بنگر به مسلم ای قرص ماهم
غرق آهم
در کوفه بی یار و بی پناهم
غرق آهم
کوفیان دندانم را شکستند
دستم بستند
دارالعماره شد قتلگاهم
غرق آهم
*****
شائق
من مسلمم پور عقیلم
من قهرمانی بی بدیلم
سفیر مولایم حسینم
در کوفه من اول قتیلم
کوفه میا حسین زهرا۲
سفیر شاه کربلایم
او رهبر است و مقتدایم
اسیر نامردان کوفه
زندان کوفه گشته جایم
کوفه میا حسین زهرا۲
این کوفیان حیا ندارند
نامردها وفا ندارند
بر میهمان خود ز کینه
کاری به جز جفا ندارند
کوفه میا حسین زهرا۲
مردم کوفه بد و پستند
دستان مسلم تو بستند
آن ضد دین ها با شرارت
دندانم از کینه شکستند
کوفه میا حسین زهرا۲
شکر خدا با عز و جاهم
سوی تو باشد این نگاهم
گردیده از ظلم عدویت
دارالعماره قتلگاهم
کوفه میا حسین زهرا۲
در کوفه جان رسیده بر لب
ذکرم شده هر لحظه یا رب
سوزم از این غم یا حسین جان
بسته شود دستان
بلی، محرم شدن حال و هوای دیگری دارد
ولی حاجی ما سعیش صفای دیگری دارد
به قربانش که قبل عید قربانی قربان شد
به روی دار این حاجی منای دیگری دارد
پشیمان ها همه در دل دعاگوی نجات او
ولی مسلم به روی لب دعای دیگری دارد
دلیل اشک هایش نیست قطعا جان ناقابل
سفیر انگار در دل غصه های دیگری دارد
تو شاهد باش ای دارالاماره داستانش را
بگو در کوفه مسلم کربلای دیگری دارد
سرش را داد تن هم بر زمین افتاد، لب تشنه
هلا این مقتدا خود مقتدای دیگری دارد
سرانجام حدیث عاشقی وصلی ست جاویدان
به پای عشق جان دادن بهای دیگری دارد
مسلمم، دار و ندارم را به دار آویختند
کینه های بدر و خیبر را سرِ من ریختند
دوست و دشمن ز یک وعده بهم آمیختند
کوفه را با دِرهم و دینار بر انگیختند
بشکند دستم، نوشتم نامه: ای آقا بیا
ای فدایت جان من، جان علی کوفه میا
مُلک ری آمال کوفی شد، رها شد اهلبیت
از مدارِ زندگی هاشان، جدا شد اهلبیت
بعد از این بر غصه و غم مبتلا شد اهلبیت
من چگویم، تا قیامت در عزا شد اهلبیت
وای اگر پایت رسد در کوفه ای آقای من
خود ز بالای قناره بشنوی آوای من
یاورم با خون و جانم مکتبت را یاحسین
نشنوم من نالۀ زیر لبت را یاحسین
آمدی! همره میاور زینبت را یاحسین
شیرخواره طفلِ بی تاب و تبت را یاحسین
گر بپرسد، من چگویم در جواب فاطم
شکسته بال که دراین حریم می آیم
زلطف حضرت عبدالعظیم می آیم
بلورنوربه یادش زعین می آید
دراین حریم که بوی حسین می آید
هرآنکسی که به لطف شماست دلبسته
زنامرادی دنیا نمیشودخسته
هرآنکه گردشما گشته عزتش دادید
که نان سفره چه کم بودو برکتش دادید
کنارمضجعتان ما همیشه میمانیم
که قدر نعمت همسایگیت میدانیم
اگربه چشم همه اهل دل درخشیدیم
برای آنکه زهمسایگان خورشیدیم
همیشه شاکراین نعمتیم کزکرمت
عزای مسلمیه دعوتیم درحرمت
خداگواست هرآندم که دل اسیرغم است
کبوتردل زارم مسافرحرم است
حرم همیشه مرا عزتی دگر داده
دلم شکسته واوبازبال وپرداده
همیشه بغض گلویم دراین حرم شدباز
شداشک آه محرم دراین حرم آغاز
سلام بر
شکنجه دیده ام و خسته و پریشانم
از اینکه نامه نوشتم بیا پشیمانم
تو را به جان رقیه(س)؛ حسین(ع) کوفه نیا
فدای تو بشوم ای پسرعمو جانم
بیا و فرض کن اصلا که نامه ها گم شد
بیا و فرض کن اصلا که سست پیمانم
سرم به سردرِ دارالإماره نذر توست
ببین! فدای سرت که شکسته دندانم
نیا، تو را قَسَمت میدهم به جان رباب(س)
برای حالِ رقیه(س) عجیب حیرانم
برای طفلِ رضیع ِ تو حرمله(لع) امروز-
سه شعبه داده سفارش! اگر که گریانم
عصایِ کهنۂ پیرانِ کوفه نو شده است
دلیلِ این همه تغییر را نمیدانم
چه نقشه ها نکشیده برای پیکر تو
من از نگاه غضبناکِ شمر(لع) میخوانم-
که وعده داده به خنجر سرِ تو را ای وای...
خدا کند که نیایی! امیرِ عطشانم
به روی تل نزَند روی صورتش زینب(س)
به خون کشیده نبیند تو را... پریشانم!
سلام ایزَد مَنّان، سلام جَبرائیل
سلام شاه شَهیدان، به مُسلم ابن عَقیل
به آن نیابتِ عظمای سِیّد‌الشُهدا
به آن جلالِ خدایی، به آن جمالِ جَمیل
شَهید عِشق که سر در مِنای دوست گذاشت
به پیش پای خَلیل خدا، چو اِسماعیل
زِهی مَقام که فرش حَریم حُرمت تو
شِکنج طُرّۀ حُور است و بال میکائیل
شعاع پرتو مِهرت نَسیم پاک بِهشت
شرارِ آتشِ قَهرت، حجاره‌ء سجّیل
چنان شُعاع که گفتی کنارِ تیغ کَجَت
ستاده گوش به فَرمان، جَنابِ عَزرائیل
بر آستان درش، آفتاب سایه نِشین
به طاق قبّۀ او، ماه آسمان، قَندیل
تو بر حقیّ و مَرام تو حقّ، امامِ تو حقّ
به آیه آیه‌ء تُورات و مُصحَف و اِنجیل
زِهی دنائت دنیا که از تو بِیعت خواست
کسی که پیش مقامِ تو بَنده ای است ذَلیل
مُحیط کوفه تو را کوچک است و رُوح، بزرگ
از آن به بام شدی کشته، ای سَلیل خَلیل
شُروع نِهضتِ خونین کربلا زِ تو شد
زِ نطق زینبِ کُبری به شام شد، تَکمیل
فراز بام، سلام امام دادی و گفت
میان لجّه ای از خون، جواب، شاه قَتیل
زیارتِ تو مَلائک کنند در مَلکوت
به جای خواندن تَسبیح و گفتن تَهلیل
شَهیدِ راه امامی که طُور سیۀ او‌‌ست
زِ نُور، مَهبط جِبریل و مَطلع تنزیل
مَدیحت تو (ریاضی) کجا و حَضرت دوست
مَگر خدایْ عِنایت کند، جَزای جَزیل
گل بودم و به بزم خزان میهمان شدم
پژمردم و شکستم و افسرده جان شدم
کوچه به کوچه خانه به دوشم در این دیار
همچون نسیم، طائر بی آشیان شدم
افتاده ام زچشم همه کوفیان حسین
در کوچه های شهر چو اشک روان شدم
هر صبح شاهد است نسیمی گذر نکرد_
از من مگر که دست به دامان آن شدم
دارد صدای قافله ات می رسد که من
با گریه های خود، جرسِ کاروان شدم
از بس که سنگ خوردم و آقا شکسته ام
سر تا به پا چو حجره ی شیشه گران شد
با دیدن سه شعبه ای اندازه علی
تیر آنچنان کشید دلم، تا کمان شدم
از بس که پاره های تنم بین شهر ریخت
چون دانه های سبحه* بی ریسمان شدم
ای کشتی نجات به دادم نرس برو
آخر تو را به موج بلا بادبان شدم
ای کاش کس اسیر نیاید در این دیار
من که چنین نیامده بودم، چنان شدم
◾حرم حضرت عبدالعظیم(ع)
◾در مسلمیه
◾میزبان سینه زنهای حسینی
ما میزبان سینه زنهای حسینیم
در مسلمیه این چنین در شور و شینیم
ما خادمان این حرم تا روز محشر
از این عنایت تا ابد در زیر دینیم
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
به ظلمت كوفه ، غريب و تنهايم ۲
سرم به روى دار ، فداى آقايم ۲
شهادتين ميگويم - حسين حسين ميگويم ۲
(حسين حسين يا مولا) ۲
تمام درها را ، به روى من بستند ۲
ميا كه اين مردم ، پىِ سرت هستند ۲
سلالهء پيغمبر - ز خير كوفه بگذر ۲
(حسين حسين يا مولا) ۲
ببين گرفتارم ، اسير نيرنگم ۲
هر آنكه بيعت كرد ، رسيد و زد سنگم ۲
خدا كند يا مولا - نياورى زينب را ۲
(حسين حسين يا مولا) ۲
اشعار شهادت حضرت مسلم بن عقیل که معمولا شب اول محرم روضه حضرت مسلم خوانده می شود این اشعار از وبلاگ حسن فطرس برداشته شده است.
قطعه و مفرد
وفا
وقتی که زمین خورد از آن بام چه می گفت؟
می گفت صفا نیست دلی را که وفا نیست
رباعی و دوبیتی
مرد
اینجا چه سرائیست که جز درد ندارد
در سینه جز افسونِ دلی سرد ندارد
شهریست که آغشته شده فتنه و کینه
این کوفه به جز طوعه مگر مرد ندارد
شهر شقاوت
اسیر گشته ام اینجا ز بغض این سینه
گرفته راه نفس را به پنجه ی کینه
برو به راه دگر ای ضیاء قلبِ رسول
میا به شهر شقاوت عزیزِ دیرینه
ذبیح القفا
به شهر کوفه نوای صفا نمی آید
ز نای سینه ی مردم وفا نمی آید
میان خ
نمك خوردند نمكدان را شكستند
به روي پور حيدر آب بستند
همان هايي كه نامه مي نوشتند
چرا اينگونه بيعت را شكستند ؟
همان هايي كه دعوت كرده بودند
تو را اي نور رحمت،ماه تابان
چو مسلم را فرستادي به كوفه
كسي باقي نماند بر عهد و پيمان
تمام كوفيان خنجر كشيدند
به روي مسلم و تنها سفيرت
چنان بر دشمني اصرار كردند
سفير عشق شد اول شهيدت
در ايثار به روي عشق وا شد
تو سمت كربلا با سر پريدي
به معشوقت رسيدي آخر كار
مسير راه را بي سر دويدي
تماشایی شده مهمانی من
دل آشفته و طوفانی من
همه در کوفه بیعت می شکستند
به مُهر سنگ بر پیشانی من
×××
نسیم آورده با خود بوی سیبی
نمانده از غمت در دل شکیبی
همین جا پرده ها افتاد و دیدم
به روی نیزه ها شیب الخضیبی
×××
سرم آقا به قربان سر تو
دو طفل من فدای اصغر تو
گرفته خواب را از چشمم این غم
که در بندِ اسارت خواهر تو
شاعر:یوسف رحیمی
منبع:سایت حسینیه
شعر شهادت حضرت مسلم بن عقیل (ع)
قهرمان عشق در چاه بلا افتاده است
كار مسلم وای دست اشقیا افتاده است.
اشك جاری بر رخش شرح غمی پنهان دهد
گوشة غربت به یاد كربلا افتاده است.
باغ شد مرداب و گلها نیزه و شمشیر شد
قاصد كرب و بلایی از نوا افتاده است.
سر، سر پیمان گذارش روی دار افتاده است
دل سر و كارش به خلقی بی وفا افتاده است.
آه گلچینان كه از هر بام با سنگش زنند
این گل طوباست از شاخه جدا افتاده است.
دست مهمان بستن و با كام عطشان كشتنش
از كجا در كوفه این رسم خطا افتاده است.
نامه‌های دعوت كوفه بجز نیرنگ نیست
بد مرامی، بد دلی در كوف
شعر شهادت حضرت مسلم بن عقیل (ع)
قهرمان عشق در چاه بلا افتاده است
كار مسلم وای دست اشقیا افتاده است.
اشك جاری بر رخش شرح غمی پنهان دهد
گوشة غربت به یاد كربلا افتاده است.
باغ شد مرداب و گلها نیزه و شمشیر شد
قاصد كرب و بلایی از نوا افتاده است.
سر، سر پیمان گذارش روی دار افتاده است
دل سر و كارش به خلقی بی وفا افتاده است.
آه گلچینان كه از هر بام با سنگش زنند
این گل طوباست از شاخه جدا افتاده است.
دست مهمان بستن و با كام عطشان كشتنش
از كجا در كوفه این رسم خطا افتاده است.
نامه‌های دعوت كوفه بجز نیرنگ نیست
بد مرامی، بد دلی د
حضرت مسلم علیه السلام(نوحه)
به همراه فایل صوتی سبک مداحی
نایب مصباح الهدی مسلم ابن عقیل
فدایی خون خدا مسلم ابن عقیل
ای عزیز زهرا علیهما سلام صاحب عزایت
جان ما فدایت جان ما فدایت
ای تنت از تیغ جفا شده پاره پاره
قتلگه تو بر روی دار الاماره
نقش خاک و خون شد قامت رسایت
جان ما فدایت جان ما فدایت
غریب کوفه تو چرا یاوری نداری
به جز دو طفل کوچکت لشکری نداری
می چکد به زندان اشک لاله هایت
جان ما فدایت جان ما فدایت
حریم تو شکسته شد ای امید کوفه
دست تو از چه بسته شد ای شهید کوفه
می کنم شب و روز گریه از برایت
جان ما فدایت جان ما فدایت
ای لب تو پاره شده پر ز خون دهانت
غبار غم به چهره در بین دشمنانت
قتلگه
بر سَرِ دارالاماره
به همراه فایل صوتی سبک
از مکه ای پسر عمو بنما نظاره
معراجِ من شد بر سَرِ دارالاماره
جانم حسین، جانم حسین ای حسین جانم (2)
ای زائِر بیت الحرام بر من نظر کن
قَسَم به جان مادرت ترکِ سفر کن
جانم حسین، جانم حسین ای حسین جانم (2)
ای خامس آل عبا جان بقربانت
همره میاور اصغر شیرین زبانت
جانم حسین، جانم حسین ای حسین جانم (2)
دانلود فایل صوتی سبک
مانده ام تنها
به همراه فایل صوتی سبک
بارالها من کجا روم امشب
مانده ام تنها رسیده جان بر لب
دسته گل های مرا از من جدا کردند
خون به قلب خامسِ آلِ عبا کردند
ای حسین جانم حسین جانم حسین جانم(2)
ای گل زهرا پسر عمو جانم
از غریبی من بر طوعه مهمانم
گر که در دار الاماره بسته اند دستم
من به یاد آن سه ساله دخترت هستم
ای حسین جانم حسین جانم حسین جانم(2)
پر و بال مرا در کوفه بشکستند
هر دو دست مرا با ریسمان بستند
بر سَر دارالاماره دست و پا می زد
با لبِ خونین حسینش را صدا می زد
ای حسین جانم حسین جانم حسین جانم(2)
به همراه فایل صوتی سبک
سوی کوفه میا
به همراه فایل صوتی سبک
با لب غرق خون دارد این زمزمه
سوی کوفه میا، پسر فاطمه
یا حسین، یا حسین
یا حسین، یا حسین
***
ای حسین جان ببین قلب سوزانِ من
گشته خون جاری از لب و دندانِ من
یا حسین، یا حسین
یا حسین، یا حسین
***
مسلم بن عقیل گفت و بالای بام
ای عزیز دل فاطمه السلام
یا حسین، یا حسین
یا حسین، یا حسین
فایل صوتی سبک
میا کوفه، میا کوفه
به همراه فایل صوتی سبک
حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا کوفه، میا کوفه، که لیلا بی پسر گردد
میا کوفه، میا کوفه، که زینب خون جگر گردد
میا کوفه که می ترسم سکینه بی پدر گردد
شود آواره در صحرا میا کوفه، میا کوفه
حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا کوفه که از تن، دست عباسّت جدا گردد
میا کوفه که اصغر، بر سر دستت فدا گردد
میا کوفه که حقّت با دم خنجر ادا گردد
به جان زینبت مولا! میا کوفه، میا کوفه
حسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا کوفه
فرزند دلبند عقیل
به همراه فایل صوتی سبک
فرزند دلبند عقیلم
حسین را اول قتیلم
خون خداوند جلیلم
ما را شهادت، باشد سعادت
زائر اول حسینم
یار امام عالمینم
ما را شهادت، باشد سعادت
این صورت در خون نشسته
دسته گلم فرق شکسته
جان می دهم با دست بسته
ما را شهادت، باشد سعادت
سعادتم بود قیامم
ریزد اگر آتش ز بامم
فدایی راه امامم
ما را شهادت، باشد سعادت
مرا غریب کوفه دیدند
پرده¬ی حرمتم دریدند
با لب تشنه سر بریدند
ما را شهادت، باشد سعادت
لب تشنه‌ی جام ولایم
عاشق شمشیر بلایم
کوفه شده کرب و بلایم
ما را شهادت، باشد سعادت
من دیده گریان حسینم
ذبیح عطشان حسینم
در کوفه قربان حسینم
ما را شهادت، باشد
خون گلویم نثار خاک پایت
به همراه فایل صوتی سبک
یوسف زهرا، حسین، جان به فدایت
خون گلویم نثار خاک پایت
اول قتیلم، نجل عقیلم
یا ثار الله و ابن ثاره
کسی به کوفه نشد یاور مسلم
سنگ جفا ریختند بر سر مسلم
کنم دعایت، زنم صدایت
یا ثار الله و ابن ثاره
این سر بشکسته، این فرق شکسته
زیارتت می کنم با دست بسته
تویی امامم، بر تو سلامم
یا ثار الله و ابن ثاره
این دُر دندان من، این لب پاره
قتلگه من شده دار¬الاماره
گذشتم از جان، با لب عطشان
یا ثار الله و ابن ثاره
کوچه به کوچه رود، پیکر پاکم
قاتل بیدادگر کشد به خاکم
دل به تو بستم، یار تو هستم
یا ثار الله و ابن ثاره
ای سر من از ازل خاک در تو
جان دو طفل
سنگباران
دوست دارم بارها از تن جدا گردد سر من
تا شود تقدیم خاک پات، خون حنجر من
دوست دارم عضو عضوم طعمه ی شمشیر گردد
تا تو لبخندی زنی بر زخمهای پیکر من
دوست دارم وقت جان دادن به بالینم بیایی
تا بیفتد بر گل رویت نگاه آخر من
دوست دارم در هجوم خنده های تلخ دشمن
بر تو ریزد همچو باران، اشک از چشم تر من
دوست دارم تا به جرم عشق تو، کوچه به کوچه
از فراز بامها آتش بریزد بر سر من
دوست دارم در کنار دختر مظلومه ی تو
صورت خود را کند تقدیم سیلی، دختر من
دوست دارم دور عباس علمدارت بگردم
تا شود ام البنین، فردای محشر مادر من
دوست دارم تا به جرم عشق گردم سنگباران
سنگها گردند بین کوچهها، هم سنگر من
دو
در مدح و مصائب حضرت مسلم علیه السلام
مرحبا مسلم كه هست از رفعت آن گردون جناب
خسرو لب تشنگان را ابن عم و نایب مناب
گر چه در ملك شهادت نیست شاهى جز حسین
لیك شد حصن شهادت را ز مسلم فتح باب
سعى مسلم داد بر اسلام رونق تا به حشر
بر روان او سلام مسلمین از شیخ و شاب
صورت او چون حسین و سیرت او چون حسن
در مروت مصطفى و در فتوت بوتراب
روز هیجا چون كشیدى تیغ بران از غلاف
گفتى از ابر سیه گشتى درخشان آفتاب
كوفیان كردند از وى دورى و نبود عجب
روبهان را باشد اندر دل ز شیران اضطراب
میهمان خویش را كشتند بى جرم و گناه
باد بر آن میزبانان لعنت حق بى حساب
داشت جاى آن كه از بهر پسر عمش حسین
با زبان حال
مسلم ام...
مسلم ام نایب پور زهرا
گشته آواره ی کوی و صحرا
کوفه گشته دگر قتلگاهم
بشنو یا سیدی سوز و آهم
یا حسین یاحسین یا حسین جان
ای حسین ای حبیب دل من
کوچه ی کوفه شد منزل من
کوفه میا دگر جان زینب
کودکانت میاور دل شب
یا حسین یاحسین یا حسین جان
بام دار الاماره حسین جان
گشته قتلگه جسم بی جان
من ز حجر تو طاقت ندارم
سر به دار عدو می گذارم
یا حسین یاحسین یا حسین جان
کوفه هرگز وفایی ندارد
غیر ظلم و جفایی ندارد
جسم من را به هر سو کشاند
داغ من بر دلت می گذارد
یا حسین یاحسین یا حسین جان
شهید اوّل
گرچه خاکسترم اما ز غمت شعله‌ورم
من سفير توام و بانگ انالحق زده‌ام
آخرين کار نمازيست که بر دار برم
ملک‌الموت به اعجاز سرانگشت غمت
جان طلب کرد به شوق تو فقط جان سپرم
شوق پرواز بود از قفس تنگ تنم
تا مگر همره باد از سر کويت گذرم
قاصد باد به سوي تو فرستم که ميا
مهر اين نامه به خون جگر و اشک ترم
سر به راه تو نهادم همه جا تا دم مرگ
که سر راه تو و خواهرت افتاده سرم
پيش مرگ توام و جان من اي دوست تويي
بي تو من شمع فنا گشته پاي سحرم
حميد فرجي
حماسه سراى كوفه
كوفه اى كعبه جانبازى من
كوفه اى سنگر سربازى من
كوفه تو خاطره عشق منى
تو نمايشگر سر مشق منى
كوفه اى شاهد شمع ازلى
شاهد سوز مناجات على
سرخ محراب تو از خون خداست
كوفه بام تو مرا كوى مناست
كوفه اهل تو مرا چون ديدند
دستم اول همگى بوسيدند
جمله گفتند كه مهمان آمد
نائب مظهر قرآن آمد
ليك پيمان زجفا بشكستند
شب در خانه برويم بستند
كوفه يك تن برخم در نگشود و
آنكه بگشود بجز طوعه نبود
كوفه ايكاش عزيز زهرا
نكند رو سوى اين قدم دغا
گرم بازار تو همچون آتش شود از داغ حسين و آلش
بزير تيغم و اين آخرين سلام من است
عزيز فاطمه، سوى تو اين پيام من است
به كوى عشق، نخستين فدائى تو منم
هزار شكر، كه سربازيت مرام من است
ميا به كوفه اگر چه نوشتهام كه بيا
زپيشگاه تو اين خواهش ختام من است
بروى بام كنون زير تيغ جلادم
شفق گرفته زخون چهر سرخ فام من است
در حريم كعبه مىگردى چو اى سيمرغ عشق
عبد سرگردان خود را هم دعا كن يا حسين
عيد قربان است فردا و منم قربانيت
چون ندارم صبر امروزم فدا كن يا حسين
چونكه دور افتاده ام اى زائر بيت الحرام
بام قصر كوفه را كوه منا كن يا حسين
گرم بازار تو همچون آتش شود از داغ حسين و آلش
بزير تيغم و اين آخرين سلام من است
عزيز فاطمه، سوى تو اين پيام من است
به كوى عشق، نخستين فدائى تو منم
هزار شكر، كه سربازيت مرام من است
ميا به كوفه اگر چه نوشتهام كه بيا
زپيشگاه تو اين خواهش ختام من است
بروى بام كنون زير تيغ جلادم
شفق گرفته زخون چهر سرخ فام من است
در حريم كعبه مىگردى چو اى سيمرغ عشق
عبد سرگردان خود را هم دعا كن يا حسين
عيد قربان است فردا و منم قربانيت
چون ندارم صبر امروزم فدا كن يا حسين
چونكه دور افتاده ام اى زائر بيت الحرام
بام قصر كوفه را كوه منا كن يا حسين
میریزد اشک غربت ازهر دوچشم مهمان
به همراه فایل صوتی سبک شعر
میریزد اشک غربت ازهر دوچشم مهمان
دیوارودر گرفته امشب سرم به دامان
هر سو اگر ببارد سنگ جفا وکینه
من میزنم حسین جان سنگ تو را به سینه
از چشم ماه کوفه ریزد ستاره امشب
بر غربتم بگرید دارالعماره امشب
جانانه ام کجایی جانم رسیده برلب
هنگام کوچه گردی هستم به یاد زینب
تا شد دلم پر از خون من یادلاله کردم
چون تازیانه دیدم یاد سه ساله کردم
کوفه دلش لبالب ازکینه ی تو باشد
صحبت زسم اسب واز سینه ی توباشد
سربسته گویم امشب ای بر شبم ستاره
از گوش دخترانت واکن تو گوشواره
ماندم چسان بگویم امشب چها شنیدم
بر دست اهل کوفه تیر سه شعبه دیدم
دانلود سبک
