شعر امام زمان (عج)

نشسته ام به راه تو ، امیر تکسوار من
بیا که واقعی شود ، به مقدمت بهار من

شکسته قلب ندبه و ، سمات جمعه های ما
به صبح و شام پر غمت ، سلام گریه دارمن

نه کارِ خیر بی ریا ، نه قلب صاف با صفا
تو واقفی همیشه بر ، گناه بی شمار من

رسانده روزی مرا ، دو چشم رازق شما
همان دو چشم گریه کن ، برای حال زار من

به هر که دل سپرده ام ، به درد تو نخورده ام
کشیده ایی به شانه ات ، همیشه جور و بار من

نگاهی از کرم نما ، به این گدای مبتلا
که گوشه چشم تو بود ، امید روزگار من

نوشته بین دفترم ، فقط حرم فقط حرم
حرم بود قرارِ این ، سینه ی بی قرار من

همین دوقطره اشک و این ، دل شکسته و حزین
میان روضه ها شده ، تمام اعتبار من

****

بخوان تو از مصیبتِ غریبی و اسارتِ ...
...سه ساله ایی که ناله زد: عزیزِ نی سوارمن ...

...مسافرم خوش آمدی ، عجب به ما سری زدی
قدم گذاشتی پدر ، به این دو چشم تارمن

ببین شده غذای هر ، سه وعده ام فقط کتک
شکسته کل پیکرِ ، شبیه لاله زارِ من

نگو خبر نداری از ، جسارت عدو به من ...
...کشیده معجر مرا ... کشیده گوشوار من

درآرزوی بوسه و ، نوازش توام پدر
بدون پیکر و لبت ، رسیده ایی کنار من ؟!

• سه شنبه
• 18
• مهر
• 1402
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

حضرت قبله ی محراب ، ندیدیم تو را
سایه ات بر سر احباب ندیدیم تو را

اشکِ از دوری تو مایه تطهیر دل است
آبرو بخش گُل و آب ندیدیم تورا

رود جاری خداوند! کجایی ؟ بی تو
دل ما ها شده مرداب ، ندیدیم تورا

لاله با یاد رخت خونجگر صحراهاست
آرزوی دل بی تاب ندیدیم تورا

خوشبحال دل آنها که تو را می بینند
بین بیداری و در خواب ندیدیم تورا

چشم و دل سیرم ازین مردم دنیا ، تنها
شده این غصه به دل قاب : ندیدیم تورا

ما ندیده شده دلبسته ی چشمت ... از بس
عشق دلخواهی و نایاب ندیدیم تورا

سامرا وقت غروبش که رسیدیم آنجا
آمده تا خود سرداب ندیدیم تو را

کربلا بود و دوباره شب جمعه ، افسوس
دور شش گوشه ی ارباب ندیدیم تورا

• سه شنبه
• 18
• مهر
• 1402
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

فصل بهار و سبزه و سنبل رسیده
بر شاخسار عاطفه صد گل رسیده
از بین بستان نغمه ی بلبل رسیده
آری قیامت را کنون سَمبُل رسیده
جاری شده شور قیامت بین عالم
شوری به دل دارم بهاری گشته حالم

اصل بهار آمد نگار آمد بیایید
بر سینه ی خسته قرار آمد بیایید
ای عاشقان آن تکسوار آمد بیایید
حیدر رسیده ذوالفقار آمد بیایید
رویش نبی خویش علی زهرا خصایل
باشد تمام خوبی و جمع فضایل

او می رسد درد بشر درمان بگیرد
این غربت و این غصه ها پایان بگیرد
ویرانی کل جهان سامان بگیرد
دین خدا از یک دم او جان بگیرد
شکر خدا ما وارثان عاشقانیم
چشم انتظار دولت صاحب زمانیم

بر تشنگان معرفت دریای آب است
او بر ستمکاران این عالم عذاب است
لطفش به مظلومان دنیا بی حساب است
این الحسن ، این الحسینم را جواب است
لیلای شب‌های بلند بی قراری
از حال مجنونت خبر داری ، نداری؟

باران رحمت بر بیابان خواهد آمد
بر پیکر بی جان ما جان خواهد آمد
سامان دلهای پریشان خواهد آمد
مرد خدا منجی انسان خواهد آمد
عطر بهار این زمستان خواهد آمد
( او با سپاهی از شهیدان خواهد آمد )

گفتم شهیدان آه سینه شعله ور شد
هرچند آهم از گناهم بی اثر شد
سهم دل جامانده ام خون جگر شد
حسرت برایم آرزوی یک سفر شد
آری سفر در موج خون اینگونه خوب است
همزاد و همراه جنون اینگونه خوب است

ای خوش به احوال فدایی های راهش
دلداده های کعبه ی خال سیاهش
آن کشته های سر بدار بی گناهش
یاران یار و پارکابان سپاهش
یاد خمینی و شهیدان و رفیقان
یاد سلیمانی کنم در این بهاران

رفتند یاران تا که ما برجا بمانیم
باید وصیت نامه هاشان را بخوانیم
حالا که تبیین است جهاد ما ، برآنیم
این جمله را بر گوش عالم می رسانیم :
این انقلاب آخر رسد بر صاحب آن
بر مهدی صاحب زمان مولای دوران

میدان جنگ ما دگر در بین خانه است
حالا سلاح دشمنان ما رسانه است
تحریم بدخواهان تماماً یک بهانه است
کار و تلاش اقتصادی ... عارفانه است
دشمن نشانه رفته دین و نانمان را
از ما نگیرد غیرت و ایمانمان را

لعنت به آمریکا و بر آل سعودش
بر صهیونیست و بر وجود بی وجودش
بر آنکه جز شر و تباهی نیست سودش؟
ننگ است و نیرنگ است کل تار و پودش
با قاتل سردار ما سازش نه هرگز
دشمن ببیند روی آرامش نه هرگز

ما با ولایت تا شهادت بی‌قراریم
ما مردمان با وفای این دیاریم
در اوج سختی ها همیشه سفره داریم
هرچه که پیش آید کماکان پای کاریم
از هفت سین سفره نوروزی ما
سین سعادت با ولایت گشته معنا

ما را حواله داده زهرا بر رضایش
این آخری سالی دلم دارد هوایش
دارم هوای گریه در صحن و سرایش
زانو زدن در محضر گنبد طلایش
صحن رضا بر عالمین دارالشفا هست
آنجا برایم هم نجف هم کربلا هست

باید بخوانم شیعتی مهما شربتم
گریه امان میگیرد از حرف و تکلم
پیش نگاه خواهری غمدیده مردم
در زیر نیزه می شود جسم حسین گم
اینکه تنش مانده به زیر پا حسین است
ذکر لب زهرا و زینب وا حسین است

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1402
• ساعت
• 13:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

الا ای یار تنهایان نگه کن بر گدای خود
ز بهره توتیا بر من بده از خاک پای خود
اگرچه نیستم لایق ولی ابن الکریمی تو
محبت کن کرم کن لطف کن بر مبتلای خود
اگرلطفت نباشد من گرفتاره بلا گردم
ولیکن میبری اسم مرا هم در دعای خود
کمی آقا خودت را هم دعا کن یوسف زهرا
کمی اسم خودت را هم ببر در ربنای خود
نمی گویم بیا ترسم شود کرببلا برپا
شوی تنها تو هم مانند جد سر جدای خود
اگر بانام جدت روضه خوانی تو ،تمنایی
مرا هم جا بده مولابه آن ماتم سرای خود
*اگر تا کربلا رفتی تو با جد غریب خود
بگو با او که من را هم بَرد تا کربلای خود
به آن نقطه که زینب مات بودوبی کس و تنها
شرر میزد به صحرا با نوای یا اخای خود...
به آن جا که به بزم می حرامی را به چشمش دید
که میریزد شرابش را به آن تشت طلای خود...

• شنبه
• 22
• مهر
• 1402
• ساعت
• 22:57
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بیا مهدی دلی بیتاب دارم
به هجرت دیده ای پرآب دارم

برای دیدن روی چو ماهت
نه آزام و نه خورد وخواب دارم

• سه شنبه
• 25
• مهر
• 1402
• ساعت
• 13:04
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

آسمان رنگِ تازه‌ای دارد
مثل سابق غروب، غمگین نیست
دیگر از اشک‌های دلتنگی
آستین‌های خاک سنگین نیست

بعدِ بن‌بست‌های تنهایی
کوچه‌ها غلغله‌ست از دیدار
بین آغوشِ باز پنجره‌ها
هیچ دستی نمی‌کشد دیوار

همه جمع‌اند دور یک سفره
سفره‌ای که به وسعت دنیاست
همه سیرند در عدالتِ نان
کنج عزلت گرسنگی تنهاست

در جهانِ بدون شاه و گدا
هیچ‌کس کدخدای مردم نیست
سهمِ دارا هزارها خروار
سهم بی‌چیز، بوی گندم نیست!

جنگ‌ها رفته‌اند در تاریخ
و همان‌جا هنوز می‌جنگند
مدتی می‌شود به اذنِ خدا
شیشه‌ها هم ‌رفیق با سنگ‌اند

همه‌جا هر دو روی سکه یکی‌ست
از دورویی خبر نمی‌گیرند
همه مؤمن به دینِ یک‌رنگی
همه کافر به کیش تزویر‌ند

کارِ محرابِ مسجد کوفه
اقتدا بر امامتِ قبله‌ست
در و دیوار مسجد سهله
مفتخر از اقامت قبله‌ست

مدتی می‌شود مؤذن‌ها
از مناره نمی‌پرند به چاه
می‌شوند از کبوتران نجف
با دو بالِ علی‌ولی‌الله

مدتی می‌شود که قاتل‌ها
آن دو ملعون که خون فروخته‌اند
با همان هیزمی که می‌دانیم
در همان کوچه‌ای که...؛ سوخته‌اند

مدتی می‌شود که فاش شده
سِرُّالاسرارِ دیرباز خدا
عرشیان و زمینیان جمع‌اند
سرِ آرامگاهِ رازِ خدا

چند وقت است هر شب جمعه
کربلا در مدینه مهمان است
گنبدی هم‌قواره‌ی خورشید
سایه‌سارِ مزار پنهان است

روزگارِ چکیده از قلمم
قطره‌ای بود، از جهانِ ظهور
باقی این ترانه‌باران را
می‌نویسیم در زمان ظهور

• جمعه
• 28
• مهر
• 1402
• ساعت
• 12:01
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

کاش‌ قسمتِ منم یه‌جرعه‌بود از مِی‌ تو
کاش‌ راهی‌ بود واسم که‌‌برسم خیمه‌ی‌ تو
من‌ از‌ شما‌ دورم / من‌ وصله‌ی ناجورم
دنیا جُدام‌ کرده از تو ای مقصد و منظورم
سنگینه پرونده‌م / همینه‌ که شرمنده‌م
ولی به آغوشِ گرم و پُر مِهرت پناهنده‌م
آقا سردم نکن - برگ زردم نکن
بَدَم آقا قبول - ولی طردم نکن

دعایی‌ کن آقا دمِ‌سحر برای ما
سخت‌ میگذره آخه بدونِ‌تو دنیای ما
این روزا دلخونی / چه بی‌ سر‌ و سامونی
به‌ یاد اون چادرْ سیا(ه) که شد خاکی‌ و‌ خونی
فدا پریشونیت / نگاهای بارونیت
به مرتضی رفته چقد اون اشکای پنهونیت
حاجتی این شبا - به قسم نیست آقا
مادرت پشت در - چشم براته بیا

• پنج شنبه
• 4
• آبان
• 1402
• ساعت
• 14:08
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

چشم من را غرق بارانش کنید
جرعه جرعه روضه مهمانش کنید

این دل دنیایی وا مانده را
در غم هجران پریشانش کنید

نیست مقبولش اگر این حال من
آنچه یارم خواسته آنش کنید

نوکرش را در پی دیدار او
راهی کوه و بیابانش کنید

درد عشقش را به جانم می خرم
نیست لازم اینکه درمانش کنید

وصله ی ناجورم اما آمدم
کاش من را خار دامانش کنید

گریه بر هر درد بی درمان دواست
رزق اشکم را فراوانش کنید

اسم و رسمم را بگیرید و بجاش
خادم شاه خراسانش کنید

فاطمه ما را دعا کرده یقین
جان ما را روضه گردانش کنید

روضه های فاطمه نا گفتنی ست
با کنایه گفته... آسانش کنید:

یاس باغ مرتضی پژمرده شد
ساقه اش با میخ در آزرده شد

۱۴۰۳/۰۷/۲۳

• دوشنبه
• 23
• مهر
• 1403
• ساعت
• 19:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای کاش که منجی بشر برگردد
اینبار ستاره ی سحر برگردد
‌
ای کاش که این جمعه عزیز زهرا
با سیصد و سیزده نفر برگردد

• پنج شنبه
• 3
• آبان
• 1403
• ساعت
• 19:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اشک را از چشمه‌سارِ دیده‌‌ی تر می کِشم
دارم از اندوه تو آهِ مکرر می کشم

من به تلخی فراقت سخت عادت کرده ام
جام زهرِ دوری‌ات را شب به شب سر می کشم

خیمه‌ات را در بیابان‌ها تصور می کنم
چادر تنهایی ات را بین دفتر می کشم

بارها این شهر را گشتم ، کسی فکر تو نیست
بار عشقت را خودم بی یار و یاور می کشم

نَفْسِ من راه تَنَفُّس‌کردنم را بسته است
هرچه دارم می کشم از این ستمگر می کشم

معصیت مانندِ من پشت کسی را تا نکرد
در جوانی رنج پیری را فراتر می کشم

روح تو از دست سهل‌انگاری‌ام آزار دید
روی قلبت با همین اعمال ، خنجر می کشم

غالباً سردرگمی‌هایم به هیئت می رسند
منت ارباب‌ها را مثل نوکر می کشم

آرزو دارم ببینم خطبه‌خوانی تو را
در خیالاتم تو را بالای منبر می کشم

مستمند مهربانی تواَم ، رَدَّم مکن...
کاسه‌ی خالی خود را تا دمِ در می کشم

اوج خوشحالی من لمس نوازش‌های توست
سر که بگذارم به روی شانه ات ، پر می کشم

هر زمان بد می شوم ، زهرا درستم می کند
در گرفتاری خودم را سمت مادر می کشم

حسرت لب‌ های من خرمای نخل مرتضی‌ست
سفره‌ام را در میان باغِ حیدر می کشم

من خدا را در شبستان نجف حس می کنم
رو به ایوانِ طلا الـلّـهُ اکـبـر می کشم

کُشته ی عشق حسینم ، کربلا دفنم کنید
لااقل بر روی نعشم خاک دلبر می کشم

جانِ بانویی که گیر افتاد پشت در ، بیا...
داغ او را در دلم تا روز محشر می کشم

قنفذِ بی چشم و رو می گفت: ای زهرا ! ببین
با طنابم پهلوانِ جنگ خیبر می کشم

• چهارشنبه
• 9
• آبان
• 1403
• ساعت
• 12:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قدّ و بالایِ ولی الله رؤیت میشود
قامتِ آن عشقِ خاطرخواه رؤیت میشود

با تبسم، با محبت، با نگاهی غرقِ نور
بی تعلل، بیخبر، ناگاه رؤیت میشود

خیلِ عصیانکارهایِ غافل و گمکرده راه
زود پیدا میشوند و راه رؤیت میشود

روزی از این روزها می آید آن سنگِ صبور
آنکه هست از حالمان آگاه رؤیت میشود

در میانِ دستهایش ذوالفقارِ بی غلاف
یاعلی(ع)گویان عدالتخواه رؤیت میشود

در ولایت؛ حیدری! کارش؛ عدالت محوری
در عبادت؛ بهترین همراه رؤیت میشود

میشود مهمانِ سفره هایِ افطاریِ ما
دور از صحرا و خیمه گاه رؤیت میشود

ماهِ شوّال از ظهورِ چهرهٔ نورانی اش
در میانِ هاله ای از آه رؤیت میشود

میشود تلفیق؛ عیدِ فطر و قربان و غدیر
ماهِ ما در کنجِ بیت الله رؤیت میشود!

• چهارشنبه
• 9
• آبان
• 1403
• ساعت
• 12:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب دلم را دستِ بیداری سپردم
لحظات سختِ بی تو بودن را شمردم

می دیدمت ایکاش قدرِ یک تبسّم
ایکاش پیش پایِ تو جان می سپردم

با دیگران خوش بودم و با تو غریبه
از این و آن دل بردم از تو دل نبردم

من از خودم ناراضی ام! دارم گلایه...
آخر چرا از درد هجرانت نمُردم؟!

همدست با شیطان شدم! خیلی دلت سوخت
شرمنده ام از اینکه قلبت را فشردم

در سجدهٔ بعد از نمازت گریه کردی
در سجدهٔ بعد از نمازم غصه خوردم

انداختم خیلی ظهورت را به تأخیر
امسال هم آقا به درد تو نخوردم!

• چهارشنبه
• 9
• آبان
• 1403
• ساعت
• 12:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای حضرتِ آیینه صفات أدرکنی
منجی تمام کائنات أدرکنی
طوفان زده ایم! جانِ جدّت برگرد
ای وارث کشتی نجات أدرکنی!

• چهارشنبه
• 9
• آبان
• 1403
• ساعت
• 12:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قسم خوردم که دربند تو باشم
دلیل شوق و لبخند تو باشم
نیازی نیست بر تأییدِ مردم
بنا دارم خوشایند تو باشم!

• شنبه
• 12
• آبان
• 1403
• ساعت
• 11:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بغض غم دوریت گلوگیر شده
تعجیل نما آمدنت دیر شده

از کودکیم منتظرم برگردی
برگرد ببین منتظرت پیر شده

• یکشنبه
• 13
• آبان
• 1403
• ساعت
• 16:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زیر هجوم درد شکسته ست قامتم
تقدیر من غم است،چه تلخ است قسمتم

کاری نمی‌کنم به تو نزدیک‌تر‌ شوم
انگار من بدون حضور‌ تو راحتم

طیّ‌ طریق من به نیازم رسیدن است
تو‌ گریه میکنی به من و من به حاجتم

ای غایب از نظر تو‌ حضورت همیشگی ست
بیچاره من..منی که گرفتار غیبتم

چشمم به التماس دعای بقیه بود
نعمت تو هستی و پی کفران نعمتم

این آبروی عاریه ای ماندگار نیست
با سیلی گناه شده سرخ صورتم

دست‌ مرا بگیر و دخیل حسین کن
من بی حسین گم شده ام،آخر خطم

این روزها که شال عزا بسته ای به ‌دوش
رخصت اگر‌ دهید شریک مصیبتم

این بوی دود از طرف خانه علیست!
آقا نمی‌کنید به این‌روضه دعوتم؟

این روزها که شاه نجف گریه میکند
لبریز یاعلی شده ساعت به ساعتم

• سه شنبه
• 22
• آبان
• 1403
• ساعت
• 14:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#معرفت_یلدایی

باید که شبِ دراز را احیا کرد
با خالقِ خود نشسته و نجوا کرد

از هجر و فراقِ یار تا صبح گریست
با اشک کویرِ گونه را دریا کرد

فیِ اشِّدَتِ وَالرَّخا بخواند هر کس
در باغِ سحر گم شده را پیدا کرد

یلدا که بدونِ معرفت بی معناست
رحمت به هر آن که این شب و احیا کرد

این شب که دراز است و قلندر بیدار
فکری به حسابِ عرصه ی فردا کرد!

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#یلداتون_مبارکباد
#هستی_محرابی
#بداهه

• چهارشنبه
• 5
• دی
• 1403
• ساعت
• 23:36
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

زخم دل ما را بیا امشب دوا بگذار
دستان پر مهر خودت دست گدا بگذار

در کلبه ی تاریک ِ دل ، نوری نمی تابد
آقا بیا و پای خود بر چشم ما بگذار

#اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجـــ
#رضا_ترابی_گیلده

• جمعه
• 12
• اردیبهشت
• 1404
• ساعت
• 22:58
• نوشته شده توسط
• 09192383310

#امام_زمان_عج

اهل ظاهر سازی و بیهوده گفتن نیستم
شاعرم اما یقینن بی تو اصلاً نیستم

دفتر شعرم فقط نذر دو چشمان تو است
ورنه اینکه شاعر ِ هر کس سرودن نیستم

مرغ در دام توام یک گوشه در کنج قفس
درب آن را وا کنی فکر پریدن نیستم

کم بزن سنگ جدایی بر دلم یبن الحسن
چونکه نازک پرورم از جنس آهن نیستم

نوکری هستم که هر چه دست و پا هم میزنم
بهر دیدارت ولی لایق به دیدن نیستم

درد من بالاتر از هر درد بی درمان بُوَد
بس که از هجر تو نالم فکر مُردَن نیستم

وا کن آن درب محبت دیده مهمانت شود
من ( تراب ِ )درگهم آقا که دشمن نیستم

گر دو چشمم کور گردد پشت درب انتظار
می نشینم منتظر چون اهل رفتن نیستم

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#رضا_ترابی_گیلده

• یکشنبه
• 4
• خرداد
• 1404
• ساعت
• 08:58
• نوشته شده توسط
• 09192383310

ای گل فاطمه بگو کجایی

می میرم آخر از جدایی

زائر قبر مادر جوانی

یا که خیمه نشین کربلایی

از غم دوریت غرق اندوه و دردم

از غمت جاریست، اشکم از دیده هر دم

کی میای آقا تا من دورت بگردم

بگو بگو تو به ما ، کجا تو خیمه زدی

میون کوه و دشت و صحرا

بیا به جان علی، بیا به جان حسین

بیا بیا به جان زهرا

یا ابا صالح بیا ، بیابیا ای گل زهرا

منبع:سایت باب الحرم

• دوشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 05:40
• نوشته شده توسط
• جواد

الا ای دل صحرا نوردم ، یابن الزهرا
کجا آید شبی دورت بگردم
یابن الزهرا، یابن الزهرا 2
بیا تا گویمت شرح جدایی ، یابن الزهرا
حدیث صبر و سوز و بی نوائی ، یابن الزهرا
یابن الزهرا، یابن الزهرا 2
تو خود گفتی سوی تو من آیم ، یابن الزهرا
ولی ترسم بمیرم تو نیایی یابن الزهرا
یابن الزهرا، یابن الزهرا 2
کاش مهدی به جهان چهره هویدا می کرد
گره از مشکل پیچیدۀ ما وا می کرد
کاش می آمد و با آمدنش از ره لطف
قبر مخفی شدۀ فاطمه پیدا می کرد

• دوشنبه
• 14
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 06:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

برگرد ای توسل شب زنده دارها
پایان بده به گریۀ چشم انتظارها
از یک خروش نالۀ عشاق کوی تو
حاجت روا شوند هزاران هزارها
یک بار نیز پشت سرت را نگاه کن
دل بسته این پیاده به لطف سوارها
از درد بی حساب فقط داد می زنم
آیا نمیرسند به تو این هوارها
ما را به جبر هم که شده سر به زیر کن
خیری ندیده ایم از این اختیارها
باید برای دیدن تو "مهزیار" شد
یعنی گذشتن از همگان "محض یار" ها
دیگر برای تو صدقه رد نمی کنم
بیهوده نیست اینکه گره خورده کارها
یک بار هم مسیر دلم سوی تو نبود
اما مسیر تو به من افتاد بارها
شب ها بدون آمدنت صبح می شوند
برگرد ای توسل شب زنده دارها
این دست ها به لطف تو ظرف گدایی اند
یا ایها العزیز تما

• پنج شنبه
• 29
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 06:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

صاحب الزمان دعا کن من و از گناه جدا کن برای خودت سوا کن
خیلی وقته از تو دورم تو کنارمی و کورم کی میگه مرد ظهورم
التماس دعایی دارم ای همه دار و ندارم سر روی پاهات بذارم
آقا نظاره ای نما به این اشک چشام
آقا قرآن کجا سرمیگیری منم بیام
آقا امشب میخوام تو چشم تو نشون بشم
آقا میخوام اونی که تو میخوای همون بشم
آقا منتظرم دستی بکش سرم طفل یتیمت هستم 2
شب تقدیره آقاجون دعا کن بگیره بارون رو سر عبد پشیمون
امضا کن کرببلامو سفر امام رضامو مجلسای روضه هامو
امضا کن ای بی قرینه یه سفر برم مدینه نشه این عقده تو سینه
آقا حقیقت شبای قدر مادرته
آقا اسوه ی سادگی و صبر مادرته
آقا بیا که مجلس شعف به پا کنیم
قفل رو

• یکشنبه
• 3
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

چه باید كرد تا یارم بیاید
همان كه كرده بیمارم بیاید
حبیب نازنینى كه از اول
به خود كرده گرفتارم بیاید
***
الهى یار را راضى ز ما كن
به هر جا مى رود ما را صدا كن
دل او را ز ما بشكسته مپسند
بر آنچه دوست دارد آشنا كن
***
نصیب ما دلى بیمار دادند
كه ما را از فراق آزار دادند
از آن روزى كه ما را آفریدند
دل ما را به دست یار دادند
***
شنیدم راحت و آروم ندارى
همیشه سر روى خاكا مى زارى
چى میشه مشت خاكى بهر تربت
براى این گداى خود بیارى؟
***
چى میشه تو بگى امشب كجایی
چى میشه بس كنى دورى ، بیایی
تو كه جات روى چشم عاشقونه
از این صحرا به اون صحرا چرایی؟
***
كریم اونه كه با سائل بشینه
كه راه و رسم هر مولا همینه

• شنبه
• 3
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 11:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز در شهر رسیدی و نفهمید کسی
آشنایی طلبیدی و نفهمید کسی

درد این است که ما مدعی هجرانیم!
درد هجران تو چشیدی و نفهمید کسی

غافل از چشمِ خدابین تو مستیم همه
فعل ما را همه دیدی و نفهمید کسی

بی حیاییم و به جای همه ی ما آقا
لبت از شرم گزیدی و نفهمید کسی

هر سحر توبه به جای همه ی ما کردی
جور یک شهر کشیدی و نفهمید کسی

بارها وقت زمین خوردن ما با عجله
بهر امداد دویدی و نفهمید کسی

چه شد آخر وسط روضه ی ما غوغا شد؟
به گمانم که رسیدی و نفهمید کسی

هر زمان روضه گرفتیم برای زهرا
سرمان دست کشیدی و نفهمید کسی

صبح و شب گریه برای غم مادر کردی
مثل یک شمع چکیدی و نفهمید کسی

دیده ای واقعه را... آجرک الله آقا

• شنبه
• 25
• دی
• 1395
• ساعت
• 08:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

چه رونق دارد این ایام کارو بار بعضی ها
بیایی میشود راکد یقین ، بازار بعضی ها

بگویم یا نگویم چیز هایی را که میدانم
شما حتما خبر دارید از آمار بعضی ها

برای یار گیری مدعی ها قد علم کردند
گروهی با گروهی جمع ، بعضی یار بعضی ها

شبیه سامری بسیار گرداگرد این مردم
شبیه قوم موسائیم در افکار بعضی ها

نوشتم انتظارت میکشد این جمع را آخر
چه راحت خط زده این مشق را خودکار بعضی ها

شما در کوچه های شعر ها تنها ترین مردی
شما که گم شدی چندیست در اشعار بعضی ها

شاعر : سید حسن رستگار

• شنبه
• 25
• دی
• 1395
• ساعت
• 10:06
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

امام زمان(عج)
عزیز فاطمه من تشنه‌ی سبوی توام
خدا گواهست نگارا که خاک کوی توام
نگار فاطمه کی میشود که باز آیی
به هر طرف که‌روم باز من به سوی توام
به اسم اعظم زهرا فقط دعایم کن
نیازمند توام گر به گفتگوی توام
ز چاه یوسف زهرا برون نمیآیی؟
نسیم میوزد اینجا که مست بوی توام
فدای اشک دو چشمت،مدام گریه مکن
میان روضه‌ی سقا به جستجوی توام
به تل زینبیه روضه‌ی وداع خواندم
میان روضه همیشه در آرزوی توام

• جمعه
• 3
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 15:40
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

صبحهای جمعه ی انتظار
هر روزجمعه ندبه کنان ندبه خوانده‌ام
پای قرار بهر ظهور تو مانده‌ام
آقا برای خاطر زهرا ظهور کن
من خویش را پای قرارم رسانده‌ام

• جمعه
• 17
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 10:19
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

آندم که بر من افتاد آهنگِ بی نوایی

هر کوچه کوچه گردم با کاسه ی گدایی

در هر دیار رفتم از دردِ این بهانه

شاید که این گدا را در یک نظر در آیی

این بارِ محمل من مشکل نشسته بر گل

در هر زمان نشستم امیدِ رهگشائی

جانا گدای سائل محتاجِ یک نگاهت

صبحِ سپیده سر زد بگشا درِ رهایی

ترسم ز دردِ هجران این جان به آخر آید

آخر تو را نبینم در کوی آشنایی

دردِ فراقت ای جان در سینه ام نشسته

کی قسمتم شود تا آن فرصتِ طلایی

سوزم ز آتشِ دل امّا به آهِ سردم

ای التیام دردم آخر بگو کجایی؟

هر دم بهانه دارم در انتظارِ رویت

گویم سر از ارادت کی میشود بیایی؟

گو کی میسّر آید آن وعده ی وصالت

فریادِ جان که آمد پایان

• جمعه
• 21
• اردیبهشت
• 1397
• ساعت
• 15:03
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

آه ای بهار جانها کی غیبتت سرآید
هجران روی ماهت پس کی به آخر آید

چشمان عاشقانت هر جمعه مانده بر ره
دلها در اشتیاقت شاید که دلبر آید

جان داده منتظرها باحسرت وندیدند
بریاری ضعیفان آن دادگستر آید

تو یوسف زمانی، چشمان ما چویعقوب
گریان همه شب وروز،تا یار محضر آید

مولای غایب ما عجل علی ظهورک
بازآ که شیعیان را آقا وسرور آید

سردار آخرینی برلشگر خدایی
در انتظار، لشگر، فرزند حیدر آید

شاعر:اسماعیل تقوایی

• شنبه
• 9
• تیر
• 1397
• ساعت
• 00:33
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی