ماه مبارک رمضان

رمضان رفت ولی بار گناهم مانده
به همان سفره ی تو خیره نگاهم مانده
گفته بودم به خودم توبه کنم خوب شوم
رمضان رفت ولی روی سیاهم مانده
داده ام دل به علی ضامن این بد بشود
خط نزن نام مرا راه نجاتم مانده
به همان رّبنا بر دم افطار سوگند
که براین گداییم هستم خدایا خرسند
شده ام آتش نمرود گلستانم کن
تشنه ی اب حیاتم تو سیرابم کن
نیمه شب وقت سحر دست به دعا برداشتم
خجل و شرمنده ام دست از شما برداشتم
مزد این سی شبه را برات کربلا بده
تو به جای گریه هام یه ایون طلا بده
عید فطر امده است عیدی به من برات بده
تو به من مجوز رد شدن از صراط بده
هرکه گفت حسین حسین آقا خودت نجات بده
شاعرت خسته شده جوهری به گدات بده

• یکشنبه
• 24
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 23:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ما را برسانید به شهری ڪه خدا هست
در ماهِ عزیزی ڪه در آن مهر و وفا هست

باید به طراوتت برسم با نَفَسِ صبح
باید برسم ماهِ مبارڪ که صفا هست

با دستِ تهی آمدنم عیب ندارد..
در خوانِ کریمانه ی او برگ و نوا هست

هرگز نخورد آب زمینی که بلند است
وقتی که به درگاهِ خدا،رویِ گدا هست

با یک تنِ مجروح رسیدم به حضورش
قطعاً که در این خانه ی معبود دوا هست

از دودِ گناه است نَفَس خوب نیاید..
صد شکر که در ماهِ خدا حال و هوا هست

ماگریه کُنان را برسانید به ارباب..
صد شکر که در بینِ زمین کرببلا هست

با تربت ششگوشه کنم سجده به اللّه..
در تربتِ شاهِ شهدا اصلِ شفا هست

• دوشنبه
• 25
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 22:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مناجات
شبهای رمضان الکریم

سفره‌ی ماه صیافت باز شد
ماه غفران و دعا آغاز شد

میهمانی بر کریمان عار نیست
شور مهمانی دوباره ساز شد

میزبان سفره‌ی رحمت خداست
شاعر اینجا قافیه پرداز شد

گر که بی بال و پرست اما ز لطف
مرغ دل آماده‌ی پرواز شد

آنقدر لطف مضاعف دیده که
بنده‌ی بی‌آبرو طناز شد

آبرویم رفته ای با آبرو
کآینه در سینه‌ام غماز شد

عاصیم درمانده‌ با روی سیاه
آمدم چون موسم ابراز شد

بگذر از عصیان من رب جلی
جان احمد جان زهرا و علی

• شنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 03:32
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

يا رب الشهر الرمضان

آغاز شد ماه خدا، پايان ندادم غصه را
واي از وَلَمْ تَغْفِرلَها، اِرحم لنا يا رَبَّنَا

آغاز غفران آمده، در بند ؛شيطان آمده
شهرُالرمضان آمده، ارحم لنا يا رَبَّنَا

وَاسْمَع دعائي يا رحيم، وَاسْمَع ندائي يا كريم
يا صاحب العرش العظيم، ارحم لنا يا رَبَّنَا

ياغافر الذنب الكثير، يا راحم الشيخ الكبير
يا رازق الطفل الصغير، ارحم لنا يا رَبَّنَا

اَفْنَيْتُ عمري يا اله، عمرم به خسران شد تباه
بگذر ز عبد روسياه، ارحم لنا يا رَبَّنَا

جام گنه نوشم شده، مُردن فراموشي شده
شيطان هم آغوشم شده، ارحم لنا يا رَبَّنَا

آلوده گشته دامنم، ناجي تويي راجي منم
از تو فقط دم ميزنم، ارحم لنا يا رَبَّن

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 08:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای کاش دعای سحرم را بپذیری

با دست تهی چشم ترم را بپذیری

بی توشه ام و آه دل مختصری هست

آیا شود این مختصرم را بپذیری

منظور من از توبه رسیدن به تو باشد

شرمنده منم تا نظرم را بپذیری

ماه رمضان است و گدا آمده شاید

درهم بد و خوب ثمرم را بپذیری

صد بار گنه کردم و باز آمده ام من

تا عذر گناه دگرم را بپذیری

دل شعله ور از نار ندامت شده ایکاش

با توبه دل شعله ورم را بپذیری

من گر چه بدم نوکر دربار حسینم

امید که این مرغ حرم را بپذیری

یارب چه شود گر ز ره لطف و کرامت

این سائل ارباب کرم را بپذیری

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پشت درب خانه ات بر خاک، صورت می کشم
تا که تحویلم بگیری، از تو منت می کشم

بندگان مخلصت آماده ی مهمانی اند
آن قدر خالی است دستانم، خجالت می کشم

غفلتم باعث شد از چشمت بیافتم با گناه
هر چه خواری می کشم از دست غفلت می کشم

کور خوانده نفسِ اماره، دلم دست علی است
هرچه هم باشم مگر دست از ولایت می کشم؟!

با ولای مرتضی آقای این عالم شدم
بی علی یک لحظه هم باشم، حقارت می کشم

دور ماندم از وطن، از صحن ایوان نجف
یاد انگور ضریحش، آهِ حسرت می کشم

تا که چشمم تر شود یاد لب خشک حسین
جای سرمه، بر دو چشمم خاک تربت می کشم

دور از هیئت شدن یعنی نفس تنگیِ من
زیر این پرچم، نفس، آرام و راحت می کشم

یک توسل بر رقیه ح

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بیچاره ام، دل خسته ام، زارم، نزارم
باز آمدم چون ابر بارانی ببارم

قلب سیاه و چشم خشک آورده ام من
اشکم نمی آید، گره خورده به کارم

غیر از گناه و معصیت انگار اصلا
کاری نمی آید از این چشمان تارم

حرف جدایی را نزن، دق می کنم من
من که به جز این خانه جایی را ندارم

چیزی به جز بار گنه بر شانه ام نیست
بار مرا بردار که افتاده بارم

هی قول توبه می دهم اما چه سودی
دیگر به قول خویش اطمینان ندارم

من را بسوزان اعتراضی که ندارم
نا اهلم و می دانم اصلا اهل نارم

بد جور دلتنگ غروب کربلایم
ای کاش میشد سر بر آن تربت گذارم

این روزه ها، روضه به پا کردند در من
این روزها یاد لب خشک نگارم

.....

قربان آن خواهر که پ

• یکشنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از زبان حضرت زینب به عبدالله‌بن‌حسن:

انقدَر توی گودال، پُر شد از مردِ نامرد
خواهش عمه اینه، برگرد

تُو دلاشون خدا نیست نرو
جای تو قتلگا نیست نرو

تُو دلم هُرم آتیشه عمه
لااقل تو بمون پیش عمه

همه رفتند، تو هم میری
جلو چشمم، زمین‌گیری

سمت گودال قتلگاه، نرو عبدالله
آه، نرو عبدالله
....................................
التماسم رو بشنو، من دیگه نا ندارم
تو بری پس کی باشه، یارم؟

اونجا بارون تیره نرو
عمه بی تو می‌میره نرو

از پسِ نیزه‌ها برنمیای
از تُو گودال دیگه درنمیای

تنِ تو و حسین امشب
میره زیر سم مرکب

کشته میشی تو بی‌گناه، نرو عبدالله
آه، نرو عبدالله
....................................
من

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

باز آمدم با چشم‌های تر شب سوم
افتاده‌ام از پای پشتِ در شب سوم

بال و پری بشکسته آوردم نگاهم کن
چهره بپوشان از رویم کمتر شب سوم

توبه شکستم، پایِ عهدِ خود نماندم من
شرمندگیِ من شده بدتر شبِ سوم

بُهتَم زده از ترسِ روزِ رستخیز، اما
با گریه حالم می‌شود بهتر شب سوم

بسته شده بال و پرم در معصیت‌هایم
این معصیت‌ها گشته دردِ سر شب سوم

حال و هوایِ کودکیَّم رفته از دستم
مثلِ گذشته نیستم دیگر شب سوم

بینِ مناجات و دعاهای سحر دیدم
نامِ رقیه گشته جلوه‌گر شب سوم

آنقدر دلتنگِ مُحَرم می‌شوم شب‌ها
یاد رقیه می‌کنم در هر شب سوم

با روضه‌های شام و کوفه می‌زنم پرپر
در روضه‌اش جان می‌دهم آخر شب سوم

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من از این و از آن حذر میکنم
عزیزم فقط با تو سر میکنم

تو که احتیاجی نداری به من
منم که ز دوری ضرر میکنم

شبانه میایم در خانه ات
به حسرت نگاهی به در میکنم..

خودت‌ را بده مابقی را بگیر
ببین بعدش اما اگر میکنم؟!

دراین کوچه ها بی قرار توام
نه اینکه گدایی زر میکنم

عجب امتحانی گرفتی ز من!
کمک کن!که حس خطر میگنم

من آن اه جانسوز نیمه شبم
برای تو باشم اثر میکنم

بغل باز کن نوکرت امده
چنان طفل میل پدر میکنم

کنون که مرا راه دادی‌ خوشم
به جز گریه کاری مگر میکنم؟

اگر باز شد صحن قبل از همه
سریعا به مشهد سفر میکنم

شب جمعه ها یاد گودال شاه
به سر میزنم دیده تر میکنم

نزن شمر با خنجرت بر سرش
به تل ایستاد

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

این چارمین شب است که محتاجِ رحمتم
امشب برای توبه به دنبال فرصتم

شبها گذشت و رویِ سیاهم نشد سفید
تا کِی بناست تیره شود بختِ صورتم

نَفسَم مرا زمین زد و بالم کبود شد
افتادنم به خاک شد ای وای قسمتم

روزیِ هر شبِ سحرم نیست جز ضرر
این ورشکستگی نشد هربار عبرتم

ظلمت تمامِ زندگیَم را گرفته است
آه ای خدا فراری از این شهرِ ظلمتم

پیشانی‌ام شکسته ز بس خورده‌ام به سنگ
این سر شکستگی نشد آخر سعادتم

راهی نشان بده که پناهم همان شود
بی تکیه ‌گاه هستم و در فکرِ عزتم

آیا دوباره می‌شود آسوده، خاطرم؟
آیا دوباره می‌دهی از لطف مهلتم؟

چندی است با نماز و دعا قهر کرده‌ام
بسکه به فکرِ جلوه نمایی و شهرتم

کاری برای

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 09:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آمده غرق گناهی روسیاهی روسیاهی
ذکر این عبد گنهکار یا الهی یا الهی
یا الهی یا الهی(۲)

تو کرم کردی خدایا ماه حیدر ماه رحمت
آمدم بادست خالی گشته ام سوی تودعوت
یا الهی یا الهی

تو به من یاروحبیبی دردمن را تو طبیبی
بهرهر بنده عاصی بی شکیبی بی شکیبی
یا الهی یا الهی

گشته ام تنهای تنها اشک من گردیده دریا
این دل غرق گناهم بار دیگر کن تو احیا
یا الهی یا الهی

درمه مهمانی خود توخودت دادی نویدم گر که برگردم بسویت نزد زهرا رو سپیدم
یا الهی یا الهی

گرچه یارب بی بهایم این بود شورو نوایم
با وجود جرم و عصیان عاشق کربلایم
یا الهی یا الهی

غرق عصیانم خدایا من پشیمانم خدایا
آمدم سوی تومن با چشم گریانم خدایا
یا

• پنج شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گفتی بیا و من سوی تو دعوتم
مهمان تو خدا در ماه رحمتم
یارب مرا ببخش(۲)

غرق گناهم و خود آگهی بدم
سوی تو ای خدا با دعوت آمدم
یا رب مرا ببخش

در طول عمر خود بد کرده ام خدا
کوه گناه و جرم آورده‌ام خدا
یا رب مرا ببخش

من دلشکسته ام تنها و خسته ام
باز آمدم سویت دل بر تو بسته ام
یا رب مرا ببخش

من کرده ام خطا تو کرده ای عطا
از توز مرحمت خواهم کمک خدا
یا رب مرا ببخش

ای تکیه گاه من پشت و پناه من
امشب بود خدا بر تو نگاه من
یارب مرا ببخش

ادعونی استجب از تو شنیده ام
شرمنده گشته با اشک دو دیده ام
یا رب مرا ببخش

خارم به روزگار پروردگار من
بگذر زجرم من ای کردگار من
یا رب مرا ببخش

از تو تمام عمر شرمنده ام

• پنج شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوباره آمدم به سوی تو
تا که بگیرم عطرو بوی تو
کرده ای من را تو دعوت
ای خدا در ماه رحمت
در کنار سفره ی تو
فارغم از رنج و محنت
یا رب العفو(۲)
یا رب یا رب یا رب العفو(۲)

یارب شامل احسانت منم
در ماه رحمت مهمانت منم
بر همه یار و حبیبی
درد ما را تو طبیبی
بر یکایک بندگانت
خالق من بی شکیبی
یا رب العفو
یارب یارب یارب العفو

گرچه خدایا بنده ای بدم
دعوتم کردی یارب آمدم
بر تو هستم بنده یارب
از تو ام شرمنده یارب
از خجالت ماه رحمت
سر به زیر افکنده یا رب
یا رب العفو
یارب یارب یارب العفو

تا که شوی از بنده ات رضا
بر من بده یا رب حال دعا
یاد تو بنشسته ام من
از گناهان خسته ام من
بگذر از جرم و معاصی
دل به عفوت

• پنج شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:04
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رمضان آمد و مهمان تو خواب است، خدایا

وقت دیدار، به دنبال ثواب است، خدایا

نیست ساقی و زمین یک دلِ آباد ندارد

حال مردان خرابات، خراب است، خدایا

میهمان را تو بخوانی و در آغوش نگیری؟

دل بی‌تاب، به دنبال جواب است، خدایا

از توام، آمده‌ام تا که در آغوش تو باشم

قدر من، درکِ همین لحظه‌ی ناب است، خدایا

کی شود، سوی تو بی‌رنگ و سبک‌بار سفر کرد؟

تا دل، این‌قدر پر از رنگ و لعاب است، خدایا

آبرو، با بر و رویی برود، گر تو نگیری

نقشِ دینداری ما، نقش بر آب است، خدایا

این که، این سوی نقاب است، که دل می‌‌بَرَد از خلق

بُگذر از آن که، در آن سوی نقاب است، خدایا

اصلا آن آتش سوزانِ جهنم، به جهنم

زندگی بی

• پنج شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به دنبال تو سرگردانم ای مولا درین شبها
به کویت می رسد آیا دل تنها درین شبها

دو چشم خویش را دادم به دست موجی از باران
به شوق دیدنت شد دیده ام دریا درین شبها

ندارد حاصلی اشک من و سوز مناجاتم
چه سازم از فراق روی تو آقا درین شبها

تمام کوله بارم پُر شده از اشک تنهایی
فقط با یاد وصلت می کنم نجوا درین شبها

نفس در سینه ام سنگین تر از هر بغض پنهان است
من و این بغض سنگین و دل رسوا درین شبها

ببین حال تضرّع دارم از هجران چشمانت
بیا بنگر ز من حال تضرّع را درین شبها

به سجده می برم پیشانی محتاج نورت را
به نورت می رسد پیشانی ام آیا درین شبها

شکوفا کن دو چشمت را برای لحظه ای حتّی
معطّر کن مرا ای یوسف زه

• پنج شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 16:32
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

هر طپش میل تشنگی دارد
هر که در راه سید الشهداست
ماهِ «مهمانی» و "عطش" یعنی
رمضان ماه سید الشهداست

مثل ماه محرمش سی شب
می رود قلب ما ته گودال
خود بی بی رقیه در روضه
سفره را پهن می کند هر سال

اینکه مهمانی خداست، قبول
ما برای حسین آمده ایم
اینکه ماه عبادت است، درست
به دعای حسین آمده ایم

تشنه ماندن تقرب محض است
پیش لبهای خشک طفل رباب
یا اباالفضل هر کجا گفتند
بعد افطار هم نخوردیم آب

چند ساعت که تشنه می مانی
دیده ات تار می شود کم کم
تشنه باشی و گرم هم باشد
ضعف بسیار می شود کم کم

تشنگی در جگر نفوذ کند
بی رمق می شود تمام تنت
زخم شمشیر و نیزه هم بخوری
دیگر از دست می رود بدنت

آب دیدی دلت شکست بگو:

• پنج شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 16:43
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

هفتمین شب یادِ تشنگیِ محشر می‌کنم
سختیِ آن روز را امروز باور می‌کنم

گریه‌ام از قبر و تنهایی و وحشت کردن است
تا زمان باقی است پس گریه مکرر می‌کنم

نامه‌ی اعمال من خالی است از صدق و وفا
لاجَرَم این ماه را به روزه‌ها سر می‌کنم

وحشتِ روز قیامت خنده‌هایم را گرفت
هر سحر می‌آیم و این دیده را تر می‌کنم

غرقِ عصیانم، ولی با لطفِ بی پایانِ تو
در میانِ روضه‌ها خود را مطهر می‌کنم

گر چه رویم از گناهانم سیاه و تیره شد
یک حسین می‌گویم عالم را معطر می‌کنم

تشنگی این روزها من را به روضه وصل کرد
هفتمین شب گریه بر حلقومِ اصغر می‌کنم

• شنبه
• 13
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 17:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

سلامٌ علٰی ماهِ خدا
سلامٌ علٰی ذکر و دعا
علیکَ السلام ای ماهِ خوب
امیدی برای قلب ما

تو امواج دریایی،بهاری مصفایی
نوید شکوفایی

تو بحر کراماتی،و ماهِ مناجاتی
بشارت جناتی

دریای غفران،بهار قرآن
علیک السلام یا رمضان

(علیک السلام یا رمضان)

بند دوم

سلامُ علٰی ماه خدا
یا رمضان شهر الهدیٰ
علیک السلام ای ماه عشق
تویی نور چشم اولیا

تو عالی و اعلایی،تو پایان غمهایی
عجب ماه زیبایی

تو جانی و جانانی،تو زندانِ شیطانی
تو ناجی انسانی

ای روح ایمان،بهار قرآن
علیک السلام یا رمضان

(علیک السلام یا رمضان)

بند سوم

سلامٌ علٰی خیر العمل
یا رمضان ماه عسل
علیک السلام ماه صیام
صیام تو دستورالعمل

تو نو

• یکشنبه
• 14
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماه صیام آمد و من در خیال خود
با بوسه بر ضریح تو افطار می‌کنم

• دوشنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یک دهه از رمضان رفت دلم وا نشده ست
درد این سینه ی من هنوز مداوا نشده ست

ترسم این است که پایان همین ماه برسد
خبر آید که پرونده ام امضا نشده ست

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 10:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جا مانده زِ خوبان شده ام گریه ندارد؟
مجنون و پریشان شده ام گریه ندارد؟

با بارِ کجِ رویِ دلم بین مسیرم
وامانده و حیران شده ام گریه ندارد؟

گفتم زرنگی کنم اما ته چاهم
بازی خورِ شیطان شده ام گریه ندارد؟

آن سینه زنِ اهل نماز شبِ تو مُرد
بدجور هوسران شده ام گریه ندارد؟

دور از علمایم چه نزدیک به مرگم
چون قصه ی پایان شده ام گریه ندارد؟

با زَمزَم اشک سحرم زِمزِمه دارم
همخانه ی هجران شده ام گریه ندارد؟

هی غرق شدم در دل دنیای مجازی
هی دور زِ قرآن شده ام گریه ندارد؟

دیگر به لبم خاطره ايی از شهدا نیست
من ننگ شهیدان شده ام گریه ندارد؟

با اینکه بدم باز بمن روضه چشانید
سرمست حسین جان شده ام گریه ندارد

• چهارشنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 17:26
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

بسم رب الکریم

دورهم جمعند هرشب دلبر و دلدارها
خوش به احوال پریشان همه بیدارها

توبه کردم هی شکستم توبه ها را پشت هم ...
خسته ام من از خودم ازینهمه تکرارها

درد دین دیگر ندارم ...دل به غفلت داده ام
وای اگر اسمم رود در زمره ی بی عارها

ربی " افنیت شبابی" دست خالی آمدم*
ورشکسته بنده ام سرخورده از بازارها

عاقبت این بنده آلوده لایق می شود
بی نتیجه که نمی ماند همه اصرارها

نا امید از رحمتت هرگز نبودم ، نیستم
بدتر ازمن را تو بخشیدی خدایا بارها

خسته و زخمی بدرگاه تو برگشتم کنون
دیدم از شیطان و نفسم لطمه و آزارها

روضه آقا نجاتم داده از دام بلا
دستگیری می کند ارباب از بدکارها

****

بعد مغرب بود آب

• شنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 14:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شبهای مناجات در ماه رمضان
با حضرت رب‌الارباب

هرشب ز داغ هجرت در سینه آه دارم
من با وجود نورت گویا که ماه دارم

ناله زدم که شاید دست مرا بگیری
از اشک دیده امشب بهرت گواه دارم

بیکس‌تر از من‌‌ودل‌دراین‌جهان‌کسی‌نیست
از بس گناه کردم قلبی سیاه دارم

توبه نمودم و باز توبه شکستم اما
اقرار بر گناهم هر صبحگاه دارم

با اشک دیده دادم اول سلام بر دوست
چون یوسف غریبی در قعر چاه دارم

یوسف غلام کویش صد مصر ملک او شد
شادم که در جوارش منهم پناه دارم

فریاد من بلند است گویم به اهل عالم
ای اهل هر دو عالم من بنده شاه دارم

خواهم که روضه خوانم امشب برای آقا
من ناله هر شب و روز از قتلگاه دارم

• یکشنبه
• 21
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 22:19
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

باز هم دارد به من مولا محبت می کند
بین خوبان از من بد نیز دعوت می کند

توبه کن، آغوش وا کرده خدای مهربان
گوش کن تا بشنوی دارد صدایت می کند

من فراری ام ولی، دائم خودش دنبالم است
در بزرگی و کرم دارد قیامت می کند

می شود محبوب مولا، نور چشمی می شود
از گناهش هرکه اظهار ندامت می کند

هر کسی یک جور در این راه خالص می شود
شیعیان را آزمایش با ولایت می کند

هر که در پای ولایت مثل زهرا ایستاد
اجر و مزدش را خود حیدر ضمانت می کند

ما دعای دست مجروحیم، زینب شاهد است
هر چه بر ما می رسد زهرا عنایت می کند

در میان کوچه تنها بود، بی بی را زدند
هر که زهرایی شود احساس غربت می کند

ریشه های چادر خاکی امید شیعه است
گریه کن ها را خود زهرا شفاعت می کند

• سه شنبه
• 11
• آذر
• 1399
• ساعت
• 22:28
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ای خدای رمضان از رمضان دلگیرم
از وداع کردن از او از دل و جان دلگیرم

کم کم عادت به سر سفره ی او میکردم
سفره برچید نهان من به عیان دلگیرم

ای صفا بخش دل خسته ی هجران زده گان
از فراق رمضان اشگ فشان دلگیرم

رمضان شد سپری من یکی آدم نشدم
ز خطایم نگرانم نگران دلگیرم

چاره ام چیست خدایا چه کنم دستم گیر
من از این طنطنه ی دور و زمان دلگیرم

عید فطر است بده عیدی من از کرمت
هر چه دادی بدهی از همه شان دلگیرم

من فقط فیض حضور گل زهرا طلبم
غیر از این تحفه همه داره زیان دلگیرم

گر جواز فرج مهدی موعود دهی
تا جهان هست نگویم به جهان دلگیرم

"زعفرم" نوکر دربار حسین شاه قتیل
بر لب تشنه ی آن میر جنان دلگیرم

• جمعه
• 28
• آذر
• 1399
• ساعت
• 22:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

الوداع ای ماه بخشش ماه پر رزق و سخا
الوداع ای ماه مهمانی سپردم بر خدا

سال دیگر فیض روزه گر به من روزی نشد
عاجزانه از تو دارم التماس این دعا

از خدا خواهی نماز عید فطر شیعه را
مهدی زهرا کند با لحن پر سوزش ادا

خواهشی دیگر برایت دارم ای ماه عزیز
یاد "زعفر" را کنی پیش امام مقتدا

• جمعه
• 28
• آذر
• 1399
• ساعت
• 22:03
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

آخرین افطار ماهِ رحمت است
قلبِ‌من مَملُوِّ آه وحسرت‌است

بارالٰها فرصتم از دست رفت
سُفره ات باآسمان‌پِیوَست‌رفت

بارالٰها گَشته اعمالم قبول؟؟
در شبِ قدرت شد آمالم قبول؟

توبه ام گَشته قبول٬ یاسالِ بعد؟
عُمْرِ مَن قَد میدهد تا سالِ بعد؟

میشود قِسمت که مهمانت شوم؟
مُستَفیض‌ازلطف‌واحسانت‌شوم؟

سُفرهٔ مهمانیَت پُر نور بود
هَر نَفَس در ماهِ تو پُرشور بود

جان شُدی‌جانا بقربانت شدم
قاریِ هر روزِ قرآنت شدم

هَرخطا کردم به درگاهت ببخش
بَرغروب و بر سَحَرگاهت ببخش

بندهٔ نالان و محزونت منم
خالِقا همواره ممنونت منم

(فیضیَم) عبد گنهکار و ذلیل
دستِ من خالیست یاربِّ جلیل

• پنج شنبه
• 5
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ماه رمضان الکریم
ماه بنده گی خدا

ماه صیام آمده رو در سحر کنیم
زین ماه رحمت عالمیان را خبر کنیم

غفران بیحد است در این ماه بنده گی
سوی خدا ز خویشتن خود سفر کنیم

تمرین بنده گی و اطاعت ز ره رسید
میثاق بسته ایم که ما ترک سر کنیم

سر میدهیم در ره سردار کربلا
از خصم اهلبیت همیشه حذر کنیم

خلوت گزیده را به تماشا نیاز نیست
ما با نگاه عشق دلی پر شرر کنیم

از دوست غیر دوست تمنا نمیکنیم
بهرعروج تکیه به این بال و پرکنیم

این بال و پر بدست تو ترمیم میشود
ما با پر شکسته ی خود باز سرکنیم

#رمضان_الکرام

• دوشنبه
• 23
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 14:35
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

اولین شب جمعه ماه رمضان
زائر اباعبدالله الحسین (ع)

من تشنه ی زیارت کرببلا شدم
تا با دعای فاطمه حاجت روا شدم

لب تشنه ام به آب فراتت در علقمه
با یک نگاه توست به تو مبتلا شد

بر خاک تربت تو نهادم سرم ز شوق
از خاک، با ولای تو اینگونه پا شدم

بنا عنایتی به فدای سرت شوم
در هر نفس براه تو آقا فدا شدم

بیچاره ی نگاه غریبانه ی توام
تا کشته ی نگاه تو اندر منا شدم

رکن عراقی از حرمت سر کشید و گفت
در این طواف راهی کوه صفا شدم

مروه تویی صفا حرم از صفای توست
با این صفاست در صف قالوا بلی شدم

یک بیت روضه در شب جمعه به کربلا
از سوز نای نی ز غمت در نوا شدم

مادر ز راه آمد و در بین قتلگاه
گفتا که مات راس تو بر نیزه ها شدم

زینب به گریه گفت که مادر به قتلگاه
با تازیانه من ز حسینم جدا شدم

غارت شده ست جسم حسینت به کربلا
من هم اسیر کوفه و شام بلا شدم

#شب_زیارتی_سیدالشهدا

• پنج شنبه
• 26
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 06:33
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور