دو دمه‌های شهادت موسی بن جعفر
بند اول
قتلگاهم کنج زندان بلا شد ای رضا
بهر دیدارم بیا(۲)
بنددوم
دست و پایم بسته شد در کند و زنجیر از جفا
بهر دیدارم بیا(۲)
بند سوم
با لب تشنه کنم یاد شهید کربلا
بهر دیدارم بیا(۲)
بندچهارم
سینه‌ام سوزد به یاد لاله های نینوا
بهر دیدارم بیا(۲)
زمزمه و شور سینه زنی شهادت موسی بن جعفر(ع)
بنداول
میان زندان بلا خدا خدا خدا کنم
یاد غم معصومه و غریبی رضا کنم
چومادرم‌طلب کنم مرگ زدرگاه خدا
رضا رضا رضا رضا
برای دیدنم بیا(۳)
بنددوم
پایم میان سلسله افتادم من از نفس
مرغ گرفتارم و من افتاده‌ام کنج قفس
خَلّصنی یارب نیمه شب برس بفریادم خدا
رضا رضا رضا رضا
برای دیدنم بیا(۳)
بندسوم
با کام خشکیده ز زهر یاد حسینم میکنم
من گریه بر مظلومی نور دوعینم میکنم
گویی به پیش دیده‌ام افتاده شاه سرجدا
رضا رضا رضا رضا
برای دیدنم بیا(۳)
زبانحال حضرت معصومه(س)
معصومه‌ام ز هجر پدر سوخت حاصلم
آتش فتاده‌ست ز دوری به ساحلم
من در مدینه چشم براهت نشسته‌ام
بابا بیا ز غصه‌ی تو خون شده دلم
زبانحال امام رضا(ع)
در هجرپدر
فدای پای در زنجیره بابا
فدای ناله‌ی شبگیره بابا
تنش از تازیانه شد کبود و
ز دنیا همچو زهرا سیره بابا
....................
خودم دیدم لبان انورش را
ز سوز تشنگی چشم ترش را
خودم دیدم میان آه و ناله
سیه از تازیانه پیکرش را
.....................
ز چشمم ریزد از دامن ستاره
کنم بر پیکرت بابا نظاره
نظر کردم کنار جسر بغداد
تنی خسته بروی تخته پاره
....................
دوری از حرم به بهانه شهادت موسی بن‌جعفر(ع)
دلم تنگ حرم گردیده امشب
بساط عشرتم برچیده امشب
الهی کن نصیبم بار دیگر
نهم خاک حرم بر دیده امشب
ای نور چشم آل احمد
جان علی نجل محمد
تو نور چشم اولیایی (تو هستی آل عبایی)
باب علی موسی الرضایی
چون جد خود مشکل گشایی
مولا رضا آجرک الله
*********
ای هستی زهرای اطهر
مولای ما موسی بن جعفر
در خلق و خو زهرا نشانی
تو باب حاجات جهانی
بر شیعیان آرام جانی
مولا رضا آجرک الله
*********
تو دستگیر عالمینی
تو زیب شهر کاظمینی
مرقد تو بهشت شیعه
مهر تو در سرشت شیعه
تمام سرنوشت شیعه
مولا رضا آجرک الله
*********
باب الحوائج گشته نامت
عالم سر سفره عامت
جان همه عالم فدایت
جنت ما صحن و سرایت
بنگر تو بر خیل گدایت
مولا رضا آجرک الله
*********
عالم شده لبریز ماتم
دلهای شیعه پر شد از غم
بر لب بود شور شور و ن
یا امام کاظم(ع)
دیریست که محبوسم ومحصور وگرفتار
آزرده شده روح من وتن شده بیمار
دور از همه خویشانم ودر اوج غریبی
دشمن ز ره کین زندم لطمه وآزار
روز وشب من شد سپری بین سیه چال
باشد غل وزنجیر مرا محرم اسرار
دیریست ندیدم مه وخورشید وستاره
جرمم بود هستم پسر حیدر کرار
دلتنگ شدم بهر همه اهل وعیالم
ای کاش میسر شودم لحظه ی دیدار
بر جان ودلم زهر جفا ریخته آتش
یا رب علی ام را برسان بر سر بیمار
می پیچم ومی نالم وفریاد رسی نیست
شادم که مرا راه شهادت شده هموار
ازبعد شهادت مرا باز جفا هست
نعشم بگذارند همی بر سر بازار
باشد دم آخر سرمن دامن زهراست
گرید زبرایم به جنان احمد مختار
مظهر حی داور گل باغ پیمبر
کشته زهر کینه شده موسی بن جعفر
رفته از دنیا هفتم مولا
آجرک الله امام رضا
*********
ای گل باغ طاها کعبه جان ودلها
شدی راحت ز غمها می روی سوی زهرا
رفته از دنیا هفتم مولا
آجرک الله امام رضا
*********
از غم داغ کاظم جز غم و درد ندیدی
ز اینهمه ظلم و آزار دل ز هستی بریدی
رفته از دنیا هفتم مولا
آجرک الله امام رضا
*********
جان فدای تو مولا آنهمه غصه هایت
خواستی لحظه لحظه مرگ خود از خدایت
رفته از دنیا هفتم مولا
آجرک الله امام رضا
*********
طعنه دشمن دون سوزانده دل تو
اثر تازیانه زد شرر حاصل تو
رفته از دنیا هفتم مولا
آجرک الله امام رضا
*********
ای که هستی گلی از بوستان نبوت
د
ایام‌شهادت موسی‌بن‌جعفر(ع)
امامم کنج زندان وای بر من
زدیده اشک‌ریزان وای بر من
زبان روزه با لعل لب خشک
به‌‌مثل شاه‌عطشان وای بر من
ایام‌شهادت موسی‌بن‌جعفر(ع)
یا غریب الغربا موسم هجران آمد
کنج زندان بلا عمر به پایان آمد
سوختم از شرر زهرا جفای هارون
آنقدر ناله زدم تا به لبم جان آمد
تازیانه شده افطار من،این کنج قفس
بهر تسکین دلم دیده سوزان آمد
موقع سجده دهانم همه گلگون گردد
مرگ کم کم به سراغ من نالان آمد
کُشته‌ی دست یهودی شده‌ام در غربت
تا که من ناله زدم باز نگهبان آمد
سینه مجروح شده بسکه لگدزد برمن
ناگهان یاد ز لعل لب عطشان آمد
شمرباچکمه رسید و به روی سینه نشست
خواهری غمزده با دیده گریان آمد
جسر بغداد شده قتلگه و قاتل من
چون‌سنان‌بوده و باخنجر بران آمده
شور محشر دوباره شد برپا
رفته سوی خدا گل زهرا
شهید از کین موسی بن جعفر شد
همه در غم زین ماتم عظمی
آه وواویلا آه و واویلا (۳)
********
از غم داغ هفتمین مولا
کاظمین گشته همچو عاشورا
از ستمهای دشمن بی دین
دیگه راحت شده گل طاها
آه وواویلا آه و واویلا (۳)
********
ای که باشی ز نسل پیغمبر
پسر فاطمه گل حیدر
به شهر کاظمین ز ظلم و کین
همچو گل از ستم شدی پرپر
آه وواویلا آه و واویلا (۳)
********
گل گلزار مصطفایی تو
پسر خیره النسایی تو
نهمین نور و هفتمین مولا
شیعیان را تو مقتدایی تو
آه وواویلا آه و واویلا (۳)
********
تو گل بوستان زهرایی
بعد بابابر همه مولایی
باب حاجاتی در همه عالم
یابن زهرا ز بسکه آقایی
آ
#السلام_علی_المعذب_فی_قعر_السجون
معصومه بیا با غمِ من نجوا کن
این جا نظری به غربتِ بابا کن
معصومه بیا که لحظه ی جان دادن
زنجیرِ ستم از تنِ بابا وا کن!
#شهادت_امام_غریب_تسلیت_باد
#هستی_محرابی
بسم رب الحسین (ع)
حالوروزت پریشونه-کنج زندون غریبونه
رسیده جونت به روی لب
دیگه ازدنیا خسته ای-مثل مرغ پربسته ای
ذکرلبات خلصنی یارب-دلت شده به تاب ودرتب
میسوزه پاتاسرت آقا اززهری که توبدن داری
بیاد معصومه ورضایه لحظه هم آروم نداری
تشنه وبی حال وبی رمق روخاک زندون سر میزاری
تازیونهو ناسزا-همدمت شده این شبا
توهم مثل زهرا(مادر)میگی-مرگموبرسون خدا
(واویلا آهو واویلا)
توزنجیرپروبالته-تازیونه افطارته
بستی توبارسفرامشب
دنیاشدروسرت خراب-وقتی می خوردپیشت شراب
یادت اومدغمای زینب-شدی توازغصه لبالب
بنداومده دیگه نفسات نیمه جونوزاریو مضطر
دستو پاهوصورتت شده دم آخری مثل مادر
بازبون روزه زیرلب میگی امان
ایران‌اسلامی‌مدیون بچه‌های‌موسی‌بن‌جعفر(ع)
تاسایه‌ی‌ائمه‌اطهاربرسراست
درجام‌ماهمیشه‌شرابی‌زکوثراست
ایران‌اگرکه‌شیعه‌ی‌آل‌محمداست
مدیون‌نسل‌حضرت‌موسی‌بن‌جعفراست
السلام علیک_ یا باب الحوائج _یا موسی ابن جعفر
هر پاره سنگی در دِلِ دریا که گوهر نیست
بیچاره آن چشمی که از داغ شما تر نیست
زندان عقول ناقص این اهل دنیا بود
زندان مکانی هست که موسی ابن جعفر نیست
حتی زن بد کاره هم ایمان به او آورد
تا صورتش را دید فهمید او ستمگر نیست
هر، روزه اش با تازیانه می شود افطار
در قعر زندان های هارون چیز بهتر نیست؟
زنجیر ها با شوق جسمش را بغل کردند
آنقدر که جایی برای بوسه دیگر نیست
خورشید را بر تخته ای کوتاه می بردند
تابوت او دست کم از زنجیر و خنجر نیست
در روز عاشورا برای اشک ثارالله
قطعا دلیلی بهتر از لبخند اصغر نیست
در آن هیاهو یک مسیحی گفت: ای مردم!
این جسم خونی
بیا بیا، علی که من، در احتضارم
بیا که آخرین دم است وبیقرارم
نبوده ام میانتان به سالیانی
درون محبس و به هجرتان دچارم
بیا علی پدر شده غمین وتنها
بیا ببین که من غریب این دیارم
شرر به جان من ز زهر کین فتاده
اثر نموده زهر ومن توان ندارم
زدرد دل فتاده ام به خاک زندان
به پیچ وتابم وغمین زروزگارم
بیا سرم بروی زانوان خود گیر
بیا کنم وصیت تو ای قرارم
تو هم مثال من شوی غریب غربت
برای سرنوشت تو من اشکبارم
علی زخواهر خودت مواظبت کن
که بعد من جفا شود به یادگارم
بود نصیب آل حیدری شهادت
خوشم که من شهید راه کردگارم
به پیش جد خود رسول رو سپیدم
بود به جنت خدا در انتظارم
غمت دانم هزاران دسته بوده
تنت موسي بن جعفر خسته بوده
تو را باب الحوائج خوانده‌اند چون
كه عمري در به رويت بسته بوده
خدا! زندانیِ ظلم و تخاصم
بگير از دشمن ظالم تقاصم
عدو، دشنام مادر وای بر من
خدا از دست سندی كن خلاصم
كاش رضايم برسد در برم
تا كه شود مرحمِ چشمِ ترم
پاي به غل، عقده و خون در گلو
واي الهي نرسد مادرم
همه عمرم به زندان‌ها سپر شد
نگاهم ماند بر ره بي اثر شد
مرا زنجير و غل از پا نينداخت
ز دشنام عدو عمرم به سر شد
بدان معصومه جان بابا غريب است
رضا جان بي تو اين دل بي شكيب است
به بالينم نياييد اي عزيزان
كه جاي من سيه چالي مهيب است
از جفاي تو فلك شكوه شد آغاز، مرا
مكن آزار در اين مانده نفس باز، مرا
اي فلك اين همه جان و تنِ من آزردي
من رضايم ز تو امّا تو رها ساز، مرا
روزهايم همه شب كردي و شب‌ها همه تار
بيش از اين در محن و غصه مينداز، مرا
بي وفايي تو بسيار شد آخر بس كن!
با غل و سِلسِل و زنجير مكن ناز، مرا
باز كن بند از اين مرغِ زمين افتاده
مددي كن تو در اين لحظه‌ي پرواز، مرا
با تنِ زخمي و رنجور چگونه بروم؟
مادر غمزده‌ام مي‌كند آواز، مرا
رسم ميهماني زريه‌ي زهرا اين است
تن گلگون، دلِ پر خون، لبِ پر راز، مرا
قسم بر ناله‌‌هاي زخم و زنجير
دلم را كرده‌اي از ماتمت پير
قسم بر سجده‌هاي كُنجِ زندان
غريبي‌ات شده در سينه چون تير
از اين زندان به آن زندان روانه
ز دستِ زندگي آخر شدي سير
جهانْ كوچك به پيشِ غصه‌هايت
يكي دردِ تو را كي شرح و تصوير؟
شده چشمم به پشتِ اشك زندان
بيا دست منِ افتاده را گير
شب هجر تو و راه حرم دور
كنم ناله از اين احوال و تقدير
بيا موسي بن جعفر از سرِ لطف
دلم را با نگاهي كن تو درگير
دلم را بر ضريحت چون دخيلي
ببند و با ولايت كن تو تسخير
سبک ۲ ـ ذکر / شور ـ زندان
یا موسی بن جعفر ـ یا باب الحوائج(۳)
الهی هیچ کس نشینه، گوشه ی زندانی مهيب
نشه برای هیچ کسی، عمري به اين سختي نصيب
قلبِ گرفتارِ کسی، تو دستِ غم اسیر نشه
الهی هیچ زندونی ای، زیر شکنجه پیر نشه
* * *
وقتي در و باز مي‌كنن پرنده‌‌ي كُنج قفس
با آب و دونه مي‌گيره هم يه اميد هم يه نفس
وقتي كسي براي من درِ قفس وا مي‌كنه
ضربه‌ي تازيانه‌اش تنم رو غوغا مي‌كنه
* * *
زندوناي فراووني، شكسته پيشِ صبرِ من
گمون كنم اين آخري، باشه محلِ قبرِ من
شكنجه‌هاي اين محل، با همه خيلي فرق داره
همش كنار، فقط يكيش، آتيش به قلبم مي‌زاره
شكنجه‌گر تا مي‌رسه، از رازِ يك جفا مي‌گه
با ضربه‌ي شلاقِ خود، ماد
سبک ۳ ـ ذکر / سنگین ـ گریه
لحظه‌ي پر كشيدنت
دلم شده دريايِ خون
بذار برات گريه كنم
خيلي غريبي آقا جون
كشيده از وجودم آتش زبونه
دلم امشب ضریح و كرده بهونه
غریبی ات دل ما رو می سوزونه
غل و زنجير به جسمت داره نشونه
یا باب الحوائج یا موسی بن جعفر(۴)
اي كه تو بودي همه عمر
همنشين و مهمونِ غم
رو تخته جسم اطهرت
بيرون شد از زندونِ غم
شده عالم ز هجرت در سوگواري
دلِ شيعه شده غرقِ بي قراري
چه سازم با غمت موسي بن جعفر
به پشت در رضا و معصومه داري
یا باب الحوائج یا موسی بن جعفر(۴)
ببين تو مجلس عزات
دارم چه شور و چه حالي
باب الحوائج امشب و
ردّم نكن دستِ خالي
ببر روحِ مرا در عشقت فنا كن
وجودم را ز آقایی ات با ص
منم آن گل که در گلشن حزین و پرپر افتادم
در این کنج سیه چالم که با چشم تر افتادم
اگر خون میچکد دائم ز زخم کند وزنجیرم
به یاد سینه مجروح و مسمار در افتادم
به استقبال من آمد در اینجا سندی بی دین
چنان سیلی به رویم زد که درجا باسر افتادم
مرا در یک نمد پیچید به حال و روز من خندید
لگد زد تا به پهلویم به یاد مادر افتادم
دگر چشمی به سمت و سوی ناموسم نمی چرخید
به یاد غارت خیمه به یاد معجر افتادم
نباشد دخترم تا که ببیند حالت بابا
به یاد حال زار یک سه ساله دختر افتادم
خراشیده،چواین زنجیرها زیر گلویم را
به یاد خنجر بران و نازک حنجر افتادم
******
شائق
ز دود آه من خیزد شراره
شده از داغ من،نیلی ستاره
در این زندان،رود از حال یوسف
کند بر حال من،گر یک نظاره
در این زندان رسد تا سندی از راه
زند سیلی به رویم بی شماره
چو نام فاطمه ذکر لبم بود
به جسمم بیشتر میزد هماره
شده تکرار غمهای مدینه
ازاین غم سوخت،قلب سنگ خاره
به یادم مادر و آن کوچه آمد
که یک تن کرد بر قنفذ اشاره
فرو می رفت بر تن زخم زنجیر
شده مرضوض یک جسمی دوباره
به دوش چار تن،با غربت خاص
تنم تشییع شد بر تخته پاره
از این تشییع،دل خون گشت و،بودم
به یاد نعل اسب و ده سواره
اگر چه گشت معصومه عزادار
نشد غارت زگوشش گوشواره
******
شائق
برای شهادت موسی بن جعفر علیه السلام
کیست این مرد که اوصاف پیمبر دارد
از قدم تا به سرش هیبت حیدر دارد
بی عصا آمده و حضرت موسی شده است
ریشه در سلسله ی حضرت جعفر دارد
بی سبب نیست اگر حاجت ما را داده
به لبش زمزمه ی سوره ی کوثر دارد
دلم از سوز غمش در تب و تاب افتاده
دلم از سوز غمش داغ مکرّر دارد
چند وقتی است که دنبال اجل می گردد
کنج زندان بلا روضه ی مادر دارد
چند وقتی است تنش سخت به هم ریخته است
اینقَدَر زخم، روی پیکر لاغر دارد
از روی تخته ی در، پیکر او بردارید
چند تا خاطره ی سوخته از در دارد
با عبا زود بپیچید به هم پایش را
اینکه اینگونه تنش ریخته دختر دارد
پیکرش از چه چنین بین گذر افتاده
زمینه شهادت امام موسی بن جعفر علیه السلام
کنج زندونمو
بی تاب و مضطرم
کاشکی پیشم بیاد
معصومه دخترم
می باره اشک غم
از چشمای ترم
وارث غربت
زهرا و حیدرم
تو این قفس پر از جراحتمو
مثه کبوتری شکسته پرم
تموم آرزوم همینه فقط
سرم باشه رو پاهای پسرم
از دست یک نامرد
مثل مادرم افتادم از پا
میخونم وای مادر
وقتی دستشو میبره بالا
چشمام بارونی شد
به یاد غم و غصه ی زهرا
بنددوم
دستام یخ کرده و
میلرزه پای من
اینجا تاریکه یا
تار چشمای من
چشمام کم سو شده
زخمیه پیکرم
حال وروز منو
میبینه مادرم
شدم اسیر سندی یهودی
شکسته ساق پامو با لگدش
میاره پیشم اسم مادرمو
امونمو بریده حرف بدش
بسکه ضربه خوردم
نمازام همه شده
نوحه‌ی شهادت حضرت موسی‌الکاظم(ع) سبک همه جا کربلا
بند اول
کنج زندان غم ناله ها میزنم
زیر ضرب لگد دست وپا میزنم
جان به لب آمده از فراق رضا
آه واویلتا آه واویلتا(۲)
بند دوم
جان من آمده یارب امشب بلب
یک یهودی شده قاتلم نیمه‌شب
زیر ضرب کتک میزنم من صدا
آه واویلتا آه واویلتا(۲)
بندسوم
کرده‌ام مرگ خود تا طلب از خدا
بهر دیدار من ای رضاجان بیا
زیر لب میکنم شیعیان را دعا
آه واویلتا آه واویلتا(۲)
بندچهارم
در مدینه بود منتظر دخترم
کنج زندانم و یاد یک معجرم
بین نامحرمان عمه در کربلا
آه واویلتا آه واویلتا(۲)
