عبدالله بن حسن (ع)

عمه رهایم کن...عمه رهایم کن
عمه رهایم کن...عمه رهایم کن(2)
________________________
عموم شده تنها عمه رهایم کن
بذاربرم اونجا عمه رهایم کن
عمه.....
دلش پره خونه، غریب وحیرونه
نگاش رو به حرمه، امن یجیب خونه
عمه......
عمه نیگا کن عمو، از ذوالجنا افتاد
دیگه رمق نداره، ای داد وای بیداد
عمه.....
چندنفرو یه نفر، مردونگیشون کو
باید برم کمکش،براش بدم بازو
عمه...
چند ساله که به عمو،حسابی مدیونم
باید برا تلافی،فداش کنم جونم
عمه...
عزیزم عبدا..بیا تو آغوشم
نکردی ممنونتم،عمو فراموشم
عمه...
خون شد دل زینب،حرمله تیر انداخت
سرش رو سینه عمو،عبدا...جونشوباخت
عمه....

شاعر : اسماعیل تقوایی

• چهارشنبه
• 7
• مهر
• 1395
• ساعت
• 09:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عبدالله ابن الحسن

بیتاب و بیقرار ، میکشه انتظار
برا فدا شدن ، (میکنه اِصرار)٢
زین مردم لامذهب
جونش رسیده بر لب
میگه به عمه زینب
(عَمومْ غریبِ ، خَدُالتَّریبِ)٢
تا کِی باید خیمه بمونم
واسه عمو دل نگرونم
آخه تک و تنهاست تو میدون
إذنم بده ( اِی عمه جونم)٢
(جانم فدایت ای عمو جان)۴
******
تا که اوضاع رو دید ، با عجله دوید
هِی به زمین میخورد ، (تا به عمو رسید)٢
لا اله الا الله
عبدالله توو قتلگاه
ناله ای سرداد جانکاه
(باآه و افغان ، كه اى عموجان)٢
نخواه که من از تو جدا شم
میخوام مثه قاسم داداشم
در راهِ حق و عشق پاکت
عمو حسین (منم فدا شم)٢
(جانم فدایت ای عمو جان)۴
*********

شاعر : افشین منصوری فر

د

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 06:35
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دست در دست کسی که جگرش غم دارد

داشت میدید که ارباب، سپر کم دارد

داشت میدید حسین بن علی افتاده

و حرامی به سرش نیزه دمادم دارد

بی قرار است حسن زاده ی این دشت بلا

به سرش شوق رسیدن به پدر هم دارد

ناگهان دست رها شد... و شتابان میرفت

باز این دشت ،حسن های مجسم دارد

پسر شیر جمل جانب مقتل برود

گفت انگار عمو خط مقدم دارد

بدنش مثل عمو زیر سم مرکب ها

زیر و رو گشته و یک ظاهر مبهم دارد

وسط معرکه انگار به خود می پیچید

باز هم کرببلا سوره ی مریم دارد

دید زینب همه ی واقعه را از خیمه

چشمهایش دو سه تا قطره ی نم نم دارد

شاعر : سید پوریا هاشمی

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

عقل، وامانده شد و پرسشِ احوالم کرد
به خدا عشقِ عمو بود سبکبالم کرد
غربت اوست که تبدیل به این حالم کرد
آنکه با جامِ مِی اَش مست ،همه عالم کرد
مست، بی دست شود، میکده بی سر خواهد
دل در این راه فقط یاریِ دلبر خواهد

دلِ عاشق، سپر‍‍ِ فاصله خواهد چکند
دفعِ تیرِ سه پرِ حرمله خواهد چکند
طالبِ وصل،دگر حوصله خواهد چکند
با گرفتاریِ یک، قافله خواهد چکند
گر چه از مادریِ عمۀ خود ممنونم
کربلایی شدنَم را به عمو مدیونم

عموی بی کس و تنهام مرا میخواند
سید و سرور و مولام مرا میخواند
یک طرف غربت آقام مرا میخواند
یک طرف وعدۀ بابام مرا میخواند
همه دارند به لب ذکرِ اباعبدالله
و عمو خواند مرا،گفت بیا عبدالله

وای عمه

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

صد شکر که هست مَحرمت عبدالله
در مقتل توست مُحرِمَت عبدالله

من راوی گودالِ پر از خونِ توأم
مداحِ همه محرّمت عبدالله

شاعر : محمود ژولیده

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ابری رسید و پیکرت را بر بدن دوخت
بر پیکر ارباب گوئیا کفن دوخت

تیری رسید و جسم عبدالله را هم
بر پیکر ارباب جای پیرهن دوخت

سر را به سر دل را به دلبر حرمله وای
با تیر بی رحمش دهن را بر دهن دوخت

گودال جای جنگ بیش از یک نفر نیست
در جنگ نامردی شد و تن را به تن دوخت

در اصل عبدالله با اهدای بوسه
لب را به لبهای عمو جای حسن دوخت

شاعر : مهدی رحیمی

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:31
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

به لبش حرفِ عسل صحبتِ اَحلیٰ دارد
دومین قاسمِ زهراست تماشا دارد

در دلش آرزویِ شیر شُدن می جوشد
در رگ و ریشه ی او خونِ حسن می جوشد

ریشه دارد پسر و دستِ کَرَم می گیرد
دو سه سالِ دگر او نیز عَلَم می گیرد

تا که تکبیر کِشَد غم جگرش می ریزد
و چنان می پَرد عُقاب پَرَش می ریزد

اَشهدُاَنَکِ او جانِ ولی الله است
نوبتی هم که بُوَد نوبتِ عبدالله است

پیش او هم که محال است هماوَرد شوند
چقدر زود در این خانه همه مَرد شوند

عمه اش آیِنه یِ مادر از او ساخته است
و عمو نیز علی اکبر از او ساخته است

آمده آخرِ این راه رگش را بدهد
آمده پیشِ عمو شاه رگش را بدهد

باید او هم بِپَرَد گرچه امانت باشد
نتواند که بماند

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:36
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

قرآن چرا به روی زمین اوفتاده است!
شمر لعین به صفحه او پا نهاده است!

دیدم به چشم فاطمی خود عمو حسین
زهرا کنار مقتل تو ایستاده است

بعد از علیِ اصغر تو نوبت من است
این جرعه های آخر دُردی باده است

دستم شکست ناله زدم فاطمه مدد
عباس مرتضی به من این یاد داده است

زهرا اگر که سینه شکسته به راه عشق
عبداللهت به راه تو سینه گشاده است

بر روی دامن تو عمو دست و پا زدم
این سرنوشت عاشقی و عشق زاده است

باید تو را به خیمه ی زینب برم عمو
بنگر که لرزه بر تن عمه فتاده است

ای دشمن سواره به نامردی آمدی
از روی اسب نیزه مزن او پیاده است

بوی حسن گرفته تمامی قتلگاه
گویا دگر زمان گذشتن ز جاده است

شاعر : مجتبی روش

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:38
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

من یتیمم ولی پدر دارم
دست لطف عمو به سر دارم

رفته میدان عمو و از دوریش
دل خون و دو چشم تر دارم

دست من را رها کن ای عمه
به خدا نیت سفر دارم

نگرانم نباش من مَردَم
من کجا ترس از خطر دارم؟

در رگم خون فاتح جمل است
نوه ی شیرم و جگر دارم

میروم تا فدای او بشوم
من برای عمو سپر دارم

سمت میدان دوید اما , آه...
لشکر بی حیا و عبدالله

دید در انتهای یک گودال
گوییا رفته است عمو از حال

آمد و بر سر عمو افتاد
رجز عاشقانه ای سر داد

این عموی من است , بی کس نیست
می زنیدش , مگر گناهش چیست؟

برد پیش امام دستش را
تیغ یک بی مرام دستش را...

باز دستی شکست , یاالله
روضه را برد جای دیگر , آه ...

مادری در مصاف یک

• پنج شنبه
• 15
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:44
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تو بی‌قراری می‌دونم عمه

از من نخواه که بمونم عمه

تو دل میدون غوغاست ،‌ عموی خوبم تنهاست

می‌خوام ببینم من هم ، دستام شبیه سقاست

******

بارون غم از چشام می‌باره

دیگه دل من آروم نداره

پروانه می‌شم دورِ سر عمو می‌گردم

گفته بابام که تو رو ، نذر حسینم کردم

******

دستامو می‌دم تا پر بگیرم

آرزوم اینه برات بمیرم

دستام شباهت داره ، حالا با دست زهرا

به یاد داغ کوچه ، ناله زدم وا اُمّا

شاعر : یونس سبزی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 22
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

از خیمه بیرون عبدالله آمد یاور برای ثارالله آمد
آه هوایی دلش دم آخرگل پرپر عمو رو می بینه توی لشکر باچشم تر
به لشکر میزنه میشه محشر مثل حیدر
تو دلش بهونه داره پیش عمه بی قراره
*****
می بینه زخمی ابروی عشقه تو دست قاتل گیسوی عشقه
آه پرستوی حرم داره میره چه دلگیره تموم لحظه هاش نفس گیره داره میره
از اینکه بمونه دلش سیره دیگه دیره
بغضی که بین گلوشه زخم دیدن عموشه
تو دلش بهونه داره مثل عمه بی قراره
بغضی شکسته بین گلوشه از دل بریده سهم عموشه
*****
آه تمومه بدنش چه بی جونه پریشونه بمیرم دهنش پر از خونه غریبونه
نداره رمق و پریشونه دلش خونه
یاکریم مجتبایی شهید کربلایی (2)

دانلود سبک

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 12:44
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

از خیمه قرص ماه اومد عبدالله سمت شاه اومد

ما بین قتلگاه اومد

سرباز مجتبی اومد از زیر دست و پا اومد

در بین اشک آه اومد

دانلود سبک

• دوشنبه
• 20
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بند اول
ابن الکریمم و کریم/عمومه احسان القدیم
عبداللهم یار حسین/شکر خداوندِ رحیم
عشقه عمو تو خون من/جاریه و تو رگهامه
یتیمی ام حس نمیشه/عمو به جای بابامه
(اگه جداشم/ازش میمیرم با این سن کم/تو عشقش پیرم)
(به واللهِ که/منم مدیونش تو اوج سختی/بلا گردونش)
عبداللهم عمو/به فدای تو تمومه جون من
عبداللهم عمو/گلی از باغ مصفای حسن
عبداللهم عمو/اگه بعدتون بمونم ننگه
عبداللهم عمو/دست من اضافیه روی بدن
(عمو جان حسین_منم عبدالله تو ثارالله)

بند دوم
دستمو عمه رها کن/رهام از این غصه ها کن
بذار برم پیش عمو/پشت سر من دعا کن
ببین عمومو میزنن/یه عده بی شرم و حیا
دیر برسم میکشنش/بذار برم تو رو خدا
(عموم تنها و،غر

• سه شنبه
• 21
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 05:40
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

جواب:
(لبیک یا حسین حسین ثارالله) ۴
عمه رهام کن افتاده بین قتلگه عمویم
درد دلم را در خیمه گه من با که بگویم
بین خیمه اشک چشمم هی سرازیره عمه رهام کن
در میان قتلگه هم بهر یاریَت ای عمو صدام کن
عموی من تو قتلگاه افتاده
ندای "هل من ناصر "سر داده
منم میشم برای جنگ آماده
میخوام که بابام از من راضی بشه عمو حسینم
جون دادن واسه تو یک خواهشه عمو حسینم
دست خود را از دو دست عمه زینب من کشیدم آخر
تا که دیدم هستی تنها، در مقابل سی هزار تا لشگر
"اِنْ تَنکُرونی فَانا ابن الحیدر"
کودکم اما شده ام جنگ آور
میشم رو سینه ی عمو من پرپر
رو سینه ی تو جون دادن خیلی شیرینه عموجون
بابام حسن هم داره این ها رو میبنه عموج

• چهارشنبه
• 22
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:32
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بند اول
عمه عمو تنها شده
در معرکه غوغا شده
از این همه ظلم عدو
غمگین دل زهرا شده
عمه ببین چشم ترم
عمه ببین که مضطرم
دست منو رها کن و
برگرد برو سوی حرم
میون لشکر کفر عمو غریب و بی یار
کجاست علی اکبر،آخ که کجاست علمدار
واویلتا واویلا.......واویلتا واویلا
بنددوم
پاشو عمو جونم فدات
قربون خشکی لبات
رمق نداری به تنت
فدای اون طرز نگات
غرق به خون شد پیکرت
این همه گرگ دور و برت
از دست این نامردما
پاره شده پیرهنت
نامرد نزن عمومو، دیگه توون نداره
زجرش نده ولش کن،اون دیگه جون نداره
واویلتا واویلا.......واویلتا واویلا

شاعر : علی بهرامی نیا و فرزاد جعفری

منبع : گروه شاعران جواز نوکری

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 22
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 05:06
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بند اول
درسته سن من کمه
دارم رو لبهام زمزمه
انی انا ابن الفاطمه
ثارالله
خون حسن توی رگام
امرت عمو روی چشام
اما بذار منم بیام
ثارالله
منم میخوام عین بابام کریم شم
منم میخوام مدافع حریمم شم
عین تو من باید ذبح عظیم شم
ثارالله
ثارالله یابن فاطمه ۳ثارالله
بند دوم
سرشار شور و عزتم
غرق دریای غیرتم
والله بابصیرتم
ثارالله
حیدریه کمال من
فاطمیه جلال من
حسنیه خصال من
ثارالله
بوی حسن دارم میون سینه
عشق حسین میشه نشون سینه
شهادته تنها درمون سینه
ثارالله
ثارالله یابن فاطمه ۳ثارالله
بند سوم
فرقم اگه دوتا بشه
بالا سرم غوغا بشه
چشمام اگه دریا بشه
ثارالله
جونم اگه فدا بشه
بازوم مثل زهرا بشه
دستام اگه جدا بشه
ثا

• چهارشنبه
• 22
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 12:00
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بند اول

تو برام مثه پدر بودی چجور ازت جداشم

نمیشه تو قتلگاه باشی و من تو خیمه باشم

من میخوام تو راه تو شهید بشم مثه داداشم

هل من ناصرت / میپیچه تو گوش من

انقد عمو روی / خاکا دست و پا نزن

اومد با مادرت/ تو میدون بابام حسن

خیلی شلوغه /دور و بر تو

غارت شد حتی/ انگشتر تو

(جانم ای عمو جان)

بند دوم

از رو تل دارم میبینم غرق خون تو قتلگاهی

تک و تنها میون این همه لشگر و سپاهی

شمر دیدم چکمه پوش به سمت گودال شده راهی

دیدم تو قتلگاه /زهرا اومد قد کمان

ریخته سرت عمو /لشگر با تیغ و سنان

هر جور شده باید /راهی شم پیشت الان

پای رکابت / جونم فدا شه

مثل ابالفضل / دستم جدا شه

(جانم ای عمو جان)

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 02:24
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

رو سینه ات افتادم

با دستای قلم

حالا منم شدم

"مدافع حرم"

با دستای شکسته ام حالا

تازه میفهمم چی کشید زهرا

بی خود نبود که پر زد از دنیا

عمو جون ...

رو تل برابرت

افتاده خواهرت

داره میبینه که

جدا میشه سرت

نیزه شو جا کرده توی پهلوت

با چکمه هاش نشسته حالا روت

پنجه شو انداخته توی گیسوت

عمو جون...

شیکسته شد سرت

زخمیه پیکرت

جایی نمونده تا

ببوسه خواهرت

آخه داره میبینه از بالا

بالا ، پایین رفتنِ شمیشیر آ

داری میشی مقطعُ الاعضا

عمو جون...

بسم رب الشهدا...

شاعر : حامد شریف و سجاد شرفخانی

منبع: گروه شاعران جواز نوکری

دانلود سبک

دانلود سبک

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:24
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

سرم فدا سرت عمو،عمو

بغضی نشست تو گلو،عمو

تو رو با سنگ زد عدو،عمو

نمیتونم که ببینم

خاکی شده روی تو ای مه جبینم

غیرتی مثل یل ام البنینم

قربون چشمای ترت،برم

فدای جسم تو،پیکرم

دل نگرونت همه،حرم

خودم دیدم از اون بالا

که نا نجیب با نیزه میزدت آقا

طاقت نیاورد دل من جان شما

با عجله دویده ام

از تل به گودال رسیده ام

از غیر تو دل بریده ام

سربازتم من ای امیر

وقتی زدن منو، شما نفس بگیر

رقیه چشم انتظاره فقط،نمیر

شاعر : عماد بهرامی

منبع : گروه شاعران جواز نوکری

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 05:12
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بین خاک و خون دیدم ، زیر تیر و خنجری

اومدم یارت بشم ، این دمای آخری

عموجون ، چه جوری چشام ببینه

داره شمر ، با پا رو سینه ت می شینه

من اومدم نگن ، که تو بی یاری

تو لشگرت هنوز ، یه سپر داری

جانم عمو حسین ، پسر زهرا

******

تو برام شدی پدر ، من برات می شم پسر

قابلی نداره این ، دست من بشه سپر

بخدا ، نگو برو که نمی رم

اومدم ، روسینه ت اروم بگیرم

من بچه شیرمُ ، حسنه بابام

شد سایبون تو ، سایه ی دستام

جانم عمو حسین ، پسر زهرا

******

لخته خون گرفته بود ، جوهر صدای تو

نیزه بوسه می گرفت ، از روی لبای تو

غم تو ، همیشگیه تا ابد

بدنت ، زیر و رو میشه با لگد

این صحنه که دیدم ، دلم و پاشید

• شنبه
• 25
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:04
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

نوحه دهه محرم الحرام(سربند)

السلام ای بی همتا
میوه ی قلب طاها
و التصدق علینا یابن الزهرا

میگذره روز و شبهام، با تو
من به تو بد کردم اما، تو
به دل من انداختی عشق کربلاتو

ای حسین جان بی تو من میمیرم

****

ای عمو عبدللهم

بهر یاری در راهم

تا شود آغوش تو

قتلگاهم

شور عشقت رادر سر دارم

شد دعای بابایم یارم

در ره عشقت، جان به جانان

می سپارم

ای عموجان من یتیم حسنم

از نفس افتاد آخر

مثل روزی که مادر

به زمین خورد از کینه پشت آن در

هستیم رفته دیگر بر باد

شاه دین از صدر زین افتاد

نرسد بر تو، تا من هستم دست جلاد

شاعر : بهمن عظیمی

دانلود سبک

• شنبه
• 25
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:57
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

دل زاروخسته

قلبم شکسته

شمر اومده روی سینت نشسته

ناله کشیدم

ازغم بریدم

دستامو از دست عمه کشیدم

ای وای تامقتل اومدم هراسون

تاکه بشم مدافع عموجون

ای وای ای ای وای

ای وای افتاد عمو زمین وای وای وای

عمه اشک منو ببین وای وای وای

وای واویلا عموجان عموجان

آروم جونم

ای مهربونم

ای کاش که از قافله جانمونم

ای مهر و ماهم

پشت و پناهم

آغوش تو کاش بشه قتلگاهم

می خوام شهید بشم ، اگه بذاری

قلب یتیمی رو به دست میاری

بابا،بابا،بابا

حالا که دل پره غمه،وای وای وای

وقت اثبات حرفمه،وای وای وای

وای واویلا عموجان عموجان

ای وای خدایا

تنهای تنها

موندی عمو بین گودال غمها

گرگهای صحرا

کردن چه غوغ

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 02:45
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

أنَا بْنُ المُجـتَبا
اِبـتلایش فرق داشت

چون که در نزد عـمو `قالوا بلایش” فرق داشت

بر عمـو لبّیـک گفت...

وقتِ حَجّش بود و لَحنِ ” رَبّـنایش ” فرق داشت

مثل نامـش خاص بود

روضه ی او با هـمه حـال و هوایش فرق داشت

`لا أُفـارِق گو”دویــد

صـوت غــرّایِ `أنَا بْنُ المُجـتَبایــش” فرق داشت

هم سـپر شد هم قلم

ای به قُـربانش که جنسِ دستهایش فرق داشت

گـشت آویزان به پوست

پس گریزِ روضه ی دســـت جُــدایش فرق داشت

بـین آغـوش حُـسـین

آخــرین نذری این قُـــربان ، مِـنایش فرق داشت

گفت `واأمّاه ” لیک

آخِرین دَمْ ، خـواهـشِ مادر بیـایـش فرق داشت

بـا سه شعبه ذبح شد

گرچه با شش ماهه خیلی حجم نایش فرق د

• یکشنبه
• 2
• مهر
• 1396
• ساعت
• 05:56
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

غیرت حسن دارد
اگر که رعیت ارباب رعیت حسن است

بدست سینه زنان برگ دعوت حسن است

بساط گریه ی هیئت ز برکت حسن است

تمام ماه محرم روایت حسن است

حسینیه حسنیه ست خانه دل ماست

مقام صلح حسن همطراز عاشوراست

سپرده دست حسینش اگر پسرهارا

برای معرکه ها نذر کرده سرهارا

چه بهتر است نبندنداین گذرهارا

که شرمسار نسازند خون جگرهارا

به دست های عقیله ست دست عبدالله

امید کل قبیله ست دست عبدلله

به سن و سال کمش غیرت حسن دارد

خلاصه ای ز کرامات پنج تن دارد

عجیب حال و هوایی جمل شکن دارد

کفن برای چه وقتی که پیرهن دارد

نگاه میکند از تل تمام قائله را

شنیده از سوی میدان صدای هلهله را

دوید و دید به مقتل سروصدا

• یکشنبه
• 2
• مهر
• 1396
• ساعت
• 05:57
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

طاقت ماندن ندارم
در خیمه دیگر طاقت ماندن ندارم

فرصت برای حرز گرداندن ندارم

حتی دگر وقت رجز خواندن ندارم

دست مرا در دستهایش داشت عمه

هر قدر گفتم میروم نگذاشت عمه

بغض زیادی از مدینه جمع کردم

اندازه ده سال کینه جمع کردم

هر چه نفس میشد به سینه جمع کردم

سر میدهم امروز نام مادرم را

میگیرم امروز انتقام مادرم را

از دستهای عمه دستم را کشیدم

هرجور میشد از حرم بیرون دویدم

شکر خدا انگار به موقع رسیدم

چیزی نمانده بود جانت را بگیرد

میخواست خیلی زود جانت را بگیرد

از این طرف عمع صدایم کرد برگرد

از آن طرف دشمن تو را از پا درآورد

گفتم عمویم را نزن با نیزه نامرد

من آخرین یار عمو در کربلایم

دور

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:05
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

عمو حسین
مرا حساب نکردی؟پسر نمیخواهی؟

بگو ببینم عمو جان سپر نمیخواهی؟

چرا از اکبر و قاسم سوال پرسیدی؟

برای مرگ تو از من نظر نمیخواهی؟

خودت صدا زده ای: یاوری در اینجا نیست؟

هنوز مانده عمو یک نفر !نمیخواهی

سپر ندارم عمو ،سر که هست!بازو هست!

کبوترت شده ام بال و پر نمیخواهی

قبول دارم اگر زیر دست و پا هستم

ردم مکن، نکند دردسر نمیخواهی!

چنین که زود به گودال رفته ای پیداست

که رفتنی شدی یار سفر نمیخواهی؟

مخواه بعد تو بر عمه دردسر بدهم

عمو برای خودم بهترست ،سر بدهم!

از این طرف پسری میدوید در گودال

از آنطرف خودِ مادر رسید در گودال

رسید شمر و شکست استخوان عجیب این است

که روی سینه آقا پری

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:12
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دست در دستِ عمه اش بود و

دلش اما میانه ى گودال

دید با چشم خود که افتاده

تن ارباب تا شود پا مال

حرمله از همه جلو تر رفت

سر آن سر چقدر دعوا بود

شمر و خولى حریص تر بودند

حرف آنها به هم بفرما بود

دید کودک تمام واقعه را

خواست تا پر کشد به سوى عمو

عمه اش گفت:نه!عزیز دلم

جان تو هست آبروى عمو....

گفت:عمه!بدان که مى میرم

من بدون عمو نمى مانم

دست من را رها کن و بگذار

تا کنم جان فداى جانانم

آن تنى که به روى خاک افتاد

همه ى عشق و اعتبار من است

بعد بابا مرا پدر بوده

صاحب و صاحب اختیار من است

ناگهان دست عمه را وا کرد

پا برهنه...دوان دوان آمد

مات و مبهوت حال بد حالش

ضربه اى سوى او نشان

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:13
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نیزه ها نفست را بریده اند
میخواستم به جای پدر یاورت شوم

جای عمو به اشک غم آب آورت شوم

احلی من العسل نه فقط سهم قاسم است

بگذار تا عمو غزل دیگرت شوم

با بغض کوچه ها به هواخواهی امدم

میخواهم از خدا سپر حنجرت شوم

گودال مثل کوچه و شمشیر آتش است

وقتش شده فدای تو و مادرت شوم

دیدم که نیزه ها نفست را بریده اند

دیگر نشد به خیمه تماشاگرت شوم

هرگز مخواه بعد تو با چشم های خیس

من شاهد اسارت این خواهرت شوم

آغوش وا کن ای گل صد چاک زیر تیغ

تا زایر ضریح تن اطهرت شوم

دستم شکست و حرمله چشم انتظار من

بگذار تا شبیه علی اصغرت شوم

شاعر : حسن کردی

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:17
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

از سرور هر دو عالم نزد ما غم بهتر است
گريه بر تو از نماز نيمه شب هم بهتر است

واقعا اشك براى روضه چيز ديگرى است
در سلوك ما فرات از آب زمزم بهتر است

گريه هايم را بگيري بي گمان دق ميكنم
مردن از دنياى بي گريه برايم بهتر است

در جواب اینکه شأن گریه کن های تو چیست
از برای این سوال «الله اعلم» بهتر است

هر كه به جايي رسيد از نوكري تو رسيد
نوكري تو ز آقايي عالم بهتر است

نوحه دم داديم و با اين دم مسيحا دم شديم
از دم روح القدس واللهِ اين دم بهتر است

يازده ماه از خدا ماه شما را خواستيم
از تمام ماه ها ماه محرم بهتر است

رتبه پيرِغلامان تو نزد فاطمه است
چون غلامي شما با قامت خم بهتر است

انبيا در آخر خ

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:06
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ملائکه برات گریه‌ی مدام می‌کنند
برای روضه خوانی تو اهتمام می‌کنند

چقدر لقمه حلال وقف روضه میشود
چقدر خرج این محرم الحرام می‌کنند

چه مشکل است روضه‌ها برای یازده امام
چه آه و ناله‌ها برای یک امام می‌کنند

چه حیف عده ای برای جز تو گریه می‌کنند
چه حیف اشک‌های خویش را حرام می‌کنند

اساس روضه‌های تو حسین وحدت آور است
همه مذاهب جهان به تو سلام می‌کنند

در آن زمان اگر کسی به یاری تو برنخاست
در این زمان تمام مسلمین قیام می‌کنند

اگر تورا نداشتم که محترم نمی‌شدم
به احترام تو به من هم احترام می‌کنند

حسین جان! بقدر لحظه ای مرا رها نکن
اگر مرا رها کنی همه رهام می‌کنند

خوشابحال عده ای که از دو ماه قبل ا

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:09
• نوشته شده توسط
• ایدافیض