شهادت امام موسی بن جعفر الکاظم

یا موسی ابن جعفر
سبزی جسم تو تاراج زمستان میشد
بودنت فیض کثیر شب زندان میشد
اشک شبهای مناجات تو در خلوت ها
بر سر مردم قحطی زده باران میشد
دل تاریک اگر حرف تو را میفهمید
پا برهنه همه عمر پریشان میشد
هر کسی سجده طولانی تان را میدید
زن بدکاره اگر بود مسلمان میشد
یا من ارجوه تو در خلوت زندان هایت
بارها باعث تغییر نگهبان میشد
چارده سال ز شرمندگی ات ای خورشید
افتاب از افق چشم تو پنهان میشد
جای یک قوم غم و درد و مصیبت دیدی
پیری ات قیمت ازادی انسان میشد
درد ناگفتنی مردم بی پشت و پناه
از همان گوشه زندان تو درمان میشد
به کدامین گنه ای مظهر صبر ملکوت
گاهو بی گاه تنت طعمه طوفان میشد
دست تاراج یهودی به تنت

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 11:07
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تو دلم غوغاست - قلب من شيداست
پدرم حيدر- مادرم زهراست
ذكر اهل البيت – برلبم هرجاست
پاي اين پرچم – زندگي زيباست
اونی که رو زبون شیعه رایجه
ولایتش که بهترین نتایجه
همون که مهربونه و گره گشاست
همه میگن که باب الحوائجه
تا کاظمین – کبوتر دلم پر می کشه
تا کاظمین – میام که حال من بهتر بشه
یا سیدی ابالحسن مدد یا سیدی 4
***
ذره ام اما - چشم تو درياست
گنبدت خورشيد - حرمت زيباست
غربتت مثل - وسعت صحراست
توحرم انگار - روضه اي برپاست
اگرچه تو اسیر زندان شدی
ولی به درد شیعه درمان شدی
بااین همه نوادگان محترم
بابای نازنین ایران شدی
مولای من – تویی که خار چشم هارون شدی
مولای من – برای درد دلها درمون شدی
یا سیدی

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 11:14
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

موسای آل احمدم و برگزیده ام
جای وصال، غربت و دوری خریده ام
با اشتیاق جام بلا سر کشیده ام
چون زینبم، حماسه ی صبر آفریده ام

در قعر چاه، سِیر صعودی به من رسید
رخسار زرد و چشم کبودی به من رسید
از آن زمان که مرد یهودی به من رسید
قدر تمام عمر، مصیبت چشیده ام

امشب دوباره قلب مرا گردِ غم گرفت
از درد هجر فاطمه ام گریه ام گرفت
اصلا نباید آه مرا دستِ کم گرفت...
...چندی گذشته و پسرم را ندیده ام

زنجیرها از این همه آزار خسته اند
دیگر، تمام نافله هایم نشسته اند
هر صبح و شام حرمت من را شکسته اند
آن قدر، ناسزا من از این ها شنیده ام

خورشیدِ خاک خورده ی هفتم شدم اگر
این روزها به گریه تجسم شدم اگر
در لابه لای

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سبک ۴ ـ ذکر / تک شور ـ کاظمین
یا حضرت کاظم ـ یا حضرت کاظم(۴)
* * *
حال و هوای کاظمین
حال و هوای جنته
شور و نوای این دلم
شور و نوای حاجته
شب شهادت شما
دلم پر از ارادته
تشنه یک عنایته
عاشق یک زیارته
* * *
شب شهادتت آقا
گرفته قلبم بهونه ات
دوباره این دل اومده
درِ خونه ات، درِ خونه ات
ای که به پای روضه هات
آتیش به دل ها می زنی
ای پدر امام رضا
باب الحوائجِ مني
* * *
غریب نوازِ غریبا
از تو اشارتی می خوام
زخم من و دوا کنی
امشب یه حاجتی می خوام
بذار یه بار دیگه من
طایر قبرِ تو بشم
بیام دوباره کاظمین
زائر قبر تو بشم

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 12:53
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

یا امام کاظم(ع)

طاقتش نیست زدرد جگرش خم شده است
دل اودر یم خون زورقی از غم شده است

سالیانی است که محبوس به محبس باشد
در ودیوار به او مونس وهمدم شده است

روزگاریست که دلتنگ همه خویشان است
کار او بهر رضا(ع)اشک دمادم شده است

هفتمین ماه امامت شده مسموم زکین
همچو آبای خودش قاتل او سم شده است

سم اثر کرده واز بعد سه روزی که گذشت
بهر او مرگ غریبانه مسلم شده است

دوست دارد پسرش را دم آخر بیند
پیش چشمش رخ زیباش مجسم شده است

همچو زهرا(س) زخدا کرده طلب مرگش را
شادمان است که اسباب فراهم شده است

روح او شد زبدن سوی خدا راهسپار
غرق اندوه همه آدم وعالم شده است

تا سه روزی بدن اطهر او دفن نشد
گوییا موسم ع

• سه شنبه
• 21
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 13:37
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

#السلام_علی_المعذب_فی_قعر_السجون_و_ظلم_المطامیر

تا که لطفت شامل خودکار و دفتر میشود
حال شعرم با غزل های تو بهتر میشود

باز در کارم گره افتاد و مادر گفت که
حلّ مشکل روضه ی موسی بن جعفر میشود

مشهد و شیراز و قم جزء وطن های من است
عمر من با مِهر فرزندان تو سر میشود

"بضعةٌ منی رضا" فرموده ختم المرسلین
پس یقیناً منکر شأن تو ابتر میشود

تا که تکرار حسین و زینب کبری شود
با رضای تو فقط معصومه خواهر میشود

با دو خورشید طلایی بر فراز آن حرم
خاک شهر کاظمینت برتر از زر میشود

معجزات چشم هایت کار خود را کرده است
چون زن بدکاره یک انسان دیگر میشود

چند زندانبان به لطف تو مسلمان گشته اند
گوشه ی زندان برایت

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 00:53
• نوشته شده توسط
• محمدرضا نادعلیان

محبوس کرده در وسط سینه آه را
کرده اسیرخود دل خورشید و ماه را

او بانی نجات تمام اسیرهاست
یوسف اگرچه سهم خودش کرده چاه را

بر میله ی قفس زده بال شکسته را
تا که رفیق گریه کند هر نگاه را

ازجور تازیانه تن او کبود شد
بایاد کوچه کرده تنش این سیاه را

راه نفس کشیدن او بسته می شود
هنگام نقل اینکه...کسی بسته راه را

پایش شکست و پایه ی کرسی کشید آه
برپای سلسله بنویس این گناه را

یک سو سپاه سندی و یک سو سپاه شمر
هم دست کرده سلسله هردو سپاه را

برروی تخته پاره لهوفی نهاده اند
که گریه کرده دم ب دم قتلگاه را

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 14:44
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نگاه کریمانه

تا خداوند به شان کرمت خط بنوشت
گِل ما را ز ازل با غم عشق تو سرشت
کل زندان ز وجودت شده باب‌الجنه
زن بدکاره رسید از نفست رفت بهشت

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 16:51
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

با دستهای بسته مناجات می کند
یک گوشه ای نشسته مناجات می کند

از زخم تازیانه تنش تیر می کشد
بال و پری که بسته به زنجیر می کشد

ساقش شکسته بال و پرش درد می کند
دیوار زخم زد به سرش درد می کند

خورشید باز در ته گودال رفته است
زهرا که دیده باز هم از حال رفته است

دارند می برند تنش را غلام ها
بر روی تخته پاره چه شد احترام ها

شکر خدا تمام تنش جا به جا نشد
شکر خدا که این کفنش بوریا نشد

شکر خدا که باز تنش زیر پا نرفت
سر نیزه باز در دهنش بی هوا نرفت

شکر خدا که دور و برش ازدحام نیست
يا دختر تو داخل بزم حرام نیست

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 18:43
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بر روی خاک بس که تنش را کشیده بود
خونش به نقطه نقطه ی زندان چکیده بود

عجل وفات و روضه ی مادر زیاد داشت
موسی بن جعفر این دم آخر بریده بود

جسمی که در هجوم بلا روز خوش ندید
حالا به روی تخته چه خوش آرمیده بود

جان داد بین غربت و حالا کفن به دست
جمعی برای عرض ارادت رسیده بود

هر کس برای دیدنش آمد نمی شناخت
از بس شکسته پیکر و از بس خمیده

صبرش گواه , عاقبتش را رقم نزد
زخم عمیق و درد فراقی که دیده بود

‌او را شبیه جد غریبش زمین زده
دشنام مادری که از اینها شنیده بود

جسمش دگر ولی به بیابان رها نشد
جای کفن نصیب تنش بوریا نشد

دشمن تنش به معبر مرکب بدل نکرد
معصومه رأس غرق به خونی بغل نکرد

این هفتمین

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 20:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چارده سال به زندان عدو جایش بود
غل وزنجیر به دستان وبه پاهایش بود

عاقبت زهر جفا آمد وجانش بگرفت
سالها بود که این مرگ تمنایش بود

• پنج شنبه
• 23
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

شهادت امام کاظم

گوشه ی زندان کین آقا چو گل پر پر شدی
لحظه ی آخر شبیه حضرت مادر شدی

یاس خوش بوی علی از چیست آه و زاریت
خاک عالم بر سرم آقا چرا لاغر شدی

در غل و زنجیر آقا خیره بر کنجی شدی
گوئیا دلتنگ روی نازنین دختر شدی

استخوان پایت ای آقا چرا بیرون زده
خون جگر آقا در این روز و شب آخر شدی

ناله ها داری عزیز فاطمه انگار که
منقلب با یاد جدت آن شه بی سر شدی

ای دوصد شکر لحظه ی آخر ندیدت دخترت
در غل و زنجیر مانند گلی پر پر شدی

• جمعه
• 24
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 17:43
• نوشته شده توسط
• وحید زحمت کش شهری

به سبك : هواى اين روزاى من هواى سنگره
تقديم به امام موسى ابن جعفر ع

رو خاك زندون بلا ، بلا اومد سرت
مى سوخت با روضه هاى كربلا چش ترت
تيرجفا زدن اگه يه روزى رو پرت
كسى نزد تازيونه به جسم دخترت

ذكر لب شيعه شده از غربت تو آه
به من بگو غريب تويى يا شاه بى سپاه
با اين كه زخمى شد تنت ، امام بى پناه
مادر و بچه هات نيومدن تو قتلگاه

قد فلك از بار روضه هاى تو خمه
هر چى برات گريه كنيم ماه رجب ، كمه

تموم عالمين فدات بشه اباالحسن
هر جورى شد تن تو شد تو كاظمين كفن
از همه جا براى تشيع تو اومدن
تا مث جد اطهرت نمونى پاره تن

دلم به غصه هاى تو ببين شده اسير
شام شهادتت آقا دست منو بگير
موسى ى اهل بيتى و امير

• پنج شنبه
• 23
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 20:43
• نوشته شده توسط
• charmi

غزل مصیبت

كنج زندان بلا تا كه ز پا افتادم
ناخودآگاه فقط ياد رضا افتادم

دشمنم كرد گمان تا كه ببندد دستم
ديگر از مرحمت و جود و عطا افتادم

آنقدر بزم مناجات مرا ريخت بهم
با وجودى كه كليمم ز دعا افتادم

وسط سجده چنان ضربه به پهلويم زد
صورتم خورد زمين و ز نوا افتادم

بعد از آنى كه ز سيلى دهنم پر خون شد
مثل بانوى مدينه ز صدا افتادم

بسكه پيچيده بهم ساق دو پايم، هربار
خواستم تا كه بمانم سرِ پا افتادم

تا كه سنگينى پا را به تنم حس كردم
ياد گودال و شهِ كرببلا افتادم

دست و پا مى زنم اما بخدا خوشحالم
دخترم نيست ببيند كه كجا افتادم

تا كه عمّامه كشيد از سرم آن پست يهود
ياد معجركشى شام بلا افتادم

جسر ب

• جمعه
• 24
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 06:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

روضه حضرت موسی بن جعفر )علیه السلام(

باب الحوائج هر کجا کار خودش را کرد
در پاسخ آه گدا کارخودش را کرد

با آنکه دستش بسته بود اما گره وا کرد
این حضرت مشکل گشا کار خودش را کرد

رقاصه ای را ناله هایش زیر و رو کرده
درسجده ها یا ربنا کار خودش را کرد

سادات روی مادر خود غیرتی هستند
اصلا کتک نه ، ناسزا کار خودش را کرد

وقت زمین خوردن به یاد مادرش افتاد
تاریک بود و بی حیا کار خودش را کرد

از چند جا رد کبودی بر گلویش بود
از پشت گردن حلقه ها کار خودش را کرد

سر دارد و او را کفن روی کفن کردند
آن نیمه شب هم بوریا کار خودش را کرد

هنگام دست و پا زدن زنجیر اذیت کرد
چون نیزه ها که کربلا کار خودش را کرد

خول

• جمعه
• 24
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 05:58
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

در آغوش پدر بودم نگاهم بر علم می خورد
میان بزم روضه سرنوشت من رقم می خورد

من اهل روضه ها بودم از آغاز طفولیت
از آن وقتی که دست سینه زن ها بر سرم می خورد

خدا رحمت کند مادربزرگم را ؛ پس از روضه
مقید بود باید جرعه چایی تازه دم می خورد

همیشه میهمان سفره ی موسی بن جعفر بود
"عزیز" ام نان فقط از سفره ی شاه کرم می خورد

رفیق نیمه راهش بود زانوهای بی تابش
خودش را تا ورودی حرم با هر قدم می خورد

می آمد " کاظمیه " از ره و مثل محرم ها
دوباره دست ها بر روی سینه لاجرم می خورد

دوباره روضه خوان بالای منبر مرثیه می خواند :
- در آغاز سخن بر حضرت زهرا قسم می خورد -

به روی حضرت باب الحوائج بسته شد درها
از ای

• جمعه
• 24
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 11:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

#حضرت_امام_موسى_ابن_جعفرع
منصور از امام کاظم (ع) خواست به طور رسمی در جشن عید نوروز که در دربار تشکیل می‌شد، شرکت کند، امام کاظم (ع) این درخواست را رد کرد.
منصور با ابراز مطالبی، امام کاظم (ع) را در تنگنا قرار داد و سرانجام آن حضرت با اکراه در آن مجلس شرکت نمود، مردم هدایای بسیاری آوردند، در این میان پیر مردی شیعی نزد امام کاظم (ع) آمد و گفت: من فقیرم، چیزی نداشتم تا به عنوان هدیه بیاورم، ولی جدّم در سوگ جدّتان امام حسین (ع) اشعاری سروده، همان را اهدا می‌کنم. او آن اشعار را خواند، امام کاظم (ع) ، به ياد جد غريبش افتاد و تمام هدایایی را که آورده بودند، به آن پیرمرد شیعی بخشید.
*جان همه ى عالم ف

• یکشنبه
• 16
• اردیبهشت
• 1397
• ساعت
• 10:54
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

من اشک می‌ریزم بر احوالی که داری
بر حال و روزِ در سیه چالی که داری

این زندگانی نیست در شأن و مقامت
اینگونه در زندان، مه و سالی که داری

تو چارده سال است در زندان اسیری
آقای من از چیست اقبالی که داری

آثار تازیانه‌ی مردِ یهودی است
این قامت افتاده و دالی که داری

زهر جفا آتش کشیده پیکرت را
معلوم شد از این پر و بالی که داری

رقّاصه آوردند رنجت را ببینند
غافل شدند از حُجب و اِجلالی که داری

رقّاصه بی دین آمد، اما با خدا رفت
با دیدنِ آنگونه اعمالی که داری

خَلّصْنی یارب‌هایت آخر کارگر شد
از دست زندان‌بانِ دَجّالی که داری

در کُنده و زنجیر، لِه کردند آقا
پایی که داری، دست حلّالی که داری

این روزهای

• شنبه
• 19
• خرداد
• 1397
• ساعت
• 10:53
• نوشته شده توسط
• جواد

بی خود نماز مرد، نشسته نمی‌شود
یا دست پر ورم که شکسته نمی‌شود

سِنِ زیاد، عاقبتش مو سفیدی است
بی خود کسی ز عمر، که خسته نمی‌شود

حتماً کسی نماز شبش را شکسته است
سجاده‌ی امام که بسته نمی‌شود

زندان که جای زندگیِ این امام نیست
این هتک حرمت است، نه این احترام نیست

همچون حسین پیروهنش پاره پاره شد
با میخِ تخته پاره تنش پاره پاره شد

آقای ما اگرچه شکسته مفاصلش
جدَّش کنار سینه زنش پاره پاره شد

با میخ و تیر و نیزه، که فرقی نمی‌کند
فرزند فاطمه بدنش پاره پاره شد

هرچند پیروهن به تنش پیروهن نشد
مانند شاه کرببلا بی‌کفن نشد

• شنبه
• 19
• خرداد
• 1397
• ساعت
• 10:55
• نوشته شده توسط
• جواد

امام رضا (عليه السلام) مي‌فرمايند:

زيارَةُ قَبرِ أبي مِثلُ زِيارَةِ قَبِر الحُسَينِ؛

زيارت قبر پدرم، موسى بن جعفرعليه السلام،

مانند زيارت قبر حسين عليه السلام است.

كامل الزيارات، ص 499

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:54
• نوشته شده توسط
• سجاد

#حضرت_امام_موسى_ابن_جعفرع
حديث53
? عن موسى بن جعفرعليه السلام قال:

ولا تأخذوا من تربتى شيئا لتبركوا به فأن كل

تربة لنا محرمة الا تربة جدى الحسين بن على

عليهماالسلام فأن الله عزوجل جعلها شفاء

لشيعتنا و أوليائنا؛

حضرت امام كاظم (عليه السلام) در ضمن حديثى كه از رحلت خويش خبر مى داد فرمودند:
چيزى از خاك قبر من برنداريد تا به آن تبرك جوييد؛ چرا كه خوردن هر خاكى جز تربت جدم حسين (عليه السلام) بر ما حرام است، خداى متعال تنها تربت كربلا را براى شيعيان و دوستان ما شفا قرار داده است.
?جا دارد عرض كنيم يا موسى ابن جعفر جان همه ى عالم فداى شما كه در هر كجا كه بوديد مردم را ياد امام حسين و كربلا مى ان

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:58
• نوشته شده توسط
• سجاد

#حضرت_امام_موسى_ابن_جعفرع
منصور از امام کاظم (ع) خواست به طور رسمی در جشن عید نوروز که در دربار تشکیل
می‌شد، شرکت کند، امام کاظم (ع) این درخواست را رد کرد.
منصور با ابراز مطالبی، امام کاظم (ع) را در تنگنا قرار داد و سرانجام آن حضرت با اکراه در آن مجلس شرکت نمود، مردم هدایای بسیاری آوردند، در این میان پیر مردی شیعی نزد امام کاظم (ع) آمد و گفت: من فقیرم، چیزی نداشتم تا به عنوان هدیه بیاورم، ولی جدّم در سوگ جدّتان امام حسین (ع) اشعاری سروده، همان را اهدا می‌کنم. او آن اشعار را خواند، امام کاظم (ع) ، به ياد جد غريبش افتاد و تمام هدایایی را که آورده بودند، به آن پیرمرد شیعی بخشید.
?جان همه ى عالم ف

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:00
• نوشته شده توسط
• سجاد

#امام_موسى_ابن_جعفرع
? سندی بن شاهک، به دستور هارون الرّشید، سمّی را در غذای آن حضرت گذارد و امام (علیه السلام) از آن غذا خورد و اثر آن در بدن مبارکش کارگر افتاد و بیش از سه روز مهلتش نداد. وقتی امام به شهادت رسید، سندی گروهی از فقها و بزرگان بغداد را بر سر جنازه اش آورد و به ایشان گفت: به او نگاه کنید، آیا در وی اثری از ضربه شمشیر یا اصابت نیزه می‌بینید؟ گفتند: ما از این آثار چیزی نمی بینیم و از آنها خواست که بر مرگ طبیعی او شهادت دهند و آنها نیز شهادت دادند! آن گاه جسد شریف آن حضرت را بیرون آورده و آن را بر جسر (پل) بغداد نهادند و دستور داد که ندا دهند: این موسی بن جعفر است که مرده است، نگاه

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• سجاد

حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام) عابدترین و زاهدترین، فقیه ترین، سخی ترین و کریمترین مردم زمان خود بود،
هر گاه دو سوم از شب می‌گذشت نمازهای نافله را به جا می‌آورد و تا سپیده صبح به نماز خواندن ادامه می‌داد و هنگامی که وقت نماز صبح فرا می‌رسید، بعد از نماز شروع به دعا می‌کرد و از ترس خدا آن چنان گریه می‌کرد که تمام محاسن شریفش به اشک آمیخته می‌شد و هر گاه قرآن می‌خواند مردم پیرامونش جمع می‌شدند و از صدای خوش او لذّت می‌بردند. (١)
?اين يك قاري قرآن بود كه مردم به او احترام مي كردند ،
صل الله عليك يا اباعبدالله
اما جان عالم فداى اون قارى قرآنى كه وقتى سر مبارك را در حالي كه شستشو داده و محاسن مب

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:04
• نوشته شده توسط
• سجاد

صدای روضه می آید مهیّا می شود چشمم
خدارا گریه کن ها ! بینتان جا می شود چشمم؟

برای یوسف زندان بغداد اشک می ریزم
به نابیناییم شادم ، زلیخا می شود چشمم

من از زندان و زندانبان و زندانی چه می دانم
بپرس از اشک می بینی که دریا می شود چشمم

عبادتگاه یا زندان ؟ نمی دانم ولی با او
نماز اشک می خوانم ، مصلّی می شود چشمم

بنا بود آنچه می خوانم تسلای دلم باشد
عجب جایی میان روضه ها وا می شود چشمم

شبِ تاریکِ زندان ، ابنِ شاهک ، خشم زندانبان
شب قدر است و با این روضه احیا می شود چشمم

گریزِ کربلا را نیز با خود دارد این زندان
فرات اشک ! جاری شو که سقّا می شود چشمم

تنی در بین زنجیر و تنی بر خاک در گودال
میان

• دوشنبه
• 12
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 14:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

◾نوحه‌ی سینه زنی
◾ شهادت امام کاظم(ع)

◾بنداول
تنم اسیر درده
رضاجان رضاجان
دلم هوات و کرده
رضاجان رضاجان
چشم انتظارم تا که بیایی
بگو عزیزم بابا کجایی
رضارضاجان رضارضاجان(۲)

◾بنددوم
به کنج زندان غم
اسیرم اسیرم
اگه نیایی بابا
میمیرم میمیرم
اگر اسیر محنت دردم
باتن‌خسته یاد تو کردم
رضارضاجان رضارضاجان(۲)

◾بندسوم
تو سینه‌ام غم دارم
به یاد کربلا
ز دیده خون میبارم
به یاد کربلا
به کنج زندان در شور و شینم
با لب تشنه یاد حسینم
رضارضاجان رضارضاجان(۲)

• چهارشنبه
• 7
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 02:49
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾دو دمه‌های
◾شهادت امام کاظم(ع)

◾بنداول
کنج زندان بلا آتش فتاده بر تنم
منکه دور از وطنم(۲)

◾بنددوم
گوشه‌ی زندان خدایا گشته بیت‌الحزنم
من که دور از وطنم(۲)

◾بندسوم
چشم در راه تو هستم تا بیایی ببرم
پسرم ای پسرم(۲)

◾بندچهارم
تازیانه گشته افطارم که بی بال و پرم
نورچشم حیدرم(۲)

• چهارشنبه
• 7
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 03:00
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾نوحه شهادت
◾حضرت موسی‌بن‌جعفر(ع)

◾بنداول
بی‌جرم و تقصیرم مادر مادر
از عمر خود سیرم مادر مادر
ذکر شب و روزم
گشته....
خلصّنی‌یارب(۲)
در چاه غم اسیرم
زندان نموده پیرم
ای پسر عزیزم
بیا دارم میمیرم
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)

◾بنددوم
از نفس افتادم مادر مادر
ببین که جان دادم مادر مادر
مرگ طلب میکنم
از خدا....
خلصّنی یارب(۲)
خسته به ره نشستم
عهد اگر که بستم
به کنج زندان غم
رشته‌ی غم گسستم
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)

• چهارشنبه
• 7
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 03:51
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

دوبیتی شهادت حضرت امام کاظم(ع)
خون ببارد دیده ی بارانی ام
خسته از دشنامِ زندان بانی ام
کاش می شد در برم باشد رضا
بی ملاقاتی ترین زندانی ام

• چهارشنبه
• 7
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 13:46
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

دوبیتی شهادت حضرت امام کاظم(ع)
جان فدای رهبری که شیعه، حاجت مند اوست
گرچه در بند است امّا عالمی در بندِ اوست
مُهر دعوت نامه ی امشب مزیّن با رضاست
روضه ی موسی بن جعفر بانی اش فرزند اوست

• چهارشنبه
• 7
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 13:48
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس