اشعار حضرت ابوالفضل العباس (ع)

آمد از چار طرف تیر چو باران سوی مشک پُر آب علمـدار
یک طرف دیدة نیـزه داران سوی مشک پُر آب علمـدار
یک طرف دیدة خیس یاران سوی مشک پُر آب علمـدار
مانده چشـم همه بیقراران سوی مشک پُر آب علمـدار
******
بر فـرس جا نمـوده ابالفضل
تـرک دریـا نمـوده ابالفضل
نام طفـلانِ عطشـاِن خیمـه
زیـب لـب ها نموده ابالفضل

مانـده صـاحب لوا زیر باران
دور او حلقـه بستـه سواران
دست و بازو قلم برده دندان
مشـک آبی به امّیـد یـاران

آمد از چار طرف تیر چو باران سوی مشک پُر آب علمـدار
******
نیـزه شـد همـدمِ دیـدة او
جـای دستـان پَـر چیـدة او
نـام اصغـر رقیـه سکینــه
روی لـب هایِ خشکیـدة او

از قفایش ستم با دو شمشیر
از تن ا

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چشمم از داغ علمدار جوان،تر شده است
بی ابالفضل،حرم بی کس و یاور شده است

آن علمدار رشیدی که غم از دل می برد
حال با قامت یک طفل برابر شده است

گر عبایی به حرم هست بیاور زینب
او پراکنده تر از قامت اکبر شده است

قسمتی از بدن درهم او را چیدم
تازه سقای حرم،چون علی اصغر شده است

زینبم بهر اسیری دگر آماده شوید
بین دشمن سخن از غارت معجر شده است

جان زهرا مکن اصرار چه دیدم،اما
با تو سر بسته بگویم که چه با سر شده است

بگمانم که سرش بر سر نی جا نشود
از تماشای سرش،خون دل مادر شده است
*******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج

• یکشنبه
• 3
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:12
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

ای علمدار رشیدم
رفتی ازغمت خمیدم
ازغصه ات هستم اگر در پیچ و تاب
دل نگرانم برای طفل رباب
ابوفاضل ایوفاضل ابوفاضل

سقای بی دست و سرم
برخیزو رو کن در حرم
ازجا برخیز تا نشده خیمه غارت
به ناموسم بعد از تو شود جسارت
ابوفاضل ایوفاضل ابوفاضل

تا که فرقت پاشیده شد
مغز سرت هم دیده شد
ای کاش سرت رو، روی نیزه ببندن
سرت از پهلو به نی بره میخندن
ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل
******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج

• شنبه
• 9
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:41
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

این جهان غیر از سرای آزمایش نیست نیست

شعر من تیغی برنده ست و گزارش نیست نیست

غیر تیر و تیغ و نیزه بر سر احقاق حق

زیر و رو کردم ولی راه گشایش نیست نیست

مرجع تقلید من تنها حسین بن علی ست

هر که باشد کربلایی اهل خواهش نیست نیست

دست رد بر سینه ی هرچه امان نامه زنم

تشنه ی جام بلا دنبال سازش نیست نیست

بهترین الگوی من در زندگی یعنی حسین

پس در این باره نیازی به پژوهش نیست نیست

کربلا باید کفن پوشید و از دنیا برید

عرصه ی کرب و بلا جای نمایش نیست نیست

به قتال فاطمیون بی جهت صف بسته اند

شیعیان را واهمه از تیر و ترکش نیست نیست

میشود روزی شهادت نامه ام امضا شود ؟

در مفاتیح دلم جز این نیایش نیس

• یکشنبه
• 10
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:52
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

علمدار علمدار ببین ز چشم خونبار
سکینه نوحه خوان شد عمو خدا نگهدار

امان ز سر بزیری
شده وقت اسیری

دگر راه ندارد به خیمه خواب راحت
پس از شهادت تو شود وقت اسارت

امان ز سربزیری
شده وقت اسیری

• یکشنبه
• 10
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:06
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

علقمه ای شاهد چشم تر من
کن مدارا با جسم برادر من
این که در خون طپیده
فرقش از هم دریده
خواب راحت ندیده اخا ابالفضل

نه تنی مانده از تو ای پاره بدن
نه سری تا بگیرم بر روی دامن
ای شکسته بال وپر
ای زهمه تشنه تر
زائرت گشته مادر اخا ابالفضل

یک طرف دست ویک سو افتاده علم
گریم از روز تو و از شام حرم
چشم تو را بسته تیر
تا نبینی به زنجیر
خواهرانت را اسیر اخا ابالفضل

• یکشنبه
• 10
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:09
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ای که تو ماه ام البنینی
از چه پر از خون روی زمینی
مظلوم اباالفضل (4)
********
در خاک و در خون افتاده هستت
بوسه بگیرم من از دو دستت
مظلوم اباالفضل (4)
********
دیدم خسوف ماه دل آرا
علقمه دارد با تو تماشا
مظلوم اباالفضل (4)
********
کشتی مرا ای ماه مدینه
چشم انتظارت باشد سکینه
مظلوم اباالفضل (4)
********
چون ابروی تو پشتم دو تا شد
پای حرامی در خیمه وا شد
مظلوم اباالفضل (4)
********
بگشا لبت را آب آور من
بگو تو با من از مادر من
مظلوم اباالفضل (4)
********
اشک تو راه صحرا گرفته
علقمه بوی زهرا گرفته
مظلوم اباالفضل (4)
********

• یکشنبه
• 10
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 20:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بـرادر تـا تـو را از دسـت دادم
دلـم را بـا عزایـت بَسـت دادم

غمـت را با غـم دیگـر عزیـزان
بـه آهِ سینـه ام پیـوسـت دادم

ای برادر جان از داغ هجرانت قامت شکستم وای قامت شکستم
با دوچشمی خون درکنار این نعشت نشستم بـر نعشت نشستم

نمی دانـی چگـونه با چه حـالی
به دستـانِ جدایت دسـت دادم

به چشمـانِ پُر از خونـت دوباره
دلی را کاینچنین بشکسـت دادم

شدم من بی برادر
پس از یار دلاور ندارم آب آور شدم بی یار و یاور
******
برادر جان برادر ، برادر ای برادر ای برادر ای برادر ای برادر

وفایـت در زبـانِ تشنـه دیـدم
جوابـت را به نـاز شسـت دادم

دلم گرم از وفایـت بود و جایـت
نویـدی بر گُل سـرمسـت دادم

ای برادر

• چهارشنبه
• 13
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 18:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عباس علمدارم تویی
سقـای دربـارم تویی
در کربـلا یـارم تویی
سـردارِ بر دارم تویی
******
یل پیکـارم امیر و سـردارم عباس من بیا
یار و سپه دارم ماه شب تارم عباس من بیا

عبـاس من ز نهـر علقمـه آب آور
بر جسم کودکان تشنه ام تاب آور
با عـزم خود دوباره گوهـر ناب آور

ای سـاقی دلاور آبی به خیمـه آور
آتش زده به سینه این درد غصـه آور

اصغر ز تشنگی دو دیده اش را بسته
آه رقیـه می رسـد عَمـُو پیـوسته
گشتـه سکینـه بر وفای تو وابسته

اصغر دو دیده بسته قلب رقیـه خسته
با یـاد تو سکینـه در خیمـه ها نشسته

عباس علمدارم تویی
******
یل پیکـارم امیر و سـردارم عباس من بیا
یار و سپه دارم ماه شب تارم عباس من بیا

عباس من

• چهارشنبه
• 13
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 18:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هرچند ساده قامت او تا نمیشد
اما حریف این کف و حورا نمیشد

تیر درون چشم خود را با تلاشش
میخواست بیرون آورد اما نمیشد

از شدت ضرب عمود از اسب افتاد
طوریکه دیگر از زمین هم پا نمیشد

سنگینی جسمش دلیل دیگری داشت
تیری دگر روی تن او جا نمیشد

شمشیرها وقتی به بالینش رسیدند
حتی شبیهش اکبر لیلا نمیشد

این دست و پای قطعه قطعه بر روی خاک
دیگر برای پیکرش اعضا نمیشد

آمد حسین او را ببوسد حیف حتی
یک جای سالم در تنش پیدا نمیشد

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از ازل یافت به نزدت همه دلها آرام.
هم چو مجنون که شود در بر لیلا آرام.

چشم بر هم زدنی گریه تبسم می شد.
روی زانوی تو دردانه ی بابا آرام.

شب قدری که علی صحبت عاشورا کرد.
از حضورت شده قدری دل مولا آرام.

دور، از چشم حرامی شب عاشورا بود.
با وجود تو دل خیمه ی طاها آرام.

به خدا حرف امان نامه روا، نیست که بود.
از وفا داری تو زینب کبری آرام.

گر نداد اذن جهادت، دلش از دیدارت.
می شود در دل این غربت صحرا آرام.

گرچه طوفانی غم سینه ی سنگینت بود.
مشک بر آب زدی شد دل دریا آرام.

دل میدان ز رجز خوانی دشمن غوغاست.
پا به میدان که زدی شد تب غوغا آرام.

وقت افتادنت از اسب پریشان بودی.
ولی آخر شدی از دیدن زهر

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تو گلبن ام البنینی
جان امیرالمؤمنینی
فدایی قرآن و دینی
مولی ابوفاضل اباالفضل۳

ای محور آل پیمبر
نور دل زهرا و حیدر
ای شافع صحرای محشر
مولی ابوفاضل اباالفضل۳

ام البنین را نور عینی
مولی علمدار حسینی
زینت بین الحرمینی
مولی ابوفاضل اباالفضل۳

سر تا به پا شورم و احساس
بر جان رسد عطر گل یاس
افتاده ام به یاد عباس
مولی ابوفاضل اباالفضل۳

تو باب حاجات جهانی
بر عاشقان آرام جانی
عموی صاحب الزمانی
مولی ابوفاضل اباالفضل۳

اسطوره ی مهر و وفایی
تو شیر بیشه ی ولایی
سقای دشت کربلایی
مولی ابوفاضل اباالفضل۳

همسنگر شاه شهیدان
فدایی عترت و قرآن
آب آور طفلان عطشان
مولی ابوفاضل اباالفضل۳

در کربلا شوری به پا شد
زم

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 16:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سرداروسقایم میرحرم پاشو
ببین زمین خورده بی تو علم پاشو
از خاک این صحرا یاور من برخیز
تو یک تنه هستی لشکر من،برخیز

نگه کن عباسم به حال زار من
با رفتنت خورده گره به کار من
از ضربه ی آهن دیدم گل یاسم
مغز سرت ریخته رو شونه عباسم

به اشک چشمانم یه عده می خندن
بعد تو دستای زینبو می بندن
ای یاروغمخوارم پاشو علمدارم
به فکر دردانه بر سر بازارم
******
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج

• جمعه
• 15
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 13:27
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

السلام ای سقا ای امیر دلها
سیدی به نفسی انت صاحب تاسوعا
دل در شور و زمزمه شد مادر تو فاطمه شد... وای وای وای
قبله دلها همه بر خاک در علقمه شد... وای وای وای
غریب مادر یا حسین
تا ابد علمداری تو میر و سالاری
هر بلایی می اید به جان خریداری
سردار صاحب علمی تو اقتدار حرمی... وای وای وای
با بودن تو ندارم در سینه ام درد و غمی... وای وای وای
غریب مادر یا حسین
رکن خیمه هایی تو مشگل گشایی تو
دست حیدر کرار به کربلایی تو
ای زاده ام بنین پور امیرالمومنین... وای وای وای
وقتی که شمشیر می زنی زیر پات می لرزه زمین... وای وای وای
غریب مادر یا حسین
دستت از بدن افتاد می زنم ز دل فریاد
پای جسم تو عباس حسین زپا افت

• یکشنبه
• 17
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ستون این لشگر امیر دلهایی
تو زاده ی حیدر عزیز زهرایی
مدد یابن امیرالمومنین
مدد ای زاده ی ام البنین
ثارالله ثارالله
همه لب تشنه تو هستی سقا
به تو دلگرمم نمایی غوغا
مدد یاعباس مدد یاعباس مدد یاعباس
اگر چه بی دستی ولی علمداری
برای من عباس همیشه تویاری
تویی پشت و پناه این خیام
روی شود کار حسین تمام
یاعباس یاعباس
مکن پشتم را تو خالی اینجا
شوم بعد از تو غریب و تنها
مدد یاعباس مدد یاعباس مدد یاعباس
میان راه من فتاده دستانت
نمانده چیزی از شکوه چشمانت
اخا ادرک اخا گفتی چرا
رسد بوی مدینه هر کجا
ببین زانو زدم بالا سرت
شده مادرم زهرا مادرت
بگو بابی حیاها چه کنم
شدم بی کس و تنها چه کنم
یا عباس یا عباس
به ق

• یکشنبه
• 17
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

میر لیشکر من سردار سپاهم
چون گل هر دو دستت افتاده به راهم
پشتم را شکستی ای دارو ندارم
بی تو من چگونه رو در خیمه ارم
واویلا واویلا
می خندد به اشکم بی رحمانه دشمن
تیر از دیده ی تو بیرون می کشم من
بی تو ای پناهم کار من تمام است
می گویم به زینب معجر بی دوام است
واویلا واویلا

• یکشنبه
• 17
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قربان تو و محکمهء عذرپذیرت
قربان تو و لطف و مَبرات کثیرت

ای حجت حق، درگذر از بندهء زارت
حالا که پشیمان شده این عبد حقیرت

خالی شده پیمانهء ما «أوْفِ لَنَا الْکَیْل»
ای یوسف زهرا نظری کن به فقیرت

هر لحظهء ما پر شده از عطر دعایت
الحق که تو هستی همه دَم، فاطمه‌سیرت

هرجا که رسیدیم فقط مدح تو گفتیم
بگذار بمانیم همان معرکه‌گیرت

«هرکس به کسی نازد وماهم به تو نازیم»
دلخوش به توایم و همه هستیم اسیرت

گفتیم بیا روضهء عباس گرفتیم
شاید که سوی خیمهء ما خورد مسیرت

ای مادر عباس اجازه بده یک بیت
ما روضه بخوانیم از آن کوه بصیرت

بی‌دست و پُر از تیر زبالای بلندی
افتاد زمین ام‌بنین، ماه منیرت

• یکشنبه
• 17
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 15:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هر که زند بی ریا وقت عبادت
چنگ توسل به دامان ابوالفضل

میرسد از درگه خالق یکتا
درد نهانش به درمان ابوالفضل

بوسه به دستش زده پنج امام از
روی ارادت به دوران ابوالفضل

شأن و مقامش نگنجد به دو عالم
جان دو عالم به قربان ابوالفضل

سینه هر کس که حق جوست در عالم
سوخته با عشق سوزان ابوالفضل

پر شود از عشق و احساس و ارادت
مکتب استاد عرفان ابوالفضل

در حرمش میشود بال ملائک
فر ش قدمهای مهمان ابوالفضل

شرط مسلمانیم این بود ای دوست
میسپرٌم جان به فرمان ابوالفضل

پای سگان بوسه میزد لب مجنون
من چه کنم بهر عنوان ابو الفضل

آمده در علقمه باسپهی بیش
لشگر دونان به میدان ابوالفضل

صولت بابش علی بار دگر شد
منظر چش

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اومدیم به بیت العباس
به حریمِ عشق و احساس
گاهی بوی سیب میپیچه
گاهی عطر و عنبر و یاس

اینجا بهتر از بهشته
زیر پامونه فرشته
آره قاطیه تو اینجا
هرکی خوبه هرکی زشته

دلامون به شور و شینه
أخه عشقمون حسینه
دیدن نام ابوالفظل
روی پرچم نور عینه

سینه میزنیم به یاده
اون که مادری نزاده
مثلشو تو کل عالم
اونی که باب مراده

دست هر چی عاشقه بست
مست اون ساقی بی دست
ما تو دنیا غم نداریم
تا غمش تو سینه مون هست

خاک درگه آقامون
اگه باشه طوطیامون
همه حوریارو نذر
چشامون میده خدامون

روز محشر بی قراریم
همه لنگن ما خماریم
تا بیاد عزیز زهرا
سر به زیر پاش بزاریم

قربون شأن و مقامش
مرغ دل اسیر دامش
براش هیچ فرقی نداره

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:
علمدار من/ پا شو تا گره نیفته در کار من
ندارم بدون تو دیگه چاره من/علمدار من

تمنای من/ دیگه قوتی نمونده تو پای من
داره میخنده عدو به اشکای من/تمنای من

پر و بالم!واسه چی بال و پرت شکسته؟
چقَدَر نیزه میون پیکرت شکسته
روی جسم تو رفتن و اومدن بمیرم
به سر تو عمود آهن زدن بمیرم
بند دوم:
قدم تا شده/چقده نیزه تو پیکرت جا شده
سر غارت تنت چه دعوا شده/قدم تا شده

پاشو لشکرم/ چه جوری بدون تو برم یاورم
چش به راهن واسه تو تموم حرم/پاشو لشکرم

پاشد یه یاعلی بگو غیرتی! بلند شو
جون مادر شده به هر زحمتی! بلند شو
تو بری روز من میشه مثل شب سیاه و
طمع کوفیا می افته به خیمه گاه و

بند سوم:
پناه حرم/ رحم

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

رفتی و نداره نفسم قدرت فریاد
دیدی که چکاری غم تو دست دلم داد
امید حرم رفت به باد وهمه دیدند
لرزید دلم تا علم از دوش تو افتاد

افتادن تو معنی کابوس حسینه
چشمای حرامی پی ناموس حسینه

ای ماه جبینم
زده داغه تو زمینم
با رفتن تو بی کس و بی یارترینم

ای شیر، یل من
قمر بی بدل من
افتاده تن بی رمقت تو بغل من

بند دوم

خیرات شده بین هیاهو بدن تو
میسوزه دلم لحظه ی پرپر زدن تو
انگار که تو مذهب این قوم ثوابه
بانیزه وشمشیر زدن روی تن تو

ای دلخوشی اهل حرم مشک تو عباس
خون شد جگر علقمه از اشک تو عباس

تقصیر نداری
که نشد آب بیاری
رفتی و نمونده به دلم صبر وقراری

ایکاش بدونی
که غمت کشته حسینو
خالی میکنه

• پنج شنبه
• 21
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عشق نكهت ز گلستان تودارد عباس
جلوه ازمهردرخشان توداردعباس

ادب وغيرت ومردي زازل تابه ابد
حيرت ازشوكت و ايمان توداردعباس

ابرازچشم تو آموخته باريدن را
آسمان چشم به چشمان توداردعباس

عشق وايمان وجوانمردي وايثاروشرف
تاابدتكيه به دستان توداردعباس

اي كه فرمانبرسالارشهيدان بودي
آسمان گوش به فرمان توداردعباس

شورايمان ومحّبت به حسين بن علي
ريشه درهستي ودرجان توداردعباس

شب عا شورچه گفتي توبه دشمن كه جهان
حيرت ازغيرت ووجدان توداردعباس

ساحل شط فرات ازغم توغرق غم است
علقمه نكهت هجران توداردعباس

آب گرطوف حريم توكندتا صف حشر
خجلتي ازلب عطشان توداردعباس

هرشهيدي كه سرازخاك لحدبردارد
حسرت اُز رتبه وعنوان

• جمعه
• 22
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 19:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ميان غُربت وغم بي برادرم كردند
كنارت ای گل پرپر چه پرپرم كردند

به جای آن كه رسد مرهمی به زخم دلم
چقـدر هلهله برديدة ترم كردند

كجاست دست علم گيرتو علمدارم
چه با اميروسپه دار لشگرم كردند

پس ازشهادت اكبر ،كنارپيكرتو
اسير پنجه ی درد مكررّم كردند

زبارداغ گرانت شكسته شدكمرم
به جسم پرپرتو چون برابرم كردند

نديده بود كسي اين چنين شكسته مرا
كنون نظر به دل درد پرورم كردند

همين كه چشم به چشم تودوختم ديدم
ميان موجه ی غم ها شناورم كردند

حضور فاطمه درعلقمه گواهی داد
كه خون به جان ودل پاك مادرم كردند

خلل نيافته ره درعقيده ام هرگز
اگرچه بعد تو بی يارو ياورم كردند

نوشت كلك «وفایی»كه باشهادت تو
شبيـه آي

• جمعه
• 22
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 19:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خیز و ببین که دیده پر آبه ابوفاضل
بعد از تو خیمه غرق عذابه ابوفاضل
دست رقیه ام به طنابه ابوفاضل
ناموس من رود به خرابه ابوفاضل
تو ز جا برخیز عباس امیر لشکر من
طاقت تازیانه نداره دختر من
ای علمدارم عباس ای سپهدارم عباس

تو مثل جون برایم عزیزی ابوفاضل
با یک اشاره ام تو بریزی ابوفاضل
ترسم ز خاک ها تو نخیزی ابوفاضل
آید پس از تو اسم کنیزی ابوفاضل
جون من از غم اومد تا که بر لب افتادی
تیر به چشم با صورت از رو مرکب افتادی
ای علمدارم عباس ای سپهدارم عباس

یکدم نگاه بر کمرم کن ابوفاضل
فکری به قلب شعله ورم کن ابوفاضل
رحمی به حال چشم ترم کن ابوفاضل
برخیزو رو به سوی حرم کن ابوفاضل
پاشو بنگر طفل من داره از غ

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:52
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

باشد سبب اگر دستم بوَد به سر
بی تو دگر حرم،افتاده در خطر
مثل تو یک شهید هرگز فدا نشد
ای وای من سرت بر نیزه جا نشد
یا ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل

بر خیمه ها رسد فریاد و ناله ام
دلواپسم برا گوش سه ساله ام
خیز ای دلاورم ای میرلشکرم
بعد از تو می رود خولی سوی حرم
یا ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل

تیر سه پر فرو رفته به چشم تو
پاشو که بنگرند کوفیا خشم تو
ای غیرت حرم در بین خیمه گاه
لرزه فتاده بر اطفال بی پناه
یا ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل
**********
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 13:07
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

آب آور را زدند ناله‌ای پیچید در خیمه که لشکر را زدند

در میانِ نخل‌ها دستها تا شد قَلَم گفتند حیدر را زدند

بازهم از پشتِ نخل حرمله یک چشم ، خولی چشمِ دیگر را زدند

خورد تا رویِ زمین دید بر دیوارِ کوچه رویِ مادر را زدند

تاکه کوتاهش کنند تیغ‌ها از سمتِ پا بدجور پیکر را زدند

یک نفر مو را گرفت یک تبر محکم به پایین آمد و سَر را زدند

آستین شد مویِ سر دزدهای قافله این‌بار معجر را زدند

رویِ تیغِ نیزه‌ها ابتدا عباس را و بعد اصغر را زدند

چند باری او فِتاد باز محکمتر به رویِ نیزه حنجر را زدند

بارِ دیگر سر نماند وای از پهلو نوکِ نیزه برادر را زدند

خواهرش با پارچه بست سر را تا نیاُفتد حیف خواهر را

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

زندگی برگشته؛ با هوی مسیحایی که نیست
آب، آورد از فراتِ خشک، سقایی که نیست

چشم‌هایش گرم شد؛ گهواره می‌خواهد چه کار ؟!
طفلکم خوابیده؛ روی دست بابایی که نیست

دوختم پیراهنِ یک‌سالگی را پیش پیش
دلخوشم امروز، با رویای فردایی که نیست

تا بغل وا می‌کنم؛ با شوق، سویم می‌دَود
ایستاده روی پای خویش، آن پایی که نیست

لای‌لایی؛ خنده؛ بابا گفتنش؛ یا گریه‌اش
گوش‌هایم پر شده با این صداهایی که نیست

باز هم باران گرفت و مشک‌هایم آب شد
از عطش می‌ترسم از روز مبادایی که نیست

اشک‌هایم رود‌ شد؛ تا که نمیرد ماهی‌ام
می‌رود این رود، در آغوشِ دریایی که نیست

هر شبم با فکر مادر بودنم سر می‌شود
خون شده چشمانم از کابوسِ

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 18:49
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

رسـیـد دسـتِ یـدُالـلـهـی عمــو تـــا آب
چـه حـرف هــا کـه نـزد دیـده ی عـمـو بـا آب

هـمـیـن کـه خـورد بـه آب فـرات دسـتِ عـمـو
هـزار مـرتـبـه بوسـیـد دسـتِ او را آب

کـنـارِ آب عـمـو تـشـنـه مـانـد امـا نه!
نـخـورد نهـرِ فـرات از گلـوی سقـا آب

میـانِ عـلقـمه افـتاد تـا که دسـتـانَش
بـه حـالِ حـضـرتِ دریـا گریـسـت حتی آب

بـه مـشـکِ مـاهِ بـنـی عـشـق تیــر زد دشمن
چکـیـد قـطـره به قـطـره بـه خـاکِ صـحرا آب

دریـد مَـشـکِ پُـراز آب و حـضـرتِ عبـاس
شـد از خـجـالـتِ روی حسیــنِ زهـرا آب

• دوشنبه
• 1
• مهر
• 1398
• ساعت
• 10:11
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

رسـیـد دسـتِ یـدُالـلـهـی عمــو تـــا آب
چـه حـرف هــا کـه نـزد دیـده ی عـمـو بـا آب

هـمـیـن کـه خـورد بـه آب فـرات دسـتِ عـمـو
هـزار مـرتـبـه بوسـیـد دسـتِ او را آب

کـنـارِ آب عـمـو تـشـنـه مـانـد امـا نه!
نـخـورد نهـرِ فـرات از گلـوی سقـا آب

میـانِ عـلقـمه افـتاد تـا که دسـتـانَش
بـه حـالِ حـضـرتِ دریـا گریـسـت حتی آب

بـه مـشـکِ مـاهِ بـنـی عـشـق تیــر زد دشمن
چکـیـد قـطـره به قـطـره بـه خـاکِ صـحرا آب

دریـد مَـشـکِ پُـراز آب و حـضـرتِ عبـاس
شـد از خـجـالـتِ روی حسیــنِ زهـرا آب

• دوشنبه
• 1
• مهر
• 1398
• ساعت
• 10:11
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

حلقه عشق ترک خورده نگین افتاده
سرو قامت بدنی بود ، چنین افتاده
هرکجا چشم دراین علقمه می اندازم
قطعه ای از پسر اُم بنین افتاده

• یکشنبه
• 14
• مهر
• 1398
• ساعت
• 18:57
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی