دل حيدر ماند..
شاعر:محمد هاشم مصطفوی

• دوشنبه
• 19
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 16:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

طفل دل را به نیل اشک سپرد
زائری که رسید خسته حرم
باور چشمهای او نشدند
گنبد تو ، دل شکسته ، حرم
دست خود را به روی سینه گذاشت
السّلامُ علیکَ یا خورشید
در شلوغی گریه ها چشمم
به ضریح نگاه تو نرسید
خسته ام ، حاجت همه دِه را
روی دوشم برایت آوردم
التماس دعای مردم را
به امید دعایت آوردم
حجّ امثال من ! نگاهی کن
دور ما غصّه ها طواف کنند
آرزوهای ما به امیدت
دور کرب و بلا طواف کنند
کعبه ای و کنار دست خودت
چقدَر زمزم غمین داری
اینهمه اشک و حاجت و گریه
این همه ناله ، این همه زاری
کربـلای فقـیرترهـایی
نه فقط کعبه ی فقیرانی
قبله ی هفتم زمین هستی
هشتمین شاهراه ایمانی

• دوشنبه
• 19
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 16:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

آخر کوچه ی بنی هاشم
خانه ی گلی سادات است
مثل خانه های عادی نیست
بیت برکت است وخیرات است
هرگدا که رد شد از اینجا
از طعام حضرتی اش خورد
شکر حق نمود وراهی شد
خود به خود به حقشان پی برد
سالیانی دراز این خانه
صحنه ی آسیاب گندم بود
خانواده ای ریاضت کش
فکر نان و رزق مردم بود
بعد رحلت رسول الله
شهر با ولی چه بد تا کرد
روبهی از صحابه آنجا بود
لب به اعتراض خود وا کرد...
گفت: ما ولی نمی خواهیم
زیر رای سقیفه باید رفت
بعد از انتخاب شورایی
تحت امر خلیفه باید رفت
اوکه از غدیر خم تا حال
روی حذف علی تمرکز کرد
گفته اند سوی مهبط جبریل
به چه منوال او تعرض کرد
قلبش آکنده از قساوت بود
گرگی از سپاه شیطان است
ای خدای

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 04:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

سالي گذشت و وقتِ حساب و كتاب شد
پيشاني ام به محضرتان خيسِ آب شد
هر روز با گناه دلت شكسته ام
بِينِ من و تو اين همه عصيان، حجاب شد
گفتند پاي نامهي ما گريه مي كني
حالِ شما ز ديدنِ نامه خراب شد
با اين وجود تا كه گِره خورد كارِ من
يا صاحب الزمانِ(عج) دلم مستجاب شد
امسال هم گدايِ شبِ جمعهي حرم
با يك دعاي مادرتان بي حساب شد
ما را بخر عزيزِ دلِ شاهِ كربلا
جانِ كسي كه صورتش از خون خضاب شد
عمري است روضه خوانم و باور نمي كنم
زينب(س) چگونه واردِ بزمِ شراب شد

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 04:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

چند روز است جهان دور سرم میگردد
گوی خورشید دور قمرم میگردد
هر کجا اه شد اهنگ لبانم، دیدم
دخترم امده و دور و برم می گردد
توبه کردم که نفس های عمیقی نکشم
خنده زخم عذاب جگرم می گردد
درد پهلوی من انگار دو تا پا دارد
راه افتاده و دور کمرم می گردد
دل اسماء به احوال تنم می سوزد
مرهم اورده و دنبال ورم می گردد
حرف تابوت برایم زد و گفتم خوب است
نظرت موجب جلب نظرم می گردد
میخ در، تیر سه پر گردد و در کربلا
عاقبت موجب قتل پسرم می گردد

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 04:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

گل در میان آتش غمها نشست و بعد
گلبرگهای نازکش از هم گسست و بعد
یک تازیانه پیکر گل را هدف گرفت
شلاق،شد طناب شقایق پرست و بعد
شد طوق و دور گردن یک باغبان تنید
ظرف بلور غیرت مردی شکست و بعد
با داس تشنه بر شکم یاسمن زدند
طوری که غنچه از وسط ساقه جست و بعد
طوفان ضربه های لگد ناگهان زد و
راه نفس به یاس کمر بسته، بست و بعد
عمر بهارگونه آن گل تمام شد
بگرفت باغبان ثمرش روی دست و بعد
بردش که در میان زمین مخفی اش کند
اما به زیر هجمه غمها شکست و بعد
گفت ای عزیز گل کفنم، یاسمن بمان
بنگر مرا که در محنم، یاسمن بمان

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 04:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

جانهاخموش بودِ،نفس ها گرفته بود
دلهابرای حضرت زهراگرفته بود
چندین صباح بودکه آن حورچادری
جایی میان خلوت شبهاگرفته بود
درامتدادناله شب زنده داری اش
مهتاب ذکرام ابیها گرفته بود
اشکی که می فشاند،زاندوه و درد بود
یابرکه ای بهانه دریاگرفته بود؟
می کردیاد روزپرازظلمتی که کفر
حق رازدست حضرت مولاگرفته بود
اوآمدازحقوق ولایت دفاع کرد
حیدرنرفت،تاکمرش راگرفته بود
می خواست تامهار کندشعله را،ولی
هیزم زیادبود،شررپاگرفته بود
آمدکه دربیایدازآتش،ولی چوخار
مسماردر به سینه اوجاگرفته بود
ازیاس هم گلاب گرفتند عاقبت
لای دری که تاب تقلَّاگرفته بود

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 04:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

از غشّ در وفای به عهد و مبادله
خاکی،خمیده،دست به پهلو رسیده از
راه پر از نشیب و فراز مجادله
او رفته بود تا فدکش را درآورد
از لای بایگانی اسناد باطله
جرثومه ای که هیکل منحوس دیو داشت
گردن کشید تا که نماید مقابله
با خانمی که بار به همراه می کشید
با حضرت به شیشه ی زر دار حامله
رعدی رسید و برق زچشمان او پرید
رویش دچار گشت به تغییر شاکله
راضی نشد به سیلی تنها و با لگد
انداخت در میان نفسهاش فاصله
در کوچه ها رساندن مادر به خانه شد
بهر پسر بدل به معمای غائله
رکعت به رکعت است به منزل رسیدنش
انگار در رکوع و سجود است و نافله

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 04:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

خاتون سلام! گمشده ی شهر خوابها
حرفی بزن که بشکند این اضطرابها
پروانه ی شکسته دل من! بگو چرا؟
آتش زدند بال و پرت را عقابها
با تو چه کرده اند عزیز دل علی
آن گرگهای وحشی پشت نقابها؟
بی بی!کدام خاک صدف شد برای تو؟
تا از دو چشم خسته بریزم گلابها!
مظلومه ی زمان! غم تنهایی تو را
حتی خدا نوشته درون کتابها
من آرزوی یافتن خانه ی تو را
فریاد می زنم درِ گوش شهابها
شاعر:نیره قاسمی

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 04:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

گر باده ای از جام الستم برسد
نوری به دل خدا پرستم برسد
یا فاطمه ای کاش که در رستاخیز
ازچادر تو نخی به دستم برسد
***
آفات زمانه گرچه رنگارنگ است
سر مشق گرفتن از علی فرهنگ است
در سایۀ عرش فاطمیون جمعند
روزی که کمیت اهل عالم لنگ است
شاعر:سید هاشم وفایی

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

گریه گره گشای تو هفتاد و پنج روز
رفتن شده بنای تو هفتاد و پنج روز
روح الامین برای تو روضه می آورد
این خانه شد حرای تو هفتاد و پنج روز
بانوی گریه! چشم حسن هم ز دست رفت
با اشک پا به پای تو هفتاد و پنج روز
شانه به شانه با پسرت راه می روی
شد شانه اش عصای تو هفتاد و پنج روز
آبت نموده بس که تنت زخم خورده است
این آب و این غذای تو هفتاد و پنج روز
مشغول کار پیرهنی کهنه می شوی
این سهم کربلای تو هفتاد و پنج روز
شاعر:محسن حنیفی

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

از خانه ات تا عرش راهی نیست زهرا
دیگر مجال سوز آهی نیست زهرا
از تنگ نای این در و دیوار برخیز
بهتر از اینجا تکیه گاهی نیست زهرا
پیچیده در گوشم صدای ضرب سیلی
سنگین تر از این ماه ماهی نیست زهرا
سردسته ی این قوم سنگین است دستش
بر ضربه های او پناهی نیست زهرا
با آبرو ریزی علی را می برند و
جز تو برای او سپاهی نیست زهرا
بی بی زبانم لال چادر بر سرت کن
خیره تر از اینجا نگاهی نیست زهرا
یا که رها کن دامنش را زود برگرد
یا مثل اینجا قتلگاهی نیست زهرا
شاعر:قاسم نعمتی

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای تاج سر عالم و آدم زهرا
از کودکیم دل به تو دادم زهر ا
آن روز که من هستم و تاریکی قبر.
جان حسنت برس به دادم زهر ا
..................................
در زمانیکه زمان یاد ندارد چه زمان
و مکانیکه مکان یاد ندارد چه مکان
دل من در بی یک واژه ی بی خاتمه بود
اولین واژه که آمد به نظر فاطمه(س)بود

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

مرغ روح فاطمه پرواز کرد
نیمه شب حیدر نهان آن راز کرد
قبر را پوشاند و دستی زد به دست
خیل غم بر خیمۀ قلبش نشست
ایستاد و رو به قبر یار کرد
درد دل با احمد مختار کرد
گفت ای ختم رسل از من سلام
پادشاه جزء و کل از من سلام
از من و از دختر غمدیده ات
روشنی بخش و فروغ دیده ات
عاقبت حاجت روا شد دخترت
از من و طفلان جدا شد دخترت
بر تو زائر گشت و ملحق شد چه زود
با دلی پر آتش و خالی ز دود
یا رسول الله کم شد صبر من
رفت از تن نیروی خیبرشکن
زخم های کاری روز اُحُد
خواست بر حیدر شود غالب، نشد
لیک زخم داغ زهرای جوان
کرد پور عبدودکُش را کمان
از فراقش گرچه افتادم ز پا
تسلیت گویم چنین من خویش را
جان من بودی و هم من جان

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

عالم تمام غـرق تـمـنای فاطمه سـت
اصلا دلیل خلق،تماشای فاطمه ست
باشد به زیر سایه ی مهرش تمام خلق...
هـرذره ای کـه زیر قدمـهـای فاطمه ست
هاجر که زمزم از قدم کودکش شکفت
در آرزوی بوسه ای از پای فاطمه ست
عیسی که مرده از نفسش جان گرفته بود
در آرزوی فـیــض نـفـسـهـای فـاطـمـه ست
موسی که با عصاش دل بحر می شکافت
بی بادبان فــتـاده به دریــای فـاطـمه سـت
مـریـم کجا و رسیدن بر گرد پای او
مریم کنیز زینب کبرای فاطمه ست
او زن بُــوَد ولـــی بــه خــداونـد تا به ابد
مردانگی خلاصه ی معنای فاطمه ست
امــا بــه جـز عـلـی که سزاوار مدح اوست
آری فقط علیست که همتای فاطمه ست
رخسار نيلي و قد ِ خم ، بازوي كبود
اين ها

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

مثل یک پروانه گرم سوختن
درد دل میکرد زینب با حسن
ای برادر رازدارم مادرم
ای میان کوچه یار مادرم
از تو چه پنهان که خوابی دیده ام
دیشبی را که دمی خوابیده ام
خواب دیدم بستری اینجا نبود
بین بستر مادرم زهرا نبود
خواب دیدم حال مادر خوب بود
پشت در خالی زسنگ وچوب بود
دیدم او را احترامش می کنند
یک یک زنها سلامش می کنند
خواب دیدم گرد خانه می زدود
دست پخت مادرم بر سفره بود
گیسوانم را دوباره شانه کرد
مثل قبلا باز کار خانه کرد
باز هم با حال خوب و دلنواز
روی پا استاده میخوانَد نماز
دیدم او من را کنار خود نشاند
با دو دست خود دعای دست خواند
خواب دیدم مادرم بیمار نیست
رد خونش مانده بر دیوار نیست
مرغ غم از سینه

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

مي نويسم به نام حضرت نور مي نويسم به خط شعر و شعور
دست در دست عشق بگذارم تا رساند مرا به فيض حضور
از تو بايد سرود پس حالا سخنم مي رسد به وقت ظهور
دو سه خطي نگاه مي خواهم تا قلم وصف تو كند ، پرشور
قصد دارم كه مست عشق شوم بده دستم كمي شراب طهور
تو نه مريم ، نه آسيه ، حوا تو جدايي زِ هر پري ، هر حور
نام تو منحصر به نام خودت جلوه كرده درون تو ، مستور
با تو عيسي ، مسيح خواهد شد و كليمي رسد به وادي طور
اِن يكاد پيمبري ، بانو تو كه باشي از او بلاست به دور
تو كه مجموعه ي كمالاتي
مادر مهربان ساداتي
ركن دين و اساس ايمانم من به دست شما مسلمانم
از ازل بيقرار تو بودم تا ابد بيقرار مي مانم
بگذاريد از شما با

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

دست بسته شوهرم را تا کجاها می برند
پیش چشم شوهر من سینه ام را می درند
با چه وضعی می بریدش رحم بر مولا کنید...
مردم این دوره ، ای عالم چرا کور و کرند
بین دیوار و در ای عالم حرامیهای پست
در پی دزدیدن محسن ز عشق حیدرند
این حرامیها در این بازار سرد روزگار
جای کالای خدائی نَفسِ شیطان می خرند
بی سرم کن در ره عشقت علی ای شاه عشق
چون که عاشق ها همیشه در ره تو بی سرند
من هم ای مولا اگر شاعر شدم یک کفترم
چون که کفتر هات دائم سوی بامت می پرند
شاعر:جعفر ابوالفتحی

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

لیلای من بگو ز چه از من بریده ای؟
مجنون بهتری ز من ای جان خریده ای؟
باشد ملامت تو برایم لذیذتر
حالا بگو که از من بی دل چه دیده ای؟
بهر دو چشم مست تو گفتم غزل تو هم
از این غزل بساز برایم قصیده ای
هرشب به دوش خود بکِشی نان سائلت
حالا بگو به کوچه ی سائل رسیده ای؟
دست گدا همیشه به سویت دراز هست
اینک مگو که دست درازم ندیده ای
می دانم ای عزیز دل و روح و جان من
اینک ز غصه های مدینه خمیده ای
آقا کنار خاک بقیع کن دعا که تو
در حال گریه بر غم یاس شهیده ای
هر شب به تو ز قصه ی مسمار گفته ام
آیا ز ضرب سیلی سنگین شنیده ای
شاعر:جعفر ابوالفتحی

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

صدای پای بهار میاد ... ولی خزونیه
صحن آسمون چشم عاشقا بارونیه
عطر فاطمیه پر کرده فضای سینه رو
سفره هامون می گیره ترنّم مدینه رو
لحظه ی تحویل سال ... انگاری دارم می بینم
هفتا سین ِ روضه لابه لای سفره می چینم
سفره ی هفت سین ما خوشی رو از دل می بره
هر کجاشو می بینم مصیبتای مادره
سین اول شروعش جسارت خلیفه بود ...
منشأ ماجرای دیوار و در سقیفه بود
سین دومی که بین سفره ی ما جا گرفت
ردّ سیلی بود که رو صورت زهرا جا گرفت
سومین سینی که قاتل خوشیّ نوکره
سیمای کبود و پژمرده ی یاس حیدره
سینی که می خوام بذارم ... چارمینه وای من
اثر ضرب لگد ... سقط جنینه ... وای من
پنجمینش جون خسته مو آورد به روی لب
سرفه های

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

پاییز باطل می شود ، وقتی بیایی
نوروز حاصل می شود ، وقتی بیایی
آیه به آیه بی امان باران رحمت
از عرش نازل می شود ، وقتی بیایی
چشمان زهرایی تو ... راهی برای
حلّ مسائل می شود ، وقتی بیایی
دستان بالا رفته ی تو ... روز موعود
حلّال مشکل می شود ، وقتی بیایی
هرسال گفتم هفت سین سفره هامان
امسال کامل می شود ، وقتی بیایی
موج اسیر جذبه ی طوفان هجران
مهمان ساحل می شود ، وقتی بیایی
هرصبح جمعه ... در میان ندبه ذکر ِ
لب های سائل می شود ... وقتی بیایی
دل های غافل مانده و سرگشته ی ما
سوی تو مایل می شود ، وقتی بیایی
در علقمه ... آقای عالم ... روضه ی تو
بانیّ محفل می شود ، وقتی بیایی
چشمان خیسم گشته رود نیل ... بر

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی قیام فاطمه اعجاز می کند
آتش بیار معرکه آغاز می کند
گل را هنوز وقت شکوفه زدن نبود
اینجاست غنچه زود دهن باز می کند
هیزم نیاز نیست ، به هیزم شکن بگو
گل را هجوم داغ پدر ناز می کند
خلوت بهم نزن که در این سجده گاه خون
دارد به زیر در بخدا راز می کند
با گفتمان فضه خذینی گمان کنم
دادر سخن ز قافله ابراز می کند
داری اگر ز سینۀ سوراخ این سؤال
از میخ در بپرس چرا باز می کند
آیا صدای فاطمه آید ز پشت در
یا دخترش برای علی ناز می کند
این اشتیاق فاطمه یا با محمداست؟
کز بیت وحی نغمه ز جان ساز می کند؟
دهلیز خانه از شرر شعله پر شده
مطبخ مگر به صاحب عزا می کند
شاعر:علی اصغر ژولیده

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

من در پناه چشم هایت سرفرازم
از این که آقای منی بر خود بنازم
باشد تماشایی مناجات دل من
با نم نم گریه بود راز و نیازم
شد خاکساری حریمت آبرویم
خاک کف پای تو شد مهر نمازم
محراب قلبم طاق ابروی تو باشد
چشم انتظارت رو به صحرای حجازم
خانه خرابم کرد این طوفان نفسم
باید حریم تازه ای در دل بسازم
خواهم ز حق بین دعای عهد هر صبح
این جان ناقابل به راه تو ببازم
با این که من محتاج الطاف تو هستم
آقا کشیدی بارها در عشق نازم
می ترسم آقا گر کنی خالی تو پشتم
در جنگ با شیطان همه عشقم ببازم
آشوب دل آرام می گیرد سحرها
تا در میان با تو نهم اسرار و رازم
از داغ آن سیلیِ ناحق مدینه
آتش گرفته سینه در سوز و گدازم
زهرا صدا م

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 05:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

کیست آن نور که شد آینه گردان، ماهش
یازده صورت منظوم خدا همراهش
سوره ای بود که از سوی خدا نازل شد
آسمان گم شده در نقطه ی بسم ا... اش
محکماتی ست بر آیات خدا تشبیهش
عادیاتی ست که شد فتح و ظفر اشباهش
علی آن دَهر و دُخان واقعه ی هورایی
هدیه ای بود به زهرا و رسول ا... اش
با ترک خوردگی کعبه مُعیّن گردید
که خداوند از اوّل شده خاطر خواهش
حَبّذا خانه که شد حضرت زهرا جانش
حَبّذا خانه که شد ساقی کوثر شاهش
شرح «یوفونَ...»و تفسیر «کِسا» در شأنش
سوره ی کوثر و آیاتِ کم و کوتاهش
غربت فاطمه از چادر خاکی پیداست
لرزه افتاده چنان عرش خدا از آهش
فاطمه بغض علی بود و شکست اندر چاه
فاطمه جان علی بود و دل آگاهش
یک نفر

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 06:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلیلی هست اگر بی تاب و گریان کسی هستم
که من عمری ست در این خانه مهمان کسی هستم
برای گریه می میرم، به پای گریه می سوزم
که شمع روضه ی شام غریبان کسی هستم
در این قحطی کبوتر می شود گاهی نم اشکی
به گریه سایه بان بیت الاحزان کسی هستم
مریضی دارد این خانه، بهار امسال پاییز است
پریشان حال داغ برگ ریزان کسی هستم
کسی این جا دعا خوانده: خدایا، جان زهرا را
کنار بستری حیرانِ طفلان کسی هستم
بیا ای عید! اما شادی من را نخواهی دید
مریضی دارد این خانه، پریشان کسی هستم
شاعر:سید علی رکن الدین

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 06:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

چه بلایی ست که دارد به سرم می آید
هر زمان اشک ز چشمان ترم می آید
و چه می سوزد از این اشک کبودی رخم
نمک اشک که بر روی ورم می آید
و چه آهی ست برافروخته از آتش عشق
که در این بین ز سوز جگرم می آید
جگرم سوخت، دلم سوخت ز مظلومیتش
بوی این سوختن از بال و پرم می آید
تازیانه چه به روز بدنم آورده
دائماً کرببلا در نظرم می آید
آن زمانی که ز گودال پر از نیزه و تیغ
اسب بی صاحب او سوی حرم می آید
استخوان بدنم زیر لگد خُرد شده
زیر مرکب چه به روز پسرم می آید
شاعر:امیر حسین الفت

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 06:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

چاک شد قلب من از غصه چو پیراهن من
شست هجر تو به خوناب جگر دامن من
داغ تو بر جگر سوخته، ای بلبل وحی
آتشی بود کز آن سوخت همه حاصل من
تا چراغی به شب تار بقیعت سوزد
شمع سان شعله برآید زدل روشن من
هیچ دانی زفراقت چه گذشته به علی ع؟
آخر عمر تو بود اول جان کندن من
آمدم این دل شب با تو بگویم ای دوست
که منم یک تن و این شهر همه دشمن من
هر شمرده نفسی را که زدی در پس در
کرد صدبار جدا جان مرا از تن من
نفسم حبس شده گریه گلویم بسته
تو دعا کن که شود خاک سیه مدفن من
آنچنان زار بگریم که زچشمم ریزد
سیل اشکی که شود بعد تو بنیان کن من
(میثمم) فاطمه س با مهر تو آیم به بهشت
جرم کونین بود گر همه بر گردن من

• سه شنبه
• 20
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 06:37
• نوشته شده توسط
• یحیی