اشعار حضرت ابوالفضل العباس (ع)

دل اگر حیران است
وای ز بی برادری رفته عباسم
برادر دلاوری رفته عباسم
نمانده یار و یاوری رفته عباسم
نه ساقی و نه ساغری رفته عباسم
******
ای واویلا علمدارم چه شد ؟ صد واویلا سپهدارم چه شد ؟
ای واویلا مددکارم چه شد ؟ ای واویلا نگهدارم چه شد ؟
در دل دشت بلا بی کس و یاور شده ام
غم نشین غم عباس دلاور شده ام
اشک خونین به دو تا چشم ترم حلقه زده
در دل دجلة اندوه ، شناور شده ام
پیکر پارة سردار رشیدم دیدم
دیگر از جان خود و آب حرم ببریدم
حق گواهست که ندارم به سپاهم یاری
خندة تلخ عدو کرده بسی تهدیدم
وا...ی دل اگر حیران است
وا...ی دیده ام گریان است
آ...ه از غم عباس است
وای ز بی برادری رفته عباسم
******
ای وا

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:19
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

ای برادر آبی
اصغرم خفته به گهواره ندارد تابی ای برادر آبی
از عطش بین که نمانده به دو چشمش خوابی ای برادر آبی
******
ای برادر آبی مُردم از بی تابی
عشق این اصحابی به حرم میرابی
ای برادر برسان آب گلی احیا کن
کلبة شوق به گُلخانة دل برپا کن
بانگ عمو برسان آب ز هر سو بشنو
نقش عیسای مسیح در حرمم ایفا کن
تشنگی برده ز رخسار همه شادابی ای برادر آبی
اصغرم خفته به گهواره ندارد تابی ای برادر آبی
******
ای برادر آبی مُردم از بی تابی
عشق این اصحابی به حرم میرابی
مشک بردار و به علقم رو کن آب آور
بهر طفلان حرم این گهر ناب آور
جرعه ای بر لب خشکیدة اصغر برسان
بر تن نازک این طفل حزین تاب آور
از عطش بین که نمانده

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:38
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

صف محشر
فـریـاد از آن زمـان که ابالفضـل بـاوفـا دستان بریـده در صـف محشـر قـدم زند
هر شیعه ای که در دو جهان پیرو علیست با شور و هلهله صـف محشـر به هـم زند
بـال مـلائکـه شـده جـای دو دسـت او جنّ و ملک به عشـق و وفایش قسـم زند
گر پیـش دیـدة همـه پرتـو فشـان شود هم مـدح او کـلام عـرب ، هم عجـم زند
زخم سـر و تنش چو عیان می شود به ما خنجـر دوبـاره زخـم کهن در شکـم زند
هرسو نظـر کنی همه در بُهـت و حیرتنـد بـاز هیئتـی به پـا شـود و طبـل غـم زند
هیئت ، چه هیئتی به وسعـت سرای عشق بـا نوحـه روی سینـه دو دسـت الـم زند
بـا یـاد نیـنـوا و علمــدار تشـنــه لـب هر سینـه زن دوباره به دوشش علـم زند
قیامتـی به

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 04:58
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

سقّا تو کجایی

فریاد عطش عطش بلند است ، سقّا تو کجایی
غم تشنه لبان را به کمند است ، سقّا تو کجایی
هر خیمه در آماج گزند است ، سقّا تو کجایی
شش ماهه از این غصّه نَژند است ، سقّا تو کجایی
******
فریاد عطش به آسمان رفته
تاب از بدنِ تشنه لبان رفته
ای ساقی گلخانه کجایی تو؟
هر غنچه به دیدار خزان رفته
هر تشنه لبی مشک تو می جویَد
با العطشش نام تو می گویَد
شد خیمة میرآب حرم خالی
خونابة دل چشم تو می شویَد
غم تشنه لبان را به کمند است ، سقّا تو کجایی
فریاد عطش عطش بلند است ، سقّا تو کجایی
******
نامت شده هم قافیة احساس
دل ها به غم دوریِ تو حساس
هر دیده به دنبال تو می گردد
گلبانگ حرم ، گشته عمو عباس
گرما شد

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 08:14
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

آب به دوشم
آب به دوشم امّا آب ننوشم
تشنه بکوشم امّا آب ننوشم
غرق خروشم امّا آب ننوشم
******
مشک پُر آبی دارم به روی دوشم
تشنة آبم اما نمی ننوشم
برای لب های خشک تشنه کامان
بر سر پیمان تا پای جان بکوشم
بانگ عطش های صغیران چو شنیدم
هر که به دنبال نمی آب بدیدم
با دل خود عهد ببستم که ننوشم
آب روان تا به حرمگاه نرسیدم
ساقی عطشانم من یاد صغیرانم من
گر بدهم جانم را بر سر پیمانم من
آب به دوشم امّا آب ننوشم
******
سوزعطش برده قرار همه یاران
تاب و توان از دل آن لاله عذاران
کوشش من بُردن این مشک پُرآب است
گر بشوم مَسلخ تیر نیزه داران
یاد علی بر جگرم شعله نشانَد
توسن اندوه به دل خسته دوانَد
آب روان را بِبر

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 08:59
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

آب به دوشم
آب به دوشم امّا آب ننوشم
تشنه بکوشم امّا آب ننوشم
غرق خروشم امّا آب ننوشم
******
مشک پُر آبی دارم به روی دوشم
تشنة آبم اما نمی ننوشم
برای لب های خشک تشنه کامان
بر سر پیمان تا پای جان بکوشم
بانگ عطش های صغیران چو شنیدم
هر که به دنبال نمی آب بدیدم
با دل خود عهد ببستم که ننوشم
آب روان تا به حرمگاه نرسیدم
ساقی عطشانم من یاد صغیرانم من
گر بدهم جانم را بر سر پیمانم من
آب به دوشم امّا آب ننوشم
******
سوزعطش برده قرار همه یاران
تاب و توان از دل آن لاله عذاران
کوشش من بُردن این مشک پُرآب است
گر بشوم مَسلخ تیر نیزه داران
یاد علی بر جگرم شعله نشانَد
توسن اندوه به دل خسته دوانَد
آب روان را بِبر

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:36
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بر نعش ابالفضل
بر نعش ابالفضل امیر لشکر من بشكست كمر من
آه از لب آن کودک عطشان به بر من بشكست كمر من
ای دل بشنو این سخن پر شرر من بشكست كمر من
******
تا میر علمدار حرم غرق به خون شد
بی دست و لوا بر سر خاشاک نگون شد
جان از تن بشکسته دگرباره برون شد
گویی که نشست تیر جفا روی پر من بشكست كمر من
بر نعش ابالفضل امیر لشکر من بشكست كمر من
******
بر نعش دو صد پارة یارم بنشستم
با دیدن بی دستی عباس شکستم
دستی به تنش نیست دهد دست به دستم
گوئی که بیفتاده دو دست پیکر من بشكست كمر من
بر نعش ابالفضل امیر لشکر من بشكست كمر من
******
دیدم به دو چشمش بنشسته نِی بیداد
بشکسته جبینش ز دم ضربت فولاد
این لحظه بشد فرق

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:53
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

دلاور من
ای علـمـدارِ دلاور من
نشـود داغِ تو بـاور من
ای عـزیزِ حـیّ داور من
خفته ای در خاک و خون برابر من
تشنـه لـب در کـربــلا برادر من
یل بی دستم ، گل سرمستم ، به تو دل بستم
به خدا عباس ، بی تو شکستم بی تو شکستم
تو را دیدم به ساحل غرق خونی
شکستـه سربه خاک غم نگونی
نـداری نقطه ای سالـم به پیکر
مثــال لالــه هــای واژگـونی
تو را دیدم به ساحل فتــاده در مقـابل
جدا دیدم دو دستت کشیـدم آهی از دل
لـب خشکیـده ات دیـدم برادر
به اشـک دیـده بوسیـدم برادر
خجـل از روی ماهـت گشتم امّا
وفـایــت را پسـنـدیـدم برادر
ای علمـدارم نـازنین یـارم
بی تو غمبـارم عبّـاس عبّـاس
ای علـمـدارِ دلاور من
به قـدّ و قـامت

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 05:18
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

زمزمه حضرت عباس ع
(بند۱)
ریخت از مشکت آب٬ رقیه(س) بیتاب
عمو أبالفضل(ع) و میخواد و نمیخواد آب
افتاادی روو خاک٬ بمیرم برات
اومدم و تو هم برادرت رو دریاب
زانو زدم پیشت٬ چقدر میلرزی توو دستم
إنکسرَ ظهری شکسته پیشونیت؛ شکستم
بمون ابالفضل(ع)...
(بند۲)
شلووغه دورت٬ نیزه می باره
برایِ کشتنت گرفتن استخاره
کااش نمی دیدم٬ بریده دستات
افتاده رو خاک و نمونده راه چاره
با صورت افتادی یه عده می خندن! بمیرم
تنت پُرِ تیره٬ چجوری آغوشت بگیرم
برادرِ من...
(بند۳)
دارم می میرم٬ ریختنت زمین
چشماتو وا کن و فقط اشکم و ببین
نفس کم داری٬ ای وای ابالفضل(ع)
سخته چقد برام لحظه های آخرین
چشمات داره میره٬ نمیره از یادم نگاهت

• شنبه
• 1
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:47
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

سینه زن عمه ی ساداتیم

گریه کنای روضه ی گودال

نوکر دربار ابالفضلیم

از سمت نوکری مون خوشحال

آرزومونه همگی باشیم

کرببلا از کرم زینب

به اذن ماه علقمه باشیم

مدافعان حرم زینب

چه حالی داره این احساس

شب تاسوعا تو حرم عباس

ابوفاضل

معنی مردی و وفاداری

معدن جود و بخشش و بذله

داروندار زینب کبری

ماه دو عالمه اباالفضله

ثانی حیدری تو ولله ِ

ای پسر شیر نر خیبر

جون تموم ما فدای تو

ای قمر عشیره حیدر

تو ماه عالمین هستی

علمدار لشکر حسین هستی

ابوفاضل

خشم خدا تو چشاته اما

پیش رقیه اوج احساسی

ای همه ی هستی ثارالله

دوستت دارم حضرت عباسی

حسینه عشق همه ی عالم

یگانه ای و عشق عشقی تو

مدافعان ح

• یکشنبه
• 2
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:33
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

شور
ای یار ای یار ای یار عباس یابن الکرار
سید و سرداری میر و سپه داری
قمر بنی هاشم به چه علمداری
شهیدامون مریداتن دم اخر رو دستاتن
بیاد ای کاش همون دم که سر مارم تو برداری
عاشق و مواجم عشق تو شد تاجم
ای همه خوبی من به تو محتاجم
همه دردا دوا میشن همه حاجت روا میشن
با دست تو تو اون دنیا حسینی ها سوا میشن
زلف محنایی غوث اغثنایی
اوج معانی عالم معنایی
ابالفضلی دلش دریاست
ابالفضلی سرش بالاست
صدای قلب ما اینه سلام الله علی العباس

دانلود سبک

• سه شنبه
• 4
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:51
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

شور
ای سرو همیشه راست قامت
وی سایۀ قامتت قیامت
عبدی و خدا خصائلی تو
عباس و ابوالفضائلی تو
ای سینۀ عشق داغدارت
وی قلب وصال بی قرارت
خون تو به عشق آبرو داد
رخسار جهاد را وضو داد
عباس کیست کعبه دل قبله ولاست
عباس شمع جمع شهیدان کربلاست
عباس نور دیده اولاد مصطفاست
عباس شیر بیشه سر سبز نینواست
عباس اب شد ز عطش اب را نخواست
الدخیل یا کفیل الزینب
*************
ای روی تو ماه آل هاشم
ای پشت و پناه آل هاشم
سردار سپاه آل هاشم
سردار سپاه و مشک بر دوش
تاریخ کجا کند فراموش
ای سایۀ قامتت رشادت
افتاده به مقدمت سیادت
بگرفته برادرت در آغوش
هنگام ولادت و شهادت
عباس گفت جام عطش آبروی ماست
عباس قد،برای شهادت نموده

• سه شنبه
• 4
• مهر
• 1396
• ساعت
• 05:45
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

تو دلا غوغا میکنه ذکر اباالفضل
چه شوری برپا میکنه ذکر اباالفضل
چشارو دریا میکنه ذکر اباالفضل

فدای ساقی حرم
که یک تنه سپاهیه
هرکسی عاشقش باشه
تازینبیه راهیه

مشکل گشایی یاابالفضل
امید مایی یااباالفضل
سخته جدایی یااباالفضل
عشق خدایی یااباالفضل

مدد(۲)یاقمرالعشیره

به هم میریزه عالمو ذکر اباالفضل
شده خوشیه حالمو ذکر اباالفضل
خورده پای حوالمو ذکر اباالفضل

نگام کنی برام بسه
زندگیمو زر میگیره
دعا فقط تو حرمت
با چشمای تر میگیره

تموم هستم یااباالفضل
من دیگه خستم یااباالفضل
میگیری دستم یااباالفضل
توبه شکستم یااباالفضل

مدد(۲)یاقمرالعشیره

پیمان امجدی عبدالحیدر

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 5
• مهر
• 1396
• ساعت
• 20:06
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

از بس که در فنون نظامی تو محشری
در وقت جنگ یک تنه عباس لشکری
با این قد بلند و تماشایی و رشید
انگار جمع حمزه ای و مالک اشتری
سردار بی بدیل حسینی به کربلا
بعد از تو باب گشته به دنیا دلاوری
ای معدن شجاعت و غیرت در این نبرد
جان میدهی و در عوضش عشق میخری
داده علم به دست توانای تو حسین
زیرا تو افریده شدی بهر سروری
بر شانه بلند تو زد بوسه افتاب
داری به مهر و افتاب یقینا تو برتری
تو نور چشم خواهری و جان مرتضی
دل برده ای ز فاطمه از بس که دلبری
زیبایی تو را چه بگویم خدای حسین
از هر چه افریده خدا دلربا تری
از دور لرزه بر تن دشمن فکنده ای
وقتی که راه میروی انگار حیدری
******

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 6
• مهر
• 1396
• ساعت
• 05:09
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

نفسی امون نمیدن / برسه به خیمه آبی
من و مشک خالی از آب/ چه غمی چه اضطرابی
لب خشک علی اصغر
دوباره جلوی چشامه
ولی از پا نمی شینم
که خون علی تو رگامه
دل رقیه / اسیر اشک و آهه
به اهل خیمه / بگو عمو تو راهه
ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل یا عباس
می رسم به خیمه کم کم / اگه نیزه ها بذارن
لاله های تشنه ی من/ دیگه طاقتی ندارن
خداحافظ حسین من
رسیده نفسم به آخر
به دستم مشک بی آبه
شکسته دلم ای برادر
تمام جانم / فدای تو حسینم
دلم گرفته / برای تو حسینم
ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل یا عباس

شاعر : وحید نادری

دانلود سبک

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 07:37
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بی تو به خیمه رفتنِ من اولین غم است

حال رقیه ام ز غمت دومین غم است

اینها به یک کنار ، نوامیس ، بعد تو

بی پشت و بی پناه بمانند ، این غم است

امروز غم زیاد نصیبم شده ولی

آنکه شکسته این کمرم را همین غم است

اینکه پس از تو سمت حرم هجمه می برند

یک بار از یسار و سپس از یمین غم است

ضربه زیاد خورده ای و بین این همه

این که شکافته سر تو تا جبین غم است

زهرا که بر غم تو ز نزدیک گریه کرد

از داغ تو خبر شود ام البنین غم است

هنگام آمدن طرفت دیدنِ دو دست

در خاک و خون کنار علم بر زمین غم است

از روی نیزه اینکه ببینیم ما دو تا

سیلی خورَند اهل حرم بدترین غم است

توهین شمر و حرمله جای خودش ولی

والله ض

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:39
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

رفته امیر لشکرش را پس بگیرد

از کوفیان آب آورش را پس بگیرد

رفته بگوید تشنگی ها برطرف شد

تا حرف های دخترش را پس بگیرد

یک دستش اکبر بود که کشتند او را

باید که دست دیگرش را پس بگیرد

از مشک باید آبروی رفته اش را

از تیر ها چشم ترش را پس بگیرد

زینب پریشان است , بی دستان عباس

حالا چگونه معجرش را پس بگیرد ؟

حمید رضا محسنات

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:42
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

دیگر میان خیمه صفایی نمانده است

جز حال گریه حال و هوایی نمانده است

از صبح تا غروب صدایم گرفته است

دیگر برام سوز صدایی نمانده است

دار و ندار من همه با هم فدا شدند

دیگر برای خیمه، فدایی نمانده است

درمانده ام، کنار تنت گریه می کنم

قدم شکسته است... عصایی نمانده است

باید چه کرد با بدن پاره پاره ات

وقتی میان خیمه عبایی نمانده است

بی شرم ها کنار تو حرف از چه می زنند؟!

در فکر غارت اند، حیایی نمانده است

از بس که تیرها بدنت را گرفته اند

یک جا برای بوسه، خدایی نمانده است

اصلا چگونه من به سکینه خبر دهم

دیگر عموی عقده گشایی نمانده است

عباس جان همیشه علمدار من شدی

هر کس شهید شد تو مددکار من

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

یا والقمر! والشمس! مزمّل! اباالفضل!

ای قبله گاه شاعر بیدل اباالفضل!

الفاظ موج و، دامنت ساحل اباالفضل!

یا دائم الفضلِ علی السائل اباالفضل!

تو صاحبم هستی و من تنها رعیت

پابوسی ات را کرده ام با شعر نیت

ای حضرت عیسی مسیح ارمنی ها

ای دستهایت دستگیر اهل معنا

یا کاشف الکرب تمام اهل دنیا

یا عَمّی العباسِ فرزندان زهرا

ای رب این پیمانه ها، باب الحوائج

ای پیر سقاخانه ها، باب الحوائج

تندیس تقوا و وقار و استقامت

ای برگه ی سبز عبور از قیامت

دست بلند توست، اسباب شفاعت

آری قسیم النار و الجنه، نگاهت

جاری ز سر انگشت تو آب حیات است

بوسه زدن بر دست تو از واجبات است

این پینه ی پیشانی تو یادگاریست

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:48
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

غصه تنها رفته با اندوه و غم برگشته است

تا که از عباس، دستان قلم برگشته است

دم به نام نامی عباس پایین رفته و

در حقیقت بازدم نه، باز ،دَم برگشته است

از حرم برگشتگان را کار چندان سخت نیست

سخت، کار ما بود کز ما حرم برگشته است

سر به هم آورده دیدم بچه ها را در حرم

زود فهمیدم که چیزی چون عَلَم برگشته است

زود فهمیدم که از عباس و از مشک و عَلَم

لااقل از این سه تا یک چیز کم برگشته است

تیر باران می شود در دادگاه آب، چون

جای شب در روز ماهِ متهم برگشته است

آمده یک راست بر قلب رقیه خورده است

از تنش تیری که با زور قسم برگشته است

ارباً اربا یعنی این که در تمام طول راه

یک نفر انگار که هم رفته هم

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:49
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

نه دستى از تن سقا مى افتاد

نه اشك و آه و ناله كار ما بود

على اصغر دیگه گریه نمى كرد

اگه نهرى میون خیمه ها بود

كسى به اشك مون خنده نمى كرد

سرت سر به سر نیزه نمى ذاشت

اگه بودى، دیگه بابا حسینم

عمود خیمه مون و برنمى داشت

به عمه زینب انقد سخت نمى گذشت

دلش رو غصه و ماتم نمى برد

آره من خوب مى دونم عموجون

اگه بودى كسى سیلى نمى خورد

روى نى ها نمى رفتى عزیزم

الان این قدر دور از ما نبودى

كسى توو علقمه چشمت نمى زد

اگه تو این همه زیبا نبودى

ولى افسوس داغ دورى تو

باید روى دل تنگم بمونه

بابام میگفت : حتما حكمتیه

خدا هر چى اراده كرده، اونه

سراغت رو كه از عمه میگیرم

اونم میگه تورو جایى ند

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

وای از آن تیغ که بر بال و پرش خورد

چند قدم بعد به بال دگرش خورد

وای از آن لحظه ای که در دل میدان

تیر سه شعبه به ساحت بصرش خورد

این همه پَر در حوالی کمرش ماند

بس که سر تیرها بر کمرش خورد

آبرویش قطره قطره روی زمین ریخت

تیر، همین که به مشکِ شعله ورش خورد

خون به دل اهل آسمان و زمین کرد

ضرب عمودی که از قفا به سرش خورد

از روی زین بر زمینِ داغ بیابان

پیکر بی دست و جسم محتضرش خورد

در وسط گرد و خاک علقمه، ناگاه

نیزه ی یک نیزه دار بر جگرش خورد

**

وای ز شام و دمی که تیزی سنگی

بر روی نیزه به رأس مختصرش خورد

شاعر : محمد جواد شیرازی

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:52
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ماه، می گویند پشت ابر پنهان می شود

ماهت ای بانو شبی بر نیزه تابان می شود

مادر سقا ! اگر باران نمی بارد چه باک

آب، درس اول ما در دبستان می شود

دامنت عباس پرور شد تعجب هم نداشت

مور هم باشد کنار تو سلیمان می شود

در عرب را که نمی دانم ولی ام البنین!

هرچه ایرانی است با عباس سلمان می شود

می کند فرزندت ای بانو مگر پیغمبری

ارمنی هم روز تاسوعا مسلمان می شود

خانه ی عباس تو دارالشفای دردهاست

درد بی درمان هم اینجا زود درمان می شود

شاعر : محسن ناصحی

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:54
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

شروع می شود این شعر کم کم از چشمش

کسی که نیست دو ابروی او کم از چشمش

کسی که در وسط پلک گل به وقت سحر

گرفته الگوی تذهیب شبنم از چشمش

به جنگ اوست که دشمن دوبار می ترسد

هم از دلیری ابروی او هم از چشمش

گذاشت بر بدن رود زخم از دستش

گذاشت بر جگر آب مرهم از چشمش

سپیدتر شده شعبان به خاطر رویش

سیاه تر شده ماه محرم از چشمش

چکیده گریه کاتب به صفحه هرجا که

نوشته مقتل ابن مقرم از چشمش

شاعر : مهدی رحیمی

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:59
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بیرون نکش از جای خودش تیغ دو دم را

عباس فقط باش و نگهدار علم را

ای پشت و پناه همه برگرد به خیمه

برگرد و نکن خون جگر اهل حرم را

آرام تر ای ماه از این منظره بگذر

تا سیر تماشا کنم این چند قدم را

بعد از تو امیدم به کسی نیست مبادا

تنها بگذاری من و این قامت خم را"

شاعر دوسه بیت است که چیزی ننوشته

ماندست که باید چه کند اینهمه غم را.؟

"عباس لب خشک ولی دست پر آمد

شاعر به خودش آمد و برداشت قلم را

یک دست تو مشک است و به یک دست تو شمشیر

بگذار ببینند کرم را و جنم را

مثل تو کسی نیست اگر هرچه بگردیم

تاریخ جهان را و عرب را و عجم را

"ما زنده به آنیم که آرام نگیریم"

ای قوم به آخر برسانید ستم را

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:02
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

آیین وفا سرشته ی عباس است

آیات ادب نوشته ی عباس است

حاجت مَطَلب ز غیر عباس، دلا

دلجویی خلق رشته ی عباس است

***

هرجا سخن از عشق و غم و احساس است

کار دل نکته دان بسی حساس است

در کار دلی گر، گره کور افتاد

وا کردن آن تخصص عباس است

***

ما اهل وفا ترک تعصب نکنیم

هیهات اگر قصد تقرب نکنیم

یک روضه ی عباس اگر نذر کنیم

گر مرده شود زنده، تعجب نکنیم

شاعر : سید محمد میرهاشمی

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:03
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

عمود خوردی و سرو و صنوبرم پاشید
صدا زدی که بیا کاسه ی سرم پاشید

همینکه تا برسم قطعه قطعه ات کردند
قد بلند امیر دلاورم پاشید

کنار علقمه تا لشگر کمانداران
تورا به نخل که بستند لشگرم پاشید

چهار هزار کماندار پیش چشمانم
چقدر تیر به جسم برادرم پاشید

دم وداع که رفتی ز خیمه پشت سرت
دو کاسه گریه ی افسوس دخترم پاشید

همینکه دست تو بر روی خاکها افتاد
به دست حرمله حلقوم اصغرم پاشید

رقیه فاتحه ی گوشواره اش را خواند
خبر رسید که افتاده ای "حرم" پاشید

عليِّ اکبر من... قاسم ام... ابالفضلم...
برای حفط النگوی خواهرم پا، شید

پس از تو امنیت یک قبیله در خطر است
کفیل زینب کبری ، "عقیله" در خطر است

شاعر : رضا

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:05
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ای سید مظلومان داد از غم سقایی

افتاده ز کف پرچم "وقت است که باز آیی"

فرق من و تو ای شاه از خاک بود تا ماه

من نوکر زهرایم، تو زاده ی زهرایی

با قامت خم زهرا آمد به برم اما

"رخساره به کس ننمود" آن عصمت کبرایی

دیدم لکه روی ماه... تیری برسید از راه

شد دیده بحمدالله محروم ز بینایی

من ساقی سرمستم بی بالم و بی دستم

"دریاب ضعیفان را در وقت توانایی"

از دست خزان فریاد سرو تو ز پا افتاد

"شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی"

گفتی نزنم شمشیر بر شیر زدی زنجیر

"لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی"

مشتاق حبیبم من مظلوم و غریبم من

یاد تو مرا مونس "در گوشه ی تنهایی"

گر تشنه و بی آبم از عشق تو بی تاب

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:06
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ساقی تشنه لبان گو چه شده ساغر تو

اینهمه تیر چرا مانده به دور و برتو

تیرهای همه ی حرمله ها خرج تو شد

شده اندازه ی قاسم همه ی پیکر تو

خیزو نگذار بخندند به حالم عباس

همه گفتند به من،ریخت به هم لشگر تو

اینچنینی که سرت ریخته از هم عباس

بیم دارم که سر نی نشود جا سر تو

خیز تا پای حرامی به حرم وا نشود

ترسم آن است که از دست رود خواهر تو

غیرت الله ببین صحبت سوغات شده

چشمها سوی حرم کو غضب حیدر تو

قسمتی از بدنت قسمت سر نیزه شده

خوب شد نیست ببیند بدنت مادر تو

محمود اسدی

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:10
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

مثل آشوبی که یک توفان به دریا می دهد
درد، گاهی شکل زیبایی به دنیا می دهد

ابرها را می برد تا سینه ی دریا ولی
حسرت یک قطره باران را به صحرا می دهد

عشق با هفتاد خوانش امتحانت می کند
سنگ هم باشی خودش را در دلت جا می دهد

یک نفر مثل تو عهدش را به آخر می برد
یک نفر در ابتدای ماجرا وا می دهد

از همان اول تو "تنها مرد میدان" بوده ای!
عشق کاری دست آدم های "تنها" می دهد

مادرت از غربت این روزها کم می کند
یک پسر مثل تو را وقتی به زهرا می دهد

می روی و اسب ها از دلهره رم می کنند
دشت امشب یک نفس بوی خدا را می دهد

آن خدایی که زمانی تشنگی را آفرید
غیرت و مردانگی را هم به سقا می دهد!

رویا باقری

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:10
• نوشته شده توسط
• ایدافیض